Huiselijk geweld neemt toe en dat treft niet enkel vrouwen. Vier op
de tien slachtoffers zijn van het mannelijke geslacht, zo toont een
nieuw Brits rapport aan. Vaak worden deze heren niet of nauwelijks
gehoord.
De studie, uitgevoerd door een organisatie voor meer Gelijkheid, toont
aan dat mannelijke slachtoffers vrijwel volledig genegeerd worden door
het justitiële stelsel. Politie en magistraten hechten weinig geloof en
negeren vaak de mannelijke benarde situatie.
Vervolging De
organisatie baseert zijn cijfers op het aantal gemelde slachtoffers en
de statistieken van de British Crime Survey. Volgens het rapport werden
in de periode 2008-2009 meer dan 41.000 mannen vervolgd voor huiselijk
geweld, maar slechts 2.700 vrouwen. Meer dan de helft van de mannelijke
slachtoffers beweert echter ernstige schade te lijden.
Tweede klas Het
rapport komt er als tegenreactie op nieuwe rechterlijke richtlijnen in
Engeland. Daarin staat dat het huiselijk geweld hoofdzakelijk bestaat
uit geweld van mannen tegen vrouwen. De organisatie betreurt dat
getroffen mannen als tweede klas-slachtoffers worden aanzien.
Riverdance is een theatershow van traditionele Ierse tapdans, gekenmerkt door snelle bewegingen van de benen waarbij lijf en armen onbeweeglijk blijven.
Riverdance had als eerste uitvoering de pauzevoorstelling van het Eurovisiesongfestival 1994 op 30 april. Daar was ook het koor Anúna bij betrokken. De reacties waren zo positief dat er een complete avondvullende uitvoering van werd gemaakt.
In november 1994 werden in Dublin kaarten verkocht voor de eerste avondvullende show van Riverdance. De première was in het Point Theatre op 9 februari 1995 met in de bezetting Michael Flatley en kampioene Irish Dancing Jean Butler. De muziek was gecomponeerd door Bill Whelan. De show liep vijf weken en was helemaal uitverkocht.
Riverdance wordt nog steeds over de hele wereld uitgevoerd. Elk productiebedrijf is genoemd naar een Ierse rivier. Dat zijn Boyne (in Noord-Amerika), Avoca en Foyle (in Europa) en Corrib (in het Verre Oosten). Riverdance werd ook uitgevoerd bij de openingsceremonie van de Special Olympics in 2003; Lynn Hilary was hierbij de hoofdzangeres.
Er is veel kritiek geweest op Riverdance vanuit de traditionele culturele gemeenschap, omdat het de Ierse traditie slechts als voorbeeld gebruikte, en de muziek nieuw was en niet traditioneel. Er werden ook "gemengde" dansen uitgevoerd (Amerikaans tapdansen, ballet, en ook jazz werden gebruikt; de ritmische structuur van veel van de muziek heeft zijn wortels in de ingewikkelde polyritmiek uit Oost-Europa). Het artistieke niveau was echter erg hoog, met ontwerpers, choreografen, dansers en musici van wereldklasse.
Door Riverdance werden Ierse dans en muziek in korte tijd populair over de hele wereld. De belangstelling voor dansscholen nam sterk toe, nieuwe musici wilden traditionele Ierse muziek uitvoeren en de belangstelling voor de Ierse cultuur steeg tot ongekende hoogte.
Velen kwamen echter tot de ontdekking dat het publiek niet zozeer belangstelling had voor de Ierse cultuur en traditie waar Riverdance op was gebaseerd, als wel voor het spektakel van de eerste theatershow, of zelfs imitaties van de muziek ervan en de mengvormen van de dansen. Veel van de enthousiaste nieuwe musici verdwenen weer na de ontdekking dat voor traditionele Ierse muziek oefening, kunde en volharding nodig zijn. Hetzelfde gold elders, zoals op dansscholen.
De mening van de traditionele Ierse culturele gemeenschap was zo ongeveer dat Riverdance een aantrekkelijk en kundig gemaakt stukje Broadway-theater was; het leverde een enorme bijdrage aan de populariteit van de Ierse kunst en cultuur in de wereld, maar de veranderingen die het daarin teweegbracht zaten veel van de oorspronkelijke deelnemers niet lekker. Maar zelfs de grootste tegenstanders moesten toegeven dat de show een aanzienlijke geldstroom richting Ierse kunst en cultuur teweegbracht.
Gustave Franciscus De Smet 1877 - 1943 was een Vlaams kunstschilder
Gustave De Smet 1877 - 1943 was een Vlaams kunstschilder
Gustave Franciscus De Smet (Gent, 21 januari 1877 Deurle, 8 oktober 1943) was een Vlaams kunstschilder. Samen met Constant Permeke en Frits Van den Berghe behoort hij tot de grote drie van het Vlaamse Expressionisme. Hij signeerde zijn werken vaak met Gust. De Smet.
