Frankie Goes to Hollywood (FGTH) was een Britse popgroep uit Liverpool die in de jaren 80 erg populair was. De naam Frankie Goes to Hollywood is afkomstig van een poster over de filmcarrière van Frank Sinatra.
De band ontstond in de Liverpoolse Punkscene van de jaren 70. Hier vormden Peter Gill, Jed O'Toole en Brian Nash de band Sons of Egypt, samen met Holly Johnson als zanger. In 1980 vormden zij, samen met Mark O'Toole maar zonder Brian de band Frankie Goes to Hollywood. Vrij snel daarna voegde Paul Rutherford zich bij de groep. Jed heeft de band in 1984 tijdelijk verlaten en werd vervangen door Brian. Toen Jed hetzelfde jaar weer terugkeerde bestond de band uit zes leden.
Hun eerste single Relax, uitgebracht in het late najaar van 1983, werd pas een grote hit, nadat diskjockey Mike Reid op BBC Radio One in zijn live-programma de plaat van de draaitafel haalde en in tweeën brak nadat hij wat beter naar de expliciete homo-erotische tekst luisterde. Ook de videoclip bij Relax was uiterst controversieel: hij speelde zich af in een SM-club. De BBC deed daarop de single in de ban, waarna er een enorme vraag naar de single ontstond en er - om verdere incidenten te voorkomen - een neutrale videoclip werd gemaakt.
De single Relax werd gevolgd door de eveneens door Trevor Horn geproduceerde single Two Tribes, een lied over kernoorlog. Dit nummer werd in onder meer Groot-Brittannië en Nederland een nummer 1-hit. De videoclip was in Groot-Brittannië vanwege het gewelddadige karakter niet te zien. In de videoclip, geregisseerd door Godley & Creme, vochten twee lookalikes van respectievelijk Ronald Reagan en Konstantin Tsjernenko (de leiders van de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie van dat moment) een verbeten strijd in een worstelring terwijl de bandleden van FGTH op de uitslag wedden. Aan het einde van de clip explodeerde de aardbol.
De derde single, The Power Of Love, werd in Groot-Brittannië de derde nummer 1-hit op rij; FGTH werd daardoor de tweede groep in de Engelse hithistorie die dat bereikte met de eerste drie singles. De eerste was Gerry & the Pacemakers in 1964.
De groep bracht nog enkele singles uit, totdat zanger Holly Johnson de groep in 1987 verliet. Holly Johnson, toen inmiddels hiv-patiënt, kwam in 1989 met een redelijk succesvol soloalbum. Hierna werd het stil rond de groep en haar leden. Wel werd in 1993 een remix van Relax uitgebracht. In 2003 deed muziekzender VH1 een poging om de band weer bij elkaar te krijgen, maar dat mislukte omdat Holly Johnson er geen zin in had. "Not in the next millennium". Toch kwam er een reünie met een andere zanger. Hierna werden nog een aantal compilaties uitgebracht.
Thomas Earl Petty (Gainesville (Florida), 20 oktober 1950) is een Amerikaans muzikant. In 1976 brak hij door met zijn band Tom Petty & the Heartbreakers. Zijn muziek wordt regelmatig vergeleken met de stijl van Bob Dylan en Neil Young.
Tom Petty werd in 1950 geboren in Gainesville, Florida. Op zijn zeventiende verliet hij school om zich aan te sluiten bij de band Mudcrutch. In deze band zaten ook de latere Heartbreakers Mike Campbell (gitaar) en Benmont Tench (keyboard). Begin jaren zeventig ging de band uit elkaar, vlak nadat de groep een contract was aangeboden door Shelter Records.
Tom Petty trok toen van de ene band naar de andere, tot hij zich in 1975 weer aansloot bij Tench en Campbell, die een samenwerking waren aangegaan met Ron Blair (basgitaar) en Stan Lynch (drums). Het vijftal noemde zichzelf the Heartbreakers. In 1976 kwam het album Tom Petty & the Heartbreakers uit. Het album deed weinig in de Verenigde Staten, maar was in het Verenigd Koninkrijk een groot succes, mede doordat de band daar op tournee ging als openingsact voor Nils Lofgren. Na het Britse succes sloeg het album ook in Amerika aan. You're Gonna Get It, het tweede album uit 1978, was de eerste grote hit in hun thuisland.
Door overnames moesten Petty en the Heartbreakers in 1979 van label wisselen, en kwamen zo terecht bij Backstreet Records. Eind 1979 kwam het derde album uit, Damn the Torpedoes. Het album was een groot succes: het werd goed ontvangen bij zowel de critici als het grote publiek, en de band scoorde enkele hits.
In 1981 verscheen de opvolger van Damn the Torpedoes; Hard Promises. Ook produceerde hij het comeback-album van Del Shannon en nam hij een zelfgeschreven duet op met Stevie Nicks. De Fleetwood Mac-zangeres was zo'n groot fan van de Heartbreakers dat ze deze sound wilde hebben voor haar eerste soloplaat. Het oorspronkelijke nummer dat Petty zou leveren besloot hij voor zichzelf te houden nadat Nicks tijdens het voorzingen spontaan een tweede stem toevoegde.
Na Long After Dark, het album uit 1982, verliet de bassist Ron Blair de groep. Hij werd vervangen door Howie Epstein.
