In plaats van te concurreren met vrienden en buren over je levensstijl,
scheppen gezinnen nu op met hoe arm ze zijn. Dat is althans het geval in
het Verenigd Koninkrijk.
Een studie
toonde aan dat negen op de tien Britse gezinnen vindt het oké te pochen
over de manieren waarop ze moeten besparen in het huishouden of hun
verlies aan loon o phet werk. 96 procent is er trots op te kunnen
vertellen hoe ze een koopje op de kop tikten. Slechts een kleine
meerderheid voelde zich er goed bij te praten over iets waar ze veel
geld voor betaalden.
Door de
economische crisis vinden velen het harteloos en hard om op te scheppen
over rijkdom. Minder dan een derde praat graag over een hoog loon,
terwijl meer dan twee derde met plezier deelt hoe weinig ze verdienen.
Meer dan zeven op de tien praat openlijk over hoe weinig spaargeld ze
hebben. De enquête bevroeg 1.400 volwassenen.
In Londen zijn twee tot dusver onbekende vioolsonates gevonden van
Antonio Vivaldi. Dat meldt de Britse zender BBC. De twee werken van de
Rode Monnik hebben 270 jaar lang ongemerkt in een verzameling
handschriften gelegen.
Behalve de sonates van de Italiaanse
meester van de 'Vier seizoenen' werden in de verzameling ook stukken van
Georg Friedrich Händel, de 17de eeuwse violist Arcangelo Corelli en
Henry Purcell aangetroffen. De bloemlezing werd tussen 1715 en 1725
samengesteld. Een inmiddels overleden zakenman had de manuscripten
gekocht; in 2008 ging de verzameling naar het Foundling-Museum.
Muziekdeskundigen
gaan er van uit dat Vivaldi de beide sonates oorspronkelijk schreef
voor amateurmuzikanten. Een van de werken, de sonate in C-Dur, krijgt
zondag in Liverpool zijn wereldpremière.
Wie was Vivaldi
Antonio Lucio Vivaldi (Venetië, 4 maart 1678 Wenen, 28 juli 1741), bijgenaamd Il Prete Rosso (de rode priester) was een Italiaanse violist, priester en componist.
Hij werd geboren in Venetië. Zijn vader die een kapper was, hielp hem in zijn carrière in de muziek en meldde hem aan bij de Cappella di San Marco, waar vader Vivaldi zelf een vooraanstaand violist was.
In 1703 werd Vivaldi priester. Hij kreeg al snel de bijnaam Il Prete Rosso ("de rode priester"), vermoedelijk vanwege zijn rode haar. Vanaf 1704 hoefde hij niet meer deel te nemen aan de heilige mis in verband met zijn slechte gezondheid: hij leed aan astma. Maar volgens sommigen mocht hij de mis niet meer opdragen omdat, als hij inspiratie kreeg voor een nieuw muziekstuk, hij dat gewoon ging opschrijven tijdens de mis. Vivaldi werd vioolleraar in een meisjesweeshuis in Venetië, het Pio Ospedale della Pietà. De musicerende wezen stegen snel in aanzien, ook in het buitenland. Omdat meisjes eigenlijk geen muziek mochten spelen, gaven zij concerten van achter een doek. Voor hen schreef Vivaldi de meeste van zijn concerten, cantates en gewijde muziek. In 1705 werd de eerste verzameling (raccolta) van zijn werk gepubliceerd en er zouden er nog vele volgen. Als hij niet op één van zijn vele reizen was, vervulde Vivaldi verschillende taken in het weeshuis. In 1713 kreeg hij de verantwoordelijkheid voor alle muzikale activiteiten in het instituut. Hij stierf op 28 juli 1741.
Facebook schakelt duizenden accounts uit en vraagt mensen identiteitsbewijs in te scannen
Een fout bij Facebook heeft geleid tot de deactivatie van duizenden
accounts, meldt BoyGeniusReport en wordt bevestigd door Facebook zelf.
Het gaat blijkbaar telkens om accounts van vrouwen. De gebruikers, die
blijkbaar geen gebruiksvoorwaarden hebben geschonden, kregen een bericht
dat hun account 'niet-authentiek' was.
Facebook gaf gisteren toe dat er een probleem was. "We ontdekten een bug
in een systeem dat mogelijk valse accounts zoekt en deactiveert. De
bug, die slechts korte tijd actief was, leidde ertoe dat een heel klein
percentage van Facebookaccounts per ongeluk op inactief werd gezet. Toen
we de bug ontdekten, hebben we het probleem meteen opgelost. We
heractiveren nu de accounts en verwittigen de getroffen mensen."
Identiteitsbewijs Vreemd
genoeg vraagt Facebook sommmige getroffen gebruikers om een afbeelding
van een "door de overheid uitgegeven identiteitsbewijs", waar "hun
volledige naam, geboortedatum en foto duidelijk op te zien zijn".
Terwijl Facebook belooft die afbeeldingen opnieuw te deleten, zijn
gebruikers allerminst opgezet met de opmerkelijke vraag. Zoals dat gaat,
hebben ze zich meteen verenigd in de groep 'Against Verifying Accounts
With Mobile/ Credit Card/ Government Issued ID', die weliswaar slechts
207 leden telt.