Zij vormden, voor en na de Eerste Wereldoorlog, de tweede kunstenaarsgroep van de Latemse Scholen, aan de Leie te Sint-Martens-Latem. Gustave De Smet was, in deze groep, wel de kunstenaar die het langst onder kubistische invloed werkte. Hij werd de schilder van het Vlaamse vrolijke leven, in sereen sterke composities.
De Smet werd geboren als zoon van de huisschilder-decorateur en fotograaf Jules De Smet. Gustave had een 4 jaar jongere broer, de impressionistische Léon De Smet. Beiden volgden de Gentse Academie. Terwijl Gustave eerder onregelmatig volgde, was Léon een schitterend student.
Een impressionistisch stilleven van Gustave De Smet is aan een recordprijs van 148.100euro verkocht.
De Smet trouwde in 1898 met Gusta Van Hoorebeke en bleef in Gent wonen. Eerst in 1908 volgde hij zijn broer Léon naar Sint-Martens-Latem. Daar ging hun aandacht eerder uit naar het impressionistische luminisme van Emile Claus, die in het nabijgelegen Astene verbleef, in zijn villa Zonneschijn. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, week Gustave met zijn gezin en zijn vriend Frits Van den Berghe uit naar Nederland. Van 1914 tot 1922 verbleven zij te Amsterdam, te Hilversum, te Laren en te Blaricum. In Nederland leerde hij zowel het Duitse als het Hollandse expressionisme kennen, waarbij de Franse schilder Henri Le Fauconnier een voortrekkersrol speelde. Dit betekende het grote keerpunt in zijn kunst.
In 1922 keerde hij naar België terug, om samen met Frits Van den Berghe bij Permeke in te trekken, te Oostende. Toen had hij toch al de Sélection-beweging op gang gebracht, met de Brusselse kunstkenners André de Ridder en P.G. Van Hecke. Na enige maanden trok hij weer naar zijn Leiestreek en in 1923 ging hij in Bachte-Maria-Leerne wonen en daarna in Afsnee, om zich tenslotte in 1927 in Deurle te vestigen.
Zijn expressionisme, met de eigen kubistische inslag, had op dat moment een hoogtepunt bereikt, met zijn circus- en kermistaferelen, zijn accordeonspelers en zijn evocaties van dorp en huis, doordrenkt van zijn specifiek coloriet. Op dat ogenblik stond zijn expressieve kracht mijlenver van de visie van zijn broer Léon.
Het voormalige woning en werkruimte van Gust De Smet, er is nu een klein museum ondergebracht. Je ziet er werken van Gust De Smet uit de periode 1915 tot aan zijn dood (1943).
De Smet overleed op 66-jarige leeftijd te Deurle. In reactie op De Smets dood zei Permeke: "Hij was nooit klein." De Smets woonhuis wordt bewaard als lokaal museum.
In het Nederlandse Breda zijn dit weekeinde meer dan 4.000
roodharigen van over de hele wereld samengekomen. De vijfde editie deed
het daarmee beter dan de vorige uitgaven.
Vandaag beleefde het evenement een hoogtepunt met de traditionele
groepsfoto op de Markt in de stad. Verder waren er lezingen over de
wetenschappelijke betekenis die aan rood haar wordt toegekend, een
modeshow voor roodharigen en een expositie van werk van jonge
kunstenaars in de Grote Kerk.
De initiator van het evenement,
kunstschilder Bart Rouwenhorst, was zeer te spreken over het verloop van
de dag. "Ik ben hier ooit mee begonnen als een kleinschalig
kunstproject, het is fantastisch om dit evenement nog elk jaar groter te
zien worden".
Het regent babyfeesten: een feest om een zwangerschap aan te
kondigen, een feest om de moeder te overladen met geschenken én nu nog
een feest waarop het geslacht van de baby plechtig wordt aangekondigd.
Nergens anders dan in de Verenigde Staten een trend, of wat dacht u.
Om het geheel een beetje spannender te maken weten soms ook de
aanstaande ouders nog niet wat het geslacht van de baby is. Het
hoogtepunt van het feest is dan ook wanneer De Envelop wordt opengemaakt
en het geslacht, voor de zekerheid geschreven op de achterkant van een
echografie, wordt voorgelezen voor de verzamelde vrienden en familie.
Wie
dan teleurgesteld is over het geslacht van de baby, heeft geen tijd om
bij te komen. Felicitaties, (goed bedoeld) advies, aanbiedingen voor
tweedehandskledij en gefluisterde geheimen komen jouw richting uit.
