De pladijs is door de Vlaamse visserijsector en het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) uitgeroepen tot de Vis van het Jaar 2013. Met de actie, die zijn 25ste editie beleeft, willen de initiatiefnemers de consument bewust maken van het rijke visaanbod in België en hem aanzetten meer te variëren in zijn visaankopen.
Ook in 1990, 1998, 2001 en 2011 was pladijs of schol al Vis van het Jaar.
Europees gezien is de Belg een gemiddelde visverbruiker en als hij voor vis kiest, is het doorgaans kabeljauw of zalm. In de top tien van meest gegeten vissoorten in ons land, haalt pladijs de achtste plaats met een volumeaandeel van 1,5 procent. Voor de visserij is pladijs op Europese schaal de belangrijkste platvis. In aanvoergewicht is pladijs zelfs de belangrijkste vissoort in België, meldt het VLAM.
De bekendmaking komt op het moment dat het seizoen van de pladijs start. Pladijs is een echte zomervis. De kwaliteit is dan optimaal en de aanvoer neemt toe.
"Pladijs verdient een plaats op het bord van juni tot oktober. Aan culinaire mogelijkheden is er geen gebrek. Zowel gebakken, gepocheerd of gestoofd, in filets of uit één stuk, is pladijs een echte lekkernij. Pladijs laat zich bovendien heerlijk krokant bakken op het vel. De smaak van pladijs is ronduit uitstekend en het visvlees is fijn, stevig en mals", luidt het.
De keuze van de Vis van het Jaar valt steeds op een onderschatte vissoort die door onze vissers wordt aangevoerd, geen vangstbeperking kent, voldoende beschikbaar is en culinair voldoende te bieden heeft.
Cijfers herbevestigen: veel vrouwen zijn bicurieus
Cijfers herbevestigen: veel vrouwen zijn bicurieus
We weten al langer dan vandaag dat niet alleen mannen fantaseren over lesbische seks. Ook heel wat hetero bestempelde vrouwen willen best eens weten hoe het voelt om te vrijen met iemand van hetzelfde geslacht. Dat herbevestigen cijfers van een recent onderzoek, waaruit blijkt dat 36 procent van de vrouwen "vreemdgaat" met een vrouw.
De Nederlandse tak van datingsite Victoria Milan ondervroeg meer dan 2.600 heteroseksuele vrouwen en mannen over hun visie op lesbische en homoseksuele avontuurtjes. Uit de rondvraag blijkt dat 36 procent van de dames al eens vreemdgegaan is met een vrouw, al vallen daar naast vrijpartijen ook erotische babbels en kussen onder.
Nog eens 43 procent van de ondervraagden gaf aan te fantaseren over een avontuurtje met een andere vrouw. De dames die daadwerkelijk al eens seks hadden met vrouwen gaven prijs dat ze dat deden om volgende redenen:
1. Het was een langgekoesterde seksuele fantasie (45%) 2. Het gevoel van beter begrepen te worden tussen de lakens (28%) 3. Het stond op de bucketlist (27%)
Ruim 56 procent van de avontuurlijke hetereoseksuele vrouwen vond het een prettige ervaring, maar houdt het bij een eenmalig uitstapje. Voor 19 procent is het zeker voor herhaling vatbaar, terwijl 25 procent het best tegenvallen vond.
Ook heteroseksuele mannen blijken best bicurieus, al is het wel opvallend minder dan bij vrouwen. Zo gaf 24 procent van de heren toe dat ze ooit al "iets" met een andere man hadden gedaan. Bij 28 procent van deze kleine groep kwam het ook effectief tot seks. Nog eens 35 procent zou al gefantaseerd hebben over een affaire met een man. (br.hln)
Wie geen vast werk heeft vaker geweigerd bij huurhuis
Wie geen vast werk heeft vaker geweigerd bij huurhuis
Verhuurders van appartementen of huizen vragen kandidaat-huurders steeds vaker om aan te tonen dat ze een contract van onbepaalde duur hebben bij hun werk. Wie 'maar' een interim- of tijdelijk contract heeft, komt er niet in. Dat schrijven de Corelio-kranten vandaag.
Bij het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en de Huurdersbond komen er steeds meer klachten over binnen. "Terecht, want een vast contract eisen kan niet, dat is discriminatie", zegt Jozef De Witte van het Centrum.
"Wij hebben vorig jaar 133 klachten binnengekregen rond huisvesting. Voor het eerst maakte discriminatie op basis van vermogen daar het grootste deel van uit, nog vóór discriminatie op basis van ras". (br.hln)
Jeuk na seks? Misschien ben jij allergisch aan sperma
Jeuk na seks? Misschien ben jij allergisch aan sperma
Jeuk, irritatie, eczema of pijn bij het plassen: dat klinkt als de symptomen van een allergie of een blaasontsteking. Dat is meteen ook de reden waarom vrouwen die met deze klachten naar de dokter stappen maar zelden een andere optie te horen krijgen: sperma-allergie. Volgens Michael Carroll, een Brits expert in voortplanting verbonden aan de Manchester Metropolitan University, zou tot 12 procent van de vrouwen aan een dergelijke allergie kunnen leiden.
Het cijfer is maar een schatting en is door Michael Carroll zelf berekend na een (nog ongepubliceerd) onderzoek. Als het klopt, zou het betekenen dat de zeldzame sperma-allergie vaker voorkomt dan gedacht.
Een sperma-allergie geeft aanleiding tot algemene klachten, zoals jeuk of eczema, onmiddellijk na het contact met het sperma of tot een uur later.
De klachten worden volgens Carroll vaak foutief toegeschreven aan huidallergieën of seksueel overdraagbare aandoeningen. Vrouwen tussen 20 en 30 jaar zouden het vaakst getroffen zijn. Wie extreem allergisch is, kan na aanraking met sperma een anafylactische shock krijgen en overlijden.
