Mag je opmerkingen maken over het gewicht van je kind?

Obesitas is een ziekte van deze tijd, en niet enkel volwassenen worden erdoor getroffen. Ook kinderen kampen vaak met overgewicht, en misschien maak jij je als ouder wel zorgen over de gezondheid van jouw zoon of dochter. Een opmerking maken over hun gewicht, is echter absoluut geen goed idee.

Hoe moet je omgaan met je kind als je denkt dat hun gewicht de verkeerde kant uitgaat? Het is een vraag die veel ouders zich stellen. Enerzijds wil je niet dat ze zich slecht voelen over hun uiterlijk, maar anderzijds is hun gezondheid ook wel belangrijk.

Een recent onderzoek aan de Cornell University bij meer dan 500 vrouwen heeft echter uitgewezen dat je maar beter geen opmerkingen maakt over het gewicht van je dochter. De proefpersonen waren tussen de 20 en 35 jaar oud en kregen vragen over hoe tevreden ze waren met hun gewicht. Daarnaast moesten ze inschatten hoeveel opmerkingen hun ouders tijdens hun opvoeding maakten over hun gewicht en eetgewoontes.

Wat bleek: vrouwen met een gezond gewicht konden zich minder vaak herinneren dat hun ouders commentaar gaven op hun gewicht of hun eetgewoontes dan vrouwen met overgewicht. Maar: als ze zich wel veel opmerkingen konden herinneren dat hun ouders kritisch waren over hun uiterlijk, waren ze over het algemeen minder tevreden met hun huidig gewicht, ongeacht hun BMI. Met andere woorden: vrouwen die als kind veel opmerkingen krijgen, hebben later een slechter zelfbeeld.

Nieuw kunstwerk laat bezoekers 3 km over meer lopen

Vanaf eind deze maand zullen bezoekers de kans krijgen om drie kilometer lang over water te lopen dankzij een nieuwe installatie van kunstenaar Christo op het Italiaanse Iseomeer. 'The Floating Piers' zouden 500.000 bezoekers moeten lokken naar het kleine, weinig bekende meer.

In november begon de artiest, die zelf van Bulgaarse afkomst is, met zijn team aan de plaatsing van 220.000 drijvende polyethyleenblokken die een pad vormen van drie kilometer dat het vasteland verbindt met twee eilandjes in het Iseomeer in het noorden van Italië.

"Voor de eerste keer, zestien dagen lang, van 18 juni tot 3 juli, zullen ze over het water lopen," zegt Christo over de 2000 inwoners van Monte Isolo, dat normaal gezien enkel toegankelijk is per boot.

Het project wordt de komende dagen nog afgewerkt met een laag donkergele stof die volgens de kunstenaar van kleur zal veranderen naargelang de lichtinval en de vochtigheid. Volgens Christo zal een wandeling over de pier aanvoelen als "wandelen over de rug van een walvis".

De attractie opent op 18 juni. 150 vrijwilligers, waaronder redders, zullen op de pier en boten geplaatst worden om rond de klok de veiligheid te garanderen. De toegang is vrij. De totale kost van het project, 15 miljoen euro, wordt gefinancierd door de kunstenaar zelf.

Net als de andere projecten van Christo zijn ook 'The Floating Piers' niet alleen kunstwerken, maar ook een knap staaltje techniek. De man bracht een team van atleten uit zijn thuisland Bulgarije over om de op maat gemaakte kubussen samen te stellen. Duikers werden ingeschakeld om de betonnen platen te bevestigen op de bodem van het meer. 190 ankers werden op hun plaats bevestigd met heteluchtballonnen.

Christo koos voor het Iseomeer omwille van het kalme water en de eenvoudige kustlijn die afsteekt tegen de majestueuze Alpen, waarvan sommigen aannemen dat ze inspiratie vormden voor de achtergrond van de Mona Lisa. "Elk project heeft zijn juiste plaats," zei hij. (br.hln)

Allergie of hoofdpijn? Je lijf kan leren zichzelf te genezen, volgens deze psycholoog

Last van hooikoorts, een beetje hoofdpijn of jeukende muggenbeten? In plaats van meteen naar een pilletje of zalfje terug te grijpen, is er volgens gezondheidspsycholoog Andrea Evers een simpelere methode: "Je kan je lichaam aanleren om zichzelf te genezen," betoogt ze. Evers ontdekte door onderzoek hoe het bekende placebo-effect ingezet kan worden om effectief 'vanzelf' te genezen van kwaaltjes.

