Natuurbeschermers in het Australische Albany zijn op zoek naar een
tiener die volgens ooggetuigen op de rug van een walvis zou hebben
gereden.
Een van de aanwezigen heeft tegenover de autoriteiten verklaard dat hij
zag hoe een jongen op de rug van een walvis klom nabij Middleton Bay.
Een
bijzonder straffe daad, al kan de tiener in kwestie er maar beter niet
te veel luchtbaarheid aan geven. Indien hij gevat wordt, hangt hem een
boete van 10.000 Australische dollar, of zo'n 7.000 euro, boven het
hoofd. "Het is een zware boete", geeft een woordvoerder van het
Department of Environment and Conservation toe. "Maar het is belangrijk
dat mensen het gevaar van zo'n avontuur inzien. Er is een reële dreiging
dat een ritje op een walvis fataal afloopt. Ze kunnen er vriendelijk
uitzien als ze zo dicht bij de kust komen. Maar vergis je niet: het
kunnen gevaarlijke, dodelijke dieren zijn."
Om
een herhaling van het huzarenstukje te vermijden, patrouilleren er
sinds het incident bootjes die mensen waarschuwen om uit de buurt van de
mastodonten te blijven. "De Zuidkapers, de soort die we hier het vaakst
zien, kunnen tot 18 meter lang en 80 ton zwaar worden", waarschuwt het
departement. "Indien je in de weg loopt als ze met hun staart slaan,
overleef je het niet."
Boten moeten minstens 100 meter uit de
buurt van de walvissen blijven, zwemmers en surfers mogen niet dichter
dan 30 meter bij de dieren in de buurt komen. "Zo verzekeren we dat de
dieren niet gewoon raken door schepen, en dat ook de menselijke
veiligheid gegarandeerd is."
"Aardappelen en frieten flink duurder na nieuwjaar"
De prijs van consumptieaardappelen zal na nieuwjaar fors de hoogte
ingaan als gevolg van een tegenvallende oogst en de massale aankoop van
aardappelen door Rusland. Dat zegt Erwin Wuyts, algemeen directeur van
de aardappeldivisie van PinguinLutosa.
"De aardappeloogst valt dit jaar tegen", legt Wuyts uit. "De droogte in
juli heeft tot doorwas bij de aardappelen geleid, waarbij de
aardappelstruiken opnieuw aardappelen gaan aanmaken. Daardoor krijg je
gemiddeld dertig aardappelen aan een struik in plaats van gemiddeld
twintig. Het gevaar is dat de aardappelen dan op elkaar gaan teren,
zodat je glazige knollen krijgt. Het probleem is nog verergerd door de
vele nattigheid op het einde van de groei."
Wuyts
denkt dat we eenzelfde scenario zullen kennen als in het slechte
aardappeljaar 2006. De toestand wordt dit jaar verergerd door Rusland,
dat vier miljoen ton aardappelen zoekt om zijn bevolking te voeden. Door
de hittegolf van de voorbije zomer zijn de oogsten in Rusland mislukt.
Vooral
na nieuwjaar, wanneer de minder goed bewarende soorten zijn verkocht,
verwacht Wuyts een stevige prijsstijging voor aardappelen in de
supermarkt. De prijs van frieten zal wellicht volgen. In principe
moeten we in België niet voor tekorten vrezen omdat het beplante areaal
sinds 2006 met zes procent is toegenomen. "Zelfs met een lagere
productie zullen er in het totaal ongeveer evenveel bintjes zijn", aldus
Wuyts. De Russische aankopen kunnen echter wel een impact hebben en
bovendien is er nu veel meer aardappelverwerkingscapaciteit dan in 2006.
Slechts 3% extreem begaafde kinderen wordt succesvol
Slechts 3% extreem begaafde kinderen wordt succesvol
Mensen die extreem begaafd zijn op een bepaald vlak, lijken het
gemakkelijk te hebben. Maar de waarheid is anders, en zelfs dramatisch:
extreem begaafden falen vaker in het leven. Meer zelfs: slechts drie
procent kan werkelijk zijn gaven tot het uiterste benutten.
De Britse professor Freeman volgde 210 extreem begaafde kinderen die
uitblonken in wiskunde, muziek of kunst. Het onderzoek startte in 1974,
en nu, ruim 35 jaar later moet Freeman concluderen dat 'een zestal het
geschopt heeft tot een niveau dat we succesvol zouden kunnen noemen'.
Een
jongen die op 8-jarige leeftijd wiskunde problemen op middelbaar niveau
kon oplossen, gaf zijn universiteit op en werkt nu bij McDonalds. Een
meisje dat muzikaal erg begaafd was, werd uiteindelijk professioneel
muzikante, maar een vriendinnetje dat erg hoog scoorde op wetenschappen,
faalde al haar examens en verliet de universiteit zonder diploma. Ze
gaf een tijdlang les, maar zit nu in zware financiële problemen.
De
kinderen waren in 1974 ongeveer zes of zeven jaar. "Op die leeftijd
hebben sommige kinderen het potentieel om enorme dingen te kunnen doen.
Maar de meeste kinderen kwamen in situaties terecht waar hun potentieel
verloren ging."
Sommige kinderen werden 'beroofd van hun
kindertijd' doordat ze door hun ouders te veel onder druk werden gezet
of gescheiden raakten van leeftijdgenootjes, en zo eindigden met weinig
vrienden.
Andere kinderen zijn 'all-rounders': ze zijn begaafd
op veel verschillende vlakken, wat kiezen moeilijk maakt. Sommige zullen
veel moeten uitproberen voor ze hun 'roeping' vinden.
