Bijna een op de vijf kinderen (18,8 procent) jonger dan 18 jaar in België leeft in een gezin met een inkomen onder de armoederisicodrempel. Tien jaar geleden was dat 15,9 procent. Dat blijkt uit het nieuwe jaarboek van het Centrum Ongelijkheid, Armoede, Sociale Uitsluiting en de Stad (OASeS) van de UAntwerpen. "Onrechtvaardig", klinkt het bij de onderzoekers, die wijzen op het welvarend karakter van België.
Bij eenoudergezinnen loopt dat aandeel op tot 36,4 procent en van kinderen van laagopgeleide ouders gaat het om 53,8 procent. Werkt bijna niemand in het gezin, dan leeft 73,6 procent van de kinderen met een inkomen onder de drempel. Bijna 7 procent van de kinderen leeft in een gezin met erg weinig materiële middelen.
"In een welvarend land als België zijn dergelijke cijfers onrechtvaardig, vooral omdat kinderen die in armoede leven daar de rest van hun leven de gevolgen van kunnen dragen", klinkt het bij de onderzoekers. Ze verwijzen naar Nederlands onderzoek, waaruit blijkt dat armoede een emotionele, materiële en sociale belasting vormt, en dat jongeren zich vaak buitengesloten voelen of zich schamen.
Ook jongeren worden steeds vaker geconfronteerd met financiële moeilijkheden. Het armoederisico van 18-24-jarigen ligt evenzeer op 18,8 procent. Dat percentage stijgt sinds 2008. Het maandelijkse gemiddeld aantal leefloongerechtigden nam tussen 2013 en 2014 met 3,9 procent toe, maar bij jongeren onder de 25 was dat 5,1 procent. Jongeren tussen de 18 en 25 jaar vertegenwoordigden vorig jaar zo'n derde van de leefloonbevolking, terwijl hun totale aandeel in de bevolking 10,7 procent bedroeg. (br.hln)
Waarom je beter niet tot 1 januari wacht met goede voornemens
Waarom je beter niet tot 1 januari wacht met goede voornemens
Binnen een goede maand lijsten we traditiegetrouw alle dingen op die we beter hopen te doen in 2016. Ultieme klassiekers: gezonder eten, meer sporten en stoppen met roken. Toch hebben we meer kans op slagen als we vandaag (echt waar!) al beginnen met onze voornemens. Dr. Christine Whelan legt uit waarom, en ze geeft ons er meteen nog wat tips bij.
"Vanaf 1 januari pak ik het helemaal anders aan", denken we elk jaar opnieuw vol goede moed. Maar zo'n deadline stellen is niet zonder gevaren, legt Dr. Christine Whelan uit, professor aan de universiteit van Wisconsin-Madison. Ze wijst ons erop dat we op die manier onszelf nog even helemaal laten gaan. Gevolg: in de periode tussen eind november en 1 januari komen we net het meeste kilo's bij, ook omdat de omstandigheden hiertoe aanzetten. Veel feestjes met rijkelijk vloeiende alcohol en caloriebommetjes als dessert gaan vlotjes binnen, onder het mom 'vanaf 1 januari begin ik écht aan mijn dieet/sport'. Herkenbaar? Reken maar.
Begin vandaag
Vaak wordt als deadline een bepaalde datum genomen, zoals 'volgende maandag' of 'vanaf 1 januari'. "Maar we moeten opletten dat we die dag niet gaan gebruiken om het te verantwoorden dat we daarvoor nog even alle remmen los gooien," legt Whelan uit. "Denk in plaats daarvan welke kleine stapjes je nu al kan zetten. Gebruik bijvoorbeeld 1 december - vandaag - om jezelf al rustig op het juiste pad te helpen, voor een nog succesvoller nieuw jaar," adviseert Whelan uit. Toegegeven: het is even schrikken dat we er plots vandaag al aan moeten beginnen. Gelukkig geeft Whelan ons nog enkele bruikbare tips mee.
ZO SLAAG JIJ IN JE GOEDE VOORNEMENS
1. Sta even stil bij het waarom van je voornemens "Nadenken over wat je wil veranderen en waarom, zorgt ervoor dat je je beter aan je voornemen gaat houden en het gewenste resultaat behaalt," zegt Whelan. Ga hier even voor zitten, en denk er bewust over na. Pas na die "waarom" kan je bepalen hoe je dat gaat doen, en wat je einddoel is.
2. Concretiseer, maar blijf realistisch Onderzoek toonde aan dat het neerschrijven van je einddoel helpt bij het verwezenlijken ervan. Schrijf dus concreet op wat je wil bereiken. Maar als je doelen te groots of onrealistisch zijn, dan raak je ontmoedigd als je faalt. Begin klein, en hou in het achterhoofd dat je succes wil boeken, niet geblesseerd of overgestresseerd raken. Whelan adviseert om te beginnen bij één specifiek doel dat je wil bereiken, niet een hele lijst.
