Dat het gezelschap van een hond goed is voor je mentale gezondheid, lijkt nogal logisch. Wetenschappers van de universiteit van Arizona gaan nu echter een stapje verder en beweren dat je hond kussen goed is voor je fysieke gezondheid. Eikes.
Niet alle bacterieën zijn nefast voor de gezondheid en zorgen voor infecties. Er bestaan ook 'goede' bacterieën, ook wel probiotica genoemd. Je kan ze bijvoorbeeld vinden in producten als yoghurt, en artsen schrijven ze ook wel voor als supplement om je immuunsysteem een boost te geven. En drie maal raden waar ze nog zitten? Jawel, in het lichaam van je hond.
Onderzoekers van de Universiteit van Arizona en San Diego konden vaststellen dat de probiotica van de hond ook het immuunsysteem van hun baasjes een boost geeft. "Ook bleek dat het de kans op astma en allergieën bij kinderen vermindert", klinkt het.
Verder onderzoek is echter nodig, en de wetenschappers zoeken nu vrijwilligers om deel te nemen aan een reeks testen. "We zouden ze gedurende maanden volgen, om te zien wanneer en hoe de baasjes de bacterieën van de hond in hun eigen lichaam krijgen." Eventuele kusmomenten worden daarbij alleen maar aangemoedigd. Wij zijn alvast niet van plan ons kandidaat te stellen. (br.hln)
De afgelopen winter was de dodelijkste winter in drie jaar. In januari en februari stierven in België 15 procent meer mensen dan in dezelfde periode vorig jaar, zo blijkt uit cijfers van de crematoria. De zware griepepidemie is voor een groot deel verantwoordelijk, schrijft de krant Het Belang van Limburg vandaag.
Vooral in de maand februari waren er uitzonderlijk veel sterfgevallen. "Vorige maand zijn 6.181 mensen gecremeerd. Dat zijn er 1.273 meer dan in dezelfde maand vorig jaar", zegt Kris Coenegrachts van de Belgische crematoria.
De oversterfte is voor een groot deel te verklaren door de zware griepepidemie. "Het is niet ongewoon dat bijvoorbeeld hoogbejaarden aan de griep sterven", zegt Viviane Van Casteren van het Wetenschappelijk Instituut Volksgezondheid. "Maar ook het foute griepvaccin heeft jammer genoeg extra sterfgevallen met zich meegebracht". Toch verklaart de griep niet alles, er stierven ook heel wat ouderen aan de gevolgen van longontsteking of bronchitis. (br.hln)
Droomjob? Deze dame eet 130 chocoladerepen per week
Droomjob? Deze dame eet 130 chocoladerepen per week
Niet alle mensen vertrekken iedere ochtend naar kantoor voor een bureaujob. Sommige mensen doen iets helemaal anders, zoals paaseieren testen bijvoorbeeld. De 27-jarige Alex eet daarvoor iedere week het equivalent van zo'n 130 chocoladerepen.
Iedere dag aan één stuk door chocolade eten? Het lijkt wel de droomjob van iedere vrouw, maar Alex Emerson-White doet het in het echte leven. De dame is de officiële paaseierentester van warenhuis Marks & Spencer en reist de wereld rond op zoek naar de beste ingrediënten voor de komende paasseizoenen.
"Elke week is anders, maar ik kan zo'n 50 à 60 paaseieren per week eten, gaande van de kleine eitjes tot de grote sierstukken. Het komt allemaal neer op zo'n vijf kilo per week", vertelt Alex zonder verpinken.
Toch ziet de twintiger er niet uit alsof ze zo veel calorieën verorbert. "Ik ga minstens vier keer per week naar de fitness om fit en gezond te blijven", geeft ze toe. "Maar ik kan niet klagen, ik heb een geweldige job waarbij ik de hele dag door chocola kan eten. Mijn vrienden zijn stikjaloers." (br.hln)
Je hebt totaal geen problemen met dikke mensen, denk je? Daar beslist je onderbewustzijn dan toch anders over. Wie kijkt naar mensen met overgewicht, ervaart de geur in zijn omgeving plots als onaangenaam. Dat blijkt uit een onderzoek aan de universiteit van Californië.
Vooringenomenheid zit soms beschamend veel dieper ingeworteld dan we zelf beseffen. Onbewust veroordelen we dikke mensen, waardoor we zonder reden plots denken dat het stinkt in onze omgeving bij de aanblik van zwaarlijvigen. Opvallend daarbij is dat dikke mensen nog het strengst zijn voor zichzelf.
