In Nederland heeft een 28-jarige zwerver ontdekt dat hij de zoon is
van een miljonair, schrijft de Volkskrant. Jerry Winkler werd opgevoed
door zijn moeder en een andere man, maar kreeg na de dood van zijn
moeder zware aanvaringen met zijn stiefvader.
Hij liep op zijn veertiende weg van huis, en begon een lange tocht langs
opvangtehuizen, internaten, gastgezinnen en daklozenpensions door heel
Nederland. Hij raakte aan drank en drugs, dealde en zwierf over straat.
Jerry
ging op zoek naar zijn biologische vader toen hij vernam dat zijn
moeder een affaire had gehad in de periode dat hij werd verwerkt. Hij
ontdekte zo dat zijn echte vader de in 1992 gestorven miljonair Alfred
Winkler uit Bussum is, wat bevestigd werd door een DNA-test.
De
man kan waarschijnlijk geen aanspraak maken op de erfenis van de
miljonair, maar wordt nu wel onderhouden door de stichting waaraan zijn
vader geld naliet. Die bekijkt of ze hem op weg kan helpen in het leven.
Eugénie Blanchard (114), oudste mens ter wereld, overleden
Eugénie Blanchard (114), oudste mens ter wereld, overleden
Eugénie Blanchard, de oudste mens ter wereld, is op 114-jarige leeftijd
overleden. Blanchard stierf in een ziekenhuis op Saint-Barthélémy, het
eiland in de Franse Antillen waar ze op 16 februari 1896 ook werd
geboren. Ze werkte jarenlang als non op Curaçao. De Française was sinds 4
mei 2010 officieel erkend als de oudste mens ter wereld, na het
overlijden van de Japanse Kama Chinen enkele dagen voor haar 115de
verjaardag. De Amerikaanse Eunice Sanborn is nu de oudste mens ter
wereld. Ook zij werd deze zomer 114 jaar.
Een op vijf vrouwen liegt tegen vriendin over prijs kledingstuk
Een op vijf vrouwen liegt tegen vriendin over prijs kledingstuk
Een op de tien Britse vrouwen is beschaamd wanneer ze veel geld aan
kledij uitgeeft, 20 procent van hen liegt zelfs over de prijs van een
outfit.
56 procent van
de dames zegt dat een kledingstuk minder kostte tegen vrienden, dat
blijkt uit een enquête bij 1.121 vrouwen in het Verenigd Koninkrijk door
MyVoucherCodes.co.uk. Ze wil liever het imago van een koopjesjager dan
een snob genoemd te worden. 36 procent is trots op zichzelf wanneer ze
een koopje vond. 67 procent liegt regelmatig over de prijs van kledij
tegen haar partner.
90 procent haaien in oceanen uitgemoord jongste 20 jaar
90 procent haaien in oceanen uitgemoord jongste 20 jaar
De mensheid is aan een recordtempo de haai aan het uitmoorden. De
jongste twintig jaar is zeker de helft van alle kraakbeenvissen
(chondrichthyes) in onze oceanen verdwenen. Van die groep, waarin ook
roggen zitten, worden de 400 soorten haaien het hardst getroffen. Van de
kleinere soorten haaien is 70 procent verdwenen, van de grotere, de
soorten die we graag zien in documentaires of waar we voor naar aquaria
trekken, zelfs 90 procent. Wetenschappers rekenden uit dat zelfs wanneer
er vanaf morgen geen enkele haai meer wordt gedood, het minstens twee
mensengeneraties zal duren voor het bestand hersteld is. Maar momenteel
is de kans reëel dat voor onze kleinkinderen haaien iets uit het
verleden zullen zijn.
Een studie in opdracht van de International Union for Conservation of
Nature (IUCN), waaraan meer dan honderd marinebiologen en haaienexperts
uit de hele wereld werkten, werpt een dramatisch licht op de toestand
van één van de oudste wezens op onze planeet. De eerste haaien zwommen
420 miljoen jaar geleden in onze zeeën. Ze evolueerden 320 miljoen jaar
lang tot wat ze nu al 100 miljoen jaar zijn. De mens, die in zijn
intelligente vorm amper 200.000 jaar bestaat, is er dus in geslaagd om
vooral de jongste 20 jaar de haai tot op het randje van uitsterven te
brengen.
Haai doodt mens: 10-0 Het is niet
echt een eerlijke strijd. De kans dat u door een haai gebeten wordt
(niet eens gedood) terwijl u aan het zwemmen bent in de zee is 38 keer
kleiner dan de kans dat u getroffen wordt door bliksem. Voor elke
persoon die gebeten wordt door een haai (alweer, niet gedood) verdrinken
er 3.306 bij het zwemmen in de zee.