3. Betrek je vrienden Alleen je doelen opschrijven is niet genoeg, vertel ook anderen over jouw plannen, of dat nu gezonder eten, meer sporten of een cursus Spaans is. Zo vergroot je de kans op slagen, dankzij sociale controle. Nog beter: zoek een vriend of vriendin met hetzelfde voornemen, en help elkaar samen om jullie doel te bereiken. (br.hln)
Midden in de nacht in je warme bed, in de file of tijdens de film: een volle blaas overkomt ons vaak op de vervelendste momenten. Eventjes ophouden dan maar. Maar hoe ongezond is het echt om je toiletbezoek uit te stellen?
"De blaas past zich heel gemakkelijk aan," zegt Alex Shteynshlyuger, uroloog uit New York. "Ze kan veel urine opslaan, dus je plas af en toe een tijdje ophouden gaat niet echt grote problemen veroorzaken." Toch maak je er beter geen gewoonte van om lange tijd te wachten, zo leert de biologie.
Een beetje wetenschap Om te begrijpen hoe de blaas werkt, eerst een beetje wetenschap. In ons lichaam hebben we organen en spieren, waarbij het grootste verschil is dat je spieren kan trainen, en organen niet. De blaas is een kruising van beiden, een zogenaamde "spierzak". We worden niet geboren met de vaardigheid om onze blaas te controleren (dankuwel, luiers), maar door te "trainen" krijgen we er controle over. De blaas is gemaakt van elastisch weefsel en spierweefsel, en hoe voller ze zit, hoe meer het elastisch weefsel uitrekt. Wanneer ze vol geraakt, signaleert het brein aan de zenuwen dat het tijd is om ze leeg te maken.
"Extreem sportieve blaas" Als je af en toe je plas even ophoudt omdat je bijvoorbeeld een spannende bioscoopfilm niet wil onderbreken, dan is er niet echt een risico, benadrukt Shteynshlyuger. Wel wordt het gevaarlijk als je er een gewoonte van maakt. Als je regelmatig een paar uur wacht met naar het toilet te gaan als je eigenlijk moet, jaren aan een stuk, creëer je een "extreem sportieve blaas", zoals de uroloog het benoemt.
Toch niet te lang wachten Het klinkt misschien stoer om een extreem sportieve blaas te hebben, maar op lange termijn kan je zo het elastische weefsel beschadigen. Dat kan dan weer leiden tot verdere complicaties zoals achterblijvende urine, nierschade of een vergroot risico op infecties bij de urinewegen. Dit gebeurt gelukkig enkel in extreme gevallen, en de schade is niet noodzakelijk definitief. Maar toch maak je er best geen gewoonte van, en kruip je 's nachts toch beter uit je gezellig warme bed voor een nodige plaspauze. (br.hln)
Rory Gallagher (Ballyshannon, 2 maart 1948 – Londen, 14 juni 1995) was een Iers bluesgitarist.
Rory Gallagher begon zijn carrière in de vroege jaren '60 als gitarist met de Fontana Showband. In de jaren 1964 en 1965 speelde hij in de Impact Sound Show Band (later The Impact Sound en tenslotte The Impact). In 1966 formeerde hij de driemansband Taste met Eric Kitteringham (bas) and Norman Damery (drums). In 1967 nam dit trio wat demo's op die in de jaren zeventig op LP verschenen onder de titel Taste In The Beginning. Nog in datzelfde jaar werden John Wilson en Richard "Charlie" McCracken resp. de nieuwe drummer en bassist van Taste en met hen zou Gallagher drie jaar samenwerken. Deze periode leverde twee studioalbums op: Taste en On The Boards. Een stortvloed van bootlegs werd in die tijd uitgebracht. Om dit tegen te gaan bracht platenmaatschappij Polydor zelf Live in Montreux en Live At The Isle Of Wight uit. Taste werd in 1970 ontbonden na onenigheid over de financiële huishouding en de rol van het management hierin.
Met Gerry McAvoy (uit Deep Joy) op bas en Wilgar Campbell (uit The Method) op drums ging Gallagher vervolgens verder onder zijn eigen naam: The Rory Gallagher Band of Rory Gallagher and his band. Zijn muziekstijl vertoonde de blues in al zijn facetten, maar met name ook de country blues. In 1973 vertrok Campbell naar The Mick Abrahams Band en werd vervangen door Rod De'Ath uit Killing Floor. Korte tijd later werd ook de toetsenist van Killing Floor, Lou Martin, lid van Rory's begeleidingsband. Gallagher werd door het muziekblad Melody Maker in 1972 en 1974 uitgeroepen tot 's werelds beste gitarist. Hij genoot onder andere in het Oostblok een grote populariteit. De band zou een naam opbouwen met marathonoptredens tijdens veelvuldige tournees. Zo speelden zij begin 1974 tijdens een nachtconcert voorafgaand aan een autoloze zondag in De Doelen in Rotterdam net zo lang door tot de bezoekers de eerste trein naar huis konden nemen. In de jaren '70 speelde ook de Belgische bluesgitarist Roland Van Campenhout regelmatig mee in de band van Gallagher.
Gallagher had veel succes met zijn live-optredens, maar scheen er nooit in te slagen dat op de plaat vast te leggen. Hij schuwde met zijn houthakkershemden en zijn afgeragde Fender Stratocaster alle vormen van glamour en deed ook nooit een poging een hit te maken. Hij had een grote schare trouwe fans onder wie vele epigonen die tijdens zijn concerten luchtgitaar speelden.
