The Broken Circle Breakdown trekt volle zaal in LA
'The Broken Circle Breakdown' trekt volle zaal in LA
Dat Amerika heel wat interesse toont in 'The Broken Circle Breakdown', is gisteren wel duidelijk geworden. De eerste screening waarop de leden van The Academy - dit zijn de mensen die mogen stemmen wie er op 2 maart met een Oscar naar huis mag gaan - aanwezig waren was een schot in de roos. Veerle Baetens, Felix van Groeningen en producent Dirk Impens hoorden hoe hun film achteraf op een daverend applaus werd getrakteerd. (br.hln)
Wat zou je doen als je wist dat je nog maar kort te leven had? De Nederlander Mike Antonissen werd gedwongen hierover na te denken toen hij hoorde dat hij een hersentumor had. De 49-jarige man overtreft de verwachtingen van de artsen en hij gebruikt zijn extra tijd om de lijst van zijn dromen af te werken.
Mike Antonissen (49) ging op 8 december 2009 naar de dokter omdat lichaamsdelen aan de rechterkant van zijn lichaam soms uitvallen. Suikertekort, denkt hij. Maar zijn dokter heeft een heel andere diagnose: een hersentumor die niet te opereren valt. Het is een doodvonnis. Waarschijnlijk twee, hooguit vijf jaar geven ze hem nog. "Mijn leven stond compleet op zijn kop", herinnert Antonissen zich.
Ondanks het slechte nieuws heeft de Nederlander een architectenbureau, traint hij een hockeyploeg en plant hij om deze zomer van zijn woonplaats naar Rome te fietsen. Toch leeft hij constant met de vraag: hoe lang leef ik nog? Daarnaast worstelt hij met wat hij fout heeft gedaan. "Ik heb nooit gerookt, altijd veel gesport. Ik drink geen koffie of cola. Waarom laat het lichaam waar ik altijd zo zuinig op ben geweest, mij in de steek?"
"Brute pech", was het antwoord van de dokter. "Een goede tekst voor je grafsteen: Hier ligt iemand die door vette pech om het leven kwam. Niet hoe ik het had gepland.", aldus Mike. Ondanks de vele medische testen, onderzoeken, scans en bestralingen begint de eerste schok plaats te maken voor iets positiefs. Mike heeft de drang om van elk moment van het leven te genieten. Samen met vrouw Carla en dochters Kirstie (19) en Dana (14).
Dromen worden niet meer voor later bewaard, maar meteen uitgevoerd. In de zomer staat een fietstocht van het Nederlandse Voorburg naar Rome op het programma: 1990 kilometer. In de eerste plaats om zichzelf te bewijzen dat deze fysieke inspanning nog lukt. Ook wil Antonissen geld ophalen voor het onderzoek van een van zijn dokters, Taphoorn, in de hoop dat kankerpatiënten ooit genezen kunnen worden. Via de website www.facebook.com/Biking4Braincancer zoekt hij sponsors.
Misschien wel tegen beter weten in, blijft Antonissen positief over de toekomst. De vijf jaar die hij in 2009 kreeg, zijn door een positieve reactie op de behandelingen verruimd. Maar voor hoe lang? Tijdens de volgende controle kan blijken dat nieuwe behandelingen nodig zijn, maar voor hetzelfde geld blijft de tumor nog jaren stabiel.
"We leven tussen golven van hoop, opluchting en vrees. Maar ik ga het Sint Pieterplein in Rome gewoon halen. En daarna ga ik leren snowboarden, kitesurfen en een grote berg overwandelen," besluit Antonissen lachend.(br.hln)
Russische astronauten zijn erin geslaagd meerdere soorten gewassen te oogsten aan boord van het Internationale Ruimtestation (ISS). Het is veilig om de groenten te eten, laat wetenschapper Margarita Levinskikh vandaag weten. "Het experiment met de erwten is zeer belovend".
De astronauten zijn er daarnaast ook in geslaagd Japanse bladgroenten en dwergtarwe te produceren. Aan die dwergtarwe zaten weer tarwekorrels van "uitmuntende kwaliteit", aldus de wetenschapper. Levinskikh is onderzoeker aan het Institute of Biomedical Problems van de Russische Academie van Wetenschappen in Moskou.
Het is de bedoeling dat Russische astronauten volgend jaar ook rijst, tomaten en paprika gaan kweken. De groenten worden geproduceerd in de broeikas aan boord van het ISS. De kas moet eerst reparaties ondergaan voordat ze volgend jaar weer gebruikt kan worden, meldt het Russische persbureau RIA Novosti.
De gewassen zouden uiteindelijk een aanvulling kunnen zijn op de voeding van de astronauten. Maar daarnaast zal ook onderzocht worden of de gewassen in de ruimte genetisch veranderen.