Een ingebeelde geur Bij het onderzoek werd aan enkele tientallen proefpersonen gevraagd om een reeks foto's te bekijken. Na een foto werd telkens gevraagd om aan een potje te ruiken met een "geurige vloeistof" in. Proefpersonen vonden de geur erg onaangenaam na het bekijken van dikke mensen, terwijl ze het lekker vonden ruiken na het bekijken van slanke of normale mensen. Wat de proefpersonen niet wisten was dat alle zogenaamde geurige vloeistoffen identiek waren, meer bepaald geurloos. Ze beeldden zich de (on)aangenaame geurtjes met andere woorden in. Frappant hierbij is dat vooral de dikke mensen de geur als zeer onaangenaam ervaarden bij foto's van zwaarlijvige mensen.
De conclusie die de wetenschappers hieruit trekken, is dat we een negatieve vooringesteldheid hebben rond dikke mensen, en hen daardoor met slechte geuren in verband brengen. Ook de door ons veronderstelde problemen die dikkere mensen hebben met lijfgeur zou kunnen meespelen. "Je zou zelf niet verwachten dat de vooringenomenheid rond zwaarlijvige mensen zo groot is," zegt een assistent-professor psychologie van de universiteit. "Het doet ons stilstaan bij hoe groot het stigma tegenover dikke mensen wel is. Nu ontdekten we het verband met geur, maar wie weet in hoeveel andere aspecten in ons leven veroordelen we onbewust dikke mensen." Volgens een collega-onderzoeker komt dit de motivatie van zwaarlijvigen om te gaan bewegen en gezonder te eten niet ten goede. (br.hln)
Albert, de kat die kwaad kijkt én lijkt op een schaap
Albert, de kat die kwaad kijkt én lijkt op een schaap
Een kat hebben die boos kijkt is een garantie op Instagram-succes, denk maar aan Grumpy Cat en Sauerkraut. De eigenaars van de kat in dit artikel hebben dubbel geluk: Albert heeft niet alleen een bitchy resting face, maar ziet er ook uit als een schaap.
Albert is een Selkirk Rex, een kattenras dat ontstond in de Amerikaanse staat Montana. De Selkirk Rex is een stevige kat met een gekrulde vacht en de combinatie met een kwade blik zorgt ervoor dat Albert ondertussen al meer dan 14.500 volgers heeft op Instagram. Een greep uit zijn foto's: (br.hln)
Vrouwen overdrijven niet, we zijn te vaak slachtoffer van seksime
Vrouwen overdrijven niet, we zijn te vaak slachtoffer van seksime
Vrouwen overdrijven niet als het op seksisme en seksuele intimidatie aankomt, vindt blogster Yasmine Schillebeeckx (24). Haar blogposts waarin ze ongevraagde commentaren of handtastelijkheden op straat aankaart werden massaal gelezen. Via de hashtag #wijoverdrijvenniet delen vrouwen nu op Yasmine's aansturen massaal ervaringen op Twitter.
Begin maart schreef Yasmine Schillebeeckx (24) een opiniestuk op demorgen.be naar aanleiding van de Internationale Vrouwendag, waarin ze aanklaagt dat vrouwen nog steeds op een seksistische manier worden nageroepen op straat. Onder de veelzeggende titel "Mijn naam is niet Hey Sexy", schreef ze onder meer: "Ze schreeuwden voor mij onverstaanbare opmerkingen naar elkaar, maar uit hun intonatie kon ik maar al te goed opmaken dat ze ongepaste, vieze opmerkingen over mijn lichaam maakten. [...] Het zijn mannen als deze die je als vrouw het gevoel geven dat je lichaam aan hen toebehoort. Dat jij als vrouw alleen op de aarde gezet bent om er mooi uit te zien. Dat je bloedeigen lichaam altijd onderworpen zal zijn aan de mening en de blikken van mannen."
In de weekenbijlage van De Morgen gaf columnist Marc Didden in zijn column een duidelijke sneer naar de mening van deze jongedame. Hij schreef: "Ik las ook hier en daar wat brieven van Juffrouwen Truttenbol die zich erover beklaagden dat ze wel eens nagefloten worden door bronstige bouwvakkers die ook nog iets als "Ciao bella!" roepen. Hoe erg is dat, zeg?," schreef hij.
Een reden voor Schillebeeckx om opnieuw in de pen te kruipen en Marc Didden van antwoord te voorzien: "Jouw woorden doen me beseffen dat één artikel duidelijk niet genoeg was", schrijft Yasmine. "Dat één anekdote over hoe ik als vrouw in het openbaar werd lastig gevallen niet genoeg was om mannen als jou te doen beseffen dat vrouwen. Niet. Gelijk. Behandeld. Worden. [...] Als ik zeg dat ik mij als vrouw niet altijd veilig voel op straat, dan overdrijf ik niet. Als ik zeg dat het als vrouw een traumatiserende gebeurtenis is om verbaal geterroriseerd te worden door een man die groter, sterker en ouder is dan ik, dan overdrijf ik niet."
