Een té schone huid maakt ons veel vatbaarder voor infecties. De reden
is duidelijk: de triljoenen bacteriën op onze huid worden te vaak
weggewassen, waardoor ze ons niet meer kunnen beschermen.
Het
gekke is dat als deze bacteriën zich in onze huid zouden bevinden, ze
ons net een infectie zouden geven. Maar zolang ze zich aan de
oppervlakte bevinden, schakelen ze andere bacteriën die willen
binnendringen uit.
Ook
uitslag, blauwe plekken en oppervlakkige wonden herstellen niet meer zo
snel als vroeger. De bacteriën schakelen verzachten namelijk de reactie
van het immuunsysteem, die als natuurlijke reactie de huid rond de
wonde doet opzwellen.
Dat
de moderne mens eigenlijk té proper is, is geen nieuws. We wassen ons
te vaak, met te veel zeep. De vloeren zijn te schoon, de lakens te
steriel, onze dingen te proper. Het maakt dat allergieën en
huidaandoeningen als eczema veel vaker voorkomen, omdat er niet genoeg
antistoffen worden opgebouwd door blootstelling aan insecten en
vuiligheid.
Een nieuwe
Amerikaanse studie bevestigt dat nu nog maar eens in een publicatie in
het vakblad Nature Medicine. "De bacteriën op onze huid zijn eigenlijk
goed voor ons", besluit professor Richard Gallo. Wat dan het 'goede
evenwicht' is, hoe vaak 'mogen' we ons wassen en de keukenvloer
schrobben, blijft onduidelijk.
Amateurfotograaf Kristján Unnar Kristjansson is een specialist in het
fotograferen van het spectaculaire noorderlicht. En dat zie je! Geniet
mee van dit adembenemdende lichtspel boven IJsland.
Het noorderlicht of aurora borealis - genoemd naar de Romeinse godin
Aurora (dageraad) en het Griekse woord 'boreas' (wind) - is vooral
zichtbaar in de poolgebieden en wordt meestal 's nachts waargenomen. Het
kleurt de noordelijke horizon groenachtig of met een rode gloed.
Kristján
Unnar Kristjansson maakte de voorbije negen jaar het zo prachtig
mogelijk vastleggen van het noorderlicht tot zijn missie. De 31-jarige
fotograaf zegt dat hij vaak op zoek gaat naar afgelegen plekken waar er
geen lichtpollutie is om het beste shot te verkrijgen. Dat betekent dat
hij soms 10 tot 15.000 kilometer moet omrijden voor het perfecte
plaatje. Maar dat loont dan ook de moeite.
"De ervaring valt met
geen woorden te beschrijven", zegt hij in de Telegraph. "Ook al heb ik
het nu al vaak gezien, ik ben nog altijd helemaal van mijn melk als het
verschijnt." Technisch gezien is het ook geen makkelijke karwei en er
is, volgens Kristjansson, ook veel geluk mee gemoeid. "Maar geen enkel
ander natuurfenomeen kan hieraan tippen. Ik raad iedereen aaan om
IJsland, Noorwegen, Groenland of Alaska te bezoeken, alleen al voor het
noorderlicht."
De Humanistische-Vrijzinnige Vereniging (HVV) vraagt dat het recht op
euthanasie wordt uitgebreid naar dementerenden en minderjarigen.
Daarnaast willen ze dat hulp bij zelfdoding ingeschreven wordt in de
euthanasiewet en moet er een doorverwijsplicht komen voor artsen die een
verzoek tot euthanasie weigeren. In Antwerpen zetten ze vanavond hun
eis kracht bij tijdens een film- en debatavond en de start van een
nationale petitie.
"Sinds 2002 heeft België een euthanasiewet, die euthanasie mogelijk
maakt bij ondraaglijk lichamelijk en geestelijk lijden dat veroorzaakt
wordt door een onomkeerbare ziekte of ongeval", zegt Jancinta De Roeck,
directeur HVV. "Een voorafgaandelijke wilsverklaring geeft de
mogelijkheid om euthanasie te vragen indien je zelf je wil niet meer kan
uiten. Helaas is deze vorm van niet meer bewust zijn door de wet
beperkt tot een onomkeerbare coma.