We kennen allemaal het placebo-effect, waarbij de idee dat een bepaalde remedie ons beter zal doen voelen, ervoor zorgt dat we ook effectief van ons kwaaltje verlost raken. Zo werd menig kinderhoofdpijntje al opgelost met het "magische pilletje" dat we vooral kennen als een TicTac. Volgens onderzoek van gezondheidspsycholoog Andrea Evers, hoogleraar aan de universiteit van Leiden, is dit placebo-effect nog veel sterker dan we denken. Zij denkt dat we er meer gebruik van moeten maken, waardoor we minder medicijnen en behandelingen nodig hebben.

Natuurlijk middel tegen allergie

In een ander experiment kregen proefpersonen drie dagen lang een drankje voorgeschoteld, in combinatie met een middel tegen allergie. In een opvolgproef kregen diezelfde mensen opnieuw dat drankje, maar dan zonder het middel tegen allergie. Toch veminderde bij die opvolgproef ook de symptomen van hun allergie, zonder het geneesmiddel, wat conditionering wordt genoemd.

Uit bloed- en breinonderzoek is gebleken dat mensen door een geconditioneerde prikkel - namelijk dat drankje - in hun lichaam vanzelf meer antihistamine gaan aanmaken, die de symptomen van allergie inperkt. Je lichaam heeft met andere woorden geleerd om in actie te schieten met dit drankje als prikkel, en gaat daardoor ook fysiologisch reageren. Zonder dat daar pillen bij komen kijken.

Genezen zonder pillen?

Evers benadrukt dat we de invloed van psychologie op de werking van een medicijn niet mogen onderschatten, en dat die bij vele kwalen en ziektes een positieve uitwerking kan hebben. In theorie valt je lichaam zo te trainen dat het puur door verwachtingen vanzelf genezende stofjes begint aan te maken. Natuurlijk is deze methode niet voor alle ziektes inzetbaar, maar deze conclusies zijn alvast interessant op verder op voort te bouwen. (br.hln)

Avondmensen zijn niet lui maar gewoon misbegrepen

Geraak je 's ochtends elke dag opnieuw met moeite uit je bed, en 's avonds daar weer moeilijk in je bed? Dan is het zo klaar als een klontje dat je een avondmens bent. Maar wie of wat bepaalt eigenlijk je interne klok? En kun je die zelf veranderen?

In de video van de Amerikaanse nieuwswebsite VOX wordt uitgelegd dat de meeste mensen eigenlijk ochtendtypes zijn. Tegen een uur of elf 's avonds worden ze moe, ze worden wakker rond zeven en rond tien uur zijn ze op hun productiefst. Maar bij mensen met een later 'chronotype' begint dat alles later.

Avondmensen zijn rond elf uur 's avonds nog niet moe, waardoor ze veel later in slaap vallen. Maar ze moeten natuurlijk wel op hetzelfde uur opstaan als de rest van de wereld om te gaan werken. Waardoor ze overdag moe zijn en pas echt productief worden vanaf de namiddag. Helaas is dit genetisch bepaald, het zit simpelweg in je DNA. Heel veel kun je er dan ook niet aan doen, al zijn er wel een aantal gewoontes waarmee je een productieve(re) ochtendroutine kunt aanleren. Die kun je hier lezen.

Hieruit concluderen ze bij VOX dat avondmensen veel te vaak verkeerd begrepen worden, in een maatschappij die volledig gericht is op ochtendmensen. Deze inzichten betekenen dat avondmensen helemaal niet lui zijn of zelf kiezen voor deze levensstijl. Ze kunnen er bitter weinig aan doen dat ze nu eenmaal 's avonds productiever zijn dan 's ochtends. (br.hln)

Roland & Admiral Freebee - Hissing o' the heath

Klik op de foto om ze te beluisteren






Roland Van Campenhout, of kortweg Roland  is een Vlaamse bluesmuzikant.

Admiral Freebee of Tom Van Laere is een Antwerpse artiest

Samen brengen ze dit prachtige nummer

"De poort naar onderwereld": enorme krater in Siberië is waarschuwing voor planeet

Mysterieuze ploffen die te horen zijn in de Batagaika krater in Siberië, doen alle alarmbellen afgaan bij experten. De lokale bevolking vreest de 'poort naar de onderwereld'. Verschillende specialisten zijn om veel wetenschappelijke redenen ernstig bezorgd: door de opwarming van de Aarde wordt de krater elk jaar 20 meter breder.