Anderen
pakken het anders aan, en schakelen een vertrouwenspersoon in die een
plaatselijke bakker het geslacht laat verbergen in de taart die niet weg
te denken is van Amerikaanse feestjes.
Sommige ouders weten het wel, en verstoppen hints in zelfgebakken cupcakes of zakjes met popcorn.
Britse
sites als The Guardian berichtten over de trend, met als onderliggende
boodschap: "Laten we voor een keer de Amerikaanse vrienden niet na-apen,
en deze trend aan ons voorbij laten gaan." Eerlijk gezegd: dat lijkt
ons geen slecht idee. (br.hln)
Duizenden Japanse scholen zetten walvissenvlees op menu
Duizenden Japanse scholen zetten walvissenvlees op menu
In Japan hebben duizenden schoolkantines walvissenvlees op het menu
staan. Dat blijkt uit een onderzoek van het Japanse persagentschap Kyodo
News. Nochtans geldt er een internationaal verbod op de commerciële
walvisvangst.
Van de 30.000 basisscholen en colleges in Japan hebben er zo'n 5.300 hun
leerlingen minstens een keer walvissenvlees voorgeschoteld in de
periode van april 2009 tot maart 2010.
In de jaren '60 en '70
werd walvissenvlees erg vaak gegeten in Japan, maar sinds het verbod op
commerciële walvisvangst en een daling in het aanbod was het langzaamaan
van het menu verdwenen. Nu Japan zijn walvisvangst weer opgedreven
heeft, maakt het vlees een comeback in de schoolkantines.
Eeuwenoude traditie Het
Japanse Onderzoeksinstituut voor de walvisachtige, dat de walvisvangst
voor wetenschappelijke doeleinden controleert, verkoopt walvissenvlees
aan de gemeenten, die daarmee de schoolkantines bevoorraden, aan een
derde van de marktprijs, weet het Japanse persagentschap.
Het
internationale moratorium op walvisvangst geldt alleen voor commerciële
doeleinden. Japan gaat onder het mom van wetenschappelijk onderzoek
gewoon door met de jacht op de zeezoogdieren, maar het vlees wordt
uiteindelijk doorverkocht aan winkels en restaurants.
Volgens de Japanse autoriteiten heeft het land recht op de walvissenjacht omdat het gaat om een eeuwenoude traditie.
Zware overstromingen in Zuid-Australië: noodtoestand afgekondigd in Melbourne
Zware overstromingen in Zuid-Australië: noodtoestand afgekondigd in Melbourne
Zuid-Australië is getroffen door de zwaarste overstromingen in
vijftien jaar. De watersnood werd officieel uitgeroepen tot ramp. De
schade wordt voorlopig geraamd op meer dan tien miljoen Australische
dollar. In Melbourne, de hoofdstad van de deelstaat Victoria werd de
noodtoestand afgekondigd.
Meer dan 250 huizen zijn er ondergelopen en ruim veertigduizend gezinnen
zitten er zonder elektriciteit. Het ergste is nog niet voorbij. De
overstromingen kunnen nog dagen aanhouden. Vooral de regionale steden
Shepparton en Horsham lopen nog gevaar.
Honderden gezinnen
houden de adem in. De oevers van de grootste rivieren in Vicotria staan
immers op het punt te bezwijken door de aanhoudende regens in het
noordelijk en westelijk deel van de staat. Inwoners wordt gevraagd om
flessen drinkwater te gebruiken en water te koken.
"Ergste moet nog komen" De
Verzekeringsraad van Australië heeft de overstromingen officieel erkend
als ramp en rekent voor dat de schade minstens tien miljoen
Australische dollar (7,1 miljoen euro) zal bedragen. Premier John Brumby
van Victoria waarschuwt de inwoners. "Er wordt nog meer regen verwacht
voor woensdag en donderdag. Ik vrees dat het ergste nog moet komen.
Intussen zijn 250 huizen ondergelopen en dat aantal zal alleen maar
toenemen", voorspelt Brumby. "De overstromingen zijn een
verschrikkelijke gebeurtenis en het zal weken duren voor alles opgekuist
is".
Intussen zitten ook 40.000 gezinnen zonder stroom.
Honderdvijftig extra agenten zijn naar de zwaarst getroffen gebieden
gestuurd om hulp te bieden, net als vijftig soldaten.
NASA-capsule moet Chileense mijnwerkers bovenhalen
NASA-capsule moet Chileense mijnwerkers bovenhalen
De Chileense marine heeft de capsule onthuld die de 33 mijnwerkers zal
bovenhalen die nu al bijna een maand geblokkeerd zitten in een mijn op
700 meter diepte.
De capsule moet voorzien zijn van zuurstof,
licht, een communicatiesysteem, een videosysteem, en een zitplaats om
personen naar de oppervlakte te brengen, legde een marinecommandant uit.
