Onze voorouders kampten vier miljoen geleden al met rugpijn, ontdekten
Britse onderzoekers. Het is dus geen gevolg van onze moderne levensstijl
als het dragen van hoge hakken of veel neerzitten.
Kwetsuur of ouderdom De
onderzoeker Asier Gomez-Olivencia analyseerde de ruggengraat van een
45-jarige man die een half miljoen jaar leefde. Hij was een lid van het
mensenras 'homo heidelbergensis'. Hij reconstrueerde de ruggengraat en
bestudeerde zijn rugproblemen. De man kampte met drie aandoeningen, die
waarschijnlijk veroorzaakt werden door zijn oude leeftijd, maar het kan
ook door een kwetsuur komen. Uit analyse van zijn bekken dat lichte
onregelmatigheden een aandoening versneld kon hebben. De man gebruikte
waarschijnlijk een wandelstok om zijn evenwicht te bewaren, hij kwam uit
een gemeenschap nomadische jagers, ze aten herten en paarden. Hij kon
door zijn beschadigde en pijnlijke rug onmogelijk jagen. Het feit dat
hij ouder dan 45 werd, wat oud was voor toen, suggereert dat zijn
stamleden voor hem zorgden.
Vrouwen Ook de
vrouwen van de stam kampten met pijn, de vorm en de grootte van het
bekken van de vrouwelijke leden van Homo heidelbergensis tonen aan dat
nieuwe moeders moeilijke bevallingen hadden.
Maar de
geschiedenis van rugpijn gaat nog veel verder terug. Professor
Gomez-Olivencia zegt dat dit al voorkwam bij de aapmensen, 4,4 miljoen
jaar geleden. Lucy, een lid van Australopithecus afarensis, een skelet
van 3, 2 miljoen jaar, had rugproblemen als gevolg van heffen, klimmen
of acrobatisch gedrag.
Het achttien weken oude tijgertje Ranga wordt met de beste zorgen
omringd in de dierentuin van het Duitse Halle Saale. Het diertje werd
daar in oktober van vorig jaar geboren. Aanvankelijk was Ranga
kerngezond, maar kort na de geboorte raakten de beide achterpootjes van
het dier verlamd.
De verzorgers doen
er nu alles aan om Ranga weer op de been te krijgen, om het zo te
zeggen. De kleine tijger krijgt zelfs fysiotherapie in een waterbassin.
Naar verluidt heeft dit een heilzaam effect want Ranga kan de
achterpootjes alweer een beetje bewegen. (br.hln foto epa)
Sommige vrouwen hebben meer dan 100 negatieve gedachten over of stress
over haar lichaam. Het gemiddelde is dertien, dat is bijna één per uur
dat we wakker zijn.
97
procent van de vrouwen heeft minstens een keer per dag een negatieve
gedachte over haar lichaam, dat blijkt uit een enquête bij 300 vrouwen
verricht door Glamour magazine. Psychologe Ann Kearney-Cooke hielp bij
het opstellen van de enquête: "Dat is veel, maar het verbaast me niet.
Het is acceptabel geworden om jezelf naar beneden te halen. Het is zelfs
zo erg dat wanneer een vrouw zegt dat ze van haar lichaam houdt, ze de
vreemde eend in de bijt is. Het is normaler om jezelf te beledigen dan
je lichaam te prijzen. Vrouwen halen zichzelf naar beneden bij hun
vriendinnen, het is zo normaal dat het moeilijk is om dit te vermijden."
"Het
huidige schoonheidsideaal wordt bepaald door magazines en celebs, dit
heeft invloed op onze mening over onszelf, maar deze negatieve gedachten
zijn ook een gewoonte geworden. De neurowetenschap toonde aan dat je
brein gevormd wordt door waar je je op focust. Als je constant negatieve
gedachten over je lichaam hebt, dan wordt die neurologische weg sterker
en deze gedachten een gewoonte. Beeld je een concertpianist in, het
neurologische pad in zijn of haar hersenen die muzikaliteit ondersteunen
zijn ook sterker dan bij iemand die nog nooit piano aanraakte", voegt
Kearney-Cooke er aan toe. (br.hln)
Op de Amerikaanse kusten aan de Golf van Mexico spoelen de laatste
dagen opmerkelijk veel dode babydolfijnen aan. Onderzoekers stellen dat
het gaat om tien keer meer dode dieren dan in andere jaren.
"Het gemiddelde is een of twee per maand. Dit jaar zitten we al op
zeventien en februari is nog niet eens voorbij'', aldus Moby Solangi,
directeur van het onderzoeksinstituut voor in zee levende zoogdieren in
de staat Mississippi. "Om de een of andere reden zijn er afgebroken
zwangerschappen of worden de dieren dood geboren.''
