Neushoorntje Gertjie (ook wel Little G genoemd), verloor vorig jaar zijn moeder aan stropers. Intussen lijkt het diertje weer aan de beterhand en heeft hij een aparte vriendschap opgebouwd met een lammetje genaamd... Lammie. De twee leerden elkaar kennen in een opvangcentrum voor gewonde en achtergelaten dieren in Zuid-Afrika. En ze lijken alvast onafscheidelijk.
In bovenstaand filmpje, dat gemaakt werd door een medewerker van de organisatie, lijkt de baby neushoorn het lammetje na te apen terwijl de twee vrolijk ronddartelen op het domein.
Het leven zag er echter niet altijd zo rooskleurig uit voor Gertjie. Hij werd dit jaar naar het Hoedspruit Endangered Species Center gebracht nadat hij al huilend naast het gestroopte lichaam van zijn moeder gevonden werd. Het dier zou een tijd lang niet meer alleen hebben durven slapen door het trauma.
Gelukkig stelt de baby neushoorn het intussen goed en worden regelmatig filmpjes online gezet van zijn vooruitgang. De videobeelden hebben niet alleen een bescheiden internetster gemaakt van Gertjie, maar helpen ook de aandacht vestigen op het schrijnende probleem van stroperij. (br.hln)
Hebben blinde mensen ook last van hoogtevrees? Wel degelijk. 26 blinden en slechtzienden gingen gisteren de uitdaging aan en daalden met flinke hoogtevrees van de toren Euromast in Rotterdam af.
"Ik zie de hoogte niet, maar voel die wel," legt de visueel gehandicapte Frank Tesselaar uit. "En je hoort het. De geluiden van de stad en de auto's die onder je langsrijden, klinken wel heel ver weg." Volgens zijn vrouw, de eveneens blinde Aniek Tesselaar, is het juist enger om af te dalen zonder iets te zien. "Wij konden de techniek niet afkijken. Die stap over de rand was ook voor ons echt doodeng."
Ook de 74-jarige blinde Dick Kuivenhoven heeft kriebels als hij op het 100 meter hoge platform staat te wachten op zijn beurt. "Ik kan het niet zien, maar ik wéét hoe hoog het is en dat is al genoeg om bang te zijn," rilt hij. "De weg omhoog met de lift duurde lang."
Toch schreef hij zich in voor de uitdaging die werd georganiseerd door de Bartiméus. Deze instelling voor blinden en slechtzienden vierde met de spectaculaire afdaling de opening van een nieuwe vestiging.
"Ik durfde niet, maar ik ben heel eigenwijs," legt Kuivenhoven zijn deelname uit. Als hij twintig minuten later weer met beide benen op de grond staat, houden zijn handen niet meer op met trillen. "Nou, ik sta weer beneden," klinkt het opgelucht. "Eigenlijk was het toch erg leuk." (br.hln)
Geen zin om te strijken? Ontkreuken kan sneller met deze trucs
Geen zin om te strijken? Ontkreuken kan sneller met deze trucs
In de ellenlange lijst van huishoudelijke taakjes, komt strijken vaak op de allerlaatste plek. Omdat het vaak veel werk vraagt om de strijkplank op te zetten en te wachten tot het ijzer heet is. De handeling is dan ook nog eens erg saai en tijdconsumerend. Maar wist je dat er snellere en efficiëntere alternatieven zijn? Vijf onderstaande methodes verwijderen kreukels uit kleding zonder te strijken.
Je kan deze eenvoudige en makkelijke truc proberen wanneer je zelfs niet thuis bent. Voor het beste resultaat leg je het verkreukelde stuk op een plat oppervlak, daar gaat een vochtige handdoek op. Oefen wat druk uit en wrijf een aantal keer over de probleemzones. Wanneer het droog is, heb je een net kledingstuk om zo aan te trekken.
Dit is de makkelijkste truc: hang het kledingstuk op en blaas het droog met een haardroger tot het helemaal kreukloos is.
Zorg er eerst voor dat de deuren en ramen van je badkamer goed gesloten zijn. Hang dan de kledingstukken in de buurt van je douchekop, maar zorg ervoor dat ze niet nat kunnen worden. Neem dan een douche zoals je altijd zou doen. Tegen de tijd dat jij frisgewassen bent, zal de stoom de kreuken hebben weggewerkt.
Hang het kledingstuk op in een openruimte. Ga op ongeveer 30 centimeter staan en spuit er wat water op. Als de broek of het hemd droogt, zullen de kreuken verdwijnen.
Het concept van de stoom van de waterkoker is gelijkaardig aan dat van de douche, maar het is efficiënter bij kleinere probleemzones. (br.hln)
Hou jij het droog bij dit gedicht van 93-jarige weduwnaar?
Hou jij het droog bij dit gedicht van 93-jarige weduwnaar?
Klik op de foto om de video te bekijken
De 93-jarige Bob Lowe las op live op de Britse radio een prachtig gedicht voor zijn vrouw Kate voor. Zij stierf drie jaar geleden na 65 jaar huwelijk. Zijn mooie woorden maken duidelijk dat de man zijn soulmate nog elke minuut van de dag mist.