Tijdens een concert in februari 1995 in Nighttown in Rotterdam bleek Gallagher zo ernstig ziek, dat het voortijdig moest worden afgebroken. De zanger werd opgenomen in het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam en later overgebracht naar een ziekenhuis in Londen. Daar onderging hij in april 1995 een succesvolle levertransplantatie. Hij overleed echter twee maanden later aan een longontsteking.
Gallagher wordt jaarlijks herdacht met de tributeconcerten "Cork rocks for Rory" in Cork en "Going to my home town" in zijn geboorteplaats Ballyshannon. In Ierland is hij geëerd met standbeelden en zijn verschillende straten naar hem genoemd. Postuum werd door zijn broer Donal het album Wheels within wheels uitgebracht, waarop Gallagher onder andere samenwerkt met de Spaanse gitarist Juan Martín, Ronnie Drew van The Dubliners en Béla Fleck.
In 1997 bracht de firma Fender een speciale Rory Gallagher Signature Stratocaster op de markt, die tot in de kleinste details (inclusief alle beschadigingen) op Rory's favoriete gitaar lijkt. Gallagher had zijn exemplaar (gefabriceerd in 1961) in 1963 tweedehands in Cork gekocht voor 100 pond.
Nummerplaat elektrische fietsen valt wel héél groot uit
Nummerplaat elektrische fietsen valt wel héél groot uit
Eigenaars van een snelle elektrische fiets die je vlot boven de 25 kilometer per uur stuwt, moeten sinds kort een nummerplaat bevestigen. Alleen: die zijn véél te groot. "Dit is gevaarlijk, want het kenteken steekt verraderlijk uit", vindt Nancy Germonprez uit Heule.
Omdat nogal wat elektrische fietsen ondersteuning geven tot een snelheid van 45 kilometer per uur, is beslist dat ze niet meer als normale fietsen kunnen worden beschouwd. Daarom moeten de fietsen sinds enkele maanden worden ingeschreven, moet de eigenaar een verzekering nemen en is ook een nummerplaat (kostprijs: 30 euro) verplicht.
"De wet is om na te leven", vindt Nancy Germonprez uit Heule. De vrouw kocht enkele weken geleden een fraaie elektrische fiets. "Enkele dagen geleden bracht de postbode mijn nummerplaat. Een knoert van een kenteken is het, véél te groot om aan mijn fiets te bevestigen."
De plaat die Nancy kreeg, is dezelfde als die voor motorfietsen: 21 cm breed en 14 cm hoog. "Ik probeerde het met bevestigingsstrips te bevestigen, maar het resultaat lijkt nergens naar. Bovendien is het gevaarlijk, omdat de nummerplaat behoorlijk uitsteekt. Ik wil best 30 euro betalen voor een kenteken, maar dan moet het in orde zijn."
Bij de FOD Mobiliteit was niemand bereikbaar voor een reactie. (br.hln)
Norah Jones, volledige naam Geetali Norah Jones Shankar (New York City, 30 maart 1979), is een Amerikaanse jazz-zangeres.
Keith Richards (Dartford, 18 december 1943) is een Engelse gitarist, songwriter, zanger, producer en stichtend lid van de Engelse rockband The Rolling Stones.
U hebt het misschien zelf al gemerkt door de vele foto's van versierde kerstbomen op Facebook, maar met de start van de advent is afgelopen weekend ook de verkoop van kerstbomen losgebarsten. De kwaliteit en de prijs zijn dezelfde als vorig jaar, zo is te horen bij kwekers en verkopers, maar dé trend zit hem in de stijgende vraag naar kleinere of net heel grote exemplaren.
Zowel retailer Carrefour als AVEVE bevestigen dat de prijzen stabiel blijven. "Ook de selectie van het assortiment is hetzelfde, het enige wat wij zien is dat in sommige streken mensen liever een potgekweekte boom meenemen en in andere streken bomen zonder wortelkluit populairder zijn", zegt Luc De Bruyne, manager productgroep Planten (AVEVE).
"Ook is er een stijgende vraag naar kleinere of grotere bomen, geen massaverschuiving, maar bij ons zit daar wel de groei. Potgekweekte boompjes van 60 tot 70 centimeter zijn geschikt als raamdecoratie of op appartementen, maar ook vraag naar grotere bomen van 2,5 meter en meer neemt ook toe." Bij Aveve worden bomen vanaf 10 euro verkocht. Een potgekweekte boom van anderhalve meter kost 25 euro, een gezaagde Nordmann van 1,75 tot 2 meter kan voor 37,50 euro weg.
Bij Carrefour, waar omwille van brandveiligheidsredenen in veel vestigingen bomen op parkings door derden verkocht worden, is ook te horen dat de prijzen stabiel blijven. "Een klassieke boom van één meter kost ongeveer 25 euro en een Nordmann van anderhalve meter of groter is er al vanaf 35 euro", zegt woordvoerder Baptiste van Outryve (Carrefour). Hij merkt op dat de verkoop van kunststofbomen van één tot anderhalve meter het ook goed doet, net als de vraag naar versiering, en dat blijkt vroeger dan vorig jaar.