Ook volwassen dolfijnen Solangi
denkt dat de olieramp in de Golf van Mexico het hoge aantal dode baby
dolfijnen heeft veroorzaakt. "We mogen niet te snel conclusies trekken,
maar dit is wel meer dan een toevalligheid'', aldus de onderzoeker. Ook
het aantal volwassen dolfijnen dat sterft, is gestegen. Vorig jaar
werden 89 dode dolfijnen aangetroffen tegenover het gemiddelde van
dertig in eerdere jaren.
Maart en april Dolfijnen
paren in het voorjaar. Na elf of twaalf maanden worden de jonge
dolfijntjes geboren. De meeste geboortes vinden plaats in maart en
april.
De explosie van boorplatform Deepwater Horizon en de
daaropvolgende olieramp had in april vorig jaar plaats. De gevolgen
waren enorm: in 87 dagen tijd liep een hoeveelheid olie van circa 4
miljoen vaten de zee in. De stranden van Amerikaanse kuststaten raakten
vervuild en ook op zee dreven grote vlekken olie.
Prostituee van 96 jaar vangt nog 60.000 euro per jaar
Prostituee van 96 jaar vangt nog 60.000 euro per jaar
Een Britse vrouw van 96, die al sinds het einde van de Tweede
Wereldoorlog actief is in de seksindustrie, werkt vandaag de dag nog
steeds als prostituee. Een aardige bijverdienste, blijkbaar, want Milly
Cooper vangt er nog 60.000 euro per jaar mee. Dat meldt de Daily Mail.
Toen Milly 27 jaar was, werd ze smoorverliefd op een Amerikaan. Ze
trouwde met hem en ruilde Londen voor Las Vegas. Haar man sneuvelde
evenwel in de Tweede Wereldoorlog. Milly bleef alleen achter met haar
dochtertje en zonder enige vorm van inkomen.
Als voormalige
showgirl rolde ze als het ware in de prostitutie. Ze werd escortmeisje
in de hogere kringen en verdiende al snel een klein fortuin.
Madame Na
jaren 'actieve dienst', werd Milly Cooper 'madame'. Ze had tien meisjes
in dienst voor wie ze alle intieme afspraakjes regelde. Milly
hertrouwde, maar bleef gedurende 25 jaar haar escortservice runnen.
3.500 mannen Milly
kon echter de lokroep naar het 'veldwerk' niet weerstaan en ze werd
opnieuw prostituee. Ze heeft intussen naar eigen zeggen met 3.500 mannen
de lakens gedeeld. Tegenwoordig ontvangt ze nog twee klanten per week.
Milly is niet goedkoop: ze vraagt tot 900 euro per verwenbeurt. Haar
klanten zijn tussen 29 en 92 jaar.
De lat hoog leggen "De
dag van vandaag hebben de meisjes stevige borsten en magere lijven. Ze
lopen bij voorkeur halfnaakt rond. In mijn tijd noemden we dit soort
vrouwen sletten. Ik blijf echter de lat hoog leggen. Ik ben steevast
elegant gekleed en mijn klanten zijn gentlemen".
Gratis geneeskunde voor kinderen is het nieuwste wapen in de
concurrentie onder ziekenfondsen. Dat schrijft een Coreliokrant. Sinds
januari betalen vijf afdelingen van de CM ook het remgeld terug van
behandelingen en raadplegingen van kinderen tot en met twee jaar. Dat
wil zeggen dat medische prestaties voor die kinderen volledig
terugbetaald worden en dus gratis zijn.
Het socialistisch
ziekenfonds West-Vlaanderen reageert en doet vanaf 1 april hetzelfde,
maar dan voor kinderen tot en met zes jaar. De andere afdelingen van de
beide ziekenfondsen en de andere ziekenfondsen (de onafhankelijke, de
liberale en de neutrale) volgen de initiatieven op de voet.
