VRT-icoon Tante Terry (86) overleden

In het Imeldaziekenhuis van Bonheiden is de legendarische omroepster en tv-presentatrice Tante Terry op 86-jarige leeftijd overleden. Ze presenteerde in de jaren 60 en 70 ‘Klein, klein kleutertje’ op de toenmalige BRT. Nadien werkte ze nog voor VTM. Tante Terry was ook actief als presentatrice van modeshows en deed optredens voor bejaarden.

Terry Van Ginderen heette eigenlijk Esther Verbeeck en volgde een opleiding tot stenodactylo, in vier talen, en hulpboekhoudster. Na haar studies huwde ze met Antwerp-voetballer Jos Van Ginderen.

Haar bekende voornaam Terry kreeg ze destijds van de toenmalige tv-directie. Die vond Esther te Frans klinken en koos voor Terry. Zo heette ook het hoofdpersonage in ‘On the waterfront’, de allereerste film die Esther moest aankondigen. Samen met Paula Semer en Nora Steyaert was zij in de jaren vijftig een van de pioniers bij de NIR. Bij de toenmalige openbare omroep maakte zij vanaf 1954 deel uit van de eerste lichting omroepsters.

De bijnaam ‘Tante Terry’ kwam er vanzelf, toen ze met Bob Davidse (beter bekend als nonkel Bob) samenwerkte voor de toenmalige jeugdprogramma’s, zoals ‘Kom toch eens kijken’ en ‘Tiptop’. Door die job kon ze veel reizen en grote sterren interviewen, zoals The Rolling Stones. Iets waar ze later erg trots op bleef. Vanaf 1961 debuteerde ze als een soort Samson & Gert avant la lettre met haar sprekende en zelf ontworpen eekhoorn Kraakje (met de stem van Chris Lomme en Monique Delvaux) in een dagelijks programma voor de allerkleinsten: ‘Klein Klein Kleuterken’. Voor dat programma had ze geen redactie en moest ze vooral veel improviseren. Als tv-pionier bleef ze daarnaast multi-inzetbaar. Zo leverde ze een paar keer commentaar bij het ‘Eurovisie Songfestival’.

In 1979 werd ze ontslagen na een carrière van 24 jaar als schermgezicht bij de openbare omroep. Ze ging aan de slag in het bedrijf van haar zoon, maar bleef actief in de showbizz. Zo bracht ze tal van luister-elpees met sprookjes en kinderliedjes uit. Ze bleef ook optreden. Met haar liedjesprogramma ‘Ohne Mann Show’ toerde ze met succes door Wallonië en Duitsland.

Als zakenvrouw vond ze helemaal haar draai, maar ze bleef toch ook tal van events organiseren en presenteren, vooral voor ouderen. Heel even was ze manager van Sylvie Melody, nadien bekend als Silvy De Bie en zangeres van Sylver. Bij de start van VTM in 1989 maakte ze een comeback op tv en achter de schermen. Zo sprak ze onder andere de stem in van het kinderprogramma ‘Tsilp de mus’, maar jureerde ze ook in programma’s als ‘Nu of nooit’. In 1993 overleed haar echtgenoot vrij onverwacht.

Esther Verbeeck onderging in november nog een hartoperatie, maar overleed aan de gevolgen van een longontsteking in het Imeldaziekenhuis in Bonheiden. Ze werd 86 jaar en laat een zoon, schoondochter en kleinzoon na. (br.hln)

In 1857 verging dit schip met tonnen goud aan boord. Nu kan je een deel van de schat kopen

Op 3 september 1857 vertrok de Central America, een stoomschip, vanuit Panama naar New York City. De boot was volgestouwd met het resultaat van de goudkoorts en was loodzwaar geladen. Op 9 september sloeg het noodlot toe en kwam het vaartuig in een orkaan terecht. Drie dagen later verdween het definitief naar de bodem van de oceaan. 425 mensen verdronken en duizenden kilo’s goud raakten verloren. De inhoud van het schip was zoveel waard dat er paniek ontstond rond de stabiliteit van de economie.

Zo’n schat spreekt natuurlijk tot de verbeelding, en doorheen de jaren probeerden heel wat mensen het wrak (en de bijhorende rijkdom) te lokaliseren. Het was echter Tommy Thompson die in 1988 aan het langste eind trok. Meer dan 130 jaar na de ramp wist hij een hoop investeerders te overtuigen om geld te doneren voor zijn zoekactie. Gewapend met bijna 13 miljoen dollar speurde hij de zeebodem af en vond de Central America uiteindelijk terug op 2.134 meter diepte, met al het goud nog aan boord.

Boze investeerders

In 2000 verkocht Thompson 532 goudstaven en duizenden munten aan de California Gold Marketing Group en kreeg in ruil een slordige 50 miljoen dollar - hij was meteen schatrijk. Niet veel later, in 2005, was zijn sprookje echter al uit. Zijn investeerders, die nog steeds geen cent hadden gezien van de opbrengst van de schat, klaagden hem aan en de schattenjager zag zich genoodzaakt om onder te duiken. 

In 2015 werd Thompson uiteindelijk teruggevonden in een hotelkamer in Florida en sindsdien zit hij in de cel. Hij houdt vol dat de 50 miljoen dollar opging aan het terugbetalen van bankleningen en gerechtskosten, en dat hij intussen weer platzak is. Er zijn ook nog steeds 500 munten vermist, maar over de locatie daarvan houdt hij zijn lippen stijf op elkaar.

Te koop (voor veel geld)

Alle weelde die Thompson bovenhaalde, valt intussen dus niet meer te recupereren. Gelukkig haalde hij slechts een deel van de schat boven water, kon een nieuwe projectleider in 2014 constateren. Er werden intussen nog eens 3.100 gouden munten, 45 goudstaven en meer dan 36 kilogram goudstof uit de Central America gevist. Die stukken bevinden zich momenteel in een lab in Los Angeles, waar Bob Evans - die ook tijdens de eerste berging met Thompson de leidinggevende wetenschapper was - ieder stukje met de hand schoonmaakt. 

Met zachte verfborstels, een reinigingsmiddel en heel veel geduld heeft de man al het goud ontdaan van zijn dikke laag troep - het resultaat van meer dan 150 jaar op de zeebodem. In februari zal het resultaat daarvan te zien zijn op een tentoonstelling in het Long Beach Convention Center. Je kan er de schat niet alleen gaan bewonderen, maar er ook een stukje van kopen. Al het goud wordt geveild, al zal je wel diep in de buidel moeten tasten om iets te bemachtigen. Volgens experts kan één enkel goudstuk tot 1 miljoen dollar opbrengen wegens de zeldzaamheid en het spannende verhaal achter de schat.  (br.hln)

Is het meest mysterieuze manuscript ter wereld na 400 jaar eindelijk ontcijferd?

Al eeuwenlang breken wetenschappers zich het hoofd over het Voynich Manuscript. De vreemde tekst dateert uit de 15e eeuw, maar veel meer is er niet over bekend. Niemand weet in welke taal het geschreven is, laat staan wat er precies instaat. Tot nu, want aan de universiteit van Alberta menen ze de code gekraakt te hebben met wat hulp van artificiële intelligentie.