In 1985, drie jaar later, verscheen Southern Accents; op dit album, geproduceerd door Dave Stewart van de Eurythmics probeerde de band nieuwe genres uit. De geschiedenis herhaalde zich doordat Petty wederom een nummer voor zichzelf hield dat eigenlijk voor Stevie Nicks was bedoeld. Mede dankzij de Alice in Wonderland-clip werd Don't Come Around Here No More een hit.
Na dit album ging de band op tournee met Bob Dylan. Dylan speelde ook op het nummer "Jammin' Me" voor het album Let Me Up (I've Had Enough) uit 1987. Nadat dit album uitkwam, werd Petty's huis verwoest door een brand.
In 1988 werd Petty lid van de Traveling Wilburys, een all-star band die ook bestond uit George Harrison, Roy Orbison, Bob Dylan en Jeff Lynne. Het jaar daarop bracht hij zijn eerste soloalbum uit, Full Moon Fever. Het album werd geproduceerd door Lynne en bevatte onder andere de hit "Free Fallin'". In 1991 keerde hij weer terug naar the Heartbreakers, en bracht met hen het album Into the Great Wide Open uit.
In 1993 kwam de Greatest Hits-cd uit, met daarop twee nieuwe tracks, beide geproduceerd door Rick Rubin. Een van die tracks was "Mary Jane's Last Dance". Voor dit nummer ontving de band in 1994 een MTV Video Music Award voor Best Male Video. In datzelfde jaar kwam Wildflowers uit, commercieel het grootste succes van de band. Stan Lynch was inmiddels producer geworden en dus moest er een vervanger worden gezocht. Ex-Nirvana-drummer Dave Grohl deed mee bij een televisie-optreden maar bedankte voor een vaste plek omdat hij bezig was met het eerste album van de Foo Fighters. De uieindelijke keuze viel op Steve Ferrone (ex-Average White Band).
In 1996 maakte de band de soundtrack van de film She's the One. In 1999 kwam Echo uit, in 2002 The Last DJ en in 2006 Highway Companion.
In 2008 verscheen het album Mudcrutch dat werd opgenomen met de toenmalige leden van deze band.
Begin 2010 kondigde Petty het nieuwe Heartbreakersalbum Mojo aan. Dit album kwam op 11 juni 2010 uit.
Sananda Maitreya, geboren als Terence Trent Howard (New York City, 15 maart 1962) is een Amerikaanse zanger. Tot 2001 stond hij bekend onder de naam Terence Trent D'Arby.
Trent D'Arby scoorde vooral eind jaren tachtig enkele grote hits. Met Wishing Well scoorde hij in 1987 een nummer 1-hit in onder meer Nederland en de VS. Andere welbekende nummers zijn onder andere Sign your name, Dance little sister, Rain, Delicate en Holding on to you.
In de jaren tachtig was hij als Amerikaans militair gelegerd in Duitsland. Daar sloot hij zich aan bij een band genaamd The Touch. Nadat hij het leger had verlaten verhuisde hij naar Londen, waar hij zijn demo-tape opnam. Dankzij deze demo kreeg hij een contract aangeboden bij CBS Records. Zijn debuutsingle If you let me stay werd direct een grote hit in Europa.
In 1987 kwam zijn debuutalbum Introducing the Hardline According to Terence Trent D'Arby uit. Hij beweerde in interviews dat dit het beste album was sinds Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band van de Beatles. Deze opmerking leverde hem in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië veel publiciteit op. De singles If you let me stay, Wishing well, Dance little sister en Sign your name worden wereldwijd grote hits.
Zijn tweede album Neither fish nor flesh, met als ondertitel A soundtrack of love, faith, hope & destruction uit 1989 werd minder enthousiast ontvangen. Het album verkocht desondanks meer dan 2 miljoen exemplaren.
In de jaren negentig werden nog uitgebracht Symphony or damn (1993) en Vibrator (1995), waarvan de singles Delicate, een duet met Des'ree, en Holding on to you de bekendste zijn. Ook het nummer Let her down easy wist in 1993 de hitparades te halen en is inmiddels twee keer door andere artiesten gecoverd. Hij bleef actief in de muziek. Zo trad hij in 1999 op als plaatsvervangend voorman van INXS bij de opening van het Olympisch Stadion in Sydney. Later dat jaar speelde hij Jackie Wilson in de Amerikaanse miniserie Shake, rattle and roll.
Op 4 oktober 2001 veranderde hij zijn officiële naam in Sananda Maitreya. Onder deze naam brengt hij in 2001 het album Wildcard! uit. Het nummer O Divina wordt een bescheiden hit in Italië waar hij tegenwoordig woont met zijn Italiaanse echtgenote.
Op 29 juli 2005 bracht hij het album Angels & Vampires - Volume I uit via zijn officiële website. Het is volledig te koop als MP3-album. In 2006 kwam het vervolg uit, met de titel Angels & Vampires - Volume II. In oktober 2007 werd het als dubbel-cd uitgebracht, alleen te verkrijgen via zijn officiële website.
Ook in oktober 2007 is het eerste hoofdstuk van zijn volgende project, Nigor Mortis, online gekomen. Het volledige album verscheen op 20 mei 2009, zowel als MP3-album als cd.