Valentijn ligt weer achter ons. De liefde is weer wat bekoeld, maar bij sommigen ligt ze ver onder het vriespunt. De scheiding is nabij, maar welke lessen trek je nu best uit zo'n breuk? Hou meer van jezelf dan anderen
Heel wat vrouwen blijven vasthangen aan een man, in de hoop dat hij ooit wel respect en liefde voor hen zal tonen. Belangrijk is echter om meer van jezelf te houden, dan van een ander. Verwacht niet dat een ander je beter gaat laten voelen. Dat gevoel moet vanuit jezelf komen. Jaloezie is geen liefde
Mannen die jaloers zijn, worden vaak als 'schattig' door vrouwen bezien. Toch is jaloezie geen vorm van liefde, het is een vorm van controle. Doordat je man voortdurend controle over je wilt uitoefenen, kan je niet langer jezelf zijn. Probleemmannen staan bij niemand goed
Een man die maar moeilijk met zichzelf om kan gaan, laat staan met een ander, heeft ernstige psychologische problemen. Het is niet aan jou om die op te lossen. Jij bent klaar voor een nieuwe, gezonde relatie. Je wilt een vriendin zijn, geen psychologe. Drama maakt een relatie kapot
Iedereen maakt al eens ruzie, maar voortdurende drama's horen niet thuis in een gezonde relatie. Bouw je eigen leven op en zorg ervoor dat je niet vast zit aan een man om je eigen leven betekenis te geven. Je bent beter alleen en gelukkig dan samen en miserabel. Feesten is geen basis voor een relatie
Je bent jong en je wilt wat. Ook als je al een dag ouder bent, kan een vriend waarmee je de bloemetjes kan buitenzetten erg aantrekkelijk lijken. Weet echter dat een relatie meer vraagt dan een avondje disco. Zelfvertrouwen
Je bent pas klaar voor een volgende relatie als je zelfvertrouwen in orde is. Wanneer je steeds denkt dat alle fouten aan jezelf liggen, kan je niet zelfstandig zijn. Je zal al snel iemand zijn voetveeg worden, waardoor je zelfvertrouwen nog meer slinkt. Verwar aantrekking niet met liefde
Een ontzettend knappe man kan je hart sneller doen slaan, maar is dat echte liefde? Uiterlijkheden veranderen al snel, maar dat egoïsme van die knapperd blijft. Ook als hij stokoud is. (br.vandaag.be)
Mannen doen nog te weinig in huis en overschatten hun aandeel in het
huishouden, dat blijkt uit een studie. Daar moet volgens het
VN-departement voor Economische en Sociale Zaken verandering in komen.
Het beleid moet mannen aanmoedigen om meer tijd met hun familie te
spenderen, klinkt het in de studie. "Mannen hebben verschillende rollen
in het gezin: ze disciplineren, voeden op en verzorgen. Toch spitst het
beleid op nationaal niveau zich toe op de rol van man als kostwinner",
zegt Gary Barker, een van de auteurs van het rapport en directeur van
Instituto Promundo, een Braziliaanse ngo die gendergelijkheid promoot.
De boodschap van de studie is dat mannen een enorm positieve invloed
kunnen hebben op hun familie.
"Gezinnen
waarin de man actief betrokken is bij de opvoeding van de kinderen en
aanwezig is op sleutelmomenten zijn doorgaans stabieler en
succesvoller", verklaart Margaret O'Brien, hoogleraar en codirecteur van
het Centre for Research on the Child and Family aan de East
Anglia-universiteit in Groot-Brittannië.
Ondanks
het potentieel van mannen om een betekenisvolle bijdrage te leveren aan
het welzijn van hun gezin, wijst het rapport erop dat mannen nog steeds
veel minder dan hun deel doen van het huishouden. Algemeen presteren
vrouwen twee tot tien maal meer uren van onbetaald zorgwerk dan hun
mannelijke partners. Dat cijfer is vooral opvallend nu veel meer vrouwen
ook gaan werken. Blijkbaar overschatten mannen vaak hun aandeel in het
huishouden. In Brazilië bijvoorbeeld beweert 60 procent van de mannen
dat ze minstens de helft van minstens een huishoudelijke taak op zich
nemen. Slechts 20 procent van de Braziliaanse vrouwen is het hiermee
eens. Een gelijkaardige kloof werd ook in andere landen vastgesteld. In
de voorbije vijf decennia was er een enorme stijging in de economische
bijdrage van vrouwen, toch blijven de traditionele opvattingen over het
rollenpatroon overeind.
Volgens
het rapport vindt 70 procent van de mensen in Europa dat vrouwen met
schoolgaande kinderen deeltijds moeten werken. "Vrouwen worden nog
steeds beschouwd als de belangrijkste verzorger, ook als ze de rol van
kostwinner vervullen", aldus O'Brien, die meeschreef aan de studie.
Mannen blijven afkerig staan tegenover een gelijke taakverdeling in de
opvoeding, ondanks wetgeving die bedoeld is om mannen meer betrokken te
maken. Vaderschapsverlof blijft bijvoorbeeld onderbenut: in landen als
Brazilië, Mexico en Noorwegen nemen mannen maar een fractie van dit
verlof op. (br.hln)
Er is hoop dat
mannen meer zorgtaken zullen opnemen. "Vroeger had je meer uitgebreide
families waar verschillende vrouwen onder een dak wonen. Met de komst
van kleinere kerngezinnen moesten mannen nieuwe taken vervullen die
traditioneel aan vrouwen toebehoorden. Al gaat de gedragsverandering
heel traag", stelt O'Brien vast.
Volgens Barker zal economische
versterking van vrouwen niet volstaan om meer gendergelijkheid te
bereiken. "Om zeker te zijn dat de houding van de mannen volgt, moet je
hen erbij betrekken. Ze moeten de idee van gelijkheid aanvaarden en
beseffen dat ze niet te goed zijn voor taken die traditioneel door
vrouwen werd gedaan."
