De Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Spirit vestigt mogelijk een nieuw record met haar toeslag voor handbagage. Gisteren kondigde het bedrijf aan dat passagiers eind dit jaar 100 dollar (76 euro) moeten betalen voor bagage die ze willen meenemen in de cabine.
Spirit meldt nog dat het gaat om bagage die in het compartiment boven de stoelen moet worden geplaatst. Tassen die onder de stoel passen, mogen nog wel gratis mee.
De heffing voor koffers of tassen die in het bagagecompartiment moeten, bedraagt op dit moment 45 dollar. De toeslag geldt alleen voor passagiers die zich aan de gate melden met handbagage. Wie online of bij het inchecken op de luchthaven aangeeft cabinebagage te hebben, betaalt een lager tarief.
Spirit is een grote prijsstunter die vliegt op 49 bestemmingen in de VS, het Caraïbisch gebied en Latijns-Amerika. (br.hln)
Toeristen krijgen boete voor ontvoeren van pinguïn
Toeristen krijgen boete voor ontvoeren van pinguïn
Een pinguïn die door dronken toeristen uit een Australische dierentuin werd ontvoerd, bevindt zich weer in zijn verblijf. Twee Britten van 20 en 21 jaar hadden naar eigen zeggen anderhalve liter vodka gedronken, toen ze midden april in het themapark Sea World in Queensland binnenbraken en pinguïn Dirk meenamen. De twintigers werden in Southport, 70 kilometer ten zuiden van Brisbane, tot boetes van 1.000 Australische dollar (ongeveer 780 euro) veroordeeld, aldus de lokale pers.
De politie kwam de ontvoerders van de pinguïn op het spoor nadat die foto's met Dirk op Facebook hadden gezet, aldus de Courier Mail. De mannen hadden zich echter allang van het dier ontdaan. Ze hadden de pinguïn op het strand vrijgelaten, zonder te weten dat het in de wateren voor Southport wemelt van de haaien. Een strandbezoekster, die de pinguïn had opgemerkt, verwittigde de politie.
"Er is geen reden tot bezorgdheid meer", zei de woordvoerster van Sea World in de omgeving van de stad Surfers Paradise. "Dirk is weer met zijn vriendin Peaches verenigd en hij stelt het wel. Hij zal zijn avontuur snel vergeten zijn."
Mormoon is getrouwd met tweelingzussen én hun nichtje: samen 24 kinderen
Mormoon is getrouwd met tweelingzussen én hun nichtje: samen 24 kinderen
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Dat polygamie schering in inslag is bij de mormomen en dat tweelingzussen vaak zowat alles delen, wisten we al. Vicki en Valerie Darger (42) hebben die twee waarheden nog eens extra in de verf gezet door met dezelfde man Joe (43) te trouwen. Als klap op de vuurpijl delen ze diezelfde man ook nog met hun nichtje Alina. Met z'n vieren zetten ze liefst 24 kinderen op de wereld die allemaal in hetzelfde familiehuis leven. Plaats van het gebeuren: uiteraard Salt Lake City, de hoofdstad van de Mormomen diep in de bergen van Utah verscholen. Het relaas van een even bizar als kroostrijk gezin.
Het was Vicki die 22 jaar geleden die als eerste van de tweelingzusjes trouwde met Joe Darger die een bouwfirma leidt. Haar tweelingszus Valerie volgde tien jaar later als derde vrouw van Joe. Als eerste was ook hun nichtje Alina (kort voor Vicki) al met Joe in het huwelijksbootje gestapt. Zij is dus zijn wettige echtgenote. In de fundamentalistische mormoonse religie zijn die drie vrouwen alledrie evenveel vrouw van Joe. Vicki, Valerie en Alina hebben hun eigen slaapkamer en Joe 'pendelt' elke avond tussen die drie slaapkamers.
Valerie, de derde in de rij, licht haar keuze toe. Zij was overigens gescheiden van een man met zes (!) vrouwen. "Het feit dat Joe al getrouwd was met Vicki kon me eigenlijk niets schelen. Ik zag het juist als een teken dat hij ook voor mij een goede echtgenoot zou zijn. Als kinderen vielen we al vaak op dezelfde jongens. Toen al dachten we dat we ooit met dezelfde man zouden trouwen en zie: het is nog gebeurd ook."