Opgelet Facebook benadrukt in
de Wall Street Journal dat het nooit achter identiteitspapieren zal
vragen via e-mail, en zegt de gegevens enkel te vragen op Facebook zelf,
nadat de gedeactiveerde gebruiker heeft geprobeerd in te loggen met het
juiste paswoord. "Wees achterdochtig met e-mails die lijken afkomstig
te zijn van Facebook en je vragen om je account te authentificeren of te
updaten", zegt woordvoerder Simon Axten.
Andere manieren Hij
zegt dat Facebook mogelijk valse accounts trouwens eerst verifieert op
andere manieren, zoals met een sms'je, vooraleer te vragen naar
identiteitsbewijzen. Dat gebeurt slechts in "heel uitzonderlijke
gevallen" wanneer er geen andere vorm van verificatie mogelijk is, en
het heel waarschijnlijk is dat de account werd aangemaakt door een
spammer. Facebookbaas Mark Zuckerberg zegt trouwens dat de problemen
niets te maken hebben met het mailsysteem dat Facebook eerder deze week
lanceerde.
Nog problemen? Alle problemen
lijken echter nog niet van de baan. De Huftington Post ontving een
bericht van een gebruikster die een kopie van haar rijbewijs
doorstuurde, en van Facebook een melding kreeg dat haar account toch
niet opnieuw geactiveerd kon worden. "De beslissing is definitief",
stond er...
Makkers nemen krokodil van 3,2 meter mee naar huis
Makkers nemen krokodil van 3,2 meter mee naar huis
Wat doe je als je een potentieel dodelijke, ruim drie meter lange
krokodil aantreft in een populaire zwemplaats? Dan neem je dat beest
toch gewoon mee naar huis, zeker! Toch als je een Australische twintiger
bent, en van geen kleintje vervaard.
Twee vrienden uit Oenpeli, in het Australische Northern Territory,
troffen woensdag een krokodil aan in een vaak gebruikte zwemvijver, en
oordeelden dat het te gevaarlijk was om de potentiële killer daar zomaar
te laten rondzwerven.
"Veel
jongeren gaan daar zwemmen, en je ziet er ook vaak gezinnen", zegt een
politieman uit de regio. "Maar omdat het te laat was om nog iemand te
bellen om het dier op te halen, besloten die twee jongens om de croc
zelf te vangen en in de laadbak van hun lichte vrachtwagen te gooien."
De
twee namen de gigant mee naar het huis van hun oom, en besloten om het
beest 's nachts in de voortuin onder te brengen. Daar werd ze de
volgende ochtend aangetroffen door een zeer verbaasde politiepatrouille.
"De krokodil was groter dan we dachten", zegt een van de opgetrommelde
dienders. "We hadden vijf man nodig om ze in onze wagen te laden: wij,
de jongens die de croc vonden en een ranger. Sterk dat ze het dier de
avond voordien met maar twee man hebben verplaatst."
De krokodil werd vervolgens naar de East Alligator-rivier gebracht, waar ze werd vrijgelaten.
Pester krijgt 250.000 euro schadevergoeding na ontslag
Pester krijgt 250.000 euro schadevergoeding na ontslag
Drie mannen die Daniël M. pestten en folterden in het bedrijf MACtac,
hebben na hun ontslag een forse schadevergoeding bekomen bij de
arbeidsrechter. De rechter vond de ontslagen onrechtmatig, en kende een
vakbondsman zelfs een schadevergoeding van 250.000 euro toe, schrijft de
krant Het Laatste Nieuws.
In 2008, nadat de nieuwe directie van MACtac de beelden van de
pesterijen te zien kreeg, ontsloeg ze drie daders op staande voet. Een
van hen, Lucien J., lid van de christelijke vakbond CSC en beschermd
omdat hij op de lijst van de sociale verkiezingen stond, stapte met de
steun van de vakbond naar de rechter.
In eerste aanleg kreeg hij
ongelijk, maar in beroep werd de man in het gelijk gesteld. De
arbeidsrechter vond de extreme folteringen, die op de beelden te zien
waren, geen dwingende reden voor ontslag. MACtac weigerde om hem terug
in dienst te nemen en moest 250.000 euro schadevergoeding betalen.
De
twee andere daders stapten daarna met steun van de socialistische
vakbond FGTB eveneens naar de rechter en kregen elk een lagere, maar
toch nog royale ontslagvergoeding.
Meer plasvriendelijke horeca en winkels voor Gentse dames
Meer plasvriendelijke horeca en winkels voor Gentse dames
De stad Gent wil horecazaken motiveren om hun sanitair voor vrouwen
gratis open te stellen. In het kader van de Wereldtoiletdag ondertekende
Gent een samenwerkingsakkoord met de 'Plasactiegroep'.
Op de
wekelijkse persconferentie werd het protocol ludiek op een wc-rol
ondertekend. "Gent heeft met bijna honderd toiletten een ruim aanbod aan
publiek sanitair in parken, openbare gebouwen, musea en sportcentra",
aldus schepenen Mathias De Clercq (Open vld) en Martine De Regge (sp.a).