Dementie,
Alzheimer en onomkeerbare hersenaandoeningen vallen dus buiten de wet.
Ook minderjarigen kunnen niet om euthanasie vragen. "Via een petitie
willen we er bij alle federale politici op aandringen dat de
euthanasiewet tijdens de volgende legislatuur uitgebreid en verfijnd
wordt."
Daarnaast vindt HVV de tijdslimiet van vijf jaar op de
wilsverklaring overbodig. "De wilsverklaring is ten allen tijde
herroepbaar. Door die limiet werk je vergetelheid om ze te verlengen
alleen maar in de hand. Tot slot vragen we dat er strenger wordt
toegezien dat ziekenhuizen, die met overheidsgeld werken, de toepassing
van de euthanasiewet niet in de weg staan", besluit De Roeck.
Mailen naar een dierbare overledene is een nieuwe vorm van rouwen, net
als het oprichten van een speciale webpagina. Steeds vaker staat in
overlijdensadvertenties ook een webadres vermeld, waarop
belangstellenden nog iets tegen de dode kunnen zeggen en waar ze hun
condoleance kunnen achterlaten.
"Het is een moderne vorm van
voorouderverering", zegt antropoloog Eric Venbrux, wetenschappelijk
directeur van het Centrum voor Thanatologie van de Radboud Universiteit
in het Nederlandse Nijmegen. Volgens Venbrux raakt een interactieve vorm
van gedenken steeds meer in de mode.
Het advies om er een nachtje over te slapen als je voor een moeilijke
of grote beslissing staat, blijkt niet uit de lucht gegrepen. Je
hersenen afleiden van het probleem of de keuze is om bij de juiste
beslissing uit te komen. De hersenen zouden dit proces onbewust sturen.
Dat concluceert de Nederlander Maarten Bos uit zin doctoraatsonderzoek aan de Radboud Universiteit Nijmegen.
Bos
liet een twee groep studenten kiezen uit vier (denkbeeldige) auto's,
die elk 12 specifieke kenmerken hadden. Slecht twee van de auto's waren
zuinig en lagen goed op de weg. De studenten kregen de tijd om over elke
auto te lezen. Een groep werd gevraagd om onmiddellijk een beslissing
te nemen, de andere groep werd een vijftal minuutjes afgeleid voor ze om
een keuze werd gevraagd.
Over
het algemeen maakte de tweede groep betere beslissingen dan de eerste.
De verklaring zou zijn dat hun hersenen voldoende tijd hadden gekregen
om alle voor- en nadelen af te wegen, waardoor ze een meer gegronde
keuze konden maken. "Onze respondenten sliepen niet letterlijk voor ze
een beslissing maakten, maar het nut van een mentale rustperiode is
duidelijk. Je krijgt gewoon de tijd om de hoofd- en de bijzaken te
scheiden", concludeert Bos.
Interessant detail: beslissingen neem je ook beter met een volle dan met een lege maag.
Dikste Britse tiener komt jaar na dieetkuur 100 kilo bij
Dikste Britse tiener komt jaar na dieetkuur 100 kilo bij
Een Brits meisje heeft na een jaar haar titel van dikste Britse
tiener heroverd. Georgia Davis leverde vorig jaar een opvallende
prestatie door op een Amerikaans dieetkamp bijna de helft van haar
gewicht te verliezen. Een jaar later is ze echter opnieuw honderd kilo
bijgekomen.
Ongeveer honderd kilo was tiener Georgia Davis vorig jaar afgevallen. Op
17-jarige leeftijd heeft ze haar kroon van dikste Britse tiener helaas
weer stevig in handen. In zestien maanden tijd kwam ze die volledige
honderd kilo weer vlot bij. Ze weegt nu 215 kilo. Dat is zelfs een paar
kilo meer dan toen ze aan haar dieetkuur in de Wellspring Academy van
North Carolina begon.