Het gros van de productie gebeurt dan wel in Wallonië, toch zijn er ook Vlaamse "kerstboomkwekers". Bij de beroepsvereniging voor bloemisten, snijbloementelers, boomtelers, tuinaannemers en detailhandelaars (AVBS) is te horen dat de prijzen eigenlijk met 3 procent moeten stijgen, om tegemoet te komen aan de stijgende kosten. De beroepsvereniging wijst op het arbeidsintensieve karakter van de oogst, zeker met de natte periode momenteel.
Bij het pilootcentrum voor kerstbomen van de Union Ardennaise des Pépiniéristes weet men te vertellen dat er in Wallonië jaarlijks tussen de drie en vier miljoen bomen gekweekt worden, vooral voor de binnenlandse verkoop, maar dat ook nog eens een klein miljoen bomen geïmporteerd worden. (br.hln)
Achterkleinzoon Russische tsaar sterft als eenzaat in Australische outback
Achterkleinzoon Russische tsaar sterft als eenzaat in Australische outback
De achterkleinzoon van de voorlaatste Russische tsaar is vandaag begraven in Darwin, in het noorden van Australië. Leonid Kulikovsky leefde jarenlang als eenzaat met zijn hond in een caravanpark, zonder iemand op de hoogte te stellen van zijn "koninklijke" achtergrond. Op zijn begrafenis kreeg hij alsnog een eerbetoon, de rijkste familie van de regio biedt hem ook een graf aan. Kulikovsky werd op 27 september dood aangetroffen onder een boom in het stadje Katherine, in de Australische outback. Het duurde negen weken voor de politie de identiteit van de 72-jarige man kon achterhalen.
Kulikovsky leefde al zes jaar in een caravanpark, waar hij bekend stond als "Old Nick". Hij leidde een erg teruggetrokken bestaan en sprak nooit over zijn familieverleden, zeggen zijn buren. "Hij kon met iedereen goed opschieten. Hij hield erg van zijn hond en las erg graag. Hij bezat een grote collectie Vikingboeken", aldus de eigenaar van het caravanpark.
Queen Elizabeth Leonid Kulikovksy is de kleinzoon van tsaar Alexander III, die tussen 1891 en 1894 over Rusland regeerde. Zijn zoon Nicolaas II werd in 1917 tijdens de Russische revolutie geëxecuteerd, net als de meeste van zijn kinderen. Maar de familie Kulikovsky slaagde erin te ontsnappen naar Denemarken. Daar groeide ook de kleine Leonid op.
Als een jonge man migreerde hij naar Australië, maar nooit vermeldde hij zijn familiegeschiedenis. Er is bloedverwantschap tussen de Russische tsaar en Queen Elizabeth II, die monarch is van Australië.
Kulikovsky heeft nog een zus in Denemarken, maar ze hebben al twintig jaar geen contact meer met elkaar. Maandag is hij begraven in de orthodoxe kerk van Darwin. Er was ook een vertegenwoordiger van de Russische ambassade aanwezig. (br.hln)
Als je af en toe eens toegeeft aan die koekjescraving (schuldig hierzo), is het niet verwonderlijk dat je dieet niet naar wens verloopt. Maar soms eet en sport je zoals het moet en wil het nog steeds niet lukken. De wetenschap heeft daar nu gelukkig ook een verklaring voor gevonden.
De verklaring is eigenlijk heel simpel: niet iedereen is gebaat met de algemene voedingsvoorschriften. We weten allemaal dat te veel suiker en te veel vet slecht is voor de lijn, maar de precieze aangeraden hoeveelheden blijken niet voor iedereen te kloppen.
In een nieuwe studie, gepubliceerd in het tijdschrift Cell, onderzochten Israëlische wetenschappers nauwkeurig het doen en laten van 800 mensen. Ze keken daarbij vooral naar hoe hun voedingspatroon invloed had op hun gezondheid. En wat bleek? Er waren grote verschillen bij hoe de mensen reageerden op voeding, en dat geldt voor alle leeftijden. Waar sommige zaken de suikerspiegel van sommigen deden stijgen, deden ze net het omgekeerde bij anderen.
"We denken al jaren dat obesitas zo alomtegenwoordig is omdat mensen zich niet houden aan onze voedingsvoorschriften", aldus het Weizmann Institute of Science. "Maar dit onderzoek toont dat het probleem wel eens bij die voorschriften zou kunnen liggen." De onderzoekers vermoeden dat die achterhaald zijn. "We zien nu al dat we meer wegen dan 30 jaar geleden, ook al eten we en sporten we op dezelfde manier. Ons microbiologisme zou dus veranderd kunnen zijn."