Heel het Verenigd Koninkrijk is intussen in de ban van Bob Lowe's gedicht. Lowe is een hulpverlener bij 'The Silver Line', een hulplijn voor ouderen die kampen met eenzaamheid. De twee bleven 72 jaar na hun eerste kus verliefd. Zij heeft de hele tweede wereldoorlog om hem gewacht en hij op haar.
"Ik weet alles over eenzaamheid", aldus Lowe aan de Britse krant The Telegraph." Ik heb het gedicht op de radio voorgelezen om ouderen te helpen hun eenzaamheid te overwinnen en om vrijwilligers aan te moedigen zich aan te sluiten bij de hulplijn."
Vooral de laatste zinnen van het gedicht zijn ontzettend ontroerend. "Maar om eerlijk te zijn, ik ben niet helemaal alleen. Naast mij in haar stoel, zit ze te wachten om weer samen te zijn. Kath zei me enkele jaren geleden. Schat, als de tijd er is gekomen om te gaan, laat ons dan de assen mengen en samen zijn. Dan kunnen we voor altijd knuffelen", klinkt het in een vrije vertaling. (br.hln)
Ode to Kath - door Bob Lowe
I am alone, now I know it's true There was a time when we were two Those were the days when we would chat Doing little jobs of this and that We'd go to the shops and select our meals But now I'm alone I know how it feels To try and cook or have meals on wheels The rooms are empty there's not a sound Sometimes I'm lost and wander round To look for jobs that I can do To bring back the days when we were two When darkness falls and curtains drawn That's when I feel most forlorn But I must be honest and tell the truth I'm not quite alone and here's the proof Because beside me in her chair She quietly waits our time to share Kath said to me some time ago Darling when the time comes for us to go Let's mix our ashes and be together So we can snuggle up for ever and ever.
Christen dreigt opgehangen te worden omdat ze "profeet Mohammed beledigde"
Christen dreigt opgehangen te worden omdat ze "profeet Mohammed beledigde"
Een vrouwelijke christen moet in Pakistan opgehangen worden omdat ze tijdens een ruzie zogezegd de profeet Mohammed beledigd zou hebben. Asia Bibi ging in beroep tegen die wel heel drastische uitspraak, maar vangt nu bot.
De 46-jarige vrouw kreeg het in 2009 aan de stok met enkele moslimvrouwen. Haar misdaad? Ze had het aangedurfd om water te drinken uit hun beker. Een doodzonde als 'onreine' christen.
Uren later ging een van de betrokkenen haar verklikken bij een lokale geestelijke. Meer nog, ze beweerde dat de toenmalige fruitplukster met venijnige opmerkingen de profeet Mohammed gekleineerd had.
Een razende menigte trok daarop naar het huis van Bibi en gaf haar een stevige rammeling. Ook enkele van haar familieleden deelden in de klappen. Ze werd gearresteerd, beschuldigd van blasfemie en uiteindelijk veroordeeld tot de doodstraf. Hoewel de wereld moord en brand schreeuwde en een petitie voor haar vrijlating honderdduizenden keren ondertekend werd, trok de vrouw deze week ook in beroep aan het kortste eind.
"Elkaar vaak tegengesproken" De opmerkelijke zaak haalde de wereldpers nadat twee vooraanstaande politici die haar openlijk steunden vermoord werden. Een van hen werd zelfs gedood door zijn eigen bodyguard.
"Sinds die eerste klacht hebben de vrouwen elkaar al heel vaak tegengesproken", argumenteert Bibi's advocate Naeem Shakir. "Twee getuigen zijn tijdens het proces zelfs niet komen opdagen. Een moslimleider kon enkel vertellen dat Bibi haar 'misdaad' aan hem opgebiecht had, daar is uiteraard niets van aan. Ik had eerlijk gezegd een andere uitspraak verwacht. We zullen nu naar de Pakistaanse Hoge Raad stappen."
Volgens de advocaat van de tegenpartij heeft recht echter gezegevierd. "Mijn collega probeerde te bewijzen dat deze zaak draaide rond een persoonlijke afrekening, maar daar is hij duidelijk niet in geslaagd", aldus Gulam Mustafa.
Wet vaak misbruikt Volgens mensenrechtengroeperingen wordt de wet rond blasfemie vaak misbruikt om onderlinge vetes te beslechten. Vanaf wanneer iets beschouwd wordt als godslastering is helemaal niet duidelijk. Wie zich schuldig maakt aan zulke praktijken wordt soms ter plekke gelyncht. Als er een proces van komt, belandt die vaak op de lange baan omdat rechters de beschuldigden niet durven vrijspreken. Voor valse beschuldigingen zijn dan weer geen straffen voorzien.
"Weigerde mezelf tot de islam te bekeren" Vorig jaar verscheen een boek over haar hopeloze situatie. De vrouw legt in 'Blasfemie' nog een keer uit hoe het zo ver kunnen komen is. "Ik, Asia Bibi, ben ter dood veroordeeld omdat ik dorst had. Ik heb dezelfde beker gebruikt als die moslimvrouwen en in de ogen van die stomme collega's was ik onrein. Ik moest mezelf tot de islam bekeren om me te zuiveren, maar in plaats daarvan heb ik het christendom verdedigd. Ik smeekte om genade en benadrukte dat ik hun godsdienst niet beledigd had, maar tevergeefs." Het boek kwam er dankzij haar echtgenoot, die haar verhaal doorvertelde aan een Franse journalist. De helft van de opbrengst dient om haar 'zoektocht naar gerechtigheid' te betalen.