Na
haar enorme gewichtverlies herviel Davis al snel weer in haar oude
gewoonten. Ze begon op jonge leeftijd overdadig te eten na de dood van
haar vader. "Ik eet om me beter te voelen en daarna voel ik me slecht en
eet ik nog meer", legt ze uit in de Daily Mail. In augustus 2008
vertelde de dokter haar dat ze dringend ruim 120 kilo moest vermageren
of ze zou door haar overgewicht sterven.
In
de VS werd Davis door psychologen en trainers gevolgd. Dagelijks moest
ze 10.000 stappen afleggen en zo slaagde ze erin te vermageren. Na haar
kuur woog ze nog 114 kilo en was ze verlost van haar diabetes. In de
zomer van vorig jaar keerde ze naar Groot-Brittannië terug om voor haar
zieke moeder te zorgen. Ze was toen heel optimistisch over haar toekomst
en beloofde zelfs op eigen houtje nog eens ruim 40 kilo te vermageren.
Het
liep echter helemaal mis voor Georgia. Artsen winden er geen doekjes
om. Op haar 'magerste' punt had ze een levensverwachting van ongeveer 80
jaar. Op dit ogenblik zou de tiener nog voor haar twintigste sterven.
Georgia vraagt om professionele hulp en zegt dat haar eetverslaving
vergelijkbaar is met een verslaving aan drugs of alcohol. "Ik weet dat
ik me opnieuw dood aan het eten ben, maar ik kan er momenteel gewoon
niets aan doen", zegt ze.
Flamingo gebruikt make-up om mooie roze kleur te krijgen
Flamingo gebruikt make-up om mooie roze kleur te krijgen
Een flamingo heeft ook cosmetische producten nodig om er goed uit te
zien. Met speciale pigmenten onderhouden ze de roze kleur van hun veren.
De flamingo beschikt over speciale klieren die pigmenten aanmaken. Die
smeren ze over hun veren in, waardoor ze roos blijven. Wetenschappers
ontdekten dit schoonheidsproduct bij flamingo's in het zuiden van
Spanje, meldt BBC. De pigmenten zitten in een soort olie die de flamingo
met klieren afscheidt. Daarop smeren ze het goedje over hun volledige
lichaam in.
De flamingo's gebruiken de pigmenten op het ogenblik
dat ze er op hun best willen uitzien. Het vraagt immers tijd en energie
om de pigmenten aan te maken en dus kunnen we veronderstellen dat een
kleurrijke flamingo een gezond dier is. Zonder deze make-up zou de kleur
van een flamingo al na enkele dagen verbleken.
Vooral vrouwtjes
zijn veel met hun uiterlijk bezig. Mannetjes associëren de kleur immers
met de kwaliteit van hun partner. Met een roze flamingo hebben ze dus
meer kans op jongen.
Kussende Spaanse homo's plannen 'flashmob' voor paus
Kussende Spaanse homo's plannen 'flashmob' voor paus
Homoactivisten hebben plannen voor een opvallend protest wanneer paus
Benedictus XVI komend weekend Barcelona bezoekt. In een zogenaamde
'flashmob' willen ze zoveel mogelijk kussende homo's en lesbiennes
verzamelen om de ogen van de religieuze leider open te trekken.
De kusmanifestatie moet plaatsvinden als de paus arriveert bij de
Sagrada Familia in Barcelona, tijdens zijn tweedaags bezoek aan de
Spaanse stad komende zaterdag en zondag. Volgens de organisatie zal de
actie 'enkele honderden' deelnemers lokken die simultaan aan het
tongzoenen zullen slaan.
De actie, die opgezet werd uit protest
tegen de intolerante houding van de Kerk tegenover andersgeaarden, zal
hooguit enkele minuten duren. Bedoeling is dat de deelnemers vervolgens
weer vertrekken alsof er niks gebeurd is, en een wellicht verbouwereerde
Benedictus XVI achterlaten.
Verscheurende keuze van babyzeehond: zwemmen of bij mama blijven?
Verscheurende keuze van babyzeehond: zwemmen of bij mama blijven?
De dierenwereld kan soms hard zijn, zelfs voor jonge zeehondjes. Zo
moeten de dieren kort na hun geboorte al een verscheurende keuze maken:
aan land blijven en dikker worden of in zee duiken en leren zwemmen.
