Ik ben Staf De Raeymaeker
Ik ben een man en woon in Heverlee () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/07/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: groententuin, koken, digitale foto en film en reizen..
dagelijkse roddels van alles van de laatste dagen.
interessant boek lezen? Ga eens kijken op
http://www.wwaow.com/wwaow/site/bookdetail/?bookid=2935
16-12-2012
kerstboom
we waren op bezoek bij ons Leona deze week. In 2003, toen ons ma gestorven is, kocht ze een klein kerstboompje tegen dat ze terug thuis zou komen. Helaas is die terugkomst er nooit geweest. Toen heeft Leona dat boompje bij haar in de grond gestoken en nu, na 9 jaar, is die weer eens in de living geplaatst. Hij overleeft....
Al dagen heb ik "goesting" in smoutebollen. Ik zocht een recept op en haalde verse gist in huis. Het recept goed gevolgd, behalve dat ik mijn bloem niet gezeefd heb, zoals stond aangegeven. Ze waren lekker, maar de vorm had niks van een bol, maar eerder van een vijg. Ik gebruikte ook geen ijsschepper, maar een gewone lepel. Waarschijnlijk is dit de reden en de oorzaak. Enfin, de smaak was er toch.
Straks even naar de winkel geweest. Hoe leg je dit uit? Ik zag een doosje garnalen van 200gr aan 8,80 en daarnaast een dubbele dosis (400gr) aan 10,65. Hoe leg je dit uit?
Iedereen klaagt dat alles zo duur aan het worden is. Eigenlijk verschoot ik toen ik het verschil van mijn pensioen vergeleek met de consumptieprijzen van 6 jaar geleden. Eigenlijk valt dit wel mee en is dat procentueel vergelijkbaar. Het enige wat zou moeten veranderen is het feit dat de index in centen ipv procenten zou moeten verrekend worden. Een brood kost tenslotte voor een groot verdiener evenveel als voor een arme sukkelaar. Vandaar dat de verschillen tussen arm en rijk altijd groter worden. Als de index stijgt krijgt iemand die 5000 per maand verdient het vijfvoudige aan opslag dan iemand die 1000 per maand heeft. Nochtans kosten de producten voor iedereen hetzelfde.
Zoals gisteren beloofd, vandaag een foto van sneeuw op een kerkhof. Misschien was ik al iets te laat, want het begon al te dooien. Toch mooi die witte vacht, al is het voor iedereen niet even aangenaam. Och, klagen over het weer doen we bijna dagelijks. Ofwel is het te warm of te droog. Het is te koud of te nat. Ieder seizoen heeft zijn charme, al hou ik het meest van de lente met alle jonge mooie frisse kleuren. Och ja, ieder zijn meug.
Mooi die sneeuw, maar ik kan aannemen dat sommige mensen dit haten. Als je er met de wagen of de fiets door moet, gaat de romantiek ervan verloren natuurlijk. Deze namiddag er even op uit om wat foto's te maken. Het bos hier in de buurt is altijd een schitterende plaats daarvoor, maar ook het kerkhof er naast. Morgen laat ik wel wat zien.
In Brussel gaat men borden plaatsen waarbij de fietsers toegelaten zal worden om rechts af te slaan bij rood licht, maar ook RECHTDOOR te rijden. Dat eerste begrijp ik, maar bij dat tweede heb ik mijn bedenkingen. Mogen de voetgangers dan ook door het rode licht of zijn dat geen "zwakke" weggebruikers? Begrijp me niet verkeerd, ik heb niks tegen fietsers en ze moeten beschermd worden, maar ze moeten niet de meester van de baan worden zoals hier in de buurt. Als ik wil rij ik er dagelijks tientallen omver hier beneden aan onze straat. Ik heb voorrang van rechts, maar er is geen enkele fietser die stopt. Ze doen zelfs de moeite niet om even opzij te kijken. In Leuven bv is er geen enkele fietser die stopt aan een zebrapad als een voetganger wil over steken. Zo kan ik nog uren doorgaan.
De Laatste tijd had ik echt geen zin meer om waar dan ook nog iets te schrijven. Je zal er misschien niks aan gemist hebben, maar toch mijn excuses aan mijn trouwe bezoekers. Gisteren ging het op het nieuws over de armoede in België. Nog ongeveer 7 procent van de mensen onder de armoedegrens betaalt mee aan de belastingen, terwijl dit bij de rijken gestegen is naar 32%. De kloof tussen de twee groepen wordt alsmaar groter. Onrustwekkend.