6 op 10 autobestuurders vindt dat mensen in de auto sneller
geïrriteerd geraken. Opvallend is dat de grote meerderheid zichzelf daar
niet bijrekent, zo blijkt uit een onderzoek door Psychologie Magazine.
Het magazine deed in samenwerking met de Nederlandse ANWB onderzoek naar
agressief rijgedrag. Het merendeel van de ondervraagden denkt dat
bestuurders sneller boos worden achter het stuur dan in andere
situaties. Slechts een kwart rekent zichzelf daar bij.
Cijfers
geven aan dat agressief gedrag meer voorkomt in het verkeer. 82 procent
van de ondervraagden werd de voorbije maand al geconfronteerd met
bumperklevers. 35 procent werd gehinderd bij het in- en uitvoegen. Ook
obscene gebaren nemen in aantal toe achter het stuur.
Ergernissen Waardoor
worden we boos? De pas afsnijden staat bovenaan, gevolgd door het
inpikken van een parkeerplaats, het hinderen bij in- of uitvoegen, niet
laten passeren, de file voorbijrijden over de vluchtstrook, onnodig
links rijden, hinderen bij het wisselen van de rijstrook, schelden en
door rood licht rijden.
Communicatie De
reden waarom we sneller opgewonden raken, kent vele verklaringen. Eén
ervan stelt dat auto's onze communicatiemogelijkheden belemmeren.
Daardoor interpreteren we sneller iets als agressief gedrag. In de auto
zetelen we ook een pak anoniemer als bestuurder dan als voetganger of
fietser.
Koning Leopold III had zeker een buitenechtelijke dochter, Ingeborg Verdun, maar er is ook sprake van een bastaardzoon.
Het Belgische koningshuis mag dan een aantal emotioneel verwaarloosde
bastaardkinderen op de wereld gezet hebben, naar verluidt werd en wordt
er financieel wel goed voor hen gezorgd. Er zou zelfs, zo vertelde
royaltywatcher Kathy Pauwels op StuBru, een soort van 'fonds voor
buitenechtelijke kinderen' voor opgericht zijn.
Nu blijkt dat koning Albert II niet alleen een buitenechtelijke dochter
heeft - Delphine Boël - maar ook een geheime halfzus - Ingeborg Verdun -
is het 'naast de pot plassen' van de Van Saksen-Coburgs weer een
felbesproken onderwerp. Emotioneel werden de liefdeskinderen uit die
affaires vaak aan hun lot overgelaten, financieel niet. Daar zou zelfs
een 'bastaardpotje' voor bestaan.
Voor
Ingeborg Verdun bijvoorbeeld, die nu 70 is en in Amerika woont. Ze is
de vrucht van een vurige verhouding die Leopold III in 1940 had met
Liselotte Landbeck, destijds de schaatslerares van zijn kinderen.
Ingeborg heeft haar biologische vader nooit gekend, maar zou dus op
geldelijk vlak nooit iets tekortgekomen zijn.
Uit de buitenechtelijke affaire van Albert II met barones Sybille de Selys-Longchamps werd in 1968 Delphine Boël geboren.
Delphine
Boël en Ingeborg Verdun zijn lang niet de enige buitenechtelijke
kinderen van het Belgische koningshuis, ook wel smalend de 'Van
Seksen-Coburgs' genoemd. Zo hadden Leopold I en Leopold II elk twee
bastaardzonen, en van Albert I werd er ook eentje vermoed maar dat werd
nooit helemaal hard gemaakt.
Auteur Leo Van Audenhaege - die nu
in zijn boek 'Van Küssnacht naar Argenteuil' met de halfzus van Albert
II op de proppen komt - verwijst daarin overigens ook naar een mogelijke
halfbroer van onze vorst, nóg een buitenechtelijk kind van Leopold III
dus. Als het bewuste fonds al bestaat, dan lijkt het alvast zijn nut
bewezen te hebben. (br.hln foto belga)
Werknemers en zelfstandigen kunnen hun pensioen voortaan aanvragen
via de website www.pensioenaanvraag.be. De nieuwe dienst, om de
pensioenaanvraag door de burger te vereenvoudigen, is een initiatief van
de Rijksdienst voor Pensioenen (RVP) en het Rijksinstituut voor de
Sociale Verzekeringen der Zelfstandigen (RSVZ).
Jaarlijks gaan meer dan 100.000 burgers met pensioen, aldus de RVP en
het RSVZ. Tot nu moesten ze zich wenden tot het gemeentebestuur of de
bevoegde pensioeninstelling om hun aanvraag in te dienen.