Mens doodt haai: 100.000.000-0 Terwijl
er gemiddeld jaarlijks tien mensen wereldwijd sterven door een
haaienaanval, worden naar schatting jaarlijks 100 miljoen haaien gedood,
waarvan ongeveer 73 procent specifiek voor de handel in haaienvinnen.
Of: 8.330 haaien per uur, 138 per minuut, eentje om de 2,3 seconden. Die
slachtpartij is een relatief jong fenomeen: ze kreeg een nieuwe élan
toen een aantal Aziatische landen aan hun economische opmars begonnen.
De vinnen brengen in Azië honderden dollars op. Haaienvinnensoep wordt
gezien als statusverhogend, een wondermiddel voor alles, van kaalheid
tot impotentie. Het mag op geen enkel trouwfeest van de nieuwe
middenklasse in bijvoorbeeld China ontbreken.
Smaakloosen ongezond Eigenlijk
heeft de vin geen smaak, maar ze wordt geserveerd in combinatie met
onder meer kip en ham. Chinezen geloven ondermeer dat haaien geen kanker
kunnen krijgen (iets wat ondertussen is weerlegd) en wie dus veel
haaienvinnen eet, krijgt geen kanker. Een fabeltje. Haaienvinnen
bevatten grote hoeveelheden kwik en kunnen op lange termijn juist
schadelijk voor onze gezondheid zijn.
Hoe groter, hoe sneller dood Ontvinnen
is officieel verboden in Europa, maar er is een regeling waardoor je
wel de vinnen aan boord mag afsnijden en het karkas en de vinnen in
verschillende havens aan land mag brengen. Dat wordt eigenlijk niet
gecontroleerd, dus die wet heeft ook geen tanden. Het gevolg is dat 35
procent van de haaien in de wateren in ons deel van de wereld op het
punt staan definitief te verdwijnen. Voor de Amerikaanse kust is zowat
de helft van de haaien verdwenen. Maar het ergst van al is het gesteld
in de tropische wateren. Daar is 75 procent (en waarschijnlijk meer) van
de totale haaienpopulatie verdwenen. het is overigens in die gebieden
dat de meeste haaien leven.
De regel is doorgaans dat hoe groter
de haai is, hoe harder ze getroffen wordt. Hamerhaaien zijn voor 80
procent uitgeroeid de jongste 20 jaar, tijgerhaaien zelfs met 90
procent. Haaien die migreren hebben dubbel prijs: ze kans dat ze
gevangen worden is gewoon groter.
Schuld Er
zijn drie takken van de visserij verantwoordelijk voor die aanslag. De
commerciële visserij die zich specifiek richt op het vangen van haaien
voor hun vinnen is de belangrijkste. De schepen blijven soms wekenlang
vissen in internationale wateren waarna ze naar huis terugkeren met vele
tonnen aan haaienvinnen. Om ruimte uit te sparen voor de dure vinnen,
worden die afgesneden terwijl de haaien nog in leven zijn. De "ontvinde"
lichamen worden dan terug in zee geworpen waar de haaien een langzame
en wrede dood sterven.
Bijvangst De bijvangst
bij de jacht op ondermeer tonijn en zwaardvis met longlines (drijvende
vislijnen die tot 100 kilometer lang kunnen zijn en waaraan duizenden
haken hangen) is de tweede boosdoener. Toen de haaienvin nog geen
lucratief product was, werden de haaien meestal losgesneden waarna ze
een kans van meer dan 80 procent hadden op overleven. Tegenwoordig
worden ze echter gezien als een bonus voor de vissers, die ze snel van
hun vinnen ontdoen, teruggooien en verminkt, levend een zeer langzame,
pijnlijke dood tegemoet doen zinken.
Sport in de kraamkamers Een
derde, minder grootschalige maar uiterst destructieve praktijk is de
illegale visserij in natuurparken met kleine bootjes die dicht bij de
kust kunnen komen. En dus niet makkelijk vindbaar zijn voor de
kustwacht. Desastreus want net in de gebieden die door de haaien als
kraamkamers worden gebruikt.
Waarom haaien anders zijn Haaien
zijn extra gevoelig voor overbevissing. Zoals met alle grote roofdieren
hebben ze een zeer geavanceerde manier van voortplanten. Hun
levenscyclus lijkt meer op die van dolfijnen en walvissen dan op die van
andere vissen. Dat houdt in dat ze er lang over doen om volwassen te
worden (een walvishaai is pas na meer dan 15 jaar geslachtrijp) en ze
weinig jongen voortbrengen (voor veel soorten slechts 1 tot 4 per jaar).
