Gebiologeerd: krijg je écht artritis van je knokkels te kraken?

Af en toe je knokkels kraken, het kan een o zo heerlijk gevoel geven. Toch reageert het merendeel van de mensen rondom je dan: “Doe dat niet, je krijgt daar artritis van!” Maar klopt die stelling ook echt?

Om meteen met de deur in huis te vallen: nee, je krijgt geen artritis van je knokkels te kraken. Ondanks de vele geruchten blijkt er namelijk geen wetenschappelijk verband te bestaan tussen het kraken van knokkels en het ontwikkelen van artritis in je gewrichten.

Wat gebeurt er precies? Het krakende geluid dat je hoort, wordt veroorzaakt door kleine belletjes die ontploffen in je gewrichtsholte. In je gewrichtsholtes zit er namelijk een dooierachtige vloeistof waarin gas is opgelost. Als je je vinger plooit of bijvoorbeeld je been strekt vergroot die holte. Daardoor ontstaat er een onderdruk die ervoor zorgt dat de opgeloste gassen vrijkomen. Die gassen vormen kleine belletjes en dringen de lege ruimte binnen. Terwijl de gewrichten weer op hun plaats zakken, keert ook de vloeistof terug naar zijn rechtmatige plaats waardoor de belletjes ontploffen en het gekende knakgeluid ontstaat.

60 jaar knokkels kraken

Uit de wetenschappelijke onderzoeken die ernaar gedaan zijn, is gebleken dat er geen link is tussen het kraken van je vingers en artritis. De meest bekende studie is die van dokter Donald Unger. Voor maar liefst 60 jaar knakte hij alleen de knokkels van zijn linkerhand. Uit zijn bevindingen bleek dat er zoveel jaren later geen verschil merkbaar was tussen zijn linker- en rechterhand. Hij besloot dan ook dat je vingers kraken geen artritis veroorzaakt.

Tot die vaststelling kwamen ook enkele andere onderzoekers. Zo toonde een studie met 215 deelnemers tussen de 50 en 89 jaar oud aan dat 18% van de mensen die hun vingers kraakten, leed aan artritis en 21,5% van de mensen die dat niet deden ook.

Conclusie? Buiten de irritatie bij je collega’s en naasten zorgt het kraken van je vingers voor geen enkel probleem. (br.hln)

Franse miljardairs pompen honderden miljoenen in wederopbouw Notre-Dame

De zware brand die sinds gisterenavond in de Notre-Dame-kathedraal van Parijs woedde, is sinds drie uur ’s nachts onder controle. Ondanks het instorten van de torenspits en een deel van het dak, wist de brandweer de stenen structuur van de eeuwenoude kathedraal samen met haar belangrijkste relikwieën en kunstschatten te redden. President Macron beloofde rond middernacht dat de kathedraal heropgebouwd zal worden. Daarop stelde de Franse miljardair François-Henri Pinault prompt 100 miljoen euro ter beschikking voor de wederopbouw. Ook de Franse zakenman Bernard Arnault maakt 200 miljoen euro vrij voor de herstellingen, die allicht decennia zullen duren.   (br.hln)

Zo kies je altijd de perfecte avocado in de supermarkt

We kwijlden al meermaals bij het zien van die perfect uitziende avocadokiekjes op Instagram, maar de juiste vinden in de supermarkt blijft vaak een eindeloze queeste. Soms ziet ie er van buitenaf veelbelovend uit, maar eens je hem thuis opensnijdt, is hij nog niet rijp genoeg of net bruin en gekneusd. Hoe kun je nu de perfecte avocado herkennen, zonder dat je naar binnen gluurt? Een expert geeft zijn beste tips.

Als avocadoleverancier bij meer dan 150 restaurants in New York City, waaronder verschillende met een Michelinster bekroonde restaurants zoals Jean-Georges, Daniel, Casa Enrique en The Modern, beheerst Miguel Gonzalez de kunst van de perfecte avocado kiezen als een meester. Nadat de beste avocado’s geselecteerd worden door zijn partner in Mexico, bekijkt hij elke avocado in detail en houdt hij toezicht op de rest van het rijpingsproces. Tegen de tijd dat hij de groene vruchten levert, zijn ze perfect qua kleur, stevigheid en smaak.

Plan je binnenkort geen duur reisje naar New York City, dan helpt hij je graag op weg met zijn beste tips om nooit meer de verkeerde avocado uit te kiezen in de supermarkt.

1. Controleer de steel

Volgens Gonzalez bekijk je het best eerst de steel. “Controleer of de avocado een steeltje heeft bovenaan. Staat er eentje? Verwijder hem dan zachtjes. Lukt dat niet goed? Dan is je avocado waarschijnlijk nog niet rijp. Komt hij wel los, controleer dan de kleur van het kuiltje dat achterblijft. Is de kleur helder, fluorescerend geel of groen, dan is je avocado klaar voor gebruik. Ziet het er beschimmeld of zwart uit, dan laat je de avocado beter links liggen. Stond er geen steeltje meer op? Controleer dan ook de kleur van het kuiltje. Omdat het al aan de lucht is blootgesteld, zal de kleur niet heldergeel of -groen zijn, maar eerder bruinig, zoals de kleur van een boomstam, maar niet zwart of beschimmeld.”

2. Voel hoe zacht hij is

Gonzalez raadt aan om nooit te knijpen in een avocado. “Leg hem in je handpalm om te voelen of hij hard of zacht is. Door erin te knijpen ga je hem immers vanbinnen kneuzen. Voelt hij papperig aan, dan is hij waarschijnlijk overrijp. Geeft hij helemaal niets mee, dan heeft hij nog enkele dagen nodig om te rijpen.”

3. Kijk naar de kleur

Ook de kleur is een belangrijke indicator. “Kijk naar de kleur. Tijdens het rijpingsproces kleurt de avocado van groen naar zwart. Is hij nog heel levendig groen, dan kan je hem nog niet gebruiken. Is hij te rijp, dan zal de kleur erg donker zijn en kunnen er zelfs witte stipjes op tevoorschijn komen.”