De oplossing? Dieetvoorschriften op maat. "We werken nu aan een algoritme die je voeding persoonlijk maakt. Met enkele testen zoeken we uit hoe je reageert op bepaalde zaken, en aan de hand daarvan werken we een eetpatroon uit. In de toekomst zullen diëten zeer persoonlijk worden." (br.hln)
Bejaarde (80) neemt verwaarloosde puppy's mee op trip op zijn 'hondentrein'
Bejaarde (80) neemt verwaarloosde puppy's mee op trip op zijn 'hondentrein'
15 jaar geleden ging Eugene Bostick uit Fort Worth in Texas op pensioen, maar hij vond een andere nuttige bezigheid. Hij bouwde eigenhandig een treintje om achtergelaten hondjes een paar keer per week mee op uitstap te nemen. Zijn buurvrouw Tiffany Johnson zegt op Facebook dat ze "hem eindelijk durfde te vragen een foto van hem te nemen". En dan gaan zulke mooie dierenverhaaltjes al snel viraal...
Het was de harteloosheid van anderen die Bostick bewoog tot zijn nieuwe levensdoel. "We wonen in een doodlopende straat, waar ik met mijn broer een paardenstal heb", vertelt hij aan The Dodo. "Soms komen er mensen langs om hun hondje er voor dood achter te laten. We begonnen dan maar zelf de beestjes te verzorgen en te voederen. We zorgden voor een plek waar ze konden leven."
En Bostick deed nog méér dan dat voor de verwaarloosde honden. Ook al hebben ze alle ruimte op de boerderij, toch kregen de puppy's nog een extraatje. Omdat Bostick wilde dat ze ook gelukkig zouden zijn. Conducteur Eugene rijdt daarom de negen blaffertjes twee keer per week ergens naartoe in zijn zelfgebouwde hondentrein.
"Als ze mij nog maar bezig horen om de trein in gereedheid te brengen, raken ze helemaal opgewonden", vertelt Bostick. "Ze komen allemaal zelf af en springen dan in de trein. Klaar voor vertrek." De bejaarde man wil zo lang doorgaan met zijn uitstapjes als hij kan. "De hondjes vinden het gewoon geweldig." (br.hln)
Harteloos: vermist hondje dood aangetroffen in dichtgeplakte vuilniszak
Harteloos: vermist hondje dood aangetroffen in dichtgeplakte vuilniszak
Een hondje dat sinds oktober vermist was na een wandeling in een bos in het Nederlandse Bovenkarspel, is dood teruggevonden in een dichtgeplakte vuilniszak. "Waarom kunnen mensen zo wreed zijn", schrijft baasje Edy Peerdeman-Wong Swie San op Facebook.
"Helaas hebben wij vandaag het bericht gekregen dat Diva is overleden. Diva is door wandelaars gevonden in een dichtgetapte vuilniszak in het water. De dierenambulance heeft aangegeven dat ze waarschijnlijk nog in leven was toen ze in het water werd gegooid", schrijft Edy.
Ze hoopt dat eventuele getuigen zich zullen melden. "Alsjeblief meld dit. Wij moeten nu samen met onze kinderen dit een plekje geven. Wij blijven ons afvragen: WAAROM????? Waarom kunnen mensen zo wreed zijn."
De 4-jarige Diva raakte in oktober vermist toen de kruising tussen een chihuahua en een Jack Russel achterna gezeten werd door een grote zwarte loslopende hond. Diva rende met de staart tussen haar benen weg en kwam niet meer terug. (br.hln)
Word jij ook wel eens hangry tijdens de werkuren? Dan breng je best wat snacks mee om de dag door te komen zonder hongergevoel. Liefst geen zaken vol suiker of vet; die zullen je concentratie niet ten goede komen. Fruit en groenten zijn de meest logische optie, maar ook walnoten verdienen een kans. En dit is waarom:
Ze zijn amper een paar centimeter groot, maar walnoten bevatten een grote hoeveelheid polyfenolen. Deze chemische verbindingen helpen tegen stress, verlagen je cholesterol en verminderen je kans op vaatziekten. Van alle noten bevatten walnoten de meeste polyfenolen.
Er zijn ook aanwijzingen dat walnoten de ontwikkeling van diabetes type 2 tegenhouden én de kans op hartziekten verminderen. Daarnaast bevat de nootsoort ook veel gezonde vetten die je metabolisme een boost geven en je hongergevoel snel stillen. Je zal dus minder snel naar die Snicker of Twix grijpen. De noten bevatten weinig zout en zijn zelfs goed voor je tanden. Artsen vinden noten als amandelen al snel te hard voor ons gebit.
Maar het beste van allemaal? Wetenschappers konden aantonen dat walnoten ook je breinfunctie verbeteren. Zowel je geheugen, concentratie als de snelheid waarmee je informatie verwerkt is beter bij mensen die de noten eten. De oorzaak zouden de vele vitaminen en antioxidanten zijn. En je hoeft er niet eens zo veel van te eten: zes of zeven walnoten maken al een verschil voor je hersenen. Met andere woorden: je hebt geen excuus om een handjevol walnoten mee te nemen naar je werk. (br.hln)
Bizar maar efficiënt: deze middeltjes verlichten je kater
Bizar maar efficiënt: deze middeltjes verlichten je kater
Een bonzend hoofd, een maag die overstuur is en een hooggevoeligheid voor licht en geluid en eeuwige spijt over waarom je nu per se dat laatste glas nog moest opdrinken. Als sloten water drinken niet meer voldoende is, dan moet je weten dat er nog andere, iets meer bizarre trucjes bestaan die een kater kunnen helpen te verdrijven.