"Haaien
zijn niet zoals andere vissen", zegt George Burgess, directeur bij het
Florida Program for Shark Research. "Haaien leggen geen eitjes, ze zijn
levendbarend. De wijfjes dragen de embryo's minstens 12, vaak 18
maanden. En het duurt bij de meeste soorten een jaar voor ze opnieuw
kunnen dragen, bij veel van de grotere soorten is het een driejaarlijkse
cyclus. Dat impliceert dat om een bestand te herstellen je niet over
jaren maar over decennia spreekt."
"Ik ga dat niet zien, u ook niet, zelfs uw kinderen niet" Voor
de hamerhaai is die herstelperiode - mits maatregelen waar we nog heel
ver vanaf staan - nu al zeker honderd jaar. "Ik ga dat niet zien, u ook
niet, zelfs uw kinderen niet", zegt Burgess. "when these animals go down
- they're down forever or for a very long time."
Trend: je diepste geheimen bespreken op shrink party
Trend: je diepste geheimen bespreken op 'shrink party'
De 'shrink party' is de nieuwste trend in het Verenigd Koninkrijk. Dit
is een zelfhulpfeestje waar vrouwen hun emotionele problemen bespreken
bij een glas wijn, hapjes én een psycholoog.
Volgens
de organisatoren uit het Britse Manchester kan alles er besproken
worden: relatieproblemen maar ook dagdagelijkse beslommeringen. Een
voorwaarde is wel dat alle deelnemers vrouwen moeten zijn. Dit zou zijn
omdat alleen zij dapper genoeg zijn om over al hun emoties te praten,
hun hart te openen en hun diepste geheimen bloot te leggen. Hier moet je
uiteraard een pak geld voor betalen.
Volgens
sommigen echter is het probleem van dit soort feestjes dat het je
verplicht te praten, terwijl dit tijdens een normale afspraak met
vriendinnen vaak toch spontaan gebeurt. Tegenstanders zeggen dat het
meer om roddelen, je verkneukelen met de problemen van anderen draait.
Waardoor je echte leven haast herleid wordt tot een soap. Psychologe
Deborah Tannen zegt dat praten als therapie op lange termijn niet werkt,
dat het prietpraat is van de gezondheidsindustrie waarvan de prioriteit
is geld te verdienen en niet patiënten te helpen. Daarnaast waarschuwen
experts voor het zomaar onthullen van al je geheimen. Als ze namelijk
sappig genoeg zijn, zullen ze als snel verspreid raken en zal er heel
wat geroddeld worden.
Vijf werknemers Lidl ontslagen voor meenemen pizza's die weggegooid zouden worden
Vijf werknemers Lidl ontslagen voor meenemen pizza's die weggegooid zouden worden
Vijf personeelsleden van het Lidl-warenhuis in Libramont zijn deze week
ontslagen wegens een zware fout, schrijft de krant l'Avenir vandaag. Ze
namen in augustus producten mee die anders weggegooid zouden worden
wegens een panne van de koelkasten. De personeelsleden hadden de
toestemming van een verantwoordelijke gekregen om de producten mee naar
huis te nemen.
"Een verantwoordelijke van de winkel had gezegd
dat we ons mochten bedienen omdat de producten toch weggegooid zouden
worden. Zelf heb ik twee pizza's meegenomen", aldus een personeelslid
met tien jaar dienst.
Vorige week donderdag werd de vrouw voor
72 uur geschorst en werd ze verzocht om de winkel te verlaten en niet
meer terug te komen. Dinsdag werd ze ontslagen wegens zware fout. De
directie van Lidl geeft geen commentaar, aldus l'Avenir.
Cynthia Ann Stephanie Lauper (New York, 22 juni 1953) is een Amerikaans zangeres en actrice.
Cyndi Lauper werd in 1985 wereldberoemd met Girls just want to have fun. Time After Time (1984), The Goonies 'R' Good Enough (1985) en True Colors (1986). Na jaren van weinig succes is haar nieuwe album, Memphis blues, een onverwachte hit in de VS.
Een té schone huid maakt ons veel vatbaarder voor infecties. De reden
is duidelijk: de triljoenen bacteriën op onze huid worden te vaak
weggewassen, waardoor ze ons niet meer kunnen beschermen.
Het
gekke is dat als deze bacteriën zich in onze huid zouden bevinden, ze
ons net een infectie zouden geven. Maar zolang ze zich aan de
oppervlakte bevinden, schakelen ze andere bacteriën die willen
binnendringen uit.