Carroll en zijn collega's stelden de diagnose 'sperma-allergie' bij vier vrouwen na een studie van hun klinische geschiedenis en allergietest. Daaruit bleek dat niet meteen moet gevreesd worden voor onvruchtbaarheid of miskramen: de allergische reactie wordt getriggerd door 'iets' in het zaadvocht (wellicht een eiwit dat van de prostaat komt)en niet door de zaadcellen.
Het betekent ook dat wanneer iemand een sperma-allergie heeft, die allergisch is aan alle sperma en niet die van één partner.
De symptomen verdwenen door seksuele onthouding of het gebruik van een condoom. Maar voor wie aan kinderen wil beginnen, is dat niet zo praktisch. Enkele jaren terug suggereerde een Amerikaanse dokter daarom een andere manier om van de allergie af te raken: veel seks.
De extreme blootstelling aan het sperma zou het lichaam moeten leren dit niet te zien als indringer (waardoor een allergische reactie wordt uitgelokt) maar het te aanvaarden. (br.hln)
Oudste vrouw (127) en man (116) ter wereld overleden
Oudste vrouw (127) en man (116) ter wereld overleden
Een kleinzoon van Luo Meizhen bekijkt een portret van zijn oma, die gisteren overleed.
Luo Meizhen, een vrouw die volgens Chinese autoriteiten de oudste vrouw ter wereld was, is gisteren overleden. Ze zou 127 jaar oud zijn geworden. Familieleden hebben dit meegedeeld. Haar kleinzoon zei: "Het kwam niet onverwacht." Het toeval wil dat de officieel erkende oudste mens ter wereld, de Japanner Jiroemon Kimura, eveneens is overleden. Hij werd 116, zo heeft het Duitse persbureau DPA gemeld.
Meizhen, die overleed na een ziekbed van een maand, zou in 1885 zijn geboren, maar dat is buiten China nooit erkend. In december noemde het Guinness Book of World Records de toen 115-jarige Japanner Jiroemon Kimura als oudste persoon.
Jiroemon Kimura vierde op 19 april nog zijn 116e verjaardag.
Kimura is eveneens overleden. Hij is 116 geworden. Kimura werd geboren in 1897 en werkte meer dan veertig jaar voor de Japanse post, vooraleer in 1965 op pensioen te gaan. Van zijn zeven kinderen zijn er nog vijf in leven. Hij had ook veertien kleinkinderen, 25 achterkleinkinderen en 14 achter-achterkleinkinderen.
De Chinese vrouw heeft altijd beweerd dat ze 12 jaar eerder is geboren dan Kimura. Het enige bewijs dat ze heeft is echter een vervaagde kopie van een identiteitskaart. De provincie waarin Meizhen woonde, Guangxi, is pas in 1949 geboortecertificaten gaan maken.
Als het klopt dat ze 127 jaar is geworden, is Meizhen de oudste mens geweest die ooit heeft geleefd - voor zover bekend. (br.hln - foto's afp)
Er worden in ons land dagelijks acht verkrachtingen en negen aanrandingen gepleegd, zo bleek gisteren. Verontrustende cijfers, zeker als je weet dat het werkelijke aantal nog veel hoger ligt, omdat 90 procent van de slachtoffers niet naar de politie durft te stappen. Niet onlogisch, want een verkrachting zet de hele wereld van het slachtoffer op zijn kop. Net omdat er een taboe op rust, weten ze vaak niet hoe ze ermee moeten omgaan. Laat staan dat anderen weten wat ze moeten zeggen tegen het slachtoffer. Daar moet dringend verandering in komen.
Elk slachtoffer reageert ook anders na de verkrachting: sommigen komen in een depressie terecht, terwijl anderen net heel boos worden. Maar hoe moet je daarmee omgaan? Wat zijn de stappen die je moet ondernemen? En hoe kan je een slachtoffer helpen? Wij proberen enkele tips te geven.
1. Herstellen na een verkrachting
- Fysiek Zelfs als je de aanranding niet wil aangeven bij de politie, moet je medische hulp zoeken. Je hebt hulp nodig voor eventuele verwondingen en moet getest (en eventueel behandeld) worden op mogelijke seksueel overdraagbare aandoeningen.
Zelfs al heb je de neiging om meteen na de verkrachting te douchen, moet je dat uitstellen tot na je doktersbezoek, zodat hij of zij DNA kan verzamelen van de dader. Doe dat zelfs als je op dat moment niet van plan bent om klacht in te dienen, want je kan later nog van gedachten veranderen. Om dezelfde reden mag je ook de kleren die je droeg niet wassen of weggooien, bewaar ze liever in een plastieken zak.
- Emotioneel In de eerste plaats moet je beseffen dat je niet alleen bent en - vooral - dat de verkrachting niet jouw schuld is. Slachtoffers hebben vaak de neiging om de schuld bij zichzelf te leggen, maar dat is niet waar. De enige schuldige is de dader.
Het kan een tijdje duren voordat je opnieuw vertrouwen krijgt in andere mensen, want dat vraagt tijd. Vergeet ook niet dat alle gevoelens gerechtvaardigd zijn: depressies, vernedering, angst, verwarring, woede, schuldgevoel, schaamte. Deze gevoelens zijn volstrekt normaal.
- Mentaal Herstellen van een verkrachting is een lang, gecompliceerd process. Voel je dus zeker niet schuldig als je je daar niet onmiddellijk kan 'overzetten'. Zo werkt het niet.