"Maar we kunnen onmogelijk op elke straathoek openbaar sanitair
voorzien."
Geen consumptieverplichting In
2007 vond al een proefproject plaats waarbij 26 horecazaken een sticker
'Laat haar zitten' aan het raam van hun zaak hingen. Dat betekende dat
vrouwen er zonder consumptieverplichting naar het toilet kunnen. Dat
project wordt nu structureel aangepakt en uitgebreid voor mensen met een
handicap.
Infostewards van de Dienst Economie zullen de komende
weken alle horecazaken en winkels in de stad bezoeken en de zaakvoerders
motiveren om hun sanitair gratis open te stellen voor vrouwen. Tien
zaken tekenden ondertussen een engagementsverklaring. Een lijst van
deelnemende zaken is te vinden op www.plasactie.be.
Alanis Nadine Morissette (Ottawa, 1 juni 1974) is een Canadese singer-songwriter.
Alanis Morissette wordt geboren in Ottawa, Ontario, Canada. Haar ouders zijn de Franstalige Canadees Alan Morissette en de in 1956 uit Hongarije gevluchte Georgia Feuerstein. Ze zochten een vrouwelijke variant van de naam Alan en vonden tenslotte in een krant de Griekse naam Alanis. Ze heeft een oudere broer (Chad) en een tweelingbroer (Wade).
Al met 6 jaar speelt ze piano en vanaf 9 jaar schrijft ze zelf liedjes. Twee jaar later brengt ze in eigen beheer het zelfgeschreven Fate stay with me op single uit. Begin 1986 raakt ze landelijk bekend door haar deelname aan een aantal afleveringen van het Canadese kinderprogramma You can't do that on television. Ze valt op door haar talent, en doet mee aan een talentenjacht, maar strandt in de eerste ronde, en zingt het volkslied bij belangrijke sportwedstrijden.
In 1991 komt haar eerste album, Alanis, uit, een verzameling danspopliedjes. Ze wordt wel vergeleken met Debbie Gibson en Tiffany. De eerste single, Too hot, haalt de top 10 in Canada. Het album behaalt tweemaal platina en in 1992 wint ze een Juno als meestbelovende nieuwe zangeres. Alanis wil dit album niet meer opnieuw uitgegeven zien. Het is niet meer te verkrijgen tenzij via bootlegs of wat rondcirculerende mp3's.
Haar tweede album, Now is the time, bevat ook serieuzer klinkende songs, maar wordt niet zo goed ontvangen als het eerste album. Ze verliest haar platencontract en het lijkt of haar muzikale carrière voorbij is.
Toch wil ze doorgaan met muziek maken en gaat op zoek naar samenwerking. Ze verhuist naar Toronto en ontmoet daar een aantal songschrijvers, zonder resultaat. Daarna beproeft ze haar geluk in Los Angeles. Uiteindelijk klikt het met producer Glen Ballard, die eerder werkte met onder andere Quincy Jones, Kiki Dee, Paula Abdul en Wilson Phillips. Ze beginnen direct te schrijven, met als resultaat een aantal songs met openhartige, zeer persoonlijke teksten, onder andere over haar voorbije relaties, die elk in één dag geschreven en opgenomen worden. Hiermee gaat ze een aantal platenmaatschappijen af. Ze tekent tenslotte bij Madonna's nieuwe label Maverick, waar ze (naast Madonna zelf) de eerste belangrijke artiest wordt. Voor het uit te brengen album weet ze de ongewoon hoge gage van $1,50 per verkocht exemplaar te bedingen.
Dit derde album, Jagged little pill, zorgt in 1995 voor wereldwijde bekendheid. Door haar alternatieve geluid en zelfbewuste songteksten is zij al spoedig een voorbeeld voor veel vrouwelijke navolgers. Dankzij zes succesvolle singles (You oughta know, Hand in my pocket, All I really want, Ironic, You learn, Head over feet) wordt het met een verkoop van meer dan 30 miljoen exemplaren (bron: www.maverick.com) het succesvolste album van de jaren 90. Van de zes Grammy Award-nominaties wint ze er vier (album van het jaar, beste vrouwelijke zangprestatie, beste rocksong (You oughta know), en beste rockalbum). In Nederland haalt het album de eerste plaats in de verkooplijsten na een succesvol, live uitgezonden optreden op Pinkpop in mei 1996. De video Jagged little pill live levert haar in 1997 een vijfde Grammy Award op. Na een vermoeiende concerttour van anderhalf jaar is ze niet meer van plan nog een album te maken.
Ze maakt een rugzaktocht door India en daar vindt ze toch inspiratie voor een nieuw album, Supposed former infatuation junkie (1998), veelzijdiger en nog persoonlijker dan het voorgaande. Ook dit album wordt een succes: zo'n 7 miljoen exemplaren gaan over de toonbank. Dankzij haar alleen op de soundtrack van de film City of angels verschenen song Uninvited wordt ook deze goed verkocht. De song levert haar datzelfde jaar twee Grammy Awards op.
In 1999 maakt ze een van de succesvolste albums uit de MTV Unplugged-reeks, en speelt ze een kleine maar verrassende rol als God in de film Dogma van Kevin Smith. Op de soundtrack haar song Still.