Ook
uitslag, blauwe plekken en oppervlakkige wonden herstellen niet meer zo
snel als vroeger. De bacteriën schakelen verzachten namelijk de reactie
van het immuunsysteem, die als natuurlijke reactie de huid rond de
wonde doet opzwellen.
Dat
de moderne mens eigenlijk té proper is, is geen nieuws. We wassen ons
te vaak, met te veel zeep. De vloeren zijn te schoon, de lakens te
steriel, onze dingen te proper. Het maakt dat allergieën en
huidaandoeningen als eczema veel vaker voorkomen, omdat er niet genoeg
antistoffen worden opgebouwd door blootstelling aan insecten en
vuiligheid.
Een nieuwe
Amerikaanse studie bevestigt dat nu nog maar eens in een publicatie in
het vakblad Nature Medicine. "De bacteriën op onze huid zijn eigenlijk
goed voor ons", besluit professor Richard Gallo. Wat dan het 'goede
evenwicht' is, hoe vaak 'mogen' we ons wassen en de keukenvloer
schrobben, blijft onduidelijk.
Amateurfotograaf Kristján Unnar Kristjansson is een specialist in het
fotograferen van het spectaculaire noorderlicht. En dat zie je! Geniet
mee van dit adembenemdende lichtspel boven IJsland.
Het noorderlicht of aurora borealis - genoemd naar de Romeinse godin
Aurora (dageraad) en het Griekse woord 'boreas' (wind) - is vooral
zichtbaar in de poolgebieden en wordt meestal 's nachts waargenomen. Het
kleurt de noordelijke horizon groenachtig of met een rode gloed.
Kristján
Unnar Kristjansson maakte de voorbije negen jaar het zo prachtig
mogelijk vastleggen van het noorderlicht tot zijn missie. De 31-jarige
fotograaf zegt dat hij vaak op zoek gaat naar afgelegen plekken waar er
geen lichtpollutie is om het beste shot te verkrijgen. Dat betekent dat
hij soms 10 tot 15.000 kilometer moet omrijden voor het perfecte
plaatje. Maar dat loont dan ook de moeite.
"De ervaring valt met
geen woorden te beschrijven", zegt hij in de Telegraph. "Ook al heb ik
het nu al vaak gezien, ik ben nog altijd helemaal van mijn melk als het
verschijnt." Technisch gezien is het ook geen makkelijke karwei en er
is, volgens Kristjansson, ook veel geluk mee gemoeid. "Maar geen enkel
ander natuurfenomeen kan hieraan tippen. Ik raad iedereen aaan om
IJsland, Noorwegen, Groenland of Alaska te bezoeken, alleen al voor het
noorderlicht."
De Humanistische-Vrijzinnige Vereniging (HVV) vraagt dat het recht op
euthanasie wordt uitgebreid naar dementerenden en minderjarigen.
Daarnaast willen ze dat hulp bij zelfdoding ingeschreven wordt in de
euthanasiewet en moet er een doorverwijsplicht komen voor artsen die een
verzoek tot euthanasie weigeren. In Antwerpen zetten ze vanavond hun
eis kracht bij tijdens een film- en debatavond en de start van een
nationale petitie.
"Sinds 2002 heeft België een euthanasiewet, die euthanasie mogelijk
maakt bij ondraaglijk lichamelijk en geestelijk lijden dat veroorzaakt
wordt door een onomkeerbare ziekte of ongeval", zegt Jancinta De Roeck,
directeur HVV. "Een voorafgaandelijke wilsverklaring geeft de
mogelijkheid om euthanasie te vragen indien je zelf je wil niet meer kan
uiten. Helaas is deze vorm van niet meer bewust zijn door de wet
beperkt tot een onomkeerbare coma.
Dementie,
Alzheimer en onomkeerbare hersenaandoeningen vallen dus buiten de wet.
Ook minderjarigen kunnen niet om euthanasie vragen. "Via een petitie
willen we er bij alle federale politici op aandringen dat de
euthanasiewet tijdens de volgende legislatuur uitgebreid en verfijnd
wordt."
Daarnaast vindt HVV de tijdslimiet van vijf jaar op de
wilsverklaring overbodig. "De wilsverklaring is ten allen tijde
herroepbaar. Door die limiet werk je vergetelheid om ze te verlengen
alleen maar in de hand. Tot slot vragen we dat er strenger wordt
toegezien dat ziekenhuizen, die met overheidsgeld werken, de toepassing
van de euthanasiewet niet in de weg staan", besluit De Roeck.
