Bon Jovi is een rockband uit New Jersey, VS waarvan in de jaren 80 en 90 ruim 90 miljoen albums over de toonbank gingen. De band heeft liveconcerten gespeeld in de grotere steden van Europa, Azië, Australië, Canada en Zuid-Amerika, naast een groot aantal steden in de Verenigde Staten.
Frontman Jon Bon Jovi (echte naam: John Francis Bongiovi) begon op 13-jarige leeftijd met gitaarspelen. Op die leeftijd begon hij ook zijn eerste bandje, Raze genaamd. Toen hij 16 was, ontmoette hij David Bryan op de Sayreville War Memorial High School. Met hem richtte hij de R&B-coverband Atlantic City Expressway op. Ze speelden in bars in New Jersey. In zijn latere tienerjaren speelde Jon in de band John Bongiovi and the Wild Ones, waarmee hij ook weer vooral in New Jersey speelde. Met deze band stond Jon in voorprogramma's van bekendere lokale bands.
In de zomer van 1982, toen hij van school af was en parttime werkte, kreeg Jon een baan bij de Power Station Studios, een New-Yorkse muziekstudio waarvan zijn achterneef Tony Bongiovi mede-eigenaar was. Hier maakte Jon een aantal demo's die hij naar verschillende platenmaatschappijen stuurde zonder succes.
Toen Jon 19 was, zong hij "R2-D2 We wish you a merry Christmas" op een Star Wars kerstalbum, "Christmas in the Stars", met muziek van John Williams, geproduceerd door Tony Bongiovi van Power Station.
In 1983 schreef een lokaal radiostation een wedstrijd uit om zo de beste band zonder platencontract te vinden. Jon won met het nummer Runaway, die hij al in 1980 had geschreven, en waarvan de muziek werd verzorgd door musici van de studio. Het nummer werd al gauw populair in New York City en omstreken. De studiomusici die Jon hielpen met Runaway gingen door het leven onder de naam The All Star Review. Deze groep bestond uit Tim Pierce (gitaar), Roy Bittan (keyboard), Tony Laroca (drums) en Hugh McDonald (basgitaar).
Door de populariteit van Runaway had Jon een band nodig. De huidige leden van Bon Jovi hadden elkaar allemaal al wel eens ontmoet, maar het duurde tot maart 1983, nadat Runaway op nummer 39 kwam te staan in de singles-hitlijst, toen ze bij elkaar kwamen. Bon Jovi was geboren, met naast Jon zelf als line-up David Bryan, Alec John Such en Tico Torres.
Een aantal gitaristen volgde elkaar toen op, onder wie Dave Sabo die later voor Skid Row ging spelen. Uiteindelijk kwam Richie Sambora bij de band. Voordat hij bij Bon Jovi ging, tourde Richie met Joe Cocker, speelde hij bij een band genaamd Mercy en had hij net auditie gedaan voor Kiss. Hij speelde ook op het album Lessons met de band Message.
Tico Torres was toen al een ervaren muzikant. Hij jamde bij Miles Davis en speelde live met de Marvelettes en Chuck Berry. Hij had al op ongeveer 26 albums gespeeld en had net het derde album met Frankie and the Knockouts opgenomen. Dit was een band uit New Jersey die begin jaren 80 een aantal hits had.
Toen ze een keer in het voorprogramma van de band Scandal stonden, werden ze opgemerkt door Polygram. Hun debuutalbum kwam uit op 21 januari 1984. Dit album werd meer dan 500.000 keer verkocht, en kwam ook in het Verenigd Koninkrijk uit. Hun derde album, Slippery When Wet, bracht hun wereldbekendheid met nummers als Livin' on a Prayer en You Give Love a Bad Name. Sinds zijn release eind 1986 werden van het album meer dan 14 miljoen exemplaren verkocht. Tijdens de tour die op dit album volgde, kreeg Jon problemen met zijn stem, als gevolg van de hoge noten en het drukke schema. Met de hulp van een coach kwam hij de tour door, en sindsdien zingt hij lager.
Na het succes van het album Slippery When Wet kwam Bon Jovi in 1988 terug met een nieuw album. Het album New Jersey werd vlak na het einde van de Slippery When Wet Tour opgenomen en met dat album bewees Bon Jovi geen eendagsvlieg te zijn. De nummers Lay Your Hands On Me, Born To Be My Baby, Ill Be There For You en Bad Medicine werden grote hits en worden tijdens concerten nog steeds gespeeld.
Aan het einde van de The Jersey Syndicate Tour gingen alle bandleden hun eigen weg. Jon Bon Jovi ging met zijn motor door Amerika rijden en schreef de muziek voor zijn soloalbum Blaze of Glory. Richie Sambora maakte ook een soloplaat en liet hiermee zien meer te kunnen dan de backing vocals bij Bon Jovi. Het album Stranger in this Town was commercieel gezien een minder groot succes dan het album van Jon.
Na deze rustperiode kwam de band weer bij elkaar om het album Keep The Faith op te nemen. Met dit album liet Bon Jovi zien dat ze wilde doorgroeien en hun muzikale talenten te wilde uitbreiden. De nummers Keep the Faith, I Believe, Ill Sleep When Im Dead, In These Arms en Bed of Roses werden grote hits. Het nummer Dry County wordt door veel fans gezien als het beste Bon Jovi nummer, onder meer door de gitaarsolo van Sambora.