De
website is toegankelijk voor alle burgers die werken of gewerkt hebben
als werknemer (bediende, arbeider of contractueel bij de overheid) of
als zelfstandige. Vastbenoemde ambtenaren moeten hun pensioenaanvraag
indienen bij hun laatste werkgever. "Vervroegd met pensioen gaan, kan
onder bepaalde voorwaarden vanaf 60 jaar. De aanvraag mag ten vroegste
één jaar voor de gewenste ingangsdatum van het pensioen, en dus ten
vroegste de maand van de 59ste verjaardag, ingediend worden. Wie op de
normale pensioenleeftijd, op 65 jaar, met pensioen wil gaan, moet geen
aanvraag indienen", leggen beide instellingen uit.
Elektronische identiteitskaart De
burger moet zich op pensioenaanvraag.be eerst identificeren aan de hand
van zijn elektronische identiteitskaart of token. Vervolgens moet hij
zijn gegevens controleren en aanvullen. Ten slotte wordt de aanvraag
overgemaakt aan de bevoegde pensioeninstelling die eventueel contact met
hem zal opnemen om bepaalde informatie toe te lichten.
James Walsh (born 9 June 1980, Chorley, Lancashire, England) is a singer, songwriter, guitarist, pianist and frontman of the band, Starsailor.
When Walsh was aged 12 he started to play the piano and by the time he was 14 he wrote his own songs; he enjoyed listening to groups like The Charlatans, Oasis and Jeff Buckley. A shy and lonely personality, he looked for artists that had, or have, an influence on the musicians of his generation].
Eventually he got attracted to artists and bands such as Neil Young, Bob Dylan, Nick Drake and The Beatles. Walsh was so impressed by the music of Tim Buckley, that he decided to name his own band after the title of Buckley's 1970 album Starsailor. He met fellow band members, James Stelfox and Ben Byrne, when he studied music at the Wigan and Leigh College in Wigan.
Some rumours said that Starsailor members Ben Byrne and James Stelfox were in another band. One day,when their vocalist didn't turn up, Walsh asked them if he could sit in with them and sing for this rehearsing. This was the first incarnation of Starsailor as a band. James decided to play the guitars for the band after the "frustration over not finding a musician right for the group" .
On March 31, 2009 The Sun announced that James Walsh will appear in the movie adaptation of controversial rock and roll novel Powder by Kevin Sampson. He'll play the role of the singer of the Grams . In April 3, 2009, Starsailor's Site Administrator Boo, confirmed part of the information stating that " James had been in talks with the Powder author about providing the vocals for the actor in the film" and else adding that "James himself won't be acting or appearing, but might provide the vocals for the songs in the film"
In the middle of 2002 there was a feud between Noel Gallager of Oasis and James Walsh (who was initially musically inspired by the sound of Oasis). Gallagher had called the Starsailor singer a 'cock' in an interview for NME magazine; something denied by the accused. However, when Walsh confronted Gallagher at the T In The Park festival in 2002, Gallagher claimed that if he said it, then it must be true. Noel's brother Liam got involved, allegedly squaring up to Walsh on the same day. In live shows following this, most notably at the 2002 V Festival, the Starsailor front man announced 'it is nice to be good, and good to be nice'. Gallagher went onto declare that the incident was 'the most fun Walsh has had in his life'. The feud was resolved at Glastonbury in 2004.
Walsh has been married to Lisa McNamee since 2003 and has a daughter called Niamh (born 8 August 2002). In June 30, 2008 he became a father again when his second son was born. The baby was named Cillian James.
He is a fanatical supporter of Liverpool F.C. and used to play concerts for the other supporters and leave comments about the development of the team in his Myspace.
"De overgrote meerderheid van de knieprotheses (97 procent) werkt 15
jaar na plaatsing nog altijd uitstekend." Dat zegt orthopediste Nele
Arnout in Bodytalk. In de komende jaren zullen knieprotheses nog
verbeteren omdat de nieuwste generaties nog sterker en slijtvaster zijn,
waardoor nog minder deeltjes los zullen komen.
De normale situatie in de knie voor 100 procent nabootsen lukt echter
nog niet. "We zien soms patiënten die opnieuw kunnen voetballen of skiën
met een prothese, maar dat is niet iedereen gegeven.
"Negentig tot 95 procent is na een jaar zo goed als volledig pijnvrij en er komt nog meer beterschap met de tijd.
"Maar
5 procent houdt enige mate van hinder over en de oorzaak is vaak niet
duidelijk", aldus Arnout. Door de vergrijzing neemt de vraag naar
knieprothesen elk jaar toe.
IJsbeertweeling Siku en Sesi zeten hun eerste stapjes
IJsbeertweeling Siku en Sesi zeten hun eerste stapjes
De ijsbeertweeling die eind november werd geboren in Dierenpark Rhenen in Nederland heeft voor de eerste keer een frisse neus gehaald. De beertjes kregen ook eindelijk ook een naam, liet een woordvoerster van de dierentuin weten. De twee heten Siku en Sesi, wat ijs en sneeuw betekent in de taal van de Inuit. Dat die namen bij zowel mannetjes als vrouwtjes passen, komt goed uit. Onduidelijk is nog welk geslacht de twee hebben. Dat moet de komende weken blijken uit de manier waarop ze plassen, aldus de woordvoerster.