Waarom breek je in een Chiro lokaal in en steek je dat daarna in brand? Het was deze morgen op het nieuws. Wat kan je daar in hemelsnaam aan duur materiaal vinden? Misschien heb ik nog altijd het beeld voor ogen van toen ikzelf leider was Toen was er in ieder geval niks waardevols te vinden. Vandalisme in dit geval? Ik vind het gewoon erg dat dergelijke dingen escaleren. Mensen trappen en schoppen voor de kick. Vernielen. Auto's bekrassen en spiegels afbreken. Vuilniszakken op straat gooien. Bloembakken van een vensterbank halen en op een auto gooien. Geef geen commentaar of ze timmeren je in mekaar. Uren kan ik zo nog doorgaan. Voorbeelden genoeg. Ook in het studentenmilieu gebeuren dergelijke dingen. Onze toekomstige advocaten en ministers!!
Ik lees net dat er in Leuven weer zo veel autokraken gebeur(d)en. Toch mensen die dingen achterlaten die aantrekkelijk zijn voor dieven. Ik herinner me nog het volgende. In mijn auto had ik zo een klein geldhoudertje met munten voor de parkeerautomaat. Waar ik nu over schrijf is al 40 jaar geleden. Wel, voor die kleine som geld werd de ruit van mijn wagen ingeslagen. Bleek nadien dat het om jongeren ging van 14. Iets nieuws in deze wereld?
Di Rupo en zijn regering brengen weeral goed nieuws. Ze vinden miljarden, zonder dat wij er iets zullen van voelen. Vergeet het maar. Betalen zullen we, op welke manier dan ook. Ongeveer 50% van je inkomen gaat naar vadertje staat. Als je daar nu veel voor in de plaats zou krijgen! Een tekort is toegelaten. Indien jij dit met je budget thuis doet, kom je in de problemen. Och ja, klagen doen we toch. Eens kijken naar andere landen?
net een hutsepot klaar gemaakt. Njam njam. Mensen toch, wat een lekkernij;
sommigen zullen zeggen foei foei, maar dit is echt mijn lievelingseten. Al die verschillende groenten door mekaar. Al die smaken zo verzamelen en er één gerecht mee maken. In geen enkel restaurant kan je zo iets lekker vinden.
zoals ik vroeger al schreef, zeg nooit fanfare tegen een harmonie. Mijn tuinbuur speelt bij de harmonie st. Hilarius (waar haal je die naam??) van Bierbeek. We werden vorige vrijdag uitgenodigd op een voorstelling. Dit is absoluut mijn genre muziek niet, maar ik moet toegeven dat het een mooie voorstelling was.
Sinds ik mijn nieuwe laptop heb, ontdek ik dagelijks nieuwe dingen. Ik opende nu straks mijn Iphoto en ik zie een item onder de titel "gezichten". Als je daar op klikt krijg je allemaal uitvergrotingen van gezichten die in je bibliotheek staan. Je geeft er een naam aan en die worden allemaal netjes opgeslagen. Als je doorgaat naar een volgende serie vraagt de computer gewoon: is dit??? met de naam er al bij. Dat ding hier kent gewoon op zicht een aantal mensen. Waar moet dit naar toe? Bij één van de familieleden heeft hij die vraag nooit gesteld. Dit laat ik wel persoonlijk weten, want dit vind ik eigenaardig.
We zijn vandaag naar mijn zus en schoonbroer geweest. Weer eens bijgepraat en het nuttige aan het aangename gekoppeld en gaan eten in de hotelschool in Hasselt. Het is er altijd goed verzorgd. Natuurlijk krijg je leerlingen aan tafel die niet allemaal even handig zijn, maar dat moet je er bij nemen. Lekker eten, ook door beginnende chefs klaar gemaakt, maar echt de moeite.
Ik zal een grote kuis moeten houden in mijn hemden. Gisteren nog heb ik er een pak gestreken, maar ik ben moeten stoppen omdat ik geen plaats en geen kapstokken meer heb. Luxe? Ik had al een serieus aantal hemden, maar enkele weken geleden kreeg ik er van mijn zus nog een pak bij. Eén maal gedragen voor een trouwfeest. Dat is pas luxe. Ze had ook nog mooie vesten in de aanbieding. Ook één maal gedragen. De man van wie ze die kreeg, had het lumineuze idee om al zijn gasten hetzelfde te kleden en kocht voor iedereen een kostuum. Over luxe gesproken!