Verkoudheid is bonobo Jasiri fataal in Planckendael
Verkoudheid is bonobo Jasiri fataal in Planckendael
Bonobovrouwtje Jasiri van dierenpark Planckendael is niet meer. Wat
een onschuldige verkoudheid leek, bleek nefaste gevolgen te hebben voor
haar. Sinds zondag was ziek. Ze hoestte, was lusteloos en had een
snotneus. Ondanks alle goede zorgen sloeg de medische behandeling niet
aan en is Jasiri donderdagochtend overleden.
Woensdag leek er nochtans enige verbetering in de toestand te komen. De
eetlust nam toe en ze werd terug levendiger. Donderdag kwam de terugslag
en bleven 2 vrouwtjes (Jasiri en Djanoa) lusteloos in hun nest houtwol
liggen. Jasiri is dan 's ochtends overleden.
In het verblijf
werd bovendien een dood, vroeggeboren jong opgemerkt. Het is nog niet
duidelijk of de moeder Jasiri of Djanoa is. Zaak is nu om de
ziektetoestand van Djanoa te verbeteren. Het mannetje Vifijo lijkt de
ziekte overwonnen te hebben, maar de toestand van bonobo Djanoa blijft
zorgelijk. De dierenarts stelt alles in het werk om haar er bovenop te
helpen.
De overige vijf bonobo's worden nauwgezet opgevolgd en
worden voor alle zekerheid ook medisch behandeld. Daarom zitten ze
momenteel achter de schermen want ook zij lijken wat last te hebben.
Het
overlijden van Jasiri en haar of Djanoa's jong is een ernstig verlies,
zowel voor de bonobogroep, voor Planckendael als voor het
kweekprogramma. Zij heeft spijtig genoeg haar unieke, genetische bagage
niet kunnen doorgeven. Planckendael treurt om dit verlies en hoopt op
een spoedig herstel van de bonobogroep.
Waarom vrouwen altijd willen afvallen (en mannen dat niet zien)
Waarom vrouwen altijd willen afvallen (en mannen dat niet zien)
Zowat alle vrouwen willen minstens drie kilo afvallen. Om dat te
bereiken gaan ze minder of gezonder eten, minder snoepen of meer
sporten en dat allemaal met het doel om slanker en dus gelukkiger en
gezonder te worden. Vrouwen die voor gezondheid moeten vermageren, maar
ook slanke vrouwen die net dat beetje strakker willen zijn. Waarom doen
we dat? En waarom zien zo weinig mannen welke inspanning we geleverd
hebben?
In interviews met vrouwen van 16 tot 63 jaar wilden vrouwen van alle
leeftijd 'mager maar mooi gevormd zijn'. Deze wens was onafhankelijk van
hun huidige gewicht of maat. Iedereen wilde wel een beetje gewicht
verliezen, omdat ze zich dan zelfzekerder zouden voelen. Niemand wilde
gewicht aankomen, ook de vrouwen niet die al erg mager waren.
"Het
was opvallend dat iedereen verschillende lichaamsdelen kon opnoemen
waar ze niet tevreden over waren, maar dat ze moeilijker iets vonden
waar ze tevreden over waren", aldus onderzoekster Sarah Grogan.
"We
leven dan ook in een maatschappij waar slankheid wordt gelinkt aan
allerlei positieve kenmerken, zoals zelfcontrole, elegantie,
aantrekkelijkheid en jeugd." Om over de professionele kansen, het hogere
loon, het succes in de liefde en al die andere voordelen maar te
zwijgen.
Waarom willen
alle vrouwen altijd wel drie kilo afvallen? Ten eerste omdat het
bereikbaar is. Drie kilo kan in enkele weken of maanden bereikt worden.
Een uurtje per week beginnen sporten kan al voldoende zijn. Drie kilo
minder vergt geen bovenmatige inspanning, en dat maakt dat je
gemotiveerd kan blijven én dat je het haalt. Waarop je jezelf dubbel zo
goed voelt: omdat je het hebt gehaald én omdat je afgevallen bent.
Op
de tweede plaats is het een veilig getal. Drie kilo afvallen is niet
veel, dus als je al redelijk slank bent, dan nog stelt niemand zich
vragen. Tegelijk is het ook niet te weinig, zodat niemand zich afvraagt
waarom je de moeite neemt.
Ten
derde is drie kilo minder net een zichtbaar verschil. Je ziet het in je
gezicht, voelt het aan je buik, merkt het aan je kleren. Alles valt en
hangt anders, wat ook weer een dubbel goed gevoel geeft: je ziet het
resultaat én anderen zien het ook. Vrouwen toch, want mannen blijken het
niet op te merken.
En daar
schuilt de echte reden van het gewichtsverlies: je goed voelen, als je
in de spiegel kijkt, maar vooral door de complimenten van anderen. Die
maken dat je je sexy'er, mooier, zelfzekerder en modieuzer voelt, gewoon
door drie kilo te vermageren. Tegelijk ben je een betere versie van
jezelf, waarbij de nood om alles en iedereen te verbeteren ook
(tijdelijk) gestild wordt.