Mailen naar een dierbare overledene is een nieuwe vorm van rouwen, net
als het oprichten van een speciale webpagina. Steeds vaker staat in
overlijdensadvertenties ook een webadres vermeld, waarop
belangstellenden nog iets tegen de dode kunnen zeggen en waar ze hun
condoleance kunnen achterlaten.
"Het is een moderne vorm van
voorouderverering", zegt antropoloog Eric Venbrux, wetenschappelijk
directeur van het Centrum voor Thanatologie van de Radboud Universiteit
in het Nederlandse Nijmegen. Volgens Venbrux raakt een interactieve vorm
van gedenken steeds meer in de mode.
Het advies om er een nachtje over te slapen als je voor een moeilijke
of grote beslissing staat, blijkt niet uit de lucht gegrepen. Je
hersenen afleiden van het probleem of de keuze is om bij de juiste
beslissing uit te komen. De hersenen zouden dit proces onbewust sturen.
Dat concluceert de Nederlander Maarten Bos uit zin doctoraatsonderzoek aan de Radboud Universiteit Nijmegen.
Bos
liet een twee groep studenten kiezen uit vier (denkbeeldige) auto's,
die elk 12 specifieke kenmerken hadden. Slecht twee van de auto's waren
zuinig en lagen goed op de weg. De studenten kregen de tijd om over elke
auto te lezen. Een groep werd gevraagd om onmiddellijk een beslissing
te nemen, de andere groep werd een vijftal minuutjes afgeleid voor ze om
een keuze werd gevraagd.
Over
het algemeen maakte de tweede groep betere beslissingen dan de eerste.
De verklaring zou zijn dat hun hersenen voldoende tijd hadden gekregen
om alle voor- en nadelen af te wegen, waardoor ze een meer gegronde
keuze konden maken. "Onze respondenten sliepen niet letterlijk voor ze
een beslissing maakten, maar het nut van een mentale rustperiode is
duidelijk. Je krijgt gewoon de tijd om de hoofd- en de bijzaken te
scheiden", concludeert Bos.
Interessant detail: beslissingen neem je ook beter met een volle dan met een lege maag.
Dikste Britse tiener komt jaar na dieetkuur 100 kilo bij
Dikste Britse tiener komt jaar na dieetkuur 100 kilo bij
Een Brits meisje heeft na een jaar haar titel van dikste Britse
tiener heroverd. Georgia Davis leverde vorig jaar een opvallende
prestatie door op een Amerikaans dieetkamp bijna de helft van haar
gewicht te verliezen. Een jaar later is ze echter opnieuw honderd kilo
bijgekomen.
Ongeveer honderd kilo was tiener Georgia Davis vorig jaar afgevallen. Op
17-jarige leeftijd heeft ze haar kroon van dikste Britse tiener helaas
weer stevig in handen. In zestien maanden tijd kwam ze die volledige
honderd kilo weer vlot bij. Ze weegt nu 215 kilo. Dat is zelfs een paar
kilo meer dan toen ze aan haar dieetkuur in de Wellspring Academy van
North Carolina begon.
Na
haar enorme gewichtverlies herviel Davis al snel weer in haar oude
gewoonten. Ze begon op jonge leeftijd overdadig te eten na de dood van
haar vader. "Ik eet om me beter te voelen en daarna voel ik me slecht en
eet ik nog meer", legt ze uit in de Daily Mail. In augustus 2008
vertelde de dokter haar dat ze dringend ruim 120 kilo moest vermageren
of ze zou door haar overgewicht sterven.
In
de VS werd Davis door psychologen en trainers gevolgd. Dagelijks moest
ze 10.000 stappen afleggen en zo slaagde ze erin te vermageren. Na haar
kuur woog ze nog 114 kilo en was ze verlost van haar diabetes. In de
zomer van vorig jaar keerde ze naar Groot-Brittannië terug om voor haar
zieke moeder te zorgen. Ze was toen heel optimistisch over haar toekomst
en beloofde zelfs op eigen houtje nog eens ruim 40 kilo te vermageren.
Het
liep echter helemaal mis voor Georgia. Artsen winden er geen doekjes
om. Op haar 'magerste' punt had ze een levensverwachting van ongeveer 80
jaar. Op dit ogenblik zou de tiener nog voor haar twintigste sterven.
Georgia vraagt om professionele hulp en zegt dat haar eetverslaving
vergelijkbaar is met een verslaving aan drugs of alcohol. "Ik weet dat
ik me opnieuw dood aan het eten ben, maar ik kan er momenteel gewoon
niets aan doen", zegt ze.