Vicki bevestigt: "Ik weet dat sommige mensen zich ongemakkelijk voelen bij de gedachte dat twee zussen dezelfde man delen. Maar bekijk het eens anders: als een man goed past bij de ene zus, dan is de kans toch groot dat hij ook bij de andere zus past. In ons geloof kan je starten in een monogaam huwelijk en dan de enorme uitdaging aangaan om voor een polygaam huwelijk te kiezen."
Veelzijdige Joe begon aan zijn 'veelwijverij' toen Alina zijn wettige echtgenote werd. "Omdat Alina en Vicki niet alleen nichtjes maar ook goede vriendinnen waren, gingen ze vaak samen met mij om", legt Joe uit. "Het beste wat ik kon doen was die innige vrienschap versterken. Ik was bovendien aangetrokken tot beide vrouwen en dat hielp natuurlijk."
Toen Joe al tien jaar getrouwd was met Vicki en Alina moedigden zijn beide vrouwen hem aan om ook Vicki's tweelingzus Valerie in het knusse gezinnetje te betrekken. Valerie zat in een stevige dip nadat haar oudere man Donald, zelf gezegend met liefst zes vrouwen, van haar gescheiden was omdat ze zijn gokverslaving en mishandelingen niet langer pikte. Op een avond verbleef Valerie met haar vijf kindjes bij de Dargers en ja hoor: de vonk met Joe sprong over. "Het was meteen goed raak, maar het feit dat ze Vicki's tweelingzus was, vond ik zelf in het begin toch ook raar. Ze hebben echt dezelfde trekjes. Vicki deed me al snel bijdraaien."
Alina was al even enthousiast als Vicki over de nieuwe 'aanwinst'. "Ik was echt in de wolken dat ook Val een deel van onze familie zou worden. Ik zag haar echt graag en zat ook met haar in na die scheiding. Ik wilde alleen maar dat ze heel gelukkig zou worden."
Alle betrokkenen gingen akkoord, dus organiseerden Joe en Valerie nog maar eens een mormoonse huwelijksceremonie bij hen thuis. De Dargers probeerden die polygamie jarenlang verborgen te houden voor de autoriteiten, want jaren geleden was er al een onderzoek opgestart. Tot ze twee jaar geleden besloten naar buiten te treden met hun 'geheim'. Zo wilden ze de vooroordelen rond hun godsdienst doorbreken. De drie vrouwen en hun 'co-echtgenoot' hebben een boek geschreven 'Love Times Three' (Liefde maal drie'). Enkele van hun 24 kinderen schreven mee aan het boek.
Hoewel polygamie over het algemeen verboden is in de States, worden polygamisten zelden of nooit vervolgd. Tenzij er bewijs is van mishandeling, verkrachting of belastingontduiking. (br.hln)
54 jaar na datum heeft een postkaart eindelijk zijn bestemming bereikt. En dat allemaal dankzij de hulp van sociaalnetwerksite Facebook.
De kaart werd in 1958 gepost ter attentie van Scott McMurry. Onlangs kwam de postkaart op mysterieuze wijze in de brievenbus van Elizabeth Fulcher terecht. Zij woont in dezelfde straat als die aangegeven op de kaart... alleen niet in Georgia, maar in Florida.
Elizabeth Fulcher, geintrigeerd door het oude papier, besloot op zoek te gaan naar de geadresseerde. Daarom nam ze een foto van de kaart en postte ze de afbeelding op Facebook. De foto ging het sociale netwerk rond. Zo kreeg ook de 71-jarige McMurry de foto van de kaart onder ogen. Hij herkende onmiddellijk het handschrift van zijn moeder. Tot zijn grote vreugde heeft hij de kaart nu toch eindelijk in zijn bezit.
Grappig genoeg staat op de postkaart te lezen: "Wanneer je dit leest, zijn we waarschijnlijk al lang terug! We hebben het naar onze zin. Hopelijk gaat alles goed met je." Eén vraag blijft echter onbeantwoord: hoe komt het dat de kaart meer dan een halve eeuw onderweg was?