Maar
dit gevoel vervaagt ook weer, en ook al kan je de kilo's eraf houden,
op een dag komt het moment dat je nog eens drie kilo wil afvallen. Omdat
je weet dat je het kan. Omdat je weet wat het effect is. Omdat je terug
verlangt naar dat gevoel. Als je wat kilo's te veel hebt, kan het geen
kwaad. Maar wat als je al slank of zelfs mager bent? Waarom wil je ook
dan die drie kilo's verliezen?
"Omdat
het altijd wel een beetje strakker kan", geeft Kate, een 29-jarige
verpleegster met maatje 38 toe. "Het gaat alleen om mijn billen en mijn
heupen. Ik weet dat ik niet dik ben, ik wil ook niet veel verliezen, ik
wil gewoon dat het beter in proportie is."
Is Kate de enige? Nee,
zo blijkt. "Ik ken massa's slanke vrouwen die de hele tijd diëten. Je
voelt je zelfs een beetje uitgesloten als je niét probeert om gewicht te
verliezen."
Avril
(maat 40): "Ik geloof het niet wanneer iemand zegt dat ze niet
gelukkiger zouden zijn als ze slanker zouden zijn. Want je bent gewoon
wél gelukkiger als je slanker bent. Broeken staan mooier, kleedjes zijn
leuker, het valt allemaal beter. Je kan dragen wat je wil, alles staat
je."
"Als je ouder wordt, is té mager net lelijk. Kijk maar naar
celebrities. Maar drie kilo is net wat er nog af kan om je huidige
kleren beter te doen zitten."
Waarom
mannen het niet zien? Dat blijft voorlopig een raadsel. Omdat ze meer
naar het geheel kijken en niet naar de details? Omdat ze afgeleid worden
door borsten, billen of benen en daardoor de elegante lijn van je kin
of schouders niet opmerken? Of gewoon omdat ze het niet belangrijk
vinden, tenzij je echt veel te dik zou worden? Ideeën zijn altijd
welkom!
De raadselachtige glimlach van de Mona Lisa, het beroemde 500 jaar
oude schilderij van Leonardo Da Vinci, is nog een beetje geheimzinniger
geworden nu kunsthistorici piepkleine cijfers en letters in haar ogen
hebben ontdekt.
Het meesterwerk van Da Vinci is al langer in een waas van mysterie
gehuld, tot op vandaag doen verschillende theorieën de ronde over de
identiteit van de geportretteerde vrouw met 's werelds beroemdste
glimlach.
Leden
van het Italiaanse Comité voor Cultureel Erfgoed hebben nu bekendgemaakt
dat er lettertjes en cijfertjes tevoorschijn komen wanneer men
hoge-resolutiebeelden van Mona Lisa's ogen vergroot. "Met het blote oog
kan je deze symbolen niet waarnemen, maar met een vergrootglas zijn ze
er onmiskenbaar", zegt Silvano Vinceti, de voorzitter van het comité.
In
het rechteroog staan de letters LV, mogelijk een verwijzing naar de
initialen van de schilder. In het linkeroog staan minder duidelijk
leesbare of verklaarbare symbolen. "Het lijken de letters C en E of B,
en het cijfer 72 of de letter L en een 2", zegt Vinceti. "Het is zeer
moeilijk te ontcijferen, ook al door de ouderdom van het werk."
Het
schilderij dook al op in de samenzweringsthriller 'The Da Vinci Code'
van Dan Brown. In dat boek wordt gewag gemaakt van geheime boodschappen
die in het schilderij werden gestopt. De realiteit hoeft qua mysterie
niet onder te doen voor de fictie: een van Vinceti's collega's werd op
het juiste spoor gezet door een 50 jaar oud boek dat hij bij een
antiquair ontdekte.
"We staan nog maar aan het begin van het
onderzoek", zegt Vinceti. "Het is zeer eigenaardig dat al die tijd
niemand die tekens ontdekt heeft. Het staat vast dat ze bewust door de
schilder werden aangebracht, maar omdat ze in de donkere pupillen en
niet in de lichtere irissen staan, lijkt het een duidelijke poging om de
symbolen zo onherkenbaar mogelijk te plaatsen. De kunstenaar gebruikte
doorheen zijn hele oeuvre allerlei symbolen en verborgen boodschappen.
Dat geldt ongetwijfeld ook voor de Mona Lisa, een schilderij waaraan hij
zoveel belang hechtte dat hij het op het einde van zijn leven overal
met zich meenam."
Het
comité heeft al contact opgenomen met Frankrijk om het lichaam van Da
Vinci, dat begraven ligt in het kasteel van Amboise in de Loirevallei,
te mogen onderzoeken. Ze willen nagaan of ze aan de hand van Da Vinci's
schedel kunnen ontdekken of het schilderij geen zelfportret was. Eén
theorie wil namelijk dat de 'vrouwenportretten' van de schilder
eigenlijk verkapte zelfportretten zijn.
De 23-jarige Bart Verbeeck, die donderdag in een kunstmatige coma werd gebracht, is zondagmorgen thuis overleden in familiekring. Dat heeft zijn familie laten weten via Facebook. Bart voerde zeven jaar een moedige strijd tegen een zeldzame en zeer kwaadaardige botkanker.
Op de facebookpagina van Bart stromen de steunbetuigingen binnen. 'Ik denk dat je moed en doorzetting nog heel veel mensen zal inspireren. We zullen vanaf vandaag wel allemaal een beetje 'Bart' in ons meedragen en het leven van de zonnige kant bekijken', luidt een van de vele reacties.