Hoewel een moederpoes haar kittens vaak bij het nekvel draagt, is dat
niet de goede manier om een volwassen kat op te tillen. Zelfs
lichtgewichten zijn eigenlijk al te zwaar om goed ondersteund te worden
door die overtollige, losse huid. Wij geven vijf tips om het wel goed te
doen!
De meeste katten houden er niet
van om langs de voorkant benaderd te worden. Er is veel kans dat ze je
vriendelijke gebaar interpreteren als een regelrechte aanval en ze
zullen niet aarzelen om met hun nagels naar jou uit te halen. Benader
haar dus enkel langs de zijkant en laat goed zien wat je van plan bent.
Gebruik
de hand die zich het verst van de kat bevindt om haar op te tillen. Leg
die hand onder haar 'oksels' van de voorpoten en til haar op.
Terwijl
je de kat optilt, moet je je vrije hand (die het dichtst bij haar is)
onder de achterpoten leggen. Zo geef je steun aan de onderste helft van
haar lichaam.
Sommige
katten houden ervan om vastgehouden te worden als een baby, terwijl
anderen liever rond je schouders hangen. Kijk wanneer je kat het minst
tegenstribbelt en hou je kat vast volgens haar eigen voorkeur.
Let
goed op de reactie van je kat als je haar wel optillen. Doe dat niet
als ze duidelijk aangeeft dat ze het niet wil. Dat doet ze bijvoorbeeld
door weg te lopen.
Als je kat in je armen tegenpruttelt of
kronkelt, dan heeft ze waarschijnlijk geen zin in. Zet haar op de grond
en probeer het later opnieuw. Of misschien heeft ze wel zin om te
spelen? (br.hln)
Wonderplant stevia: voordelen van deze zoetstof op een rijtje
Wonderplant stevia: voordelen van deze zoetstof op een rijtje
Stevia, een plantaardige zoetstof, is vanaf vandaag officieel in
Europa toegelaten. Hoewel deze plant al eeuwenlang gebruikt wordt in
Latijns-Amerika, wordt dit lang in Europa verboden omdat werd gedacht
dat het kankerverwekkend was, maar dat blijkt niet te kloppen.
Stevia is een natuurlijke zoetstof die gemaakt wordt van de bladeren van
de steviaplant. Dit wordt al 60 jaar in Japan gebruikt als alternatief
voor een andere zoetstof aspartaam, tot nu zijn er nog geen klachten
gemeld, waarmee de mythe dat het kankerverwekkend is, wordt ontkracht.
Je kunt het krijgen in poeder of vloeibare vorm, maar ook de gedroogde
blaaderen zijn bruikbaar.
Buiten
het feit dat het ook zoet is, vertoont het geen andere gelijkenissen
met suiker. Het bevat geen calorieën of koolhydraten. Dit maakt dat
patiënten met suikerziekte het mogen eten, maar deze mensen contacteren
toch best eerst hun arts. Omdat het een plantenextract is, houdt het
verschillende voordelen voor je gezondheid in. Zo is het antibacterieel,
bevat het antioxidanten en helpt het de bloeddruk te verlagen. Wat
verklaart waarom het zo populair is als alternatief voor suiker.
Je
kunt stevia gebruiken om te koken of te bakken, in het laatste geval is
het wel aangewezen dat je de helft stevia en de helft suiker neemt.
Omdat het veel zoeter is, heb je er minder van nodig dan van suiker om
dezelfde smaak te krijgen. Op de verpakking zal de aangewezen
hoeveelheid staan. Gedroogde bladeren zijn tot 10 à 15 keer zoeter. Het
is dus best dat je begint met een kleine hoeveelheid en dat je naar
smaak bijvoegt. Net als suiker versterkt stevia de smaak van andere
voedingswaren en is het oplosbaar in water. Het product is
hittebestendig tot 200 graden en niet-karameliseerbaar.
Het
wordt niet bruin bij het bakken, dus als je een bruine kleur wil, neem
je best de helft suiker, honing of ahornsiroop. Sommige mensen merken
wel een nasmaak op, dit kun je beperken door een andere stof als honing
of ahornsiroop toe te voegen. Je kunt het ook toevoegen aan thee of
andere dranken, maar je kunt er ook ijs mee maken.
Een
ander voordeel is dat het ook gebruikt kan worden als
schoonheidsproduct. Zo kun je het aanbrengen als gezichtsmasker, het
maakt de huid strak en doet rimpels vervagen. Het helpt ook bij eczeem,
acne en jeuk. Als laatste versnelt Stevia het genezingsproces bij
wondjes en koortsblaasjes. (br.hln)
Maurice Brazil Prendergast 1858 1924 was een Amerikaans postimpressionistische kunstenaar
Maurice Brazil Prendergast 1858 1924 was een Amerikaans postimpressionistische kunstenaar
Klik op de foto om een filmpje van zijn overige werken te bekijken
Maurice Brazil Prendergast (St. John's, 10 oktober 1858 New York City, 1 februari 1924) was een Amerikaans postimpressionistische kunstenaar die werkte met olieverf, aquarel en monotype. Formeel was hij lid van De Acht, maar de fijnheid van zijn composities en mozaïek-achtige schoonheid van zijn ontwerpen hadden weinig gemeen met de filosofie van de groep.