Het album Under rug swept volgt in 2001. Na dit album brengt Alanis ook een dvd met bijbehorende cd uit, Feast On Scraps met 8 nieuwe songs die Under Rug Swept niet gehaald hadden.
In 2004 komt het album So-Called Chaos uit. Het toont een heel andere Alanis dan vroeger. Haar liedjes klinken zeemzoet en gelukkiger, haar lange haren heeft ze afgeknipt en het lijkt alsof ze voor de eerste keer oprecht lacht. Zelf beweert ze dat dit komt door haar relatie met de 2 jaar jongere acteur Ryan Reynolds. Alanis leerde Ryan kennen in 2002 op het verjaardagsfeest van Drew Barrymore en verloofde zich met hem in 2003.
2005 is een druk jaar voor Alanis. Niet alleen brengt ze een akoestische versie van haar hitalbum Jagged Little Pill uit, ter ere van zijn 10-jarig bestaan, ook brengt ze op het einde van het jaar voor het eerst in haar carrière een compilatieplaat uit. Het album krijgt de naam The Collection en als single koos ze om voor het eerst een cover op te nemen, Crazy van Seal. Het album bevat haar grootste hits en enkele van haar persoonlijke favorieten. Alanis schrijft voor de derde keer een soundtrack. Dit keer voor de film The Chronicles Of Narnia. De song krijgt de naam Wunderkind en levert Alanis een goldenglobe-nominatie op.
In 2006 deelt Alanis mee dat ze bezig is met het schrijven van een autobiografie en een nieuw album. Haar relatie met Ryan kende volgens de pers een korte breuk, waarna Alanis en Ryan weer samenkwamen. Dit gerucht werd echter niet bevestigd door de twee sterren.
In 2008 trad Alanis met haar band op op het Pinkpopfestival en op de Lokerse Feesten. In dat jaar kwam ook haar nieuwe album Flavors of Entanglement uit. De eerste single die wordt uitgebracht is Underneath.
Vrouw spendeert 300 uur aan voorbereiding feestdagen
Vrouw spendeert 300 uur aan voorbereiding feestdagen
Vrouwen spenderen gemiddeld 300 uur, of het equivalent van 38 werkdagen,
aan de voorbereiding van de feestdagen, dat suggereert Brits onderzoek
althans.
Research Meer dan een derde van de
voorbereidingen voor Kerstmis en Nieuwjaar gaat naar het vinden van de
perfecte geschenken voor partners, familie en vrienden. Vrouwen geven
hierbij het meeste geld uit aan hun partner: gemiddeld 148 euro, 128
euro aan familieleden en 104,5 euro aan vrienden. Twee derde van de
dames krijgt het liefst kledij voor Kerstmis, 59 procent van de mannen
vraagt een gameconsole. 32 procent van de kerstcadeautjes zal bestaan
uit kledij, 18 procent zal chocolade zijn, 17 procent gadgets. De
enquête ondervroeg meer dan 3.000 Britse vrouwen.
Op tijd De
gemiddelde Britse vrouw begint haar research van de cadeautjes,
gerechten en versiering midden oktober. Tegelijkertijd begint de
gemiddelde man pas te shoppen halfweg december. Vrouwen beginnen liefst
zo vroeg omdat ze dan meer kans maken op de beste voedingsproducten,
cadeautjes en versieringen.
Een schokkende bewakingsvideo toont M., vastgebonden door zijn collega's. (foto: Het Laatste Nieuws/Paris Match)
Een fabrieksarbeider uit het Waalse Bergen onderging op zijn werk
gedurende jaren de gruwelijkste vernederingen en martelingen. Dat meldt
de gedrukte versie van Het Laatste Nieuws vandaag. Het moegetergde
slachtoffer, dat zelfmoordgedachten had door de aanhoudende wandaden, is
nu al 3 jaar thuis met een posttraumatisch stress-syndroom.
De collega's van M. bij het bedrijf Mactac in Soignies bleken inventief
in hun folterpaktijken: ze bonden hun collega tijdens zijn nachtshift
vast, sloten hem op, bespoten hem met een hogedrukreiniger of
vernederden hem seksueel. Hoewel er in totaal zo'n 25 mensen aan de
lawaaierige nachtelijke martelingen deelnamen, kwam er nooit een
onderzoek naar de gruweldaden. Negen jaar lang gingen de onmenselijke
vernederingen door.
Volgens M.
begonnen de pesterijen al toen hij nog maar enkele dagen in dienst was
in het bedrijf. Een verantwoordelijke van de arbeider gooide
papiersnippers tussen de boterhammen van de man of smeerde zijn machine
in met vet. Daarna belaagde de verantwoordelijke zijn slachtoffer ook
fysiek. "Hij moest tonen aan de rest hoe hij me domineerde, liefst zo
primair mogelijk", vertelt M.