De groep 'Bart's weg' heeft intussen al meer dan 18.000 leden. Via Facebook volgden vrienden en sympathisanten een jaar lang zijn strijd tegen kanker, maar nu is die strijd voorbij.
'Ik kijk ernaar uit om te kunnen sterven', zei hij in zijn laatste interview. Maar één boodschap wilde hij ons nog meegeven: 'Bekijk het leven altijd van de positieve kant.'
'Ik laat jullie via deze weg weten dat ik van plan ben om morgen in palliatieve sedatie gebracht te worden, om zo rustig uit te doven. Blijf positief.' Met die boodschap kondigde de 23-jarige Mechelaar Bart Verbeeck afgelopen woensdag zijn eigen dood aan op Facebook. De jonge Mechelaar werd donderdag in een diepe, kunstmatige slaap gebracht en is zondagochtend overleden, thuis, in zijn eigen bed.
Bart vocht meer dan zeven jaar tegen een uiterst zeldzame en erg heftige vorm van botkanker. Ewing-sarcoom, zo heette de ziekte die tot vier keer terugkwam. Na verschillende operaties en vijftien chemobehandelingen gaf de medische wereld hem op. Artsen kregen de recente infectie in zijn longen niet meer onder controle. 'Zelfs de strafste antibiotica helpen niet meer', zei Bart. 'Levenkwaliteit heb ik altijd belangrijk gevonden, maar nu die er niet meer is, heb ik beslist om in te slapen.'
'Ik voel me goed bij mijn beslissing. Ik ben er ook niet zenuwachtig voor, want ik voelde me de laatste weken gewoon te fel achteruitgaan.' (br.het Nieuwsblad)
Vrouwen haten dat mannen te snel rijden en bumperplakken
Vrouwen haten dat mannen te snel rijden en bumperplakken
Mannen vinden vrouwen die hun make-up bijwerken vreselijk. Vrouwen haten bumperkleven.
Twee op drie vrouwen haat aan mannelijke chauffeurs hun liefde voor
het gaspedaal en het bumperplakken. Mannen kunnen het dan weer niet
uitstaan dat vrouwen er zo lang over doen om uit een parkeerplaats te
manoeuvreren en hun haar en make-up bijwerken aan verkeerslichten. Dat
blijkt uit een bevraging van 2.000 Britse chauffeurs door Halfords.
Hij belt ook te vaak tijdens het rijden, is agressief naar andere
chauffeurs toe, verandert te vaak van radiozender en weigert om de weg
te vragen, zo vindt zij.. Een op drie vrouwen is niet dol op de gewoonte
om in de neus te peuteren voor een stoplicht of in de file.
Mannen
ergeren zich vooral aan de tijd die vrouwen nemen om manoeuvers uit te
voeren, zoals uit een parkeerplaats wegrijden, starten als het licht op
groen springt of hun beweging op rondepunten. Ze let ook te weinig op de
weg terwijl ze tegen passagiers praat, en gebruikt de rijstroken en
rondepunten niet op de juiste manier, zo vindt hij.
Maar
er zijn ook dingen die we appreciëren aan de rijstijl van de partner.
Bijna de helft van de mannen houdt er bijvoorbeeld van dat vrouwelijke
chauffeurs denken aan snacks, drankjes en plaspauzes op lange reizen en
de weg durven vragen.
Ook hun hoffelijk gedrag op de weg wordt
geapprecieerd, net als het feit dat ze kalm(er) blijven en minder
verkeersagressie vertonen. Tot slot zijn mannen (gek genoeg) ook blij
dat ze blijven praten op lange reizen, om in slaap vallen achter het
stuur tegen te gaan.
De
helft van de vrouwen houdt ervan dat mannen weten wat te doen als de
auto een platte band krijgt of kapot is. Ongeveer vier op tien bewondert
de kunst van het parkeren in kleine plekken, het manoeuvreren en
achteruit rijden. Ook het gevoel voor richting en de vaardigheid op
snelwegen en ronde punten wordt geapprecieerd.
In China hebben archeologen een 2400 jaar oude ketel met soep
gevonden. De ontdekking werd gedaan in een graftombe in Xi'an.
De bronzen ketel is gevuld met botten en vloeistof. De soep is groen
geworden door de verkleuring van het brons. "De ketel is weer gesloten
nadat we wat monsters hebben genomen", aldus archeoloog Liu Daiyun. "We
hebben contact opgenomen met specialisten om de ingrediënten van de soep
te laten analyseren.''
Xi'an is bekend van het terracotta leger
met meer dan 9000 beelden van krijgers die als grafgiften werden
meegegeven aan de eerste keizer van China. De stad is een van de oudste
in China en was meer dan 1100 jaar hoofdstad van het keizerrijk.
Elton Hercules John, artiesten- en later officiële naam van Reginald Kenneth Dwight, (Pinner (Middlesex), 25 maart 1947) is een Engelse popzanger en pianist.
In 1970 brak hij door met het nummer Your Song. Voor de film The Lion King componeerde en zong hij de titelsong Can You Feel the Love Tonight. Op de begrafenis van Prinses Diana zong Elton het nummer Candle in the Wind, dat wereldwijd een grote hit werd.