Al het voedsel aan boord van het ISS wordt tot nu toe nog regelmatig bevoorraad vanaf de aarde. Een paar weken geleden vertrok een commercieel vrachtschip naar het ruimtestation, met aan boord 1.300 kilo aan voorraad, waaronder voeding, kleding, kerstcadeautjes van de families van de astronauten en mieren voor een onderzoeksproject.
Begin dit jaar maakte NASA bekend dat de levensduur van het ISS met zeker vier jaar wordt verlengd, dankzij een financiële garantie van de Amerikaanse overheid. Hierdoor kan het ruimtelaboratorium minstens tot 2024 onderzoek blijven doen. De verlengde levensduur moet er onder meer toe leiden dat onderzoeksinstituten en bedrijven geld blijven investeren in het onderzoek in gewichtsloosheid. (br.hln)
De zon van de voorbije dagen haalt niet alleen de natuur uit zijn winterslaap, ook de ijsventers ontwaken erg vroeg. In en rond Antwerpen galmt het deuntje van 'Joris IJs' al een paar dagen door de straten, terwijl dat normaal pas over 1,5 maand het geval is.
Drie van de twintig karretjes zijn op pad om naar het 'ijsgevoel' van de mensen te polsen. En ja hoor, de hoorntjes en frisco's vliegen al de deur uit. "Het is misschien maar 10 graden, maar de mensen ervaren dat blijkbaar als 30 graden", zegt ijsventer Wim Driesen. "Iedereen is ook goedgezind, valt me op. Die eerste ijsjes zijn altijd fantastisch. Maar nu zijn ze nog specialer."
Wim leurt al 30 jaar met ijsjes, maar het is de eerste keer dat hij begin februari al de stad doorkruist. "Normaal stopt het seizoen in oktober en begint het ten vroegste opnieuw half maart", zegt hij. Als het alsnog zou beginnen te vriezen, blijven de karretjes wel opnieuw binnen. (br.hln)
Trotse baasjes spreken wel vaker over hun viervoeters zoals ouders vol liefde de avonturen van hun kinderen delen. Uit een Oostenrijkse studie blijkt nu dat de band tussen honden en baasjes opvallend veel wegheeft van de relatie tussen baby's en hun ouders. Het is dan ook niet gek dat je even intens van je huisdier kan houden als van je (hypothetisch) nageslacht.
Gedomesticeerde honden hebben al eeuwen een hechte band met mensen. Ze zijn zo goed aangepast aan het gezinsleven dat ze hun baasje gaan zien als de belangrijkste sociale partner. Door deze rol aan te nemen ontstaat een veilige basis, die volgens Weense onderzoekers ontzettend veel lijkt op de hechte band die zich ontwikkelt tussen kersverse ouders en hun kindje.
Net als bij kinderen, zorgt die hechte band ervoor dat honden zich zelfzekerder gaan gedragen in de interactie met hun omgeving. De viervoeters zien hun baasjes dan ook als het grote voorbeeld.
Tijdens het experiment aan de Weense universiteit voor Diergeneeskunde werd het gedrag van honden in kaart gebracht wanneer hun baasjes afwezig, stil of aanmoedigend waren. Achteraf werden de eigenaars vervangen door wildvreemde mensen. Wanneer de honden alleen of in aanwezigheid van een onbekende waren, bleken ze veel minder geïnteresseerd in de opdrachten die lekkere beloningen opleverden, dan wanneer hun eigen baasje hen vergezelde. Of die nu stil of aanmoedigend was, dat maakte weinig verschil, aanwezig zijn bleek de bepalende factor.
"Deze bevindingen geven ons een eerste bewijs dat het zogenaamde 'secure base effect' (veilige basis) niet alleen leeft in de band tussen kleine kinderen en ouders, maar ook bij honden en hun baasjes", klinkt het. (br.hln)
Het is geen fabel: velen van ons zitten opgescheept met een angst voor het ouder worden. Omdat wijsheid meestal met de jaren komt, besloot een community van vrouwen boven de 60 hun wijze levenslessen te bundelen en te delen met hun jongere 'soortgenoten'. Eén ding is zeker: deze gouden raad moet je lezen.
"Het blijft me verbazen hoe angstig jonge vrouwen zijn over het ouder worden. Hoe meer ik er echter over nadenk, hoe meer ik wenste dat ik zelf oudere vrouwen in mijn leven had toen ik 30 was. Zo had ik wellicht veel sneller een evenwichtige kijk op het leven gekweekt", getuigt Margaret Manning, stichter van Sixty and Me, een website gericht op 60-plussers.