Nochtans
zijn deze kinderen niet emotioneel fragieler dan anderen, aldus Freeman
die er wel aan toevoegt dat deze kinderen intellectueel veel kunnen
verwerken maar emotioneel niet altijd.
"Hoogbegaafden zijn
normale mensen, maar anders dan anderen krijgen ze te maken met
onrealistische verwachtingen en worden ze vaak gezien als vreemd en
ongelukkig. Ouders en leerkrachten voelen zich dan weer bedreigd, en
reageren vaak door ze te onderdrukken."
"Wat
natuurlijk niet is wat ze nodig hebben, en dat is: mogelijkheden om hun
potentieel te ontwikkelen en emotionele steun. Een een echte
kindertijd: het plezier en de creativiteit van het kind-zijn is de basis
van alles."
Enkele voormalige Amerikaanse piloten stellen dat al sinds 1948
buitenaardse wezens naar de kernwapens van de VS en Groot-Brittannië
komen kijken. Ze zouden zelfs één keer geland zijn in een Britse basis.
De regeringen zouden de buitenaardse activiteit verzwijgen.
Captain Robert Salas en zes andere piloten besloten hun stilzwijgen te
doorbreken. "Het gaat over onbekende vliegende objecten. Ze worden vaak
omschreven als UFO's, zo zou je hen kunnen noemen", zegt Salas in de
Britse media. "De Amerikaanse luchtmacht liegt over de gevolgen van deze
objecten voor de nationale veiligheid en wij kunnen het bewijzen", gaat
hij verder.
Salas zegt zelf een
bezoek van buitenaardse wezens gezien te hebben op 16 maart 1967. Hij
was toen in de Malmstrom basis in Montana. "Ik had dienst toen het
object boven de site kwam zweven. En een week later gebeurde ergens
anders hetzelfde. Ze hebben vooral interesse in onze raketten, waar ze
ook vandaan komen. Ik denk persoonlijk dat ze niet van deze planeet
afkomstig zijn."
Een ander
gepensioneerd lid van de luchtmacht, kolonel Charles Halt, zou een UFO
gezien hebben nabij Ipswich, één van de weinige plaatsen in het Verenigd
Koninkrijk waar kernwapens opgestapeld liggen. De feiten zijn al 30
jaar oud. Halt zeg een vliegend object stralen over de basis sturen.
Vervolgens hoorde hij op de militaire radio dat buitenaardse wezens
nabij de opslagplaats voor kernwapens geland waren.
De
VS en het Verenigd Koninkrijk zijn er sindsdien altijd in geslaagd om
de verhalen te verdoezelen. De piloten zijn van plan om de informatie
over buitenaards bezoek openbaar te maken. Ze beschikken over
getuigenissen van 120 voormalige militairen die bevestigen dat er
vreemde interventies waren in nucleaire kampen. Sommige verhalen gaan
zelfs nog maar tot 2003 terug. Ze zullen de overheid proberen overtuigen
om de bevolking in te lichten over het feit dat onze planeet bezocht
werd door aliens.
Roger Vangheluwe, de vroegere bisschop van Brugge, heeft een derde
slachtoffer gemaakt. Dat meldt het weekblad Humo. Het zou gaan om een
nichtje dat tijdens haar jeugd jarenlang seksueel misbruikt werd.
Verschillende
onafhankelijke bronnen bevestigden het verhaal aan Humo, maar het
nichtje zelf ontkent. Eén van de bronnen, die een brief schreef om aan
te kaarten dat Vangheluwe wel degelijk meerdere slachtoffers maakte,
zegt dat ze er absoluut niet mee naar buiten wil komen. Volgens de
bronnen, die anoniem geciteerd worden, werd het slachtoffer maandenlang
in een psychiatrische instelling in Pittem opgenomen. Haar familie zou
het misbruik toegedekt hebben nadat het meisje hen op de hoogte had
gebracht. "Het lange stilzwijgen heeft haar gebroken", klinkt het.
Vierde slachtoffer? Roger
Vangheluwe kwam in opspraak nadat een neef in april bekendmaakte dat
hij als minderjarige jarenlang door de voormalige bisschop misbruikt
werd. Twee weken terug raakte bekend dat het gerecht hem wou ondervragen
over een mogelijk tweede slachtoffer. Volgens Humo doen er zelfs
geruchten de ronde over een vierde slachtoffer, dat intussen overleden
is.
Wie het bed deelt met een snurker, begrijpt hoe zwaar dit kan wegen op een relatie. Heel wat koppels slapen zelfs apart om elkaar te sparen. Gelukkig zijn er goede oplossingen.
Volgens professor Johan Verbraecken, slaaparts in het Universitair Ziekenhuis Antwerpen, valt het moeilijk te zeggen hoeveel procent van de bevolking er snurkt. 'Het verschilt nogal per leeftijdscategorie. Bij kinderen gaat het om zo'n 10 procent, bij zestigplussers loopt dat op tot 60 procent. Mannen snurken vaker dan vrouwen, maar de vrouwen maken wel een flinke inhaalbeweging na de menopauze. Er zijn snurkersfamilies, waarbij de kwaal wordt doorgegeven met de generaties, maar snurken is zeker niet altijd erfelijk. En er is, ten slotte, een groot verschil in intensiteit. Snurken kan een licht probleem worden vanaf 30 decibel, maar er zijn mensen die tot 90 decibel kunnen halen.' Licht gesnurk kan je dus vergelijken met zacht gefluister, luid gesnurk lijkt veeleer op een mixer of grasmaaier.
