Ian 'Lemmy' Kilmister, zanger en oprichter van hardrockband Motörhead is op 70-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. Dat bevestigt de band op Facebook.
Volgens de verklaring van de band wist Lemmy pas sinds 26 december dat hij ziek was en heeft hij de kerstdagen met zijn familie doorgebracht. Hoewel de band "geschokt en verdrietig" is, roepen de overgebleven leden fans op om het leven van Lemmy te vieren. "Neem een drankje. Vertel verhalen. Vier het leven dat deze lieve en geweldige man zelf zo levendig heeft gevierd."
Lemmy had al langer gezondheidsproblemen, waaronder hartklachten. Meerdere concerten van Motörhead werden vanwege zijn gezondheid de afgelopen jaren afgezegd.
De zanger en muzikant werd in 1945 geboren in Groot-Brittannië. In 1975 richtte hij Motörhead op. De band bracht in totaal 20 albums uit en verkocht zo'n 30 miljoen cd's. In het Verenigd Koninkrijk boekte de groep commerciële successen, terwijl ze in de VS een cultstatus verwierf. Het nummer 'Ace of Spades' groeide zelfs uit tot een rockklassieker. Motörhead was voor velen een bron van inspiratie, van Metallica tot Guns N' Roses en Dave Grohl.
Lemmy zelf werd vooral een icoon door zijn gedrag naast het podium. Zo werd hij uit de groep Hawkwind gezet nadat hij aan de Canadese grens gearresteerd werd voor drugsbezit. De man dronk sinds zijn dertigste naar verluidt een fles whiskey per dag en nam ook amfetamines. Recentelijk grapte hij nog dat hij was overgeschakeld van whiskey naar vodka "om gezondheidsredenen". "Blijkbaar ben ik onverslijtbaar", zei hij vorig jaar in een interview met The Guardian. Lemmy verklaarde dat hij tot aan zijn dood zou doorgaan met muziek, "zelfs als ik een stok nodig heb om op het podium te komen". En zo geschiedde: de groep plande in 2016 nog een Europese tournee. Vorig jaar stond Motörhead op Graspop in Dessel.
Muzikanten uiten op Twitter hun ongeloof en verdriet over de dood van Lemmy. "Ik heb vandaag een van mijn beste vrienden verloren", aldus Ozzy Osbourne. Ook Joe Perry van Aerosmith gaat de basgitarist en zanger missen. "Een ware rocker van het begin tot het einde", zo beschrijft hij Lemmy. "Laat de hemelen schudden, mijn vriend", schreef Gene Simmons van de band Kiss. (br.hln)
Bob Dylan, geboren als Robert Allen Zimmerman (Duluth, Minnesota, 24 mei 1941) is een Amerikaans singer-songwriter en kunstenaar.
Bob Dylan wordt beschouwd als een van de grootste songwriters van de Verenigde Staten van Amerika in de twintigste eeuw. Hij heeft een omvangrijk oeuvre op zijn naam staan, dat door sommigen op één lijn wordt gesteld met dat van Stephen Foster, Irving Berlin, Woody Guthrie en Hank Williams, die deel uitmaken van het Amerikaanse culturele erfgoed. Vanwege zijn grote betekenis voor de Amerikaanse muziekcultuur werd hem in 2012 de Presidential Medal of Freedom toegekend door president Barack Obama.
Dylans carrière, die begon tijdens zijn middelbare schooltijd in het midden van de jaren vijftig, raakte vanaf 1961 in een stroomversnelling toen hij zich in de New Yorkse wijk Greenwich Village begon te manifesteren als folksinger. Hij bleek vooral te excelleren in het schrijven van liedteksten. Al snel annexeerde de beweging voor de burgerrechten zijn lied Blowin' in the Wind (1962). Niet veel later omarmden miljoenen jongeren zijn The Times They Are A-Changin' (1964). Dat was nog maar het begin van een carrière die hem wereldroem bracht.