Toch zegt Gonzalez dat er ook een beetje geluk mee gemoeid gaat. “Je avocado kan er dan misschien wel perfect uitzien in de winkel, vaak kunnen er onderweg al heel wat dingen gebeurd zijn die je avocado vanbinnen beschadigd hebben. Zo kunnen temperatuurschommelingen of de knijpmethode van klanten om de rijpheid te meten ervoor zorgen dat hij er langs de buitenkant perfect uitziet maar vanbinnen gekneusd is.”  (br.hln)

Vlamingen aan Notre-Dame: “Fransen zingen liedjes en huilen rond de kathedraal”

Een indrukwekkende rookpluim, gevolgd door enorme vlammen en kleine vuurdeeltjes die naar beneden vallen. Zo omschrijven vriendinnen Emilie Verhaghe (20) en Jasmin De Weerdt (19) uit Heist-op-den-Berg de brand, die ze van vlakbij meemaakten op de eerste dag van hun citytrip. “We kwamen uit een restaurant vlakbij de Notre-Dame en zagen plots de enorme rookpluim boven de kathedraal opstijgen,” vertelt Emilie. “We dachten eerst nog dat het om een actie van de gele hesjes ging. We zijn zo dicht mogelijk naar de kathedraal toe gegaan en zagen behalve enorme vlammen ook vuurdeeltjes naar beneden vallen. Er schieten nog steeds enorme vlammen uit de voor- en achterzijde van het gebouw. Op dit moment (rond 21u, red.) zijn de hulpdiensten nog steeds aan het blussen.”

Paniek heerst er niet, vult Antwerpenaar Jens De Boeck (28) aan, die voor het werk in Parijs moest zijn. “Integendeel. De sfeer is heel ingetogen. De mensen blijven kijken naar de kathedraal terwijl ze foto’s nemen en huilen om het verlies van het monument. Eerst was iedereen muisstil, maar nu hoor ik heel wat Fransen die zacht liedjes beginnen zingen. Het is en soort religieus troostlied, als ik het goed kan begrijpen.” De uit Leuven afkomstige Bernard Mercier (27), die woont en werkt in Parijs, bevond zich op 100 meter toen de brand uitbrak. “Zo’n indrukwekkende brand zag ik nog nooit. De lucht kleurde rood en er rezen een soort vuurbollen naar boven. Dit is zeer dramatisch en heel jammer voor een prachtig monument.” (br.hln)

Dit is blijkbaar de grootste leugen die we onszelf wijsmaken

“Ik ga me bedwingen tot slechts één paaseitje vandaag”, “Ik doe morgen sowieso de afwas”, “Ik ga het vanavond niet te laat maken en me beperken tot een wijntje”: allemaal zijn het leugentjes die we onszelf wijsmaken. Toch zijn dat volgens psychologe Carol Dweck niet de grootste leugens die we onszelf vertellen.

“De grootste leugen die we onszelf wijsmaken is dat we de verantwoordelijkheid voor onze handelingen opnemen”, aldus de psycholoog. “In plaats van te proberen om te leren van onze fouten en ze recht te zetten, gaan we vaak gewoon trachten om onze eer te herstellen. Dat doen we door de schuld op iets of iemand anders te steken of excuses te verzinnen. Toch leer je alleen maar echt van je fouten, als je ze ook daadwerkelijk erkent en niet ontkent.”

Het goede nieuws? Je kan je er meer bewust van worden dat je je verantwoordelijkheden vaak ontloopt waardoor je er ook de vruchten van kan plukken. Maak daarom wat tijd vrij voor wat innerlijke reflectie. Dat kan je doen door te mediteren of een dagboek bij te houden. Die helpen je om de echte waarheid naar de oppervlakte  en je ego wat meer op de achtergrond te brengen.

Bovendien is dingen neerschrijven een goede manier om met complexe situaties en gevoelens om te gaan en om jezelf beter te leren kennen. Win-win! (br.hln)

Ontroerend: meisje met syndroom van Down wil graag model worden

“Ik ben Milou en ik heb het syndroom van Down. Heel graag word ik fotomodel.” Dat zijn de woorden die te lezen staan op het Instagramaccount van Milou. En dat viel ook Inge Smulders van Smulders Fotografie op. Zij roept nu iedereen op om Milou haar droom te helpen verwezenlijken.

Hoewel we nog een hele weg te gaan hebben vooraleer de modewereld écht een correcte representatie wordt voor alle vrouwen wereldwijd, zien we naast plussize en gekleurde modellen, ook steeds vaker modellen met een beperking opduiken in de fashionscène. En dat is ook de droom van Milou, een meisje met het syndroom van Down. Via Facebook doet fotografe Inge Smulders een oproep om haar daarbij te helpen.

“Wie doet er mee? Laat Milou viral gaan!”, schrijft Smulders. De fotografe had het meisje al een paar keer voor haar lens, en was ontroerd door alle positieve reacties die ze daarop kreeg. “Ik was enorm geroerd door alle positieve reacties op Milou, het mooie meisje met het syndroom van Down, en haar droom om model te worden. Ik had nooit durven denken dat er zoveel reacties zouden komen en dat ze zoveel mensen zou raken.”

Daar moeten we wat mee kunnen, dacht de fotografe. “Laten we met z’n allen ons best doen om haar droom te laten uitkomen. Deel dit bericht, gebruik je netwerk, mail magazines of programma’s. Volg ook de Instagram van Milou. Wat zou het mooi zijn als ze binnenkort gepubliceerd wordt in een magazine of model mag staan voor een grote campagne!”

En dat lijkt al behoorlijk goed te lukken. Het bericht werd al bijna 1.500 keer gedeeld en meer dan 250 mensen reageerden op de post. Een eerdere post waarin ze opriep op Milou te steunen, kon zelfs rekenen op meer dan 8.000 likes en 2.500 reacties.

Op haar Instagramaccount deelt Milou ook regelmatig kiekjes van zichzelf. Daarbij staat te lezen: “Ik ben Milou en ik heb het syndroom van Down. Heel graag word ik fotomodel. Steun je me? Ook zou ik graag betaalde opdrachten doen.” Wij hopen alvast dat haar droom mag uitkomen! (br.hln)

Paul Michiels zet zich in voor 30 jaar Kom Op Tegen Kanker als eerbetoon: “Toen mijn eerste vrouw Linda kanker kreeg, werd alles duister”

“Toen ik tien jaar geleden vernam dat mijn eerste vrouw kanker had, werd alles duister.” Als eerbetoon aan zijn Linda zet Paul Michiels (70) nu z’n schouders onder het initiatief van één en Kom Op Tegen Kanker. Samen met Niels Destadsbader en Sarah Bettens zal hij het bedankingslied ‘Door jou’ zingen.