Tot zover de cijfers. Maar wat gebeurt er nu precies als we snurken? 'Het vervelende geluid hoor je enkel als we inademen, doordat de lucht niet vrij kan binnenstromen. Die wordt dan verhinderd door de een of andere obstructie of vernauwing. Die kan in de neus zitten, een krom tussenschot bijvoorbeeld, of een gezwollen neusschelp. Of de oorzaak kan liggen bij gezwollen amandelen. Zo'n vernauwing veroorzaakt turbulentie of geflapper. En dat brengt het typische geluid met zich mee.'
Sommige snurkers doen het alleen als ze op hun rug liggen. Een simpele por kan dan volstaan om ze te doen ophouden. Maar lang niet iedereen snurkt houdingafhankelijk, weet professor Verbraecken. 'Bij ons in het slaapcentrum snurken de meeste mensen in alle houdingen. Zij hebben meestal al alle typische trucs uitgeprobeerd, maar niets helpt.' De belangrijkste oorzaak voor snurken is overgewicht. 'De overgrote meerderheid van de snurkers is te dik. Doordat het vet opstapelt rond de keel, wordt die smaller en kan de lucht dus minder goed door. Een andere oorzaak die de keel versmalt, is een overbeet, waarbij de onderkaak te veel naar achteren staat.'
Wie 's avonds veel alcohol drinkt, ligt 's nachts zeker te ronken, beaamt professor Verbraecken. 'Wie snurkt, drinkt het best zo weinig mogelijk alcohol. Op lange termijn word je er namelijk dik van, en overgewicht is sowieso een grote risicofactor. Maar alcohol werkt ook spierverslappend, waardoor de keel weer vernauwd wordt. En het veroorzaakt ook gezwollen neusslijmvliezen. Elke avond een paar glazen wijn kan al volstaan om het snurken flink te verergeren.'
Bovendien kan alcohol bij snurkers ook apneus uitlokken, een gevaarlijke bijwerking. Een apneu is een korte ademstop tijdens je slaap, die minstens tien seconden duurt. Daardoor komt er minder zuurstof in je bloed en word je eventjes wakker. Maar we spreken pas van een afwijking -- het slaapapneusyndroom -- als dat minstens vijf keer per uur gebeurt en als je bovendien extra klachten hebt, zoals vermoeidheid of concentratieproblemen. 'Zulke apneus komen best vaak voor. Ze lijken misschien onschuldig, maar het kunnen wel stille doders zijn. In zware gevallen, als je meer dan 50 keer per uur stopt met ademen, heb je een veel grotere kans op hoge bloeddruk en hartproblemen. Een patiënt die zo'n zware apneu niet laat behandelen, heeft 15 procent kans om binnen de 12 jaar de sterven. Gelukkig bestaat er een heel goede behandeling: een toestel met neusmasker, dat de kamerlucht via de neus in de keel blaast, waardoor de keel niet meer kan afsluiten.'
'Gewoon' snurken is veel minder gevaarlijk, meestal slaap je zelfs net zo goed als iemand anders. Maar voor je partner is het natuurlijk minder aangenaam. Snurken is dan ook vooral een sociaal probleem. Gelukkig zijn er heel wat huis-, tuin- en keukenmiddeltjes om er iets aan te doen (zie hiernaast). Maar als niets werkt, stap je beter naar de dokter. Professor Verbraecken stelt gerust: 'We vinden bijna altijd een oplossing. Een vernauwing kunnen we meestal makkelijk verwijderen. De amandelen trekken bijvoorbeeld, de huig wegnemen of het tussenschot van de neus rechtzetten. Voor mensen met een overbeet kan een mondprothese dan weer helpen. Maar er zijn ook een aantal experimentele technieken. Zo plaatsen we soms een katrol in de tong, die we verbinden met een moer in de onderkaak. Daardoor kan de tong nooit meer naar achteren vallen en blijft de luchtweg mooi vrij. Dat klinkt nogal middeleeuws, maar het is veel minder erg dan je denkt. En heel effectief, bovendien.'
Vijf tips voor snurkers (en hun bedgenoten)
1. Verlies gewicht Overgewicht is de belangrijkste oorzaak van snurken, dus door te vermageren raak je al een heel eind op weg.
2. Vermijd alcohol Alcohol verslapt de spieren, waardoor je keel vernauwt en je meer zult snurken. Bovendien verhoogt alcohol de kans op apneus (tijdelijke ademstilstanden), die zelfs dodelijk kunnen zijn.
3. Zorg dat je neus vrij blijft Als je verkouden bent, kan een neusspray -- zelfs al is het maar met gezouten water -- wonderen doen. Er zijn ook een aantal gadgets op de markt die de neusholte open houden, zoals neuspleisters en neusbeugels.
4. Verander je slaaphouding Veel mensen snurken enkel als ze op hun rug liggen, dus probeer op je zij te slapen. Als dat niet vanzelf lukt, kan je een tennisbal in je pyjama naaien of slapen met een dikke rugzak. Ook lichtjes rechtop slapen, met wat extra kussens, kan helpen.
5. Vergeet je hoofd niet Niet alleen je lichaamshouding, maar ook de positie van je hoofd speelt een rol. Je hoofd en nek moeten zo uitgestrekt mogelijk liggen, zodat de lucht goed doorkan. Er zijn speciale kussens op de markt die je een goede houding geven. (br.het Nieuwsblad)
Arthur Rackham 1867 - 1939 was een Engelse tekenaar, schilder en illustrator van boeken
De drie beren uit het boek Fairy Tales
Arthur Rackham (Londen, 19 september 1867 - Limpsfield, Surrey, 6 september 1939) was een Engelse tekenaar, schilder en illustrator van boeken.
Hij kwam op de wereld als één van 12 kinderen. Toen hij achttien was werkte hij als kantoorbediende bij de Westminster Fire Office en begon een kunststudie aan de Lambeth School of Art. In 1892 gaf hij zijn baan op en ging werken voor de The Westminster Budget als reporter en illustrator. Zijn eerste boekillustaties werden gepubliceerd in 1893 in de The Dolly Dialogues. Illustrator van boeken zou hij de rest van zijn leven blijven.