Meer virussen op religieuze sites dan op pornosites
Meer virussen op religieuze sites dan op pornosites
Wie surft naar religieuze websites loopt meer kans op een besmetting met een computervirus dan wie erotische of pornografische websites bezoekt. Websites die gaan over religie of ideologie lopen drie keer meer kans besmet te zijn met een virus, blijkt uit een studie van de Amerikaanse leverancier van beveiligingssoftware Symantec.
Symantec stelt vast dat pornosites niet in de top vijf van gevaarlijkste bestemmingen op het internet staan, maar op de tiende plaats. "We veronderstellen dat dat komt omdat eigenaars van dergelijke websites hun geld verdienen op het internet. Zij hebben er alle belang bij dat hun site verstoken blijft van malware, anders zouden klanten niet terugkeren", luidt het.
Symantec volgt cybercriminaliteit op in meer dan tweehonderd landen. De producten van het bedrijf hebben vorig jaar 5,5 miljard aanvallen geblokkeerd, 81 procent meer dan het jaar ervoor. Net als andere bedrijven uit de sector telt Symantec meer aanvallen vast tegen smartphones, tabletcomputers en gouvernementele organisaties. (br.hln)
Er is opnieuw hoop voor de superbedreigde Amoerpanter
Er is opnieuw hoop voor de superbedreigde Amoerpanter
Er is weer hoop voor de Amoerpanter, de meest bedreigde katachtige ter wereld. Uit nieuw onderzoek in de Chinese provincie Jilin blijkt dat de populatie er in iets meer dan tien jaar bijna verdubbeld is, zegt de plaatselijke bosbouwdienst. Het luipaard dankt zijn naam aan de Amoer, een 2.800 kilometer lange rivier die een deel van de grens tussen Rusland en China vormt.
In Jilin, in het noordoosten van China, zijn acht tot elf Amoerpanters of Siberische luipaarden geteld. Bij een algemene tijgertelling eind jaren negentig zijn maar de helft zoveel Amoerpanters gesignaleerd. De dieren komen nu ook in een groter gebied voor, in en rond de reservaten van Hunchun en Wangqing, over een oppervlakte van meer dan 4000 vierkante kilometer. Het gebied waren ze vroeger gezien waren, was drie tot vier keer kleiner.
De Amoerpanter (Panthera pardus orientalis of Panthera pardus amurensis) komt nauwelijks nog voor in het wild. Men schat dat er minder dan vijftig leven in het noordoosten van China en het oosten van Rusland. Het dier heeft de reputatie de meest bedreigde katachtige ter wereld te zijn.
Het is voor het eerst dat China een onderzoek uitsluitend aan het Siberische luipaard wijdt. Op basis van deze gegevens gaat men nu gedetailleerder onderzoeken verrichten, in de eerste plaats in Hunchun en Wangqing. "Dit onderzoek naar populatie, habitat en migratie is dringend nodig voor het overleven van de soort", zegt Zhu Jiang van het plaatselijke kantoor van het Wereldnatuurfonds (WWF).
Vorig jaar hebben verborgen camera's in Rusland onverwacht twaalf Amoerluipaarden gefilmd. Ook die beelden werden door het WWF als een hoopvol teken gezien.
Komend weekeinde is, bij gunstige weersomstandigheden, weer een zogeheten supermaan te zien. Zo wordt de volle maan genoemd op het moment waarop de afstand tot de aarde het kortst is. Het fenomeen komt niet vaak voor.
Na 1993 bleef het verschijnsel twaalf jaar lang uit, maar sindsdien verscheen de supermaan vier keer: in 2005, 2008, 2010 en 2011. In de nacht van zaterdag op zondag is het weer zover. De volgende supermaan is voorzien in 2016.
De maan legt een elliptische baan af rond de aarde. De afstand tussen maan en aarde varieert daardoor tussen 363.345 en 405.500 kilometer. De toestand waarbij de maan het dichtst bij de aarde staat, wordt perigeum genoemd. Als dat samenvalt met volle maan, is sprake van een supermaan.