Prendergast werd geboren in het Canadese Newfoundland. Na het mislukken van zijn vaders subarctische handelspost, verhuisde het gezin naar Boston in de Verenigde Staten. Daar ging de jonge Prendergast in de leer bij een commercieel kunstenaar en terwijl hij in het begin felle kleuren gebruikte, werd zijn volwassen werk gekenmerkt door platte motiefeffecten.
Wandeling langs de Seine
Prendergast was erg verlegen en bleef zijn leven lang vrijgezel. Hij was erg gehecht aan zijn broer Charles, die kunstenaar was en een succesvol lijstenmaker. Prendergast studeerde gedurende drie jaar in Parijs aan de Académie Colarossi en de Académie Julian.
Tijdens een vroeg verblijf in Parijs, ontmoette hij de Canadese schilder James Morrice, die hem voorstelde aan de Engelse avant-gardekunstenaars Walter Sickert en Aubrey Beardsley, beiden vurige bewonderaars van James McNeill Whistler. Zij beïnvloedden zijn toekomstige schilderstijl.
Hij was lid van De Acht, de 20e-eeuwse groep van Amerikaanse schilders met als leider Robert Henri, waartoe verder Shinn Everett, John Sloan, Arthur B. Davies, Ernest Lawson, George Luks en William Glackens behoorden.
Een nadere kennismaking met Vuillard en Bonnard plaatste hem stevig in het postimpressionistische kamp. Hij ontwikkelde een zeer persoonlijke stijl, met gedurfde contrasterende, juweelachtige kleuren en vlakke, patroonachtige vormen, ritmisch geordend op een doek. Vormen werden drastisch vereenvoudigd en gepresenteerd in vlakke gebieden aan heldere, ongemoduleerde kleur. Zijn schilderijen zijn treffend beschreven als wandkleedachtig of lijkend op mozaïeken. Een reis naar Venetië in 1898 stelde hem bloot aan het genre van Vittore Carpaccio, wat hem aanmoedigde tot nog meer complexe en ritmische arrangementen. Hij werd ook een van de eerste Amerikanen die het werk van Cézanne omhelsde en zijn expressieve gebruik van vorm en kleur leerde te begrijpen en te gebruiken.
Prendergast schilderde meestal mensen in hun vrije tijd. In de Armory Show in 1913 toont hij met zeven werken zijn stilistische volwassenheid. Hoewel hij voornamelijk werkte aan aquarellen ging hij later in zijn loopbaan ook met olie aan de gang. Hij produceerde ook een groot aantal monotypes tussen 1891 en 1902.
Dat deze vrucht een wondermiddeltje zou zijn, doet al eeuwen de
ronde. Granaatappels barsten van de vitaminen, ijzers en antioxidanten.
Ze zijn niet alleen gezond voor het hart, het zijn ook natuurlijke
vechtersbazen tegen stress en ja, ze kunnen zelfs je seksleven
verbeteren. Een nieuwe studie kent er echter nog een kwaliteit aan toe:
de granaatappel als sleutel tot eeuwige jeugd.
Het onderzoek, met een prijskaartje van meer dan 2 miljoen euro, werd
uitgevoerd in het private laboratorium van ProbelteBio in Murcia,
Spanje. Dokter Sergio Streitenberger, hoofdonderzoeker van deze
granaatappelstudie legt uit:
"We zijn zeer enthousiast over dit
onderzoek en we geloven dat een regelmatige opname van dit
granaatappelextract het proces van DNA-oxidatie kan afremmen. Op een
manier kan je ouder worden vergelijken met roesten. Oxideren is een
beschadigend proces en de mogelijkheid je lichaam hier tegen te
beschermen zou een ware doorbraak zijn."
Ja, een natuurlijk
middel om verzwakking van hersenen, spieren en organen tegen te gaan en
zelfs je huid langer jong te houden, dat zou wat zijn, niet?
60
proefpersonen kregen gedurende 1 maand een capsule met extracten van
volledige granaatappels, met nadruk op de delen die we doorgaans niet
eten. Een andere groep kreeg placebo's. Vervolgens werden metingen
verricht op de chemicalieën in de lichamen van alle deelnemers.
Resultaat?
Onderzoekers vonden bij de proefpersonen die de granaatappelcapsules
hadden ingenomen een significante daling in de metingen die peilden naar
celschade. Zo zou de chemicalie 8-Oxo-DG uit ons lichaam gezuiverd
kunnen worden door het opnemen van extracten uit de granaatappel,
waardoor het oxidatieproces van DNA in cellen zou vertragen en we langer
jong zouden kunnen blijven.
Het onderzoek zou later deze maand
gepubliceerd worden. Eens benieuwd of we binnenkort allemaal massaal
granaatappelcapsules naar binnen zullen spelen.
Canned Heat is een witte blues- en boogie-band, in november 1965 opgericht door Bob 'The Bear' Hite (zang) en Al 'Blind Owl' Wilson (gitaar).
De naam "Canned Heat" ontleenden zij aan een in 1928 uitgebrachte blues van Tommy Johnson Canned Heat Blues. Een song over een alcoholicus die reddeloos verslaafd was aan het drinken van verdunde Sterno, een alcoholproduct in blik gebruikt voor verwarming, ook wel in het algemeen "canned heat" genoemd.