Voor de zeehondjes een dilemma op leven en dood.
Babyzeehonden lijken een zorgeloos leven te lijden: onder moeders schoot
in een zeebriesje naar de golven kijken. Maar niets is minder waar, zo
bewijst een team van BBC met behulp van speciale webcams. Ze volgen een
groep grijze zeehonden op de kust van Schotland.
Zeehonden
komen wereldwijd aan de kusten van de noordelijke Atlantische Oceaan
voor, alsook in de Baltische Zee. Vrouwelijke zeehonden komen ieder jaar
naar dezelfde broedplaatsen. Zeehondjes moeten al vlug de keuze maken
of ze bij mama blijven dan wel in het water duiken. Dat werd ontdekt bij
een groep zeehonden aan de Noorse kust.
De zeehondjes worden
geboren met een witte vacht en voeden zich gedurende vijftien dagen met
de melk van hun moeder. Nadien vasten ze één tot vier weken lang,
terwijl ze hun energie uit hun lichaamsvet halen. Maar in de Noorse
kolonie vertonen de zeehondjes een ander gedrag. Veertig procent blijft
aan de kust, terwijl de overige zestig procent het avontuur opzoekt.
De
avontuurlijke zeehondjes leren nog tijdens hun voedingsperiode zwemmen
en leggen soms tot twaalf kilometer af. Maar deze zeehondjes nemen wel
een groot risico. Veel jongen sterven van de honger en dus is het
gevaarlijk om de moeder te verlaten. In het water ligt de temperatuur
ook veel lager en soms verliezen ze ook alle contact met hun ouders.
Omgekeerd
nemen zeehondjes echter ook een risico door bij hun moeder te blijven.
Als de zeehonden niet snel leren zwemmen, dreigen ze niet in staat te
zijn om voedsel te zoeken tijdens hun eerste levensjaar. Een
verscheurende keuze die de toekomst van het dier en zelfs van een hele
groep kan bepalen.
Fransen zijn keukenprinsen, Engelsen kunnen niet koken: een
huizenhoog cliché dat vele jaren lang standhield. Het negatieve beeld
van de Engelse keuken is echter aan het verdwijnen, zo wijst een recent
onderzoek uit.
Wie regelmatig eens scones, crumble, uitgebreide ontbijten, Jamie
Oliver-creaties of Nigella Lawson-recepten op tafel zwiert, zal het
beamen: de horrorverhalen over de Engelse keuken zijn op zijn zachtst
gezegd overtrokken. Toch bleef het beeld van de Britse culinaire
traditie als 'saai' en 'gedomineerd door fish & chips' hardnekkig
bestaan.
Een internationaal
onderzoek, uitgevoerd bij zo'n 26.000 respondenten, blijkt die oude
clichés echter te doorbreken, zo meldt het Britse bureau voor Toerisme.
De bevraging liep in 36 landen, en daarbij bleek dat Engels eten vooral
in landen als Rusland, Estland en Egypte een goede reputatie geniet. Bij
Engels eten denken mensen nog het vaakst aan een 'full English
breakfast' met onder meer eieren, worst en bacon.
In
(Zuid-)Europese landen met een eigen grote culinaire traditie blijkt de
Britse keuken nog steeds geen hoge ogen te gooien. Zo houden ze onder
meer in Italië, Spanje en Frankrijk nog steeds niet van de Engelse
kookkunst. Ook in Japan kampen de Britten nog met een negatief imago.
Die crumble-met-sashimi zal dus nog niet voor morgen zijn, en dat is
misschien maar best ook.
Een mannelijke wespspin heeft één belangrijke eis bij het kiezen van
een partner om te paren: het vrouwtje moet nog maagd zijn. Bij deze
spinnensoort is de kans om vader te worden immers veel groter met een
maagd als partner.
De grootte van het lichaam is doorgaans een belangrijke factor bij
spinnen, aangezien grote vrouwtjes meer eitjes kunnen produceren. Bij de
wespspin ligt de kans op succes echter drie keer hoger als het mannetje
paart met een maagdelijk vrouwtje. Dat ontdekten wetenschappers van de
Universiteit van Hamburg.