Yasmine roept vrouwen nu op op via de hashtag #wijoverdrijven niet massaal seksistische ervaringen te delen, om de aandacht nog eens op het fenomeen te vestigen. De mediastorm woedt verder, want Twitter wordt overspoeld met tweets rond het onderwerp. Naast vrouwen die hun negatieve ervaringen met seksisme delen, uiten ook mannen hun steunbetuiging en respect voor de aandacht rond dit onderwerp. (br.hln)
Agressief? Neen hoor, wij knuffelen hier onze oehoe!
"Agressief? Neen hoor, wij knuffelen hier onze oehoe!"
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
Oehoes zijn niet altijd agressief. Dat bewijst de knuffeloehoe, die zich in het Gelderse plaatsje Noordeinde ophoudt. Het dier gaat op de hoofden zitten van de vele bewonderaars die naar hem komen kijken. "Als we hem roepen met 'oehoe, oehoe' dan komt hij."
Honderden mensen trekken naar het kleine dorpje aan de grens met Overijssel om de goedgemutste oehoe van dichtbij te bekijken. "Het is zo'n mooie belevenis, we gaan elke avond kijken als mijn man uit zijn werk komt", vertelt dierenliefhebster Marianne Wolda uit Kampen.
De oehoe lijkt de dierenliefhebster inmiddels te herkennen. "Elke keer komt hij op mijn hoofd zitten, nog aardig lang ook." Bang is ze niet. "Ik kan me voorstellen dat je schrikt als dat grote gevaarte op je af komt vliegen en dat je wegduikt. Maar je kunt beter rustig blijven. Hij probeert toch te gaan zitten. Als je hem kwaad maakt voel je zijn nagels, maar als je niets doet gebruikt hij alleen zijn kussentjes."
Capuchon Volgens Wolda is dat precies wat er mis ging met de oehoe die Purmerend lange tijd terroriseerde. De uil vloog meerdere malen mensen aan. "Normaal zijn deze beesten niet gemeen." De Overijsselse doet voor de zekerheid wel haar capuchon op als haar grote vriend op haar af komt vliegen. "Ik wil niet dat hij verstrikt raakt in mijn krullen." De oehoe blijkt niet eenkennig, en gaat ook op hoofden van andere nieuwsgierigen zitten.
Scipio van Lierop, voorzitter van Vogelwerkgroep Nederland, weet voor 99 procent zeker dat het hier om een tamme uil gaat, die ontsnapt is uit een volière. "Wilde oehoe's zijn hartstikke schuw, die komen zeker niet op je hoofd zitten en zijn niet makkelijk benaderbaar."
Terror De oehoe zit al enkele weken in Noordeinde. "Eerder zat er ook een oehoe in Dronten, vlakbij de huidige stek van de uil. Het zou heel goed kunnen dat het dezelfde is."
Jaarlijks ontsnappen 20 tot 35 oehoes uit gevangenschap in Nederland. "Sinds de Harry Potter-films, waarin uilen als huisdier gebruikt worden, is dat aantal flink toegenomen", stelt Van Lierop. Hij staat daar echter niet achter. "Een uil met een vleugelspanwijdte van 1,80 meter hoort niet in een volière, dat is van de zotte." (br.hln)
Boven- of onderlangs? De eeuwige discussie over hoe een rol wc-papier best opgehangen wordt, is ontraadseld, dankzij een patent van de New Yorkse zakenman Seth Wheeler uit 1891.
Schrijver Owen Williams ontdekte het octrooi op internet en deelde het woensdag met zijn 8.000 volgers.
Volgens Wheeler, die Albany Perforated Wrapping Paper Company uit de grond stampte, dient de rol weggehangen te worden zoals op de tekening. Bovenlangs dus, en mysterie opgelost. (br.hln)
Vosje Todd werd als welpje gered door de 25-jarige Emma D'Sylva nadat zijn vorige eigenaars niet meer voor hem konden zorgen. Het schattige dier leeft sindsdien samen met twee honden en is zich ook zo gaan gedragen: hij slaapt in een hondenhok in de tuin, wandelt aan de leiband en kwispelt zelfs met zijn staart wanneer het etenstijd is.
Emma adopteerde Todd toen hij vier maanden oud was. "Todd werd in gevangenschap gefokt en is dus nooit in het wild geweest", vertelde de jonge vrouw uit het Britse Stanfield gisteren aan de Daily Mail. "In het begin was hij heel gek, maar hij raakt steeds meer gewoon aan het gezelschap van andere mensen."