Een belangrijk deel van het proces is het herwinnen van de controle over je omgeving. Het kan een tijdje duren voor je de gevoelens van veiligheid, vertrouwen, controle en zelfwaarde opnieuw vindt. Dat is oké, maar twijfel niet om hulp te vragen indien nodig. Het is geen schande om toe te geven dat je het niet allemaal alleen kan verwerken.
- Steun Maak een afspraak met een psycholoog om te praten over je problemen, of ga op zoek naar een steungroep met andere slachtoffers. Praten over gevoelens met mensen die weten en begrijpen wat je doormaakt, kan een grote steun zijn.
Ban alle mensen uit je leven die je verhaal niet serieus nemen of die de gebeurtenissen minimaliseren. Probeer wel te praten met je vrienden en geliefden, ook al zullen zij je niet altijd begrijpen. Onthou vooral dat ze het beste met jou voorhebben.
2. Steun bieden aan een slachtoffer
- Vlak na de verkrachting Moedig je vriend aan om naar de dokter te gaan en de juiste medische behandeling te krijgen. Moedig hem of haar ook aan om aangifte te doen, maar dwing ze niet. Als je vriendin het echt niet wil, moet je die beslissing respecteren. Misschien komt ze er later nog op terug.
- Kort na de verkrachting Luister, luister en luister. Het is mogelijk dat ze de verkrachting voortdurend wil overlopen om alles van op afstand te beleven. Luister zonder oordeel, zo vaak als ze wil.
Verzeker je vriendin dat ze geen schuld treft, zeker als ze voortdurend probeert om te begrijpen waarom net zij het slachtoffer geworden is. Laat ook weten dat je voortdurend aan de zijde van je vriendin zal staan, wat er ook gebeurt. Vertel dat jouw deur altijd openstaat voor haar.
Vertel je vriendin ook dat er geen juiste of verkeerde gevoelens zijn na een verkrachting. Iedereen ervaart en verwerkt het anders.
- Op lange termijn Als je vriendin het erg moeilijk blijft hebben, stel dan voorzichtig voor dat ze professionele hulp zoekt bij een psycholoog of steungroep. Help haar ook bij het vinden van een therapeut, bijvoorbeeld met een lijst van gespecialiseerden. Stel ook voor om met haar mee te gaan, als ze het zelf te moeilijk vindt om die stap te zetten.
Blijf herhalen dat ze geen schuld treft. De schuld- en de 'wat als'-gevoelens blijven vaak lange tijd aanwezig bij de slachtoffers. Geef haar ook tijd. Als ze het moeilijk blijft hebben, moet je haar herinneren aan het feit dat er geen tijdschema bestaat. Het herstel is een traag, geleidelijk aan proces.
Als je een mannelijke vriend hebt die bekent dat hij verkracht is, moet je extra benadrukken dat je hem gelooft. Veel mensen geloven niet dat mannen ook het slachtoffer kunnen worden van een verkrachting, maar niets is minder waar.
Vraag ook hoe je kan helpen, hij of zij weet dat het best. Een natuurlijke reactie is dat je hem of haar gaat overbeschermen, maar dat is misschien niet wat zij willen. Het is wel belangrijk om ervoor te zorgen dat hij of zij zich veilig voelt, al kan het een tijdje duren voor dat gevoel volledig hersteld is.
Ten slotte is het ook mogelijk dat je het zelf moeilijk krijgt met de gevoelens die naar boven komen. Aarzel dan zeker niet om ook zelf professionele hulp te zoeken. (br.hln)
Angsten beschermen je doorgaans tegen gevaar, terwijl fobieën gedreven worden door een intense, irrationele schrik van bepaalde dieren, objecten of activiteiten. Heel vaak beseffen mensen die lijden aan een fobie best dat hun angst niet gerechtvaardigd is, maar het gevoel is zo verlammend dat ze hun reactie niet zelf in de hand hebben. Heb jij last van één van deze veelvoorkomende fobieën?
Wetenschappers hebben al honderden fobieën geïdentificeerd, waaronder zelfs fobofobie, schrik van fobieën. Toch worden ze doorgaans onderverdeeld in drie dominante categorieën: agorafobie (publieke plaatsen en moeilijke ontsnappingswegen), sociale fobieën en specifieke fobieën (irrationele angst van bepaalde situaties, objecten, dieren).
Mensen die lijden aan een fobie veranderen heel vaak hun gewoontes om hun angsten te vermijden. Tegelijkertijd proberen ze alles te verbergen voor anderen, waardoor hun sociale relaties op het spel gezet worden. Wie veel alcohol drinkt loopt 10 keer meer risico op het hebben van een fobie en heel vaak lopen ze door van generatie op generatie, al kan het ook cultureel bepaald zijn.
De grootste fobieën op een rij:
* Agorafobie * Wie lijdt aan agorafobie heeft schrik om gevangen te worden op een publieke plaats, op bruggen of in lange aanschuifrijen. De eigenlijke angst is niet kunnen ontsnappen wanneer de nood het hoogst is. Deze angst treft vrouwen dubbel zo vaak als mannen. Onbehandeld, kan de aandoening mensen aan hun huis kluisteren. Behandelingen helpen doorgaans 9 op de 10 agorafoben.
* Sociale fobie * Iemand met een sociale fobie is veel meer dan gewoon verlegen. Vaak koesteren deze mensen een extreme angst voor hoe ze het er in sociale situaties vanaf zullen brengen. Zullen anderen zien dat ze schrik hebben? Komen de juiste woorden wel op het juiste moment? Wie zich niet laat behandelen, eindigt net als agorafoben heel vaak compleet geïsoleerd, wat destrcutief is voor zowel het professioneel als persoonlijk leven.