Het fenomeen wordt geregeld in verband gebracht met natuurrampen, maar wetenschappers wijzen zulke theorieën van de hand. Een supermaan is ongeveer twaalf procent groter en helderder dan een gemiddelde volle maan. (br.hln)
De 41-jarige Vicki McNamara lijdt aan een levensbedreigende aandoening die hevige allergische reacties veroorzaakt. Een wespensteek 15 jaar geleden lag aan de oorsprong.
Vicki leeft als een gevangene in haar eigen huis. Wanneer ze zich toch naar buiten waagt, moet ze een masker en handschoenen dragen. "Het is te gevaarlijk om iemand binnen te laten. De minste geur -een wolkje parfum, rook of aftershave in de lucht- kan me dagen ziek maken. Ik ben allergisch voor zowat alles - het is makkelijker om te zeggen waar ik niet allergisch voor ben," vertelt ze.
Familieleden moeten communiceren via het raam. Op een bordje aan de deur staat geschreven: 'enkel op afspraak' om onverwacht bezoek op afstand te houden. "Zelfs in huis loop ik een groot risico. Ik houd de ramen dicht, voor het geval iemand voorbijloopt die aan het roken is. Anders word ik op slag misselijk," aldus Vicki.
Eten stelt een ander probleem. Bijna alles wat ze eet vormt een gevaar. Ze overleeft op fruit, groenten uit de eigen tuin en eieren van haar kippen. Ook moet ze tandpasta, zeep en deodorant zonder formaldehyde laten voorschrijven door de dokter.
Dit jaar werd ze al 2 maal opgenomen in het ziekenhuis. Zo veroorzaakte onder andere een verdoving bij de tandarts een allergische reactie. Ironisch genoeg maakt een ziekenhuisverblijf haar nog zieker, aangezien ze allergisch is voor het wasmiddel waarmee het bedlinnen wordt gewassen.
"Ik krijg een branderig gevoel over mijn hele lijf. Mijn bloeddruk daalt, mijn hoofd voelt zwaar aan, mijn hart gaat tekeer, ik kan moeilijk ademen. Het voelt aan alsof ik verstik. Daarna verlies ik het bewustzijn. Meestal kom ik enkele dagen later terug bij, maar ik ben bang dat het me ooit eens fataal zal worden."
Haar allergieën begonnen nadat ze 15 jaar geleden gestoken werd door een wesp. "Ik kroop huilend in bed en werd 3 dagen later wakker. Ik herinner me nog dat ik telkens wakker werd en naar de klok keek, waarop ik opnieuw in slaap viel. Erg angstaanjagend." Door de wespensteek is haar immuunsysteem aangetast. Zo raakte ze allergisch voor alledaagse dingen. Vicki had geen idee welke impact de wespensteek zou hebben op haar leven tot ze een ijsje at. "Ik begon te niezen, een uur aan een stuk, mijn ogen zwollen op en ik verloor het bewustzijn."
Maar ondanks de permanente dreiging, blijft ze verrassend optimistisch. Ze weigert haar liefde voor paarden op te geven - ook al heeft ze last van ernstige neusbloedingen telkens wanneer ze gaat rijden.
Ook een relatie is uit den boze. Vicki vertelt: "Ik vind het niet erg om alleen te zijn. Het zou bijna onmogelijk zijn om te leven met al mijn allergieën en een gezin of partner te hebben. Ik heb nooit de behoefte gevoeld om een partner te vinden. Ik heb al veel meegemaakt. Maar ondanks alles, ben ik gelukkig. Het heeft me sterker gemaakt. Wat er met mij is gebeurd zou ik niemand toewensen, maar het heeft mijn leven ten goede veranderd." (br.hln)
Etta James, eigenlijk: Jamesetta Hawkins (Los Angeles, 25 januari 1938 Riverside, 20 januari 2012) was een Amerikaanse blues-, R&B- en gospelzangeres. Ze stond ook bekend als "Miss Peaches".