Het Voynich Manuscript werd in 1912 ontdekt en vernoemd naar de Poolse boekhandelaar Wilfrid Voynich. Die kocht de tekst naar eigen zeggen tijdens een uitverkoop van de Collegio Romano in Italië. Het boek van 240 pagina’s verbaast sindsdien de wetenschappelijke wereld. Het staat vol handgeschreven tekst en lijkt een beetje op een encyclopedie, maar de precieze betekenis ervan blijft onduidelijk en ook de precieze afkomst is niet bekend. Zelfs het Bletchley Park Team, dat tijdens WOII de Enigma-code van de Nazi’s wist te ontcijferen, kreeg er kop noch staart aan.

Er zijn natuurlijk wel enkele theorieën over wie het manuscript precies geschreven heeft. De vele tekeningen van - voor zover bekend - onbestaande planten wijzen volgens complottheoretici op buitenaardse auteurs. Anderen geloven dan weer dat het een vervalsing is van Voynich en dat die het zelf geschreven heeft op eeuwenoud papier. Ten slotte bestaat er ook een theorie die de tekst toeschrijft aan Edward Kelley, een beruchte fraudeur uit de 16e eeuw. Die zou het gefabriceerd hebben en voor veel geld verkocht hebben aan keizer Rudolf II van het Heilige Roomse Rijk. Hoe dan ook, voor veel mensen bestaat het manuscript uit klinkklare onzin.

Hebreeuwse code

Maar volgens professor Greg Kondrak van de universiteit van Alberta heeft de tekst wel degelijk betekenis. Zijn team van computeranalisten ontwikkelde een universele vertalingssoftware en liet die los op het Voynich Manuscript. Het programma bepaalde dat het meer dan waarschijnlijk om Hebreeuws gaat: 80 procent van de woorden blijkt uit die taal afkomstig.”Dat is al erg verrassend”, aldus Kondrak. “En dit is pas de eerste stap, want nu moeten we nog uitvogelen hoe we het moeten ontcijferen.” De tekst is immers gecodeerd met behulp van alfagrama, wat betekent dat klinkers werden weggelaten en de medeklinkers door elkaar werden gehusseld. 

Kondrak en zijn team werken nu aan een algoritme die de hele tekst moet vertalen. Ze wisten alvast de eerste zin te ontcijferen: ‘Ze heeft aanbevelingen gedaan aan de priester, de man van het huis en aan mij en mijn mensen.’ Er werden ook al woorden zoals ‘boer’, ‘licht’ en ‘lucht’ gevonden. Toegegeven, het is een erg vreemde manier om een manuscript te beginnen, maar de wetenschappers zijn ervan overtuigd dat ze op het juiste spoor zitten. “Het is een zin met grammatica én een betekenis. Dat heeft nog nooit iemand eruit kunnen halen.”

De prof wil nu ook andere experts betrekken bij het vertaalproces. “Een geschiedkundige die gespecialiseerd is in dat tijdperk en een goede kennis heeft van Hebreeuws zou heel wat kunnen doen met ons resultaat.”  (br.hln)

Ikea-oprichter Ingvar Kamprad (91) overleden: multimiljardair die in tweedehandskleren bleef rondlopen en met oude Volvo reed

“Ingvar zal erg gemist worden door zijn familie en warm herinnerd worden door zijn medewerkers wereldwijd”, tweette de interieurketen. Ingvar Kamprad is volgens de tweet “vredig thuis in zijn slaap gestorven in Småland”. Daar werd hij op 30 maart 1926 ook geboren, meer bepaald in de kerk van Pjättyd bij Älmhult. Al op zijn zeventiende richtte hij Ikea op. “Hij was een van de grootste ondernemers in de 20ste eeuw, misschien zelfs de grootste”, zegt Lars-Johan Jarnheimer, voorzitter van Ingka Holding, moedermaatschappij van Ikea.

Vrekkige alcoholicus

Kamprads erfenis wordt in de Zweedse pers op zo’n 58 miljard euro geschat, maar dat maakte de man niet minder gierig. Hij gaf ooit toe zijn kleren tweedehands te kopen op rommelmarkten “om het goede voorbeeld te geven”. Hij reed rond in een Volvo uit 1993 en verkoos het openbaar vervoer boven duurdere taxi’s. Hij ging graag goedkoop eten, onder meer in zijn eigen Ikearestaurants, en kocht zijn kerstgeschenken tijdens de solden NA Kerstmis. Kamprad vloog ook het liefst met lowbudgetmaatschappijen. Zijn eigen meubels kwamen uit... Ikea. Hij zette ze zelf in elkaar. En een kappersbeurt van 22 euro bij onze noorderburen vond hij in 2008 “boven zijn budget”.  Hij zat ook stevig aan de drank. Daar maakte hij geen geheim van.

Waar letters Ikea voor staan

In 1943 tijdens Wereldoorlog II was Kamprad 17. Hij startte toen zijn eigen bedrijf, Ikea. De letters IKEA komen van de initialen van zijn eigen naam, van de boerderij Elmtaryd waar hij toen met zijn ouders woonde en van de parochie Agunnaryd waar de boerderij lag. Kamprad verkocht aanvankelijk kerstkaarten, zaden, pennen, nylonkousen en heel wat andere spullen op bestelling.

Vele boeren in de Zweedse zuidelijke provincie Småland maakten destijds meubels in bijberoep. In 1948 begon Ikea voor het eerst met meubelverkoop. In het uitgebreide assortiment dat Kamprad in de aanbieding had, werden zijn meubels het meest verkocht.

1950: Ingvar Kampard trouwt met Kerstin Wadling. Ze adopteren een dochtertje, Annika. In 1961 gaat het echtpaar uit elkaar. (br.hln)

Nederlands stad Leeuwarden is vanaf nu Culturele Hoofdstad van Europa

Leeuwarden mag dan Culturele Hoofdstad van Europa zijn geworden (overigens met het Maltese Valletta), heel Friesland werkt mee. De provincie zal dit jaar 250 culturele evenementen herbergen, opgezet vanuit zestig professionele initiatieven. Aanvullend haken links en rechts honderden amateurs in.

Het thema is ‘iepen mienskip’ (Fries voor ‘saamhorige, open samenleving’) en centraal staat de vraag hoe die ‘mienskip’ moet omgaan met de veranderende wereld, natuur en maatschappij. Zo is de voorstelling ‘Kening fan’e greide’ (Koning van het grasland) gemaakt, die gaat over de grutto die in ons landschap niet goed meer aan eten kan komen en dat elders zoekt, met alle gevolgen van dien. ‘Lost in the greenhouse’ is ook zo’n eigentijdse voorstelling, over Friese en Poolse arbeiders die samen werken in de kassen bij Sexbierum.