Ik kan compleet verkeerd bezig zijn. Als ik mosselen klaar maak leg ik die na het spoelen, altijd gedurende één uur of meer in water en melk. Ooit gehoord of gelezen dat dan de mosselen hun vuil uitspuwen en die melk opnemen om dan mooi te zwellen. Ik denk me te herinneren dat bomma dat deed met bloem, omdat melk te duur was. Misschien denk ik totaal fout, maar ik blijf mijn methode toepassen.
vond ik persoonlijk een goeie. Ik vertel. Gisteren waren we bij de jongste dochter voor de verjaardag van Kaat. De kleinkinderen daar spreken over oma bos en opa Holsbeek bv. Bij iemand van de familie van mijn zus is er een opa die een bandencentrale heeft en de andere opa daar is tandarts. Daar spreken de kleinkinderen over opa bandjes en opa tandjes. Vond ik persoonlijk zeer grappig.
Allerheiligen en wat ik me daar van herinner toen ik nog zeer jong was. Samen met bomma en de kinderen naar het graf van onze pa. Hij is veel te jong gestorven en ik heb hem niet gekend. Ik was geen twee jaar oud. Ik kan me dus een leven met een vader niet voorstellen. Toch zou ik nog naar de plaats kunnen lopen waar de grafsteen ooit gestaan heeft. Op een of andere manier moet het een diepe indruk nagelaten hebben. Nu iets heel anders over Allerheiligen. Het was ook een feest. Eigenaardig genoeg heb ik dit ook zo ervaren. Er waren de jaarlijkse pannenkoeken en de familie Smets die langs kwam. Tante Anna, nonkel Fik en de kinderen. Er werden, met drie vrouwen in de keuken, stapels pannenkoeken gebakken. Flinterdun. Je kon er bijna doorkijken. Nooit is het me gelukt om hetzelfde op tafel te krijgen. Ik zie de emmer met deeg, met een handdoek erover, nog voor het vuur staan. Nadien smikkelen en smakken om ter meest. Wat een tegenstelling in feite met een trieste herinnering.
Iedereen klaagt dat alles zo duur aan het worden is. Eigenlijk verschoot ik toen ik het verschil van mijn pensioen vergeleek met de consumptieprijzen van 6 jaar geleden. Eigenlijk valt dit wel mee en is dat procentueel vergelijkbaar. Het enige wat zou moeten veranderen is het feit dat de index in centen ipv procenten zou moeten verrekend worden. Een brood kost tenslotte voor een groot verdiener evenveel als voor een arme sukkelaar. Vandaar dat de verschillen tussen arm en rijk altijd groter worden. Als de index stijgt krijgt iemand die 5000 per maand verdient het vijfvoudige aan opslag dan iemand die 1000 per maand heeft. Nochtans kosten de producten voor iedereen hetzelfde.
De Laatste tijd had ik echt geen zin meer om waar dan ook nog iets te schrijven. Je zal er misschien niks aan gemist hebben, maar toch mijn excuses aan mijn trouwe bezoekers. Gisteren ging het op het nieuws over de armoede in België. Nog ongeveer 7 procent van de mensen onder de armoedegrens betaalt mee aan de belastingen, terwijl dit bij de rijken gestegen is naar 32%. De kloof tussen de twee groepen wordt alsmaar groter. Onrustwekkend.
Sinds ik mijn nieuwe laptop heb, ontdek ik dagelijks nieuwe dingen. Ik opende nu straks mijn Iphoto en ik zie een item onder de titel "gezichten". Als je daar op klikt krijg je allemaal uitvergrotingen van gezichten die in je bibliotheek staan. Je geeft er een naam aan en die worden allemaal netjes opgeslagen. Als je doorgaat naar een volgende serie vraagt de computer gewoon: is dit??? met de naam er al bij. Dat ding hier kent gewoon op zicht een aantal mensen. Waar moet dit naar toe? Bij één van de familieleden heeft hij die vraag nooit gesteld. Dit laat ik wel persoonlijk weten, want dit vind ik eigenaardig.