De capsule wordt ook uitgerust met een veiligheidsmechanisme waardoor
de mijnwerkers zich kunnen bevrijden en terug naar beneden kruipen als
de capsule halfweg zou blokkeren. De verplaatsing naar de oppervlakte
zou tot een uur per mijnwerker duren.
De capsule zal naar
beneden gelaten worden via een doorgang van ongeveer 70 cm diameter.
Maandag begonnen de graafwerken voor die doorgang, die tot vier maanden
kunnen duren.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA is
inmiddels aangekomen bij de mijn om de opgesloten mijnwerkers bij te
staan in het overleven op een kleine oppervlakte.
William Hugh ("Willie") Nelson (Abbott, Texas, 30 april 1933) is een Amerikaanse countryzanger, gitarist en liedjesschrijver. Hij groeide op in Fort Worth.
Nelson en zijn zus Bobbie Lee werden, nadat hun vader overleden en hun moeder weggelopen was, door hun grootouders opgevoed. Nelson kreeg vanaf zijn zesde jaar muziekles via een schriftelijke cursus. Hij leerde gitaarspelen, zijn zus speelde piano. Tijdens hun middelbareschooltijd leerde Bobbie Bud Fletcher kennen, een violist, en zowel Willie als Bobbie gingen deel uit maken van Fletchers muziekgezelschap "The Bohemian Fiddlers".
Na zijn eindexamen moest Nelson in dienst, en hij ging bij de luchtmacht. Hij verliet de luchtmacht echter al snel in verband met rugklachten. Na zijn korte diensttijd ging Nelson een jaar naar de universiteit maar hield ook dat voor gezien. Uiteindelijk werd hij diskjockey bij een country radiozender in Fort Worth, Texas. Ook zong hij af en toe country liedjes in de plaatselijke cafés. In 1956 verhuisde hij naar Vancouver, Washington en begon zijn muzikale carrière vorm te krijgen. Hij nam een nummer van Leon Payne op ("Lumberjack"). De single verkocht redelijk maar brak niet echt door. Nelson bleef dj-werk doen en zong regelmatig in clubs en cafés. Hij schreef een liedje ("Family Bible") en verkocht dat voor vijftig dollar, en dat nummer werd een hit voor Claude Grey in 1960. Het werd naderhand ook door veel artiesten gecoverd en wordt door velen beschouwd als een gospel klassieker.
Nelson is vier keer getrouwd geweest en heeft acht kinderen. Uit zijn eerste huwelijk met Martha Matthews heeft hij drie kinderen - Lana, Susie en Billy (overleden in 1991. Nelson scheidde van Matthews in 1962. Van 1963 tot 1971 was hij getrouwd met Shirley Collie. Dit huwelijk bleef kinderloos. In 1971 trouwde hij met Connie Koepke. Zij kreeg twee dochters, Paula Carlene en Amy. Het paar scheidde in 1988. Sinds 1991 is Nelson getrouwd met Annie D'Angelo. Ze hebben twee zoons, Lukas Autry en Jacob Micah.
Steven Tyler
Steven Victor Tallarico (26 maart 1948, Yonkers, Verenigde Staten), beter bekend als Steven Tyler, is de zanger van de rockband Aerosmith.
Bekende eigenschappen van Tyler zijn z'n brede mond (iets wat hij met collega-rockartiest Mick Jagger gemeen heeft) en het sjaaltje dat vaak aan zijn microfoonstandaard hangt.
Steven heeft 3 dochters en 1 zoon. Zijn oudste dochter is de bekende actrice Liv Tyler. Aanvankelijk dacht Liv Tyler dat Todd Rundgren haar vader was, omdat deze haar had opgevoed. Uiteindelijk kon de fysieke gelijkenis niet meer als toevallig worden afgedaan. Zijn andere kinderen heten Mia, Chelsea & Taj.
Vanwege hun inname van stimulerende middelen werden Tyler en Aerosmith-gitarist Joe Perry ook wel de Toxic Twins genoemd, de 'Giftige Tweeling'.
Tyler viel begin augustus 2009 van het podium na een optreden in South Dakota. Hij moest naar het ziekenhuis, maar hij zou geen blijvend letsel aan de val overhouden.
Na een paar dagen onzekerheid kondigde Joe Perry in november 2009 aan dat Steven Tyler stopte met Aerosmith om een solo carrière op te starten.
Een dag later kondigde Steven Tyler aan dat hij niet van plan was Aerosmith te verlaten. Hij doet zelfs mee met het project van Joe Perry
Ruim acht op de tien personen heeft last van de post-vakantieblues.
Terugkeren naar huis en naar het werk geeft hen een depressief gevoel.