Bibi vreest tot slot dat ze in de gevangenis vergiftigd zal worden. "Dat is hier al eerder gebeurd met christenen die beschuldigd werden van blasfemie. Gelukkig mag ik nu mijn eigen potje koken." (br.hln)
Meer dan de helft van de Vlamingen denkt dat er minder sociale bescherming (kinderbijslag, werkloosheidsuitkeringen, pensioenen) zal zijn voor de volgende generaties. Zes op de tien gelooft ook niet dat een kind nog op eigen kracht een huis zal kunnen verwerven dat even groot of groter is dan dat van zijn ouders. Dat blijkt vrijdag uit een enquête van de krant De Tijd.
De respondenten zijn iets minder somber over werk en loon. Daar denkt 'maar' 40 procent dat de volgende generaties een stap terug zullen moeten doen. Over studies zijn de Vlamingen optimistischer: 84 procent gelooft dat kinderen het studieniveau van hun ouders zullen kunnen evenaren of overtreffen. Op vlak van de materiële welvaart gelooft een op de drie Vlamingen dat de volgende generatie het met minder zal moeten stellen. De ongerustheid wordt breed gedeeld, blijkt uit de opsplitsing van de resultaten volgens leeftijd, geslacht, opleidingsniveau, beroep en sociale klasse.
De enquête, uitgevoerd door het onderzoeksbureau Ipsos, peilde naar de toekomstverwachtingen bij een representatief staal van 1.017 Vlamingen van 16 tot 70 jaar. (br.hln)
Dominique (17) wil na half jaar als meisje weer jongen zijn
Dominique (17) wil na half jaar als meisje weer jongen zijn
Dominique Goedvriendt werd geboren als jongen, besliste op zijn 15de om als meisje door het leven te gaan, maar is nu - vlak voor zijn 18de verjaardag en de geplande geslachtsoperatie - van gedachte veranderd: "De kans was groot dat ik nooit een normaal seksleven zou hebben, daar ben ik bang van geworden."
Het was een moedig getuigenis, twee jaar geleden in de krant. De toen 15-jarige Dominique Goedvriendt vertelde hoe hij als 11-jarige jongen besefte dat hij eigenlijk een meisje wilde zijn. Hij ging op zijn 16de met een hormonenkuur starten en zou na zijn 18de verjaardag een geslachtsoperatie ondergaan. "Eindelijk kan ik mezelf zijn", zei Dominique destijds. "Een meisje, een vrouw. Ik zie mezelf al in een witte bruidsjurk naar het altaar schrijden. Ik droom zelfs stiekem van een modellencarrière."
Maar vandaag gaat Dominique opnieuw als jongen door het leven. Hij veranderde niet van geslacht, wel van gedachte. "Ik geloofde twee jaar geleden echt dat ik definitief een nieuwe weg was ingeslagen", zegt hij. "Maar toen we na anderhalf jaar op het punt kwamen om het vrouwelijk hormoon, oestrogeen, toe te dienen, ben ik me vragen gaan stellen. De dokters vertelden me ook dat het risico bestond dat ik na de geslachtsoperatie nooit voldoening zou beleven aan seks. Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en tegen de psychologen gezegd: 'Ik stop ermee.'" (br.hln)
We koken elke dag of enkele malen per week en toch heeft onze keuken nog enkele geheimen. Zo maak ook jij (onbewust) enkele keukenfoutjes die makkelijk te vermijden zijn. Lees daarom hier de drie meest gemaakte kookfouten.
Zout Kruiden kunnen je gerecht een extra smaakboost geven, maar het zijn de kleine witte zoutkorreltjes die elke smaak extra benadrukken. Hartig, zoet, pittig, zuur? Zo goed als elk ingrediënt kan een extra snuifje zout gebruiken! Wees daarom niet bang om je steak, salade en zelfs havermout wat extra pit te geven.
Gaartijd De cuisson: het was en is een hip woord maar meestal wil je gewoon dat je vlees doorbakken is en je groenten gaar zijn. Soms is het echter moeilijk om je ingrediënten op het juiste moment uit de pan of pot te halen. Onthoud alvast dat je je eten best niet te ver laat garen. Vlees dat te lang in de pan ligt, wordt taai en groenten die te lang gestoomd zijn, verliezen hun frisse toets. Ben je ongeveer zeker dat het eten gaar is? Laat het dan geen tien minuten langer koken. Vaak gaart vlees nog wat verder op je bord waardoor je nog wat speelruimte hebt. Kooktijden van dessert moet je wel goed in het oog houden: er is niets lekkerder dan een zachte brownie, maar een minuut te lang in de oven kan ervoor zorgen dat het gebakje hard en droog is.
