Dolly Rebecca Parton (Sevierville (Tennessee), 19 januari 1946) is een Amerikaanse countryzangeres, tekstschrijfster en actrice.
Parton werd als vierde geboren in een gezin met twaalf kinderen. Haar ouders zijn Robert Lee Parton en Avie Lee Owens. Haar elf broers en zussen zijn Willadeene (dichter), David, Denver, Bobby, Stella (zangeres), Cassie, Larry (kort na de geboorte overleden), Randy (zanger), de tweeling Floyd (songwriter) en Freida (zangeres), en Rachel (actrice, getrouwd met Richard Dennison).
Ze groeide op in een arme familie op de tabaksboerderij van haar vader in de Great Smoky Mountains, bij Locust Ridge, Tennessee. Op twaalfjarige leeftijd verscheen ze op televisie in Knoxville en een jaar later nam ze haar eerste album op bij Gold Band Records (een klein lokaal platenlabel). Ook trad ze op in "The Grand Ole Opry". De dag nadat ze in 1964 haar school had afgerond vertrok ze naar Nashville.
Op 30 mei 1966 is zij in Ringgold (Georgia) getrouwd met Carl Dean (met wie ze nog steeds samen is) die een asfalteringsbedrijf leidde. Het paar heeft geen kinderen. Samen met haar man heeft zij vijf van haar jongere broers en zussen opgevoed. Dat heeft haar bij neefjes en nichtjes de bijnaam Aunt Granny (tante oma) opgeleverd.
18 jaar lang ontvoerde vrouw praat voor het eerst over haar nieuwe leven in vrijheid
18 jaar lang ontvoerde vrouw praat voor het eerst over haar nieuwe leven in vrijheid
Zeven jaar nadat ze ontsnapte uit de klauwen van de man die haar 18 jaar gevangen hield en haar twee kinderen 'schonk', doet de Amerikaanse Jaycee Dugard voor het eerst haar verhaal over hoe het is om haar leven als single moeder samen met haar dochters in vrijheid voort te zetten.
Op 11-jarige leeftijd werd Jaycee als jong meisje op weg naar school gekidnapt door Phillip Garrido. De man hield haar samen met zijn vrouw Nancy 18 jaar gevangen. In die jaren werd Jaycee niet alleen volwassen, maar ook moeder van de kinderen van haar verkrachter.
Na Jaycees ontsnapping werd Garrido voor 431 jaar in de gevangenis veroordeeld, zijn vrouw en medeplichtige Nancy kreeg 36 jaar tot levenslang. Die twee zullen dus nooit meer vrij komen. Maar intussen moest hun slachtoffer haar vrijheid weer helemaal leren omarmen, samen met haar twee dochters, die haar elke dag herinneren aan haar pijnlijke verleden
Trots In haar tweede boek met memoires 'Freedom: My Book of Firsts', ofwel 'Vrijheid: mijn boek van eerste keren', beschrijft de inmiddels 36-jarige Dugard hoe ze met vallen en opstaan het leven weer omarmt. "Mijn dochters zijn heel belangrijk voor me en ik ben erg trots op hoe ze opgroeien. Ik heb altijd mijn best gedaan om ze te beschermen, zoals elke moeder zou doen", schrijft ze.
De vrouw heeft reden genoeg om trots te zijn, want haar dochters (wier namen niet zijn vrijgegeven) doen het goed. De oudste zit inmiddels op de universiteit, haar zus volgt volgend jaar. "Ik ben zo trots op ze, als ik denk aan alle uitdagingen die ze overwonnen hebben", schrijft ze. Verder houdt ze zich op de vlakte over het leven van haar dochters. "Mensen zullen zich afvragen waarom er niet meer van dit boek over mijn dochters gaat, aangezien ze zo'n groot deel van mijn leven uitmaken. Maar ik heb ervoor gekozen dat niet te doen. Ze hebben het recht om hun eigen verhalen te vertellen. Als ze dat ooit willen doen, kunnen ze hun versie opschrijven."
Date Over haar eigen dromen is Jaycee wel erg openhartig. "Ik zie hoe mijn dochters relaties krijgen en ik weet zeker dat eens, wanneer het er tijd voor is, ook ik de juiste persoon ontmoet", schrijft ze. "Ik heb zelf nog nooit een date gehad", bekent ze. "Toen ik negen was werd ik door een jongen van tien uitgevraagd, maar toen wist ik niet wat ik moest zeggen en heb ik hem afgewezen", schrijft ze enigszins wrang. "Ik heb daar nu wel spijt van, maar hoe kon ik weten dat het mijn enige kans was?"