De overgang van zon en 35 graden naar grijs en 15 graden, de start van
een nieuw jaar vol ochtendstress, files en deadlines en het achterlaten
van zwembad en cocktails of pure natuur is voor velen genoeg om een
slecht humeur te krijgen.
De kans op de post-vakantieblues werd zelfs in een soort formule
gegoten: jobtevredenheid plus relatie met de collega's, vermenigvuldigd
met de mogelijkheid om te ontspannen.
6 uur na thuiskomst Voor
sommigen begint die stemming nog voor ze terug thuis zijn of zelfs voor
ze op het vliegtuig stappen. De laatste dagen van hun vakantie kunnen
ze minder genieten omdat ze al bezig zijn met de terugkeer. Gemiddeld
duurt het echter 6,21 uur na het landen van het vliegtuig of het
parkeren van de wagen voor de blues toeslaat.
Kantoorpolitiek Maar
bij de terugkeer naar het werk wordt het pas echt duidelijk. Eén op
negen neemt na een vakantie nog een dag ziekteverlof gewoon omdat ze het
niet aankunnen. Drie op vier heeft binnen de week na de vakantie alweer
evenveel stress als voor ze vertrokken.
Dat heeft veel te maken
met de zogenaamde 'kantoorpolitiek'. Terugkeer na een vakantie doet je
de kleine kantjes van de collega's, het onderlinge gesmoes en alles wat
er misloopt weer duidelijker zien.
Relaties Ook
relaties lijden onder de terugkeer van een vakantie. Soms omdat tijdens
de vakantie pijnlijk duidelijk werd hoe slecht de verhouding is, soms
omdat de terugkeer naar de realiteit voor onenigheid zorgt.
Bikini of nieuwe vakantie? Hoe
kan je deze post-vakantieblues nu aanpakken? Daarover bestaat op zijn
zachtst gezegd nogal wat onenigheid. Sommigen raden aan om een bikini
aan te trekken onder je werkkleren, anderen supporteren voor een siesta
of voor luchtverfrissers met vakantiegeuren.
Al lijkt de beste
manier nog: een nieuwe vakantie of een weekendje weg boeken. Uit recent
onderzoek kwam naar voren dat mensen gelukkiger zijn in de acht weken
voor de vakantie dan tijdens de vakantie zelf. Deze is immers vaak niet
altijd zoals je had verwacht. Maar die nieuwe vakantie die je in
gedachten hebt... die is nog perfect!
Meer dan 66 jaar nadat ze elkaar leerden kennen, heeft een echtpaar
uit Groot-Brittannië opnieuw de hand kunnen leggen op zijn lang verloren
gewaande liefdesbrieven.
De nu 81-jarige Winnie en haar grote liefde Eric Pashley waren tijdens
de Tweede Wereldoorlog op mekaar verliefd geworden. Ze werkten indertijd
allebei op een landgoed in het graafschap Nottinghamshire - hij als
tuinman, zij als dienstmeisje. Eric verzamelde de brieven in een doos
die hij in het tuinhuis bewaarde. Toen hij als soldaat naar Duitsland
moest vertrekken, verloor hij de brieven uit het oog.
Hotel Het
herenhuis van weleer is intussen een hotel geworden. Zowat een maand
terug trof een personeelslid de doos aan en ontdekte er de brieven in,
die meestal met een lange lijn met het woord 'Kus' eindigden. Het
management ging op zoek naar het verliefde stel, met succes. Het duo
werd uitgenodigd voor een luxe-weekend in het hotel.
De Pashleys zijn intussen 61 jaar getrouwd en hebben vijf kinderen, elf kleinkinderen en vijf achterkleinkinderen.
Dokter Janssen laatste werk is klaar: wonderpil tegen aids
Dokter Janssen laatste werk is klaar: wonderpil tegen aids
Het laatste medicijn van Paul Janssen, de stichter van Janssen
Pharmaceutica, is zeven jaar na zijn dood klaar. Het is een zeer
krachtig aidspilletje. Janssen noemde het zijn wereldkampioen. Dat
berichten de Coreliokranten.
Het zusterbedrijf van Janssen Pharmaceutica, Tibotec, heeft het nieuw
aidsgeneesmiddel klaar. Het moet nog wel een naam krijgen. Het is nu
bekend als TMC278.
Het was de droom van Janssen om een medicijn
te ontwikkelen voor zogenaamde naïeve patiënten, zegt Paul Stoffels, die
bij het Amerikaanse farmaconcern Johnson & Johnson, moederbedrijf
van zowel Janssen Pharmaceutica als Tibotec, verantwoordelijk is voor
het geneesmiddelenonderzoek.