Warm eten Eten serveer je warm, niet? Toch is het verstandig om je eten op je bord te scheppen en het vervolgens tien minuten te laten 'rusten'. Het zorgt er niet alleen voor dat de sappen in het vlees zich kunnen verspreiden maar zorgt er ook voor dat je meer zal smaken van je eten. Wanneer je moet puffen of uitblazen omdat je eten te warm is, kunnen je smaakpapillen niet optimaal werken. Zonde van al dat harde werk, dus. (br.hln)
Eerder dit jaar werden pendelaars in de metro van de Zweedse hoofdstad Stockholm getrakteerd op een opmerkelijke publiciteit voor shampoo waarbij de haren van een dame werden weggeblazen door de luchtverplaatsing van een aanstormend metrostel. Het Zweedse kinderkankerfonds besloot daar een variant op te maken.
Opnieuw verliest een jong meisje haar haar door de wind van een metrostel. Nu is het echter een pruik die wegwaait, waarna de booschap volgt dat elke dag in Zweden bij een kind kanker wordt vastgesteld. Reizigers worden verzocht een schenking te doen aan het kinderkankerfonds. (br.hln)
De tijden waar vrouwen naar een plastische chirurg gingen om hun buik, benen en billen strakker en slanker te maken, ligt volgens heel wat dokters achter ons. Zo is de populariteit van vettransplantaties met gemiddeld driehonderd procent gestegen in de afgelopen twaalf maanden. Het overtollige vet wordt daarbij weggezogen en vervolgens verplaatst naar de borsten of billen om deze meer karakter te geven.
Vrouwen die voor de behandeling kiezen, gaan volgens plastische chirurgen op zoek naar een zachter, meer verleidelijk en vrouwelijker silhouet. Hun inspiratie halen ze veelal bij mooie filmsterren met een prachtig lijf zoals Elizabeth Taylor, Marilyn Monroe en Sophia Loren. Een mooi paar borsten + een aanwezige taille + welgevormde billen en dijen: er lijkt een heuse moderevolutie aan de gang.
Het feit dat de procedure weinig om het lijf heeft, zorgt ervoor dat de populariteit sneller dan ooit stijgt. Vetcellen worden weggezogen op ongewenste plekken en vervolgens geïnjecteerd op een andere plek, meestal de billen en borsten. Het grootste pluspunt aan de behandeling is volgens dokters het feit dat de injectie je natuurlijke vormen extra in de kijker zet en het veel minder 'vals' lijkt dan wanneer je kiest voor implantaten. Sommige noemen het zelf de meest perfecte oplossing die er bestaat aangezien je ongewenst vet naar een andere plaats kan overbrengen en je figuur eindelijk kan doen lijken op dat van Beyoncé, Kim Kardashian of Jennifer Lopez. (br.hln)
Gepensioneerde zakenman vindt vikingschat van meer dan 1 miljoen euro
Gepensioneerde zakenman vindt vikingschat van meer dan 1 miljoen euro
Een gepensioneerde zakenman en notoir schattenjager heeft een vikingschat gevonden ter waarde van meer dan een miljoen euro. De lucratieve vondst bestaat uit honderd objecten waaronder armbanden, gouden ringen en een vroegmiddeleeuws kruis uit de negende eeuw en vroeger, schrijft Metro.
Derek McLennan, die op schatten jaagt als hobby, had aanvankelijk geen idee van wat hij opgegraven had. "Ik wist niet wat ik gevonden had toen ik mijn eerste stuk opgegraven had. Ik dacht dat het om een zilveren lepel ging, maar toen ik hem omdraaide, wist ik meteen dat het van een viking was."
Hij kon zijn ogen niet geloven. "Ik voelde de adrenaline door mijn lichaam jagen en ik zwaaide naar mijn collega's." Ook toen hij thuis kwam kon hij het goede nieuws amper overbrengen op zijn vrouw. Ze dacht dat haar man het slachtoffer was van een auto-ongeluk toen hij haar het wonderbaarlijke nieuws wilde vertellen.
Kort na zijn wonderbaarlijke ontdekking kwamen archeologen om een grote opgraving te beginnen. Ze hebben op de vindplaats nog meer artefacten gevonden. "Dit is een enorm belangrijke vondst. Niets zoals dit werd eerder in Schotland gevonden," zei Stuart Campbell, hoofd van de Treasure Trove Unit at National Museums Scotland.
McLennan moet de eventuele opbrengst van zijn vondst delen met de eigenaar van de grond en de Kerk van Schotland. Dat staat zo in de Schotse wet. (br.hln)
105 was ze, en voor Germaine De Koninck was het genoeg. Ze kon niet meer lezen, hoorde slecht, zat in een rolstoel en had veel pijn aan haar benen. "Het is erg uitzonderlijk dat iemand van 105 euthanasie vraagt", zegt professor Wim Distelmans. "Maar de optelsom van allerlei kwalen zorgt bij steeds meer bejaarden voor existentieel lijden. Dat kun je niet genezen."
Germaine De Koninck was vijf jaar toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Vorige vrijdag, na een leven van meer dan 105 jaar, liet een arts haar voor altijd inslapen. Germaine had zelf om euthanasie gevraagd. "Het was in het voorjaar", zegt Greta, haar dochter en enig kind. "Ik was op bezoek in het rusthuis waar ze al sinds 2001 verbleef en ze vroeg me: 'Wat zou je ervan denken als ik vrijwillig uit het leven stap?'"