Pauls eerste vrouw Linda kreeg in 2007 te horen dat ze darmkanker had, met uitzaaiingen naar haar lever. “Dat nieuws was samen met de dood van mijn vader het meest tragische moment uit mijn leven. Het werd helemaal duister toen ik het vernam”, zegt hij. Het is nu bijna tien jaar geleden dat de moeder van zijn eerste vijf kinderen na een moeizame strijd voor euthanasie koos, maar het verlies kleeft nog steeds aan hem. “Natuurlijk. Iemand verliezen aan die ziekte is verschrikkelijk. Ze kreeg destijds te horen dat ze nog twee jaar te leven had. Je moet je dat eens voorstellen. Zo’n afgebakende termijn, dat is het allerergste. Op dat moment was mijn tweeling (de intussen 26-jarige Maxine en Lode, red.) ook nog erg jong. Daar sta je dan, compleet machteloos. Het enige wat je kan doen, is elkaar troosten. Diegenen die achterblijven, zijn verplicht ermee te leven. Maxine en Lode wonen nu nog altijd in het ouderlijk huis, daar is Linda in de vorm van foto’s ook nog heel erg aanwezig.”

Mondharmonica

Lang hoefde Paul dus niet te twijfelen toen Miguel Wiels en Niels Destadsbader van Les Flamands hem samen met Sarah Bettens vroegen voor een bijdrage op ‘Door jou’, een nummer naar aanleiding van dertig jaar Kom Op Tegen Kanker. “Ik ken Niels en Miguel best goed. Niels kom ik tijdens het touren regelmatig tegen en Miguel speelde al vaak in mijn begeleidingsbands. Het was telkens een erg fijne samenwerking.”

Het nummer ‘Door jou’ is de eerste productie van Les Flamands, het artiestenbureau dat Destadsbader en Wiels in september samen met Peter Van de Veire oprichtten. “Voor mij gaat het nummer over het bedanken van mensen die je omringen als je er nood aan hebt”, zegt Paul, die in het lied ook mondharmonica speelt. “Dat heb ik destijds bij Linda ook zoveel mogelijk proberen te doen.”

Over twee maanden wordt de voormalige melkboer 71, maar aan pauzeren denkt Polle Pap nog niet. “Ik ben nu vijf jaar met pensioen, maar ik blijf continu werken aan nieuwe songs”, zegt Paul, die er net een theatertour op heeft zitten. “Ik zit in de fleur van mijn leven. Dat merk ik aan de kwaliteit van mijn concerten, maar het helpt ook dat ik een jonge vrouw (Tineke is 42, red.) en nog twee jonge kinderen heb (Lars en Anna zijn respectievelijk 15 en 13, red.). Bovendien heb ik een vriendengroep die voornamelijk uit veertigers en vijftigers bestaat.”

IJdele zot

Michiels noemt zichzelf een ‘ijdele zot’, hij heeft dan ook een dubbel gevoel over ouder worden. “Weet je wat het is? Iedereen wil oud worden, maar niemand wil het zijn. Als ik mijn moeder bezoek in het rusthuis, dan is dat toch altijd confronterend. Ik moet er maar mee leren leven.” Toch krijgt Michiels nog dagelijks complimenten over zijn staat van paraatheid. “Ik heb het geluk dat ik over goede genen beschik, want het laatste wat ik wil, is met de bejaarden op de tourbus stappen voor een bezoekje aan de grotten van Han. Voor de rest kan ik iedereen aanraden te letten op je eten en op tijd in bed te kruipen, dan kom je al een heel eind. (lacht)” (br.hln)

Canadese oerrocker Neil Young zit opnieuw in de opnamestudio met Crazy Horse

Neil Young (73) is met zijn legendarische begeleidingsgroep Crazy Horse een nieuw album aan het opnemen, zo heeft loudersound.com donderdag op gezag van de Canadese oerrocker zelf gemeld.

Young werkt voor het eerst weer samen met Crazy Horse sinds ‘Psychedelic Pill’ in 2012. Crazy Horse omvat deze keer gitarist Nils Lofgren, drummer Ralph Molina en bassist Billy talbot. De nieuwe plaat heeft nog geen naam, maar er zijn al elf songs voor geschreven. De opnames vinden deze week plaats.

Met Crazy Horse maakte Neil Young onder andere de albums ‘Tonight’s The Night’, ‘Zuma’, ’American stars ‘n bars’ met daarop het naar verluidt in één trek opgenomen ‘Like a Hurricane’, en ‘Rust Never Sleeps’. (br.hln)

Politie waarschuwt voor oplichters via tweedehandssite: slachtoffer is duizenden euro’s kwijt

De politie haalt het voorbeeld aan van een slachtoffer dat iets te koop aanbood op 2dehands.be. Een potentiële koper toonde interesse en onderhandelde met de verkoper via Whatsapp. Vervolgens vroeg de koper - een oplichter - het rekeningnummer waarnaar hij het geld kon overschrijven.

Even later kreeg het slachtoffer van de koper de vraag om één eurocent over te schrijven naar zijn rekening, om te bewijzen dat de naam en het rekeningnummer van de verkoper aan elkaar gelinkt zijn. Daarmee werd volgens de koper bewezen dat hij zelf niet opgelicht werd door de verkoper. Vervolgens stuurde de oplichter een link naar een betaalsite door, die als twee druppels water leek op die van een grootbank. Het slachtoffer gaf nietsvermoedend zijn code in. Een uur later was er meer dan duizend euro van zijn rekening verdwenen.

De politie dringt erop aan om nooit de code van je bankkaart online te delen. “Banken zullen dat nooit vragen. Als het wel gebeurt, word je opgelicht”, word je opgelicht, luidt het.  (br.hln)

Stoppen met verven, dat voelde als een bevrijding

Grey hair, don’t care. Steeds meer vrouwen laten hun grijze haren staan. Uit gemakzucht, als uiting van zelfaanvaarding of als heus modestatement. Modejournaliste bij de Britse Vogue Sarah Harris gaf enkele jaren geleden de aanzet, en ondertussen is ook bij ons de tendens merkbaar. Zo pronken sinds kort de zogenaamde Silver Vixens hun zilverkleurige lokken op Instagram. Wij spraken met initiatiefneemster Cathérine Ongenae.