Flamingo gebruikt make-up om mooie roze kleur te krijgen
Flamingo gebruikt make-up om mooie roze kleur te krijgen
Een flamingo heeft ook cosmetische producten nodig om er goed uit te
zien. Met speciale pigmenten onderhouden ze de roze kleur van hun veren.
De flamingo beschikt over speciale klieren die pigmenten aanmaken. Die
smeren ze over hun veren in, waardoor ze roos blijven. Wetenschappers
ontdekten dit schoonheidsproduct bij flamingo's in het zuiden van
Spanje, meldt BBC. De pigmenten zitten in een soort olie die de flamingo
met klieren afscheidt. Daarop smeren ze het goedje over hun volledige
lichaam in.
De flamingo's gebruiken de pigmenten op het ogenblik
dat ze er op hun best willen uitzien. Het vraagt immers tijd en energie
om de pigmenten aan te maken en dus kunnen we veronderstellen dat een
kleurrijke flamingo een gezond dier is. Zonder deze make-up zou de kleur
van een flamingo al na enkele dagen verbleken.
Vooral vrouwtjes
zijn veel met hun uiterlijk bezig. Mannetjes associëren de kleur immers
met de kwaliteit van hun partner. Met een roze flamingo hebben ze dus
meer kans op jongen.
Kussende Spaanse homo's plannen 'flashmob' voor paus
Kussende Spaanse homo's plannen 'flashmob' voor paus
Homoactivisten hebben plannen voor een opvallend protest wanneer paus
Benedictus XVI komend weekend Barcelona bezoekt. In een zogenaamde
'flashmob' willen ze zoveel mogelijk kussende homo's en lesbiennes
verzamelen om de ogen van de religieuze leider open te trekken.
De kusmanifestatie moet plaatsvinden als de paus arriveert bij de
Sagrada Familia in Barcelona, tijdens zijn tweedaags bezoek aan de
Spaanse stad komende zaterdag en zondag. Volgens de organisatie zal de
actie 'enkele honderden' deelnemers lokken die simultaan aan het
tongzoenen zullen slaan.
De actie, die opgezet werd uit protest
tegen de intolerante houding van de Kerk tegenover andersgeaarden, zal
hooguit enkele minuten duren. Bedoeling is dat de deelnemers vervolgens
weer vertrekken alsof er niks gebeurd is, en een wellicht verbouwereerde
Benedictus XVI achterlaten.
Verscheurende keuze van babyzeehond: zwemmen of bij mama blijven?
Verscheurende keuze van babyzeehond: zwemmen of bij mama blijven?
De dierenwereld kan soms hard zijn, zelfs voor jonge zeehondjes. Zo
moeten de dieren kort na hun geboorte al een verscheurende keuze maken:
aan land blijven en dikker worden of in zee duiken en leren zwemmen.
Voor de zeehondjes een dilemma op leven en dood.
Babyzeehonden lijken een zorgeloos leven te lijden: onder moeders schoot
in een zeebriesje naar de golven kijken. Maar niets is minder waar, zo
bewijst een team van BBC met behulp van speciale webcams. Ze volgen een
groep grijze zeehonden op de kust van Schotland.
Zeehonden
komen wereldwijd aan de kusten van de noordelijke Atlantische Oceaan
voor, alsook in de Baltische Zee. Vrouwelijke zeehonden komen ieder jaar
naar dezelfde broedplaatsen. Zeehondjes moeten al vlug de keuze maken
of ze bij mama blijven dan wel in het water duiken. Dat werd ontdekt bij
een groep zeehonden aan de Noorse kust.
De zeehondjes worden
geboren met een witte vacht en voeden zich gedurende vijftien dagen met
de melk van hun moeder. Nadien vasten ze één tot vier weken lang,
terwijl ze hun energie uit hun lichaamsvet halen. Maar in de Noorse
kolonie vertonen de zeehondjes een ander gedrag. Veertig procent blijft
aan de kust, terwijl de overige zestig procent het avontuur opzoekt.
De
avontuurlijke zeehondjes leren nog tijdens hun voedingsperiode zwemmen
en leggen soms tot twaalf kilometer af. Maar deze zeehondjes nemen wel
een groot risico. Veel jongen sterven van de honger en dus is het
gevaarlijk om de moeder te verlaten. In het water ligt de temperatuur
ook veel lager en soms verliezen ze ook alle contact met hun ouders.
Omgekeerd
nemen zeehondjes echter ook een risico door bij hun moeder te blijven.
Als de zeehonden niet snel leren zwemmen, dreigen ze niet in staat te
zijn om voedsel te zoeken tijdens hun eerste levensjaar. Een
verscheurende keuze die de toekomst van het dier en zelfs van een hele
groep kan bepalen.