Levenslessen Door haar community te vragen elk één levensles te delen, ontstond al snel een goudmijn aan wijze raad. Wij plukten er enkele uit:
* Vergeet nooit dat je maar één leven hebt, dit is geen generale repetitie. * Leg je focus op het hier en nu. * Wees altijd eerlijk tegen jezelf. Het is een lang leerproces, maar het loont. * Je leeftijd is niet meer dan een getal, het bepaalt niet wie je bent. * Verspil je geld niet aan schoenen, mannen kijken niet naar je voeten. * Kwel jezelf niet om een paar rimpels, ze zijn het draaiboek van je leven. * Ga nooit kwaad slapen (met jezelf of je partner). * Leef vol passie en liefde, hou je hart en ogen open. * Maak je geen zorgen over ouder worden, maar wel over saai zijn. * Geloof in je buikgevoel en laat de gemene zelfkritiek achterwege. * Draag zorg voor jezelf en vergeet nooit te lachen. * Laat je niet ontmoedigen: je bent niet snel te oud (of te jong) voor een nieuw avontuur. * Wees gewoon jezelf, streven naar perfectie is tijdverlies. * Haal regelmatig een frisse neus en geniet van de natuur. * Gooi de stereotypen over ouder worden gewoon overboord. * Leef simpel, maar voluit: beweeg, leer, lees en reis. * Koester de eenvoudige dingen in het leven. * Geef je liefde vrij en onvoorwaardelijk. * Maak bergen foto's, je zal ze koesteren als mensen er niet meer zijn. * Draag geen maskers, wees present, bewust en leef in het nu. * Voel empathie, zowel voor jezelf als voor anderen. * Waardeer je familie en ze zullen er zijn wanneer je iemand nodig hebt. * Laat los wat je toch niet kan controleren. * Vanaf je 30ste ben je echt een vrouw, apprecieer je schoonheid. * Koester een kleine kring van vriendinnen, ze zijn essentieel. * Zeg je partner, vrienden en familie elke dag hoe graag je ze ziet.
Hartverwarmend: ongewone vriendschappen in asiel VS
Hartverwarmend: ongewone vriendschappen in asiel VS
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Het lijkt wel een scène uit een Disney-film te zijn: puppy's, schildpadden, herten en zebra's die vrolijk ronddartelen, maar bij het dierenasiel Rocky Ridge in de Amerikaanse staat Arkansas is het dagelijkse kost. De realiteit is natuurlijk iets minder rooskleurig en eigenares Janice Wolf weet dat ze "niet alle dieren kan redden", maar is vastbesloten "het leed te verzachten" en te helpen waar ze kan.
Janice Wolf richtte het asiel twintig jaar geleden op en helpt sindsdien elk jaar tientallen dieren in nood. Gemiddeld leven er zo'n 60 dieren van verschillende soorten samen als een grote familie. Wolf geeft ze de nodige medische behandelingen, helpt de dieren genezen en zoekt uiteindelijk naar een nieuwe thuis voor ze. Hoewel sommige er doorheen de jaren natuurlijk blijven plakken: zo bijvoorbeeld Cheesecake het waterzwijn, Crouton de sporenschildpad, Barcode de zebra, Butterbean de bulterriër en Bazinga het minipaard.
Drie jaar geleden lanceerde Wolf een Facebookpagina waarop ze de schattige foto's deelt. Die werden ondertussen zo populair dat ze nu jaarlijks een kalender uitgeeft, waarvan de opbrengst naar de dieren gaat. "Het is een kleinschalige eenmanszaak", zegt Wolf die vanwege haar opleiding en vorige jobs in staat is veel van de medische behandelingen zelf uit te voeren. "Ik blijf dit doen zo lang ik kan en hopelijk kan ik uiteindelijk iemand opleiden die mijn positie overneemt wanneer ik te oud word." (br.hln)
Slechts een op twee Vlaamse 80-plussers wil naar rusthuis
Slechts een op twee Vlaamse 80-plussers wil naar rusthuis
Amper een op de twee Vlaamse tachtigplussers wil naar het rusthuis. Dat blijkt uit een studie van de KU Leuven, schrijft De Morgen.
In Nederland pleegde een bejaard koppel zelfmoord om niet thuis weg te moeten. David (86) en Willemke (84) Postma uit het Nederlandse Meppel hadden hun afscheid zorgvuldig voorbereid: kinderen, familie en vrienden werden op de hoogte gebracht. Alles werd geregeld en toen namen de twee een overdosis medicijnen in. Een verblijf in een verzorgingshuis leek hun absolute gruwel, zo getuigen hun vier kinderen.
Uit een studie van Anja Declercq, hoofd van de cel Ouderenzorg aan de KU Leuven, blijkt dat slechts een op de twee senioren naar het rusthuis van hun voorkeur wil gaan. Dertig procent zegt ronduit neen, 17 procent twijfelt. Declercq ondervroeg 400 bejaarden met een gemiddelde leeftijd van 82 jaar. Allen waren ze hulpbehoevend.