Intussen is er ook ruimte voor echt spektakel, bijvoorbeeld dankzij het Franse straattheatergezelschap Royal de Luxe, dat met vijftien meter hoge reuzen naar LF2018 afreist. En regisseur en theatermaker Jos Thie komt met honderd paarden. De dieren vervullen de hoofdrol in zijn voorstelling Stormruiter.

De organisatie van LF2018 verwacht dat de Culturele Hoofdstad vier miljoen bezoeken aan Friesland gaat opleveren en anderhalf miljoen meer overnachtingen dan normaal. Het evenement kost zeker 72 miljoen euro, opgebracht door overheden, Europese Unie, sponsors en schenkers. De kaartverkoop moet de rest doen.(br.hln)

De man die in 2011 de terugkeer van de wolf voorspelde, kreeg gelijk

Nederlandse biologen zeiden het al in 2011: de wolf keert terug! Prompt kregen onze noorderburen een wolvenplan, maar wij hielden het eerder rustig. Op één gefascineerde natuurliefhebber na: Jan Loos. Hij bouwde de website ‘Welkom Wolf’ uit en zag het dier inderdaad langzaam opschuiven richting Limburg. En toen stak wolvin Naya deze maand plots de grens over, om zich in Leopoldsburg te nestelen.

“Fascinerend”, glundert Jan Loos. “Door de opwarming van de aarde doet de natuur het meestal niet zo goed - denk maar aan de vele insecten en kleine dieren die uitsterven. Maar dan zijn er ook soorten zoals de oehoe, de otter en de steenmarter, die toch terugkeren. Dat is een teken van hoop. En dat de wolf weer voor Limburg kiest, betekent dat er voldoende lekkere hapjes zijn - everzwijnen, herten en konijnen. Eigenlijk wil dat zeggen dat onze natuur voor Naya redelijk gezond is, en dat maakt me blij.”

Je was lang de enige die erin geloofde?

“Bij ons was er inderdaad niet veel actie, hoewel de wolven wel degelijk op komst waren. Je zag de waarnemingen alsmaar opschuiven. Het zou zelfs kunnen dat er al veel vaker wolven door ons land gelopen zijn. In 2011 werd er in het Waalse Gedinne toevallig ééntje op beeld vastgelegd, maar in Vlaanderen waren er nog geen bewijzen van de terugkeer. Het is ook heel lastig om aan te tonen. Die dieren wandelen op enkele dagen dwars door Europa, hé. Ze verplaatsen zich ook ’s nachts en mijden contact met mensen.”

Heb je een gat in de lucht gesprongen toen Naya opdook?

“Ik was blij, ja. Nu weten we voor het eerst honderd procent zeker dat er weer een wolf in Limburg zit. Naya is geboren in Mecklenburg-Voor-Pommeren, toch eerder het oosten van Duitsland. Daar hebben ze haar als welp even kunnen vangen en een halsband met zender kunnen aanmeten - net als haar broertje, die helaas illegaal doodgeschoten werd. Maar Naya doet het goed. Ze heeft ruim zeshonderd kilometer afgelegd richting Leopoldsburg, wat voor een vrouwtje echt een serieuze afstand is. Maar ze heeft gelijk: ze zit hier goed.”

Maar wel alleen...

“Klopt. Ze is zonder twijfel op zoek naar een partner - wolven trekken daarvoor desnoods grote delen van Europa door. Vrouwtjes zoeken een ideaal plekje en wachten soms jaren tot er een geschikt mannetje langskomt. Ze zijn overigens heel kritisch. De genetische verschillen moeten groot genoeg zijn, anders willen ze zijn welpjes niet. Ik vermoed dat Naya nu hier op haar prins zit te wachten.”

En is die al onderweg?

“Ik vrees er een beetje voor. Geleidelijk aan zullen hier wel koppeltjes en roedels ontstaan, maar dat heeft zijn tijd nodig. Ik hoop natuurlijk voor Naya dat er in de volgende maanden een geschikt mannetje in Leopoldsburg opduikt. Maar misschien geeft ze het na een poosje op, en vertrekt ze weer. Dat zou jammer zijn, maar anderzijds is het begin gemaakt. De wolf is terug, en zal blijven komen.”

Net als de wolvenspotters. Lig jij ’s nachts in de heide met een verrekijker?

“Neen. Een wolf zien, da’s zoals de lotto winnen. Als je het ooit mag meemaken, prijs jezelf dan gelukkig en geniet van het moment. Ze zien dat wij op onze ‘achterste poten’ lopen, waardoor ze ontzag voor ons hebben. Ze zien ons als beren, die samen met hen aan de top van de voedselketen staan. En ze beseffen dat we een gevaar voor hen zijn. Ik kan ermee leven dat ik nooit een wilde wolf tegen zal komen.”

Maar ze moet toch heel wat bruggen gepasseerd zijn. Niemand die dat gezien heeft?

“Dat heeft Naya zonder twijfel gedaan. Maar het kan, hé. Kijk naar de verlaten kanaalbrug in Tessenderlo. Veel kans dat ze daar al eens gebruikt van gemaakt heeft. Het zal ook nooit echt opvallen, want een wolf lijkt ook op bepaalde hondenrassen. En eens de brug over, duikt ze weer de natuur in.”

Moeten we eigenlijk bang zijn?

“In de jongste zestig jaar zijn er wereldwijd geen meldingen geweest van wolven die mensen als prooi aanvallen. En eerdere meldingen lijken me onbetrouwbaar. Misschien heeft een hongerige wolf ooit een baby uit een mandje gehaald, maar dat zou me verbazen. De kans is groot dat het eerder een hond was. Vroeger had je geen DNA-stalen en wildcamera’s. De wolf kreeg vaak de schuld, maar de kans is klein dat hij ook echt de dader was. Al moeten bijvoorbeeld schapenhouders wel opletten.”

Maar al bij al: we mogen blij zijn met de terugkeer van de wolf?

“Absoluut. Ze staan samen met ons aan de top van de voedselketen. Ze zijn het sluitstuk van ons ecosysteem en maken jagers eigenlijk overbodig. Niet toevallig fluisteren liefhebbers van de jacht wel eens dat ze graag een wolf zouden schieten. En ik vrees daar ook echt voor. Zij zien Naya als concurrente, hé. In Frankrijk worden jaarlijks nog altijd zo’n veertig wolven illegaal doodgeschoten. Maar Naya draagt gelukkig een zendertje. Als dat plots geen beweging meer doorgeeft, dan weten we dat er iets grondig mis is. De media-aandacht brengt ook meer sociale controle met zich mee, en ik hoop dat ze daardoor met rust gelaten wordt. Naya is een mooi symbool van hoop. Daar moeten we vooral trots op zijn.” (br.hln)

285.000 tickets voor Tomorrowland zijn al de deur uit

De voorverkoop van de tickets voor het dancefestival Tomorrowland liep als een trein. De dag- en weekendtickets voor uitsluitend Belgen waren zaterdagmorgen binnen het uur uitverkocht. De wereldwijde ticketvoorverkoop, die om 17 uur van start ging, verliep nog sneller. “Met de tickets voor de buurtbewoners en de Global Journey-pakketten erbij gerekend, zijn er nu al zowat 285.000 tickets de deur uit”, zegt woordvoerster Debby Wilmsen. 