Sinds haar ontsnapping is Jaycee Dugard vrij open geweest over wat haar is overkomen. Haar eerste memoir 'A Stolen Life' ('Een Gestolen Leven') werd twee jaar na haar vrijlating gepubliceerd. Met het boek wilde ze andere slachtoffers van seksueel misbruik helpen en aan de wereld laten zien dat de vreselijke ervaring niet de rest van haar leven zou bepalen. "Er is mij iets verschrikkelijks overkomen, maar ik ga het niet de rest van mijn leven ook nog laten ruineren", klonk het toen bij de sterke vrouw.
De Engelstalige versie van haar boek is vanaf 12 juli verkrijgbaar. (br.hln)
Ongeziene epidemie in en rond Geel: 22 mannen met griep plots hartpatiënt
Ongeziene epidemie in en rond Geel: 22 mannen met griep plots hartpatiënt
Minstens 22 mannen tussen 35 en 55 jaar hebben door hetzelfde griepvirus te kampen met hartproblemen. Ze komen allemaal uit de Kempen en belanden allemaal in hetzelfde ziekenhuis, het AZ Sint-Dimpna in Geel. "Een ongeziene epidemie", zegt cardioloog Pedro Brugada. Waarom in Geel? Waarom nu? En waarom alleen mannen?
Toen Jan Luyten (38) op vrijdag 27 mei naar het AZ Sint-Dimpna in Geel ging, had hij geen idee dat hij er elf dagen zou moeten blijven. Laat staan dat hij zijn 'griep' maar op het nippertje zou overleven. "Een paar uur later had het verschil tussen leven en dood kunnen zijn."
Jan is de twintigste man in de rij van 22 patiënten met dezelfde symptomen, dezelfde diagnose, in hetzelfde ziekenhuis: een virus op het hart. "Ik ben normaal nooit ziek, maar nu voelde ik mij écht niet goed. In één week ben ik drie keer naar de huisdokter geweest omdat ik maar hoge koorts bleef hebben - tot wel 40 graden - en mijn spieren ongelofelijk stram bleven. Uiteindelijk heeft hij me doorgestuurd naar het ziekenhuis. Op de spoedafdeling hebben ze mij meteen naar de dienst Intensieve Zorg gebracht. 'Goed dat je zo snel gekomen bent, want een paar uur later en dit had fataal kunnen aflopen - of je had een ruilhart moeten krijgen', kreeg ik te horen. Ik wist niet wat mij overkwam."
Een week lag Jan op intensieve met een zware longontsteking en 'iets aan zijn hart'. "Ze wisten eerst niet wat ik had. Volgens de specialisten had ik een ontsteking in het hartzakje, waren mijn hartkleppen gezwollen en was mijn hartspier ontstoken. Raar, want ik voelde mij nu ook niet zó ziek", zegt Jan.
Trial and error
Wat volgde, was een 'trial and error'-therapie: behandelingen met verschillende soorten medicatie in de hoop dat iéts zou werken. Wat ook gebeurde. Jan kroop door het oog van de naald en is genezen, maar helemaal hersteld is hij nog niet. En het is nog maar de vraag of deze ziekte niet voor nog meer problemen zal zorgen. Luyten: "Ik ben enorm snel moe, ook al doe ik niks. Een klein stukje met de hond wandelen, gaat zeer moeizaam. Ik moet nu zoveel mogelijk rusten. Soms is dat frustrerend: ik ben nog maar 38 jaar, ik wil gewone, dagdagelijkse dingen doen en die lukken niet omdat ik te moe ben. Om van werken nog maar te zwijgen. Ook dát is een probleem, want ik ben zelfstandig schrijnwerker. Ik hoop dat alles in orde komt en dat ik hier op langere termijn niks aan overhoud. Er bestaat een risico dat ik hartritmestoornissen krijg omdat ik door dit virus een hartletsel heb opgelopen. Ik slik nu pillen om dat te onderdrukken, maar het blijft afwachten." (br.hln)
Identieke tweeling bevalt op zelfde dag én zelfde tijdstip:
Identieke tweeling bevalt op zelfde dag én zelfde tijdstip: "We hadden dit echt niet vooraf gepland"
Van speelgoed tot kledij, Sarah Mariuz en Leah Rodgers hebben door de jaren heen zowat alles gedeeld. Nu is de identieke tweeling ook nog eens bevallen op dezelfde dag. Meer nog, zelfs het tijdstip kwam perfect overeen.
De 35-jarige vrouwen zetten allebei op 30 juni om 1.18 uur 's nachts hun eerste kind op de wereld. Rodgers deed dat in Denver (Colorado), Mariuz volgde een uur later in La Jolla (Californië). En laat tussen die twee plekken in Amerika nu net een uur tijdsverschil zitten...
"Dat moet wel die magische tweelingband zijn", aldus Mariuz. "Vreemd hoe grote gebeurtenissen in ons leven altijd lijken samen te vallen. Samen zwanger zijn? Nee, dat hadden we echt niet vooraf gepland."