Haar moeder was 14 en ongetrouwd toen ze beviel van Etta, maar ze heeft altijd geloofd dat haar vader Minnesota Fats was. Ze kreeg haar eerst muzikale training toen ze 5 jaar was van James Earle Hines, de dirigent van het "The Echoes of Eden"-koor in Los Angeles.
In 1950 verhuisde haar gezin naar San Francisco, Californië en in 1952 werd ze opgemerkt met haar band (het trio "The Creolettes) door Johnny Otis. Otis werkte samen met haar en draaide de lettergrepen in haar naam om zodat ze een pseudoniem zou hebben. Ze had zelf haar eerste album en eerste R&B-hit geschreven n.l. The Wallflower (Dance with Me, Henry). Ze nam het in 1954 op met de "Otis Band" en Richard Berry als achtergrondzanger. Het liedje werd later een hit op de blanke markt door Georgia Gibbs, herschreven als "Dance with Me, Henry". Etta bracht verscheidene hits uit voordat ze in 1960 een contract tekende met Chess Records.
James nam verschillende duetten op met Harvey Fuqua die grote successen werden en ook At Last. Dit lied verscheen samen met andere hits, zoals "All I Could Do Was Cry" en "Trust In Me", op haar eerste album At Last!.
In 1967 nam ze "Tell Mama" op en op de B-side "I'd rather go blind" in Muscle Shoals. Haar zang werd gekenmerkt door goede technieken en sterke jazz-invloeden. Ze kreeg in 1994 een Grammy voor haar cd Mystery Lady. Deze disc is een verzameling van liedjes geïnspireerd door Billie Holiday. In 2004 won ze nog een Grammy voor beste hedendaagse bluesalbum voor Let's Roll. In 2003 ontving ze de Grammy Lifetime Achievement Award.
Voor de jongere generatie staat Etta bekend om haar Muddy Waters-cover "I Just Want to Make Love to You", die gebruikt werd voor een Coca-Cola-reclame. Avicii gebruikte de sample van het lied Something's Got A Hold On Me voor zijn wereldbekende hit Levels.
James leed aan leukemie en overleed op 73-jarige leeftijd.
Facebookoprichter Dustin Moskovitz huivert van luxe
Facebookoprichter Dustin Moskovitz huivert van luxe
Dustin Moskovitz, de kamergenoot waarmee Mark Zuckerberg in 2004 de sociaalnetwerksite Facebook oprichtte, is een van de jongste selfmade miljardairs ter wereld. Maar de 27-jarige Amerikaan ligt niet op een strandstoel in de Caraïben van cocktails te nippen. Neen, hij is momenteel bezig met een nieuw bedrijfje uit de grond te stampen in San Francisco.
Dustin Moskovitz richtte in 2004 samen met Zuckerberg, Eduardo Savarin en Chris Hughes Facebook op. Moskovitz stapte in 2008 uit het bedrijf, maar bezit nog zes à acht procent van de aandelen. Hij werd door Forbes Magazine uitgeroepen tot de jongste nog in leven zijnde miljardair.
Moskovitz leidt in San Francisco samen met Justin Rosenstein, een andere ex-Facebooker, een bedrijf dat ze Asana genoemd hebben. Het hoofddoel van Asana is de manier veranderen waarop mensen samenwerken. "Werknemers verliezen te veel tijd door te het werk zelf te organiseren", aldus Moskovitz. "Asana zal mensen bevrijden zodat ze meer tijd hebben voor belangrijkere dingen."
In een interview heeft het duo onlangs gezegd dat, ondanks het feit dat hun fortuin al gemaakt is, ze elke dag komen werken omdat ze iets willen doen met hun leven. "Wij zien ons werk als een dienst, als een soort uiting van liefde voor de mensheid", aldus de 28-jarige Rosenstein uit. "Als we gewoon op pensioen zouden gaan", verduidelijkte Moskovitz, "zouden we niemand van dienst zijn."
Net als Zuckerberg zijn de twee absoluut niet geïnteresseerd in de status die hun geld met zich meebrengt. In hun bedrijf zitten ze gewoon tussen hun 24 werknemers en strak in het pak zitten ze niet: ze dragen T-shirts met sneakers. Rosenbergs hobby is niet golf, tennis of zeilen, maar fietsen. Net zoals vele rijke Amerikanen heeft Moskovitz trouwens beloofd om het overgrote deel van zijn geld weg te schenken aan goede doelen.