In Engeland gaan stemmen op om de klok in de zomermaanden twee uur
vooruit te zetten, zo meldt het AD. De langere avonden zullen het
toerisme een enorme boost geven. Tegenstanders morren echter en voorzien
problemen.
Volgens The Telegraph levert de invoering Engeland miljoenen op. Niet
alleen profiteert de toeristenindustrie, maar het land land bespaart ook
nog eens miljoenen ponden op verlichting en verkeersongevallen, zo is
berekend.
Tegenstanders roepen dat het plan waanzin is. Zo zullen
juist meer verkeersongelukken plaatsvinden doordat het 's ochtends
langer donker is waardoor het gevaarlijker voor kinderen wordt om naar
school te gaan. Artsen waarschuwen dat het verzetten van de tijd
ernstige gevolgen kan hebben voor de volksgezondheid.
Boven
Manchester zou de zon pas rond negen uur aan de hemel verschijnen.
Vooral de Schotten zijn tegen. En die stemmen zijn wel nodig om de
zomertijdplannen door het parlement te krijgen.
Blinde ziet na 10 jaar huwelijk voor het eerst zijn vrouw
Blinde ziet na 10 jaar huwelijk voor het eerst zijn vrouw
Pas na tien jaar huwelijk heeft hij zijn vrouw voor het eerst gezien.
En toch leefden ze samen maar Chris Thomond was blind toen hij met zijn
geliefde in het huwelijksbootje stapte. "Als blinde zijn stemmen heel
belangrijk. Op basis van de stem schep je een beeld van anderen. Het
beeld dat ik had van mijn vrouw klopte met de realiteit", lacht de
succesvolle ondernemer en vader van twee kinderen.
"Kijk, als je blind bent dan ga je je inbeelden hoe mensen eruitzien.
Dat doe je niet door mensen aan te raken of door ze te vragen hoe ze
eruitzien maar door naar hun stem te luisten. Op basis van hun stem en
woorden beeldde ik me dan in hoe ze waren. Ik realiseer me nu dat ik ook
vaak een foutief beeld had van mensen maar toen ik mijn vrouw voor het
eerst zag dan klopte het beeld dat ik van haar had", vertelt Thomond die
na een experimentele ingreep in een gespecialiseerd ziekenhuis in
Brighton opnieuw kan zien.
"Ik verloor mijn zicht met kerst in
1972. Ik was aan het spelen en viel in een bos netels. Ik stond vol
uitslag en moest van de dokter pillen slikken. Na een paar weken was de
huiduitslag verdwenen maar stopte mijn traanproductie. Ik moest naar het
ziekenhuis. Wat ze ook probeerden, ze konden me niet helpen. Ik merkte
ook dat ik mijn stripverhalen niet meer kon lezen. Mijn zicht ging er
steeds verder op achteruit en toen ik veertien was, werd ik volledig
blind."
Zelfstandig leven én presteren Toen
veranderde het leven van de knul ingrijpend. Hij moest zijn school
verlaten en ging naar een speciale school in Birmingham. "Voor mijn
ouders was het hard. Ze moesten me achterlaten. Ik bleef er ganse weken
op kostschool, er was geen andere keuze. Daarna ging ik informatica
studeren en werd volledig zelfstandig. Ik leerde koken, poetsen, sporten
en ging uit. Ik belde mijn ouders elke dag en ze waren best trots op
me. Ik verbaasde steeds meer mensen. Iedereen gaat ervan uit dat als je
blind bent het vooral een zaak is van overleven, van zich redden en niet
van presteren."
"Geen verloren jaren" "Ik
kan ook niet zeggen dat mijn 'blinde jaren' verloren jaren waren. Ik heb
er heel wat van geleerd." Maar het hoogtepunt was toch zijn ontmoeting
met Gurjeet. "Ik geloofde nooit dat iemand me wilde huwen maar zij wou
het wel. Ik voelde meteen dat ze lief was. Mijn geluk kon niet op. Ook
op mijn trouwdag twijfelde ik nog. Het was te mooi om waar te zijn. Ik
vroeg me af of ze wel zou komen opdagen", lacht Thomond. "Maar ze hield
woord en sinds die dag stonden we zij aan zij, ook letterlijk. Na mijn
huwelijk startte ik een computerzaak. Ik kreeg hulp van mijn vrouw. We
werkten vaak nachten door. Zij was mijn paar ogen en reed me vaak het
ganse land rond om computers te leveren met onze dochters op de
achterbank. Onze zaak werd een succes en we werden een van de grootste
computerleveranciers van Groot-Brittannië."