Alcohol is vochtafdrijvend, waardoor je vaker moet plassen. Hierdoor raak je uitgedroogd na een avondje stappen. Ook irriteert het de binnenwand van je maag, waardoor de productie van maagzuur toeneemt. Daardoor raakt je maag minder snel leeg. Tot zover de wetenschappelijke uitleg achter dat afschuwelijke gevoel.
Het beste wat je bij een kater kan doen, is heel veel drinken. Uiteraard mijd je je favoriete drankje van de avond ervoor, maar schakel je best over op kokoswater of een sportdrank om je lichaam te hydrateren. Als de pijn echt te erg is, neem dan een pijnstiller en eet wat droge koeken om je maag te kalmeren. Maar als je echt nood hebt aan drastische middelen, dan kunnen onderstaande meer controversiële middelen alvast geen kwaad.
Als je moeite hebt om eten, dan lijkt het sap van augurken drinken erg walgelijk. Maar het kan echt je hoofdpijn verlichten op dezelfde manier als een sportdrank dat doet. Dit vocht bevat namelijk veel elektrolyten die je lichaam helpen sneller te herstellen.
Sleutelbloem heeft heel wat gezondheidsvoordelen voor je lichaam. En het kan je zware kater helpen te verlichten. De olie van de sleutelbloem is al eeuwenlang een middeltje tegen katers, daarnaast kan het je lever een oppepper geven. Een bad met deze olie kan je dus een pak beter doen voelen, ook wordt er thee van deze bloem gemaakt.
Koreaanse onderzoekers hebben ontdekt dat asperges een enzym bevatten dat alcohol helpt af te breken na een avondje doorzakken. Je eet deze groente best voor je 's avonds de deur uitgaat. Maar asperges kunnen ook de dag erna heilzaam zijn.
Bij een kater lijkt in de zetel liggen de enige mogelijke activiteit. Maar een beetje sport kan helpen je beter te voelen. Ook al heb je echt geen zin om te bewegen, een gematigde workout stimuleert de productie van endorphine. Deze feelgood stof geeft je humeur en brein een boost. Zorg er wel voor dat je voldoende water drinkt, anders ga je je net nog slechter voelen. (br.hln)
Australische kerstboom met 518.838 lichtjes verpulvert wereldrecord
Australische kerstboom met 518.838 lichtjes verpulvert wereldrecord
Een Australische man heeft voor het derde jaar op rij een wereldrecord gebroken rond de kerstperiode. Dit jaar verlichtte hij een kerstboom in de hoofdstad Canberra met 518.838 lampjes.
Guinness World Records heeft bevestigd dat David Richards het record heeft gebroken voor het grootste aantal lichtjes op een artificiële kerstboom. De voorbije vijf jaar stond dat record op naam van Universal Studios Japan in Osaka. De Japanse boom verbrak dit jaar zijn vorig record met 374.280 lampjes, maar Richards heeft dat met zijn Australische boom dus volledig verpulverd.
Richards, een advocaat en zakenmaan uit Canberra, bracht een team van vrijwilligers op de been om de lampjes aan te brengen op een 22 meter hoge stalen boom. Onder andere een ingenieur elektronica, een ingenieur bouwkunde, lassers, schrijnwerkers, metsers en betonstaalverwerkers boden hun hulp aan.
Richards onderneemt al drie jaar op rij een recordpoging om geld in te zamelen voor een lokaal goed doel met betrokking tot het Sudden Infant Death Syndrome. Hij hoopt daarmee veel toeschouwers op de been te brengen die geld zullen doneren. "Sommigen zeggen dat ik duidelijk een talent heb om mensen dingen gratis te laten doen," zei hij. "Ik krijg mensen zover om dingen gratis te doen, omdat ze weten dat ik dingen gratis doe en ik investeer ook mijn eigen geld, middelen, tijd en moeite, dus misschien hebben ze medelijden met me," voegde hij eraan toe (br.hln)
Hond Shavi loopt maar liefst 321 kilometer om vrouw te vinden die haar leven redde
Hond Shavi loopt maar liefst 321 kilometer om vrouw te vinden die haar leven redde
Het avontuur van hond Shavi - en de liefde voor de vrouw die haar leven redde - is echt ongelofelijk mooi. Shavi legde immers maar liefst 321 (!) kilometer af om redster Nina terug te vinden.
Dat Shavi een fikse wandeling nu en dan wel ziet zitten, werd al duidelijk eind vorig jaar, maar jammer genoeg was die eenzame wandeling haar toen bijna fataal geworden. Shavi werd aangereden door een auto en voor dood achtergelaten in de berm. De viervoeter was ernstig verwond en verkeerde in levensgevaar.
Voor het arme dier haar laatste adem uitblies, kwamen er gelukkig twee wandelaars voorbij die haar opmerkten en naar de dierenarts brachten. Shavi overleefde een zware operatie, maar moest goed verzorgd worden om er helemaal bovenop te komen. Maar wie zou haar in huis nemen?