* Claustrofobie * Claustrofoben hebben een abnormale angst voor gevangen te zitten in afgesloten ruimtes en een verstikkingsdood te sterven. Voor liften en tunnels zijn ze dan ook als de dood. Ze verweren zich vaak strategisch met ontsnappingsmechanismen, zoals ramen openen en dichtbij nooduitgangen gaan zitten.
* Zoöfobie * De meest voorkomende vorm van 'specifieke fobieën' is zoöfobie, of de angst voor dieren. Hieronder valt bijvoorbeeld arachnofobie, de befaamde schrik voor spinnen; Ofidiofobie, angst voor slangachtigen; ornithofobie, bang voor vogels en apifobie, schrik voor bijen. Veel van deze fobieën groeien vaak al in de kindertijd en blijven bij velen hardnekkig woekeren in de volwassen jaren.
* Brontofobie * Een dodelijke schrik van donder? Dan ben jij misschien wel een brontofoob. Hoewel ze best beseffen dat donder hen geen pijn zal doen, durven ze niet buiten te gaan tijdens een onweer. In extreme gevallen duiken brontofoben zelfs in een de kast of achter de zetel tot de storm is gaan liggen. Wie ook schrikt van bliksem, leidt dan weer aan astrafobie, een aandoening die ook veel dieren treft.
* Acrofobie* Hoogtevrees gepaard met hevige angsten, dat is acrofobie. Mensen die hieraan lijden, kunnen paniekaanvallen krijgen op trappen en ladders. Soms is de angst zelfs zodanig groot, dat mensen niet langer kunnen bewegen. De aanvallen vormen best een gevaar en kunnen het onmenselijk moeilijk maken om veilig naar beneden te geraken.
* Aerofobie * Vliegangst of aerofobie ontstaat heel vaak na een traumatische ervaring met een vliegtuig of het meemaken van een paniekaanval bij een andere passagier. Zelfs nadat de gebeurtenissen uit het geheugen zijn verdwenen, blijft de fobie vaak hangen. De angst kan zelfs getriggerd worden door films te bekijken over een vliegtuigcrash. Als remedie wordt heel vaak hypnotherapie ingezet.
* Bloed- en naaldenfobie * Onder deze noemer vallen alle fobieën die te maken hebben met bloed, injecties en verwondingen. Terwijl de ene gewoon geen bloed kan zien, heeft de andere een doodsangst voor naaldprikken. Nog anderen vrezen operaties. Heel vaak gaan deze fobieën gepaard met flauwvallen.
* Paranormale fobieën * Sommige fobieën lijken recht uit een filmscenario te komen. Zo heb je bijvoorbeeld triskaidekafobie, de angst van alles wat te maken heeft met het getal 13. Phasmafobie is dan weer de schrik voor spoken en chiroptofobie voor vampieren en vleermuizen.
* Emetofobie * Dit buikgevoel is een onnatuurlijke schrik voor braken. Heel vaak groeit deze angst na het zien van bijvoorbeeld een klasgenootje die moet overgeven in het midden van de speelplaats. Net als bij vliegangst, wordt ook hier hypnotherapie ingezet om het oorspronkelijke trauma op te sporen en te verwerken.
* Carcinofobie * Mensen die aan deze fobie lijden, leven met een onoverkomelijke angst voor het krijgen van kanker. Elk lichamelijk ongemakje zien ze als een eerste symptoom. Hoofdpijn, bijvoorbeeld, wijst voor hen op een hersentumor. Cognitieve therapie kan carcinofoben helpen om opnieuw controle over hun leven te krijgen. (br.hln)
Hond duwt baasje in rolstoel door overstroomde straat
Hond duwt baasje in rolstoel door overstroomde straat
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
In dit filmpje neemt de spreekwoordelijke reddende engel de gedaante aan van een hond. Een trouwe viervoeter duwt zijn baasje in diens rolstoel door een overstroomde straat.
Het filmpje, dat enkele dagen geleden op YouTube werd gepost, komt wellicht uit Rusland. Het werd geschoten vanuit een rijdende auto. De man in de rolstoel gebaart dat de chauffeur moet doorrijden. Hij wordt immers voortgeholpen door zijn hond. En die lijkt het nog leuk te vinden ook want hij kwispelt, weliswaar onder water, duchtig met zijn staart.
Slechts vijf procent van de mensen wast zijn handen zoals het hoort. Dat is de conclusie van een groot onderzoek van de Universiteit van Michigan in de VS. Volgens de onderzoekers wast het grootste gedeelte van de mensen zijn handen veel te kort.
De resultaten zijn zorgwekkend, omdat goed handen wassen één van de effectiefste manieren is om het verspreiden van ziektes zoals de griep te voorkomen. Uit het onderzoek bleek dat mensen in de ochtend fanatieker hun handen wassen en dat - niet geheel verrassend - vrouwen vaker hun handen wassen dan mannen.
Opvallend is dat mensen in enquêtes altijd aangeven dat ze hun handen wassen; het percentage zelfbenoemde handenwassers ligt steevast boven de negentig procent. Dat getal is echter vertekenend, zo merkten de onderzoekers op, omdat handen wassen een sociaal wenselijke activiteit is waarvan mensen dus niet graag toegeven dat ze het nalaten.
Openbare toiletten De onderzoekers bekeken in totaal 3.749 mensen. Twaalf waarnemers noteerden het handenwasgedrag van toiletbezoekers op verschillende openbare toiletten in een universiteitsstad. Daarbij letten ze op de manier van handen wassen en de duur van het wassen.
De belangrijkste ontdekking was dat vrijwel niemand zijn handen lang genoeg waste. Om de meeste bacteriën te doden, is het nodig om vijftien tot twintig seconden lang te schrobben. Gemiddeld wasten de proefpersonen echter slechts zes seconden hun handen.