De permafrost - een aardlaag die volgens de definitie permanent bevroren blijft - is aan het smelten en daardoor zet de krater snel uit. Nu is het 'gat' al een kilometer lang en 90 meter diep. Elk jaar wordt de krater 20 meter breder. In de buurt van de kraterrand wandelen, is dan ook een risicovolle onderneming. Zeker nu luide ploffen te horen zijn.

De Batagaika krater die 25 jaar geleden ontstond, geeft aan hoe snel onze planeet aan het opwarmen is. Bovendien blijven steeds meer kleinere kraters opduiken op het noordelijk halfrond.

Het smelten van de permafrost bekijken onderzoekers met argusogen want het houdt grote gevaren in. In de bevroren bodemlaag zit namelijk een enorme hoeveelheid methaan verborgen. In niet-vaste toestand ontpopt methaan zich tot een belangrijk broeikasgas.

Indien de permafrost volledig smelt - een proces dat op een epische schaal op gang komt bij een opwarming met 4 graden - dan belandt de Aarde mogelijk in een horrorscenario dat moeilijk te beschrijven valt.

Professor Julian Murton van de universiteit van Essex is net terug van een tocht naar de krater. Hij bestudeerde er geologische lagen van meer dan 200.000 jaar oud. Dat was de laatste keer dat de Aarde warmer was dan nu.

"Batagaika geeft ons een beeld van wat er in het verleden gebeurde en wat de toekomst voor ons in petto heeft", verklaarde de expert. "Het smelten van het ijs in de bodem zal zorgen voor snelle veranderingen in de reliëfvorm van het aardoppervlak. Niet al het water kan in de poriën van het losse materiaal worden opgenomen, waardoor de bodem ontstabiel wordt."

De bodem van de Batagaika krater zit vol ravijnen en geulen. Er liggen restanten van mammoeten, muskusossen en oude boomstronken. De professor vond evenwel geen bewijs van een tunnel naar de onderwereld. "De bodem bestaat uit rotsen, ik heb geen poort gezien."

Er wordt vermoed dat de krater ontstond toen de lokale bevolking in de jaren tachtig bomen begon te kappen. "Eens je de aanwezige vegetatie verstoort die zich boven de permafrost bevindt, dan is dat het startschot van een aantal evenementen die elkaar in sneltreinvaart zullen opvolgen", aldus Murton. En probeer die trein dan maar eens te stoppen. (br.hln)

Goed gek: de schommel waar uw leven aan een zijden draadje hangt

Al gehoord van de 'Stairway to Heaven' in Hawaï? Dan weet u dat het verboden is om dat hikepad te gebruiken, ook al is het uitzicht op de top adembenemend. Waaghalzen die deze regel toch in de wind slaan, worden sinds kort beloond met een extra uitdaging: een schommel, die vervaarlijk wiebelt tussen twee roestige palen. Levensgevaarlijk met andere woorden, maar dat houdt de échte avonturiers niet tegen.

Wie de gammele constructie gezet heeft, is niet duidelijk. De laatste tijd duiken er op Instagram echter steeds meer foto's op van schommelende mensen op de top.

Lokale nieuwszender KHON2 ontving al meerdere filmpjes en omwonenden vertellen dat er plots weer meer toeristen naar boven trekken.

Een doorn in het oog is het van de beleidsvoerders: zij zien een extra risico na de toch al gewaagde tocht naar boven niet zitten.

Adoptiemoeder vlucht weg van baby met genetische aandoening, biologische mama reageert liefdevol

Abigail Lynn Fisher werd geboren met een zeldzame genetische afwijking, waardoor haar gezichtje lichtjes misvormd is. Het was de bedoeling dat het meisje bij adoptie-ouders in Georgia terecht zou komen, maar de pleegmoeder vluchtte huilend het ziekenhuis uit toen ze de pasgeboren baby zag. Voor de biologische mama, Christina Fisher, was dit een duidelijk teken.

Christina Fisher (36) uit Florida had al een achttienjarige dochter opgevoed, toen ze ongewenst zwanger werd. Geen papa in de buurt en Christina zou zo goed als dakloos zijn tegen het einde van haar zwangerschap, omdat het caravanpark waar ze woonde, de deuren sloot. Abortus was voor Fisher geen optie en ze besloot haar baby op te geven voor adoptie.