Al snel liepen de pesterijen uit de
hand: toen hij zich verweerde tegen zijn collega's, werden zijn spullen
kapot gemaakt en deed men hem fysiek pijn. Een sterke en jonge kracht
vernederde M. seksueel, onder meer door zijn penis in het gezicht van
zijn slachtoffer te duwen. Steeds meer collega's van M. sloten zich bij
de pesters aan. Triest dieptepunt was toen een weerloze M. in een
ijzeren kooi werd opgesloten, onder talkpoeder bedolven ("Ik dacht dat
ik ging stikken", zegt hij) en per vorklift naar buiten gereden. In de
winterkoude werd hij vervolgens met een hogedrukreiniger schoongespoten.
Uit
trots wilde de man noch in het bedrijf noch tegenover zijn gezin
spreken over de feiten. Uiteindelijk kreeg M. via een collega toch een
bewakingsvideo in handen die de feiten registreerde. Daarmee kon hij de
gruwel bewijzen die hem jarenlang werd aangedaan. In 2002 neemt de
arbeider het na een zoveelste sabotage van zijn materiaal niet meer. Hij
gaat met zijn verhaal naar een verantwoordelijke en de bedrijfarts,
maar die tonen zich bezorgder om de video dan om M.'s welzijn. Daarna
hielden de vernederingen en martelingen op, maar tegen de daders werd
niet opgetreden.
Eind 2007 was M. aan het einde van zijn Latijn:
de voortdurende denigrerende opmerkingen, en de vrees dat het bedrijf
een reden zocht om hem aan de deur te zetten, dreven hem tot het
uiterste. De man overwoog om zelfmoord te plegen, zegt hij: "Ik ben naar
huis gegaan en wilde er een eind aan maken. De koord hing al aan het
plafond van de kelder, ik zag geen andere uitweg uit deze hel." Toen M.
de moed vond om de feiten aan te kaarten bij zijn vrouw en dochter,
heeft het gezin er alles aan gedaan om M. te steunen na de jarenlange
martelgang.
Nu is M. met ziekteverlof. Drie jaar al zit de man
thuis met een posttraumatisch stressyndoom dat men ook bij frontsoldaten
vindt. En het lijkt er niet op dat de pijn snel zal helen. "Ik voel me
gebroken en ik weet niet hoe ik er weer bovenop moet komen", luidt het.
De daders zouden inmiddels ontslagen zijn, al is het markant dat dit pas
gebeurd zou zijn nadat M. in ziekteverlof ging, terwijl de pesterijen
dus al negen jaar bezig waren.
Het
parket van Bergen was aanvankelijk niet van plan om op te treden in de
zaak, omdat de feiten verjaard zouden zijn: de videobeelden dateren
immers al van 2002. Onder druk van de advocaat van M., die aanvoert dat
de feiten ook daarna bleven duren, beslist de rechtbank van Namen of de
25 verdachten alsnog voor de correctionele rechtbank kunnen verschijnen.
Zij kunnen dan een veroordeling riskeren voor onder meer aanranding van
de eerbaarheid, belaging, schuldig verzuim en vrijwillige slagen en
verwondingen. Mactac is ook aangeklaagd en riskeert zware boetes.
Het
parket van Bergen heeft intussen gereageerd op het dossier. De
gerechtelijke instanties beklemtonen dat het slachtoffer pas in 2008
een klacht heeft ingediend, zes jaar na de laatste feiten. "De feiten
zijn ernstig, maar we begrijpen niet waarom het slachtoffer tot 2008
gewacht heeft vooraleer een klacht in te dienen", aldus het parket van
Bergen. "Op dat ogenblik zat de persoon in een ontslagprocedure voor de
arbeidsrechtbank. De laatste feiten dateren van 2002. De feiten zijn
na vijf jaar verjaard."
De
arbeider in kwestie werd meer dan tien jaar lastiggevallen, ook
fysiek. Het bedrijf had psychologische hulp aangeboden aan het
slachtoffer en een overplaatsing. Vijfentwintig personeelsleden van
MACtac zijn in verdenking gesteld, net als het bedrijf zelf. "Het
onderzoek en de verhoren hebben twee jaar geduurd, wat normaal is
gezien het aantal betrokkenen", aldus het parket.
De
raadkamer moet zich in januari volgend jaar uitspreken over de
verjaring. "Maar op burgerlijk vlak kan het slachtoffer altijd een
procedure opstarten om een eventuele schadevergoeding te bekomen",
besluit het parket van Bergen. (br.hln)
Elke vrouw negeerde al eens bewust haar gsm wanneer die bepaalde
vriendin nog maar eens belt om weer urenlang over haar relatie, moeder
of carrière te zeuren, zonder dat je er ook maar één woord tussenkrijgt
of dat ze naar jouw leven vraagt. Enkele tips om af te rekenen met dit
soort energievretende vriendschap.
Een
vampiervriendin is iemand die voortdurend over zichzelf praat, je op de
meest ongelegen momenten belt om haar beklag over haar slechte relatie
of falende carrière te doen zonder dat ze hier ooit iets voor terug doet
of naar jouw zorgen vraagt. Als jullie iets gaan drinken of eten,
betaal jij steeds de rekening, want zij is toevallig, voor de
driehonderdste keer, haar portefeuille vergeten. Na uren troostten en
advies geven ontdek je dan dat ze jouw raad volledig in de wind slaat en
even ongelukkig zal blijven.