Experimentele ingreep "Blind
zijn was gewoon onderdeel van ons huwelijk. We praatten er niet over,
we leefden ermee. Ik dacht nooit dat het een verschil zou maken. Ik
leefde gewoon mijn leven. Tot op de dag dat een bevriende opticien mijn
kantoor binnenstormde. Hij had gehoord over een nieuwe techniek en wist
het zeker. Het was de oplossing voor mijn probleem. Na een experimentele
ingreep zou ik opnieuw kunnen zien. Twee weken lag ik in een
gespecialiseerd ziekenhuis in Brighton. Toen de windels van mijn ogen
gingen zag ik de das van de dokter en daarna zijn glimlach. Alles werd
plots kristalhelder. Toen Gurjeet en mijn dochters de kamer binnen
kwamen, zag ik ze zoals ik ze me altijd ingebeeld had. Ik zal dat moment
nooit meer vergeten. 'Ik kan jullie zien'", zei ik.
Nieuwe wereld "Wat
me het meest trof was dat de wereld er zo lichtkleurig uitziet. Mijn
laatste herinneringen dateerden uit de jaren zeventig. Toen was alles zo
donker...winkels, wagens...noem maar op. Alles was toen zo
donkerkleurig. Mijn eerste stappen in de 'nieuwe wereld' zette ik langs
de kustlijn in Brighton. Het was een prachtige dag en ik wandelde samen
met mijn dochters, hand in hand. Ik straalde van geluk en was apetrots
op mijn meisjes. Ik kon ook niet stoppen met kijken.... naar links,
rechts, naar voor en achter. Overal was er wel iets te zien. Het was
onbeschrijfelijk en nog elke dag knijp ik in mijn arm. Ik kan het nog
steeds niet geloven. Zo zie je maar", besluit Thomond passend in de
Britse krant The Guardian. (br.hln Foto The Guardian)
Op de bodem van de Golf van Mexico ligt op sommige plaatsen een laag
drek van dode dieren en olie van soms wel 10 centimeter dik. Volgens een
onderzoekster is het zeeleven "verwoest'' door de grootste olieramp in
de Amerikaanse geschiedenis. Dat stelde Samantha Joye van de
Universiteit van Georgia, aldus de BBC.
Volgens Joye, die op een wetenschappelijke conferentie sprak over haar
bevindingen, is het door de olie getroffen gebied eind 2012 nog niet
hersteld. Dat was wel de voorspelling van olieproducent BP, dat het
boorplatform huurde toen het zonk en de ramp veroorzaakte. Het zal
volgens Joye nog wel een jaar of tien duren voor alle gevolgen van de
olieramp duidelijk zijn.
Joye
ging met een duikboot op onderzoek uit en trof rond de inmiddels
gesloten oliebron een vernietigd ecosysteem aan. "Ik heb geen levende
zeekomkommer gezien, terwijl die normaal overal zitten'', aldus Joye,
die verder stelde dat onder meer ook het koraal zwaar te lijden heeft
onder de olie.
Ze denkt dat de
Golf van Mexico op termijn wel weer zal herstellen. "Ik denk dat we in
2012 pas de implicaties voor de visserij en de onaangename gevolgen
hiervan pas gaan zien'', aldus Joye. "Maar de Golf is veerkrachtig.''
De
olieramp ontstond eind april na een ontploffing op een boorplatform in
de Golf van Mexico. De gevolgen waren enorm: in 87 dagen tijd liep een
hoeveelheid olie van circa 4 miljoen vaten de zee in. De stranden van
Amerikaanse kuststaten raakten vervuild en ook op zee dreven grote
vlekken olie.
Steeds meer Britse paren kunnen zich geen tweede kind meer veroorloven.
Bijna twee op drie ouderparen in Groot-Brittannië kan zich geen
tweede kind veroorloven. Ze willen wel maar hebben niet de financiële
middelen voor een extra broertje of zusje. Kinderen kosten immers geld,
veel geld zo blijkt. Volgens een Britse berekening spenderen ouders
32.0455 euro per kind tot de leeftijd van 21.
Dat elk kind een spreekwoordelijk huis kost, weet ook elke Vlaming. Het
is altijd wat. Het begint met dure pampers, schoenen, consultaties bij
dokters en tandartsen over schoolreisjes en de lidmaatschappen van
sportclubs en andere verenigingen. De kosten lijken wel eindeloos en dan
willen de ouders ook nog graag op vakantie met hun kroost. Uit een
rondvraag in Groot-Brittannië blijkt dan ook dat 58 procent van de
respondenten zegt zich geen tweede kind te kunnen veroorloven en 64
procent met twee kinderen vindt een derde kind dan weer te duur.