De doos met herinneringen
In 1903 trouwde hij met Edyth Starkie, samen hadden zij een dochter Barbara (1908). Rackham won een gouden onderscheiding op de Milan International Exhibition in 1906 en nog een op de Barcelona International Exposition in 1911. Arthur Rackham overleed in 1939 aan kanker in zijn huis in Limpsfield, Surrey.
Alice tea party
Arthur Rackhams belangrijkste werken zijn de illustraties bij Fairy Tales of the Brothers Grimm (1900), Rip van Winkle (1905), Peter Pan in Kensington Gardens (50 gekleurde platen) (1906), en Alice's Adventures in Wonderland (13 gekleurde platen) (1907), A Midsummer Night's Dream (40 gekleurde platen) (1908), Undine (15 gekleurde platen) (1909), de tekst voor Richard Wagners opera cyclus Der Ring des Nibelungen ("The Ring of the Nibelung") (met 34 gekleurde platen voor The Rhinegold & The Valkyrie (1910) en 32 gekleurde platen voor Siegfried & The Twilight of the Gods (1911) en talloze andere boeken.
Fransman bouwt boot van 3,5 meter uit chocolade en suiker
Fransman bouwt boot van 3,5 meter uit chocolade en suiker
De Franse meesterchocolatier Georges Larnicol heeft in de Bretoense
haven Concarneau een chocoladen boot van 3,5 meter lang te water
gelaten. Het vaartuig maakte een paar rondjes in de haven.
Als uitdaging besloot hij een boot in chocolade bouwen. Het skelet van
het 1,2 ton wegende vaartuig bestaat uit suiker, de rest van de
structuur is bruine chocolade. Het sloepje met zeil én motor biedt
plaats aan twee opvarenden.
Kunst uit de verzameling van wijlen de bankreus Lehman Brothers is
gisteren in New York onder de veilinghamer gegaan. Veilinghuis Sotheby's
klopte de avond af op een totaal van 12,3 miljoen dollar (circa 9,1
miljoen euro), wat ongeveer het bedrag is dat vooraf was verwacht
(tussen 9 en 12 miljoen). Van de 147 werken in het aanbod vonden er 24
geen koper.
Duurste object van de veiling was 'We've got style'
(The Vessel collection - Blue/Green) van Damien Hirst. Het ensemble van
drie turquoise vitrines met keramiekobjecten had een geschatte waarde
van 800.000 tot 1,2 miljoen dollar, een bedrag dat niemand wou
ophoesten. Een ongetiteld werk uit 2001 van Julie Mehretu was, met net
meer dan een miljoen dollar, de attractie van de avond. Ook werken van
de Duitser Gerhard Richter gingen vlot van de hand.
Met de
verkoop van kunstwerken van de in september 2008 op de fles gegane bank
pogen de schuldeisers nog wat geld in de kassa te krijgen. De 12 miljoen
van gisteren is daarbij een druppeltje op een kokend hete plaat. Om
alle gedupeerden te compenseren is het 4.700-voudige nodig - 57,5
miljard dollar.
Vanessa Chantal Paradis (Saint-Maur-des-Fossés (Val-de-Marne), 22 december 1972) is een Franse zangeres en actrice.
Vanessa Chantal Paradis wordt geboren op 22 december 1972 in Saint-Maur-des-Fossés, een voorstad van Parijs. Ze groeit op in een andere voorstad, Villiers-sur-Marne. Ze is het eerste kind van André en Corinne Paradis. Als Vanessa 11 jaar is krijgt ze een zusje, Alysson Paradis. Vanessa's oom is de in Frankrijk bekende komediant, Didier Pain. Hij kent de pianist van het Franse televisieprogramma "L'école des fans" gepresenteerd door Jacques Martin. Vanessa mag op zevenjarige leeftijd optreden in het programma, waar ze een liedje zingt uit de musical Emilie Jolie: Emilie Jolie et le Grand Oiseau.
In 1985 neemt ze haar eerste plaatje op, "La magie des surprises parties", dat echter niet uitgebracht wordt. Maar met "Joe le Taxi", dat ze in 1987 uitbrengt, scoort ze meteen een internationale hit. Er worden meer dan drie miljoen exemplaren van verkocht; het nummer staat wekenlang op nummer één in Frankrijk en ook in Groot-Brittannië staat het op 1, waarmee ze de tweede Franse artiest is die dit bereikt. Het volgende jaar brengt ze een eerste album uit, "M & J".
In 1989 maakt ze haar acteerdebuut in de film "Noce Blanche", geregisseerd door Jean-Claude Brisseau. Voor haar vertolking krijgt ze de César du Cinéma (de "Franse Oscar") voor beste vrouwelijke belofte en wint ze ook de "Prix Romy Schneider".
In 1990 kan ze de medewerking van Serge Gainsbourg verkrijgen voor een nieuw album, "Variations sur le même t'aime". Met de single "Tandem" slaat Vanessa keihard terug naar alle kritiek die ze kreeg van de Franse media. De clip van "Tandem" wordt geregisseerd door Jean-Baptiste Mondino en wordt nog steeds gezien als één van de meest erotische clips van de jaren '90.