Waar hun miljarden wel voor zorgen, is voor de absolute vrijheid om te doen waar ze zin in hebben. Zowel Moskovitz als Rosenstein zijn er allebei van overtuigd dat ze de wereld kunnen veranderen. En eerlijk is eerlijk, ze hebben dat al eens gedaan met Facebook. "We zouden kunnen werken aan een remedie tegen kanker. We zouden kunnen werken aan ruimteschepen. Of aan kunstprojecten. Maar met Asana werken we aan alles tegelijk. We werken aan een metaprobleem", besluiten de twee. (br.hln)
Wanneer een koppel samen op reis gaat, dan is het opvallend genoeg de vrouw die naar lekkers van het andere geslacht gluurt. Om dat niet te laten opvallen, wachten ze tot hun geliefde niet in de buurt is of verstoppen ze zich achter hun zonnebril.
Dat blijkt uit een rondvraag van het online reisagentschap sunshine.co.uk, die uitgevoerd werd bij 1.972 heteroseksuele mannen en vrouwen. Alle proefpersonen gingen het afgelopen jaar op vakantie met hun partner en werden ondervraagd over hun gedrag op die trip.
Daarbij ging de aandacht vooral naar de vraag of ze zich schuldig maakten aan het begluren van andere vrouwen of mannen. 56 procent van de mannen beantwoordde die vraag positief. Dat is niet echt verrassend, want het resultaat voldoet aan het stereotype van de lonkende mannen.
Wel verrassend is dat nog veel meer vrouwen bekenden dat ze op reis naar andere mannen gluurden. Het gaat om maar liefst 74 procent van de ondervraagden. "We waren verbaasd om vast te stellen dat vrouwen schuldiger waren", zegt Chris Clarkson van de website. "Ofwel zijn ze gewoon eerlijker over hun gedrag..."
Dat zowel mannen als vrouwen het niet leuk vinden als hun geliefde lonkt naar iemand anders, beseften de meeste ondervraagden. 77 procent gaf namelijk toe dat ze hun blikken proberen te verbergen voor hun partner.
Dat doen ze vooral door te wachten tot hij of zij niet meer in de buurt is (36 procent). Anderen verbergen zich dan weer achter hun zonnebril (22 procent) of wachten tot de partner de andere kant opkijkt (19 procent). Een andere manier om de blik te verstoppen, is het doen alsof ze naar iemand van hetzelfde geslacht kijken (17 procent).
Verdwenen trouwring duikt na twee jaar op in riool
Verdwenen trouwring duikt na twee jaar op in riool
Maura Burke uit Massachusetts is de gelukkigste vrouw ter wereld.
Dankzij twee werklieden van het stadje Braintree is ze weer in het bezit
van haar trouwring, die ze twee jaar geleden verloor. De arbeiders
vonden de met diamanten bezette ring in de riolering en maakten er een
erezaak van om het kleinood weer bij zijn rechtmatige eigenaar te
krijgen.
Maura zag in 2010 haar ring bij de afwas wegspoelen in de gootsteen. In
de trouwring waren haar initialen en die van haar man Jim gegraveerd,
evenals hun trouwdatum. Ze had alle hoop opgegeven om haar ring nog ooit
terug te zien, maar dat was buiten twee gemeentearbeiders van Braintree
gerekend.
Tijdens werken aan de
riolering vonden de twee arbeiders de ring. Ze kwamen Maura Burke op het
spoor nadat ze in de archieven van de Burgerlijke Stand van Braintree
op zoek gingen naar wie de persoon achter de initialen in de ring zouden
kunnen zijn.
Burgemeester Joseph
Sullivan van Braintree ging de ring vrijdag overhandigen aan de
rechtmatige eigenares. Het toeval wil dat de burgemeester meer dan
twintig jaar geleden aanwezig was op de huwelijksreceptie van het
koppel. Maura barstte in tranen uit toen ze haar trouwring terugkreeg.