Grijs haar is in de mode. En dat geldt zowel voor de versie die je bij de drogisterij koopt, als voor natuurlijke, zilverkleurige lokken. Een goede zaak, vindt antropoloog en storyteller Cathérine Ongenae (47): “Er wordt nog té vaak neergekeken op vrouwen met grijze haren.” Om daar paal en perk aan te stellen roept Cathérine vrouwen van alle leeftijden op om via haar Instagrampagina @silver_vixens hun fifty shades of grey zowel virtueel als in het echte leven te etaleren.

Foxes en Vixens

Cathérine: “Net zoals dat opgaat voor mensen met een maatje meer, bestaan er een heleboel vooroordelen wat vrouwen met grijze haren betreft. Ze zien er oud uit en zijn dus per definitie out, tellen niet meer mee, ze laten zich gaan, verzorgen zich niet. Onzin natuurlijk. Je haarkleur zegt niets over wie jij vanbinnen bent. Bij mannen bestaan die vooroordelen niet, toch niet wat grijs worden betreft. Een man die grijs wordt, die krijgt meer aanzien, hij wordt als wijzer en aantrekkelijker beschouwd. Het ‘George Clooney’-effect. Er bestaat zelfs een naam voor zo’n man: Silver Fox. Ik hoorde de term Silver Vixens voor het eerst via mijn vriendin Mieke - zelf ook gezegend met een grijs kopje - die vrouwen met een zilveren haardos al een tijdje zo benoemt. Omdat het tijd werd dat die grijze, knappe man een vrouwelijke tegenhanger kreeg, kozen we dan ook op Instagram voor de naam Silver Vixens. We willen aantonen dat grijs worden ook bij vrouwen meer dan oké is. Meer zelfs, het is gewoon knap!”

Granny Chic

“Vandaar dat veel jonge vrouwen hun haren grijs verven. Als zo’n trend het imago van grijs haar uit het verdomhoekje haalt, dan kan ik dat alleen maar aanmoedigen. Net zoals dat gaat met trends, spreken ze eerst modegevoelige mensen aan om nadien door te sijpelen naar de rest van de samenleving. Ondertussen gaan ook mensen die minder geobsedeerd zijn door mode hun haren grijs verven of de trend zien als een go om hun grijze haren te laten staan. Herinner je je de bomma’s van vroeger met hun pastelgekleurde watergolf? Ook die unicorn-kleurtjes zijn aan een comeback bezig. Die hele ‘granny chic’ trend sluit perfect aan bij de vergrijzing van de samenleving en zal daarom ook niet snel overwaaien.”

Automatische upgrade

“Je haren natuurlijk grijs laten worden heeft uiteraard niets te maken met jezelf laten gaan. Integendeel, het kadert perfect in de Body Positivity-beweging. Die beweging draait net om zelfzorg, om jezelf graag zien zoals je bent en om je geen schoonheidsidealen te laten dicteren door anderen. Pas op, elke Vixen heeft zo haar eigen drijfveer om haar grijze haren te laten staan, maar voor mij was stoppen met verven een bevrijding. Ik vond verven tijdrovend en vermoeiend. En op een bepaald moment vroeg ik mij af waarom ik dat eigenlijk deed, al dat gedoe om aan één of ander opgelegd schoonheidsideaal te voldoen. Het klonk plots zo absurd. Ik wou helemaal niets meer tegen mijn goesting doen. In dat opzicht is mijn project best wel rebels. Ik wil ermee zeggen: foert, dit is wie ik ben, take it or leave it. Bovendien was ik ook erg nieuwsgierig naar hoe ik er eigenlijk écht uitzag onder die laagjes verf. Ondertussen heb ik één grote grijze bles en zie ik mijn nieuwe kapsel als een upgrade naar een nieuwe fase, waarin het overigens heel fijn vertoeven is.” (br.hln)

Lottowinnaars die recordbedrag van 161 miljoen pond wonnen, gaan na meer dan 30 jaar huwelijk scheiden

Het echtpaar dat de grootste lottojackpot uit de Britse geschiedenis won, gaat na meer dan dertig jaar huwelijk uit elkaar.

De Schotten Colin en Chris Weir wonnen in 2011 met EuroMillions meer dan 161 miljoen pond (toen 185 miljoen euro), een toenmalig record. Ze maakten de echtelijke breuk woensdag bekend via een verklaring in de Schotse editie van tabloidkrant The Sun. “Met spijt in het hart bevestigen Chris en Colin dat ze sinds enige tijd apart wonen en de intentie hebben om te scheiden. Het koppel gaat in alle vriendschap uit elkaar. Ze hebben verder geen commentaar”, luidde het. Colin, voormalig cameraman, en Chris, tot de lottowinst actief als verpleegkundige in een psychiatrische instelling, hebben twee volwassen kinderen.

De twee waren door het dolle heen toen ze acht jaar geleden de cheque met het recordbedrag kregen overhandigd. Tv-beelden waarop ze een fles champagne leegspoten, gingen de wereld rond. Vanuit het niets staken ze met hun fortuin eensklaps wereldberoemde sterren als David Bowie en Tom Jones voorbij. Hun rustige leventje werd plots totaal overhoop gegooid. Hun woning in de gemeente Largs in het zuidwesten van Schotland, werd haast belaagd door ‘vrienden’, ‘kennissen’ of onbekenden die om financiële steun vroegen. Hun brievenbus kon de hoeveelheid bedelbrieven niet slikken. Het leidde ertoe dat ze tijdelijk naar Spanje verkasten.

De twee startten een liefdadigheidsfonds op en redden de Schotse eersteklasser Partick Thistle van de financiële ondergang. In ruil voor hun schenking - het exacte bedrag werd niet meegedeeld - verwierven ze elk vijf procent van de clubaandelen. Als dank draagt een tribune sinsdien de naam ‘Colin Weir Stand’. (br.hln)

Historisch: dit is de eerste foto van een zwart gat

Een hoogdag voor de astronomie: voor het eerst stelden sterrenkundigen een foto van een zwart gat voor. Het resultaat is een foto van een zwart gat dat drie miljoen keer zo groot is als onze aarde, bijna zo groot is als ons volledige zonnestelsel, en 6,5 miljard keer zo zwaar is als de zon. “De zwaargewicht kampioen van alle zwarte gaten in het heelal.” De primeur is weggelegd voor de astronomen van de Event Horizon Telescope (EHT), een internationale samenwerking. “We hebben hetgeen gezien waarvan we dachten dat het onmogelijk was om te zien”, aldus de directeur van EHT. 