Een halve hond De intussen 11-maanden oude vos brengt zoveel tijd door met Emma's labradors Sky en Oackly dat hij nu ook overtuigd lijkt zelf een hond te zijn. "Hij loopt recht op me af met een kwispelende staart wanneer ik hem eten ga geven en rolt dan om zodat ik over zijn buik kan wrijven."
Wanneer de vrouw met haar honden (en vos) in het park gaat wandelen, levert haar dat dan ook heel wat verraste blikken op. "Mensen komen vaak op me af en vragen dan of hij een vos is en of ze hem mogen aaien", vertelt ze. "Hij probeert te doen wat de honden doen, maar ik kan hem niet loslaten omdat hij doof is en me dus niet hoort roepen."
Schoolbezoek Naast Todd heeft Emma nog een aantal aparte huisgenoten, waaronder een stinkdier, een wasbeer, hagedissen en slangen. Met in totaal 40 huisdieren, gaat ze regelmatig naar scholen en rusthuizen zodat kinderen en bejaarden kennis kunnen maken met de dieren. "Todd heeft vorige week zijn eerste bezoek aan een school gedaan en de kinderen vond het geweldig om hem te strelen terwijl hij in mijn armen lag", aldus Emma.
Volgens de Britse RSPCA (Royal Society for the Prevention of Cruelty to Animals) is het niet verboden om een vos als huisdier te houden, maar de organisatie waarschuwt er wel voor dat het wilde dieren blijven met dezelfde noden en instincten als soortgenoten in het wild. (br.hln)
Twee wereldberoemde portretten van Rembrandt, slechts in het echt gezien door een handvol kenners, staan te koop. Dat meldt de Amerikaanse website Art Market Monitor, schrijft de Volkskrant. 150 miljoen euro willen de Franse erfgenamen van de familie Rothschild hebben voor de huwelijksportretten van Maerten Soolmans en Oopjen Coppit.
Het is opmerkelijk dat Frankrijk ze laat gaan. Doorgaans doen landen er alles aan, high profile-werken binnen hun grenzen te houden; zo werden in 2010 en 2012 twee grote schilderijen van Titiaan uit een Britse verzameling gekocht door de National Gallery's van Londen en Edinburgh.
De directeur-generaal erfgoed van het Franse ministerie van Cultuur en de directeur van het Louvre in Parijs hebben nu laten weten dat ze niet gaan proberen de schilderijen voor het Louvre te verwerven. De kans is daarmee groot dat de ruim twee meter hoge portretten opnieuw in particuliere handen komen. (br.hln)
Deze bizarre dingen doen we zodat niemand ons hoort op het toilet
Deze bizarre dingen doen we zodat niemand ons hoort op het toilet
Openbare toiletten, een broeihaard van gênante geluiden en daarbijhorende diepe schaamte. Een Amerikaanse studie lijst de bizarste tactieken op die mensen gebruiken zodat anderen hen niet kunnen horen op het toilet. Lees en leer.
De Amerikaanse Indiana University ondervroeg 172 mensen naar hun tips & tricks voor een algemeen gevreesd openbaar toiletbezoek. Deze antwoorden kwamen het vaakst bovendrijven:
- Een weinig ecologische maar blijkbaar wel erg populaire oplossing: dikke proppen wc-papier in het toilet gooien, om het geluid enigszins te dempen.
- Een kraantje laten lopen dat decibelmatig de aandacht afleidt van wat er op de toiletpot gebeurt.
- De sneaky manier: heel vroeg 's ochtends of als iedereen al naar huis is het toilet zoeken dat zich zo ver mogelijk van jouw bureau en dus mogelijk bekende collega's bevindt. De lift naar het zevende voor een anonieme toiletstop? Oh ja, we doen het blijkbaar allemaal.
- Camouflage voor gevorderden: sommige ondervraagden hielden hun sluitspier zo onder controle dat ze eerst zachtjes en geleidelijk wat gas losten, zodat de ontlasting zelf minder geluid zou maken.
- Een heteroseksuele man maakte zijn tactiek wel heel plastisch: "Als ik voel dat ik veel geluid ga maken, probeer ik het met tussenpozen te doen, zodat niet alles in één keer erin valt." Drie woorden: too much information.
Geaardheid versus schaamte Een opvallend conclusie uit het onderzoek is dat heteroseksuele vrouwen en homo's zich het meest schamen over hun toiletgeluiden. Aan de andere kant hebben lesbische vrouwen het minste problemen met gehoord te worden, zelfs nog minder dan de heteroseksuele mannen. Mannen voelen zich over het algemeen beter op hun gemak in een openbaar toilet dan vrouwen.