Verder bleek ook dat vijftien procent van de mannen hun handen sowieso niet waste en dat de helft geen zeep gebruikte. Als er een bordje in het toilet hing, met daarop een herinnering om de handen te reinigen, wasten mensen wel vaker hun handen.
Chefkok en wetenschapper Het onderwerp ligt Carl Borchtgrevink, die het onderzoek leidde, aan het hart. Voordat hij de wetenschap in ging heeft hij als chefkok een restaurant gerund. Met dit onderzoek ziet hij goed hoe vies de handen van zijn klanten eigenlijk waren. En ongewassen handen kunnen zorgen voor besmetting met allerlei ziekmakende bacteriën.
De onderzoekers maken nog wel een opmerking bij hun onderzoek: aangezien het in een universiteitsstad is uitgevoerd, zou het kunnen dat de gegevens ietwat vertekend zijn. Studenten zijn immers slordiger en minder hygiënisch dan de gemiddelde persoon. Ook bleek uit eerder onderzoek dat het handenwasgedrag per regio erg kan verschillen. Toch denken ze dat de conclusies laten zien dat er nog veel te verbeteren valt aan de hygiëne van de burger.
De resultaten verschenen deze week in het vakblad 'Journal of Environmental Health'. (br.hln)
1.768 sms'jes en 520 mails per jaar: zo communiceren moderne families
1.768 sms'jes en 520 mails per jaar: zo communiceren moderne families
Aangezien (bijna) iedereen een gsm, computer of tablet heeft, zijn we tegenwoordig meer verbonden met elkaar dan ooit. Dat zorgt er onder andere voor dat ouders meer contact houden met hun kinderen. Veel meer zelfs, want de gemiddelde familie stuurt jaarlijks zo'n 1.768 sms'jes naar elkaar. Daarbovenop komen nog eens 520 e-mails, 68 uren aan de telefoon en 468 berichten op Facebook en Twitter.
"Omdat we tegenwoordig zo druk bezig zijn, zijn we niet altijd thuis om in het echt te praten met onze partner of kinderen. Daarom vertrouwen we steeds meer op andere methodes om op de hoogte te blijven", klinkt het bij een woordvoerder van Toshiba, die het onderzoek uitvoerde. Al is dat niet de enige motivatie, want het is ook gewoon gemakkelijk. Sommigen bekenden zelfs zo lui te zijn dat ze de moderne technologieën gebruiken om in hetzelfde huis met elkaar te communiceren.
En zo loopt de teller natuurlijk snel op. De gemiddelde ondervraagde Brit stuurt zo'n 34 sms'jes per week naar partner en kinderen, een totaal van 1.768 per jaar. Daarbovenop sturen ze ook 10 e-mails per week (520 per jaar). Een uur en 18 minuten per week wordt er gebeld tussen de familieleden, tijdens 12 verschillende gesprekken. In totaal zijn dat 624 telefoongesprekken per jaar, die allemaal samen ongeveer 68 uren duren.
Uit de enquête bleek ook dat meer dan één op vijf wel eens praat met zijn partner via een videogesprek op het internet. Een bijkomende 29 procent blijft dan weer in contact met de kinderen via online gesprekken.
De redenen waarom we onze familieleden sms'en, bellen of mailen, lopen sterk uiteen. De helft gaf wel toe dat ze hen contacteren als ze iets nodig hebben, of als hij of zij iets moet doen. Toch zei 52 procent ook dat ze gewoon eens bellen om te horen of alles in orde is.
De wetenschappers kregen van 44 procent van de ondervraagden ook te horen dat ze wel eens sms'en, mailen of bellen met een familielid in hetzelfde huis. Zestig procent heeft daar een goede reden voor: ze willen niet dat hun kind of partner kan horen wat ze zeggen, bijvoorbeeld als voorbereiding op een verrassing. Maar 33 procent was zo eerlijk om toe te geven dat ze gewoon te lui zijn om recht te staan en naar de andere kamer te lopen om te praten.
Meer dan vier op de tien ouders bekenden zelfs dat ze meer geneigd zijn om met hun kinderen te communiceren via sms'jes of e-mails dan persoonlijk. Met onze partner communiceren we dan weer vooral via telefoongesprekken, gevolgd door sms'jes en e-mails. (br.hln)
Fabiola Fernanda María de las Victorias Antonia Adelaida gravin de Mora y Aragón (Madrid, 11 juni 1928), is van Spaanse adel. Door haar huwelijk in 1960 werd ze Fabiola, koningin der Belgen. De titel koningin behield ze na het overlijden van haar man koning Boudewijn I in 1993.
Fabiola werd geboren in het Paleis van Zurbano in de Spaanse hoofdstad Madrid. Ze was de derde van de zeven kinderen van Don Gonzalo de Mora y Fernández Riera del Olmo, markies van Casa Riera en graaf van Mora (1887-1957) en zijn vrouw Doña Blanca de Aragón y Carrillo de Albornóz Barroeta-Aldamar y Elío (1892-1981). Via haar moeder stamt ze af van de graven van Elio, Johan II van Aragón en Beatrice van Portugal. Haar doopmeter was koningin Victoria Eugenia. Haar familie onderhield goede banden met de toenmalige Spaanse nationaalkatholieke én fascistische dictator Franco, aan wie ze later als koningin met Boudewijn verscheidene controversiële bezoeken bracht en met wie ze een uitgebreide correspondentie onderhield.