Ze vond een geschikt adoptiegezin, met wie het contact gedurende de zwangerschap perfect verliep. Maar toen Abigail op 11 januari geboren werd, veranderde plots alles. Het babymeisje zag er anders uit omdat ze lijdt aan de zeldzame genetische ziekte van Treacher Collins. Dat syndroom heeft onderontwikkeling van wangen, oren en kaak als gevolg. "Ze hadden mij alleen gezegd dat ze nogal kleine oortjes had", zegt Christina in de Northwest Florida Daily News. Maar Abigails hele gezichtje bleek door de ziekte wat misvormd.

De adoptiemoeder kon daar blijkbaar niet mee leven en bolde het af in het ziekenhuis. "We hebben nooit nog iets van hen gehoord", zegt Christina. De biologische mama besloot haar eigen dochtertje daarom toch zelf op te voeden. Christina ziet zelf de misvormingen bij haar "engeltje" niet en vindt haar perfect zoals ze is. Abigail zal in de toekomst misschien plastische chirurgie nodig hebben, maar ze kan verder een perfect normaal leven leiden.

Fotografe Oksana Peery legde een paar maanden geleden mama en kersverse baby vast in een prachtige fotoreeks. Die gaat de laatste uren viraal. (br.hln)

Babypanda heeft het naar zijn zin in armen van Hao Hao

De babypanda, die afgelopen week in dierenpark Pairi Daiza werd geboren, stelt het goed. Vrijdag zakte zijn gewicht naar 156 gram, bij de geboorte woog hij 171 gram, maar sindsdien kwam het beestje weer goed bij. Dat melden de verzorgers vandaag aan de kranten van Sudpresse.

160 gram, zoveel weegt het pandajong nu. Bij de geboorte heeft een panda een overlevingskans van 50 procent. Maar het feit dat de mama het beestje meteen in de bek nam, is erg positief voor het jong. De verzorgers deelden ook mee dat alles de stoelgang van de babypanda vlot verloopt.

Voor de ontlasting stimuleerden de verzorgers het beestje wel eerst in de couveuse. Verzorger Tim Bouts: "Er is niets geblokkeerd, dus we zijn gerustgesteld. Nu is het aan zijn mama om hem te stimuleren om zijn behoefte te doen." Hao Hao doet het erg goed met haar kleintje. De verzorgers kolven wel nog voorlopig melk bij haar af en geven de baby 2 à 3 keer per dag de fles. "We hopen dat de baby zelf bij de mama zal gaan drinken, nu helpen we Hao Hao nog bij die taak."

De mama neemt haar baby in de bek als hij honger heeft of huilt. Het kleintje heeft nog geen naam, want te vroeg een naam kiezen zou ongeluk brengen. (br.hln)

Draag Crocs nooit langer dan een paar uur per dag, ze zijn slecht voor je voeten

De meningen over schoenen van Crocs zijn verdeeld. De ene houdt ervan, de andere verafschuwt de bekende rubberen gaatjesschoenen. Wel werd tot nu toe altijd gedacht dat ze goed zijn voor je voeten, maar dat spreken enkele toonaangevende dokters tegen. "Draag ze nooit meer dan een paar uur per dag, want de hiel zit niet stevig vast in de schoenen", aldus dokter Megan Leahy.

Je vindt ze geweldig of je haat ze, maar wel staat vast dat er wereldwijd al miljoenen Crocs over de toonbank zijn gegaan. Je ziet ze ook vaak aan de voeten van verzorgingspersoneel en verplegers, want het schoeisel zou heerlijk zitten en nog eens goed zijn voor de voeten ook. Niets van aan zeggen podoloog Megan Leahy en dokter Alex Kor nu.

Misvormde voeten en tenen
"Het is allesbehalve een goed idee om dagelijks Crocs te dragen. Doordat de hiel niet vast zit en er geen steun wordt geboden, hebben tenen de neiging om zich krampachtig vast te klampen. Dat kan leiden tot ontstekingen van de spierpees, vergroeide nagels en zelfs tot misvormde tenen en voeten op langere termijn", aldus Leahy.