Openbaar toiletgebruik voor gevorderen Wie na deze tips nog op zijn honger blijft zitten kan overwegen om het zelfhulpboek How to Poo at Work aan te schaffen. Het boek is naar eigen zeggen "de ultieme gids die je leert omgaan met potentieel gênante situaties, vol met gouden tips en kennis om succesvol op het werk naar het toilet te gaan." Want wat doe je als je baas in het hokje naast je zit bijvoorbeeld, als collega's je steeds achtervolgen naar het het kleinste kamertje of als het WC-papier op is? First world problems met andere woorden, die de auteurs met plezier voor jou oplossen. Eentje om op het toilet te laten liggen. (br.hln)
Blinde man en zijn vriend zonder armen planten samen 10.000 bomen
Blinde man en zijn vriend zonder armen planten samen 10.000 bomen
In tien jaar tijd hebben Haixia en Wenqui naar schatting tienduizend bomen geplant in hun door overstromingen bedreigde dorp Yeli, in het noordoosten van China. Jia Wenqui was drie toen hij beide armen verloor in een ongeval. Jia Haixia is sinds zijn geboorte door cataract verblind in één oog en hij verloor het andere in een werkongeval. Samen vormen ze wel een sterk team boomplanters.
De twee staan om zeven uur 's ochtends op om aan hun werkdag te beginnen. Elke dag. Om jonge boompjes te kopen, hebben ze geen geld, dus nemen ze zelf stekken. Het is Haixia die in de bomen klimt om de beste stekken te zoeken. Hij graaft dan kuilen om de stekken te planten. Het is Wenqui die de jonge bomen verzorgt.
Met hun werk helpen ze hun dorp te beschermen tegen overstromingen. Nadat hun aangrijpende verhaal in China viraal ging, is een fonds opgericht dat geld inzamelt om Haixia een operatie aan zijn aangeboren cataract. (br.hln)
Amy Macdonald (Bishopbriggs (nabij Glasgow), 25 augustus 1987) is een Schotse zangeres. Haar debuutalbum This Is the Life kwam in Groot-Brittannië binnen op de tweede plaats en in Schotland op de eerste plaats. Ook bereikte dit album in vier dagen tijd daar de gouden status. In Nederland was de cd op de eerste positie van de Album Top 100 te vinden. In totaal verkocht ze wereldwijd meer dan 1 miljoen exemplaren van haar debuutalbum
Macdonald staat al vanaf haar vijftiende op het podium met akoestische optredens. Haar muziek wordt onder andere beïnvloed door Travis en The Libertines. Ze heeft een platencontract met Vertigo en is verloofd met voetballer Steve Lovell.
In Nederland gaf zij optredens in het voorprogramma van Paul Weller (2007) en in de bovenzaal van Paradiso (3 maart 2008). Op 31 mei 2008 was zij ook op Pinkpop aanwezig evenals in augustus op Lowlands. In de uitzending van het televisieprogramma Mooi! Weer De Leeuw van 13 september 2008 trad ze op met het nummer Mr. Rock & Roll. Op Pinkpop 2009 stond Amy op maandag 1 juni op het hoofdpodium.
Ze brak in Europa door met de single Mr. Rock & Roll, waarmee ze onder andere een nummer 1-positie in de Schotse hitlijst en een nummer 3-positie in Zwitserland behaalde. Andere succesvolle singles zijn L.A. en This Is the Life, de single die haar doorbraak betekende in Nederland en waarmee ze meteen de grootste solo-hit voor een vrouwelijke artiest ooit scoorde.
This Is the Life werd eind maart 2008 uitgeroepen tot 3FM Megahit, en kwam vervolgens op 5 april 2008 binnen in de Single Top 100. Het nummer steeg door tot nummer één (3 juni 2008). Ook in de Top 40 was deze single op 3 juni 2008 de nummer 1. Ook in België is de single erg populair. Op 12 september 2008 stond de single al 14 weken in de Ultratop 50, waarvan nu al 11 weken op nummer 1.
Haar debuutalbum This is the Life verkoopt erg goed in zowel Nederland als België. In de tweede week van augustus 2008 kreeg ze in België daarom een gouden plaat uitgereikt, en in Nederland een platina plaat.
Halverwege augustus werd haar eerste Nederlandse single, Mr. Rock & Roll opnieuw uitgebracht als single.
Het Tom Waes-effect: Into The Wild op 1 in boeken top-10
Het Tom Waes-effect: 'Into The Wild' op 1 in boeken top-10
In de Vlaamse boeken top-10 kan je momenteel 'Into The Wild' van Jon Krakauer vinden. Niet meteen speciaal, ware het niet dat het boek al van 1996 dateert. De reden voor deze plotse comeback? Eén zinnetje van Tom Waes, die het boek aanprees in zijn programma 'Reizen Waes'.