Haar broer Jaime de Mora y Aragón was bekend als Spaans acteur en playboy - een schrille tegenstelling met zijn vrome zuster. Fabiola dacht eraan in het klooster te treden, maar veranderde van mening na haar ontmoeting met Boudewijn, die haar meenam naar België. Van Carmen Polo, de echtgenote van Franco kreeg ze het fameuze kroondiadeem als huwelijksgeschenk. Als koningin verborg ze haar Spaanse herkomst niet. Fabiola bezat samen met haar echtgenoot de villa Astrida (genoemd naar haar schoonmoeder Koningin Astrid) te Motril in Spanje, waar ze jaarlijks verbleven. Tijdens een van die vakanties overleed koning Boudewijn.
Passief roken schaadt hond en kat nog meer dan mensen
Passief roken schaadt hond en kat nog meer dan mensen
Honden en katten van rokende baasjes hebben twee keer meer kans kanker te ontwikkelen dan hun rookvrije soortgenoten, dat onthulden Britse experts vorige week.
Honden die blootgesteld worden aan tweedehandsrook lopen vooral meer risico op neus- en longkanker dan huisdieren die in rookvrije gezinnen leven. Katten hebben twee keer meer kans op kattenlymfoom, een kanker in het bloed en immuunsysteem.
Experte Val Mills: "Mensen beseffen niet dat roken bij hun huisdieren de gezondheid van hun huisdier treft. Rokers die stoppen kunnen zo hun huisdier redden van heel wat ziekten die veroorzaakt worden door passief roken. Dieren met lange snuiten als windhonden zijn gevoeliger voor neuskanker. Omdat katten en honden zichzelf schoonmaken met hun tong, worden ze blootgesteld aan een hoger niveau van schadelijke stoffen in vergelijking met mensen."
Ook dierenarts Elaine Pendlebury bevestigt dit: "De effecten van tweedehands rook bij mensen zijn al langer gekend. Maar artsen maken zich nog niet zo lang zorgen om huisdieren. Honden en katten ademen de rook in, maar de stoffen kunnen zich ook in hun vacht nestelen. Tijdens het verzorgingsritueel met hun tong, slikken ze de schadelijke stoffen in, waardoor ze vaker in aanraking komen met de giftige stoffen."
Een studie aan de afdeling dierengeneeskunde aan de universiteit van Glasgow toonde eerder aal aan dat de vachten van honden met rokers als baasje meer nicotine bevatte. Andere studies hebben bewezen dat passief roken de kans op bronchitis en astma bij huisdieren verhoogt. (br.hln)
Volwassenen die hun dagelijkse dosis plantaardige olie binnenkrijgen, beschermen zo hun hart, dat beweert een Amerikaanse studie althans. De vorsers raden vier eetlepels maïs- of koolzaadolie per dag aan.
Plantaardige olieën als zonnebloemolie is gezonder dan voorheen werd gedacht. Iedereen zou tot vier eetlepels moeten opnemen om het hart te beschermen, dat besluiten Amerikaanse onderzoekers na 15 studies op 500 volwassenen. De klinische tests bestudeerden hun lichamelijke reacties op verschillende soorten vetten. Daaruit blijkt dat het type van ontsteking dat leidt tot hartziekten vaker een gevolg was van consumptie van veel dierlijke vetten dan van plantaardige olie.
Oorzaak? Plantaardige olie wordt vaak gemaakt van zonnebloemen, maïs of soja. Vaak is het goedkoper en makkelijker te gebruiken dan olijfolie. Dit zou gezonder zijn omdat het omega-6 vetzuren bevat, dit verlaagt de cholesterol en verkleint het risico op hartziekten. Plantaardige oliën worden alternatief aangehaald voor dierlijke vetten waar vroeger vaak mee gekookt werd.
Professor Kevin Fritsche besluit: "Voorgaande studies hebben aangetoond dat ontsteking, wat een reacties van het immuunsysteem in het lichaam is, zich kan voordoen wanneer bepaalde vetten worden opgenomen. We beseffen dat deze ontsteking chronische ziekten kan veroorzaken en zelfs de vorming ervan stimuleren. Dit was al geweten van dierlijke vetten, maar met deze studie konden we plantaardige vetten als oorzaak uitsluiten. Consumenten worden vaak gebombardeerd met waarschuwingen over welke voeding ze moeten vermijden. We zeggen niet dat je nu zoveel plantaardige olie als je wil moet consumeren. Maar dit bewijs suggereert dat je hartgezondheid kunt stimuleren door soja-, koolzaad-, maïs- en zonnebloemolie te gebruiken om te koken in plaats van dierlijke vetten." (br.hln)
Olifanten in gevangenschap te dik en met uitsterven bedreigd
"Olifanten in gevangenschap te dik en met uitsterven bedreigd"
Een meerderheid van de olifanten in de Amerikaanse dierentuinen weegt te veel. Tot die conclusie kwam de Amerikaanse wetenschapster Kari Morfield. De dieren lopen als gevolg een groter risico op artritis, hartkwalen of onvruchtbaarheid. Olifanten in gevangenschap zijn door hun overgewicht zelfs met uitsterven bedreigd, waarschuwt Morfield volgens de milieuwebsite Treehugger.
Boosdoener is de grootte van de ruimte waarin de olifanten huizen en het voedsel dat ze verorberen. De dieren krijgen onder andere stro voorgeschoteld, dat van heel goede kwaliteit is maar té calorierijk voor beesten in gevangenschap. Bovendien bewegen ze te weinig. Hun collega's in de vrije natuur leggen dikwijls kilometers af op zoek naar een stuk grond om te kunnen grazen.
Morfield vergeleek honderden foto's van olifanten in gevangenschap in de VS en in het wild en catalogiseerde de dieren op een schaal van 1 tot 5, volgens de dikte van hun achterkant, waar olifanten hun overtollige vet opslaan. Wilde olifanten scoorden gemiddeld een twee op de schaal, bij de dieren in gevangenschap behaalde veertig procent een vijf. Olifanten in Amerikaanse dierentuinen zijn met andere woorden veel te dik.