Met de toename van zijn muzikale en literaire faam ontwikkelde Dylan echter een krachtige weerzin tegen pogingen hem te bestempelen tot "stem van een generatie", "boegbeeld van de onrust in de Amerikaanse samenleving" en soortgelijke etiketten. Zijn carrière is doortrokken van die weerzin: hij is de confrontatie aangegaan met zijn bewonderaars door al hun pogingen om hem op een voetstuk te plaatsen dwars te zitten. In zijn oeuvre heeft dit geleid tot tientallen songs waarvan het ontstaan mede uit deze weerzin kan worden verklaard en die door sommige 'dylanologen' zijn bestempeld als 'putdownsongs'. Dit is als het ware een nieuw genre in de liedkunst, waarop Dylan het patent heeft en dat vóór hem eenvoudig niet bestond. Dylans dubbeltalent van tekstschrijver en muzikant, maar ook zijn persoonlijk leven is in hoge mate beïnvloed door dit zelfverkozen verzet tegen de bewieroking die hem ten deel viel. Het is wel als zijn tragiek beschouwd dat hij de confrontatie verloren heeft. Achteraf gezien kón hij die alleen maar verliezen. Voor een goed begrip van de man en zijn werk lijkt het vermoeden gewettigd dat hijzelf de strijdbijl pas na een forse creatieve impasse omstreeks 1989 begraven heeft. Daarmee heeft hij 'de verschrikking van de wereldroem' definitief aanvaard. Het lijkt geen toeval dat hij sindsdien wereldwijd met méér dan graagte uit zijn omvangrijke oeuvre 'voordraagt' tijdens de circa 80 tot meer dan 100 optredens per jaar sinds hij in 1989 met zijn ietwat gekscherend genaamde “Never Ending Tour” is gestart.
Aan Dylan wordt de verdienste toegekend dat hij de popmuziek hersenen gegeven heeft. In zijn eerste jaren introduceerde hij sociaal en politiek commentaar, vaak gekruid met absurdistische humor, toen letterlijk iedereen nog over bloemetjes en bijtjes lispelde. Vanaf 1964 opende hij nieuwe wegen in zijn meer persoonlijke teksten voor de weergave van het complexe gevoelsleven van de mens, door gebruik te maken van beeldspraak, maar ook van losse gedachten en invallen. Deze literaire techniek wordt wel 'stream of consciousness' genoemd: het noteren van een veelvoud aan indrukken die zich spontaan opdringen aan het bewustzijn. Dylans teksten, waaruit ook nogal eens een somber levensgevoel blijkt, onttrekken zich aldus vaak aan een eenvoudige omschrijving of uitleg. Zij kunnen op meerdere manieren worden geïnterpreteerd. Over sommige regels en zelfs hele liedjes breken kenners zich al jaren het hoofd. Hoewel Dylan over zijn werk eens kernachtig gezegd heeft "I am my words", heeft het er alle schijn van dat ook hijzelf van sommige frasen de oorsprong of feitelijke betekenis niet (meer) weet. Hoe ook: dergelijke teksten waren tot begin 1965 volstrekt onbekend in de popmuziek, die door Dylans talent en zeer eigen muziekopvatting dan ook voorgoed is veranderd en sindsdien als waarachtige kunstvorm kan worden beschouwd.
Dylans tekstuele vernieuwing stoelt op zijn zeer brede belangstelling voor de rijke tradities van het Amerikaanse lied, van folk en country/blues tot rock-'n-roll en rockabilly, tot aan Keltische balladen, zelfs jazz, swing en Broadway.
Er zijn weinig producten waar zo veel hardnekkige mythes over bestaan als bier. Daarom zetten we hierbij enkele misverstanden recht. Met véél plezier, want euh... bier is helemaal niet zo ongezond als je denkt! 1. Er zit géén vet in bier
En dat terwijl 1 op 10 Belgen gelooft dat bier zelfs vetter zou zijn dan chocolade. Een reep melkchocolade bevat gemiddeld 13,5 gram vet. Een glas bier absoluut geen.
2. Bier bevat weinig suiker
In een pint van 25 cl zit minder dan 1 gram suiker. Ter vergelijking: een caffe latte is goed voor 21 gram, een blik cola bevat er 34 en een grote frappuchino is goed voor 35 gram suiker, ofwel zeven suikerklontjes! Morgen toch maar op café in plaats van naar het koffiehuis?
3. Bier heeft dezelfde gezondheidsvoordelen als wijn
In de landen rond de Middellandse Zee lijden mensen minder aan hart- en vaatziekten. En daar wordt ook heel wat wijn gedronken. Toeval? Neen, een glas wijn van tijd tot tijd heeft wel degelijk een gunstige invloed op je gezondheid. Maar dat komt niet door de druiven. De alcohol in het drankje is verantwoordelijk voor dat effect! Bier heeft dus net dezelfde gezondheidsvoordelen als wijn.
4. Wijn bevat dubbel zo veel calorieën
Een glas wijn bevat maar 125 ml vloeistof en is goed voor 108 kcal. Een glas bier bevat 250 ml heerlijkheid, waarmee je 105 kcal binnen krijgt. Reken maar uit.