Dochter Greta, ook al 82, reageerde begripvol op de doodswens van haar moeder. "Mijn moeder hoorde niet meer goed, kon amper nog lezen of handwerkjes maken en zat al jaren in een rolstoel. Bovendien had ze steeds meer last van haar benen. Slechte bloedcirculatie, elke ochtend leed ze enorm veel pijn en dat werd er niet beter op. Ik had al gemerkt dat het stilaan ondraaglijk werd en dus schrok ik niet toen ze de wens uitsprak om te mogen sterven. Ik heb haar ook op geen enkel moment proberen te overtuigen om het uit haar hoofd te zetten. Nee, ik voelde alleen maar begrip."
In augustus werden 'de papieren' geregeld, daarna kon Germaine stilaan haar overlijden plannen. "Toen ze wist dat ze dood mocht, leefde ze enorm op", zegt Greta. "Je merkte heel goed dat er een last van haar schouders was gevallen. Het was genoeg geweest en eindelijk stond het eindpunt vast. Wanneer in haar gang in het rusthuis medebewoners stierven, vroeg ze soms: 'Waarom ik niet?' Daarom hebben we op haar doodsbrief ook een citaat van Rainer Maria Rilke geplaatst, een van haar favoriete auteurs: 'Und der Mut ist so müde geworden, und die Sehnsucht so gross.' Haar moed was op, het verlangen naar de dood was groot. Als mensen haar feliciteerden met haar hoge leeftijd, zei ze altijd: 'Bedankt, maar ik wens het u niet toe.'"
Vorige vrijdag was het dan zover. "Ze had gezegd dat ik erbij moest zijn", vertelt Greta. "Verder ook een goeie vriend en een vriendin en voor het overige iedereen die erbij wilde zijn. Uiteindelijk zijn drie van mijn vier kinderen gekomen, mijn oudste zoon had het er moeilijker mee omdat zijn vrouw vorig jaar erg ziek is geweest. Hij had - begrijpelijk - geen zin om opnieuw de dood in de ogen te kijken."
In de uren voorafgaand aan de dodelijke injectie nam de familie afscheid van 'omoe'. "De jurk die ze op de foto draagt, is de jurk die ze had uitgekozen om in te sterven", zegt Greta. "Over zulke zaken hebben we nog gezwansd en geschertst. Uiteraard word je heen en weer geslingerd tussen verschillende emoties, als je weet dat je moeder of je grootmoeder er enkele uren later niet meer zal zijn, maar er hing absoluut geen begrafenisstemming toen het afgesproken tijdstip naderde en iedereen afscheid van haar nam. Toen de dokter de injectie had gegeven, heb ik haar pols vastgenomen en voelde ik haar hartslag verminderen. Haar wens werd ingewilligd. Het was zo zacht, zo vredig. Echt heel mooi." (br.hln)
Engelstalige papegaai na vier jaar terug bij baasje, maar nu spreekt hij Spaans
Engelstalige papegaai na vier jaar terug bij baasje, maar nu spreekt hij Spaans
Papegaai Nigel is terug bij zijn baasje in Californië. Vier jaar geleden raakte Nigel, die van zijn Britse baasje Darren Chick Engels met een Brits accent leerde spreken, vermist. Nu is hij terug thuis in het Californische Torrance. Baasje is tevreden, maar staat voor een raadsel: Nigel spreekt enkel nog Spaans.
Nigel, een Afrikaanse grijze papegaai, keerde vorige week terug bij zijn baasje. "Hij stelt het prima, ook al beet hij me toen ik hem voor het eerst na vier jaar probeerde aan te raken", zegt Chick in de krant Daily Breeze.
De reünie kwam er nadat een dierenarts een advertentie had geplaatst voor een andere vermiste vogel. Toen iemand haar contacteerde die een andere vogel had gevonden, ging ze op zoek naar diens eigenaar en kwam ze bij Chick uit.
"Het is heel maf. Ik wist dat hij het was van zodra ik hem zag. Waar hij de voorbije vier jaar zat, zal wel altijd een raadsel blijven. Hoe hij van het Engels op het Spaans is overgestapt, is me al helemaal een mysterie". (br.hln)
Jones is een dochter van de Indiase sitarspeler Ravi Shankar en Sue Jones. Ze is een halfzuster van muzikante Anoushka Shankar, geboren uit het tweede huwelijk van haar vader Shankar. Jones bracht haar jeugd door bij haar moeder, die naar Dallas (Texas) verhuisde toen ze vier jaar oud was.
Jones is sterk beïnvloed door de muziek van (onder andere) Bill Evans en Billie Holiday. Ze beschouwt Willie Nelson als haar grote idool. Op vijfjarige leeftijd begon Jones met zingen in kerkkoren. Twee jaar later startte ze met pianolessen en speelde ze een tijdje saxofoon. Op haar vijftiende verhuisde Jones naar Dallas, waar ze zich inschreef op de Booker T. Washington High School voor drama en visuele kunsten. Op haar zestiende gaf ze haar eerste optreden in een plaatselijke coffeeshop, waarbij ze Ill be seeing you zong. Ze vond zingen leuk, maar had het idee dat een pianostudie haar een vastere basis zou geven. Terwijl ze nog op school zat, won ze de Down Beat Student Music Awards (SMA) voor Best Jazz Vocalist en Best Original Composition in 1996. In 1997 behaalde ze nogmaals een SMA voor Best Jazz Vocalist.