De naam Elton John was eerst alleen zijn artiestennaam maar werd in de jaren zestig officieel geregistreerd als Eltons naam. Het is een combinatie van de namen Elton Dean en Long John Baldry, twee collega's uit zijn tijd bij de band Bluesology. Omdat hij zich na verloop van tijd bij deze band te veel beperkt voelde in zijn muzikale mogelijkheden, ging hij op zoek naar andere mogelijkheden. Hij solliciteerde bijvoorbeeld bij King Crimson en Gentle Giant.
Via een advertentie kwam hij in contact met Bernie Taupin, wiens teksten hij op muziek ging zetten. De twee werken nog altijd samen. Elton John is met zijn openlijke homoseksualiteit een rolmodel voor veel homoseksuelen die daar nog niet voor uit durven te komen.
Elton John wordt gezien als een van de grootste zangtalenten ooit, zijn nummers worden veel vertolkt door andere artiesten en zijn vaak te horen op radiostations. John Lennon zei over Elton John; "Het eerste wat mij interesseerde nadat The Beatles uit elkaar gingen, was Elton."
Naast zijn carrière in de muziek is Elton John zich tevens gaan toeleggen op film. Zo produceerde hij in 2006 zijn eerste bioscoopfilm, de Britse comedy It's a Boy Girl Thing.
Over Kiki Dee
Kiki Dee, pseudoniem van Pauline Matthews, (Bradford, 6 maart 1947) is een Engelse zangeres.
In de late jaren '60 werd ze bekend als blanke soulzangeres. Ze was de eerste blanke Britse zangeres die bij het legendarische soul label Motown onder contract kwam. Vanaf 1973 was ze de protegé van Elton John. In die periode scoorde ze haar bekendste hits: "I've got the music in me" (1974), het duet "Don't go breaking my heart" (1976) met Elton John en "Star" (1981).
Vanaf 1984 richtte ze zich tevens op het acteren in (West End-)musicals.
Vanaf medio jaren negentig vormt ze een duo met Carmelo Luggeri, met wie ze voornamelijk in het Britse schnabbelcircuit optreedt.
Het enthousiasme van de Belgen voor de eindejaarsfeesten lijkt af te
nemen. Dat blijkt uit een enquête van het Oivo, het onderzoeks- en
informatiecentrum van de verbruikersorganisaties.
Terwijl in
2007 nog 88 procent van de Belgen met Kerstmis aan de feestdis
plaatsnam, viert nu nog amper 66 procent van de bevraagden Kerstmis. Ook
de overgang van oud op nieuw neemt af in populariteit, zij het in iets
lichtere mate. In 2007 vierde 72 procent oudejaar, terwijl dat dit jaar
64 procent is.
Een derde van de Belgen die werden ondervraagd
door het Oivo zegt overigens niets te hebben gekregen voor de
feestdagen. Het merendeel (45 procent) van hen is afkomstig uit Brussel.
Overigens nam het bedrag dat aan kerstcadeaus wordt gespendeerd met 17
procent af tussen 2005 en 2009.
Ingrediënten 4 kweeperen, in kwarten verdeeld (mét pitjes en schil) 60 g suiker 1kg magere varkensragout, in stukjes gesneden 2 el mosterd Peper en zout Klontje boter 4 dl cider of witte wijn 3 blaadjes laurier
Bereiding Zet
de kweeperen net onder water, voeg de suiker toe en kook tot ze
beetgaar zijn. Neem ze uit hun kookvocht en verwijder de klokhuizen.
Laat het kookvocht inkoken tot ca. 2 dl siroop. Meng het varkensvlees
met de mosterd. Bak het vlees aan in boter. Doe er de cider of witte wijn bij samen
met de kweepeersiroop en de laurier, laat ca. 25 min. sudderen of tot
het vlees gaar is. Voeg de laatste 8 min. van de gaartijd de kweeperen
toe. Serveer in de pan of in een schotel. Lekker met aardappelpuree of
frietjes en een witlofsalade.
Carl Larsson 1853 - 1919 was een Zweedse kunstschilder
Carl Larsson 1853 1919 was een Zweedse kunstschilder
Klik op de foto om een filmpje van zijn overige werken te bekijken
Carl Larsson (Stockholm, 28 mei 1853 Falun, 22 januari 1919) was een Zweedse kunstenaar die vooral grote bekendheid verwierf vanwege zijn aquarellen. Tevens werkte hij met olieverf en maakte meer dan honderd etsen. Daarnaast maakte hij muurschilderingen en hield zich samen met zijn tweede vrouw bezig met binnenhuisarchitectuur.
Larsson groeide op in een arm milieu. Toen hij 13 jaar was, bracht zijn leraar hem ertoe zich als leerling aan te melden bij de Stockholmse Kunstacademie. Hij werkte als fotograaf om zijn opleiding te kunnen betalen. In 1872 ging hij naar een modelschool, waar hij zijn eerste vrouw Vilhelmina Holmgren leerde kennen.
Tijdens de daarop volgende jaren illustreerde hij een aantal boeken om in het onderhoud van zijn gezin te voorzien. In 1877 stierf zijn vrouw in het kraambed van hun tweede kind. Ook de twee kinderen uit dit eerste huwelijk stierven jong. Deze gebeurtenissen waren mede oorzaak van Carl Larssons regelmatig terugkerende depressies, waar hij ook in zijn autobiografie Jag ("Ik") over schreef.