De
voorkeur voor maagden heeft bij wespspinnen nog een andere reden. Zo
laten mannetjes na de paring één van hun twee genitaliën achter in het
lichaam van het vrouwtje. Dat maakt het dus moeilijker om een vrouwtje
dat geen maagd meer is te bevruchten.
Maar
het leven van de mannelijke wespspin is toch niet zo rooskleurig als
het lijkt. Na de paring worden de mannetjes immers doorgaans opgegeten
door het grotere en sterkere vrouwtje. En zelfs als de mannetjes
ontsnappen kunnen ze nog hooguit één keer paren, omdat ze slechts één
van hun twee genitaliën overhouden. Het seksleven van de wespspin is dus
van korte duur...
Liza May Minnelli (Los Angeles, Californië, 12 maart 1946) is een Amerikaans actrice en zangeres. Ze won een Oscar voor haar rol in de film Cabaret. Liza Minnelli is de dochter van de uiterst populaire actrice Judy Garland uit haar tweede huwelijk met de Italiaanse filmregisseur Vincente Minnelli. Haar halfzus, dochter uit haar moeders derde huwelijk, is zangeres Lorna Luft. Minnelli's ouders scheidden toen ze vijf jaar oud was. Ze groeide letterlijk op in de showbusiness, aangezien haar ouders haar overal mee naartoe namen in hun hectische leven. Gedurende haar jeugd ging ze regelmatig op wereldtournee met haar moeder of was ze in de filmstudio met haar vader.
In 1949 maakte ze haar filmdebuut, in de laatste scène van In the Good Old Summertime, een musical met haar moeder en Van Johnson in de hoofdrollen. Ze was tijdens de opname van de scène nog geen twee jaar oud. Ze zou als kind nog regelmatig te zien zijn op de televisie.
In 1963 trad ze op in de off-Broadway musical Best Foot Forward. In 1964 trad ze op 18-jarige leeftijd samen met haar moeder op in het London Palladium, wat haar grote doorbraak naar het publiek betekende. Een jaar later speelde ze in Flora, the Red Menace, haar eerste samenwerking met John Kander en Fred Ebb. Ze kreeg hiervoor een Tony Award, de jongste actrice die deze prijs heeft mogen ontvangen.
In 1969 speelde ze in de film The Sterile Cuckoo, haar eerste hoofdrol in een film. Ze kreeg hiervoor haar eerste Oscarnominatie. In 1973 kreeg ze een Oscar voor Beste Actrice voor haar optreden als Sally Bowles in de musical Cabaret van Bob Fosse. Ze maakte meerdere tv-specials, waarvan ze voor Liza with a Z uit 1972 een Emmy Award won. Minnelli was een regelmatige gast in de trendy discotheek Studio 54.
Haar filmcarrière kende na Cabaret weinig hoogtepunten. In 1977 speelde ze in de musical New York, New York van Martin Scorsese tegenover Robert De Niro. De film trok echter te weinig publiek en wordt als een flop beschouwd. De titelsong Theme from New York, New York, eerst gezongen door Minnelli, zou in de uitvoering van Frank Sinatra een grote hit worden. Haar grootste filmsucces na Cabaret haalde ze in 1981, naast Dudley Moore in de komedie Arthur.
Ze ging zich in latere jaren meer richten op toneeloptredens en haar zangcarrière. Scorsese regisseerde haar in 1977 opnieuw in de Broadway-musical The Act, waarvoor ze haar derde Tony Award zou krijgen. Ze trad ook onder andere op met Sinatra en Sammy Davis Jr. In de jaren tachtig kreeg ze te kampen met drugsverslavingen en een zwakke gezondheid. Hierdoor heeft ze meerdere operaties gehad, onder andere aan haar heupen en knieën, en heeft ze in afkickklinieken gezeten.
In 1989 maakte Minnelli een uitstapje naar de popmuziek. Voor het album Results schakelde ze hulp van het Britse popduo Pet Shop Boys in. De eerste single, Losing My Mind, is een internationale hit. Op het album staat ook een cover van Twist In My Sobriety, oorspronkelijk van Tanita Tikaram. Dit nummer is een duidelijke verwijzing naar verslavingen die Minnelli op dat moment achter de rug had.