William Hugh ("Willie") Nelson (Abbott, Texas, 30 april 1933) is een Amerikaanse countryzanger, gitarist en liedjesschrijver. Hij groeide op in Fort Worth.
Waarom mannen "Hé, hoer" of "slet" naar je roepen op straat
Waarom mannen "Hé, hoer" of "slet" naar je roepen op straat
Sinds kort is het in België verboden om schunnige opmerkingen te maken over vrouwen op straat. Daders riskeren namelijk sinds kort een boete en een celstraf. Maar helpen deze maatregelen ook echt om de problematiek van straatintimidatie in te dijken? Een Nederlandse fotografe onderzocht waarom mannen dit eigenlijk doen en hoe je als vrouw best zelf deze vorm van seksisme kunt bestrijden.
Het Nederlandse kenniscentrum voor seksualiteit Rutgers WPF meldt dat meer dan een kwart van de vrouwen tussen 15 en 70 jaar weleens te maken heeft met seksueel kwetsende opmerkingen.
De Nederlandse Marjolein Busstra (35), werd in het stadscentrum door een paar jongens achterna gezeten. Haar reactie op de intimidatie was naar haar iPhone grijpen om een foto te maken. "Ik dacht: dat schrikt misschien af. Maar ik kreeg een trap tegen mijn fiets." Thuis bedacht de fotografe dat er een groter verhaal school achter dit incident. Ze wilde weten wie de moeders van deze, veelal Marokkaanse, jongens zijn. Voor het foto- en filmproject Marokkaanse moeders sprak ze uiteindelijk dertien vrouwen, die ze vroeg waarom hun zoons Nederlandse vrouwen hoer noemen. "Ze zeggen dat het groepsdruk is, gooien het op machogedrag en zeggen dat hun zoons zich achtergesteld voelen in de maatschappij. De jongens gaan zich gedragen naar de negatieve reputatie die ze toch al hebben."
Busstra benadrukt dat ze straatintimidatie niet als een Marokkanenprobleem zien. Het gaat over alle mannen, zegt Jens van Tricht (45), oprichter van de Emancipator, een stichting voor mannenemancipatie. "De meeste mannen doen het niet, maar houden wel hun mond als andere mannen vrouwen lastigvallen. Zo wordt het de norm. Ik heb twee tips aan mannen: doe er niet aan mee en spreek je vrienden erop aan als ze het wel doen.' Hij wijt het aan een zucht naar macht. "Mannen willen zo indruk te maken op de eigen sekse."
Wat kun je aan intimidatie op straat doen? 1. Confronteer de dader. (Vraag bijvoorbeeld: "Waarom doe je dit?")
2. Loop door (Wat is er pijnlijker dan een vrouw die je negeert?)
3. Bijt van je af (Vraag bijvoorbeeld: "Praat je ook zo tegen je zus?")
4. Kom op voor andere vrouwen (En mannen zouden elkaar ook moeten aanspreken)
5. Volg een zelfverdedigingscursus.
6. Spreek de moeder/werkgever/docent van de persoon in kwestie erop aan .
Het is een harde uitspraak die ouders Iain en Jill Kelly doen. De twee betreuren dat ze geen abortus gepleegd hebben en hun zoon Dylan ter wereld brachten. De vijfjarige Dylan kan immers op elk moment ademhalingsproblemen krijgen en is afhankelijk van het buisje dat via een snede in zijn hals in zijn luchtpijp is aangebracht. "Onze zoon ervaart constant stress, hij heeft al talloze operaties moeten ondergaan en er zullen er nog heel wat volgen. Hadden we geweten dat zijn leven zo hard zou zijn, dan hadden we voor abortus gekozen", zeggen de ouders.
"Versta me niet verkeerd. Ik hou van mijn zoon, hij heeft mijn hele leven veranderd en het ook mooier gemaakt. Had ik echter geweten dat de ziekte zijn leven zo zou verwoesten, dan had ik ervoor gekozen om mijn zwangerschap te beëindigen. Het doet me pijn zo te denken en deze dingen luidop te zeggen. Dylan is mijn kleine jongen, hij is fantastisch", zegt mama Jill.
'Normaal' leven De jongen werd geboren met micrognathie waardoor zijn onderkaak klein is en zijn kin te weinig ontwikkeld is. Door de aangeboren ontwikkelingsstoornis kan Dylan plots acute ademhalingsproblemen ervaren. "We hadden de dokters duidelijk gemaakt dat we geen kind wilden dat niet normaal door het leven kan gaan. Het is verschikkelijk om te zeggen maar het is de waarheid", zegt Iain. Het is niet alleen hun verlangen naar een gezond kind dat de ouders over de streep heeft getrokken om hun verhaal te doen. Ze willen aantonen dat ouderschap erg zwaar is, ze voelen zich wanhopig en willen gewoon wat begrip voor hun moeilijke beslissing.