5. Vrouwen drinken steeds liever bier
Pinten zijn duidelijk niet enkel weggelegd voor mannen. Drie kwart van de dames geeft aan dat zij graag bier lusten en de helft van hen drinkt het zelfs wekelijks. Nu ook jij weet dat bier beter is voor je lijn dan wijn, zal dat aantal vast snel de hoogte ingaan! (br.hln)
De natuur is helemaal in de war door het warme weer
De natuur is helemaal in de war door het warme weer
Ook onze noorderburen kennen een ongezien warme winter en dat brengt zowel fauna als flora danig in de war. Gisteren werden in Nederland tientallen dagvlinders gespot en een aspergekweker uit Etten-Leur zegt dat hij zich kan opmaken voor de tweede oogst in een jaar.
De Vlinderstichting in Wageningen noemt vlinders die zich al met kerst laten zien een unicum. Vlinders hebben naast warmte ook extra zon nodig om hun lichaamstemperatuur op de gewenste 30 graden te krijgen. Op 25 december was er weinig zon en werden er geen vlinders gespot. Maar op tweede kerstdag was er veel zon en met een temperatuur van zo'n 12 tot 14 graden werden de vlinders actief.
De atalanta was met zestien waarnemingen de meest gesignaleerde vlinder. Op de tweede plek kwam de citroenvlinder met zeven meldingen. Ook werden zes dagpauwogen gemeld. Spectaculair was volgens de Vlinderstichting de melding van een grote vos in Zuid-Limburg. Dit is een erg zeldzame vlinder in Nederland.
Volgens aspergekweker Gilbert Sweep uit Etten-Leur kan hij zich opmaken voor de tweede asperge-oogst in een jaar. Op zijn jongste perceel aan het Zandspui staken op tweede kerstdag de eerste asperges al de kop op, vertelt hij aan de regionale krant De Stem.
"Bizar. Ik kon zo de eerste kilo steken en het nog aan de kerstmaaltijd serveren ook'', zei Sweep. "Ze smaken gewoon als asperges uit het voorjaar, niks mis mee." (br.hln)
Het leven is voor vrouwen duurder dan voor mannen. En nee, dat komt niet omdat ze meer gaan shoppen. Vrouwen moeten namelijk meer betalen dan mannen voor vergelijkbare producten. Op een heel leven kan het verschil oplopen tot enkele duizenden euro's. Dat blijkt uit een studie die de stad New York liet uitvoeren.
Vrouwen verdienen nog steeds minder dan mannen, vrouwen doen nog altijd meer in het huishouden dan mannen en vrouwen zijn nog steeds het slachtoffer van seksisme. Alsof dat nog niet genoeg is, betaalt een vrouw meer dan een man voor gelijkaardige producten. Tot die opmerkelijke conclusie is de stad New York gekomen in een net gepubliceerde studie: 'Van kinderwieg tot wandelstok: de kost voor de vrouwelijke consument'.
De onderzoekers hebben naar 800 producten gekeken die door mannen en vrouwen gebruikt worden, gaande van speelgoed en kledij tot verzorgingsproducten. In 42 procent van de gevallen betalen vrouwen meer dan mannen. Het grootste verschil tekent zich af bij verzorgingsproducten zoals scheermesjes, shampoo of parfum. Slecht 13 procent van de verzorgingsproducten die zich specifiek op mannen richten, zijn duurder dan hun vrouwelijke tegenhanger.
De studie heeft producten vergeleken die in de Verenigde Staten verkocht worden, maar ook bij ons zie je een verschil. Een pak van vier wegwerpscheermesjes voor mannen van het huismerk van Colruyt kost 2,31 euro. De vrouwelijke variant met evenveel mesjes in het roze kost 2,49 euro. Een kinderstep in het roze kost 45 euro terwijl een rode Scooter Sport slechts 27 euro kost. Ook bij deodorant van Nivea is een prijsverschil merkbaar. Women Fresh: 2,89 euro, de mannelijke variant: 2,65 euro. (br.hln)
The Corrs is een internationaal bekende Ierse band uit Dundalk. The Corrs bestaat uit Jim Corr (gitaar) en zijn zussen Sharon Corr (viool), Caroline Corr (drums) en Andrea Corr (zang en tinwhistle). Andrea beschrijft The Corrs als een band met een keltische pop-rockstijl. Het zijn vooral de tin whistle, de viool, en in het bijzonder de stem van Andrea die het Ierse geluid aan de muziek van The Corrs geven. Deze broer en drie zussen, die nu in Dublin en Belfast wonen, deden ooit auditie voor de film The Commitments, waar zij ook in spelen. Later kregen ze een platencontract. The Corrs hebben ook enkele nummers opgenomen met Bono van U2. Deze zei een keer: "Great songwriters - in concert the loudest whisper I have ever heard, don't miss them."