Kerstavond
In 1877 had hij voldoende geld bij elkaar om naar Parijs te gaan. Hij bleef er een jaar. In de herfst van 1880 keerde hij naar Parijs terug, zonder daar veel succes te hebben. Tijdens de zomer van 1881 bezocht hij in de buurt van Fontainebleau de kunstenaarskolonie Grez-sur-Loing, waar hij van de natuur om hem heen aquarellen begon te maken. Larsson vond daarna zijn onderwerpen in zijn directe omgeving, zoals zijn vrouw Karin Larsson-Bergöö en hun pas geboren dochter. Schilderij van zijn vrouw en dochter Suzanne (1885)
In de periode 18851888 was hij weer in Zweden en schilderde buiten in de stad Stockholm. Hij sloot zich aan bij Opponenterna ("De Opponenten"), die onder andere de traditionele, naar Franse leest geschoeide Konstakademien bekritiseerden. In 1886 werd hij directeur van de kunstopleiding "Valands målarskola" in Göteborg. Hij ging opnieuw naar Parijs in de lente van 1888, om triptieken Rococo-Renaissance-Modernisme te schilderen. Daarna schilderde hij Zweedse vrouwen uit verschillende eeuwen in het trappenhuis van een meisjesschool in Göteborg.
Kerstmorgen
Het Nationalmuseum in Stockholm besloot in 1888 dat de muren moesten worden beschilderd. De keuze van de motieven en de selectie van de kunstenaar nam verscheidene jaren in beslag. In 1891 won Larsson de eerste prijs in de wedstrijd, met zijn schetsen voor alle muren in de benedentrappenhal. In 1896 beschilderde hij de zes muren met fresco's. Voor de schilderingen in de trappenhal op de eerste etage had Larsson twee studies gemaakt: een met als thema koning Gustaaf I van Zwedens intocht in Stockholm in 1523 voor de ene korte zijde en de landing van Gustaaf II Adolf van Zweden in Duitsland voor de andere korte zijde. Alleen het eerste motief is daadwerkelijk uitgevoerd. Het tweede thema is vervangen door Midvinterblot.
In 1888 verhuisde het gezin naar Sundborn, waar zijn schoonvader hem een huis had gegeven, Lilla Hyttnäs. Hij kon er opnieuw aquarellen maken met zijn familie als motief. Zijn vrouw Karin en de kinderen Suzanne, Lisbeth, Kersti en de anderen figureren steeds opnieuw in zijn werk. Dit werk werd in 1897 verzameld in het boek Ett hem i Dalarne, 20 lavyrer med fyra färger ("Een huis in Dalarna, 20 tekeningen in vier kleuren"). Dit boek werd in 1899 in kleurendruk uitgegeven. Het verkocht goed en kreeg grote betekenis voor de woninginrichting en het ambacht. Deze gedachte is nauw verwant aan de opvattingen van Walter Crane en William Morris in het Verenigd Koninkrijk, die door een socialistisch ideaal worden gekenmerkt.
Larsson decoreerde ook het nieuwe Operahuis in Göteborg en de schouwburg Kungliga Dramaten in Stockholm.
In 1911 schetste Larsson Midvinterblot ("Midwinteroffer"), dat volgens hem goed paste op een overgebleven vrije muur van het Nationalmuseum. Via meerdere schetsen leidde het in 1915 tot een immens schilderij gebaseerd op de verhalen in Noordse saga's (onder meer de Ynglingatal), waarin de Zweedse koning Dómaldr werd geofferd om de voedseltekorten te bezweren.
Er brak onenigheid uit toen Larsson eiste dat het schilderij tegenover de intocht van Gustaaf I van Zweden in Stockholm zou worden geplaatst. Ten slotte werd het werk in 1916 geweigerd, en kwam pas in 1992 in het Nationalmuseum, naar aanleiding van een tijdelijke tentoonstelling over Carl Larsson. In 1997 kocht het Nationalmuseum het doek aan, dat sindsdien op de door Larsson bedoelde plaats wordt tentoongesteld. Over de behandeling door de betreffende commissie was Larsson zeer verbitterd en hij kwam deze diepe teleurstelling niet meer te boven.
Zelfportret
Midvinterblot heeft een ander karakter dan Larssons eerdere werk door zijn persoonlijke keuze voor een allegorie over het voorchristelijke Zweden. Zijn inspiratie zou hij in 1908 in een visioen hebben gelegen. De op het doek afgebeelde voorwerpen zijn afkomstig uit verschillende perioden, van de bronstijd tot de vroege middeleeuwen. Er was destijds kritiek op het feit dat het werk veel anachronismen bevatte, hetgeen als een onwerkelijke weergave van het voorchristelijke Zweden werd gezien.
Wereldvreemde miljonair laat fortuin na aan katten
Wereldvreemde miljonair laat fortuin van tien miljoen euro na aan ... zwerfkatten
Een excentrieke Nederlandse multimiljonair die onlangs onverwacht
overleed aan een hartaanval, laat zijn fortuin aan ... de zwerfkatten.