Voor de eerste keer zijn astronomen erin geslaagd om een foto van een zwart gat te maken. Bijzonder, want tot zover had men geen enkel idee hoe zoiets er in werkelijkheid uitziet. Een zwart gat – of een gebied in de astronomische ruimte waar de zwaartekracht zo sterk is dat niets eruit ontsnapt, zelfs geen licht - is vrij abstract. Onderzoekers staarden zich een halve eeuw blind op het fotograferen van een superzwaar zwart gat. 

Nu dat eindelijk lukte, werd het resultaat wereldwijd met veel trots voorgesteld tijdens zes simultaan georganiseerde persconferenties. De ontdekking zou vergelijkbaar zijn met de maanlanding, en voortaan zal men spreken van “de tijd voor de foto en de tijd na de foto”. 

Op de foto is een lege ruimte te zien waarrond een heldere ring - bestaande uit fotonen die door de sterke zwaartekracht in een baan rondom het gat gedwongen worden - brandt. In het midden is er een donkere vlek. Dat is de schaduw van de waarnemingshorizon. Daarin verdwijnt het licht.

Het perfecte plaatje

Oorspronkelijk zouden er twee foto’s getoond worden. Eentje van Sagittarius A, dat zich in het midden van de Melkweg bevindt. En eentje van een nog groter zwart gat in het midden van Messier 87 (M87), een elliptisch sterrenstelsel in het sterrenbeeld Maagd. De astronomen toonden enkel de foto van Messier 87, met de belofte dat de foto van het zwart gat van ons sterrenstelsel nog zal volgen.

Gebrek aan licht

Aangezien een zwart gat geen licht uitzendt of terugkaatst, was het een heuse uitdaging om er een kiekje van te maken. Geen enkele telescoop is geavanceerd genoeg om een foto te maken. Daarom werd het internationale Event Horizon Telescope opgezet. Dat is een netwerk van acht radiotelescopen op vier continenten en meer dan tweehonderd mensen afkomstig uit minstens achttien landen. Het netwerk van telescopen maakte op exact hetzelfde moment foto’s. Via atoomklokken waren de telescopen op elkaar afgestemd zodat het hele proces synchroon verliep. Uiteindelijk werden de verschillende beelden verzameld en laag per laag samengevoegd. 

Het zwart gat is zo’n 50 tot 55 miljoen lichtjaar van ons verwijderd. Daar een foto van nemen komt neer op het fotograferen van een mosterdzaadje in Washington DC vanuit Brussel, zo zeiden de sterrenkundigen op de persconferentie in Brussel. Een tweede vergelijking die tot de verbeelding spreekt: vanuit een café in Parijs een krant in New York lezen.

Zwart gat, wat is dat?

In 1964 bedacht John Wheeler de term ‘zwart gat’. Maar het zou nog tot 1984 duren voordat het bestaan ervan niet langer in twijfel werd getrokken. Geen wonder, want je kan ze niet zien omdat ze geen licht uitstralen. In een vroeger leven straalde zo’n zwart gat overigens wél licht uit. Een zwart gat is eigenlijk wat overblijft na de explosie van een ster, een ster die veel zwaarder was dan de zon. Tijdens zo’n explosie produceert de ster eventjes zoveel licht als het hele sterrenstelsel waartoe het behoort. Om daarna voor eeuwig zwart te worden. Daarom werden zwarte gaten voor 1964 ‘bevroren sterren’ genoemd. Verder nog wordt de kern van de explosie zo compact dat een zwart gat ontstaat. Omdat er niets aan de zwarte gaten kan ontsnappen - er kan alleen maar wat invallen – groeien ze doorheen de tijd in massa.

Het waarnemen van zwarte gaten gebeurt indirect, door het gedrag van nabijgelegen sterren of gas te bestuderen. Opnieuw is het gebrek aan licht daar een oorzaak van. De zoektocht naar een goede manier om het bestaan van zwarte gaten aan te tonen, nam dan ook een tijdje in beslag. John Tonry, een sterrenkundige aan het California Institute of Technology, bracht het eerste zwarte gat – op overtuigende wijze - in 1984 in kaart door stersnelheden te meten. Daaruit bleek dat er in de kern van een sterrenstelsel sterren honderd miljoen keer dichter op elkaar gepakt zitten: maak kennis met het zwart gat.  (br.hln)

Paul Severs (70) overleden

Charmezanger Paul Severs (70) is overleden. De Vlaamse artiest werd op 12 maart in het ziekenhuis opgenomen nadat hij een hartaanval kreeg en hard ten val kwam met zijn fiets. Hij belandde in een coma, waaruit hij na een tijdje ontwaakte. De laatste weken bleef zijn toestand echter kritiek en kreeg Severs verschillende bloedklonters, waardoor hij twee keer opnieuw wegzakte in een coma. Toen Severs dit weekend voor de derde keer het bewustzijn verloor, gaven de dokters aan dat zijn situatie uitzichtloos was. Zijn zoon meldt nu dat Paul Severs overleden is.

“De dokters in Erasmus hebben hun uiterste best gedaan maar de hersenschade die hij opliep tijdens de val van zijn fiets – veroorzaakt door een zware hartaanval - bleef elke dag erger worden. De daarop volgende verschillende complicaties hebben onvermijdelijk tot zijn spijtige overlijden geleid”, schrijft Christophe Severs op Facebook. Hij bedankt ook de fans voor de vele steun. “Bedankt beste fans voor al jullie steun. Bedankt beste familie om in deze moeilijke tijden er voor ons te zijn. Bedankt beste vrienden voor jullie warmte en onuitputbare bron van steun. Bedankt beste media om onze wens qua communicatie te hebben ingewilligd.”

Paul Severs belandde half maart in coma nadat hij tijdens een fietstocht in zijn woonplaats Sint-Renelde, een deelgemeente van Tubeke, een zware hartaanval kreeg. Een toevallige voorbijganger vond hem en belde meteen de hulpdiensten. Severs werd met spoed overgebracht naar het Erasmusziekenhuis in Anderlecht, waar hij in een kunstmatige coma werd gehouden. Hij zou daar nog minstens een maand moeten blijven, werd er toen gemeld. De balans was dan ook zwaar: de zanger lag in het ziekenhuis met een zwaar verzwakt hart, twee gebroken ribben, een gebroken sleutelbeen en complicaties aan de longen en het hoofd.