Into The Wild, in het Nederlands 'De Wildernis In', werd in 2007 al eens opnieuw in de kijker gezet, toen de gelijknamige film uitkwam. Het boek vertelt het waargebeurde verhaal van Christopher McCandless, die een veelbelovende carrière achterliet om zonder enige bezitting rond te gaan trekken in Alaska. De man overleed er uiteindelijk.
Ook Tom Waes besteedde begin deze maand een aflevering van 'Reizen Waes' aan Alaska. Met het boek in de hand riep hij alle Vlamingen op om het verhaal een kans te geven, omdat ze de aflevering zo veel beter zouden begrijpen. En zo blies hij de verkoop van het boek bijna 20 jaar na verschijning nieuw leven in.
Dat bewijst nog maar eens hoe belangrijk de invloed van bekende mensen is op ons koopgedrag, merkt De Standaard vandaag op. Een aanbeveling in een interview, zoals Tom Barman dat twee jaar geleden voor een boek van de Ierse cultuurfilosoof Michael Foley deed, is voldoende om een nieuwe hype te starten. Of wat dacht je van Adele, die de Canadese singer-songwriter Tobias Jesso in een tweet vermeldde? De man kreeg toen op een paar uur meer kliks op YouTube dan hij daarvoor in zijn hele carrière wist te verzamelen. (br.hln)
Deze modellen maken kans op celstraf wegens te mager
Deze modellen maken kans op celstraf wegens 'te mager'
Frankrijk wil modellenbureaus bestraffen als ze ongezond magere modellen in dienst nemen. Overtredingen kunnen leiden tot geldboetes en zelfs gevangenisstraffen. Vele topmodellen halen echter lang niet een gezond BMI van 18, de vraag is dus of ze écht allemaal bestraft gaan worden (en of dat een goede zaak zou zijn).
Dat modellen vaak (te) mager zijn weet iedereen, maar dat daarvoor straffen worden uitgedeeld, is een eerder nieuwe evolutie. Israël was de eerste stad om ongezond magere modellen te weren van de catwalk in 2013. Milaan volgde kort daarna, maar dat dé modestad bij uitstek Parijs nu ook op het punt staat om te volgen is een erg belangrijk en krachtig signaal. Als modellenbureaus er toch nog modellen gebruiken met een te laag BMI, dan hangen er geldboetes van maximaal € 75.000 in de lucht en zelfs celstraffen van een halfjaar.
Gunstig metabolisme Heel wat bekende topmodellen halen echter die gezonde BMI grens van 18 absoluut niet. En dan rijst natuurlijk de vraag of al die modellen écht zo ongezond zijn. Want sommige mensen worden nu eenmaal geboren met een erg gunstig metabolisme, moeten zij daarvoor echt bestraft worden? Deze modellen vallen allemaal onder de categorie 'ongezond mager'. (br.hln)
6 tips om dit jaar de tuin van je dromen te krijgen
6 tips om dit jaar de tuin van je dromen te krijgen
De lente staat voor de deur en dat betekent dat het hoog tijd is om plannen te maken voor je tuin. Of je nu de perfecte groententuin of een balkon vol bloemen wil, dankzij deze 6 tips ligt de tuin van je dromen dit jaar ein-de-lijk binnen handbereik. Zélfs als je geen groene vingers hebt.
1. Geef je tuingerief een onderhoudsbeurt
Hoe scherper je tuingerief, hoe beter. Geef je snoeischaren, schoppen en ander materiaal (tot zelfs je grasmachine toe) dus een onderhoudsbeurt vooraleer je ze gebruikt. Het zal je tijd én geld besparen. Extra tip: als je je tuingerief na élk gebruik reinigt en onderhoudt, zal het jaren meegaan.
2. Maak zélf compost
Compost is hét superfood voor planten en je kan etensresten, bladeren en gras zelf omvormen tot mest. Check bij je tuincentrum welke types compostmaker zij verkopen of leg zelf een composthoop aan. Is je compost klaar voor gebruik? Verwijder dan het onkruid uit de zone waar je wil planten en leg een laag van ongeveer 10 centimeter.
3. Snoei struiken en bomen
Struiken en bomen snoeien doe je best in de winter. Ook wordt aangeraden om fruitbomen te snoeien vooraleer ze beginnen bloeien, omdat je anders een kleinere oogst kan krijgen.
4. Kies je nieuwe planten met zorg
Houd bij het kiezen van je planten rekening met de omgeving waar je woont. Let hierbij in het bijzonder op twee factoren: welk type grond je in je tuin hebt en hoeveel zonlicht hij krijgt.
5. Weet wanneer je moet planten en oogsten
Wat je ook zeker moet weten over je planten is wanneer je ze moet planten, hoe lang ze moeten groeien en - als het groenten zijn - wanneer je ze kan opeten. Deze zaai- en oogstkalender van Intratuin geeft je heel wat info, maar je kan het voor de zekerheid ook gewoon navragen bij je eigen tuincentrum.