Daar komt de 26-jarige Nina Baranovskaya in het verhaal. Op de oproep van de dierenarts om het gewonde dier te verzorgen, kwam slechts één reactie. Nina bleek de reddende engel van dienst. Ze ving Shavi met alle liefde op, leerde haar opnieuw lopen en troostte haar wanneer ze bang werd door het opgelopen trauma van het ongeval.
Maar Shavi voorgoed houden, was voor Nina erg moeilijk. Zo was haar appartement veel te klein om haar een goed leven te kunnen geven. Nina zocht nieuwe baasjes voor Shavi en vond onderdak voor haar bij enkele vrienden die een heel eind verder wonen. Toen ze slechts enkele dagen later hoorde dat Shavi was weggelopen, was Nina ontroostbaar.
Maar toen gebeurde het ondenkbare. Wie stond daar plots voor haar deur? Shavi! De trouwe viervoeter had een slordige 321 kilometer gelopen om terug te keren naar haar redster. Wat nu? "Ik laat haar echt nooit meer gaan", zegt een dolblije Nina. "Ik ga verhuizen naar een groter appartement zodat Shavi bij mij kan blijven!" (br.hln)
Na 6 jaar en 720.000 (!) pogingen maakt hij zijn droomfoto
Na 6 jaar en 720.000 (!) pogingen maakt hij zijn droomfoto
Alan McFadyen bracht 4.200 uren door aan een meer in Schotland om zijn droomfoto te maken. De man deed er zes jaar over en had 720.000 pogingen nodig voor het perfecte kiekje van een ijsvogel. Geduld loont!
Als kind keek hij samen met zijn grootvader naar ijsvogels nabij Kirkcudbright in Schotland. Toen de 46-jarige McFadyen zes jaar geleden met fotografie begon, was het zijn ambitie om de waanzinnige verticale duik van ijsvogels op de best mogelijke manier in beeld te brengen ter ere van zijn opa. Op de perfecte foto mocht er geen enkele waterdruppel omhoog spatten.
De man besefte de moeilijke opdracht waar hij voor stond en liet niets aan het toeval over om dat doel te bereiken. Dus bracht hij ontelbare uren door aan het meer en ondernam honderdduizenden pogingen om de ijsvogels die "zo snel duiken als kogels" te fotograferen. Zo'n honderd dagen per jaar trok hij tweemaal daags naar Kirkcudbright. En daar was het wachten op het ultieme moment.
Ondanks dat hij nu zijn droomfoto heeft, denkt de man er niet aan om te stoppen met het fotograferen van ijsvogels. "Ik ben er gewoon dol op, al ben ik er niet zeker van dat ik ooit beter zal kunnen doen dan deze foto", besloot een tevreden McFadyen. (br.hln)
Uiterst zeldzaam knaloranje aapje geboren in Australië
Uiterst zeldzaam knaloranje aapje geboren in Australië
Een zeer zeldzame tonkinlangoer fleurt de Australische dierentuin Taronga Zoo in Sydney sinds begin november op. Het knaloranje aapje met de naam Nangua - wat pompoen betekent in het Mandarijn - is sinds gisteren ook voor publiek te zien.
Verzorgers zagen het jongetje voor het eerst op 7 november, toen zijn moeder Meili hem in haar armen hield. Nu mag de kleine Nangua voor het eerst naar buiten. De tonkinlangoer, ook bekend als Francois' langoer, wordt altijd met knaloranje vacht geboren, terwijl de volwassenen zwarte haren hebben. De volwassen apen kunnen de kleintjes dankzij de opvallende kleur beter in de gaten houden.
Liefdevol De apengroep waar Nangua in is geboren zorgt al goed voor hem, vertelt dierenverzorgster Jane Marshall op de website van Taronga Zoo. Ook de twee andere tonkinlangoer-vrouwtjes, Noel en Elke, hebben het jong liefdevol ontvangen. "Moeder Meili laat sinds de bevalling zien dat ze kalm en ervaren is. Ze wiegt en beschermt de baby, maar de andere vrouwtjes mogen ook dicht bij het kindje komen".
Omdat tonkinlangoeren een sterke groepsband hebben, wordt de opvoeding van Nangua en de andere kleintjes gedeeld met andere vrouwtjes. Dierverzorgster Marshall: "Noel heeft de rol van bijmoeder op zich genomen. Zij zorgt de helft van de tijd voor het jong. Zo krijgt de moeder een beetje rust en kan ze wat eten. Maar op het moment dat ze haar jong hoort piepen, racet ze weer terug naar hem om de zorg weer op te pakken".
Beschermend Nangua is het tweede kind voor Meili in de Australische dierentuin. In 2011 werd Tam Dao geboren. Vader Bobo kwam in 2010 vanuit Beijing naar Sydney in het kader van een internationaal fokprogramma voor deze zeer bedreigde diersoort. "Bobo is een beetje geschrokken, maar hij doet het erg goed. Hij is beschermend naar Meili toe en hij laat zelfs de baby op hem klimmen", legt Marshall uit. "Ik zag dat de baby over zijn kop klom en hij maakte zich helemaal geen zorgen".