“Mijn pa is na hartfalen deze middag gehospitaliseerd”, schreef zijn zoon Christophe de volgende dag op Facebook. Na drie dagen bang afwachten ontwaakte Paul voor het eerst uit zijn comateuze toestand. “Pa herkende mij en wist dat hij in het ziekenhuis lag. Maar hij was wel moeilijk verstaanbaar. Ik wil niet de indruk wekken dat alles er nu al goed uitziet, want dat is zeker niet het geval. De artsen vertelden ons dat het nog veel te vroeg is om echt te spreken over zijn herstel. Het blijft dus nog steeds bang afwachten. Maar momenteel zijn wij al heel dankbaar en blij dat mijn pa nog in leven is.” Een dag later klonk Christophe al iets positiever. “Hij praatte al duidelijkere taal dan gisteren en heeft op het eerste zicht geen motorische problemen. Hij herkent ons nog steeds, maar hij is wel verward over bepaalde dingen. Hij heeft ook pijn aan zijn rug, zijn linkerschouder (door breuken aan het sleutelbeen en twee ribben ter hoogte van de long) en het hoofd.”

Bloedklonters

Ondanks de vooruitgang, bleef zijn toestand echter kritiek. “De dokters blijven ons waarschuwen dat intensieve zorgen en opvolging vitaal zijn” aldus Christophe. “Voorspellingen over wat de toekomst brengt, durven de dokters niet te doen.” Christophe bleef voorzichtig hopen op het beste. “Hij is nog steeds bij bewustzijn, maar zijn verzwakte hart en de impact van de val op zijn hoofd maken dat zijn toestand ernstig en kritiek blijft. Ik zou jullie graag vertellen dat alles goed komt, maar zijn herstel blijft onzeker.”

Op 24 maart ging zijn toestand bergaf en zakte de zanger opnieuw weg in een coma. “De dokters doen analyses en onderzoeken, maar momenteel krijgen ze hem niet wakker”, liet Christophe toen weten. Vier dagen later ontwaakte hij weer. “De tweede coma werd blijkbaar veroorzaakt door een bloedklonter in het hoofd”, klonk het. En er was positief nieuws. “De long- en ademhalingscomplicaties zijn achter de rug. Men heeft vandaag mijn pa opnieuw autonoom laten ademhalen, met minimale machinale hulp. Maar na drie dagen coma is dat niet zo simpel: hij moet een aantal dingen “heraanleren” die wij als evident beschouwen. Na enkele dagen zullen de artsen herevalueren of hij verder zelfstandig kan ademen of hij terug meer machinale hulp moet krijgen.”

Te veel schade

Op 7 april kwam dan het nieuws dat de zanger voor de derde keer in een coma was weggegleden. Een dag later meldde Christophe Severs dat de toestand van zijn vader uitzichtloos was. De resultaten van de MRI zijn op alle vlakken (neurologisch, motorisch,…) veel erger dan wat we hoopten. De dokters hebben ons verteld dat de kleine reacties die we zagen, niet echt reacties zijn, maar eerder reflexen. Het is op de MRI-beelden van de hersenen zichtbaar dat de bloedklonters echt op veel te veel plaatsen nieuwe schade hebben aangericht en men vermoedt dat de bloedklonteraanvallen nog zullen doorgaan. Hoeveel kan een mens aan? Ik zou jullie graag vertellen dat het zou gaan als in David en Goliath, maar de taal van de dokters is al enkele dagen pijnlijk duidelijk…”

Paul Severs is bekend van zijn grootste hit ’Zeg ‘ns meisje’, maar hij kende in 1970 zijn doorbraak met ‘Ik ben verliefd op jou’. Van het nummer werden er maar liefst 120.000 exemplaren verkocht. Later kwam er ook een Engelse en Franse vertaling van de hit. In 2009 werd ‘Ik ben verliefd op jou’ opgenomen in de eregalerij van Radio 2. (br.hln)

5000 olifanten en 60 leeuwen gedood, maar jager zegt “geen gram spijt” te hebben

Een jager die beweert meer dan 5.000 olifanten te hebben gedood, zegt dat hij “totaal geen spijt” heeft. De Zimbabwaan Ron Thompson (77) wordt in een recent rapport geïdentificeerd als een van ’s werelds meest ‘productieve’ trofeejagers.

De man onthult op zijn website dat hij naast de meer dan 5.000 olifanten en 60 leeuwen, eveneens 800 buffels, 50 nijlpaarden en ongeveer 40 luipaarden heeft doodgeschoten. Hij pocht ook dat hij eens 32 olifanten doodde op amper vijftien minuten tijd.

Thomson die opgroeide in Rhodesië - het huidige Zimbabwe - begon al op jonge leeftijd te jagen en groeide naar eigen zeggen dankzij zijn jarenlange ervaring uit tot een expert.

In 1959 ging hij aan de slag als ranger in nationale parken waarbij hij geregeld werd opgeroepen om dieren te doden. Daarnaast was hij gedurende drie jaar een professioneel jager. De man verklaarde aan Britse media dat hij nu niet meer op regelmatige basis gaat jagen, maar dat hij in dat verband nog wel graag eens op een uitnodiging wil ingaan.

Bloeddorst

“Mensen denken dat ik bloeddorstig ben, maar daar heeft het helemaal niets mee te maken” zei de Zimbabwaan aan The Independent. “Het was geen bloeddorst - het was mijn taak. Er kwamen helemaal geen gevoelens bij kijken. Ik heb dan ook geen berouw over wat ik heb gedaan want het was niet verkeerd.”

Eerder sprak hij ook met The Guardian over zijn liefde voor het jagen. “Om heel eerlijk te zijn: ik kreeg er een kick van”, vertelde hij. “Sommigen mensen houden ervan, anderen verafschuwen het. Ik genoot ervan.”

Bovendien claimde hij dat hij heel erg gemotiveerd was om te doden omdat hij zo kon helpen met het behoud van enkele diersoorten. Thomson zei dat sommige soorten hun eigen habitat zouden om zeep helpen indien hun aantal niet onder controle gehouden werd.

Thomson beschuldigde westerse natuurbeschermers ervan “leugens” te verspreiden om geld te kunnen ophalen terwijl ze geen verstand hebben van natuurbehoud. “Als je een gezonde populatie dieren hebt, moet je ervoor zorgen hun aantal niet groter wordt dan hun leefgebied aankan,” zei hij.