Een ticket voor één dag kostte 94 euro. Wie de volle drie dagen wilde gaan, moest 225 euro op tafel leggen.

Als Belg mocht u vanmorgen al uw slag proberen slaan. In nog geen uur tijd was de hele zwik ook toen al uitverkocht.

Wie er vandaag naast greep, krijgt nog een allerlaatste kans op zaterdag 3 februari. De prijs wordt dan wel verhoogd tot 101 euro voor één dag. De ‘Full Madness’-optie zal 281 euro kosten.

In totaal zijn er 400.000 tickets beschikbaar, waarvan er nu al 285.000 verkocht zijn. Global Journey-pakketten kunnen ook nog steeds geboekt worden. Tomorrowland loopt van 20 tot 22 juli en van 27 tot 29 juli in Boom. 

Op Twitter verschenen al snel enkele teleurgestelde reacties. (br.hln)

Dit paard lijkt stervende merrie te bijten, maar dan blijkt dat hij het leven van zijn stalgenoot redt

Een paard is er op wonderbaarlijke wijze in geslaagd het leven van zijn stalgenoot te redden. De Engelse eigenaars hadden de merrie opgegeven, na zes uur zwoegen om Beatrice op haar poten te krijgen. Maar 20 minuten voor de dierenarts het fatale spuitje zou toedienen, hielp haar stalgenoot Beau de merrie recht te staan. Het filmpje van de reddingsactie nabij Bath gaat viraal.

Eigenaar Donald MacIntyre en zijn vrouw Jane Lipington hadden het paard op de stalvloer aangetroffen, Beatrice was in elkaar gestuikt door hevige pijnen in de buikstreek. Een aandoening die vaak bij paarden voorkomt. Hoe langer de merrie op de grond lag, hoe groter het risico op orgaanfalen werd door het enorme gewicht van het paard.

Donald en vier van zijn medewerkers op de boerderij hadden herhaaldelijk geprobeerd om het dier te dwingen op haar poten staan. Ze hadden zelfs de grove middelen bovengehaald. Maar niets mocht baten, zelfs geen touwen of een tractor. De hartslag en de bloeddruk van Beatrice stegen naar een levensgevaarlijk niveau, dus besloot de eigenaar het dier niet langer te laten lijden. Hij belde de dierenarts om haar een verlossend spuitje te geven. 20 minuten voor het zover was, herinnerde Donalds vrouw Jane zich dat Beau, de stalgenoot van Beatrix, uitgelaten moest worden en ze opende zijn staldeur. In plaats van naar buiten te gaan, benaderde de hengst zijn maatje, liet hij zijn hoofd en nek over de staldeur zakken en beet in de nek van Beatrice in een poging haar te helpen. Als bij wonder rolde de merrie op haar zij en stond ze recht. Intussen is het paard weer helemaal hersteld.

Jane is nog altijd niet bekomen van de bijzondere reddingsactie van Beau. “We dachten dat we Beatrice kwijt waren en hadden alles geregeld voor haar spuitje, maar Beau wist wat hij moest doen. De dierenarts was ook onder de indruk van haar herstel. Dat paarden uitzonderlijke dieren zijn, wisten we al langer, maar we hadden nog nooit een paard het leven van een soortgenoot zien redden. Zes uur lang hebben we met touwen en machines Beatrix proberen rechttrekken, maar het was allemaal tevergeefse moeite. Beau is er wel in geslaagd haar op haar poten te krijgen. De twee zijn al vier jaar maatjes en hebben een bijzondere band.”

Het koppel heeft 23 paarden op hun boerderij in het Engelse Langridge. (br.hln)

Deze beer raakte gewond bij hevige bosbrand en krijgt dankzij ongewone therapie tweede kans

Een beer die vorige maand gewond raakte bij de grootste bosbrand die de Amerikaanse staat Californië ooit kende, is aan een nieuw leven begonnen. Haar poten waren zwaar verbrand door het vuur, maar met een ongewone therapie kwam ze er toch weer bovenop.

Het California Department of Fish and Wildlife deelde deze week foto’s van het herstel van het dier op zijn site. De berin werd op 9 december gevonden in de volière van een tuin in Ojai. Ze werd verdoofd en een dierenarts stelde vast dat haar poten er erg aan toe waren. Ze werd zo snel mogelijk naar een speciale instelling in Rancho Cordova gebracht voor een ongewone behandeling.

Zoetwatervis

Dierenarts Deana Clifford had enkele weken daarvoor van collega Jamie Peyton van het UC Davis Veterinary Teaching Hospital gehoord dat die zich interesseerde voor brandwonden bij dieren en graag aan de slag ging met een nieuwe techniek: een zelfgemaakte zalf en de huid van de tilapia - een tropische zoetwatervis – die ze met een speciaal proces wist te steriliseren. Vissenhuid bevat collageen en wordt onder meer in Brazilië vaak gebruikt, zelfs voor menselijke brandwonden. In de Verenigde Staten is de techniek echter nog niet goedgekeurd door de Food and Drug Administration.

De dierenartsen opereerden de berin en hechtten de vissenhuid op haar wonden. Daarop werden de poten van het dier nog eens omzwachteld. “We hoopten dat de vissenhuid zo lang mogelijk op zijn plaats zou blijven zitten en als een tweede huid zou dienen. Dat zou het herstel bespoedigen”, aldus Peyton.

Op 22 december kwamen nog een tweede berin en een poema binnen in het centrum met dezelfde verwondingen. Zij kreeg dezelfde behandeling. De tweede berin bleek ook zwanger en dat maakte dat de wetenschappers zich moesten haasten om de dieren er zo snel mogelijk weer uit te kunnen zetten. Zodat het wijfje niet in gevangenschap zou moeten bevallen, want dan zou ze haar kleintje kunnen verstoten.

Territoria

Vorige week woensdag was het dan eindelijk zo ver. Omdat hun originele territoria vernietigd waren door de bosbranden, zochten de wetenschappers twee nieuwe plekken voor de beren die aan de juiste criteria voldeden. Ze bouwden ook een schuilplaats, waar de dieren rustig konden bijkomen. En daar kunnen ze nu aan een nieuw leven beginnen. Ze zullen in de toekomst met een chip gevolgd worden.  (br.hln)

Tien schapen doodgebeten in Ranst: zeker niet het werk van wolvin Naya

Op een landbouwbedrijf in Ranst zijn tien schapen doodgebeten. Het is nu zeker dat dit niet het werk was van Naya, de wolvin die sinds begin dit jaar op Belgische bodem verblijft.  

Op basis van de gps-gegevens van de tracker van wolvin Naya, blijkt dat het dier de laatste drie tot vier dagen in de omgeving van het militair domein in Leopoldsburg is gebleven en dus helemaal niet in Ranst is geweest. Dat meldt het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO).