Pijn in de hiel of enkel
De uitspraken van de podoloog worden beaamd door dokter Ales Kor. "Ik krijg regelmatig patiënten over de vloer in mijn dokterspraktijk met pijn in de hiel of enkel. Dat zijn zeer regelmatig mensen die vaak Crocs dragen. Telkens moet ik hen dan vertellen dat het komt doordat het rubberen schoeisel niet genoeg steun voor de voet biedt."

Ophopingen van vocht in enkels of benen
Crocs zijn daarentegen wél goed voor mensen die last hebben van extreme ophopingen van vocht in de enkels of benen. Al raden de twee dokters ook dan aan om de schoenen maar een paar uur per dag gedurende een bepaalde periode te dragen. (br.hln)

Noordpool dit jaar voor het eerst in 100.000 jaar mogelijk zonder zeeijs

De Noordpool kan dit jaar of volgend jaar voor het eerst in meer dan 100.000 jaar zonder zeeijs komen te zitten. Dat voorspelt een leidende wetenschapper op het gebied van de polen aan de universiteit van Cambridge.

Uit satellietgegevens blijkt dat er op 1 juni nog maar 11,1 miljoen vierkante kilometer ijs was, terwijl dat de afgelopen dertig jaar gemiddeld bijna 12,7 miljoen vierkante kilometer was.

"Mijn voorspelling is dat het ijs op de Noordpool waarschijnlijk zal verdwijnen, ofwel minder dan een miljoen vierkante kilometer zal zijn in september'', zei Peter Wadhams tegen de Britse krant The Independent.

De snelle opwarming van het poolgebied houdt verband met extreme weersomstandigheden, zoals de overstromingen in delen van Europa en tornado's in de Verenigde Staten die buiten het seizoen voorkomen.
Daarnaast komt er minder zeeijs voor aan de noordkust van Rusland, waardoor de zee beduidend warmer wordt. (br.hln)

Irene Cara - Flashdance - What A Feeling

Klik op de foto om haar te beluisteren

Irene Cara, pseudoniem van Irene T. Escalera (New York City, 18 maart 1959) is een Amerikaanse zangeres en actrice. Begin jaren '80 scoorde ze twee wereldhits met titelsongs van de films Fame en Flashdance.

Al als kind stond Irene Cara in de schijnwerpers. Op de leeftijd van 5 maakte ze haar debuut op Broadway. Enkele jaren later had ze meerdere optredens op Broadway op haar naam staan en had ze opgetreden in een concert ter ere van Duke Ellington samen met onder meer Stevie Wonder, Sammy Davis Jr. en Roberta Flack.

Irene Cara debuteerde op het witte doek als Angela in de romantische thriller Aaron Loves Angela.

Irene Cara speelde Coco Hernandez in de enorm populaire film Fame (1980). In deze film zong ze zowel de titelsong Fame als het nummer Out There On My Own. Fame zou later, in 1983, een nummer 1-hit in Nederland worden. In de gelijknamige televisieserie werd de rol van Coco Hernandez vertolkt door Erica Gimpel.

Later in 1983 zong ze ook de titelsong van Flashdance, getiteld What a feeling. Dat nummer haalde datzelfde jaar in Nederland de 13e plaats van de Top 40. Voor dit nummer won ze een Grammy Award.

Tegenwoordig leeft Irene Cara grotendeels in de anonimiteit. Ze woont in Florida en treedt nu en dan nog op. Verder begeleidt ze een meidengroep, Hot Caramel.

Bokslegende Muhammad Ali of Cassius Clay(74) overleden

Bokslegende Muhammad Ali, die zichzelf "the greatest" noemde, is gisteren op 74-jarige leeftijd overleden in een ziekenhuis in het Amerikaanse Phoenix. Dat meldt Bob Gunnell, een woordvoerder van zijn familie aan NBC News.

"Na een 32 jaren durende strijd tegen Parkinson is Muhammad Ali op 74-jarige leeftijd overleden", meldde Gunnell. Ali lag al een aantal dagen in het ziekenhuis met ademhalingsproblemen, en eerder op de dag had een bron dicht bij de familie al aangegeven dat hij er "heel erg" aan toe was.

Ali leed al meer dan dertig jaar aan de ziekte van Parkinson, waardoor hij langzaam zowel zijn fysieke behendigheid als zijn verbale flair verloor. De ademhalingsproblemen waarmee hij kampte, werden verder gecompliceerd door Parkinson. Gunnell meldde donderdag nog dat Ali "maar een korte tijd" in het ziekenhuis zou moeten blijven en dat zijn toestand stabiel was.