"Het afhankelijk worden schrikt af en dat in een maatschappij waar autonomie net heel belangrijk is", zegt Declercq. "Niemand wil graag de controle verliezen. Om nog maar te zwijgen van het gebrek aan privacy en het afscheid van de plaats waar je een groot deel van je leven hebt doorgebracht." (br.hln)
Op 4 maart start het nieuwe programma van tv-chef Sergio Herman 'Mijn Pop-Uprestaurant!. VTM lanceert namelijk een variant van zijn vorige programma 'Mijn Restaurant'. Dit keer zullen vijf enthousiaste duo's het tegen elkaar opnemen in trendy pop-uprestaurants. Herman zorgt voor de coaching van de kandidaten, Evi Hanssen doet de presentatie.
De uitdagingen voor de teams starten vandaag al, morgen zullen alle kandidaten voor de eerste keer samen koken in een pop-uprestaurant in Gent. Dat kondigde Sergio Herman vanochtend zelf aan op Q-music.
Pop-uprestaurants zijn hot in de horecawereld. De afgelopen maanden openden in België tal van tijdelijke restaurants, denk maar aan 'Lo' van Wout Bru, 'Sofie' van Sofie Dumont of 'Yellow' van Gert De Mangeleer. Ze zou tot meer creativiteit en experimenten in de restaurantwereld moeten leiden.
De vijf duo's zullen hun ideale horecaconcept op vijf verschillende locaties uitwerken. Elk restaurant krijgt zijn eigen invulling en persoonlijkheid, want de teams bepalen zelf de inrichting en het culinair concept. De kijker kan proeven van elke pop-up en bepaalt uiteindelijk wie als winnaar uit de bus komt. Het winnende koppel steekt 100.000 euro op zak. (br.hln)
Trucje om eidooier van eiwit te scheiden zonder te morsen
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Wanneer het scheiden van eieren voor jou een rommelige en moeilijke taak is, dan is dit simpel trucje misschien wel de geschikte oplossing. En dat zonder je handen vuil te maken. Het enige wat je nodig hebt is een plastic drinkflesje.
Breek de eieren eerst in een schaal. Knijp vervolgens een beetje lucht uit de petfles en druk de drinkopening zacht tegen de eidooier. De kracht van deze simpele vacuümpomp doet de rest.
Mits een beetje oefenen, kan zelfs een tienjarig meisje het onder de knie krijgen. (br.hln)
Roberta Flack (Asheville (North Carolina), 10 februari 1937) is een Amerikaanse zangeres. Ze is vooral bekend van haar hit Killing Me Softly with His Song.
Roberta Flack groeide op in Arlington, Virginia. Vanaf haar negende volgde ze pianolessen en toen ze 13 was, mocht ze haar moeder Irene vervangen als organiste bij het kerkkoor. Omdat ze als kind enkele klassen mocht overslaan, mocht ze op 15-jarige leeftijd al naar het conservatorium, waar ze drie jaar later afstudeerde. Voordat ze doorbrak in de muziek, heeft ze nog vijf jaar Engels en muziekles gegeven middelbare scholen. Hoewel ze zich aanvankelijk op jazz en klassiek repertoire richtte, schakelde ze langzamerhand over op popmuziek. Hierin werd ze ook gestimuleerd door haar zangleraar. Zo ging ze in clubs als pianiste en zangeres optreden.
Roberta werd in 1968 ontdekt door de jazzmuzikant Les McCann. In 1971 kwam ze al met een paar covers van bekende hits in de Billboard Hot 100 die ze samen zong met Donny Hathaway, een oud-klasgenoot van haar. Haar grote doorbraak kwam echter pas in 1972 toen ze een Amerikaanse #1-hit scoorde met The First Time I Saw Your Face. Dat nummer was al in 1969 opgenomen, maar werd drie jaar later pas populair, omdat het in de film Play Misty for Me van Clint Eastwood werd gebruikt. Het nummer leverde zelfs twee Grammy's op.
Ze is waarschijnlijk het meest bekend van Lori Lieberman's nummer Killing Me Softly with His Song, dat in 1973 tot #3 in de Top 40 kwam, en in 1996 in uitvoering van de Fugees zelfs op #1 kwam. In Nederland had ze ook nog een hit met Feel Like Makin’ Love. In haar thuisland Amerika haalden beide nummers de hoogste positie van de Billboard Hot 100. Negen jaar na Feel Like Makin’ Love stond Roberta nog eens in de Top 40 met het nummer Tonight I Celebrate My Love, een duet met Peabo Bryson. Na dat nummer werd het stil rondom Roberta Flack, zowel in Nederland als in de Verenigde Staten. In 1991 (ze was toen 52 jaar) stond ze in Amerika nog eens op #6 met Set the Night to Music, een duet met Maxi Priest, dit nummer heeft in Nederland de hitlijsten niet gehaald. Haar meest recente album is Holiday, een cd met kerstliedjes uit 2003.