Het voorval deed zich niet voor tijdens één nacht, maar over een periode van twee weken. Medewerkers van het instituut zullen het voorval in Ranst verder onderzoeken en zijn onderweg om de nodige vaststellingen te doen.

Nieuwe afspraken over gps-gegevens

Volgens woordvoerder Koen Van Muylem zijn inmiddels ook nieuwe afspraken gemaakt met de Duitse onderzoeker Norman Stier, die de gps-gegevens van de wolvin opvolgt. Stier zal het INBO op de hoogte brengen als Naya de ruimere omgeving van het militair domein in Leopoldsburg verlaat.

Vorig weekend beet wolvin Naya naar alle waarschijnlijkheid wel twee schapen dood in Meerhout.  Indien de doodgebeten schapen toch het werk zijn van Naya, heeft de getroffen landbouwer recht op een schadevergoeding. (br.hln)

Indrukwekkende foto’s tonen verborgen ruimte onder Brussels Zuidstation

Tijdens een werkbezoek aan het Brusselse Zuidstation bezocht Smet de ruimte. Hij postte er enkele foto’s van op Facebook. De afbeeldingen tonen een grote zaal met zuilen. De stijl doet een beetje denken aan het Noordstation.

De ruimte is niet toegankelijk voor het grote publiek, benadrukken de woordvoerder van Smet en de NMBS aan Het Nieuwsblad. Al bekijken beide partijen wel of de ruimte gebruikt kan worden om evenementen te organiseren.

In de ondergrondse hal, die tussen het Zuidstation en de Kleine Ring ligt, moeten vroeger ook feestje zijn georganiseerd, zo leert een foto van een prijslijst voor koude en warme dranken. Dat die festiviteiten in een lang vervlogen tijd plaatshadden, bewijzen de prijzen in Belgische frank. (br.hln)

Zo krijg je zelf geen griep als je thuis voor een zieke zorgt

De griep is sinds vorige week officieel in het land, en er wordt hier en daar al duchtig op los gekucht, geniesd en gerild. Een woonst delen met iemand die al een virus te pakken heeft, verhoogt de kans dat ook jij bedlegerig bent binnenkort. Wil je het gevaar op besmetting zoveel mogelijk inperken? Volg dan deze zes tips van Good Housekeeping op.

Was zo vaak mogelijk je handen

De belangrijkste regel om het verspreiden van ziektekiemen tegen te gaan? Was regelmatig je handen. Verspreid de zeep voldoende - ook tussen je vingers - en vergeet je duimen niet grondig te wassen. Kies bij voorkeur voor een zeep met een pompje, om zo weinig mogelijk bacteriën te verspreiden. Scrub ongeveer 20 seconden stevig, spoel af en maak je handen goed droog.

Isoleer je tandenborstel

Zodra iemand van je gezin ziek is, doe je er goed aan de tandenborstel van dat familielid apart te bewaren. Zet je de besmette tandenborstel dicht bij de andere, dan is de kans op besmetting groter. Vervang eventueel de tandenborstel van de zieke zodra die genezen is. 

Ververs regelmatig de lakens

Een zieke partner? Hoe weinig romantisch het ook klinkt, het is verstandiger om tijdelijk even apart te slapen om besmetting te vermijden. Hou daarnaast het beddengoed schoon door het regelmatig te verversen. Kussenslopen vervang je best om de paar dagen, handdoeken was je bij voorkeur na één à twee dagen gebruiken.

Papier in plaats van stof

Een gemeenschappelijk handdoekje voor de handen in het toilet of de keuken is bij besmette huisgenoten niet het beste idee. Laat de zieke persoon tijdelijk keukenrol gebruiken in plaats van een handdoek, om te vermijden dat de ziektekiemen via de handdoek verspreid raken. Drink ook niet van hetzelfde glas en was bestek en servies van de zieke persoon zorgvuldig af. 

Maak de afstandsbediening goed schoon

Wie ziek is, brengt hoogstwaarschijnlijk heel wat uurtjes door in de zetel onder een dekentje, zappend van shoptelevisie naar de zoveelste herhaling van een oude soap. De afstandsbediening van de televisie hangt dan ook vol met ziektekiemen. Maak die regelmatig schoon met bijvoorbeeld antibacteriële doekjes, en maak ook deurklinken en lichtschakelaars dagelijks proper.  (br.hln)

Amsterdam krijgt mopshondjescafé

Na het kattencafé krijgt Amsterdam er voor drie dagen ook een mopshondjescafé bij. Morgen laat café Ruyschkamer zich omtoveren tot ‘PUG-café’ waar eigenaren hun kleine hondjes mee naartoe kunnen nemen om met elkaar te laten spelen.

Mensen die zelf geen pug hebben, maar met tientallen schattige mopsen tegelijk willen knuffelen, zijn ook welkom.

Initiatiefnemer Katja Heinrich, eigenaar van een evenementenbureau, wilde het jaar beginnen “met iets leuks voor zichzelf.” Het aanvankelijke idee was om het café maar één dag te openen. Omdat de kaarten (met hondje 5 euro en zonder hondje 10 euro) binnen een dag waren uitverkocht, is het evenement uitgebreid naar drie dagen, twee shifts per dag. Per shift van drie uur zijn telkens zo’n vijftig mensen aanwezig en dribbelen er zo’n dertig rimpelige hondjes rond.

Heinrich heeft zo’n 700 mensen moeten weigeren, die zelfs uit ons land en Duitsland voor de mopsbijeenkomst naar Amsterdam wilden komen. Door de massale belangstelling overweegt de organisator in de toekomst meerdere edities te organiseren. (br.hln)

Grumpy Cat heeft net een rechtszaak van 700.000 dollar gewonnen

Grumpy Cat, die eigenlijk Tardar Sauce heet, werd in 2012 een internetsensatie door haar knorrige gezicht. Haar uiterlijk is eigenlijk een aandoening: ze lijdt aan de kattenversie van dwerggroei en heeft kaakproblemen. Niet zo leuk voor de kat, maar haar baasje Tabatha Bundesen vaart er wel bij: er wordt geschat dat ze al meer dan 100 miljoen dollar verdient heeft met haar huisdier. 

Het beest is enorm populair en werd om die reden ook benaderd door het Amerikaanse koffiebedrijf Grenade. Die wilden de afbeelding van Grumpy Cat graag op hun verpakkingen hebben. Tabatha richtte daarop haar eigen bedrijfje ‘Grumpy Cat Limited’ op om de beeltenis van haar huisdier te verkopen. Ze kwam met Grenade overeen dat de boze poes op het drankje ‘Grumpuccino’ mocht prijken.

T-shirts

Niet veel later stond de beeltenis van Grumpy Cat echter ook op andere producten, waaronder geroosterde koffiebonen en T-shirts. Daarop sleepte Tabatha het koffiebedrijf voor de rechter. Grenade diende zelf nog een klacht in waarin ze de kat ervan beschuldigden dat ze haar afspraken niet nakwam, maar dat veegde de rechter nu van tafel. De poes krijgt nu een schadevergoeding van 700.000 dollar, omgerekend iets meer dan 573.000 euro. 