6. 'Automatiseer' je tuin
Tuinieren is een leuke hobby, maar het kan ook érg hard werken zijn. Waarom maak je het jezelf niet iets makkelijker met een paar tuinier-hacks? Vraag in het tuincentrum bijvoorbeeld informatie over automatische sproeisystemen, zodat je wat meer van je tuin kan genieten in plaats van elke avond de planten water te moeten geven (br.hln)
De beste manier om in slaap te vallen? Proberen niét in slaap te vallen
De beste manier om in slaap te vallen? Proberen niét in slaap te vallen
Proberen wakker te blijven is de makkelijkste manier om in slaap te vallen. Dat toont een onderzoek aan de universiteit van Glasgow aan.
"Wetenschappers aan de universiteit van Glasgow vroegen aan een groep mensen met insomnia om zo lang mogelijk wakker te blijven", legt psycholoog Richard Wiseman uit in de video hieronder. "Ze vergeleken hun resultaten met die van proefpersonen die ze hadden gevraagd om zo snel mogelijk in te slapen."
"De proefpersonen die moesten wakker blijven mochten met hun ogen knipperen, maar niet bewegen, de computer gebruiken of tv kijken. Opvallend: de groep die moest wakker blijven viel sneller in slaap dan de groep die moest inslapen."
Conclusie: als je snel naar dromenland wil, moet je je best doen om zo lang mogelijk wakker te blijven. (br.hln)
Crowded House was de band van het Nieuw-Zeelandse multitalent Neil Finn. Hij richtte de band in 1986 op na het uiteenvallen van Split Enz in 1984, de band waar hij samen met zijn broer Tim voorman van was. In 1987 werd een grote hit gescoord met Don't Dream It's Over. Een andere bekende song was "Weather with you".
Andere bandleden waren Nick Seymour (basgitaar), Paul Hester (drums) en Mark Hart (diverse instrumenten). Broer Tim Finn werkte mee aan het album Woodface en werd korte tijd lid van de band.
In de zomer van 1992/1993 nam de band het album Together Alone op. Hiervoor verbleven ze op een afgelegen strand van Nieuw-Zeeland, Karekare, dat ook het toneel werd voor de film The Piano. Tim Finn had ondertussen de band alweer verlaten en werkte aan een solo-album. Zowel op Tim's solo-album als op Together Alone verschenen restjes van de nummers die ze in aanloop naar Woodface hadden geschreven.
Het album werd in 1993 uitgebracht. Het jaar daarop ontving Crowded House de prijs voor Beste Internationale Act van Q-magazine, waarbij ze grote acts als U2, Nirvana en Pearl Jam versloegen.
Ze brachten in totaal vier albums uit en een 'Best of' genaamd Recurring Dream. Het album Afterglow is een verzameling rariteiten voor de echte fan.
De band werd door Neil opgeheven in 1996 omdat hij naar eigen zeggen 'bang was zichzelf te herhalen' en hij op zoek wilde naar een nieuwe manier van muziek maken. De band gaf een laatste concert op de trappen van het Sydney Opera House. Zeker 120.000 mensen woonden het concert bij.
Na vaak te hebben aangegeven dat de band niet opnieuw leven zou worden ingeblazen kondigt Neil Finn in januari 2007 toch een reünie van de band aan, met Mark Hart en Nick Seymour en een nieuwe drummer, Matt Sherrod. Sherrod vervangt oorspronkelijk bandlid Paul Hester, die overleed in 2005. Hesters overlijden is een rode draad door het reünie-album, en volgens Finn was Pauls dood ook de 'oorzaak' van het opnieuw bijeenkomen van de band. Tegenwoordig maakt ook Neils zoon Liam Finn deel uit van de live band.
De eerste zonnestralen doen ons vol goede moed naar die lang opgeborgen loopschoenen graaien. Maar voor je enthousiast met de Start To Run-podcast naar het park trekt, check je beter eerst of ze nog in optimale staat zijn. Niets zo slecht voor je gewrichten als joggen met versleten schoenen.
Je hebt niet veel uitrusting nodig om een occasioneel jogger dan wel een fanatiek marathonloper te worden. Een ademend t-shirt en een sportbroek zijn voldoende, naast het allerbelangrijkste item: een deftig paar loopschoenen. Deze schoenen vangen schokken op en bieden voldoende steun, waardoor je geen pijnlijke blessures oploopt.