Prachtig hoe man kruipend over ijs hond in nood redt
Prachtig hoe man kruipend over ijs hond in nood redt
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Ove Karlsen twijfelde geen ogenblik om een risicovolle reddingspoging te starten toen zijn hond in nood verkeerde. De viervoeter was door het ijs gezakt nadat hij vogels had achternagezeten op een deels bevroren meer.De Noor, met een touw om zijn middel, gleed op zijn buik over het ijs om dichter bij zijn geliefde hond te geraken die wanhopig lag te peddelen in het erg koude water. Het dier kon duidelijk niet meer op eigen kracht uit zijn benarde positie ontsnappen.
Karlsen slaagde erin zijn huisdier vast te grijpen en met hem naar een minder diep gedeelte te zwemmen. Maar op het droge geraken, bleek aartsmoeilijk. Met de hulp van een vriend lukte het uiteindelijk toch en kon het duo bekomen van een hels avontuur. Na een check-up bij de dierenarts mocht de hond weer met zijn baasje mee naar huis. Volgens Karlsen stelde hij het wel. (br.hln)
Jeroen Meus verkozen tot bierambassadeur: Reken op mijn buikgevoel
Jeroen Meus verkozen tot bierambassadeur: "Reken op mijn buikgevoel"
Tv-kok Jeroen Meus is uitgeroepen tot 'Beer & Gastronomy Ambassador 2014' door de Academy van het Biergenootschap der Lage Landen (BGLL). De award bekroont elk jaar een bekende Belgische persoonlijkheid die zich onderscheiden heeft door een positieve bijdrage aan de promotie van de combinatie van bier en gastronomie. Meus is de derde laureaat van de award en volgt presentator en muzikant Jean Blaute en topsommelier Joachim Boudens van restaurant Hertog Jan op.
Het BGLL geeft de onderscheiding dit jaar aan Meus omdat die in zijn restaurant Luzine in Leuven Belgische bieren serveert en bijvoorbeeld aangepaste bieren bij kaas aanraadt, in plaats van wijn. Zelf toonde Meus zich erg verrast met de titel. "Ik doe mijn best om mijn kennis over de bierwereld te verbreden, maar ik ben niet iemand die alles tot op het bot analyseert", zegt hij. "Wel weet ik heel goed wat ik lekker vind. Ik benader biergastronomie dus zeker niet op een wetenschappelijke manier, maar veeleer vanuit mijn buikgevoel."
Meus beschouwt bier naar eigen zeggen als een kwaliteitsproduct. "Biergastronomie sluit bovendien mooi aan bij de culinaire tendens die vanuit het Hoge Noorden is ingezet, met meer nadruk op authenticiteit en lokale producten", legt hij uit. "Die connectie leidt onherroepelijk naar bier, en meer bepaald naar artisanale streekbieren."
De kersverse 'Beer & Gastronomy Ambassador' wordt nu verondersteld het hele jaar het Belgische biererfgoed te blijven promoten. (br.hln)
J.K. Rowling verontschuldigt zich voor verkeerd einde
J.K. Rowling verontschuldigt zich voor 'verkeerd einde'
De Britse schrijfster J.K. Rowling, die de jeugdreeks Harry Potter bij elkaar pende, gaf in een interview met Wonderland Magazine toe dat ze haar boeken een fout einde gaf. Niet Ron, maar Harry Potter moest trouwen met Hermelien, het vrouwelijke hoofdpersonage in de boeken.
"Ik schreef de relatie tussen Ron en Hermelien uit om aan mijn eigen wensen tegemoet te komen", zegt ze in het gesprek. "Ik schreef hun affaire uit om redenen die erg weinig met literatuur te maken hadden, maar veel meer met mijzelf. Ik hield vast aan het plot dat ik eerst had bedacht. En daarin zou Hermelien eindigen met Ron."
In de epiloog van 'De Relieken van de Dood', het zevende hoofdstuk van de reeks, neemt Rowling een sprong voorwaarts. In de laatste scène van het boek blijkt Harry getrouwd met zijn jeugdliefde Ginny en is Ron nog steeds samen met Hermelien.
Rowling verontschuldigde zich tegen haar lezers die hoopten op een romance tussen Harry en Hermelien. "De keuzes die ik maakten waren erg persoonlijk, en nu ik er met een afstand naar kijk, heb ik spijt." (br.hln)
De dierentuin in de Russische stad Samara heeft een pleegmoeder gevonden voor een amoerluipaard die door zijn moeder is verstoten. Een herdershond heeft zich ontfermd over de 2 maanden oude Olimpiada, aldus een woordvoerder van de dierentuin.