In het nummer Turpentine Moan op de lp 'Boogie with Canned Heat' zingt Canned Heat over hetzelfde fenomeen namelijk het drinken van brandstof (terpentine). De piano in dit nummer wordt bespeeld door Sunnyland Slim.
Andere bandleden zijn: Larry 'The Mole' Taylor (bass), Henry 'The Sunflower' Vestine (gitaar) en Adolfo 'Fito' de la Parra (drums). Het succes van de groep was mede te danken aan de film Woodstock, waarvan het nummer Going up the country de officieuze soundtrack is geworden en aan de wervelende show die daar bij hoorde. Ook op het Monterey Pop Festival, twee jaar eerder, gooide deze band al hoge ogen. Hits zijn On the road again en Lets work together. Canned Heat is meer een tourband dan een band die de hitlijsten verovert, wat het uitblijven van meer hits verklaart. De gitarist Harvey Mandel vervangt Henry Vestine gedurende de periode 1969-1970. In de jaren 70 zal ook Richart Hite, broer van Bob Hite, enige tijd bassist zijn van de groep.
De band trad in die tijd veel op voor de VPRO, oa voor het legendarische TV- en radioprogramma's Piknik te Baarn en het radioprogramma Campus in Arcen. Tevens is een liveoptreden van de groep bewaard gebleven in het Concertgebouw te Amsterdam, eveneens opgenomen voor de VPRO-radio. Van deze opnames is in 2007 een CD verschenen met als spraakmakende titel Under the Dutch Skies op het label MLP.
Op 3 september 1970 sterft Al 'Blind Owl' Wilson aan een overdosis, wat het hart uit de band rukt. In een wisselende samenstelling gaat de band verder, maar als op 5 april 1981 Bob 'The Bear' Hite sterft aan een hartaanval tijdens een optreden, lijkt het over. De band gaat echter verder. Op 20 oktober 1997 sterft ook Henry 'The Sunflower' Vestine. Desondanks bestaat Canned Heat nog steeds onder leiding van Fito de la Parra, maar er wordt vooral geteerd op oud succes. Hierin hebben gitaristen als Walter Trout en Harvey Mandell af en toe meegespeeld.
Minder zout eten stimuleert de productie van chemische stoffen die slecht voor het hart zijn, waarschuwen wetenschappers.
Gezondheidsexperts beweren al langer dat een eetpatroon rijk aan zout de
bloeddruk kan verhogen. Onderzoekers aan de universiteit van Kopenhagen
beweren nu na analyse van 67 studies bij 40.000 mensen dat je opname
verminderen de sterftekans van sommige patiënten met hartproblemen kan
verhogen. Het zou je cholesterol met 2,5 procent doen stijgen en een
bepaald type vet met 7 procent verhogen, dit kan bloedklonters
veroorzaken.
Deze
verandering zou ook ervoor zorgen dat de nieren meer van het proteïne
renine en het hormoon aldosteron, dat in verband staat met een hoge
bloeddruk, produceren. Onderzoeker Niels Graudal: "Een toename in
cholesterol verhoogt de kans op sterfte aan hart- en vaatziekten. In
plaats van van de opname van zout te beperken, zouden mensen zich beter
concentreren op het stoppen met roken, de consumptie van alcohol
beperken en gewicht verliezen."
"Er
is geen sterk bewijs dat het verlagen van zout het risico op
hartziekten of een vroegtijdige dood beperkt", professor Graham
MacGregor trekt deze bevindingen in twijfel. Hij zegt dat de cijfers
onbeduidend zijn, een kleine toename van deze stoffen zijn gelijkaardig
aan het effect van diuretica die gegeven worden om de bloeddruk te
verlagen. Professor Keith C. Ferdinand: "Deze studie ontkracht de
aanbeveling dat minder zout eten een groot voordeel heeft op het
beperken van hart- en vaatziekten bij de algemene bevolking, dit kan
levens redden."
Volgens experts eten volwassenen best niet meer
dan 6 gram per dagen, wat gelijk staat aan ongeveer een theelepel. Ook
laat je best voedingsmiddelen als spek, kaas, salami en gezouten nootjes
liggen.
Ze
is de enige van haar Schotse familie die in Engeland geboren is. Kean
komt uit een muzikaal nest van musicerende ouders . Op haar zevende
verhuisde ze naar Nederland, waar haar moeder aan de slag kon als
componist voor theatervoorstellingen. Opgroeiend in de coulissen werd
Kean besmet met het muzikale virus. Artiesten als Melanie, Linda
Ronstadt, Carly Simon, Bonnie Raitt en Chaka Khan waren grote
inspiratiebronnen en op haar 18e zong Jodie in haar eerste band. "Dat
was direct een groot orkest waarmee we allerlei artiesten begeleidden.
Van Rob de Nijs tot Boney M en Paul Young", aldus Kean. "Na een paar
jaar ben ik er mee gestopt om mezelf als zangeres verder te ontwikkelen.
Ik
ben eigen nummers gaan brengen met een band, maar deed ook 80 optredens
per jaar met coverband Boston Tea Party." In de jaren die volgden heeft
de Brabantse Engelse zich geprofileerd als een allround zangeres die
veel werd gevraagd als studiomuzikant. In die hoedanigheid heeft heel
Nederland haar ongetwijfeld al eens gehoord, alleen nooit onder haar
eigen naam. "Ik was nog in ontwikkeling. Nu heb ik pas het gevoel dat ik
er helemaal klaar voor ben." Qua muziekgenre volgt ze in het rijtje Amy
Winehouse, Duffy en Adele.