De kleine Nangua begint steeds meer zijn verblijf te onderzoeken, tot groot plezier van het publiek. "Hij is nog een beetje wiebelig op zijn beentjes, maar hij heeft al een goede grip en klimt goed. De ouderen laten hem een beetje rondscharrelen, wat een goed teken is. Het laat zien dat ze blij zijn met zijn vooruitgang", aldus de verzorger. (br.hln)
Nek gebroken, gedrogeerd en in brand gestoken maar... chihuahua Chunky leeft nog
Nek gebroken, gedrogeerd en in brand gestoken maar... chihuahua Chunky leeft nog
Van een marteling gesproken: vier jongeren braken de nek van deze chihuahua, staken hem in brand en dumpten hem vervolgens op een stort. Een vreselijke calvarietocht die Chunky als bij wonder wél overleefde. De viervoeter stelt het intussen goed, naar omstandigheden althans
De gedrogeerde tieners hadden de puppy eerder gestolen uit een huis in het Britse Margate. "Dit was veruit de ergste zaak die ik ooit onder ogen kreeg", aldus dierenrechtenactiviste Caroline Doe. Het kwartet mag nu vijf jaar lang geen huisdieren meer houden. Ook de kosten, die intussen opgelopen zijn tot ruim 11.000 euro, komen op hun schouders terecht.
"Die jongeren hebben hem drugs gegeven, geslagen, geschopt en zijn nek gebroken. Vervolgens hebben ze zijn gezicht en ogen in brand gestoken met een bus deodorant en een aansteker", doet Caroline het verhaal. "Ik krijg koude rillingen als ik zoiets hoor. De daders mogen dan onder de invloed van drugs geweest zijn, wat ze gedaan hebben is barbaars. Ze zijn urenlang doorgegaan, enkel maar voor hun plezier. En daarna duurde het nog dagen vooraleer de hond effectief geholpen werd. Chunky is voor de rest van zijn leven getekend. Zijn angstige en droevige blik toen ik hem voor het eerst zag, zal ik nooit vergeten."
Volgens dierenartsen waren de verwondingen zo zwaar dat hij ook na de medicatie nog zes dagen pijn geleden heeft. Zijn vroegere baasjes hebben hem nu weer met heel veel liefde verwelkomd. (br.hln)
Meer dan 50 jaar na hun uitroeiing weer wolven in Polen
Meer dan 50 jaar na hun uitroeiing weer wolven in Polen
In het nationaal park Kampinos, het tweede grootste nationale park van Polen, keert de wolvenpopulatie stilaan terug nadat ze daar in de jaren 1960 in opdracht van de overheid was geruimd.
Meer dan vijftig jaar geleden gaf de communistische Poolse regering de opdracht om de wolven in het Kampinospark uit te roeien, omdat ze gevaarlijk zouden zijn. De overheid betaalde de inwoners voor elk geschoten dier. De laatste wolvenroedel in het park werd gedood in 1964.
Vandaag worden de dieren echter in toenemende weer waargenomen in het park. "We zijn heel blij," zegt Magdalena Kami¿ska, woordvoerster van het natuurgebied. "Het feit dat wolven teruggekeerd zijn naar ons park, waar ze in de jaren 1960 volledig verdwenen waren, betekent dat de natuur in goede gezondheid is en zichzelf vernieuwt."
Medewerkers van het park spotten de eerste wolf in 2013, maar het dier was gewoon op doortocht. Ondertussen zijn er verschillende wolven die zich in park lijken gevestigd te hebben, aldus Kami¿ska.
De wolf, die in West-Europa nog amper voorkomt, werd door Polen in de jaren 1990 op de lijst van bedreigde diersoorten gezet nadat dierenrechtenactivisten, waaronder filmster Brigitte Bardot, hierom actie voerden. De maatregel droeg ertoe bij dat de dieren in sommige regio's opnieuw geïntroduceerd werden. Ondertussen leven er ongeveer 1000 wolven in Polen. (br.hln)
Het nieuwe biljet van 20 euro is vandaag in omloop gebracht. Het biljet is beter beveiligd tegen vervalsing dan de huidige briefjes. De bestaande biljetten zullen geleidelijk uit de roulatie worden gehaald als ze versleten zijn.
Het 20 eurobiljet is het derde briefje dat sinds de introductie van de euro in 2002 wordt vernieuwd. De biljetten van 5 en 10 gingen het in 2013 en vorig jaar al voor met een nieuwe versie uit de Europaserie.
Op de opgedrukte zilverstrook op het biljet is een nieuw hologram te vinden. Wie dat tegen het licht houdt, ziet in het plots doorzichtige hologramvenster het portret van de mythische figuur Europa. Het gaat volgens de Europese Centrale Bank om "een innovatie in de bankbiljettentechnologie".
Het briefje van 20 is in Duitsland de meest aangetroffen vervalsing van alle eurobiljetten. In Nederland is dat het biljet van 50 euro. De nieuwe versie van 20 is evenals de voorganger vooral blauw. Alle gebruikte kleuren op het biljet zijn wat feller dan voorheen.
De eurobankbiljetten worden nu gebruikt door 338 miljoen mensen in 19 landen, en hebben een gecombineerde nominale waarde van €1.000 miljard, zegt de Europese Centrale Bank. (br.hln)