Het baasje van Grumpy Cat is daar heel tevreden mee. “Ik denk dat het een correct vonnis is”, aldus haar advocaat. “De jury heeft de wet en de feiten gevolgd en op basis daarvan een oordeel geveld. Het is fijn dat mijn cliënte haar slag heeft thuisgehaald. Het was een hard gevecht.” (br.hln)

Dat griep erger aanvoelt voor mannen blijkt toch een fabeltje: “Pure aanstelleritis!”

Mannen voelden zich een tijd geleden eindelijk begrepen, toen het nieuwtje de ronde deed dat griep voor hen erger aanvoelt van voor vrouwen. Dat ze bijna terminaal lijken bij een bescheiden verkoudheid, zou te wijten zijn aan een verschil in hun afweersysteem. Maar een journalist van de Volkskrant én de auteur van de studie zelf komen hier nu op terug. 

Het verspreidde zich sneller dan een griepvirus in de wachtzaal bij de dokter: eind december deed een artikel van de Canadese huisartsgeneeskundige Kyle Sue de ronde dat mannen zich ook echt zieker voelen als ze een verkoudheid of de griep hebben, in vergelijking met vrouwen. Hun immuunsysteem reageert anders op infecties, waardoor ze hier meer last van kunnen ondervinden, klonk de verklaring. Dit alles stond te lezen in een overzichtsartikel in het statige Britse artsenblad The BMJ. 

Bron: blootblad voor mannen

So far so good. Mannen wereldwijd haalden opgelucht adem, en hoestten nog eens extra dramatisch vanuit dat ziekebed. Totdat oud-Volkskrant-columnist Hans van Maanen zich ging verdiepen in de literatuur die Sue aanhaalt voor haar studie en enkele gaten in het onderzoek vond. Op zeker zeven punten maakt de onderzoekster een eigen interpretatie van de vakliteratuur, waardoor die niet volledig of zelfs verkeerd wordt samengevat, zo schrijft van Maanen op Kloptdatwel.nl. Zo bleek in de Schotse studie die Sue aanhaalt dat er geen verschil werd gevonden tussen hoe mannen en vrouwen reageren op een verkoudheid, en de aangehaalde Aziatische en Amerikaanse studies die de griep analyseerden, zagen ook geen verschil. Het enige citaat over mannen die zich extra ziek voelen als ze verkouden zijn, komt niet uit de medische literatuur, maar wel uit een blootblad voor mannen. 

‘Niet serieus bedoeld’

‘Een flutstukje’, ‘abominabel uitgevoerd’ en ‘zo vol gaten dat je er dwars doorheen kunt kijken’, zo omschrijft Van Maanen het ‘wetenschappelijk’ artikel van Sue dat viraal ging. Sterker nog: wetenschapper Kyle Sue heeft de kritiek gelezen en geeft van Maanen zelfs gelijk. “Ik heb dit verkeerd begrepen en zal The BMJ op de hoogte stellen van de fout,” reageert Sue in een mail aan de Volkskrant. “Ik heb mijn aantekeningen met de hand mogelijk fout teruggelezen.” Hij voegt er nog aan toe dat het artikel niet serieus bedoeld was, en dat het absoluut niet het definitieve artikel was over het onderwerp. Wel wilde hij de verschillen in de afweersystemen tussen mannen en vrouwen in de verf zetten. 

Conclusie: er bestaat niet zoiets als een ‘mannengriep’. Het enige wat wél is aangetoond in een Zweedse onderzoek, is dat mannen met griepverschijnselen vaker zuchten en hun symptomen daarmee anders uiten dan vrouwen. Maar of ze daar ook een reden toe hebben, is (nog) niet bewezen. The BMJ verdedigt zich op haar beurt door te stellen dat Sue’s stuk moest gelezen worden gelezen als opiniestuk, en niet als wetenschapsartikel.  (br.hln)

Klik op de foto om hem te beluisteren

Moore werd geboren als één van de vijf kinderen van de plaatselijke concertpromotor Robert Moore en de huisvrouw Winnie Moore. Dankzij het beroep van zijn vader groeide Moore op met het luisteren naar muziek van Ierse bands, live spelen en country-, rock- en popmuziek uit die tijd. In 1958 trad hij op zesjarige leeftijd voor het eerst op. Gekleed in een korte broek en staand op een stoel om bij de microfoon te komen, zong hij samen met de showband een nummer dat “Sugartime” heette.

In 1962, Moore was toen 10 jaar, kocht zijn vader een gitaar van een muzikant. Dit was een grote akoestische gitaar van Framus. De snaren waren erg hard, moeilijk af te stemmen en de gitaar was hiermee dus erg moeilijk te bespelen. Toch wist Moore in de eerste week al een aantal Shadows-liedjes onder de knie te krijgen. Hij had zichzelf wat akkoorden aangeleerd met behulp van een boek, keek naar andere mensen die gitaar speelden, luisterde naar platen en kreeg zo het gevoel van het gitaarspelen. Hoewel hij linkshandig was, begon hij te spelen met een rechtshandige gitaar, simpelweg omdat hij andere gitaristen dat ook zag doen.

Een jaar later trad Moore op onder de naam “Little Gary”. Weer twee jaar later, het was toen 1965, speelde hij in een bandje genaamd “The Beat Boys” in zijn vaders club net buiten Belfast. Later speelden ze in hotels en balzalen en qua repertoire speelden ze feitelijk alles wat het publiek maar wilde horen.

Zijn eerste soloalbum bracht Moore in 1973 uit als de Gary Moore Band. In 1979 startte hij, met hulp van Phil Lynott, een echte solocarrière. De combinatie van Moore's gitaarspel en Lynotts stem leverde de single "Parisienne Walkways" (van het album ‘Back On The Streets’) op die in april 1979 de Britse top tien haalde.

Na een serie stevige rock-albums keerde Moore terug naar de blues met het album Still Got the Blues, met daarop bijdragen van B.B. King, Albert King en Albert Collins. Dit album was een geweldig succes. Moore bleef bij de blues tot 1997, toen hij besloot te gaan experimenteren met moderne dancebeats in Dark Days In Paradise. Dit zette vele fans, en ook de muziekpers, danig op het verkeerde been. Met het album Back to the Blues keerde Moore uiteindelijk terug op het vertrouwde bluesstramien. Zijn meest recente album is Bad for you baby.

Moore overleed op 58-jarige leeftijd, tijdens zijn vakantie  in een hotel in Estepona, Spanje. Eerst ging het gerucht dat hij was overleden door verstikking in zijn eigen braaksel, later werd bevestigd dat een hartaanval de doodsoorzaak was. Hij woonde in Brighton en had vier kinderen: Saoirse, Jack, Gus en Lily.