Waarom je kat altijd alles op de grond laat vallen
Waarom je kat altijd alles op de grond laat vallen
We zien ze natuurlijk graag, die huisdieren van ons. Maar als de kat de zoveelste koffiemok achteloos tegen de grond smakt, dan hebben we eerder zin om er zelf mee te gooien. Waarom hebben katten de neiging om voorwerpen van tafels en kasten te stoten? Dierenarts Ellen Whiteley gunt ons een blik in het kattenbrein.
Dat duwtje dat poezen zonder verpinken met hun poot tegen een voorwerp geven, kan je verklaren doordat de dieren het instinct hebben van een listig roofdier. "Katachtige jagers spelen eerst met hun prooi voor ze die opeten," legt dierenarts Ellen Whiteley uit. "Wanneer een kat duwt tegen een klein, rechtopstaand voorwerp met haar poot, doet ze eigenlijk hetzelfde. Het instinct zegt haar dat dit voorwerp wel eens een muis zou kunnen zijn."
Op zoek naar een snack Bij katten kan er altijd wel een snackje in, en ze laten geen enkele mogelijkheid onbenut tot een lekker hapje. Daarom geven ze het voorwerp een duwtje, om even te controleren of het geen muis is. Blijkt het uiteindelijk jouw portefeuille of de afstandsbediening van de televisie te zijn, dan verliezen ze de interesse. "Als een kat daarenboven in de gaten krijgt dat jij alert wordt als zij iets op de grond gooit, zal ze het misschien met opzet doen om jouw aandacht te krijgen. Zeker als ze die dag nog geen brokjes heeft gekregen," zegt Whiteley.
Kerstcadeautjes voor de kat Erachter komen waarom je kat dit frustrerend gedrag uitvoert, is het belangrijkste om er weer vanaf te geraken. Wil jouw poes haar jachtinstinct aanscherpen, geeft haar dan wat speeltjes waar ze op kan slaan, in bijten en krabben. Zo gaat ze in het beste geval niet op zoek naar andere voorwerpen om kapot te maken. In het andere geval geeft Dr. Whiteley nog één efficiënte tip mee: verwijder voorwerpen die je kat in de verleiding kunnen brengen. "Alles wat geen val van een meubel op de grond overleeft, en waar de kat bij kan, zet je beter op een andere plek." (br.hln)
Avocado lijkt maar niet van de troon der superfoods te stoten. Een Australische brouwer probeert een graantje mee te pikken van het succes van deze groene vrucht, en brouwde een biertje van avocado.
Daniel Wind van de Bushshack Brewery in West-Australië heeft wel meer bijzondere biertjes op zijn palmares staan. Zo gebruikt hij ongewone ingrediënten als chili, aardbei en chocolade. Voor het Avocado Festival eind november in het Australische Perth werd hij uitgedaagd om een avocado-bier te brouwen, en aldus geschiedde.
Voor de kenners: het biertje is van lage gisting, en de meeste mensen proeven zelfs geen avocado. "Je creëert de bitterheid van het bier door de avocado zelf," legt Wind uit, "die daarnaast ook zorgt voor een romige afwerking." Het bier werd exclusief voor het Avocado Festival gebrouwen, en in september begon Wind eraan met maar liefst 30 kilogram avocado's.
"We schrokken ervan hoeveel mensen naar ons terugkwamen en vroegen achter het bier," zegt Wind. "Er wordt nog steeds naar gevraagd. Zeker nu rond de kerstperiode willen veel mensen het in een fles kopen, maar we hebben enkel vaatjes." Wind zegt dat de onverwachte populariteit van dit bier het moeilijk zal maken om met een nieuwe, originele smaak te komen, maar hij staat open voor elke suggestie. Bierliefhebbers kunnen hun verzoekjes naar Wind sturen. (br.hln)
209 dagen en 13.705 km later: Brit roeit als eerste alleen en non-stop Stille Oceaan over
209 dagen en 13.705 km later: Brit roeit als eerste alleen en non-stop Stille Oceaan over
De Britse avonturier John Beeden heeft als eerste zonder tussenpauzes de Stille Oceaan overgestoken in een roeiboot. De man vertrok op 1 juni in San Francisco en kwam op 27 december, 209 dagen en 7.400 zeemijl (13.705 kilometer) later, aan in Cairns, in het noorden van Australië. Dat meldt de Australische nieuwszender ABC.
De 53-jarige Beeden roeide gemiddeld 15 uur per dag in zijn zes meter lange boot Socks II. Hij had gepland een maand vroeger toe te komen, maar de weersomstandigheden maakten zijn reis langer. In 2011 roeide Beeden al solo in 53 dagen de Atlantische Oceaan over, een afstand van 2.600 zeemijl. De tocht over de Stille Oceaan was echter veel zwaarder. Hij verklaarde dat hij niet had verwacht dat hij het zo moeilijk zou hebben om zijn bestemming te bereiken. De man zei ook aan ABC dat het na zeven maanden alleen op zee "zeer vreemd" is om weer onder de mensen te zijn en in het lawaai.