De amoerluipaard, ook wel amoerpanter genoemd, is één van de zeldzaamste katachtigen ter wereld. Er leven ongeveer 40 exemplaren in het wild in een relatief klein grensgebied tussen Rusland, China en Noord-Korea. In dierentuinen wereldwijd zijn er ongeveer 200 amoerluipaarden.
Door de jarenlange jacht en stroperij om zijn vacht en botten, die voor medicijnen worden gebruikt, is de amoerluipaard uit het grootste deel van zijn verspreidingsgebied verdwenen. (br.hln)
Candy Dulfer (Amsterdam, 19 september 1969) is een Nederlands saxofoniste.
Candy Dulfer is de dochter van Hans Dulfer, ook een bekend saxofonist. Al op jonge leeftijd trad ze op met haar vader. Op 11-jarige leeftijd maakte ze haar eerste plaat met hem. In 1982 trad ze met haar band Own Cultivation op, op het North Sea Jazz Festival. Met drummer Joost Kesselaar, bassist Tom Jaburg (broer van de eveneens bekende Bas Jaburg), gitarist Eddy Polak (Tup) en trompettist/zanger Winfried Splinter schreef ze geschiedenis: De Faya Lobbi zaal zat bomvol om de jongste band uit de geschiedenis van het North Sea te zien. Drie jaar later richtte ze haar eigen band op, de Funky Stuff. Vrij snel hierna trad ze regelmatig op voor radio en televisie. Ook speelde ze mee op de soundtrack van Een Maand Later.
In 1987 speelde Dulfer in het voorprogramma van Madonna in het Feyenoord-stadion in Rotterdam. Later vroeg ook Prince haar om op te treden in zijn voorprogramma voor zijn concerten in Nederland. Drie dagen voor het optreden zei Prince Funky Stuff onverwachts af. Na een boze brief van Dulfer, mocht ze een nummer met hem spelen, dat zo'n indruk op Prince maakte dat hij haar vroeg om met hem aan enkele projecten in de Verenigde Staten te werken. In 1989 maakte Dulfer enkele nummers met Dave Stewart, gitarist van Eurythmics. Eén van deze nummers, Lily was here, de titeltrack van de Nederlandse speelfilm De Kassière, werd eind 1989 een nummer 1-hit in Nederland.
Een jaar later verscheen een debuut soloalbum, getiteld Saxuality. Op dit album, waarvan er wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren over de toonbank gingen, stonden enkele grote hits. In 1993 verscheen het album Sax-A-Go-Go, de gelijknamige single werd op Radio 3FM de eerste megahit, gevolgd door Big Girl in 1995 (de titel Big Girl was een knipoog naar een vroeger album van haar vader, dat Big Boy heette). Tussen al haar eigen promoactiviteiten door speelde Dulfer opnieuw met grootheden als Prince en Van Morrison tijdens hun concerten. Ook speelde zij mee op enkele Prince-producties. Het vierde studioalbum For The Love Of You zag in 1996 het levenslicht en bevatte bijdragen van o.a. Trijntje Oosterhuis en Berget Lewis. Het album werd een succes in Nederland, Japan en de VS. Opnieuw toerde Dulfer de halve wereld rond om haar nieuwe materiaal te promoten. In de navolgende jaren volgden de albums Girls Night Out, Live in Amsterdam en Right In My Soul, met wisselend succes. In 2005 speelde Dulfer mee op enkele nummers van het album Grip van Lohues & the Louisiana Blues Club. Dulfers nieuwe studioalbum Candy Store werd op 22 juni 2007 uitgebracht door haar nieuwe platenmaatschappij Heads up international, één van de meest toonaangevende hedendaagse jazzlabels ter wereld. Bijna alle albums zijn geproduceerd door Red Bank Productions.
Dulfer kreeg een Gouden Harp uitgereikt op woensdag 5 maart 2007 tijdens het Harpen Gala. Zij trad op met het Metropole Orkest o.l.v. Jurre Haanstra.
Mirakelman dronk schildpaddenbloed om te overleven
Mirakelman dronk schildpaddenbloed om te overleven
De eerste beelden van de man die veertien maanden geleden met zijn bootje op drift sloeg op de Stille Oceaan en al die tijd ronddobberde op zee, zijn opgedoken. Jose Ivan werd vandaag per boot overgebracht van Ebon naar Marujo, op de Marshalleilanden. "Ik kan niet geloven dat ik nog leef", zei de visser tegen MailOnline. "Ik bedank God dat ik hier ben", klonk het net voor hij naar een ziekenhuis in de hoofstad van de eilandengroep werd gebracht.