De bokser wordt begraven in Louisville, Kentucky, waar hij geboren werd.

The Greatest

Ali werd op 17 januari 1942 geboren als Cassius Marcellus Clay, en brak door toen hij als 18-jarige in de klasse lichtzwaargewicht goud won op de Olympische Spelen van 1960 in Rome. In 1964 won hij zijn eerste wereldtitel door Sonny Liston te verslaan, als jongste bokser ooit. Hij werd de eerste bokser met drie wereldtitels bij de zwaargewichten.

Behalve als bokser raakte hij ook bekend als mensenrechtenactivist en dichter. In de aanloop naar zijn eerste wereldtitel, tegen Liston, beledigde hij zijn tegenstander, vaak in rijm. Een van die regels was het bekende "float like a butterfly, sting like a bee". Nadat hij Liston in zes ronden verlsoeg, riep Ali zichzelf uit tot "the greatest": "I am the greatest! I am the greatest! I'm the king of the world".

Kort na die wereldtitel deed hij afstand van zijn "slavennaam" Cassius Clay, en kondigde hij aan vanaf dan "Muhammad Ali" te heten. Op het hoogtepunt van de Vietnamoorlog, in 1967, werd Ali opgeroepen voor het leger. Eerder had hij al gezegd dat hij geen "ruzie" had met de Vietcong - hij weigerde te gaan dienen, wat hem in het oog van een nationale storm bracht. "Mijn geweten laat mij niet toe mijn broeder neer te schieten voor groot en machtig Amerika", zei Ali in een interview. "Zij noemden me nooit 'neger'. Zij lynchten me niet. Zij stuurden geen honden op me af." Vanwege die weigering verloor hij zijn wereldtitel en werd hij veroordeeld tot vijf jaar cel. In beroep werd hij vrijgelaten, maar hij mocht niet boksen of het land verlaten.

Als reactie daarop ging Ali lezingen geven. Daarin wees hij er onder meer op dat zwarten niet dezelfde rechten kregen, maar wel in de oorlogen van het land moesten gaan vechten.

Einde carrière

In 1971 werd de veroordeling uiteindelijk ongedaan gemaakt. In 1974 kon hij de wereldtitel weer binnenhalen, tijdens "the rumble in the jungle" in het Congolese Kinshasa. Daar won hij in zeven ronden van titelverdediger George Foreman.

Hij ging in 1981 met pensioen, na 56 van zijn 61 wedstrijden gewonnen te hebben - 19 ervan met knock-out. In 1976 nam hij het nog op tegen de relatief onbekende Jean-Pierre Coopman, de "Leeuw van Vlaanderen". Ali noemde hem "a sweet little pussycat" en sloeg de Belg in vijf ronden KO.

Drie jaar na zijn pensioen werd bij de Amerikaan Parkinson vastgesteld. Maar zelfs met een verslechterende gezondheid, bleef Ali betrokken bij politiek en samenleving. Zo liet hij in december nog zijn afkeuring blijken voor de plannen van de Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump om moslims de toegang tot de Verenigde Staten te ontzeggen. "Wij als moslims moeten opstaan tegen zij die de islam gebruiken om hun eigen agenda te promoten", klonk het.

In een interview met The New York Times in 1988 zei Ali dat zijn Parkinson de rest van de wereld toont dat hij ook een mens is. "Als ik in blakende gezondheid was - als ik mijn laatste twee wedstrijden gewonnen had - als ik geen problemen had, dan zouden de mensen bang zijn van me. Nu hebben ze medelijden. Ze dachten dat ik Superman was. Nu kunnen ze zeggen: 'Hij is menselijk, zoals wij. Hij heeft problemen'." (br.hln)

Melatonine: de oplossing voor slaapproblemen of niet?

Bij onze noorderburen laait de discussie over het slaaphormoon melatonine als slaapmiddel hoog op. Dit hormoon mag er namelijk sinds deze week vrij verkocht worden. Artsen waarschuwen echter dat het geen wondermiddel is om in slaap te raken en dat er weinig onderzoek naar de bijwerkingen is uitgevoerd.