In 1991 wordt ze door het modehuis Chanel gekozen om een nieuw parfum, "Coco" te promoten. Ze ontmoet dat jaar ook Lenny Kravitz, die haar volgende, Engelstalige album "Vanessa Paradis" produceert en met wie ze ook een relatie begint. De single "Be my baby" uit dit album wordt haar grootste internationale hit tot nu toe. Een succesvolle tournee levert een live-plaat op (1993). Daarna legt ze zich opnieuw toe op de film en is te zien in "Elisa" van Jean Becker (1995), "Un amour de sorcière" van René Manzor (1997), "Une chance sur deux" van Patrice Leconte (1998), en "La fille sur le pont" (1999) van dezelfde regisseur.
Ondertussen heeft ze een relatie met de Amerikaanse acteur Johnny Depp; die begon in 1998, toen Depp in Parijs was voor de opnamen van de film "The Ninth Gate". Op 27 mei 1999 krijgen ze een dochter, Lily-Rose Melody, en op 9 april 2002 een zoon, Jack.
In 2000 komt Vanessa Paradis opnieuw met een plaat uit, "Bliss", opgedragen aan haar dochter en haar vriend, en waarvoor ze zelf een aantal nummers schrijft. Een nieuwe tournee en live-album ("Au Zénith") volgt.
In 2000 kiest Terry Gilliam Vanessa en Depp uit om te acteren in zijn Don Quichote-verfilming "The Man Who Killed Don Quixote"; maar door allerlei tegenslagen blijft dit project onafgewerkt. De "making of" van deze film is echter wel verschenen onder de naam Lost in la Mancha.
Vanessa Paradis heeft zich in de voorbije jaren verder op het acteren toegelegd, met rollen in "Atomik Circus" (2004) van Didier en Thierry Poiraud, "Pollux" (2005), een animatiefilm waarin Vanessa de stem van Margote inspreekt (de film in ook uitgebracht in de VS, hierin spreekt Kylie Minogue de stem van Margote in) en "Mon Ange" (2005) van Serge Frydman, die grotendeels in Nederland wordt opgenomen. In 2004 heeft ze opnieuw voor Chanel gewerkt bij de promotie van een nieuwe lijn van handtassen: Ligne du Cambon. In 2005 wordt hier een nieuwe lijn van uitgebracht en in het najaar volgt een nieuwe tassenlijn waar Vanessa ook het gezicht van is: New Mademoiselle.
In november 2006 wordt Le Soldat Rose uitgebracht. Dit kinderverhaal wordt uitgebracht in boekvorm en op CD. Het is geschreven door de Franse zanger Louis Chédid. Vele grote Franse artiesten vertolken een personage op de CD, waaronder -M- en Francis Cabrel. Vanessa vertolkt Made in Asia. Op zondag 12 november 2006 vinden 2 concerten van Le Soldat Rose plaats in Le Grand Rex in Parijs.
Op 7 juli 2007 komt haar nieuwe single Divine Idylle uit. Op 16 juli volgt de clip, geregisseerd door Jean-Baptiste Mondino. Haar nieuwe album, Divinidylle komt uit op 3 september 2007. In oktober 2007 komt de tweede single van het album uit: Dès Que J'Te Vois. De clip wordt geregisseerd door John Nollet. In maart 2008 volgt L'Incendie, geregisseerd door Johnny Depp, die vermoedelijk ook een klein rolletje in de clip heeft. De cover van het album is geschilderd door Depp, en geïnspireerd op Vanessa's favoriete schilderij: The Kiss van Gustav Klimt. Het album heeft nu al de status van dubbel goud bereikt in Frankrijk. Voor dit album heeft Paradis samengewerkt met -M-, Thomas Fersen, Albin de la Simone en anderen. Zelf schrijft ze de tekst en muziek voor Jackadi opgedragen aan zoon Jack, die ook te horen is in dit nummer. De tour voor dit album, de Divinidylle Tour, begint op 26 oktober 2007 in Metz en eindigt op 19 december 2007 in het Palais Omnisports de Paris-Bercy te Parijs. In de zomer van 2008 komt er nog een vervolg aan de Divinidylle Tour: Vanessa tourt langs verschillende festivals in België, Frankrijk en Zwitserland. Ook deze tour is een groot succes. Op 15 september 2008 worden de CD en de DVD van de Divinidylle Tour uitgebracht. Les Piles en Joe le Taxi worden uitgebracht als singles.
In november 2007 komt Vanessa's nieuwste film, La Clef uit. Deze thriller is het derde deel van een trilogie.
In december ontvangt Paradis van het Franse ministerie van cultuur de Chevalier des Arts et des Lettres. De ceremonie wordt bijgewoond door onder andere Johnny Depp, hun twee kinderen en Vanessa's ouders.
In mei 2008 wordt bekend dat Vanessa het nieuwe gezicht wordt van de herfst/wintercollectie van Miu Miu. Eind juni komen de eerste foto's uit. In maart 2010 is Vanessa het nieuwe gezicht voor de nieuwe lipstick van Chanel: Rouge Coco. In mei 2010 voor de nieuwe tassen van Chanel: Coco Cocoon.
Op 23 november 2009 komt haar nieuwste album The Best Of Vanessa Paradis uit. Op dit album staat ook haar cover van I Love Paris, gebruikt voor de reclame-campagne van Aeroports de Paris. De eerste single van dit album is Il Y A, deze wordt op 7 september uitgebracht. Op 15 oktober 2009 komt de clip, geregisseerd door Johnny Depp, uit.
In maart 2010 komt de film The Heartbreaker met tegenspeler Roman Duris uit. De film is een groot succes in Frankrijk en staat wekenlang op 1.
Sinds Robert Mugabe in Zimbabwe in 2000 zijn fameuze landherschikking
doorvoerde is 90 procent van het dierenbestand in het land geslacht of
illegaal verkocht. Meer dan een half miljoen bedreigde dieren, waarvan
sommige soorten bij de meest bedreigde op onze planeet, zijn verdwenen.