Lawine-expert waarschuwt voor grote catastrofe in de Alpen: “Het wordt erger dan in 1999, veel erger”

De sneeuw, de stormachtige winden en de  voorspelde bovengemiddelde temperaturen zouden kunnen leiden tot een uitzonderlijke situatie, meldt het Zwitserse instituut voor onderzoek naar sneeuw en lawines. Men houdt rekening met gigantische lawines, die reiken tot in de valleien en zo een bedreiging vormen voor gebouwen en wegen.

De komende dagen is zachter weer voorspeld maar daardoor neemt het risico op lawines nog toe. De Zwitserse expert Werner Munter waarschuwt: “De afgelopen 36 uur is er een meter verse sneeuw gevallen. Het kan nog erger worden dan  tijdens de lawinewinter  van 1999, veel erger”. Problematisch is niet de verse sneeuw maar wel de stijgende temperatuur.

“Wanneer het - zoals voorspeld - warmer wordt, dan dreigt een catastrofe. De sneeuw heeft koude en tijd nodig om zich te kunnen ‘vastzetten’”, legt hij uit. “Ontbreekt de koude, dan is het risico groot dat ganse sneeuwmassa’s beginnen te schuiven en uitmonden in een lawine.” Hij raadt wintersporters daarom aan om binnen te blijven. “Als het hier begint te regenen, dan zal het veel erger worden dan in de ‘lawinewinter’ van 1999”, vreest Munter. Toen vielen heel wat slachtoffers te betreuren.

Lawinewinter

Het is immers geleden van de winter van 1999 dat zulke grote delen van de Alpen door het hoogste lawinegevaar worden getroffen. Gisteren kwamen zowat overal in de Alpen al talrijke sneeuwmassa’s naar beneden. Gelukkig zonder slachtoffers te maken.

In Zwitserland en Oostenrijk is de toestand precair. Gisteren gold daar nog steeds lawineniveau 5, het allerhoogste.  Voor sommige kantons in Zwitserland is het niveau vandaag teruggebracht naar 4. Straten en spoorverbindingen zijn op tal van plaatsen onderbroken.

Op de belangrijkste Noord-Zuid-verbinding in Zwitserland, autosnelweg A2, is gisteravond nabij Gurtnellen een modderlawine naar beneden gedonderd. Daarbij werd één voertuig getroffen maar niemand raakte gewond. De snelweg werd in beide richtingen afgesloten. Daardoor is ook de Gotthard-tunnel dicht. De maatregel zou nog tot morgen gelden.

Duizenden wintersporters zitten vast in hun hotel, onder wie ook 44 Vlamingen in het Tiroolse Neustift. Zij moesten hun ingesneeuwde touringcar met schoppen uitgraven en kunnen ten vroegste pas vandaag terug naar huis keren, met een dag vertraging, zo vernam onze krant. Ook in Oostenrijkse Sankt Anton en Ischgl zitten toeristen vast. Hetzelfde geldt ook voor de Zwiterse  wintersportoorden Zermatt, Andermatt en Elm. Het skigebied aan de Zugspitze bleef gisteren dicht door het slechte weer.

Zware sneeuwval belemmert vips in Davos

Zware sneeuwval belemmert de aankomst van wereldleiders, zakenlieden en vertegenwoordigers van goede doelen op het Wereld Economisch Forum (WEF) in de Zwitserse plaats Davos.

“In de laatste zes dagen is 159 centimeter sneeuw gevallen in Davos. Dat maken we maar eens in de twintig jaar mee”, meldde het Zwitserse instituut voor onderzoek naar sneeuw en lawines gisteravond. In de loop van de nacht is daar nog eens 20 tot 40 centimeter bijgekomen.

In Davos wordt niet gestrooid om het milieu te beschermen. Vertegenwoordigers naar het WEF nemen daarom nu maar liever de trein, in plaats van de gebruikelijke limousines.

Rondom Davos geldt de hoogste lawinewaarschuwing. “Als Trump vrijdag aankomt is het lang niet zeker dat hij een vloot van grote helikopters kan gebruiken”, zei een organisator tegen de Britse krant The Guardian. “Grote helikopters verhogen het risico op lawines.”

“Vandaag zullen de experten de situatie opnieuw beoordelen”, zegt Marcel Innerkofler van de lawinewaarschuwingsdienst in Tirol in Oostenrijk. Men wacht af of de weersverbetering zich daadwerkelijk zal doorzetten. Het overvloedige smeltwater kan dan leiden tot overstromingen. (br.hln)

Traditionele brievenbus moet een pak groter: nieuwe richtlijn op komst

De opening van een brievenbus moet 23 cm lang en 3 cm hoog zijn. Dat wettelijke voorschrift werd in 2007 uitgevaardigd, toen de e-commerce nog in zijn kinderschoenen stond en de postbode vrijwel alleen brieven rondbracht. Sindsdien is er veel veranderd. De webwinkels zijn door het dak gegaan, maar de brievenbus is intussen nog steeds dezelfde. Elke dag levert bpost alleen al 175.000 kleine en grote pakjes in België. 17 tot 19 procent daarvan kan niet afgeleverd worden bij een eerste poging. En daar moet verandering in komen, vindt het Belgisch Instituut voor postdiensten en telecommunicatie (BIPT).

Afbreken en wegvoeren

Die instantie, die zelf niets kan beslissen maar wel alle betrokkenen kan aanmanen tot actie, gaat een “voorstel tot eventuele aanpassing” van het tien jaar oude Ministerieel Besluit maken. De bedoeling is dat de regels “tegemoetkomen aan het sterk wijzigende postale landschap, waar naast een dalende volume van brievenpost een significant stijgende trend zichtbaar is bij de postpakketten”. Met andere woorden: het BIPT vindt dat de brievenbus een pakjesbox moet worden. Zo wordt het ook makkelijker voor de postbodes, want dan hoeven ze die bijna één op de vijf pakjes die niet geleverd kunnen worden, niet telkens terug meenemen.

Gaan we onze goeie, ouwe brievenbus in onze voordeur of in onze gevel moeten dichtmaken en onze mooie marmeren brievenbus naast onze oprit afbreken en wegvoeren? Zo ver is het nog niet, benadrukt de woordvoerder van minister van Telecom en Post Alexander De Croo (Open Vld). 

“De denkronde moet nog beginnen. We vinden het wel al heel goed dat het BIPT in overleg gaat met alle betrokkenen: de producenten, de consumenten, de overheden, de aanbieders. De e-commerce heeft het landschap nu eenmaal gewijzigd. Maar het is te voorbarig om nu al te zeggen dat de opening van de brievenbus groter moet. Dat heeft het BIPT niet gezegd. En het is zeker niet zo dat alle brievenbussen binnenkort verplicht vervangen moeten worden”, aldus woordvoerder Tom Meulenbergs.

Bij bpost wordt afwachtend gereageerd. “We wisten hier niet van en hopen dat we voor de consultatieronde worden uitgenodigd”, zegt Barbara Van Speybroeck. Er zijn wel enkele kanttekeningen te maken bij een mogelijke aanpassing van de brievenbus -lees: is het wel echt nodig? “Je kan de opening groter maken, maar de brievenbus moet ook veilig zijn. Je wil geen brievenbus waar je post door iedereen kan uitgehaald worden.”