De zussen vertelden elkaar het grote nieuws tijdens een Thanksgiving-diner met de familie. "Ik wilde haar verrassen, maar toen ik de deur opende wist ik het meteen: Sarah was ook zwanger. Vraag me niet hoe, maar ik voelde het aan. Noem het mijn 'twintuïtie'", aldus Rodgers.
"Ik liet haar eerst haar verhaal doen. Toen ik te horen kreeg dat ze vier dagen na mij uitgerekend was, werd het mij te veel. Ik haalde de echo uit mijn handtas en legde die naast de hare. We maakten sprongetjes van geluk, zo blij waren we voor elkaar. Onze familieleden wisten niet wat ze zagen. Zoiets kan in theorie wel gebeuren, maar eigenlijk houd je daar geen rekening mee."
Zelfs het geslacht van de baby's is opmerkelijk. "Ik was vroeger altijd de meest jongensachtige van ons twee en ik heb met Reid Joseph nu ook een jongen gekregen. Mijn zus is bevallen van een dochter, Samantha Lynne. Toen de man van mijn zus vernam dat Reed ook om 1.18 uur geboren was, heeft hij naar verluidt het hele ziekenhuis bij elkaar geschreeuwd. Hij kon het maar niet geloven."
Tijdens hun zwangerschap hielden de vrouwen elkaar dagelijks op de hoogte van de stand van zaken. "Er kwam zelfs een babyborrel met blauwe en roze gebakjes. Het is echt cool om dit samen te kunnen meemaken. Onze kinderen zullen nu op dezelfde dag verjaren, net als wij. We kijken er enorm naar uit om hen samen te zien opgroeien."
De baby's hebben elkaar nog niet ontmoet, maar dat zal niet lang meer duren. "Kerstmis zullen we zeker samen doorbrengen, maar misschien lukt het eerder al." (br.hln)
Een taxichauffeur is mager beloond voor zijn eerlijkheid. Raymond MacCausland bezorgde een vergeetachtige man 187.000 dollar terug in Boston en kon rekenen op 90 euro als beloning.
"Mijn cliënt vertelde dat hij dakloos was en dat hij een half jaar in een opvang geleefd had." De man had een ontmoeting met een vriend en zou nog gebruikmaken van de taxi. Hij stapte uit en en liet een tas achter met omgerekend 169.066 euro in briefjes. De 72-jarige taxichauffeur wachtte nog ruim een half uur op de man. Omdat hij maar niet kwam opdagen, besloot MacCausland om naar het hotel te rijden waar hij de man opgepikt had. Misschien zou hij daar intussen wel vertoeven. Omdat hij zijn klant niet meteen kon vinden, schakelde hij de hulp in van het hotelpersoneel. De Amerikaan bleek ook niet in het hotel te zijn waarop de taxichauffeur besloot om de tas met het geld naar de politie te brengen.
De politie ontdekte dat het geld deel was van een erfenis die de verdwenen taxiklant te beurt gevallen was. "Dat was een hele opluchting voor mij. Het was dus geen crimineel geld. Als dat wel het geval geweest zou zijn dan was hij me misschien wel komen opzoeken", aldus MacCausland aan New York Daily News. De taxichauffeur was nooit van plan om het geld te houden maar de man was naar eigen zeggen wel ontgoocheld dat hij slechts met honderd dollar (90 euro) beloond werd maar dertig jaar geleden bezorgde hij ook al een man een vergeten som van 9.000 euro terug en toen kon hij op helemaal niks rekenen. (br.hln)
Binnen 5 jaar alleen nog duurzame kleren bij Zeeman, Hema en 58 andere merken
Binnen 5 jaar alleen nog duurzame kleren bij Zeeman, Hema en 58 andere merken
Maar liefst zestig Nederlandse merken hebben het 'Convenant Duurzame Kleding en Textiel' ondertekend, waarbij ze beloven om binnen dit en maximum 5 jaar alleen nog duurzame en eerlijke kleding te verkopen. Onder andere kleppers als Zeeman, C&A en Men at Work doen mee.
Het is de bedoeling dat de zestig bedrijven hier zelf voor zorgen. Ze moeten problemen in de productieketen in kaart brengen, die doorgeven en er oplossingen voor bedenken waaraan ze zich ook moeten houden. Lukt dat niet, dan wordt dat doorgegeven aan de media, waardoor ze bij wijze van spreken publiekelijk aan de schandpaal worden genageld.
Instorting kledingfabriek Bangladesh Deze kledingconvenant werd opgericht toen een kledingfabriek in Bangladesh instortte twee jaar geleden. Daarbij kwamen meer dan duizenden mensen om het leven. Heel wat merken beloofden zich toen in te gaan zetten voor betere arbeidsomstandigheden. Zoals een leefbaar loon voor arbeiders, geen kinderarbeid en geen discriminatie meer op de werkvloer. Daarnaast beloofden de merken ook het milieu en het klimaat te sparen in de productie van hun kleding en textiel.