Een nieuw onderzoek uitgevoerd aan het Roswell Park Cancer Institute
onderbouwt verder de gedachte dat een hogere lichaamstemperatuur een
boost geeft aan onze weerstand en we zo sneller en effectiever vechten
tegen geïnfecteerde cellen.
John Wherry, editor van het 'Journal of Leukocyte Biology'
verklaart: "Koorts hebben mag misschien oncomfortabel zijn, het draagt
echter wezenlijk bij tot een effectief immuunsysteem en de manier waarop
het reageert op infecties. Niet alleen dit onderzoek, maar ook heel wat
andere studies ondersteunen deze stelling. Vroeger dachten artsen en
wetenschappers dat koorts enkel het vermenigvuldigen van gevaarlijke
microben belemmerde, maar dit nieuw onderzoek suggereert dat het
immuunsysteem zelfs tijdelijk functioneel verhoogd wordt wanneer onze
temperaturen stijgen door koorts."
Het
geheim zit in een type witte bloedcel, namelijk de lymfocyt CD8+, ook
wel 'Killer T-cel' of cytotoxische T-cel genoemd. Deze cellen maken
infecties onschadelijk en zouden zelfs tumorcellen kunnen vernietigen.
Voor het onderzoek gingen ze aan de slag met muizen. Ze injecteerden de
beestjes met een antigen en zagen hoe de CD8+ T-cellen reageerden.
Vervolgens gingen ze bij de helft van de proefdieren de temperatuur
verhogen met 2 graden en bij deze dieren steeg parallel ook het aantal
'Killer T-cellen'.
De
temperatuurstijging in de lichamen van de muizen simuleerde aldus een
koorstaanval die ervoor zorgde dat de koorstige muizen sneller en
effectiever waren in de stijd tegen het antigen. Uiteraard wil dit niet
zeggen dat we de gevaren van koorts zomaar mogen vergeten. Maar bij
kleine temperatuurschommelingen zouden we beter twee keer nadenken
vooraleer we een koorstremmer nemen.
Tot ongeveer 38,8 graden kan
je koorts perfect vanzelf laten overgaan, zo luidt het advies. Eens de
temperatuurschommelingen echter boven deze grens gaan, is het
noodzakelijk in te grijpen. Hoge koorts is namelijk toxisch voor de
hersencellen en kan leiden tot uitdroging, epileptische aanvallen,
verhoogde hartslag, ... Zeker bij kinderen is het goed geen risico's te
nemen en de koorts gewoon te behandelen.
Al eeuwen worden aan kaneel allerlei gezondheidsvoordelen gekoppeld.
Het is voor jou dus misschien oud nieuws, maar we zetten toch graag nog
even op een rijtje waarvoor dit gezond en natuurlijk middel allemaal
wonderen kan doen.
Kaneel heeft naast de heerlijke geur en de lekkere smaak nog heel wat
meer in petto. Je gebruikt het misschien enkel als toevoegsel bij
appeltaart, thee, warm appelsap, ... maar je kan het dus ook bewust
toepassen voor een betere weerstand en in de strijd tegen heel wat
gezondheidskwaaltjes.
Omdat het onder
andere antisceptisch, verwarmend en krampwerend werkt, kan je het dus
gebruiken voor een hele resem aan aandoeningen. Zo heeft kaneel onder
andere een gunstige werking op je darmen, bij verkoudheden, bij
vermoeidheid en tegen kouwelijkheid.
Daarnaast zou het ook een
gunstige werking hebben op de bloedsuikerspiegel en het
cholesterolniveau. Kaneel levert ook voordelen voor sporters aangezien
het zorgt voor een grotere aanmaak van anabole eiwitten in de
spiercellen. Hierdoor wordt meer glucose opgenomen en komt dus meer
energie vrij.
In plaats van meteen te grijpen naar een berg medicamenten, kan je eens proberen kaneel te gebruiken als je last hebt van:
1. Een verkoudheid Bestrijd
je hoest door een aantal dagen na elkaar een lepel lauwe honing te eten
waar je een vierde van een eetlepel kaneel aan toevoegt. Het helpt ook
bij het schoonmaken van je sinussen.
2. Een blaasinfectie Spoel de bacillen weg door een glas lauwwarm water te mengen met 2 theelepels kaneelpoeder en een lepel honing.
3. Artritis Hiervoor kan je 's morgens en 's avonds een tas heet water mengen met 2 lepels honing en een theelepel kaneel.
4. Maagpijn Ook
hiervoor is de heilzame combinatie van honing, water en kaneel
effectief. Het heeft een goede reinigende werking en maakt ook komaf met
overtollige gassen. Daarnaast zou het zelfs helpen tegen maagzweren en
deze kunnen wegwerken vanaf de wortel.
5. Te hoge cholesterol Thee
drinken met twee theelepels honing en drie theelepels kaneelpoeder zou
je cholesterolniveau tot 10 procent kunnen laten dalen.
Jekan
kaneel zelfs gebruiken om een slechte adem tegen te gaan door simpelweg
dagelijks te gorgelen met een theelepel honing en kaneel in warm water.