Wankel op de benen, erg behaard, maar lachend, zo kwam de Mexicaan over toen hij met behulp van een medicus voet aan land zette. Ivan kan zich naar eigen zeggen niet veel herinneren van zijn benarde avontuur op zee. Slechts een gedachte schiet voortdurend door zijn hoofd en dat is "de zee". "Ik wou dat ik me meer kon herinneren. Waarschijnlijk heb ik meer tijd nodig. Het heeft allemaal zo lang geduurd."
Van twee zaken is Ivan wel zeker: hij heeft continu aan zijn familie gedacht en veel gebeden.
"Mirakelman van de Stille Oceaan" wordt de overlevende her en der genoemd. Een kleine menigte daagde op in Marujo om een glimp te kunnen opvangen van de verdronken gewaande visser. Meteen daarna werd hij overgebracht naar een hospitaal op het eiland.
De kledij en slippers die Jose aanhad, kreeg hij van eilandbewoners op Ebon, waar hij vorige week donderdag hevig zwaaiend werd aangetroffen na een uitputtingsslag van meer dan een jaar op de Grote Oceaan.
Ivan wil dolgraag terug naar huis in Mexico. Tijdens het eerste radiocontact dat autoriteiten met hem hadden, kon er zelfs een grapje van af. "Mocht er mij iemand thuiskrijgen, ik ben er zeker van dat m'n baas mijn reis zal betalen."
Ondanks de goede zorgen op Eban - Ivan kreeg er eten, drinken en een bed - is de gezondheidstoestand van de man zorgwekkend. Hij werd overgebracht naar een ziekenhuis in Marujo voor een medisch onderzoek. Zijn bloeddruk is uitzonderlijk laag en zijn lichaam gezwollen door de harde omstandigheden waarin hij maandenlang leefde.
Maar de man mag van geluk spreken dat hij zijn avontuur nog kan navertellen. Een kompaan die hem vergezelde tijdens de boottrip, een tiener tussen de 15 en 18 jaar, overleefde de tocht namelijk niet. Na ongeveer vier weken kwam de jongen om door ontbering, aldus Ivan.
Het duo vertrok in december 2012 met hun vissersboot vanuit Tapachula (Mexico) naar El Salvador, het geboorteland van de Spaans sprekende man. Onderweg zouden ze haaien vangen, maar het lot was hen anders gezind. Hevige noorderwinden voerden het tweetal verder de zee in. De vissers kregen motorpech en de routinevaart draaide uit op een benarde tocht van maar liefst veertien maanden. Bijna 13.000 kilometer legde Ivan af op zijn ruim zeven meter lange bootje. De Spaans sprekende man verorberde schildpadden, vogels en vissen om te kunnen overleven. Als het dagenlang niet geregend had, dronk hij schildpaddenbloed om genoeg vocht binnen te hebben.
Pogingen om de aandacht te trekken van anderen vaartuigen, mislukten telkens, tot afgelopen donderdag. Ivan strandde met zijn boot op een atol van de Marshalleilanden en werd opgemerkt door twee inwoners van Ebon. Zij brachten de hevig wuivende, maar sterk verzwakte "mirakelman" terug naar de bewoonde wereld.
Wanneer Ivan herenigd zal worden met zijn familie, is nog onbekend. De man is afkomstig uit El Salvador, maar woont en werkt al vijftien jaar in Mexico. (br.hln)
Waarom cafeïne de meest gebruikte drug ter wereld is
Waarom cafeïne de meest gebruikte drug ter wereld is
De helft van de regelmatige cafeïnegebruikers hebben moeite om te minderen met het drinken van koffie of cola. Sommigen krijgen zelfs te maken met ontwenningsymptomen als ze proberen te stoppen met deze - volgens bepaalde gezondheidsexperts althans - drug.
Onderzoek door de Amerikaanse psychologe Laura Juliano heeft aangetoond dat stoppen met cafeïne moeilijker is dan gedacht. Deze stof is volgens haar de meest geconsumeerde drug ter wereld. Je vindt dit bestanddeel in thee, koffie, frisdrank en chocolade.
De Amerikaanse associatie van psychiaters heeft een verslaving aan koffie officieel erkend, daarom vonden ze dat er meer onderzoek naar deze stof moest gebeuren. Ook de academici Steven Meredith en Roland Griffiths werkten mee aan het onderzoek.
De studie gebruikte reeds verzamelde gegevens om te kijken of er biologisch bewijs is dat je lichamelijk verslaafd kunt raken aan cafeïne. Daaruit blijkt dat veel gebruikers het moeilijk hebben om te stoppen met het drinken van koffie of cola. Ook al kregen ze het advies hiermee te minderen door een hartaandoening, zwangerschap of bloedstoornis. De studie toonde ook aan dat echte verslaafden bereid waren een behandeling te volgen om hun probleem aan te pakken.