Ze is vast van plan om de twee eerlijke vinders persoonlijk te bedanken.
De afgelopen dagen zijn aan de kustlijn van Peru honderden dode pelikanen aangespoeld. De karkassen liggen verspreid over een lengte van 170 kilometer. Het gaat om dezelfde regio, in het noorden van het land, waar onlangs circa 900 dode dolfijnen werden aangetroffen.
Een woordvoerder van het Peruaanse Instituut voor de Zee zegt dat voor het laatst in 1997 een massale sterfte van pelikanen en aalscholvers werd gesignaleerd. Die werd toen toegeschreven aan het meteorologische fenomeen El Nino, die een tekort zou hebben veroorzaakt aan ansjovis, een belangrijke voedingsbron voor de zeevogels. Naar de oorzaak van de huidige massale sterfte, blijft het voorlopig gissen. (br.hln)
Alfons Mucha 1860 -1939 was een impressionistisch kunstenaar
Alfons Mucha 1860 -1939 was een impressionistisch kunstenaar
Klik op de foto om een filmpje van zijn overige werken te bekijken
Alfons Maria Mucha (Ivančice, 24 juli 1860 - Praag, 14 juli 1939) was
een kunstenaar geboren in Moravië, het huidige Tsjechië. Zijn werken
zijn onlosmakelijk verbonden met de Jugendstil-kunststroming, populair
aan het begin van de twintigste eeuw.
In 1887 vertrok Mucha uit zijn geboorteland naar het toenmalige
broeinest van de kunst: Parijs. Zeven jaar later, in 1894 brak hij door
met een affiche voor het toneelstuk Gismonde, met de Franse actrice
Sarah Bernhardt in de hoofdrol. Zij was de ster van het Parijse theater.
Zijn werk bestond voornamelijk uit affiches maar hij maakte ook decors,
meubelen, kostuums en juwelen. De affiches werden toentertijd zelfs van
de straat geroofd. Zijn stijl kenmerkt zich door de sierlijke lijnen,
frisse pastelkleuren en weelderige motieven.
In 1910 keerde Mucha ondanks zijn enorme succes terug naar Tsjechië. Hij
wijdde de rest van zijn leven aan een serie monumentale werken over de
historie van het Slavische volk, de Tsjechen in het bijzonder. Hij
hoopte hiermee na jaren onderdrukking van het Oostenrijks-Hongaarse
keizerrijk weer een nationalistisch besef aan te wakkeren. De Amerikaan
Charles Crane sponsorde het werk. Mucha zelf vond deze serie zijn
belangrijkste werk. Het gaf uiting aan zijn patriottistische gevoelens
en zijn steun aan het panslavisme. Voor deze twintig werken maakte hij
meerdere studiereizen door Oost-Europa.
Mucha werkte achttien jaar aan de schilderijen die de belangrijkste
gebeurtenissen uit de Slavische geschiedenis weergeven. De werken zijn
verdeeld langs vier lijnen: allegorie, religie, veldslagen en cultuur.
De hoofdthema's zijn de viering van het Slavische volk, de bevrijding
van buitenlandse machten en de Slavische eenheid. In 1919 werden de
eerste elf werken tentoongesteld in Praags Clementinum. Ze werden maar
matig ontvangen. In 1928 doneerde Mucha het hele epos aan de stad Praag.
In 1935 werden de doeken opgerold en met de Tweede Wereldoorlog en het
communistisch regime werden ze vergeten.
Pas in 1963 werden de doeken weer tentoongesteld in het kasteel in
Moravsky Krumlov, enkele uren rijden vanaf Praag. Eind juli 2010 is de
expositie hier gesloten. De werken worden overgebracht naar Praag,
hoewel de familie van Mucha zich hiertegen verzet.
Pakje sigaretten binnenkort 62 euro in Nieuw-Zeeland?
Pakje sigaretten binnenkort 62 euro in Nieuw-Zeeland?
Een rookvrij land tegen 2025, dat is het ambitieuze plan van de Nieuw-Zeelandse regering. Om dat doel te bereiken, wil het ministerie van Gezondheid wel heel erg ver gaan. Het speelt momenteel met de gedachte om de prijs van een pakje sigaretten tegen 2020 drastisch te verhogen tot 100 dollar (circa 62 euro).