Het zou om een slordige tien miljoen euro gaan. Met dat geld wordt een
nieuwe vzw opgericht, genaamd Het Waardige Dier, die met het fortuin van
Dirk De Waard donaties zal doen aan initiatieven tegen dierenleed. En
dat we allemaal veel over hebben voor katten en honden, blijkt uit
cijfers van een nieuwe enquête naar aanleiding van Kerstmis. 53 procent
van alle eigenaars van katten en honden zeggen dat ze iets onder de
kerstboom leggen voor hun huisdier.
"Een hoop Velsenaren kenden Dirk de Waard wel, en hadden gemengde
gevoelens over deze gewiekste zakenman. Wij hebben hem alleen gekend als
een enorme dierenvriend, en stiekem ook een beetje als mensenvriend, al
zou hij dat laatste nooit hebben toegegeven. Er zijn immers maar weinig
mensen die wisten dat Dirk niet alleen regelmatig geld gaf aan
dierenbeschermingsorganisaties, maar ook aan kerken, zodat zij
voedselpakketten konden samenstellen voor behoeftige Velsenaren", zeggen
ze bij de Stichting Zwerfkatten Havengebied IJmuiden.
"Ooit
begon hij met een handkar, en door net op het randje van de wet te
balanceren heeft hij zich opgewerkt tot een ondernemer met een groot
hart voor dieren, de enige die hij echt vertrouwde. Het was een apart
figuur; hij heeft nooit zijn eenvoudige afkomst verloochent, en liep
immer rond in oude kleren, met verwarde haren. Als je niet beter wist
zou je hem eerder voor een zwerver aanzien als voor de miljonair die hij
was."
"En
zo zullen wij hem ook herinneren; rondrijdend in zijn oude Mercedes.
Iedere avond zijn rondje doen door de haven, en een praatje maken met
dees of geen. En iedere keer hetzelfde grapje makend als wij hem
tegenkwamen en 50 euro in onze handen gedrukt kregen. "Jullie doen zo
fantastisch werk voor die zwerfkatjes. Die zijn toch zoveel beter dan de
mens...want heb jij ooit wel 's een kat met een geweer gezien?"
Dat
De Waard niet de enige is met een hart voor dieren, blijkt uit een
enquête van AP. 53 procent van alle eigenaars van katten en honden
zeggen dat ze iets onder de kerstboom leggen voor hun huisdier. Honden
doen het net iest beter dan katten: 56 procent van hun baasjes heeft een
cadeau voor hen, bij katten is dat 48 procent.
Vrouwen zijn op
dat gebied guller dan mannen volgens de enquête, maar veel scheelt het
niet. 56 procent van de vrouwelijke baasjes heeft een pakje voor hond of
kat, bij de mannen is dat 49 procent. En wat hier van te denken: mensen
die nooit naar de kerk gaan of die niet actief één of andere godsdienst
beleven blijken veel guller te zijn naar hun huisdieren toe volgens de
studie.(br.hln)
Het gaat beter met de stuntman die een week geleden ten val kwam
tijdens een stunt in het Duitse tv-programma 'Wetten, dass...?' van de
zender ZDF. De 23-jarige Samuel Koch leek volkomen verlamd, maar hij is
zaterdag naar een speciale revalidatiekliniek in Zwitserland
overgebracht.
Dat heeft een behandelend arts in het ziekenhuis in Düsseldorf
meegedeeld. Koch ademt weer op eigen kracht en heeft ledematen bewogen,
aldus de dokter.
Koch viel toen hij met springveren onder zijn
schoenen binnen vier minuten over vijf rijdende auto's probeerde te
springen. Zijn halswervelkolom en ruggenmerg raakten beschadigd tijdens
het incident, dat inmiddels door miljoenen mensen is aanschouwd. De
schokkende beelden werden een hit op internet.
Nieuwe medische blunder: 1,3 meterlange sonde vergeten in patiënte
Nieuwe medische blunder: 1,3 meterlange sonde vergeten in patiënte
Het Sint-Augustinusziekenhuis uit Wilrijk is weer in opspraak gekomen
door een medische blunder. Een sonde van 1,3 meter werd na een operatie
vergeten in de buik van een 55-jarige vrouw uit Zoersel.
De vrouw kon vier maanden lang geen voedsel binnenhouden en moest
de hele tijd overgeven. "De dokters deden niets", verklaart haar
echtgenoot in een krant van De Persgroep. Het slachtoffer vermagerde
maar liefst 30 kilogram.
De echtgenoot ontdekte per toeval een groen stukje plastic in de keel
van de vrouw. Hij trok een hele sonde los die al die tijd van in de
dunne darm tot de slokdarm zat.
Het ziekenhuis kwam eerder deze week in opspraak. Een chirurg had na
een operatie namelijk twee scharen achtergelaten in de buik van een
patiënt (foto). (br.vandaag.be)
"Kwart van leefloners heeft niet Belgische nationaliteit"
"Kwart van leefloners heeft niet Belgische nationaliteit"
Een kwart van de mensen in ons land die een leefloon krijgen, heeft
niet de Belgische nationaliteit. Dat blijkt uit de cijfers die
N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers kreeg van staatssecretaris voor
Maatschappelijke Integratie Philippe Courard (PS) (foto).
In januari 2008 ontvingen 22.120 niet-Belgen een leefloon. In
januari 2010 waren er dat al 24.925, een kwart van de 100.000 mensen in
ons land die een leefloon ontvangen.