Uiteraard is er nog veel meer te vinden over de goede werkingen van dit
winterse kruid. Probeer het eens uit zou ik zeggen want de kans op
bijwerkingen is zo goed als uitgesloten.
Nirvana was een Amerikaanse rockband die in 1987 werd opgericht in Aberdeen, Washington door zanger en gitarist Kurt Cobain en bassist Krist Novoselic. De band kende een reeks verschillende drummers van wie Dave Grohl, die in 1990 bij de band kwam, de langstzittende was.
De band vestigde zichzelf binnen de muziek-scene van Seattle door in 1989 hun debuutalbum Bleach uit te brengen op het indie-label Sub Pop. Nadat de band tekende bij het grote label DGC Records, kende het onverwacht succes met de single "Smells Like Teen Spirit", van zijn tweede album Nevermind (1991). Hierop betrad Nirvana de mainstream en nam het het genre 'grunge' hierin mee. Frontman Kurt Cobain werd door de media bestempeld als "stem van een generatie", terwijl Nirvana gezien werd als vaandeldrager voor Generatie X.[1] Cobain voelde zich ongemakkelijk bij alle aandacht en legde zich toe op de bands muziek, vindende dat de boodschap en artistieke visie van de band verkeerd werden geïnterpreteerd door het grote publiek dat hij uitdaagde met hun derde album In Utero (1993).
Met Cobains dood in april 1994 kwam er een einde aan het korte bestaan van Nirvana. De bands invloed en populariteit bleven echter intact in de jaren die volgden. Het nummer "You Know You're Right", een nooit eerder uitgebrachte demo, stond in 2002 hoog in radio-playlists over de gehele wereld. De band verkocht sinds zijn debuut wereldwijd meer dan vijftig miljoen platen, waarvan meer dan 25 miljoen in de Verenigde Staten.
Vaya Con Dios (een Spaanse groet,
letterlijk Ga met God) is een Belgische popgroep opgericht in 1986.
Begin jaren negentig scoorde de groep enkele grote internationale hits.
Na
een succesvolle samenwerking van Dani Klein en Willy Lambregt in de
band Arbeid Adelt! wordt in 1986 samen met contrabassist Dirk Schoufs
Vaya Con Dios opgericht omdat hun hart bij de jazz, opera en
zigeunermuziek ligt en het een genre is dat in Brussel nauwelijks
bekendheid geniet. In hun eerste single Just a friend of mine zijn al
Spaanse invloeden te horen. De single wordt een grote hit in Frankrijk
waar meer dan 300.000 exemplaren worden verkocht. Willy Lambregt heeft
inmiddels de groep al verlaten om zijn carrière bij The Scabs de volle
aandacht te geven. Hij wordt vervangen door Jean-Michel Gielen. Het
tweede album bevat de grote hitsingles What's a Woman en Nah neh nah.
What's a woman staat in de zomer van 1990 drie weken op nummer 1 in
Nederland.
In 1991 gaat het duo Dani Klein en Dirk Schoufs uit
elkaar. Dirk Schoufs verlaat de groep en Vaya Con Dios gaat verder als
eenvrouwsband. Op 24 mei 1991 overlijdt Schoufs aan de gevolgen van AIDS
die hij door zijn heroïneverslaving heeft opgelopen. In 1992 verschijnt
het derde album Time Flies. De muziek is veel triester dan op de eerste
twee albums, met invloeden uit de soul en Latijns-Amerika. De bekendste
single van dit album is Heading for a fall. Ondanks de personele en
muzikale wijzigingen blijft Vaya Con Dios populair in grote delen van
Europa, vooral in Duitsland, Frankrijk en Scandinavië en Zuid-Amerika.
Alleen in Nederland en België blijft het succes beperkt. In 1993 wordt
een grote wereldtournee georganiseerd vanwege het grote internationale
succes.
In 1995 komt het vierde album uit. In 1996 maakt Dani
Klein bekend geen plezier meer te beleven aan de muziekwereld, en
besluit ze de band te stoppen, die op dat moment nog maar uit één
persoon bestaat. In 1997 verschijnt nog een verzamelalbum. Dani Klein
begon in 1999 weer met zingen en wordt zangeres bij Purple Prose.
Zeven
jaar later, in 2004, wordt Vaya Con Dios opnieuw opgericht. De groep,
die nog steeds uit zangeres Dani Klein, enkele nieuwe muzikanten en
muzikanten van de beginjaren van Vaya Con Dios bestaat, brengt een nieuw
album uit in oktober 2004 onder de naam 'The Promise'.
Op 31
augustus 2006 werd in Theatre Vaudeville te Brussel de eerste van een
nieuwe reeks akoestische optredens gegeven. Op 3 november verscheen
hiervan de cd/dvd The Ultimate Collection. Op 3 september 2006 bracht
Vaya Con Dios hun nieuwe single 'Pauvre Diable' uit.
Vaya Con Dios verkocht in totaal meer dan 7 miljoen albums en meer dan 3 miljoen singles.
Roland Van Campenhout, of kortweg Roland (Boom, 1945) is een Vlaamse bluesmuzikant.
Roland groeide op in de steenbakkerij-omgeving van de Rupelstreek. Zijn vader, een jazzmuzikant, verdronk toen hij vijf was. Toen hij 14 was ging Roland het huis uit. Pas toen hij 20 was begon hij zich met muziek bezig te houden. Hij speelde in de skifflegroep, the William & Roland Skiffle Group, en het folkduo Miek en Roel.