Of dat ook haalbaar is, moet nog blijken. Volgens regeringsbronnen zal het zover wel niet komen. Wel realistischer is een prijsstijging tot 60 dollar, nog altijd 37 euro, tegen 2025. Al is de angst groot dat na de prijsstijging de Nieuw-Zeelanders zich massaal tot de zwarte markt zullen wenden. Geef ze maar eens ongelijk. (br.hln)
Jonge kinderen verkiezen omgaan met dieren boven spelen met hun poppen of autootjes. En dat is maar goed ook, want dieren helpen bij de ontwikkeling van een kind. Experten raden kersverse ouders dan ook aan om een hond, kat of hamster in huis te nemen.
Want zelfs kinderen die slechts 11 maanden oud zijn, tonen meer interesse in dieren dan in speelgoed, zelfs als het gaat om elektronische 'replica's'. Bovendien zijn ze van nature uit helemaal niet bang van spinnen en slangen. Dat is een gedrag dat ze in de loop van hun leven aanleren.
Deze vaststellingen komen van een groep Amerikaanse wetenschappers. Zij voerden een reeks experimenten uit, waarmee ze de omgang van kinderen tussen 11 maanden en 3 jaar met dieren en speelgoed onderzochten.
In het eerste werden de kinderen en een ouder in een kamer gezet met zowel een levende hamster en vis als met 14 populaire speeltjes, zoals een pop en blokken. In een tweede experiment kwamen er ook een Tarantula-spin en een slang in de kamer (uiteraard buiten het bereik van de kinderen), samen met vier stukken speelgoed.
Het derde experiment zette de kinderen en ouders samen met drie levende dieren, een groene gekko, hamster en vis, en een speelgoedversie van dezelfde dieren. Ook die werden allemaal buiten het bereik van de kinderen gehouden, zodat ze hen niet konden aanraken.
Bij alle scenario's toonden de peuters en kleuters meer interesse in de dieren dan in het speelgoed, zowel als het om goedaardige (hamster) als enge (spinnen) ging. Bovendien praatten ze meer over de dieren dan over het speelgoed en stelden ze hun ouders ook meer vragen.
Wie zijn telefoon-, gsm- of internetabonnement opzegt, moet binnenkort geen opzegvergoeding meer betalen. Minister van Consumentenzaken en Economie Johan Vande Lanotte heeft daarover een wetsontwerp klaar, schrijven de Concentrakranten.
Vande Lanotte wil de hoge prijzen van abonnementen voor gsm, telefoon en internet in ons land aanpakken. De ombudsman kreeg over die opzegvergoedingen in 2011 maar liefst 6.000 klachten, drie keer zoveel als in 2010.
Een eerste concrete maatregel wordt de afschaffing van de opzegvergoeding. Wie opzegt in de eerste zes maanden van het contract betaalt dan wel nog, maar niet meer dan het abonnementsgeld voor die periode. (br.hln)
De koala is vanaf volgende week een bedreigde diersoort
De koala is vanaf volgende week een bedreigde diersoort
De koalabeer is vanaf volgende week in sommige delen van Australië officieel een bedreigde diersoort. Dat melden Australische media.
De Australische minister van Milieu, Tony Burke, zal koala's in de zuidoostelijke provincie Queensland maandag "bedreigd'' verklaren. Soortgenoten in Nieuw-Zuid-Wales krijgen het label "kwetsbaar''. Dit houdt in dat op deze plekken het natuurlijke leefgebied van koala's beschermd zal worden tegen onder andere industrie en woningbouw.
Volgens milieuorganisaties gaan de maatregelen echter niet ver genoeg. Zij drongen aan op een nationale inventarisering van het aantal koala's en daaropvolgend passende maatregelen, maar zeggen dat de overheid gezwicht is voor de druk vanuit de industriële sector.
Schattingen van het aantal overgebleven koala's lopen uiteen. Volgens sommige onderzoeken zouden er minder dan 80.000 koala's in het wild leven.