Dit
soort vrouwen zuigt aal energie uit je en laat je volledig uitgeput
achter. Zelfs celebrities zijn niet immuun voor dit probleem. Kijk maar
naar Courteney Cox, ze brak onlangs met haar partner David Arquette na
11 jaar huwelijk, insiders zeggen dat haar vriendin Jennifer Aniston
hier verantwoordelijk voor is. Jennifer gaf zelfs toe dat ze er
misschien voor heeft gezorgd dat ze Cox afleidde van haar relatie. Een
vriend: "Jennifer vraagt zich of haar eigen afhankelijkheid ervoor heeft
gezorgd dat ze te veel vroeg van Courtney. Deze laatste heeft namelijk
Jennifer gesteund tijdens haar breuk met Brad Pitt." De kans is zelfs
groot dat Jennifer de scheiding van Cox allemaal rond zichzelf deed
draaien, een vampiervriendin laat geen gelegenheid aan zich voorbijgaan
om andermans crisissen te gebruiken zelf de aandacht op te eisen.
Het
is heel moeilijk om zo'n energievretende vriendschap te verbreken. Vaak
moet er iets bij jezelf veranderen. Want zo'n vampiervriendin heeft
vaak aandacht nodig op de meest vreemde tijdstippen: 's ochtends vroeg
of 's avonds laat. Ze belt dan naar de persoon waarvan ze denkt dat die
zeker zullen antwoorden, onafhankelijk van het feit of het past of niet.
Zorg ervoor dat je geen makkelijke prooi bent en smoor dit gedrag
tijdig in de kiem. Toch pak je dit beter niet met woorden, de kans is
zelfs groot dat ze je niet eens hoort, maar met daden aan.
Bij
oude vriendschappen is vaak het probleem dat jullie beiden veranderd
zijn. Toen jullie twintigers waren, hadden jullie waarschijnlijk tijd om
elkaar op de meest onmogelijke momenten te troosten. Maar nu heb je een
totaal ander leven en kan dat wel eens wat moeilijker liggen. Het beste
is voor jezelf een grens te stellen en die niet te overschrijden, zodat
je je niet langer laat leegzuigen door je vampiervriendin.
1 man op 4 vindt seks zonder instemming geen verkrachting
Een man op vier vindt seks zonder instemming geen verkrachting
Seks met een vrouw die niet instemt, is volgens bijna een een kwart van
de Britse mannen tussen 18 en 25 jaar geen verkrachting.
Een
schokkende recent enquête verricht door Britse centra tegen seksueel
misbruik 'The Havens' onthulde ook dat de helft van de 1.012
ondervraagde mannen seks zou hebben met een vrouw die te dronken is om
ja te zeggen tegen seks.
Vrouw = seksobject De
25-jarige Britse Amanda Crane uit Winchester werd acht jaar geleden
verkracht door haar partner. "Het is schokkerend dat er ook maar één man
bestaat die het goedkeurt seks te hebben met een vrouw die te dronken
of gedrogeerd om in te stemmen. Dit maakt duidelijk dat veel jongeren
een vrouw als niets anders dan een seksobject zien. Deze cijfers tonen
aan dat Britse heren van vandaag erg gewelddadig zijn. Seks zou alleen
tussen twee volwassen personen mogen gebeuren die hun instemming hebben
gegeven. Het gaat om respect voor je partner, niet om misbruik maken van
het feit dat een vrouw bijna bewusteloos is door alcohol en drugs. Als
ze nauwelijks in staat is te spreken, is ze duidelijk ook niet in staat
om ja tegen seks te zeggen. Dat moet toch bij iedereen duidelijk zijn."
Diana Jean Krall (Nanaimo (Brits-Columbia) 16 november 1964) is een Canadese jazzzangeres en -pianiste. Ze is sinds 2003 getrouwd met de Britse zanger Elvis Costello met wie ze op 6 december 2006 een tweeling kreeg, genaamd: Dexter Henry Lorcan en Frank Harlan James.
Vrouw draagt vijf verschillende behamaten in leven
Gemiddelde vrouw draagt vijf verschillende behamaten in haar leven
De gemiddelde vrouw draagt in haar leven vier verschillende kledingmaten
en vijf verschillende behamaten tijdens haar leven als gevolg van haar
gewicht dat jojoot.
Een
enquête bij 2.000 vrouwen toonde aan dat het gewicht van een vrouw dit
dieet van 12,7 kg tot 19 kg kan schommelen. De enquête werd
georganiseerd door de belangrijkste groep van klinieken gespecialiseerd
in cosmetische ingrepen in het Verenigd Koninkrijk. Een derde van hun
vrouwelijke patiënten zoekt een behandeling voor de effecten van
gewichtstoename of -verlies.
Vooral
laserbehandelingen voor striemen zijn steeds populairder, dit steeg de
afgelopen maand met 60 procent. Sommige vrouwen zoeken hulp bij meer
ingrijpende operaties als buik-, nek- en borstlifts tegen hangende huid
door een verlies aan elasticiteit als gevolg van drastisch
gewichtsverlies. Ook zoeken steeds meer mensen toevlucht tot technieken
als het opvullen van de wangen met fillers en andere verjongende
ingrepen.