In 2007 werkte Minnelli samen met de band My Chemical Romance, ze heeft een kleine rol in het liedje Mama.
In 2010 is Minnelli te zien in de film Sex & the city 2. Zij trouwt hierin een homo-paar en treedt op met het nummer "single ladies", oorspronkelijk uitgevoerd door Beyoncé.
Minnelli is vier keer getrouwd geweest, met zanger Peter Allen (3 maart 1967 - 24 juni 1974), filmproducent Jack Haley jr. (15 september 1974 - 1979), beeldhouwer Mark Gero (4 december 1979 - 1992) en concertpromoter David Gest (16 maart 2002 - 24 juli 2003). Op haar huwelijk met Gest waren onder andere Michael Jackson en Elizabeth Taylor te gast. Ook zou ze relaties hebben gehad met o.a. Peter Sellers en Desi Arnaz jr.
Minnelli is waarschijnlijk de enige Oscarwinnares van wie beide ouders ook Oscarwinnaars zijn. Ze is ook een van de weinige personen met de Triple Crown of Acting (het winnen van de drie belangrijkste acteerprijzen, Tony (voor theater), Emmy (voor tv) en Oscar (voor film)) en een van de weinige die de vier belangrijkste entertainmentprijzen (Oscar, Tony, Emmy en Grammy) gekregen hebben. Aan de andere kant is ze ook samen met Faye Dunaway, Sandra Bullock en Halle Berry een van de vier actrices die zowel de Oscar voor Beste Actrice als de Razzie voor Slechtste Actrice hebben gekregen. Hieronder volgt een lijst van de belangrijkste prijzen waar ze voor genomineerd is geweest (gewonnen prijzen zijn vetgedrukt).
Dierenbeul ketent hond tien jaar vast aan radiator
Dierenbeul ketent hond tien jaar vast aan radiator
In Nederland is een gruwelijk geval van dierenmishandeling aan het licht
gekomen: een man uit Aalten heeft bekend zijn hond tien jaar lang vast
te hebben geketend aan een verwarmingsradiator. Een inspecteur van de
Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) trof het teefje, van
rond de tien jaar, onder erbarmelijke omstandigheden aan. Het
graatmagere dier lag in haar eigen urine en zat onder de doorligplekken.
De hond had een vieze huid en verschillende gezwellen. Dat schrijft De
Telegraaf.
De dierenbeul heeft een proces-verbaal gekregen en
heeft inmiddels afstand gedaan van de hond. De kruising tussen een
Labrador en een Argentijnse dog is ondergebracht bij Stichting Het
Afdankertje om op krachten te komen. Een medewerker van het asiel: "Het
schijnt dat ze Bianca heette, maar wij noemen haar Diva. Het wordt
straks een knappe oude dame."
De dikke mist houdt ze gevangen die zoete vochtige geuren
van de gestorven bladeren met hun roestige kleuren. De eens zo groene bomen
verliezen hun waaiende kruinen. De naakte takken, winterklaar rusten in moe gebloeide tuinen.
Enkele roodbruine bladeren, laten zich met de wind vervoeren. Ze hebben hun taak vervuld
en zijn dankbaar voor hun korte leven
Gent in wereldwijde top-10 te bezoeken steden in 2011
Gent in wereldwijde top-10 te bezoeken steden in 2011
De stad Gent is door Lonely Planet opgenomen in de top-10 van te
bezoeken steden voor 2011. De Arteveldestad is volgens de wereldberoemde
reisgids "Europa's best bewaarde geheim" en staat wereldwijd op de
zevende plaats, na onder meer New York, Tel Aviv en Wellington.
De reisgids 'Best in Travel 2011' van Lonely Planet selecteert de tien
streken, landen en steden die je moet gezien hebben volgend jaar. Gent
werd voor het eerst opgenomen en is een van de kleinste steden in de
lijst, zegt woordvoerder Tony Hall.