Daarmee heeft Mugabe waarschijnlijk ook de toekomst van zijn volk af
laten schieten, want geen dieren betekent geen toeristen.
Gisteren werd ontdekt dat opnieuw een wildreservaat in het zuiden van
Zimbabwe is leeggestroopt door illegale bezetters. Ze hebben de
afgelopen twee maanden minstens driehonderd zebra's afgemaakt voor hun
vel. Ook bijna 560 elandantilopen moesten eraan geloven. De groep
mensen heeft 7 kilometer wildafrastering gesloopt en de ijzerdraad
daarvan gebruikt voor strikken en vallen. Het aantal zebra's in het
voormalige privéreservaat is gedaald naar 160 stuks. Ook gnoes zijn
afgemaakt, aldus een Zimbabwaanse natuurbeschermingsorganisatie.
De
bezetters noemen zich de Zhove Natuurbehoudcoöperatie, maar die staat
nergens officieel geregistreerd. De leden zouden voornamelijk aanhangers
zijn van de partij van president Robert Mugabe. De eigenaar van het
reservaat heeft een rechtszaak aangespannen en gewonnen, maar de
bezetters hebben het ontruimingsbevel naast zich neergelegd.
Het
is maar een klein voorbeeld van een drama dat zich sinds 2000 afspeelt;
van de 620 "private game sanctuaries" zijn er nog 14 over. En van de 14
naturrreservaten waar dieren bescherming genieten is er nog eentje
over. Vorig jaar werden 300 neushoorns, 20.000 zebras en meer dan 6.000
olifanten gestroopt in het land van Mugabe.
In 1999 bezochten
1,4 miljoen toeristen Zimbabwe nog, de meesten om dieren te zien. Ze
brachten bijna een miljard euro binnen. Vandaag de dag zijn de enige
toeristen jagers, vooral Spanjaarden en Amerikanen die iets dood willen
schieten en daar geld voor over hebben. Dubbel bloedgeld zo u wil, want
de opbrengst van die slachtpartijen gaat rechtstreeks naar de rekeningen
van Mugabe en zijn trawanten.
De 86-jarige dictator zou naar
verluidt zijn gevecht tegen kanker aan het verliezen zijn, wat
perspectieven opent voor de compleet verarmde Zimbabwanen en voor het
weinige dat nog rest van het wildbestand. Maar misschien is het al te
laat. Leeuwen zou je bijvoorbeeld al niet meer kunnen zien in het land.
Tussen 2000 en 2005 mochten die van Mugabe gewoon gedood worden. Nu niet
meer, tenminste officieel.
Eerder
dit jaar raakte bekend dat Mugabe zijn vriend Kim Jong-Il, aan het
helpen was een nieuwe versie van de Ark van Noah te bouwen. De
Noord-Koreaanse despoot heeft het in zijn hoofd gehaald van alle dieren
een paartje naar zijn land te halen voor zijn privé-zoo. Sindsdien zijn
militairen van Mugabe's dictatoriale regime hard in de weer om in de
wildparken van Zimbabwe paartjes van de meest uiteenlopende dieren te
vangen. Ze worden in kooien gestoken en naar Noord-Korea gevlogen. Zo
verzamelde Kim Jong-Il al olifanten, zebra's, giraffen, leeuwen en
antilopen. Bij die operatie kwamen al verschillende bedreigde dieren om,
ondermeer een giraf en twee baby-olifanten.
Van
de 6.000 olifanten die vorig jaar werden gestroopt, werden er een
honderdtal opgegeten tijdens de viering van Mugabe's jubileum. Olifanten
zijn lucratief, want de Chinezen zijn hele goede klanten. Ze willen het
ivoor van de dieren, en verschillende organisaties beweren dat Mugabe
in natura is betaald voor dat ivoor, met wapens en tanks. (br.hln)
Einstein had gelijk: hoe hoger je staat, hoe sneller de tijd tikt
Einstein had gelijk: hoe hoger je staat, hoe sneller de tijd tikt
Wie op de bovenste verdieping van een wolkenkrabber leeft, wordt
sneller ouder dan iemand in een bungalow. Het gaat natuurlijk slechts om
extreem kleine verschillen, maar onderzoekers hebben bewezen dat Albert
Einstein gelijk had.
Einstein stelde al in een theorie dat een klok sneller tikt naarmate ze
zich verder van de grond bevindt. Hoewel dat gegeven al jaren
geaccepteerd wordt, kan het tijdsverschil nu voor het eerst met
opmerkelijke accuraatheid gemeten worden. Met de meest exacte klokken
ter wereld ontdekten ze dat de tijd al sneller tikt door simpelweg de
trap op te lopen.
Het gaat afhankelijk van de hoogte echter maar
om miljoensten en miljardsten van een seconde op basis van een
mensenleven. Volgens de onderzoekers tikken de klokken op hoogte
sneller, omdat ze minder beïnvloed worden door de zwaartekracht. Het
principe werkt evenwel niet in vliegtuigen omdat die zich voorwaarts
bewegen.
Vampiervleermuizen doden in Amazonewoud vijf kinderen en vijftien volwassenen
Vampiervleermuizen doden in Amazonewoud vijf kinderen en vijftien volwassenen
Dit gruwelijke verhaal lijkt recht uit een adembenemende horrorfilm
te komen, maar is helaas de harde realiteit. In het Peruaanse
Amazonewoud zijn de voorbije maanden al vijftien volwassenen en vijf
kinderen gedood door de zogenaamde 'vampiervleermuizen' die een ware
plaag in het gebied vormen. Er zouden ondertussen al 3.500 mensen
gebeten zijn door de bloeddorstige dieren.