Leuk weetje: tijdens het grootste deel van zijn tocht waren de mensen die het dichtst bij hem in de buurt waren de bemanningsleden van het ruimtestation ISS, dat op ongeveer 250 kilometer hoogte in een baan rond de aarde beweegt (br.hln)
Antwerpse topfotograaf Marc Lagrange verongelukt in Tenerife, vriendin en zoon ook betrokken
Antwerpse topfotograaf Marc Lagrange verongelukt in Tenerife, vriendin en zoon ook betrokken
De Antwerpse topfotograaf Marc Lagrange (57) is gisteren verongelukt tijdens een toeristische uitstap op het Canarische eiland Tenerife. Hij was diezelfde dag op het eiland aangekomen. Dat is aan Belga bevestigd door een woordvoerder van Buitenlandse Zaken.
"Er worden niet meer details gegeven over het ongeval omdat de familie van het slachtoffer heeft aangedrongen op discretie", aldus nog de woordvoerder.
Lagrange stond vooral bekend om zijn kunstige naaktfoto's die internationaal aanzien genoot. Het gaat om verfijnde, stijlvolle composities, die een ode brengen aan schoonheid, sensualiteit en verbeelding. Lagrange verkoos analoge fotografie boven digitale en legde zich de laatste jaren ook toe op videoproducties.
Zijn grote doorbraak kende de Antwerpse fotograaf in 2013 met zijn boek 'Diamonds and Pearls', dat wereldwijd gepubliceerd werd. Lagrange werd 57.
De 47-jarige Saskia Dekkers, Lagranges vriendin en hoofdstyliste bij VRT, was ook betrokken bij het ongeval. Over haar toestand is weinig bekend. De Spaanse nieuwssite 20minutos schrijft: "Een 47-jarige vrouw liep een ernstig hoofdletsel op en is daarvoor overgebracht naar de spoedafdeling van het universitair ziekenhuis van de Canarische Eilanden. Bronnen geven aan dat de vrouw buiten levensgevaar verkeert."
Ook hun 14-jarig zoontje Lee zou bij het ongeval betrokken zijn. Volgens 20minutos heeft ook hij een ernstig hoofdletsel opgelopen; over zijn toestand is niets geweten. (br.hln)
De afgelopen dagen is er wereldwijd via streamingdiensten erg veel geluisterd naar muziek van de Beatles. De nummers 'Let it be' van John Lennon en het eveneens bekende 'Here comes the sun' werden wereldwijd het meest gedraaid op Spotify en Apple Music.
De muziek van de Beatles, waaronder dertien studioalbums en vier verzamelalbums, is sinds 24 december online te beluisteren. Volgens Spotify stonden de eerste dag na de release al 25 nummers van de groep in de top 200 van meest beluisterde nummers. (br.hln)
Suzi Quatro (Detroit, 3 juni 1950) is een Amerikaans zangeres, basgitariste, radiopersoonlijkheid en actrice. Ze is vooral bekend geworden als glamrockartiest en had in de jaren zeventig veel succes in Europa, Australië en Japan.
Quatro werd geboren als Susan Kay Quatrocchio; haar vader Art Quatrocchio was van Italiaanse afkomst en had een eigen groep, het Art Quatro Trio. Haar moeder Helen Rebel was van Hongaarse afkomst.
Quatro groeide met drie zusters en een broer op in Grosse Pointe, een voorstad van Detroit. Ze begon haar muzikale carrière als basgitariste "Suzi Soul" bij de meidenband Pleasure Seekers, waar ook haar zusters Arlene en Patti deel van uitmaakten. In 1971 werd de bandnaam gewijzigd in Cradle en begon de groep stevige rock te spelen. Quatro werd dat jaar ontdekt door platenproducer Mickie Most die in Detroit was voor het produceren van een nieuw plaat van Jeff Beck. Hij haalde haar over om naar het Verenigd Koninkrijk te verhuizen en een solo-carrière te beginnen.
Haar eerste single ("Rolling Stone") flopte in het Verenigd Koninkrijk, maar werd een nummer-1 hit in Portugal. Most liet nu nummers voor haar schrijven door Nicky Chinn en Mike Chapman, die beroemd waren geworden met hun hits voor The Sweet. Met "Can the Can" had ze in 1973 zowel in verscheidene Europese landen als in Australië een nummer-1 hit. Er volgden nog drie grote hits: "48 Crash" (eveneens 1973), "Daytona Demon" (1974) en "Devil Gate Drive" (1974). Haar eerste twee albums werden eveneens grote successen in Europa en Australië. Toen Elvis Presley hoorde dat ze zijn hit All Shook Up had opgenomen, nodigde hij haar uit om naar Graceland te komen, maar ze sloeg de uitnodiging af.