"Dat zijn patiënten die nog nooit
een aidsremmer hebben geslikt. En om de behandeling van deze patiënten
zo makkelijk en efficiënt mogelijk te maken, moest het gaan om een
middel dat slechts één keer per dag genomen moest worden, dat heel
makkelijk ingeslikt kon worden en dat bovendien zonder nevenwerkingen
meteen het aidsvirus op een krachtige manier kon aanvallen."
Grote stap Stoffels
zegt dat met TMC278 een zeer grote stap wordt gezet om de levensduur
van de zogenaamde naïeve patiënten zodanig te verlengen dat die in de
buurt komt van de gemiddelde levensduur. Stoffels vindt het cruciaal dat
het ook voorgeschreven kan worden aan zwangere vrouwen.
De
verwachting is dat TMC278 na het verkrijgen van een verkoopvergunning
van de Europese gezondheidsautoriteit Emea in de herfst van volgend jaar
verkrijgbaar zal zijn in Europa. Met TMC278 kan ook de aidsbestrijding
in de ontwikkelingslanden en vooral Afrika een hele stap vooruit zetten.
Banaan wordt steeds vaker aangetroffen in beautyproducten. Dat is te
wijten aan de 'groene cosmeticatrend', waarbij liefst biologische fruit
en groenten in producten worden verwerkt, zo schrijft de Nederlandse
cosmeticasite cosmopinie.
In de beautywereld wordt banaan voorlopig vooral verwerkt in shampoo en
conditioners omdat het het haar doet glanzen. Het bevat ook vele
antioxidanten, enzymen en vitamine A, B6, B12 en C. de antibacteriële
werking zorgt ervoor dat het ook in gezichtsmaskers tegen puistjes wordt
verwerkt.
Een bijkomend voordeel is dat banaan niet irriterend
is voor de huid, en dit in tegenstelling tot eerder zure vruchten zoals
sinaasappel, pompelmoes of citroen. Daarom kan banaan ook in pure vorm
op de huid worden gebruikt.
Mungo Jerry is de naam van een Engelse popgroep, die vooral in de vroege jaren 70 succes had. Hierna zijn ze nog jaren actief geweest, met een steeds veranderende line-up, maar met Ray Dorset altijd als voorman. Ze zijn vooral bekend door hun hits "In the Summertime", "Lady Rose" en "Alright alright alright".
Indiase textielarbeiders worden uitgebuit voor C&A en H&M.
Een onderzoek van de Nederlandse Volkskrant bewijst dat de
modewarenhuizen een deel van hun collectie laten produceren in een
textielfabriek in India die vrouwen en meisjes uitbuit.
De ongeveer negenduizend arbeidsters in de fabriek in de deelstaat
Tamilnadu zitten min of meer opgesloten op het fabrieksterrein, hebben
geen contract en krijgen niet meteen al hun geld. Volgens de krant, die
de fabriek KPR Mills heeft bezocht, beweert het bedrijf dat alle
werkneemsters minimaal 16 jaar zijn.
Een kwart van hun loon
wordt ingehouden en ongevraagd gespaard om als bruidschat te dienen. Ze
kunnen het pas krijgen als ze drie jaar bij KPR werken. In de fabriek
wordt kleding gemaakt met zowel het logo van H&M als dat van
C&A.
Reacties H&M bevestigt dat er
vorig jaar en in augustus dit jaar kleding bij het bedrijf werd besteld.
Het ging om poloshirts en kinderleggings. Vorig jaar werd de
samenwerking aanvankelijk stilgelegd vanwege de werkomstandigheden bij
het bedrijf, maar later weer hervat toen zou blijken dat die waren
verbeterd.
Geconfronteerd met de bevindingen, kondigt H&M aan
opnieuw poolshoogte te gaan nemen in India. Mogelijk wordt de productie
dan stilgelegd. C&A laat weten de banden met het bedrijf zo snel
mogelijk te verbreken.
De kledingwinkel beweert niet op de
hoogte te zijn van het KPR contact en dacht zaken te doen met een
dochteronderneming, Quantum Knits. (br.hln)
De kans bestaat dat de dertigste Gordel die zondag plaatsvindt,
meteen ook de laatste wordt. "Als er een globaal communautair akkoord
komt, hoeft het voor mij niet meer", zegt Carla Galle, administrateur
generaal bij het organiserende Bloso.
Met andere woorden: als de politieke onderhandelaars in hun opzet
slagen, betekent dat waarschijnlijk het einde van de jaarlijkse fiets-
en wandelhappening in de Vlaamse rand rond Brussel, met gemiddeld 80.000
deelnemers. "Zeker, de Gordel is ook een puur sportief gebeuren en een
gezinshappening met muziek. Maar hij is ook onlosmakelijk verbonden met
het Vlaamse engagement in de randgemeenten", zegt Galle. "Als de
politieke partijen een akkoord bereiken, is het niet aan een
sportadministratie als Bloso daar nog verder actie rond te voeren. Dan
zou het ook niet meer dat unieke evenement zijn."