Wat begin vorige maand nog op een geïsoleerd geval bij een afgelegen
stam leek, blijkt nu een ware epidemie. De doden zijn gevallen doordat
de vampiervleermuizen drager zijn van hondsdolheid. Eén beet kan
volstaan om besmet te worden. De symptomen beginnen met hoofdpijn en
koorts, die al snel overgaan in ondraaglijke pijnen, hevige
schokbewegingen en hydrofobie (vrees om water te drinken). Hondsdolheid
is een sluipende moordenaar, want de ziekte heeft een incubatieperode
van tussen twee weken en twee jaar. Binnen de tien dagen na de infectie
moet daarom een vaccin toegediend worden. De overheid plant dan ook een
massale vaccinatiecampagne, anders vallen er mogelijk honderden of zelfs
duizenden doden.
De extreem
agressieve dieren voeden zich normaal met het bloed van vee of wilde
dieren. Als hun leefomgeving wordt aangetast, kunnen ze echter ook
mensen aanvallen. Experts linken de massale aanvallen aan de ontbossing
in het Amazonegebied. Vampiervleermuizen zijn nachtelijke jagers en
omdat ze in hun natuurlijke habitat geen prooien meer vinden, vallen ze
in het holst van de nacht mensen aan. De slachtoffers behoren allemaal
tot de stammen Awajun en Wampis die in het noordoosten van het
Amazonegebied in Peru leven.
Het
afgelegen gebied maakt de behandeling er niet makkelijker op. Het
vervoeren van de noodzakelijke vaccins is een bijzonder dure en
hachelijke onderneming. "Ik vrees dat de dodentol nog hoger zal oplopen,
want we krijgen die vaccins gewoonweg niet tijdig in dat onhergbergzame
gebied", zegt Dokter Fernando Borjas die de epidemie probeert in te
dijken vanuit de stad Chachapoyas. "Een reis kan tot vijftien uur duren
door de jungle van de Amazone. We hebben wel al 900 mensen kunnen
inenten dankzij onze noodteams, maar dat is nog veel te weinig."
Hoe
gaat zo'n vampiervleermuis dan tewerk? Niet zoals Dracula. De vleermuis
landt op zijn prooi, kruipt dan op vier poten over zijn slachtoffer,
snijdt met zijn messcherpe tanden door de huid en likt dan het
druppelende bloed op. Vaak voelen de mensen de aanval (die tot een
halfuur kan duren) zelfs niet. Het slachtoffer verliest niet genoeg
bloed om schadelijk te zijn, maar als de eerste griepachtige symptomen
verschijnen, kan de dood al twee dagen later volgen.
Shalamar is een Amerikaanse disco/soul/funkgroep die in de vroege jaren '80 haar grootste successen scoorde.
De groep is in 1977 ontstaan uit twee achtergronddansers uit het Amerikaanse soul-TV-programma "Soultrain". De twee dansers waren de toen nog jonge Jeffrey Daniel (www.jeffreydaniel.com) en Jody Watley. Voor de leadvocalen werd zanger Gerry Mumford aangetrokken. Ze maakten een single Uptown festival, die zowel in de US als in Europa een hit werd. De eerste LP werd op het Soultrainlabel uitgebracht. Gerry vertrok na de eerste LP en werd vervangen door Soultrain-gang-zanger Garry Brown, waarmee de groep het tweede album "Disco Gardens" maakte, op het Solar label. Van deze LP werd de single Take that to the bank een hit.
Het grote succes van Shalamar kwam toen Gerald werd vervangen door zanger Howard Hewett. Ze scoorden een nummer één in de Billboard R&B chart in 1980 met The second time around. Het trio maakte in deze bezetting in totaal vijf albums, te weten "Big Fun", "Three for love", "Go for it", "Friends" en "The look". Ze scoorden in de US en UK veel grote hits als I owe you one, Make that move en A night to remember. Hun grootste hit in Nederland was I can make you feel good, dat in juli 1982 de achtste plaats in de Nederlandse top 40 haalde. In 1983 traden ze op in Nederland, onder andere in Countdown, het muziekprogramma van Alfred Lagarde.
1984 was het begin van het einde voor Shalamar. Jody Watley en Jeffrey Daniel verlieten met grote ruzie de groep. Jeffrey ging als danser weer aan de slag in musicals als "Starlight Express" en "Give my regards to Broadstreet" en deed de choreografie van clips van Michael Jackson (Bad) en de film "Moonwalker" en leerde Michael Jackson o.a. de 'moonwalk' (slow-motion op-de-plaats bewegen) en het 'achteruit-vooruitlopen' in Billie Jean. Dit laatste fenomeen werd door de media abusievelijk de 'moonwalk' genoemd. Jody startte na modellenwerk in vooral de UK een solocarrière. De eerste twee single's Girls night out en Where the boys are flopten, maar haar eerste twee solo-LP's sloegen in als een bom. Ze behaalde er zelfs een Grammy mee.
Shalamar kreeg twee nieuwe leden, te weten Micki Free en Delisa Davis. Het album "Heartbreak" leverde in de vorm van het uit "Footloose" afkomstige Dancing in the sheets een hit op. Nog drie bijdragen in films werden gedaan, te weten Don't get stopped in Beverly Hills uit Beverly Hills Cop 1, Deadline U.S.A. uit D.C. Cab en de titelsong van de film One of the guys.
Howard vertrekt in 1985 ook uit de groep voor een solocarrière, en dit betekende de doodsteek voor de groep. Daarna werden er nog wel twee LP's gemaakt, maar zonder noemenswaardige successen.
Tegenwoordig (2005) treden Howard Hewett en Jeffrey Daniel weer op onder de naam Shalamar. Ze verleenden samen met Jody Watley hun vocale medewerking op een remake van de Shalamar-classic For the lover in you door Babyface en LL Cool J.