In de Verenigde Staten verkochten haar albums slecht, en zelfs pogingen om Quatro's populariteit op te vijzelen via tournees (als voorprogramma van Alice Cooper) haalden weinig uit. Na 1975 nam de populariteit van Quatro's glamrock snel af, behalve in Australië. Pas in 1978 had ze weer succes; ze had toen een top-10 hit in het Nederland, Verenigd Koninkrijk en Australië met "If You Can't Give Me Love", een countrynummer met achtergrondzang van Smokie. Ook dit keer had ze in de VS geen succes. Samen met Chris Norman van de band Smokie haalde ze er in 1979 wel een vierde plaats met "Stumblin' In". Later dat jaar scoorde ze nog in Nederland met "She's in love with you". In Australië had ze begin 1981 nog een hit met "Rock Hard".
Intussen was ze in 1978 actrice geworden in de Amerikaanse comedy-serie Happy Days waarin ze zeven afleveringen de rol van "Leather Tuscadero" speelde. Ze was in de jaren tachtig in uiteenlopende rollen te zien, zowel op televisie als in het theater waar ze "Annie Oakley" speelde in een Londense productie van Annie Get Your Gun (1986).
Quatro leeft zowel in het Verenigd Koninkrijk als Duitsland en heeft een wekelijks Rock and Roll-programma op BBC Radio 2. Als muzikant tourt ze nog steeds, en in februari 2006 kwam een nieuw album uit: "Back To The Drive", geproduceerd door gitarist Andy Scott van The Sweet. De titelsong is geschreven door Mike Chapman.
Quatro trouwde in 1978 met haar gitarist Len Tuckey. Het paar kreeg twee kinderen (Laura in 1982, en Richard Leonard in 1984), maar ging in 1992 uit elkaar.
In Mexico is de zwaarste man ter wereld overleden. Dat heeft zijn vriendin aan persagentschap dpa gemeld. De 38-jarige Andrés Moreno Sepúlduva, die ooit 450 kilogram woog, overleed op kerstdag aan een hartaanval.
De Mexicaan liet eind oktober driekwart van zijn maag weghalen. Voor die operatie was hij al 130 kilogram afgevallen, en woog hij nog 320 kilogram. Zijn arts hoopte dat de man door de operatie uiteindelijk nog slechts 85 kilogram zou wegen. De operatie was bovendien noodzakelijk om zijn gezondheidsproblemen door diabetes en een te hoge bloeddruk te verminderen.
Moreno kreeg vier jaar geleden een zware depressie nadat zijn vader stierf. In die periode kwam hij meer dan 200 kilogram bij.
De 38-jarige Mexicaan werd met zijn 450 kilogram de zwaarste man ter wereld in mei 2014, toen zijn voorganger Manuel Uribe, eveneens een Mexicaan, op 48-jarige leeftijd overleed. Uribe woog op een gegeven ogenblik 560 kilogram, en kreeg daardoor in 2006 een plekje in het Guinness Book of Records. (br.hln)
De modehandelaars hebben geen hoge verwachtingen voor de aankomende koopjesperiode, die start op 2 januari. De meeste handelaars denken minder (37 procent) of even veel (54 procent) te verkopen in vergelijking met vorig jaar. Dat blijkt uit een rondvraag van sectorvereniging Mode Unie.
In de aanloop naar de wintersolden verkochten de zelfstandige modewinkeliers volgens Mode Unie gemiddeld 6 procent minder dan in dezelfde periode vorig jaar. Meer dan de helft van de modewinkeliers (57 procent) geeft aan dat ze dit winterseizoen minder verkocht hebben dan vorig jaar, terwijl een kwart aangeeft evenveel verkocht te hebben. Maar achttien procent van de modehandelaars gaf aan beter verkocht te hebben.
De huidige economische situatie en het warme winterweer zijn volgens Mode Unie en haar leden de belangrijkste oorzaken van de mindere verkoop. Door het warme weer koopt de consument veel minder winteritems of stelt hij zijn aankopen uit tot de solden.
Toch verwachten de winkeliers tijdens de solden 3,5 procent minder omzet te draaien dan vorig jaar. Mode Unie verwacht dat de koopjes zullen starten met kortingen tot 30 procent. (br.hln)
Gezin botst tijdens vakantie in Frankrijk op dit prachtige kasteel... nu is het van hen
Gezin botst tijdens vakantie in Frankrijk op dit prachtige kasteel... nu is het van hen
Een Australisch gezin reisde af naar Frankrijk op zoek naar een leuk vakantiehuis, maar hun plannen veranderden toen ze op dit wondermooie kasteel uit de 18e eeuw botsten. Ze kochten het landgoed met 94 (!) kamers en begonnen het te renoveren. Vandaag, twee jaar later, zijn ze nog altijd aan het verbouwen.