De gevaren van versleten schoenen Wie loopschoenen overroepen vindt en zijn geld liever spendeert aan een nieuw paar enkellaarsjes of sandalen: deze gevolgen van lopen met slechte schoenen trekken je wel over de schreef. In de minst erge maar toch vervelende categorie: blaren en rode schuurwondjes. Slechte schokdemping door een versleten schoen kan daarnaast zorgen voor fasciitis plantaris, een pijnlijke ontsteking van het peesblad onder de voetzool. Ook een ontsteking van de achillespees is vaak terug te brengen op schoenen die de schokken niet meer goed opvangen. Overbelaste en pijnlijke knieën komen er eveneens door te lopen met versleten schoenen. Tot slot is er een risico op een (scheen)beenvliesontsteking door een gebrek aan schokdemping. Misschien toch maar eens controleren of jouw schoenen nog voldoen?
Schokdempend schuim Een loopschoen is samengesteld uit lichte materialen, waaronder een soort schuim dat de harde schokken van het lopen opvangt. Verschillende onderzoekers adviseren om een loopschoen te vervangen na 400 à 800 kilometer, omdat het schuim dan versleten is. Voor een loper die drie keer per week 5 km loopt, komt dat neer op een nieuw paar om de zes à zeven maanden. Dure grap? Kan zijn, maar blessures laten behandelen is ook niet goedkoop. Wie loopt om gezond te blijven, doet dat effect al snel teniet door met slechte schoenen zijn gewrichten te belasten. Bovendien is het de enige investering die je moet doen voor je sport, dus het loont de moeite.
Schoenanalyse voor beginnelingen Kilometers kleven op de houdbaarheidsdatum van loopschoenen is moeilijk, omdat iedere loper en iedere loopschoen verschillend is. Zwaardere lopers zullen sneller het schokdempend schuim verslijten, en ook de ondergrond waarop je loopt heeft invloed op de duurzaamheid van je schoenen. Met deze checklist kan je eenvoudig zelf bepalen of het tijd is voor een tripje naar de sportwinkel:
- De duwtest. Hou de schoen vast in één hand, en duw met je andere hand in het midden van de schoen. Voelt de schoen verend aan en geeft hij een beetje terug? Dan zit je nog goed. Als de schoen "futloos" lijkt, is hij aan vervanging toe. Een schoen die van zichzelf al lichtjes inzakt is zonder twijfel versleten.
- Analyse van de zool. Bekijk de zool van de schoen. Kan je kleine rimpels of beschadigingen zien? Dan zijn de gloriemaanden van de schoen voorbij. De demping is verminderd, dus zal je op zoek moeten naar een nieuw paar.
- Pijn en blessures. Krijg je plots last van blessures of pijnlijke benen en knieën, kan dat een teken aan de wand zijn dat er iets mis is. Zeker als je normaal gezien geen last hebt van dit soort kwaaltjes.
- Oud versus nieuw. Als je twijfelt, kan je met je oude paar naar de winkel gaan. Pas een nieuw paar schoenen, en voel welke het beste zitten. Als het nieuwe paar comfortabeler is, bewijst dat ontegensprekelijk dat je oude schoenen hun beste tijd hebben gehad. (br.hln)
Het moet de grootste nachtmerrie zijn van elke vrouw: je bent hoogzwanger en de dokter kan de hartslag van je kindje plots niet meer vinden. Deze horror overkwam Catherine Urhegyi. Zij kreeg te horen dat haar baby overleden was in de baarmoeder, waarop ze een abortuspil nam. En toen veranderde er plots iets...
Catherine Urhegyi en haar partner waren er het hart van in, maar stemden uiteraard in met een abortus. Catherine nam medicijnen om de abortus op te wekken, maar kreeg plots hevige bloedingen. Toen het koppel in allerijl naar het ziekenhuis terugsnelde, gebeurde er iets onwerkelijk. De dokter hoorde plots wél een hartslag, hun ongeboren dochtertje bleek helemaal niet gestorven te zijn en bleek ook nog eens de abortus medicijnen overleefd te hebben. Catherine is nog steeds zwanger maar weet helaas niet hoe het met de gezondheid van haar dochtertje gesteld is. De kans is reëel dat het kindje er iets aan overhoudt.
"Alles ging goed, er was helemaal niets mis met mijn zwangerschap. Ik had waarschijnlijk beter om een extra scan gevraagd, maar ik vertrouwde de dokters en was ook erg emotioneel toen ze mij vertelde dat mijn kindje overleden was," zei Catherine aan de Daily Mail. "Ik heb nu een folder gekregen over de mogelijke afwijkingen die mijn baby'tje kan krijgen door de medicatie. Maar veel onderzoek is er niet naar gedaan en de afwijkingen zijn meestal pas te zien als ze ouder worden. Al ben ik elke dag opnieuw dankbaar dat mijn kindje nog steeds levend in mijn buik zit," aldus Catherine. (br.hln)