1 op 5 Britse toeristen denkt dat het nooit regent in Afrika
1 op 5 Britse toeristen denkt dat het nooit regent in Afrika
Een vijfde van de Britten denkt dat het nooit regent in Afrika. Dat
is het resultaat van een studie van een Brits reisbureau. Ze kwamen
bovendien tot nog meer verrassende vaststellingen.
Ongeveer de helft van de 1.726 ondervraagde mensen denkt dat het zelden
sneeuwt in Frankrijk, terwijl jaarlijks miljoenen wintersporters in de
Franse Alpen gaan skiën. Eén op acht gelooft dan weer dat er in
Groenland een regenwoud ligt.
Er waren ook blunders die we
misschien nog kunnen begrijpen. Zo denkt 70 procent dat het in de Sahara
altijd heet is. Maar in werkelijkheid vriest het 's nachts in de
Noord-Afrikaanse woestijn. Heeft u al van moesson gehoord? Volgens één
op tien is dat de periode waarin trekvogels naar het zuiden vliegen. Het
gaat uiteraard om het regenseizoen in tropische gebieden zoals India.
In
april deed het reisbureau al eens een geografische studie bij de Britse
bevolking. Toen dacht de meerderheid dat Timbuktu een verzonnen plaats
is en tien procent geloofde dat Kazachstan niet bestaat. Wie op vakantie
ging naar Griekenland, kon volgens de studie een bezoekje brengen aan
Atlantis. De eigenaar van het online reisbureau Sunshine raadt iedereen
daarom aan toch wat research te doen voor ze op vakantie vertrekken.
Kwestie van niet voor verrassingen te staan.
Vanaf november kan u roken op restaurant in Doornik
Vanaf november kan u roken op restaurant in Doornik
In november opent in Doornik een 'smoking restaurant' de deuren, een
etablissement voor rokende gastronomen. Dat schrijven de kranten van de
groep Sud Presse vandaag.
Om niet in de illegaliteit te
vervallen heeft de patron van de zaak gebruik gemaakt van een gaatje in
de Belgische wetgeving over het rookverbod in de horeca. Zijn zaak is
geen restaurant, maar een rokersvereniging die haar leden ontvangt. Die
club zal haar leden ook de diensten van een restaurantbedrijf aanbieden.
De
tabakswet geldt niet voor privé-clubs. En dus moet je, om in het
restaurant te kunnen dineren, eerst een lidgeld van 3 euro betalen.
In Spanje is een tot dusverre onbekend schilderij van de Vlaamse meester
Pieter Bruegel de Oude ontdekt. Het doek, getiteld 'Wijn voor het feest
van de heilige Martinus', is vermoedelijk tussen 1565 en 1568 gemaakt.
Dat heeft het Prado-museum in Madrid donderdag naar buiten gebracht.
De
waarde van het bijna 3 meter lange doek wordt geschat op ongeveer 25
miljoen euro, hoewel de Spaanse staat het voor een aanzienlijk lager
bedrag hoopt te kopen.
Het schilderij was in handen van een
Spaanse familie kunstverzamelaars. Die hadden het ter restauratie laten
overbrengen naar het Prado. Na onderzoek bleek het te gaan om een
Bruegel.
Bruegel (ca. 1525-1569) was een van de belangrijkste
schilders uit de Lage Landen. Hij maakte vooral landschappen en
afbeeldingen van het boerenleven.
Artrose, in de volksmond ook wel gewrichtsslijtage genoemd, kan
worden behandeld door het aangetaste gewricht een tijdje te ontlasten.
Dat blijkt uit een studie van onderzoekster Femke Intema aan het
Universitair Medisch Centrum Utrecht.
Intema behandelde jonge patiënten met ernstige artrose in de knie enkel
met behulp van gewrichtsdistractie. Dat houdt in dat operatief een frame
rond het gewricht wordt geplaatst. Bij drie kwart van de patiënten
leidde dat na enkele maanden tot een sterke vermindering van de
klachten. Ook bleken het kraakbeen in het gewricht en het beschadigde
bot zich te herstellen.
Tot dusver werd dergelijk weefselherstel
bij artrose voor onmogelijk gehouden. De behandeling van de aandoening
is doorgaans dan ook vooral gericht op pijnbestrijding.
Intema
vond ook een duidelijk verband tussen het botherstel en de vermindering
van pijn. Dit geeft volgens haar aan dat botveranderingen een
belangrijke oorzaak zijn voor de pijn bij artrose, iets dat tot op heden
nog onduidelijk was.
Geitjes na twee dagen gered van twintig meter hoge richel
Geitjes na twee dagen gered van twintig meter hoge richel
Bewonderenswaardig hoe ze bijna twee dagen stokstijf op de 15 centimeter brede richel bleven staan.
Deze twee jonge geitjes mogen niet mopperen over hun beschermengel.
Bijna twee dagen bengelden ze op een smalle richel twintig meter boven
de grond. Via een hoogwerker konden de diertjes uiteindelijk op de
begane grond gebracht worden.
De reddingsoperatie vond plaats aan
een rustige snelweg in zuid-Montana. Een eerste tip leverde niets op
omdat er verwarring bestond over de exacte locatie. Pas de dag erna -na
nieuwe info van een beller- werd de hachelijke situatie van de geitjes
duidelijk.
"De hele tijd dachten we dat ze eraf zouden vallen",
aldus Sandy Church van dierenrechtenorganisatie Humane Society. "We
zoeken in eerste instantie de eigenaars, maar als dat niet lukt is ook
een adoptie mogelijk. Het zijn net baby's. Iedereen houdt van een dier
met een verhaal."