Schokkend rapport

Zijn uitspraken kwamen na de publicatie van een schokkend rapport van de ‘Campaign to Ban Trophy Hunting’, waaruit blijkt dat het olifantenivoor dat door jagers wordt gestolen de afgelopen dertig jaar dramatisch is gestegen.

Ondertussen is de olifantenpopulatie in zuidelijk Afrika sterk afgenomen van ongeveer 1,3 miljoen stuks naar slechts 400.000. In dezelfde periode hebben jagers van overal ter wereld meer dan 100.000 trofeeën mee naar huis genomen. “De trofeejachtindustrie slacht overal olifanten af,” stelt Eduardo Gonçalves, initiatiefnemer van de campagne om het trofeejagen te verbieden.

Volgens de campagneleider wordt het in de hand houden van de populatie vaak als een excuus gebruikt om te kunnen jagen. “Het doden van olifanten voor de lol is totaal onaanvaardbaar, vooral vanwege de ernst van de huidige crisis. De recente stijging van de olifantenjacht toont aan dat het volledig uit de hand loopt”, aldus Gonçalves.  (br.hln)

Regi slaat mea culpa na fout in videoclip ‘Ellie’: “Ik wist niet dat het niet mocht”

Regi Penxten heeft zich op Instagram verontschuldigd voor een fout die hij maakte in de videoclip voor zijn hit ‘Ellie’. Daarin is een meisje te zien die door de bloemen in het Hallerbos loopt, wat helemaal niet mag.

De opnames voor de videoclip van ‘Ellie’ gingen gedeeltelijk door in het Hallerbos, dat bekend staat om zijn prachtige boshyacinten. In de clip loopt een meisje door de bloemen en plukt er zelfs eentje, en daarvoor werd Regi nu op zijn vingers getikt door boswachter Pierre.

“Wat het meisje in de video doet, mag dus helemaal niet”, klinkt het in een video op Instagram. “Je mag niet door de bloemen lopen, en je mag ze al helemaal niet plukken.” De boswachter legt uit waarom. “Als je op de bloemen stapt, komen ze nooit meer terug. En dan kan je ze niet meer bekijken wanneer ze in bloei staan.”

Regi vraagt iedereen om op de paden te blijven in het bos. “Ik wist het niet, maar nu weten we het allemaal.” (br.hln)

Eindelijk terecht: verdwenen Marokkaanse prinses Salma duikt na zestien maanden weer op

Lalla Salma, de (ex-?)vrouw van koning Mohammed VI van Marokko, is voor het eerst sinds december 2017 terug gezien. Zopas doken zeer vage amateurbeelden op van de prinses en haar dochter Lalla Khadija op het wereldberoemde Djemaa el Fna in Marrakech, het drukste plein van Afrika.

Volgens verschillende Marokkaanse media was ze samen met haar dochter Lalla Khadija op het bekende plein Djemaa el Fna in Marrakesh, waar ze samen een hapje zouden hebben gegeten in een restaurant. De onduidelijke foto’s bieden echter weinig aanknopingspunten. Wel is er veel bewaking te zien.

Lalla Salma was sinds eind 2017 niet meer in het openbaar verschenen. Haar afwezigheid viel pas echt op toen de koning een hartoperatie onderging in Parijs en zij ontbrak op de familiefoto’s die bij zijn ziekbed werden gemaakt en naderhand door het hof verspreid. Dat bracht een hele stroom berichten en geruchten op gang, waarbij werd gesproken van een eventuele scheiding tussen Lalla Salma en Mohammed (55).

Het Marokkaanse hof heeft nooit een verklaring uitgegeven over de afwezigheid van Lalla Salma. Ook niet toen ze er niet bij was toen het Spaanse koningspaar en later de Britse prins Harry en zijn vrouw Meghan op bezoek kwamen. Lalla Salma, die de titel van prinses kreeg, was de eerste echtgenote van een Marokkaanse vorst die in het openbaar werd gezien en haar man ook in het buitenland vertegenwoordigde. Zo was ze in april 2013 bij de inhuldiging van koning Willem-Alexander. (br.hln)

Rose werd 99, ook al zaten haar organen op de verkeerde plaats

De Amerikaanse Rose Marie Bentley uit de staat Oregon is 99 geworden, ondanks haar uitzonderlijke medische aandoening dat haar organen zich op de verkeerde plaats in haar lichaam bevonden. En dat wist ze vermoedelijk zelf niet eens.

Rose Bentley stierf in 2017. Net als haar man jaren geleden schonk ze haar lichaam aan de wetenschap. Toen studenten geneeskunde van de Oregon Health & Science University (OHSU) tijdens de les anatomie haar lijk bestudeerden, bleek dat het hart van Rose Bentley wel op de juiste plaats lag, maar bijna al haar andere organen niet. Die aandoening heet ‘situs inversus’, een zeldzame verstoring van de normale links-rechtsconfiguratie in het lichaam. De lever, de maag en andere abdominale organen zitten dan links in plaats van rechts. 1 op 22.000 baby’s worden geboren met situs inversus met levocardia, zoals Rose Bentley, waarbij het hart dus wel op de normale, linkse plaats ligt (levocardia) maar de andere organen in spiegelbeeld gepositioneerd zijn (situs inversus). Omdat de levensverwachting bij die patiënten lager ligt, komt de aandoening - die meestal gepaard gaat met ernstige hartafwijkingen - voor bij amper 1 op 50 miljoen volwassenen. 

“Ik wist dat er iets was, maar we hebben er toch een tijdje over gedaan om te begrijpen hoe ze precies in elkaar zat”, zei assistent-professor aan de OHSU, Cameron Walker. Hij had nog nooit zoiets gezien in zijn carrière. Zijn student Warren Nielsen was eveneens onder de indruk. “Het was ongelooflijk. We leerden niet alleen de normale anatomie, maar ook de variaties die kunnen voorkomen.”

Bentley heeft er blijkbaar alvast geen hinder van ondervonden en werd bijna honderd jaar. Samen met haar man had ze vijf kinderen. Het koppel runde een boerderij en een dierenwinkel in Molalla. Rosie was ook nog eens erg actief in de kerkgemeenschap. Volgens de kinderen zou Rosie zich kapot gelachen hebben met het feit dat ze een medische rariteit was. “Ze zou dit zo cool gevonden hebben”, zei haar dochter Louise Allee.