Fransen zijn keukenprinsen, Engelsen kunnen niet koken: een
huizenhoog cliché dat vele jaren lang standhield. Het negatieve beeld
van de Engelse keuken is echter aan het verdwijnen, zo wijst een recent
onderzoek uit.
Wie regelmatig eens scones, crumble, uitgebreide ontbijten, Jamie
Oliver-creaties of Nigella Lawson-recepten op tafel zwiert, zal het
beamen: de horrorverhalen over de Engelse keuken zijn op zijn zachtst
gezegd overtrokken. Toch bleef het beeld van de Britse culinaire
traditie als 'saai' en 'gedomineerd door fish & chips' hardnekkig
bestaan.
Een internationaal
onderzoek, uitgevoerd bij zo'n 26.000 respondenten, blijkt die oude
clichés echter te doorbreken, zo meldt het Britse bureau voor Toerisme.
De bevraging liep in 36 landen, en daarbij bleek dat Engels eten vooral
in landen als Rusland, Estland en Egypte een goede reputatie geniet. Bij
Engels eten denken mensen nog het vaakst aan een 'full English
breakfast' met onder meer eieren, worst en bacon.
In
(Zuid-)Europese landen met een eigen grote culinaire traditie blijkt de
Britse keuken nog steeds geen hoge ogen te gooien. Zo houden ze onder
meer in Italië, Spanje en Frankrijk nog steeds niet van de Engelse
kookkunst. Ook in Japan kampen de Britten nog met een negatief imago.
Die crumble-met-sashimi zal dus nog niet voor morgen zijn, en dat is
misschien maar best ook.
Een mannelijke wespspin heeft één belangrijke eis bij het kiezen van
een partner om te paren: het vrouwtje moet nog maagd zijn. Bij deze
spinnensoort is de kans om vader te worden immers veel groter met een
maagd als partner.
De grootte van het lichaam is doorgaans een belangrijke factor bij
spinnen, aangezien grote vrouwtjes meer eitjes kunnen produceren. Bij de
wespspin ligt de kans op succes echter drie keer hoger als het mannetje
paart met een maagdelijk vrouwtje. Dat ontdekten wetenschappers van de
Universiteit van Hamburg.
De
voorkeur voor maagden heeft bij wespspinnen nog een andere reden. Zo
laten mannetjes na de paring één van hun twee genitaliën achter in het
lichaam van het vrouwtje. Dat maakt het dus moeilijker om een vrouwtje
dat geen maagd meer is te bevruchten.
Maar
het leven van de mannelijke wespspin is toch niet zo rooskleurig als
het lijkt. Na de paring worden de mannetjes immers doorgaans opgegeten
door het grotere en sterkere vrouwtje. En zelfs als de mannetjes
ontsnappen kunnen ze nog hooguit één keer paren, omdat ze slechts één
van hun twee genitaliën overhouden. Het seksleven van de wespspin is dus
van korte duur...
Liza May Minnelli (Los Angeles, Californië, 12 maart 1946) is een Amerikaans actrice en zangeres. Ze won een Oscar voor haar rol in de film Cabaret. Liza Minnelli is de dochter van de uiterst populaire actrice Judy Garland uit haar tweede huwelijk met de Italiaanse filmregisseur Vincente Minnelli. Haar halfzus, dochter uit haar moeders derde huwelijk, is zangeres Lorna Luft. Minnelli's ouders scheidden toen ze vijf jaar oud was. Ze groeide letterlijk op in de showbusiness, aangezien haar ouders haar overal mee naartoe namen in hun hectische leven. Gedurende haar jeugd ging ze regelmatig op wereldtournee met haar moeder of was ze in de filmstudio met haar vader.
In 1949 maakte ze haar filmdebuut, in de laatste scène van In the Good Old Summertime, een musical met haar moeder en Van Johnson in de hoofdrollen. Ze was tijdens de opname van de scène nog geen twee jaar oud. Ze zou als kind nog regelmatig te zien zijn op de televisie.
In 1963 trad ze op in de off-Broadway musical Best Foot Forward. In 1964 trad ze op 18-jarige leeftijd samen met haar moeder op in het London Palladium, wat haar grote doorbraak naar het publiek betekende. Een jaar later speelde ze in Flora, the Red Menace, haar eerste samenwerking met John Kander en Fred Ebb. Ze kreeg hiervoor een Tony Award, de jongste actrice die deze prijs heeft mogen ontvangen.