Naast Gent worden ook New
York City, Tanger, Tel Aviv, Wellington, Valencia, Iquitos, Delhi,
Newcastle in Australië en Chiang Mai genoemd.
"Het
lijkt of de Belgen vergaten om iedereen te vertellen over Gent.
Toeristen haasten zich om Brussel, Brugge en Antwerpen te bezoeken, maar
Gent met zijn historische centrum laten ze links liggen. Het is
Europa's best bewaarde geheim." Ook de grote studentenpopulatie en de
Gentse Feesten vallen in de smaak bij de uitgevers van Lonely Planet.
Het
is de zesde keer dat Lonely Planet een rangschikking maakt van te
bezoeken steden. Een opname in de lijst zorgt voor extra aandacht en
mogelijk extra bezoekers voor Gent.
Lonely
Planet wordt alvast gesteund door de Amerikaanse nieuwszender CNN die
Gent verkiest boven Antwerpen en Brugge, en door de ruim 61.000 Facebookfans en 28.575 fans die de fiere stede ook nog eens de mooiste stad van België noemen. Ter vergelijking Brugge en Antwerpen lokken respectievelijk 17.000 en 35.000 fans. (br.hln)
In het Groeningemuseum in Brugge loopt de prestigieuze tentoonstelling Van Eyck tot Dürer. De tentoonstelling past in het stadsfestival Brugge Centraal
Om de vijf jaar pakt Brugge uit met een groot stadsfestival dat Brugge als cultuurstad op de kaart zet. De cultuurhistorische tentoonstelling Van Eyck tot Dürer belicht de artistieke wisselwerking die er in de 15de eeuw was tussen de Lage Landen en Centraal en Oost-Europa. Er zijn topwerken verzameld uit musea, kerken, kloosters en privé-collecties uit heel Europa en Amerika.
Van Eyck tot Dürer loopt tot eind januari in het Groeningemuseum in Brugge.
Iedere dag open van 9.30 tot 18 uur gesloten op maandag
Het automerk Pontiac is niet meer. Na 84 jaar is de hit uit de jaren 60 niet meer levensvatbaar.
Het noodlijdende Pontiac werd vorig jaar al door General Motors terminaal verklaard. Zondag liep het contract tussen GM en de Pontiac-dealers af en het wordt niet meer verlengd, zo was al langer geweten.
Pontiac, in het leven geroepen in 1926, ging al bijna een keer eerder failliet. In de jaren 50 was de verkoop te laag. Maar door het merk te verbinden aan autoracing kwam het er weer helemaal bovenop. Op zijn hoogtepunt in 1968, toen bijna een miljoen exemplaren van de band rolden, doken de vinnige wagens voortdurend op in Hollywoodfilms. Het bekendste Pontiacmodel was de GTO, de 'Gran Turismo Omologato', een kleine wagen met een sterke V8-motor.
Tegen het einde van de jaren 80 koos het merk opnieuw een andere weg: het ruilde zijn sportieve imago voor de meer klassieke uitstraling van andere GM-auto's. Maar die zet luidde de definitieve ondergang in.
In 2008 werden slechts 267.000 Pontiacs verkocht, minder dan een derde van zijn hoogtepunt in 1968. In mei van dit jaar is de laatste Pontiac gemaakt. (br.Het Nieuwsblad)
Op de Duitse tv start vanavond een nieuwe omstreden RTL-serie waarin
een Zwitsers medium contact probeert te leggen met doden. De
protestantse kerk in Duitsland is verbolgen over het feit dat 'Das
Medium' net start op Hervormingsdag, een dag die staat "voor de band
tussen geloof en ratio".
In de eerste aflevering wordt geprobeerd contact te leggen met Uwe
Barschel, de ex-premier van de deelstaat Sleeswijk-Holstein die in 1987
dood werd aangetroffen in een badkuip in een Zwitsers hotel. Volgens het
officiële onderzoeksrapport was er hoogstwaarschijnlijk sprake van
zelfmoord, maar volgens zijn weduwe is de CDU-politicus vermoord.
Freya
Barschel heeft aanwijzingen dat haar man geen rust vindt, omdat het bij
haar thuis spookt. Het licht en de tv gaan steeds vanzelf aan en uit.