N-VA-Kamerlid Sarah Smeyers wijt die cijfers aan de toestroom van
EU-burgers, voornamelijk Roma uit Bulgarije en Slovakije. "We zien in de
cijfers verschillende leefloners van buiten en binnen de Europese Unie.
In de meeste steden zijn er veel leefloners van buiten de EU, maar
vooral in Gent zien we dat het aantal leefloners van binnen de EU
toeneemt. Wellicht door de enorme toestroom van Roemenen en Bulgaren in
die stad, onder hen ook veel Roma", klinkt het in een krant van De
Persgroep (br.gva)
Boudewijn De Groot is een uniek fenomeen in de Nederlandstalige muziek. In 1964 zette hij zijn eerste stappen in de muziekwereld en sindsdien is hij uitgegroeid tot de grootmeester van het luisterlied. Zijn prachtige, tijdloze liedjes zijn veelal geschreven door de in 2002 overleden Lennaert Nijgh. Welterusten Meneer de President, Het Land van Maas en Waal en Prikkebeen zijn slechts enkele hits uit zijn meer dan 40 jaar lange carrière. Als geen ander slaagt Boudewijn de Groot erin emoties te verwoorden die generatie op generatie weten te raken. Ook andere artiesten uit het Nederlandse taalgebied erkennen het meesterschap van Boudewijn De Groot.
Na bijna twee jaar is Boudewijn de Groot terug met zijn nieuwe voorstelling Wilde Jaren. Een kleinere bezetting, voornamelijk akoestisch, maar als vanouds met een combinatie van nieuw werk en het oude, vertrouwde repertoire. Hoewel de titel anders doet vermoeden, is het vooral een intiem programma, en zo hoort zijn publiek hem het liefste. Op vrijdag 19 en zaterdag 20 maart 2010 staat hij op de planken van het Capitole in Gent. Een week later, op vrijdag 26 maart 2010, geeft Boudewijn De Groot present in de Antwerpse Koningin Elisabethzaal.
Kanker lijkt ons grootste angst en mensen vrezen de ziekte meer dan
hun job of woonst te verliezen. Dit blijkt uit een enquête, opgezet door
het Britse Cancer Research.
Meer dan 2000 mensen werden ondervraagd over hun grootste angsten. Uit
een lijst van enge vooruitzichten, dienden ze de kwalijkste aan te
stippen. Kanker staat bovenaan, gevolgd door het verliezen van baan of
huis, schulden, een auto-ongeluk, Alzheimer of hartaanvallen. Een derde
gelooft dat kanker een lotsbestemming is en er niets aan gedaan kan
worden om het risico te verminderen.
Volgens
woordvoerder Sara Hiom van het Kankerinstituut voelen velen zich
machteloos tegen de aandoening, die gevolgen heeft voor 1 op de 3
mensen. "Kanker is niet langer de doodstraf die velen nog altijd vrezen.
Het aantal genezingen is verdubbeld sinds de jaren '70 dankzij betere
diagnoses, behandelingen en screeningprogramma's. 1 op 3 zal effectief
de ziekte ontwikkelen, maar de helft van alle kankergevallen zou kunnen
voorkomen worden door een gezonde levensstijl. Het bewijs bestaat dat
voeding, beweging en gewicht het risico op kanker beïnvloeden, samen met
andere risicofactoren als roken en zonnebrand".
Agenten die in Swansea in het midden van de nacht ingingen op een
noodoproep, stelden tot hun verbazing vast dat de kat des huizes het
noodnummer 999 had gedraaid. Dat meldt The Mirror.
Howard Moss
(64) werd om 2.30 uur 's ochtends wakker gebeld door de agenten aan zijn
voordeur. De politiemannen vroegen wat er aan de hand was. Ze hadden
immers vanuit zijn woning een noodoproep binnengekregen.
Meneer
Moss beweerde met de hand op het hart dat hij van niks wist. De agenten
trokken op onderzoek in de woning en zagen hoe Ginger, de rosse
huiskat, naast de telefoon lag te soezen. De hoorn was van de haak en
Ginger lag met haar klauwtjes op het toetsenbord. Voor de politie hét
bewijs dat de poes het noodnummer had gedraaid.
De omgevingstemperatuur heeft invloed op de calorieverbranding. Nieuw
onderzoek beweert dat door de verwarming enkele graden lager te zetten,
ons calorieverbruik kan stijgen.
Een onderzoek naar het effect van de omgevingstemperatuur op het
calorieverbruik geeft een opmerkelijke uitkomst: hoe lager de
temperatuur, hoe meer calorieën er verbruikt worden.
Een
aantal deelnemers werden gedurende 12 uur in een ruimte geplaatst met
een temperatuur van 24 graden. Dezelfde test werd herhaald bij een
temperatuur van 19 graden. Bij een verlaging van de temperatuur met 5
graden, steeg het aantal verbrandde calorieën met zes procent. Die
hoeveelheid komt overeen met een mogelijk gewichtsverlies van 3 tot 4
kilo.
De lichaamstemperatuur
bedraagt standaard rond de 37 graden. Om die temperatuur vast te houden,
worden 24 uur per dag calorieën weggewerkt. Het onderzoek toont aan dat
een andere omgevingstemperatuur effect heeft op de ruststofwisseling.