Onvruchtbaar Een ernstig gevolg van overgewicht is onvruchtbaarheid. Van de olifanten die een vier kregen op de schaal van vijf, was slechts de helft in staat om zich voort te planten. Van olifanten die een twee scoorden - en wel in staat zijn een nageslacht op de wereld te zetten - werden er in heel de VS amper twee geteld.
Hoewel het (nog) niet bewezen is dat afgeslankte olifanten zich plots wel kunnen voortplanten, raadt de onderzoekster dierentuinen toch aan om de dieren caloriearmere maaltijden voor te schotelen, willen ze dat olifanten in gevangenschap niet uitsterven. Ze adviseert ook om de dieren zelf naar voedsel te laten zoeken. Wilde dieren in zoos opsluiten, is voor Morfield geen optie, want dat pakt de oorzaak van het probleem niet aan.
"We moeten de dieren in gevangenschap een gezonde levenstijl bijbrengen. Het is tenslotte wij die over hun lot beslissen, en er bestaat nu eenmaal geen loopband die groot genoeg is om een olifant gewicht te laten verliezen", aldus Morfield. (br.hln)
Topkok Sergio Herman sluit zijn driesterrenrestaurant Oud Sluis. Hij stopt op het hoogtepunt, zoals hij altijd heeft gezegd. Dat maakte hij vandaag bekend op zijn website.
Herman sluit de deuren van het restaurant in het Zeeuwse Sluis op 22 december. Hij blijft echter koken en heeft veel plannen voor de toekomst. "Met het sluiten van Oud Sluis komt een zeer intense periode van mijn leven ten einde. Ik heb 25 jaar lang alles gegeven om Oud Sluis naar de internationale top te brengen. Dat is gelukt: alles wat ik ooit met Oud Sluis heb willen bereiken, heb ik bereikt.''
De topchef wil meer tijd vrijmaken voor zijn vrouw en kinderen, maar ook voor de culinaire uitgeverij Minestrone, waarin hij hij samenwerkt met uitgever-fotograaf Tony Le Duc.
Oud Sluis, dat met drie Michelinsterren als een van de beste restaurants in de Benelux wordt beschouwd, is bovendien slechts een van de restaurant waarop Sergio Herman zijn stempel drukt. In Cadzand (Zeeland) is er Pure-c, en eind dit jaar opent hij La Chapelle, een zaak in een oude kapel in 't Groen Kwartier in Berchem. Daarmee maakt hij een ander van zijn voornemens waar: "Ik wil 'from scratch' beginnen." (br.hln)
Niet enkel jonge mensen, maar ook steeds meer veertigplussers kopen producten online. Dat blijkt uit de derde E-Commerce-studie van Comeos, de Belgische federatie van de handel en de diensten, die in april 2013 werd uitgevoerd bij 1.062 personen. "De leeftijdverschillen vallen weg, en we hebben definitief de stap gezet naar de 'late majority'", zegt Dominique Michel, gedelegeerd bestuurder van Comeos. Voor het eerst zijn schoenen en kleren de populairste producten bij webwinkels.
Zes Belgen op tien kocht al online - een stijging van 7 procent ten opzichte van 2012 - en het aandeel mensen dat maandelijkse aankopen doet, is gestegen van 16 procent in 2012 naar 23 procent in 2013. "Oorspronkelijk kochten mensen vooral vliegtuigtickets online of boekten ze via het internet hun hotelovernachtingen. Dat deden ze uiteraard niet maandelijks", legt Michel uit.
Vooral het aantal veertigplussers dat online koopt is sterk gestegen: in 2011 kocht 45 procent 44- tot 59-jarigen online, in 2013 56 procent. "De veertigplussers hebben de markt later ontdekt, maar zijn ondertussen overtuigd", zegt Michel.
Aandeel De totale online verkoop vertegenwoordigt 3 procent van de omzet in België, in Groot-Brittannië is dat bijvoorbeeld 10 procent. "Het is moeilijk om te weten of Belgen kopen via binnenlandse of buitenlandse websites", zegt Michel. Hij stelt wel dat buitenlandse bedrijven verschillende voordelen hebben ten opzichte van Belgische bedrijven, zoals een lagere btw of lagere loonkosten. Comeos waarschuwt er dan ook voor dat de Belgische online winkels moeten bekijken hoe ze kunnen concurreren met de grote buitenlandse spelers.
Voor het eerst zijn schoenen en kleren de populairste online producten: in 2013 verklaarde 46 procent van de ondervraagden ten minste een keer schoenen of kleren online te hebben gekocht. "Dat succes is vooral te danken aan de pure online spelers, zoals schoenenwinkel Zalando, die er ook voor zorgen dat de traditionele winkels hun beleid aanpassen en meer gaan inzetten op onlineverkoop", zegt Michel. Comeos wijst er wel op dat de traditionele winkels een gezond evenwicht moeten zoeken tussen hun zaak en de online versie ervan.
Comeos benadrukt ook de toenemende verkoop van farmaceutische producten via het internet, van zo'n 5 procent in 2011 naar 10 procent in 2013. "Het wordt tijd om te bekijken of het Belgische systeem, dat verbiedt om die middelen buiten de apotheek te verkopen, te herbekijken", zegt Michel, die toevoegt dat Comeos bekijkt of het mogelijk is om uit te breiden naar de supermarkten.