Karina en Craig Waters uit het Australische Perth waren gewoon op zoek naar een huisje in Frankrijk waar ze hun vakanties konden doorbrengen. Ze dachten niet aan een al te groot pand, tot ze het Château de Gudanes in Zuid-Frankrijk ontdekten. Ze kochten het prachtige maar bouwvallige kasteel en besloten het samen met hun twee kinderen te renoveren.
Château de Gudanes, ontworpen door de Parijse architect Ange-Jacques Gabriel, werd in het midden van de 18e eeuw gebouwd in de Pyreneeën, nabij Andorra. Het ruim 250-jarige kasteel was toe aan een grondige renovatie: een taak die de Waters-familie graag op zich nam.
Het is niet geweten hoeveel geld het koppel voor het kasteel neertelde.
Het gezin houdt via hun website de wereld op de hoogte van de verbouwingen. Zo was het dak op vier plaatsen ingestort en veel kamers waren volledig onbereikbaar door het puin. Sommige kamers hadden zelfs geen plafond of vloer en het hele kasteel was niet voorzien van verwarming of elektriciteit. Tijdens de renovatiewerken botste het gezin ook op geheimzinnige tunnels, oude artefacten en zelfs een prachtige fresco.
Normaal gezien is het kasteel volgend jaar af. Karina en Craig willen er dan rondleidingen organiseren en een café in opstarten. (br.hln)
Bij deze dierenvriend mogen ook de honden mee aan tafel
Bij deze dierenvriend mogen ook de honden mee aan tafel
Het is voor iedereen feest, ook voor onze geliefde viervoeters. En sommige hondenliefhebbers gaan er wel heel ver in om het hun dieren naar de zin te maken. Kelly en Zach Furr uit het Amerikaanse Kentucky maakten een prachtige feesttafel voor hun hond en zijn 7 vriendjes.
Het regionale Amerikaanse televisiestation Lex18 kreeg deze foto opgestuurd van Kelly Furr uit Kentucky, waarop 8 honden netjes uitgedost in kersttrui aan de tafel zitten. Geen idee of ze ook echt zo vieren vandaag, want de foto werd eind november al genomen. Gezellig ziet het er in elk geval wel uit.
Grappig detail: Kelly spreekt niet over de "hondentafel", maar wel de "kindertafel". Dat ze een grote honden- en kerstliefhebster is, lijkt in dit geval een gigantisch understatement. (br.hln)
Tragisch auto-ongeval Louis Neefs vandaag exact 35 jaar geleden
Tragisch auto-ongeval Louis Neefs vandaag exact 35 jaar geleden
Vlaanderen had zijn eigen Frank Sinatra: Louis Neefs. De meest intimistische Nederlandstalige mannenstem ooit klinkt inmiddels alweer 35 jaar over andere velden dan de Vlaamse. En gelukkig nog op zijn vele langspeelplaten. Vinyl warm aanbevolen: dat zit de Kempische bariton een pak knusser dan die koele mp3's.
Kerstdag 1980 is zo een van die dagen waarvan heel wat mensen zich nog altijd herinneren waar ze precies waren. Aan de kerstdis vaak, uiteraard, toen het tragische nieuws niet via de smartphone maar via de radio als een stomp in de volle maag binnenliep. "Bij een zwaar verkeersongeval op de ring van Lier zijn de Vlaamse zanger Louis Neefs en zijn vrouw Liliane omgekomen. Hun 15-jarige zoon Günther raakte levensgevaarlijk gewond; hun andere zoon, Ludwig (18), was op skivakantie." In menige huiskamer hoefde het dessert niet meer.
Gekke dansbeweging Louis Neefs werd amper 43. De charismatische troubadour en tv-presentator had aan het abrupte einde van zijn carrière wel al onder meer twee zevende plaatsen op het Eurovisiesongfestival op zak. Die tweede keer in Madrid, zou hij voorzeker met 'Jennifer Jennings' de laureaat geweest zijn, had de twintiger toen - in het jaar 1969 - zijn voor die tijd ongeziene, gewaagde maar iets té frivole dansmove met de armen achterwege gelaten. Dat soort gekleurde herinneringen borrelden op, daar aan de familietafel.