Bpost doet zelf al heel wat inspanningen om pakjes zo veel mogelijk bij de eerste poging geleverd te krijgen. “Ons netwerk biedt nu al heel wat mogelijkheden: 500 pakjesautomaten, 750 postkantoren, 700 postpunten en het Kariboo!-netwerk. We hebben in oktober vorig jaar ook een project opgestart waarbij elke burger zelf op de website kan bepalen waar zijn pakje geleverd wordt: thuis, bij de buren of op een andere veilige plek in de buurt.”

Cijfercode

“We moeten misschien weg van de klassieke denkpiste waarbij de brievenbus een grotere opening krijgt”, besluit Meulenbergs. Hij verwijst naar andere landen, waar slimme en gekoppelde brievenbussen al ingeburgerd zijn. Zo’n brievenbus kan geopend worden met een cijfercode die de postbode of koerier op het pakje terugvindt. Een andere mogelijkheid is ook dat bewoners van een huizenblok één grote bus delen, waar brieven en pakjes afgeleverd worden. “Zo ver zijn we nog niet. Eerst overleg met alle betrokkenen en dan zal het BIPT de minister een advies geven.” (br.hln)

Deze 3 kinderen verdwenen 52 jaar geleden mysterieus. Maar nu is grote doorbraak op til

Op 26 januari 1966  mogen de drie kinderen van hun ouders Jim en Nancy Beaumont gaan spelen op het strand van Glenelg. Ze nemen om 8u45 de bus. Het is een ritje van vijf minuutjes. De kinderen doen dat wel vaker. Om 14 uur moesten ze thuis zijn maar ze dagen niet op.

De ouders slaan in de vooravond alarm en de politie zoekt met man en macht naar hun kroost. De grootschalige zoekactie levert niets op.

Het mysterie is ondertussen uitgegroeid tot een van de grootste verdwijningszaken van Australië. Maar het gerecht heeft de zoektocht nooit opgegeven. Nu heeft de politie op basis van nieuwe informatie van getuigen en nieuwe staalnamen een site nabij Adelaide geïdentificeerd waar de kinderen mogelijk liggen begraven.

Het zou gaan om een bepaald stuk grond dat lijkt te zijn omgewoeld en de grootte heeft van een graf op een fabriekssite in North Plympton.

In 2013 had de politie daar al eens een ander klein stuk afgegraven op basis van informatie uit het boek ‘The Satin Man’ waarin een man beweerde dat zijn vader, de lokale zakenman Harry Phipps, de kinderen had vermoord. Op de dag van de verdwijning zou de zoon van Phipps, Haydn, de kinderen opgemerkt hebben in de tuin. De auteur, Alan Whiticker, beweerde dat de zakenman de kinderen had omgebracht waarna twee mannen - onwetend over de ware toedracht - de opdracht hadden gekregen om een groot gat te graven op de fabriekssite. Daar zouden de slachtoffertjes worden begraven.

Harry Phipps was op dat moment eigenaar van de fabriek en wordt nu door het gerecht opnieuw als mogelijke hoofdverdachte naar voor geschoven. Na een televisiereportage over de zaak meldden de twee mannen zich die het gat in opdracht van Phipps hadden moeten graven.  Maar toen de politie de site in 2013 onderzocht waren beide mannen niet als getuigen opgeroepen., terwijl ze wellicht belangrijke aanwijzingen hadden kunnen geven. Dat is de politie achteraf op veel kritiek komen te staan.

“Harry Phipps was een pedofiel, een echt roofdier en zeer gevaarlijk”, vertelde Bill Hayes, een voormalige speurder aan de Australische zender 7 News.

De opgravingen zouden binnen enkele weken moeten van start gaan en brengen hopelijk de ware toedracht aan het licht zodat Jim (92) en Nancy (90) Beaumont eindelijk rust kunnen vinden. (br.hln)

Robot Fabio na een week al ontslagen in supermarkt: klanten ontweken hem

Dat robots dra de job van mensen zullen inpalmen geldt alvast niet in het geval van ShopBot Fabio. De Schotse supermarktketen Margiotta zette Fabio in om klanten wegwijs te maken in de winkel. Maar al snel bleek dat Fabio de mensen niet voldoende begreep en zelfs wegjaagde. De robot werd ontslagen en was aangeslagen: “Zijn jullie nu boos?”

Fabio was onderdeel van een experiment van de Heriot-Watt University voor de BBC-reeks Six Robots & US. De ShopBot werd geprogrammeerd om klanten met vragen te helpen. Zo kende hij de plaats van honderden producten in het grote Margiottafiliaal in Edinburgh.

Aanvankelijk kon Fabio de klanten charmeren met knuffels, high fives en grapjes. Maar de liefde bleef niet duren. Wie naar bier vroeg, kreeg als antwoord: “In de gang met alcohol”. Wie niet wist waar de kaas lag, moest het stellen met: “In de frigo”. Door achtergrondgeluiden begreep Fabio de mensen ook niet altijd goed.

De supermarkt verbande Fabio naar een rayon waar hij enkel nog gerookt varkensvlees mocht laten proeven aan de klanten. Daar viel hij mensen lastig die hem net probeerden te ontwijken. Hij kon in een kwartier tijd ook maar amper twee klanten overtuigen om te proeven, terwijl zijn menselijke collega er twaalf kon verleiden.

Luisa Margiotta van de gelijknamige keten, die naar eigen zeggen altijd openstaat voor vernieuwing, zag dat het ditmaal niet werkte. “Spijtig genoeg deed Fabio het minder goed dan we hadden gehoopt”, zei ze aan de Daily Telegraph. “Een van de problemen was dat hij erg beperkt is in zijn bewegingen. Hij kon zich niet vlot in de winkel verplaatsen om klanten tot bij de gezochte producten te brengen.”

De vader van Luisa, Franco Margiotta, bouwde zijn zaak van niks uit tot een grote supermarktketen. Hij zag zich genoodzaakt het contract van Fabio niet te verlengen. De reactie van de robot was verbazingwekkend. “Zijn jullie boos?” vroeg hij. Sommige collega’s pinkten zelfs een traantje weg, toen Fabio weer ingepakt en weggevoerd werd naar Heriot-Watt. “Dat hadden we niet verwacht, dat werknemers zo gehecht zouden raken aan de robot”, zei Oliver Lemon van Heriot-Watt. “Dat is ergens wel positief, want we dachten dat het tegenovergestelde zou gebeuren omdat ze zich in hun job bedreigd zouden voelen door zijn concurrentie.”

Luisa Margiotta ziet haar personeel nog niet meteen vervangen worden door robots. “Onze klanten hebben graag een persoonlijk contact en ons personeel is daar heel belangrijk in. Onze medewerkers kennen de vaste klanten heel goed en praten er dagelijks mee. Die functie kan een robot niet zomaar invullen.”  (br.hln)