In 1969 boorde hij definitief een ander genre aan: blues, al zou hij zich tijdens zijn carrière ook met andere stijlen zoals country, wereldmuziek, folk, rock,... bezig houden. Roland ontdekte het genre toen hij dat decennium John Lee Hooker zag optreden in het café De Muze in Antwerpen. Hij brak door tijdens Jazz Bilzen, waar hij zijn reputatie als live-artiest vestigde.
Tijdens de jaren zeventig werd hij lid van Rory Gallagher's band en tourde de hele wereld rond, zelfs tot in Singapore. Hij trad ook op met Tim Hardin, Leo Kottke en Ian Anderson. Roland bouwde hierdoor een reputatie als zwervend muzikant op die van café naar café trekt. Sinds de geboorte van zijn dochter heeft hij dit leven meer ingetoomd.
In 1985 had hij commercieel succes met de plaat "79 cm per second", waarop hits als "Fish on the hook" en "Cruising down on main street" stonden.
Ook zijn samenwerking met Arno Hintjens als het nevenproject "Charles et les Lulus" (1990-1991) bleek een succesrijk project. Het deed veel om Roland's bekendheid aan een nieuw en ander publiek door te geven. Roland speelde hierna op Arno's vriendin, Marie-Laure Béraud, debuutplaat. In 1993 zong Arno ook de track, "Les Femmes" op Roland's album "Little Sweet Taste". Datzelfde jaar produceerde Roland Pieter-Jan De Smet's plaat, "Antidote" en verzorgde de soundtrack van Marc Didden's film "Mannen maken plannen".
Roland coverde Johan Verminnen's nummer "Rue des Bouchers" op het hommage-album, "Spelers & Drinkers".
In 1998 interviewde Roland zijn idool John Lee Hooker. Een jaar later nam hij een CD op met Neeka en trad ook een poos met haar op. Dat jaar kreeg hij ook de Lifetime achievement-prijs bij de ZAMU Awards.
In 2000 trad Roland samen op met Wannes van de Velde met wie hij eigen nummers speelde en ook Bob Dylan coverde.
In 2001 speelde hij samen met de bluesgroep El Fish.
In 2003 ondernam hij samen met Jean Blaute en Paul Michiels, een succesvolle theatertournee.
In 2005, toen hij 60 was en zijn 40-jarige carrière vierde, ontving hij van het ministerie van Cultuur een speciaal verguld beeld met inscriptie. Datzelfde jaar kreeg hij op 20 augustus de derde straat in de SIM-route, de Roland Van Campenhouts Brick Road, aan de Steenovens in Sint-Amands. Er prijkt een blauw straatnaambord en een geschilderd portret van Robert De Keersmaecker.
In 2006 trad Roland op tijdens de 0110-concerten voor verdraagzaamheid.
In 2009 kreeg hij een Music Industry Award voor 'beste artwork'.
Jan Goossenaerts (111) uit Essen oudste man van Europa
Jan Goossenaerts (111) uit Essen oudste man van Europa
Jan Goossenaerts uit Essen mag vandaag 111 kaarsjes uitblazen. Hij is
daarmee de oudste man van Europa en de derde oudste man ter wereld.
Jan Goossenaerts werd op 30 oktober 1900 geboren in de Essense wijk
Horendonk. De gewezen boerenknecht en metser ging in 1965 op pensioen.
Hij kreeg vijf kinderen, van wie er twee zijn overleden in 2010.
In
2007 verhuisde Goossenaerts naar het rust- en verzorgingstehuis
Sint-Michaël. In 2010 vierde hij zijn 110de verjaardag nog in het
bijzijn van Vlaams minister-president Kris Peeters met wie hij een
"supereeuwelingenboom" plantte, maar dit jaar viert Goossenaerts zijn
verjaardag in alle rust.
Interviews geven doet hij niet meer:
"Ik heb alles toch al de vorige keer gezegd en er is niets veranderd aan
mijn verleden", zegt hij in de Gazet van Antwerpen. "Alleen hoor ik
niet meer zo goed, en dat vind ik spijtig. Ik heb heel mijn leven hard
gewerkt. Eerst als boerenknecht, daarna als metser. Dat is volgens mij
ook één van de redenen dat ik zo lang leef. Naast hard werken moet je op
tijd gaan slapen en veel poepgelei (Luikse perenstroop, red.) op je
boterham smeren."
Uit de lijst van 'supercentenarians' blijkt
dat er momenteel 82 mensen ouder zijn dan 110. Het gaat om
zevenenzeventig vrouwen en vijf mannen. De Amerikaanse Besse Cooper is
met 115 jaar de oudste vrouw van de wereld. De oudste man is de Japanner
Jirimoen Kimura met 114 lentes.
Van Morrison - Have I told you lately that I love you
Van Morrison - Have I told you lately that I love you
Klik op de foto om hem te beluisteren
Van
Morrison, volledige naam George Ivan Morrison (Belfast, 31 augustus
1945) is een Noord-Ierse zanger en muzikant die deel uitmaakt van de
zogenoemde Belfast Blues. Hij is zanger-tekstschrijver maar ook gitarist
en soms speelt hij de harmonica of de saxofoon.