Het
blijft allemaal niet zonder gevolgen. De onderzoekers waarschuwen dat
het Britse bevolkingscijfer op termijn zal dalen. "De gemiddelde grootte
van het Britse gezin zal snel afnemen als de kost voor het opvoeden van
een kind oploopt tot 32.2234 euro", luidt het. Uit cijfers van het
Nationale Instituut voor de Statistiek blijkt verder dat het gemiddeld
aantal kinderen per koppel -gehuwd of samenwonend- blijft dalen. In 1971
was twee kinderen de standaard. Uit de laatste cijfers van 2009 blijkt
dat het aantal gedaald is tot 1,7. Bovendien is het cijfer van
kinderloze gehuwde of samenwonende koppels significant gestegen van 16
procent in 1971 tot 20 procent in 2009.
Te duur Volgens
de krant Daily Mail is de stijgende levenskost de verklaring voor het
dalend aantal geboortes. De kost voor het dagelijks leven is sterker
gestegen dan de gemiddelde lonen. Een voorbeeld hiervan is het feit dat
de lonen van de ambtenaren voor de volgende twee jaar bevroren zijn en
werknemers in de privésector amper kunnen rekenen op een loonsstijging
van twee procent. Bovendien kost ook het bezit van een wagen steeds
meer. Zo zijn de brandstofprijzen spectaculair gestegen -plus 33
procent- net als de premie voor de autoverzekering.
"Toen ik op
een scan zag dat ik in verwachting was van een tweeling maakte ik een
grapje", vertelt Louise Colley. "'Ze gaan me gewoon een private school
kosten', zei ik. De kosten voor de opvoeding van kinderen zijn voor
ouders astronomisch hoog geworden."
Onderwijs Uit
de rondvraag onder duizend ouders met kinderen jonger dan 22 blijkt dat
ze gemiddeld al 32.0455 euro gespendeerd hadden aan hun oogappels. De
grootste happen uit het budget zijn onderwijs. Vooral het hoger
onderwijs kost de ouders een arm en een been. Wat overigens logisch is,
hoger onderwijs in Groot-Brittannië kost een veelvoud van het hoger
onderwijs in Vlaanderen. Aan de opleiding van hun kind spenderen ze
79.446 euro.
Tweede stevige hap uit het (gezins)budget zijn de
'huishoudkosten' zoals een internetverbinding, een treinabonnement en
een 'home invest plan'. Samen goed voor 91.484 euro.
Dan zijn er
nog de uitgavenposten voeding en kleding, goed voor 82.288 euro en last
but not least, de uitgaven voor 'vrije tijd en ontspanning' zoals
vakantie, speelgoed en zakgeld. Dat kost een Britse ouder per kind al
snel 69.015 euro.
Mysterie op Lake Windermere, met zijn lengte van bijna 17 kilometer
en diepte van 67 meter Engelands grootste natuurlijke meer. Twee
kajakkers hebben er een vreemd beest op camera vastgelegd dat over het
kanaal al gretig vergeleken wordt met het legendarische Schotse monster
van Loch Ness.
Volgens Tom Pickles en Sarah Harrington zwom het beest, dat 15 meter
lang zou zijn, aan een snelheid van 10 miles per hour (16 kilometer per
uur) en liet het een grote golf achter. De twee keken het schouwspel
zo'n twintig seconden lang vol ongeloof aan, tot het beest verdween in
de mist. Waarna de kajakkers snel terug naar de kade roeiden. In Lake
District is het al de achtste keer in vijf jaar dat er melding gemaakt
wordt van een mysterieus beest in de wateren.
"Als
het ding echt zo groot is als ze beschrijven, kunnen we echt van een
Loch Ness monster gewagen", zegt een waterecoloog in het Britse 'The
Sun'. "Het zou een Oost-Europese zeewolf kunnen zijn, maar die zijn
normaal gezien niet zo groot. Ik heb echt geen idee wat dit is."
Pickles
(24) nam de foto met zijn gsm, terwijl hij samen met zijn it-collega
Harrington (23) op teambuilding was. "Eerst dat ik dat het een hond
was", aldus Pickles. "Tot ik zag het dat het veel langer was en zich
snel voortbewoog. Elke bult op de rug vertoonde veel rimpels. Omwille
van de grote schaduw errond, moet het beest nog een pak groter zijn dan
we te zien kregen. De huid was zwart of bruin, een beetje zoals een
zeehond. Maar die vorm, die had ik nog nooit gezien. Het moet wel de
lengte van drie auto's gehad hebben. Weerzinwekkend."
Voor
Sarah was het een enorme slang. "We waren doodsbang. Het enige wat ik
kon denken, was hoe zo snel mogelijk uit dit meer te geraken." Sinds
1950 zou het beest zich af en toe vertonen en de inwoners van het dorp
Bowness hebben het al tot 'Bownessie' gedoopt. In 2006 zag ook ene Steve
Burnip 'Bownessie'. "Het had drie bulten op zijn rug. De gelijkenis met
de foto die ik nu zie is griezelig." Toch blijven er ook sceptici. "We
hebben al miljoenen passagiers op dit meer vervoerd en nog nooit heeft
iemand Bownessie gezien", zegt Nigel Wilkinson van Windermere Lake
Cruises.