De baas van
Bloso ziet niet meteen anderen in staat om de organisatie over te nemen.
"We hebben het al die jaren in goede banen kunnen leiden. Dat is niet
niks." Een en ander belooft tot pittige discussies te zullen leiden.
Eric Van Rompuy (CD&V) bijvoorbeeld vindt dat de Gordel moet blijven
bestaan. En Anne Sobrie, schepen in Sint-Genesius-Rode, meent dat het
Vlaamse karakter van de rand blijvende ondersteuning uit de rest van
Vlaanderen verdient.
Massa volk Zondag wordt
meer volk verwacht dan de 68.000 deelnemers van vorig jaar. "Precieze
cijfers zijn er niet, maar we hebben de indruk dat de voorinschrijvingen
beter lopen. Op tal van plaatsen waar kan worden ingeschreven moeten we
extra kaarten leveren. De weersvoorspellingen en het programma zijn ook
beter dan vorig jaar. De mensen beseffen bovendien dat het misschien de
laatste keer zal zijn dat De Gordel georganiseerd wordt", aldus Luk
Peirlinck (Bloso).
Het programma van de 30ste editie omvat meer
dan 800 Gordelkilometers gespreid over 28 fiets- en wandeltochten die
vertrekken vanuit de klassieke gordeltrefpunten Sint-Genesius-Rode,
Overijse, Zaventem en Dilbeek. Er staan ook concerten op het programma
van Helmut Lotti, Natalia, Raymond van het Groenewoud en De Kreuners.
Naar
aanleiding van deze feesteditie fabriceerde een kweker uit Laakdal een
nieuwe lichtmauve roosvariëteit die hij Rosa 'De Gordel' noemde. Bloso
bracht tevens het boek '30 jaar gewogen en bewogen. Geschiedenis van de
Gordel' uit. (br.hln)
Bier en champagne van 200 jaar oud gevonden in scheepswrak
Bier en champagne van 200 jaar oud gevonden in scheepswrak in Baltische Zee
Duikers hebben uit een scheepswrak van vermoedelijk zo'n 200 jaar oud
enkele flesjes bier geborgen. Het wrak ligt in de Baltische Zee. Eerder
deze zomer werden al enkele tientallen flessen champagne aangetroffen.
Dat heeft de regering van de semi-autonome Aland-eilandengroep, die
tussen Finland en Zweden ligt, laten weten.
De regering meent dat het om het oudst bewaarde bier ter wereld gaat.
Het werd woensdag ontdekt tijdens de laatste bergingsoperatie, toen er
een flesje brak. De inhoud van de flesjes was tot dan onbekend. Eerder
deze zomer werden in het scheepswrak al zo'n 70 flessen champagne
ontdekt. Tests hebben intussen uitgewezen dat de godendrank haar
kwaliteiten behouden heeft.
De verwachting is dat elke fles
tienduizenden dollars waard is. Naar de waarde van het bier is het nog
gissen. Experts gaan ervan uit dat het schip van het begin van de jaren
1800 dateert. Aland is een Finse eilandengroep met verregaande
autonomie. De mensen spreken er Zweeds.
Het lijkt erop dat Duitse tieners iets langer wachten voor ze
seks hebben. Uit recente overheidscijfers blijkt namelijk dat ze minder
seks hebben dan leeftijdsgenoten vijf jaar geleden. Tegelijk zijn ze
voorzichtiger als ze seks hebben en gebruiken ze vaker anticonceptie:
slechts acht procent van de jongeren gebruikte geen anticonceptie bij de
eerste keer.
Bij de 14-jarigen geeft 4 procent van de jongens en 7 procent van de
meisjes toe al seks gehad te hebben. In 2005 was dit nog respectievelijk
10 en 12 procent.
Op 17-jarige leeftijd is het verschil
nagenoeg onbestaande: 65 procent van de jongens en 66 procent van de
meisjes heeft dan al seks gehad, tegenover 66 procent en 73 procent vijf
jaar geleden.
Migranten versus autochtonen Migrantenjongens
zijn vroeger seksueel actief dan autochtone Duitse jongens (72
tegenover 65 procent), bij de meisjes is dit net omgekeerd (47 versus 60
procent).
De migrantenmeisjes krijgen ook vaker te maken met
seksueel geweld. Eén op vijf kreeg te maken met ongewenste seksuele
intimidaties, tegenover 13 procent van de Duitse meisjes.