Om optimaal voor hun zoon te kunnen zorgen, moesten Jill en Iain ontslag nemen. Na heel wat financiële problemen werden ze bankroet verklaard en werd hun woning in beslag genomen. Met antidepressiva konden de ouders de helse tijden overleven. "We zijn vooral boos dat het ziekenhuis ons niet heeft verteld hoe Dylan zijn leven eruit zou zien. We wisten alleen dat hij wat trager ontwikkelde, maar over een of andere ziekte werd er weinig gezegd. Wel zagen we op de echografie dat zijn rechterarm erg gefixeerd was en nauwelijks van positie veranderde. Na lang nadenken hadden we voor abortus gekozen."
Overhaaste beslissing "We vertelden aan de dokters waarom we die keuze gemaakt hadden. We wilden geen 'abnormaal' kind, maar kregen te horen dat we geen overhaaste beslissingen mochten nemen. We werden naar huis gestuurd om nog eens alles op een rijtje te zetten. Na heel wat nieuwe onderzoeken bleek alles normaal. De test op micrognathie was negatief, zijn hart klopte normaal en de schade aan zijn arm zou niet erg zijn. We zouden een gezonde zoon ter wereld brengen."
Toen hun zoon na een emotionele zwangerschap geboren werd, bleek er toch heel wat mis met hun kleintje. Zijn kin was veel kleiner dan normaal, zijn tong was te dik en versperde zijn luchtpijp maar ook zijn hart bleek niet in orde, zo werd er een holte in zijn hartspier ontdekt. "We werden voorgelogen en hebben zo een verschrikkelijke en foute beslissing genomen. Onze zoon zal een zware toekomst hebben en dat is onze fout." Ondanks de geboorte van hun 'abnormale' zoon wou Kelly snel een tweede kind. "Mijn lichaam hunkerde naar een gezonde en normale baby. Er was één kans op vier dat Mia dezelfde aandoening zou hebben. We hadden dus wat hoop en besloten haar te houden. Ze werd gezond en wel geboren", weet Jill.
Moeilijk gesprek Toch weten de twee dat het moeilijk zal zijn om het hele verhaal later aan hun zoon te vertellen. "Het zal verschrikkelijk zijn om te vertellen dat hij misschien beter niet geboren was, maar het zijn nu eenmaal de gedachten die door ons hoofd blijven spoken." (br.hln)
Als het gaat over complexe berekeningen en analyses, zal een computer sneller resultaten bereiken als de mens. Als het over emotionele intelligentie gaat, hebben we nog steeds een streepje voor, al zal dat misschien niet lang meer duren. Wetenschappers hebben een manier ontdekt waarop je toetsenbord je emoties kan lezen.
Onderzoekers aan de University of Technology in Bangladesh hebben een methode ontwikkeld die de emoties van een computergebruiker kan lezen. Ze lieten een aantal testpersonen tekstjes uittypen, en verzamelden tegelijkertijd gegevens over de manier van typen. Zo werd de algemene snelheid gemeten, alsook hoelang de aparte toetsen werden ingedrukt en losgelaten.
Aan de hand van die gegevens probeerden de wetenschappers zeven emoties te identifiëren: geluk, angst, woede, verdriet, walging, schaamte of schuld. En ze slaagden er wonderwel in: de analyses kwamen goed overeen met de gevoelens die de proefpersonen zelf rapporteerden. Vooral geluk en woede konden duidelijk aangetoond worden.
De wetenschappers hebben ook al enkele toepassingen op het oog: "Als we een systeem kunnen bouwen dat intelligent genoeg is om met menselijke emoties om te gaan, zullen machines heel wat effectiever en gebruiksvriendelijker worden", klinkt het. Zo kunnen online leermethodes zich aanpassen aan de student, of zou online therapie veel effectiever worden. "Het is geen enorme doorbraak, maar wel een grote stap in de goede richting." (br.hln)
Poort naar de hel zorgt voor overlast bij buurtbewoners
'Poort naar de hel' zorgt voor overlast bij buurtbewoners
Klik op de foto om de video te bekijken
Paranormale groepen beweren dat in Cincinnati, in de staat Ohio een 'poort naar de hel' ligt en dat is niet naar de zin van de plaatselijke bewoners, die van een regelrechte nachtmerrie spreken.
De zogenaamde 'poort naar de hel' is eigenlijk een ondergrondse tunnel die deel uitmaakt van de riolering en uitkomt in de bossen achter een appartementencomplex in Blue Ash, Cincinnati. Volgens de geruchten zou het de verzamelplek geweest zijn van een groep Satanisten die erin geslaagd waren een toegangspoort naar de onderwereld te openen.
De legende is zo hardnekkig dat de plek een trekpleister is geworden voor de plaatselijke jeugd en liefhebbers van het paranormale. Het zou naar verluidt spoken in de tunnel, die ook wel eens 'Satan's Hollow' genoemd wordt.