Juliano: "De negatieve effecten van cafeïne worden vaak niet erkend omdat dit sociaal aanvaardbaar is en wereldwijd geconsumeerd wordt. Heel veel mensen drinken veel koffie zonder problemen, bij sommigen heeft dit wel een negatief effect. Sommige patiënten zijn hier lichamelijk aan verslaafd, bij anderen stoort het hun dagelijkse leven of kunnen er niet mee stoppen. Dit zijn tekenen van problematisch gebruik."
Momenteel luidt het advies voor gezonde mensen om niet meer dan 400 mg cafeïne per dag op te nemen. Dat is het equivalent van ongeveer twee à drie kopjes, bij zwangere vrouwen of mensen met gezondheidsproblemen is dat 200 mg. Juliano: "Genetisch onderzoek kan ons meer inzicht geven in de effecten van cafeïne op de gezondheid of zwangerschap. Maar ook de reactie op koffie van persoon tot persoon kan verschillen." (br.hln)
Vanochtend zijn Veerle Baetens, regisseur Felix van Groeningen en producer Dirk Impens naar de VS vertrokken. Doel? Op zondag 2 maart een Oscar binnenrijven met 'The Broken Circle Breakdown' voor beste niet-Engelstalige film. "We zijn de underdog, maar ons enthousiasme gaat nog veel kopjes in onze richting doen draaien."
De campagne start in New York en trekt van daaruit naar Hollywood. Van Groeningen en Impens blijven er een maand tot na de uitreiking van de Oscars. Veerle Baetens komt na een weekje alweer terug omdat ze nog opnames heeft in Duitsland.
Vanavond worden Baetens en Van Groeningen al verwacht op een screening van de film in het Museum of Modern Art in New York. Morgen vliegen ze door naar Los Angeles, donderdag krijgen ze daar het gezelschap van Johan Heldenbergh. Vrijdag trekt het trio naar het filmfestival in Santa Barbara, waar Heldenbergh en Baetens de screenings zullen opluisteren met enkele songs uit de sountrack van de film. Zondag vliegen Baetens en Heldenbergh terug naar Brussel
In de laatste rechte lijn naar de Oscars is echter iedereen weer op post in Hollywood om zo veel mogelijk zieltjes te winnen voor 'The Broken Circle Breakdown'. (br.hln)
Oscar Harris (Albina (Suriname), 30 november 1943) is een Surinaams/Nederlandse zanger. Vooral in de jaren zeventig was hij vermoedelijk de bekendste Surinaamse artiest in Nederland.
Toen Oscar Harris in 1963 naar Nederland kwam om te studeren voor architect/dominee werd hij direct als dienstplichtige ingelijfd bij de krijgsmacht. Twee jaar later vervolgde hij zijn zangcarrière bij The Twinkle Stars, een vanuit Amsterdam opererende Surinaamse band. Met hun grootste hit Soldier's prayer stonden zij twee weken op nr. 1 in de Daverende Dertig. In totaal stond de single 15 weken in de hitlijst. Leadzanger Billy Jones verliet de groep in 1972; voor hem in de plaats kwam de toen 17-jarige Humphrey Campbell. In 1973 besloot Harris om de groep te verlaten om een solocarrière te beginnen.
In zijn jonge jaren moest de jonge Oscar Harris concurreren met de populaire Max Nijman uit Moengo. Zijn doorbraak kwam naar eigen zeggen toen hij Max Nijman mocht vervangen.
Na wat pieken en dalen en tijdelijke koppelingen aan zangeressen kwam aan het einde van de jaren zeventig zijn solocarrière goed van de grond. Hij scoorde in die tijd diverse hits met een mix van vrolijke, Caribisch getinte meezingers en zwoele soulballads. Zijn grootste hit uit die tijd was Song for the Children die hem internationale bekendheid opleverde. Enkele pogingen om Nederland te mogen vertegenwoordigen op het Eurovisiesongfestival mislukten echter.
Halverwege de jaren 80 werd het rustiger rond Oscar Harris. Hij trad nog veel op in discotheken en voor de radio, soms ook onder begeleiding van het Metropole Orkest. In 2007 was de stem van Harris nog te horen in Beestenboel, de Nederlandse versie van de Amerikaanse animatiefilm Barnyard: The Original Party Animals.
In 2008 verscheen het album Monarchs van de Haagse hiphopgroep Coup deVillz. In het nummer Corduroy zingt Oscar Harris mee.
Harris is getrouwd en heeft twee zoons. Hij woont in Hoofddorp.