Gezondheidsexperte
Angie Best van de Harley Medical Group: "Het laatste half jaar zag ik
duizenden vrouwen die gemiddeld 12 tot 19 kilo bijkwamen of kwijt
speelden, wat je figuur drastisch verandert. Dit leidt tot striemen,
hangende huid en verlies van stevigheid bijde borsten. Wat een groot
effect op het zelfvertrouwen en eigenbeeld heeft. Daarom kies je om te
vermageren beter niet voor een crashdieet, dat leidt namelijk enkel tot
meer schoonheidsproblemen." Verpleegster Bernadette Harte: "Eerder dit
jaar lanceerden we de eerste laserbehandeling tegen striemen en
littekens, wat deze tot 75 procent doet afnemen. We hadden op voorhand
verwacht dat deze behandeling zou aanslaan."
De politie is maandagavond tussenbeide moeten komen in een ruzie tussen
Walter Michiels, bekend als Pico uit 'FC De Kampioenen', en zijn
vriendin Sabine. Dat schrijft Het Belang van Limburg.
Het stel
woont sinds enkele weken samen in een vakantieflat in Gingelom. Daar
kregen ze erge ruzie. De politie werd gealarmeerd en trof een dronken en
agressieve Michiels aan. De acteur weigerde in eerste instantie in de
ziekenwagen te stappen, maar deed dat uiteindelijk toch.
Ook in
het Sint-Trudoziekenhuis hield Michiels het niet rustig.
Veiligheidsmensen moesten de voormalige acteur bedaren. Na een verhoor
bij de lokale politie mocht Michiels terug naar huis.
Een ex-partner die al maanden wacht op alimentatie, heeft de gegevens
van de ex op Facebook gebruikt om aan te tonen dat ze wel degelijk kan
en moet betalen. "Facebook duikt steeds meer op als bewijsmateriaal in
echtscheidingen", zegt specialiste Christine Van Roy van de K.U.Leuven
in Het Laatste Nieuws.
Maanden achterstallige alimentatie voor hun zoontje had Annelies B. (30)
uit Koksijde. Maar op haar Facebook-pagina pronkte ze met haar nieuwe
laptop of haar reisje naar Rome. Haar ex-vriend printte het allemaal
uit, en legde de documenten, 18 bladzijden, neer op de rechtbank waar
het door de rechter aanvaard werd als bewijsmateriaal.
"Logisch",
zegt specialiste familie- en jeugdrecht Christine Van Roy (K.U.Leuven),
"de dame heeft de gegevens zelf publiek gemaakt door ze op het
wereldwijde internet te plaatsen. Facebook wordt steeds meer gebruikt in
familierecht. Mensen die nog in een echtscheidingsprocedure zitten en
op Facebook pronken met hun nieuwe relatie, moeten goed weten wat ze
doen. Ze leveren zelf bewijsmateriaal van overspel. Recht op privacy
moet je daarbij niet inroepen. Je hebt de gegevens immers zelf op
Facebook gezet."
Eerder raakte al bekend dat zowel de fiscus als
de politie Facebook gebruiken om aan informatie te raken. "Mensen denken
best twee keer na over wat ze allemaal op hun Facebook zetten", besluit
Christine Van Roy.
(br.hln)
De Britse prins William heeft zijn verloofde Kate Middleton de verlovingsring van zijn moeder, wijlen prinses Diana, gegeven. De ring was echter eigendom van zijn jongere broer Harry.
Na de dood van Diana in 1997 mochten Harry en William enkele bezittingen van hun moeder uitkiezen. Prins William koos voor een gouden horloge en prins Harry besloot haar verlovingsring te houden.
"Harry gaf de ring maar al te graag aan zijn broer. Hij houdt van William en vindt het niet meer dan normaal dat de echtgenote van de toekomstige koning de ring van Diana draagt. Zo zou ze het zelf ook gewild hebben", aldus een anonieme bron aan Popeater.
Prins William en Kate Middleton kondigden dinsdag hun verloving aan. Het koppel stapt volgend jaar in het huwelijksbootje.
In het Australische Queensland zijn ze al wel wat gewoon maar een
koala die een bar bezoekt, is ook daar een hot item in de media.
Klanten van de Marlin bar op het idyllische Magnetic Island wisten niet
wat ze zagen toen een koala op zaterdagavond parmantig de pub
binnenwandelde. Hij huppelde onmiddellijk naar de bar waar ober Kevin
Martin gekscherend naar zijn identiteit vroeg. "Aangezien hij me die
verschuldigd bleef, moest ik hem een biertje weigeren," aldus olijke
Kevin.
De koala vond er dan niets beter op dan tot onder de nok
van het dak te klimmen voor een zalig dutje, waar hij overduidelijk aan
toe was want het diertje viel onmiddellijk in slaap.
Kevin
Martin vermoedt dat de koala beschutting zocht tegen de regen die avond.
Het dier zit nu terug te genieten van de prachtige natuur op Magnetic
Island nadat rangers hem kwamen wekken uit zijn roes in de Marlin Bar.
De koala is trouwens nog steeds welkom in de pub. "Een wekelijks
bezoekje zou fantastisch zijn, het is heel goed voor de business,"
besluit de ober.