Klanten geven elk jaar meer geld uit aan online aankopen. Per maand geven ze gemiddeld 170 euro uit, een stijging van 30 procent ten opzichte van 2011. De prijs is bovendien de belangrijkste motivator geworden voor de keuze voor online. "In het begin waren klanten vooral bezig met het ontdekken van de online wereld en bekeken ze bijvoorbeeld of hun producten wel degelijk geleverd werden", legt Michel uit. "Tegenwoordig nemen de mensen de tijd om prijzen te vergelijken." (br.hln)
Voor diersoorten waarbij de eicellen in het lichaam worden bevrucht, is het praktisch dat het mannetje daarvoor over een penis beschikt. Toch moet het gros van de vogelsoorten het zonder stellen. Amerikaanse wetenschappers melden in Current Biology hoe dat komt.
De wetenschappers vergeleken de embryonale ontwikkeling van eenden met die van kippen. Eenden hebben een goed ontwikkelde penis, kippen moeten zich tevreden stellen zonder lid. Hanen bevruchten kippen middels de zogenaamde 'cloacakus', waarbij de geslachtsdelen tegen elkaar worden gedrukt.
De onderzoekers stelden vast dat ook de penis van hanen zich in een vroege embryonale fase normaal ontwikkelt. Tot echter op een bepaald moment een genetisch programma in werking treedt dat de groei stopt en de ontluikende penis doet wegkwijnen.
Het gen Bmp4 speelt daarbij een cruciale rol. Volgens de onderzoekers zorgt het ervoor dat er meer cellen afsterven dan er door celdeling bijkomen. Het verdwijnen van de penis is dus het gevolg van een normaal proces, celdood, op een nieuwe locatie, namelijk de ontwikkelende penis.
Waarom zoveel vogels hun penis kwijtspeelden, is niet duidelijk. Eén hypothese is dat seksuele selectie daarbij een rol heeft gespeeld. Vrouwtjes zouden in hun evolutionaire ontwikkeling een voorkeur hebben gehad voor mannetjes met een kleine penis. Dankzij die kleine penis hebben de vrouwtjes meer controle over wie de vader van hun nageslacht wordt. Bevruchting zonder of met een kleine penis is immers complexer en vereist daardoor meer medewerking van het vrouwtje. Het vrouwtje kan de bevruchting bijgevolg ook makkelijker saboteren. (br.hln)
Een team van Australische ingenieurs en wetenschappers heeft hun prototype voor 's werelds eerste bionisch oog onthuld. Indien de testfases succesvol zijn, heeft deze uitvinding het potentieel om meer dan 85 procent van alle blinden te helpen.
Het bionisch oog bestaat uit een bril met digitale camera die correspondeert met een microchip die ingeplant wordt in de schedel. Professor Mark Armstrong van de Monash universiteit, waar volgend jaar de eerste testfase van start gaat, stelt dat deze uitvinding blinden veel meer mobiliteit zal bezorgen.
"De camera aan de voorkant kan je qua werking vergelijken met een iPhone-camera. Het neemt live actie voor kleur en distilleert de beelden met een zeer gesofisticeerde processor tot een signaal dat draadloos verstuurd wordt naar een implantaat in de hersenen. Die microchip bestaat op zijn beurt uit piepkleine keramische tegeltjes die allemaal microscopisch kleine electrodes bevatten die ingewerkt zitten in de visuele cortex van het brein", verklaart Armstrong.
De technologie zou in staat moeten zijn om mensen die volledig blind zijn te helpen hun omgeving te interpreteren door een soort aflijning te crëeren. "We vermoeden dat de gebruiker een soort pixelig beeld op lage resolutie zal zien dat hem toestaat om bijvoorbeeld de rand van een tafel, het silhouet van een geliefde of een drempel te herkennen. Het is afwachten tot de eerste menselijke testfase, maar als onze interpretatie klopt, zullen blinden opnieuw verbonden worden met hun leefwereld", klinkt het.
Het bionisch zou ook een reeks settings bevatten die het mogelijk maken om de focus bijvoorbeeld te leggen op 'floor mapping'. Deze technologie staat blinden toe om silhouetten te creëren van objecten op de grond en zo te bepalen welk traject ze afleggen.
De grootste uitdaging tijdens het creatieproces was te zorgen voor een licht, verstelbaar product waar gebruikers zich goed bij kunnen voelen. "We wouden het zo comfortabel, licht en verstelbaar mogelijk maken zodat het op alle vormen van hoofden past. Het moet er ook verfijnd en passend uitzien, minder als een prothese en meer als een stoer Bluetooth-apparaat", aldus Armstrong.
Het eerste implantaat staat volgend jaar op de planning en zal gevolgd worden door klinische testfasen en diepgaand onderzoek op basis van feedback van de allereerste gebruikers. Het bionisch oog was een van de belangrijkste agendapunten op de '2020-conferentie' in 2008. "Om eerlijk te zijn dacht ik op dat congres toen dat het allemaal een beetje gebakken lucht was. Maar het tegendeel is bewezen", besluit Armstrong. (br.hln)
5000 Volts was een Britse band, die enkele
discosingles uitbracht in de jaren '70. De groep bestond uit zanger
Martin Jay en zangeres Tina Charles. De musici van de band verschilden
per optreden.
Tijdens de jaren '70 bracht de band verscheidene
singles uit. Ze hadden geen succes totdat radiostations de B-kant van
hun single Bye Love ontdekten, dit was namelijk het nummer I'm On Fire.
Vervolgens brachten ze dit nummer als zodanig uit en werd het nummer een
grote hit in Europa. Het haalde de vijfde plaats in de Nederlandse
hitlijsten en in België stond het nummer enkele weken op nummer 1 in de
BRT Top 30. Ook in Duitsland en Zweden werd de eerste plaats bereikt.
Het haalde de vierde plaats in de Engelse hitlijsten. In Amerika haalde
het nummer de 26e plaats.
Door deze publiciteit kreeg de solocarrière van Tina een enorme vaart. De band viel uiteen nadat Tina de band verliet tijdens de Duitse tour.