De rechtbank in Nederland oordeelde eerder deze week dat het slaaphormoon melatonine toch vrij verkocht mag worden. Eerder had de Nederlandse Inspectie Gezondheidszorg (IGZ) het advies gegeven dat voor pillen met een dosering boven de 0,3 milligram een voorschrift van de huisarts nodig was. De wetgeving in België is een beetje anders. Sinds januari 2016 kun je het in de apotheek krijgen zonder voorschrift, omdat het dan onder de categorie voedingssupplement valt. Het werd in de jaren 90 uit de handenl gehaald omdat er niet genoeg bewijs was dat het als slaapmiddel werkte. Sinsdien is er nog steeds niet veel onderzoek gedaan naar de werking van melatonine bij orale opname.

Altijd te laat? 7 tips om voortaan op tijd te komen

"Tegen iemand die vaak te laat komt zeggen dat hij op tijd moet komen, is zoals tegen iemand op dieet zeggen dat hij gewoon wat minder moet eten," zo klinken de wijze woorden van Diana DeLonzor in haar boek Never Be Late Again. En daarmee houdt die wijsheid niet op: ze trakteert ons ook nog eens op een hoop tips voor wie er nooit in slaagt om op tijd te komen.

Geef toe: je hebt (een klein) probleem

De eerste stap richting het aanpakken van je "altijd te laat"-probleem? Aanjezelf toegeven dat het effectief een probleem is. Want het is natuurlijk wel charmant dat jij altijd de persoon bent op wie de mensen 10 minuten of zelfs een halfuur moeten wachten ("typisch!"), maar niet iedereen ziet er de humor van in. Zeker in professionele situaties kan te laat komen erg onbeleefd zijn, en het signaal uitsturen dat je de tijd van de anderen niet naar waarde schat.

Wees voorbereid

Geen ochtendmens? Dan draait een haastige ochtend ongetwijfeld uit op drama's met koffievlekken op propere kleren en autosleutels zoeken als je al lang vertrokken had moeten zijn. Zorg er daarom 's avonds voor dat je kleren al klaarliggen, je weet wat er op tafel komt voor het ontbijt en belangrijke spullen als sleutels en portefeuille in je tas zitten. Die mentale rust helpt alvast om kalmer aan je ochtend te beginnen, en in het beste geval 10 minuten eerder de deur uit te gaan.

Pasgeboren babypanda gaf schreeuw die enorm was voor zijn grootte

In dierenpark Pairi Daiza is een reuzenpanda geboren. Het welpje is een mannetje, meldt het dierenpark op Facebook. Moeder en baby stellen het goed. De geboorte is het resultaat van het lange werk van een team dat de afgelopen 48 uur de situatie nauwlettend in de gaten heeft gehouden.

Dinsdagavond merkten de verzorgers op dat de hormonen die voorafgaan aan zwangerschap sterk aanwezig waren en dat het progesteronniveau gedaald was. Afgelopen nacht was het dan zover. Hao Hao kreeg weeën om 23 uur en om 2.02 uur werd het jong geboren. Het diertje is een flinke welp van 171 gram. Ter vergelijking: het gemiddelde gewicht van een pandawelp is een honderdtal gram.

"Bij zijn geboorte gaf de baby een schreeuw die enorm was voor zijn grootte", zegt directeur zoölogie van Pairi Daiza, Tim Bouts. "Hao Hao nam het diertje meteen in de bek. Hij heeft al twee keer gedronken bij zijn moeder, bij wie hij zo vaak als mogelijk is. En ze neemt hem systematisch in de bek, wat een teken is dat ze het diertje aanvaardt. Het is natuurlijk nog een risicovolle periode voor het kleintje, met risico op ziekte of problemen met de melk. Maar het team hoopt die onder controle te krijgen."

Het diertje heeft voorlopig nog een roze huid. De eerste witte en zwarte haartjes zouden in de loop van de komende dagen moeten verschijnen. Na een maand weegt de panda twee kilogram. Vanaf zes maanden begint het dier bamboe te eten. Na een jaar heeft de panda in principe zijn moeder niet meer nodig, maar het dier zal wel bij zijn moeder blijven. De panda keert terug naar China als hij vier is, zo heeft het park afgesproken met het land.

Het diertje heeft nog geen naam. "We werken daar snel aan", zegt Eric Domb, directeur van Pairi Daiza. "De grootste zorg is momenteel dat de baby levensvatbaar is. Hij krijgt hoe dan ook een Chinese naam."

Het publiek moet nog even wachten eer ze de aanwinst kunnen bewonderen. "Een datum geven, is op dit moment onmogelijk, alles hangt af van de evolutie van de panda", aldus nog Domb.