Vaste relatie De
redenen om langer maagd te blijven zijn uiteenlopend. Migrantenmeisjes
vinden zich vaak te jong. Andere tieners zijn verlegen en hebben geen
geschikte partner om mee in bed te duiken. Volgens de onderzoekers
zoeken de tieners vooral naar vertrouwen. Dat de meeste jongeren die
seks hadden gehad, dat deden binnen het kader van een vaste relatie,
bewijst dat.
Praten met ouders Betere kennis
over anticonceptie leidt tot een beter verbruik ervan. De meeste Duitse
jongeren werden goed ingelicht door hun ouders en konden er ook met hen
over praten, al was dat bij meisjes meer het geval dan bij jongens (69
versus 58 procent).
In migrantengezinnen is de informatie over
anticonceptie kariger: 50 procent van de meisjes en 41 procent van de
jongens hadden er met hun ouders over gepraat.
Porno? Neen dank u! Uit
het onderzoek bleek ook nog dat de jongeren nauwelijks geïnteresseerd
zijn in porno. Aan de studie namen 3500 jongeren mee, waarvan zo'n
1.000 uit migrantengezinnen.
De overvloedige regenval op 14 juli wordt erkend als algemene ramp.
De ministerraad heeft een reeks koninklijke besluiten
goedgekeurd die bepaalde uitzonderlijke weersomstandigheden erkennen als
algemene ramp en de draagwijdte ervan vastleggen. Het gaat om de
volgende gevallen: - de overvloedige regenval op 2 juli 2010
op de gemeenten Ingelmunster, Izegem, Ledegem, Lendevelde, Pittem en
Wevelgem (West-Vlaanderen) - de overvloedige regenval op 10 juli 2010
op de gemeenten Vilvoorde (Vlaams Brabant); Schaarbeek, Sint-Gillis,
Ukkel en Vorst (Brussel-Hoofdstad) - de overvloedige regenval op 14
juli 2010 op de gemeenten Beersel, Bertem, Diest, Geetbets, Glabbeek,
Herent, Hoegaarden, Huldenberg, Keerbergen, Kortenaken, Kraainem,
Leuven, Oud-Heverlee, Overijse, Scherpenheuvel-Zichem,
Sint-Genesius-Rode, Tienen, Vilvoorde, Zaventem en Zoutleeuw (Vlaams
Brabant); Bevekom, Graven, Ittre, Perwijs en Waver (Waals Brabant);
Bonheiden, Geel, Herenthout, Kasterlee en Olen (Antwerpen); Binche,
Fleurus, La Louvière, Pont-à-Celles, Quévy en Seneffe (Henegouwen);
Marchin en Modave (Luik); Eghezée, Florennes, Gembloux,
Jemeppe-sur-Sambre en Ohey (Namen); Oudergem, Schaarbeek,
Sint-Lambrechts-Woluwe, Sint-Gillis, Ukkel en Vorst (Brussel-Hoofdstad) - de rukwinden die op 14 juli 2010 een belangrijke reeks gemeenten hebben getroffen
Sinds
maart 2007 dekt elke brandverzekeringspolis natuurrampen zoals
overstromingen. Het rampenfonds komt slechts tussen in een beperkt
aantal omstandigheden.
Huidige grootmoeders hebben geen zin om de eeuwigdurende, onbetaalde
kinderoppas te spelen en dat zullen de volwassen kinderen geweten
hebben. Het populaire beeld van de altijd toegeeflijke oma bestaat niet
meer. De alleenstaande oma boven de 50 jaar, de Swoftie genoemd, gaat
graag uit, reist en Twittert erop los. Tijd om enkel de kleinkinderen op
te vangen, rest er niet.
De babyboomers willen van het leven genieten eenmaal ze ouder worden.
Hun leven is na hun vijftigste veel spannender, vrijer en actiever dan
toen ze gebukt gingen onder het werk en de zorgen van hun gezin.
De
oma's van vandaag zijn van een geheel ander ras dan die van weleer. Het
traditionele beeld van de grijzende oude dame in haar schommelstoel
bestaat al lang niet meer. De moderne versie oogt slank, glamoureus, fit
en trendy. Een modern interieur, mobiel, computer of loopband zijn haar
niet vreemd. Net als haar kinderen winkelt ze in ketens als H&M,
Zara en Gap.
Toneelschrijver
Rosemary Friedman, zelf Swoftie, vertelt dit in de Daily Mail: "'Ik ben
niet geïnteresseerd in een onbetaalde oppas, wil mijn dagen niet vullen
met cakes te maken en zandkastelen graven. Het is niet omdat ik altijd
thuis ben en bij de doelgroep van de natuurlijke babysit hoor, dat ik
geen duidelijke richtlijnen mag stellen. Ik ben niet van plan om tegen
een mijn zin tijd en energie in mijn tien kleinkinderen te stoppen. Ik
vraag me af hoeveel meer oma's stiekem hetzelfde voelen?" (br.hln)