Kerst. Dat betekende voor ons gezin twee keer langs die fatale onheilsplek in Lier passeren, op weg náár en ván ons jaarlijkse kerstfeest in de voorkempen. We zouden de afgelopen 35 jaar nog ontelbare keren over dat vermaledijde kruispunt aan de GB (later Carrefour) bollen. Zelden zonder aan dat vreselijke ongeval van 1980 te denken.
Geen dertien in een dozijn Louis Neefs leerde ons op jonge leeftijd ook het verschil kennen tussen 'letterlijk' en 'figuurlijk'. In 'Aan het strand van Oostende' zong hij: 'Want de dag begon doodgewoon als altijd, als dertien in een dozijn'. Het kostte ons een punt op de rekentest in het tweede leerjaar. We hadden dat dozijn een eenheid te hoog ingeschat, met dank dus aan de bij ons grijs gedraaide Louis.
Wie vandaag Louis Neefs zegt, roept ook het hilarische tv-fragment uit Echo op, waarin vier Aarschotse stadsarbeiders op hun dooie gemak een kasseiweg aanleggen. In het bijhorende muziekje horen we 'Wat een leven', met de sindsdien beroemde slagzin: "Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb".
Actueel Hij schreef ze niet zelf, maar Louis Neefs wist de vaak nostalgische gevoelsnummers er perfect uit te kiezen. Een (klein)kunst op zich. Het lijstje met beklijvende pareltjes is lang: 'Mijn vriend Benjamin', 'Margrietje', 'Annelies uit Sas van Gent', 'Aan het strand van Oostende', 'Zondagmiddag Lilian', 'Martine', 'Oh oh, ik heb zorgen', 'Laat ons een bloem'...
Dat laatste, uit 1970 (!), is actueler dan ooit: "Laat ons een bloem en wat gras dat nog groen is // laat ons een boom en het zicht op de zee // vergeet voor één keer hoeveel geld een miljoen is // de wereld die moet nog een eeuwigheid mee". Een eeuwigheid... Graag met als soundtrack de onovertroffen stem van de tijdloze bard uit Gierle (br.hln)
Minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) maakt de komende twee jaar drie miljoen euro vrij voor een nieuwe vorm van opvang van patiënten met psychiatrische problemen die al jaren aanslepen. Zij krijgen een woning ver weg van de instelling, in de hoop dat ze zich integreren in de maatschappij. Dat schrijven de kranten Het Nieuwsblad en De Standaard.
Binnen enkele maanden nemen twaalf nieuwe bewoners hun intrek in sociale woningen in Brugge. Het zijn mensen met een psychiatrische aandoening die al jaren aansleept: schizofrenie bijvoorbeeld, of een langdurige depressie. Ze komen er terecht in een echte wijk, ver weg van een psychiatrische instelling.
Het project kwam er op vraag van familie van psychiatrische patiënten die vond dat er geen geschikte opvang was voor hun kind, broer of zus. Het is een van zes proefprojecten die Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V) selecteert om de nieuwe vorm van opvang te testen. (br.hln)
Leven Pauline is gered, maar medicijn is niet te betalen
Leven Pauline is gered, maar medicijn is niet te betalen
De ouders van Pauline, een 3-jarig meisje met een onbekende hersenziekte, hebben vlak voor Kerstmis te horen gekregen dat haar medicijn niet terugbetaald wordt. Prijs van de behandeling: 15.000 euro. "Zonder die baxters beefde ze als een parkinsonpatiënt."
"Pauline, die op 29 december vier jaar wordt, is altijd een heel vrolijk en spontaan kind geweest. Nog steeds trouwens", vertelt vader Serge (42). "Eind mei kreeg ze plots drie epilepsieaanvallen op amper twee weken tijd. Na een scan en bloedonderzoek werd eerst gedacht dat ze aan het Rasmussen-syndroom leed. Dat is een uiterst zeldzame auto-immuunziekte. De dokters vertelden me dat mijn dochtertje binnen het jaar in een rolstoel zou zitten en zou eindigen als een plantje. Zo'n diagnose is verpletterend."
"Uiteindelijk is de diagnose bijgesteld. Pauline heeft geen Rasmussen. Men weet niet wat het is. Over haar toekomst kunnen de dokters dus niets zeggen. Dat ze een zeldzame auto-immuunziekte heeft, is wel zeker. Om een en ander te verhelpen kreeg ze vijf baxters met daarin het medicijn Privigen. Dat geneesmiddel gaat de ontstekingsreactie in de hersenen tegen. Na nog eens vijf baxters, twee maanden later, was de toestand van mijn dochtertje al spectaculair verbeterd. Het beven en schudden was weg. Voordien had ze gebeefd als een parkinsonpatiënt. Ik wens het niemand toe. En als je kind stuipen krijgt voor je ogen, ben je daar ook niet goed van." (br.hln)