Rosie en haar echtgenoot zouden besloten hebben hun lichamen aan de wetenschap te schenken na het lezen van een gedicht van Robert Test, waarvan de eerste regel luidt: “Geef mijn ogen aan de man die nog nooit een zonsopgang, het gezicht van een baby of de liefde in de ogen van een vrouw heeft gezien.”  (br.hln)

Orka’s en witte dolfijnen worden dan toch bevrijd uit Russische ‘walvisgevangenis’

Een honderdtal orka’s en witte dolfijnen zullen dan toch bevrijd worden uit de ‘walvisgevangenis’ in de Russische havenstad Nachodka waar ze tot nu toe al maandenlang in erbarmelijke omstandigheden werden vastgehouden. Een groep van internationale en Russische wetenschappers heeft een akkoord omtrent de vrijlating kunnen sluiten met de lokale autoriteiten.

In de ‘walvisgevangenis’ zitten een tiental orka’s en 87 witte dolfijnen opgesloten, volgens persbureau Tass. Ze verblijven er in krappe bassins en zouden bestemd zijn voor de illegale markt in China, waar ze bijvoorbeeld in acquaria belanden.

Het complex werd eind vorig jaar al ontdekt, waarop het Kremlin het bevel gaf om de dieren te bevrijden. Maar ondanks de aanzwellende kritiek werden geen concrete stappen ondernomen om de gevangenis op te doeken. Vorige maand trokken Russische biologen en dierenartsen nog aan de alarmbel: de toestand van de orka’s en beloega’s ging zienderogen achteruit. Enkele dieren bleken ook ‘verdwenen’ te zijn.

Akkoord

Nu lijkt er toch schot in de zaak te komen. Een overeenkomst over de vrijlating van de orka’s en witte dolfijnen werd vandaag getekend door een groep internationale en Russische wetenschappers enerzijds en de lokale autoriteiten anderzijds. Ook bekend Frans oceanograaf Jean-Michel Cousteau, zoon van legendarische avonturier Jacques Cousteau, werkte mee aan het akkoord. 

“Een officiële beslissing is genomen om alle dieren vrij te laten in het wild”, vertelt Oleg Kozhemyako, de gouverneur van de provincie, volgens Tass. De dieren zullen in fases worden vrijgelaten. “Wetenschappers van het team van Cousteau en Russische wetenschappers zullen beslissen wanneer welke dieren worden vrijgelaten.”

Volgens de overeenkomst wordt een rehabilitatiecentrum opgezet waar de dieren terug kunnen wennen aan de wereld buiten hun kooi. Eventuele zieke dieren zullen er worden verzorgd voor ze worden vrijgelaten. (br.hln)

Een hard- of zachtgekookt ei? Dit is het gezondst!

Eet jij je eieren ook het allerliefst zachtgekookt? Dan hebben wij goed nieuws voor jou, want die zijn gezonder dan hardgekookte eieren, en wel om deze twee redenen.

Ten eerste bevatten eieren lecithine, een stof die opgeslagen vet omzet in energie en zo de vetverbranding stimuleert. Als je je ei te lang kookt, verdwijnt de lecithine en dus ook deze vetafbrekende eigenschap.

Een zachtgekookt eitje is ook beter voor je cholesterolwaarde. Een ei langer koken verhoogt de kans op atherosclerose, een ziekte waarbij vetten in de slagaderwand worden afgezet.

Vanaf nu alleen nog zachtgekookte eitjes op het menu!   (br.hln)

Stefaan rijdt zorgeloos door Gentse binnenstad met zelfgemaakte ‘autofiets’

Wie zich in de Gentse binnenstad wil verplaatsen hoeft dat niet per se te voet of per fiets te doen. Dat bewijst Stefaan Streulens met zijn ‘autofiets’: een omgebouwde quattrocycle met een elektrische motor. “Volgens de wetgeving is dit een fiets en dus mag ik door de knips en in het voetgangersgebied rijden”, zegt de creatieve Gentenaar.

“Hey meneer, wat is dat? Mag u daarmee in de stad rondrijden? Dat is de max!” Stefaan Streulens heeft veel bekijks met zijn SPK, de afkorting van ‘Stefkes PriezeKerre’ als hij door het historisch centrum van Gent rijdt, los door de knips zonder het risico beboet te worden. “Toeristen verwarren mijn ‘autofiets’ soms met een wandelbusje. Dan moet ik hen helaas teleurstellen”, lacht hij. 

“De meeste reacties zijn positief al zijn er ook enkelingen die afgunstig reageren ‘dat ik mij alles kan permitteren’.” Maar Stefaan heeft de wetgeving achter zich. “Mijn SPK valt officieel binnen de wettelijke omschrijving van een fiets, net zoals een ‘bierfiets’ mag ik er mij zonder problemen mee verplaatsen in het voetgangersgebied en mij parkeren op het voetpad zolang er 1,20 meter overblijft voor passanten.”

Met het oog op de invoering van het circulatieplan kocht de Gentenaar vijf jaar geleden een ‘quattrocycle’ in Middelkerke die hij uitrustte met een elektrische motor. De maximumsnelheid is 25 kilometer per uur en nadat het voertuig opgewekt is met ‘groene’ stroom kan het 15 kilometer rijden. “De ‘carrosserie’ is gemaakt van aluminiumplaten uit een offset-drukkerij. Alles aan deze wagen is gerecycleerd. De lichten zijn met een 3D-printer van Timelab geprint en de SPK is ook uitgerust met een autoradio en een alarm.” 

Het was ‘Low Impact Man’ Steven Vromman die hem op het idee bracht in de transitiewerkgroep van Sint-Amandsberg. “Zijn boodschap is dat we als burgers niet hoeven te wachten op de overheid en politici om zelf actie te ondernemen. Met mijn SPK wil ik dat ook bewijzen.”

Zijn auto thuis gebruikt Stefaan enkel nog voor verre verplaatsingen naar familie. “Als ik de SPK oplaad met lokale groene stroom kan hij 15 kilometer rijden. Dat volstaat voor verplaatsingen naar de stad en mijn werk.”

Om het bereik van zijn SPK uit te breiden is Stefaan nog op zoek naar een tweede motor. Wie hem wil helpen, kan hem bereiken via het e-mailadres grietjestefaan@gmail.com. (br.hln)