"Het is moeilijk voor de eigenaars", zegt Steve Schueler van de politie in Blue Ash. "Mensen parkeren zich op de oprit en proberen in de riolering te kruipen, niemand vindt dat leuk. De eigenaar heeft al verschillende mensen moeten wegjagen."
Mensenoffers Bezoekers beweren doorgaans geschreeuw te horen in de tunnels en zien gezichten zweven in het donker. In een reportage op Youtube, noemt David Scott de plek "een van de meest enge locaties die ik ooit onderzocht heb". Volgens hem was de plek ook berucht voor mensenoffers, maar dat is volgens de plaatselijke politie je reinste onzin. (br.hln)
Zwarte Piet blijft gemoederen verhitten in Nederland
Zwarte Piet blijft gemoederen verhitten in Nederland
Wordt het in Nederland een roetpiet, een gekleurde piet, een klassieke zwarte piet of een mix van dit alles? Donderdag buigt de Raad van State in Den Haag zich over het beroep dat de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan aantekende tegen de beslissing van de bestuursrechter eerder dit jaar.
Die stelde dat de vergunning voor de sinterklaasintocht van 2013 opnieuw moet worden bekeken, omdat er volgens de rechter onvoldoende aandacht is geweest voor de bezwaren van de tegenstanders. De rechtbank stelde dat Zwarte Piet kwetsend is voor veel zwarte Amsterdammers en te veel de nadruk legt op het slavernijverleden.
Culturele traditie De burgemeester vindt op zijn beurt dat de discussie rond de 'knecht' niet thuishoort in de rechtszaal maar in de samenleving. Bovendien is het volgens hem niet alleen een Amsterdams feest, maar een culturele traditie van het hele land. Zo ziet directeur Ineke Strouken van het Nederlands Centrum voor Volkscultuur en Immaterieel Erfgoed dat ook. Zij denkt dat tijdens de komende sinterklaasperiode mensen verschillende variaties op Zwarte Piet gaan zien.
Roetvegen Een roetpiet zou het moeten worden, die met zwarte vegen is geschminkt, adviseerde ze eind augustus, samen met Frits Booy, secretaris en sinterklaasdeskundige van de Stichting Nationaal Sint Nicolaas Comité. Hoe dan ook, de klassieke Zwarte Piet blijft gewoon welkom in de supermarkt. Jumbo, Plus, en Hoogvliet verwelkomen hem zoals elk jaar met speciale producten en reclame. Alleen Albert Heijn heeft zijn beleid iets aangepast.
Volgens NRC Handelsblad verandert er dit jaar in de meeste gemeenten niets aan het uiterlijk van Zwarte Piet. Dat maakt de krant op uit een rondgang langs de vier grootste gemeenten in alle 12 provincies. De gemeente Gouda, waar Sinterklaas dit jaar aankomt, maakt komende week bekend hoe de pieten er daar uit gaan zien.
Het College voor de Rechten van de Mens in Utrecht houdt zich ook bezig met de kwestie. Bij het college klaagde een vrouw over de school van haar kinderen. Zij vindt Zwarte Piet een racistisch onderdeel van het sinterklaasfeest. De zaak dient woensdag 15 oktober. (br.hln)
Dit is het meest afgelegen bewoonde eiland ter wereld
Dit is het meest afgelegen bewoonde eiland ter wereld
Diep in het zuidelijke deel van de Atlantische Oceaan ligt Tristan da Cunha, het meest afgelegen bewoonde eiland ter wereld. De plek is 2.816 kilometer verwijderd van Zuid-Afrika en 3.360 kilometer van Zuid-Amerika. Het dichtste stuk bewoonde land in de buurt van het vulkaaneiland is Sint-Helena. Maar dan nog, met een afstand van ruim 2.000 kilometer ligt dat niet bij de deur.
Tristan da Cunha is een unieke plek. Het eiland werd in 1506 ontdekt door de gelijknamige Portugese zeeman. Maar door de afgelegen ligging en steile rotskust duurde het nog tot 1810 vooraleer iemand er voet aan land zette. De eerste bewoners waren drie Amerikaanse walvisvaarders.
De intussen 275 inwoners behoren oorspronkelijk tot slechts zeven families. De enige familienamen die circuleren op het eiland zijn Glass, Swain, Green, Rogers, Hagan, Repetto en Lavarello. Patterson vervoegde het rijtje in 1986. Buitenlanders mogen zich niet langer permanent vestigen op het eiland.
Alle gezinnen op Tristan da Cunha bezitten evenveel land en hebben evenveel runderen en schapen. Het eiland telt één politieman die de orde handhaaft, al is dat geen fulltime bezigheid en vervult die ook nog andere taken.
Wie naar de plek wil vliegen, is eraan voor de moeite. De enige verbinding met de buitenwereld is een kleine vissershaven. Die is vooral van belang voor de uitvoer van kreeft en postzegels, de belangrijkste exportproducten.
Tristan da Cunha is 98 vierkante kilometer groot en maakt deel uit van het Briste eilandenterritorium waaronder ook Sint-Helena en Ascension vallen. Op het enige vlakke gedeelte van het eiland is de hoofdstad Edinburgh-of-the-Seven-Seas gevestigd, tevens de enige bewoonbare plek van de afgelegen archipel. (br.hln)