Bedreigde diersoort

Zakenman Marc Coucke, sinds kort mede-eigenaar van het dierenpark, bevestigde op Twitter dat de kleine panda 171 gram weegt en al drinkt. "Ziet er goed uit qua overlevingskans", dixit Coucke, die Pairi Daiza in april samen met oprichter Eric Domb van de beurs haalde. 

De reuzenpanda bevindt zich op de IUCN Redlist van bedreigde diersoorten. "In het wild zijn er minder dan 2.000 panda's te vinden en dat maakt dat elke geboorte van cruciaal belang is voor het behoud van de soort", klinkt het.

Tot op heden zijn er maar twee Europese landen die dankzij de hulp van China geslaagd zijn in hun pogingen tot voortplanting van de soort: Oostenrijk en Spanje. Belgïe is dus het derde land in Europa dat een pandababy mag verwelkomen. Volgens de directie van Pairi Daiza is de geboorte van de baby van Hao Hao de eerste dit jaar wereldwijd buiten China.

Dubbele kunstmatige inseminatie

Pairi Daiza diende het dossier voor de opvang van een koppel reuzenpanda's in op 15 augustus 2008. De panda's, vrouwtje Hao Hao en mannetje Xing Hui, kwamen aan op 23 februari 2014. Ze blijven vijftien jaar in het park.

"China stelde drie koppels voor", aldus Eric Domb. "We hebben de verantwoordelijken van onze onderzoekscentra laten kiezen welk van de drie naar het park kwam. Wat we toen wel niet wisten was dat de moeder van Hao Hao negen kleintjes had gekregen."

De babypanda werd verwekt via een dubbele kunstmatige inseminatie uitgevoerd met het sperma van Xing Hui. Het delicate proces werd begeleid door een Chinese dierenarts en de faculteit Dierengeneeskunde van de Universiteit Gent. In mei doken de eerste tekenen van zwangerschap op, maar het was nog onzeker of er een baby in aantocht was. (br.hln)

Migraines komen vaker voor bij vrouwen, en dit is waarom

Migraine mag dan een onzichtbare aandoening zijn, het maakt de aanvallen er niet minder slopend om. Vrouwen hebben vier keer meer kans dan mannen om ze te krijgen, en de wetenschap denkt nu ook te weten waarom.

Vrouwen krijgen vaker migraines, en hebben ook meer kans op complicaties. Een nieuwe studie, gepubliceerd in het tijdschrift The BMJ, kon vaststellen dat vrouwen met migraines meer kans hebben op hartproblemen en beroertes. Ze lopen ook meer risico om daaraan te sterven dan vrouwen zonder migraine-aanvallen. Dat werd geconcludeerd na een studie bij 11.551 vrouwen, die 22 jaar lang gevolgd werden. Vrouwen met migraines hadden 50 procent meer kans om een serieus hartprobleem te ontwikkelen. De wetenschappers stellen dan ook dat migraines mee in rekening gebracht moeten worden als een risicofactor.

Hormoonschommelingen
Een tweede studie, gepubliceerd in het tijdschrift Neurology, kon ook een link vaststellen tussen hormonen en migraines. Dit is al lang een hypothese bij wetenschappers, maar kon nog nooit aangetoond worden. Migraines komen immers vaker voor bij vrouwen in de twee dagen voor hun maandstonden.

In het onderzoek moesten 114 vrouwen met migraines en 223 vrouwen zonder een dagboek bijhouden. Ook werden er dagelijks urinestalen afgenomen om de hormooncyclus in het oog te houden. Dit deden ze een maand per jaar, tien jaar lang.

Wat bleek: bij vrouwen met migraines zakt het oestrogeengehalte sneller in de aanloop naar hun maandstonden dan bij vrouwen zonder de hoofdpijn. Dat zou dus een mogelijke trigger kunnen zijn. "Bij de meeste vrouwen heeft de migraine een hormonale oorzaak. Mannen hebben daarentegen nooit zo veel last van hormoonschommelingen dan vrouwen, en krijgen dus ook minder migraines in het algemeen."

Momenteel bestaat er nog geen medicijn tegen migraines. De symptomen kunnen behandeld worden met onder meer pijnstillers, maar een manier om de aanvallen te voorkomen is er (voorlopig) nog niet. (br.hln)