In 1969 speelde ze in de film The Sterile Cuckoo, haar eerste hoofdrol in een film. Ze kreeg hiervoor haar eerste Oscarnominatie. In 1973 kreeg ze een Oscar voor Beste Actrice voor haar optreden als Sally Bowles in de musical Cabaret van Bob Fosse. Ze maakte meerdere tv-specials, waarvan ze voor Liza with a Z uit 1972 een Emmy Award won. Minnelli was een regelmatige gast in de trendy discotheek Studio 54.
Haar filmcarrière kende na Cabaret weinig hoogtepunten. In 1977 speelde ze in de musical New York, New York van Martin Scorsese tegenover Robert De Niro. De film trok echter te weinig publiek en wordt als een flop beschouwd. De titelsong Theme from New York, New York, eerst gezongen door Minnelli, zou in de uitvoering van Frank Sinatra een grote hit worden. Haar grootste filmsucces na Cabaret haalde ze in 1981, naast Dudley Moore in de komedie Arthur.
Ze ging zich in latere jaren meer richten op toneeloptredens en haar zangcarrière. Scorsese regisseerde haar in 1977 opnieuw in de Broadway-musical The Act, waarvoor ze haar derde Tony Award zou krijgen. Ze trad ook onder andere op met Sinatra en Sammy Davis Jr. In de jaren tachtig kreeg ze te kampen met drugsverslavingen en een zwakke gezondheid. Hierdoor heeft ze meerdere operaties gehad, onder andere aan haar heupen en knieën, en heeft ze in afkickklinieken gezeten.
In 1989 maakte Minnelli een uitstapje naar de popmuziek. Voor het album Results schakelde ze hulp van het Britse popduo Pet Shop Boys in. De eerste single, Losing My Mind, is een internationale hit. Op het album staat ook een cover van Twist In My Sobriety, oorspronkelijk van Tanita Tikaram. Dit nummer is een duidelijke verwijzing naar verslavingen die Minnelli op dat moment achter de rug had.
In 2007 werkte Minnelli samen met de band My Chemical Romance, ze heeft een kleine rol in het liedje Mama.
In 2010 is Minnelli te zien in de film Sex & the city 2. Zij trouwt hierin een homo-paar en treedt op met het nummer "single ladies", oorspronkelijk uitgevoerd door Beyoncé.
Minnelli is vier keer getrouwd geweest, met zanger Peter Allen (3 maart 1967 - 24 juni 1974), filmproducent Jack Haley jr. (15 september 1974 - 1979), beeldhouwer Mark Gero (4 december 1979 - 1992) en concertpromoter David Gest (16 maart 2002 - 24 juli 2003). Op haar huwelijk met Gest waren onder andere Michael Jackson en Elizabeth Taylor te gast. Ook zou ze relaties hebben gehad met o.a. Peter Sellers en Desi Arnaz jr.
Minnelli is waarschijnlijk de enige Oscarwinnares van wie beide ouders ook Oscarwinnaars zijn. Ze is ook een van de weinige personen met de Triple Crown of Acting (het winnen van de drie belangrijkste acteerprijzen, Tony (voor theater), Emmy (voor tv) en Oscar (voor film)) en een van de weinige die de vier belangrijkste entertainmentprijzen (Oscar, Tony, Emmy en Grammy) gekregen hebben. Aan de andere kant is ze ook samen met Faye Dunaway, Sandra Bullock en Halle Berry een van de vier actrices die zowel de Oscar voor Beste Actrice als de Razzie voor Slechtste Actrice hebben gekregen. Hieronder volgt een lijst van de belangrijkste prijzen waar ze voor genomineerd is geweest (gewonnen prijzen zijn vetgedrukt).
Dierenbeul ketent hond tien jaar vast aan radiator
Dierenbeul ketent hond tien jaar vast aan radiator
In Nederland is een gruwelijk geval van dierenmishandeling aan het licht
gekomen: een man uit Aalten heeft bekend zijn hond tien jaar lang vast
te hebben geketend aan een verwarmingsradiator. Een inspecteur van de
Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) trof het teefje, van
rond de tien jaar, onder erbarmelijke omstandigheden aan. Het
graatmagere dier lag in haar eigen urine en zat onder de doorligplekken.
De hond had een vieze huid en verschillende gezwellen. Dat schrijft De
Telegraaf.
De dierenbeul heeft een proces-verbaal gekregen en
heeft inmiddels afstand gedaan van de hond. De kruising tussen een
Labrador en een Argentijnse dog is ondergebracht bij Stichting Het
Afdankertje om op krachten te komen. Een medewerker van het asiel: "Het
schijnt dat ze Bianca heette, maar wij noemen haar Diva. Het wordt
straks een knappe oude dame."