Barschel
overleed luttele weken nadat hij de deelstaatverkiezingen had verloren
na de zogeheten Waterkant-affaire. Volgens weekblad Der Spiegel zou
Barschel een lastercampagne hebben georkestreerd tegen oppositieleider
Björn Engholm (SPD). Jaren na Barschels dood concludeerde een
enquêtecommissie dat daar geen bewijs voor was.
Er zijn tal van
complottheorieën over Barschels dood. Zo schreef een voormalige
Mossad-agent in een boek dat de Israëlische geheime dienst Barschel
heeft vermoord omdat die zich had verzet tegen geheime Israëlische
wapentransacties op Duits grondgebied en omdat hij dreigde over die
affaire uit de school te klappen.
Jean Béraud 1849 - 1935 was een Frans impressionistische kunstschilder.
Jean Béraud 1849 - 1935 was een Frans impressionistische kunstschilder.
Klik op de foto om gedeelte van zijn overige werken te bekijken
Jean Béraud (Sint-Petersburg, 12 januari 1849 - Parijs, 4 oktober 1935) was een Franse impressionistische schilder.
Bérauds vader (ook Jean) was beeldhouwer van beroep. Hij was waarschijnlijk aan het werk op de bouwplaats van de Izaäkkathedraal op het moment van de geboorte van zijn zoon. Bérauds moeder heette Geneviève Eugenie Jacquin. Na de dood van Bérauds vader verhuisde het gezin naar Parijs. Béraud werd opgeleid tot jurist tot de bezetting van Parijs tijdens de Frans-Pruisische oorlog in 1870.
Na de oorlog werd Béraud voor twee jaar leerling van Léon Bonnat aan de École des Beaux Arts. Zijn schilderijen werden voor het eerst in 1872 tentoongesteld in het Salon. Maar hij kreeg pas erkenning in 1876, met zijn Op de terugweg van de begrafenis. Hij exposeerde met de Vereniging van Franse aquarellisten op de Wereldtentoonstelling van 1889 in Parijs. Hij schilderde veel scènes van het Parijse dagelijkse leven tijdens de Belle Époque in een stijl die zich ergens tussen de academische kunst van het Salon en impressionisme bevond. Béraud ontving het Légion d'honneur in 1894.
Bérauds schilderijen bevatten vaak op waarheid gebaseerde humor en een bespotting van het late 19e-eeuwse Parijse leven, samen met frequente verschijningen van bijbelse figuren in hedendaagse situaties. Zijn schilderijen, zoals Maria Magdalena in het Huis van de Farizeeën, wekten controverse toen deze werden tentoongesteld.
Tegen het einde van de 19e eeuw besteedde Béraud minder tijd aan schilderen, maar hij werkte bij tal van commissies van tentoonstellingen, onder andere de Salon de la Société Nationale die hij, samen met Auguste Rodin, Jean-Louis Ernest Meissonier en Puvis de Chavannes had opgericht. Béraud is nooit getrouwd en had geen kinderen. Hij is begraven op de begraafplaats van Montparnasse, naast zijn moeder en zijn tweelingzus.
Een zeldzaam boek van Charles Darwin heeft 22.500 euro opgebracht op de
Amsterdam Antiquarian Book, Map & Print Fair. Dat is minder dan de
vraagprijs van 27.500 euro, maar "toch een heel mooi bedrag voor een
zeer zeldzaam boek met het handschrift van Darwin", aldus een
woordvoerder van de Groningse antiquarische boekhandel Berger & De
Vries, die het boek te koop aanbood.
Het gaat om een eerste druk
van het boek 'The effects of cross and self fertilisation in the
vegetable kingdom' uit 1876. Het bevat een handgeschreven opdracht van
Darwin. 'With the kind regards of the author', schreef Darwin aan de
ontvanger, de Duitse bioloog Robert Caspary. Het kwam slechts zelden
voor dat Darwin dergelijke opdrachten in zijn boeken schreef.
Het is al weer enkele jaren geleden dat een dergelijk boek te koop werd aangeboden.