Menstruerende vrouwen moeten rode armband dragen van hun baas
Menstruerende vrouwen moeten rode armband dragen van hun baas
Een werkgever in Noorwegen verplicht menstruerende vrouwen om een
rode armband te dragen. De vrouwen mogen dan vaker dan 'normaal' naar
het toilet gaan. Uit een rondvraag van de Noorse vakbond Parat blijkt
verder dat steeds meer werkgevers het toiletbezoek van hun werknemers
controleren.
Een werkgever heeft zijn vrouwelijke werknemers alvast verplicht om een
rode armband te dragen als ze menstrueren. Zo weet hij meteen dat ze een
"goede reden" hebben om vaker dan 'normaal' naar het toilet te gaan,
schrijft de Deense nieuwssite epn.dk. Het opmerkelijke initiatief is
geen alleenstaand feit. Zo worden steeds meer werknemers gecontroleerd
op hun toiletbezoek, blijkt uit de enquête.
Bij
een andere werkgever moeten de bedienden hun toiletbezoek registreren.
Zo werd een bediende met buikkrampen op het einde van de werkdag op het
matje geroepen. Ze was iets "te vaak" naar het toilet gelopen. Verder
blijkt nog dat 66 procent van de ondervraagde Noren een sleutel of een
badge moeten afhalen om naar het toilet te gaan. Zo wordt het
'tijdsgebruik' op toilet gemeten en geregistreerd.
31
procent geeft ook aan dat hun toiletbezoek geregistreerd wordt met een
camera. Amper 16 procent zegt dat er helemaal geen vorm van controle is.
Het zijn opmerkelijke, zoniet schokkende cijfers. Wij vragen
ons alvast af of u op het werk ook gecontroleerd wordt als u naar het
toilet gaat. Mag een werkgever het toiletbezoek van zijn werknemers
controleren? Laat ons weten wat u ervan vindt!
Nits is een Amsterdamse popgroep die in 1974 werd opgericht. De kern van de band bestaat uit zanger en tekstschrijver Henk Hofstede, Rob Kloet (percussie) en Robert Jan Stips (keyboard).
De band was vooral in de jaren 80 zeer populair. De groep scoorde toen hits met nummers als "Nescio", "In The Dutch Mountains" en "J.O.S. Days". Daarna nam het commerciële succes af. Wel oogsten de Nits in zowel binnen- als buitenland nog steeds lof met hun platen en optredens.
Henk Hofstede en Alex Roelofs, studenten aan de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam, richtten in 1974 samen met Michiel Peters en Rob Kloet The Nits op. Het eerste concert was op 12 december dat jaar, tijdens een studentenfeest in De Brakke Grond in Amsterdam. Aan een optreden op OOR's Eerste Nederlandse Groepen Presentatie in het Amsterdamse Paradiso, op 25 oktober 1975, hielden ze een platencontract over. Bij Burdorf Booking - een sublabel van Dureco -mochten ze in 1976 een single opnemen. Yes Or No werd in 1977 uitgebracht. Ze kwamen ermee in Toppop, maar omdat de single bijna niet verkrijgbaar was, zat er net geen top-40-notering in.
In september 1978 verscheen in beperkte oplage het album The Nits. De band trad steeds vaker op en met het nummer Tutti Ragazzi deed de groep mee aan de OOR-elpee Keihard & Swingend. De Haagse manager Aad Link was gecharmeerd van de band en zocht met producer Robert Jan Stips contact met platenmaatschappij CBS, het latere Sony. The Nits werden vrijgekocht en tekenden een contract.
In The Dutch Mountains (1987) werd live opgenomen in de eigen Werf-studio in Amsterdam. Het titelnummer werd een hit. Ook het nummer J.O.S. Days kwam in de top-40. The Nits ontvingen wederom een Edison. In 1988 verscheen het mini-album Hat. Met het nummer The Dream bereikten ze de top-40. In maart 1989 traden The Nits op in het Rossia-theater in Moskou. Bij terugkomst in Nederland ontvingen ze voor de derde maal een Edison. Bovendien kregen ze de BV Popprijs.
Het merendeel van de vijftigplussers wil na zijn pensionering aan de
slag blijven. Voornamelijk om sociale contacten te onderhouden, zo
blijkt uit een enquête van Plus Magazine.
Op de Zenith-beurs werden duizend werkende Belgen tussen 50 en 65 jaar
ondervraagd. Daaruit blijkt dat het merendeel wil blijven werken om
sociale contacten te onderhouden. Het financiële aspect is slechts voor
26 procent een motivatie en velen denken er zelfs aan om als
vrijwilliger aan de slag te gaan.
De
ondervraagden zijn voornamelijk bang dat ze na hun pensionering zullen
aftakelen en intellectueel achteruit gaan. Voor eenzaamheid is slechts
17 procent bevreesd.
Aan
het einde van de loopbaan wil 38 procent wel overstappen op deeltijds
werken of tijdskrediet. Slechts één op drie wil voltijds blijven werken
tot de laatste dag. Bijna driekwart ziet de periode daarna als een
nieuwe levensfase vol mogelijkheden.