Niet iedereen even enthousiast Door deze convenant worden de beloftes hopelijk ook waargemaakt. Ngo Schone Kleren Campagne gelooft er alvast niet in. Zij besloten de textielconvenant niet te ondertekenen, omdat ze vraagtekens hebben bij het beleid. Ze vinden te afspraken die gemaakt worden te vrijblijvend, en ze opperen voor meer concrete controles. (br.hln)
Meer kinderbijslag voor 20% rijkste gezinnen, 70% van gezinnen moet inleveren
Meer kinderbijslag voor 20% rijkste gezinnen, 70% van gezinnen moet inleveren
Vooral de 20% rijkste en de 10% armste gezinnen zullen er met de hervormde kinderbijslag vanaf 2019 op vooruitgaan. Dat blijkt uit een studie van de UA. Vlamingen met veel kinderen boeten tot 1.500 euro in.
Vanaf 2019 luidt de vuistregel voor de kinderbijslag: elk kind krijgt een basisbedrag van 160 euro. Onderzoekers van de Antwerpse universiteit gingen na welke impact gezinnen van die hervorming zullen voelen tegenover het huidige systeem. Wat blijkt? Alleen de 20% rijkste gezinnen en de 10% armste gezinnen boeken een nettowinst. De 10% hoogste inkomens krijgen er 32 euro per jaar bij, die in de categorie er net onder 74 euro. De 10% armste gezinnen boeken het meeste winst: 346 euro. Alle andere staan op verlies.
Hoe meer kinderen, hoe meer de hervorming in je portemonnee snijdt. Bijna alle gezinnen met 1 kind gaan erop vooruit. 60% van de gezinnen met twee kinderen moet inleveren. Gemiddeld gaat het om 133 euro per jaar. Wie drie kinderen heeft, zal 1.000 euro per jaar minder krijgen. Met vier kinderen is dat 1.500 euro.
De hervorming zou ook de kinderarmoede niet significant doen dalen, stellen de onderzoekers. Enkel bij gezinnen met één kind zou die verbeteren. "Minister Jo Vandeurzen (CD&V) heeft altijd gezegd dat de regering de hervorming van de kinderbijslag zou herbekijken als zou blijken dat ze de kinderarmoede niet terugdringt", zegt sp.a-fractieleider Joris Vandenbroucke. "Waar wacht hij op om opnieuw naar de tekentafel te gaan?"
Het Planbureau voorspelt overigens in zijn inflatievooruitzichten dat de sociale toelagen, zoals pensioen en kindergeld, in december 2017 zullen stijgen. De lonen in de overheidssector zouden in januari 2018 met 2% stijgen. (br.hln)
George McCrae (West Palm Beach, Florida, 19 oktober 1944) is een Amerikaanse discozanger. Hij is vooral bekend van zijn wereldwijde nummer 1-hit Rock your baby uit 1974, die één van de eerste grote discohits was. Van 1967 tot 1977 was hij getrouwd met zangeres Gwen McCrae. Sinds 1989 is hij getrouwd met de Nederlandse Yvonne Bergsma en woont hij op Aruba en in Geleen.
Smokkelaars verkopen migranten, die dan worden gedood voor hun organen
Smokkelaars verkopen migranten, die dan worden gedood voor hun organen
Migranten die onvoldoende geld hebben om hun overtocht naar Italië te betalen, worden door mensensmokkelaars aan Egyptenaren verkocht. Die doden op hun beurt de migranten om hun organen te verkopen. Dat stelt een voormalige mensensmokkelaar die meewerkt met antimaffiaonderzoekers in Palermo.
Het Italiaanse persagentschap ANSA citeert de man: "De Egyptenaren komen met materiaal om organen te verwijderen en te transporteren in isolatiezakken".
Enorme winsten Op een persconferentie verklaarde hoofdonderzoeker Renato Cortese gisteren: "We gebruikten dezelfde onderzoekstechnieken als bij het onderzoek naar de maffia. Maar dit onderzoek is moeilijker omdat we bijvoorbeeld vertalers nodig hebben om telefoons af te luisteren. Ons doel is erachter te komen hoe de enorme winsten die de organisatie maakt opnieuw geïnvesteerd worden".
De Duitse internationale tv-zender Deutsche Welle meldt dat de getuige, wiens naam de politie niet bekendmaakte, "voor het eerst een complete reconstructie gaf van de criminele activiteiten van één van de meest meedogenloze bendes mensensmokkelaars die in Noord-Afrika en Italië opereren".
Veel hogere dodentol "Ik heb besloten mee te werken (aan het onderzoek, red.) omdat er te veel doden zijn gevallen", zo stelde de 32-jarige man volgens de Italiaanse autoriteiten. Hij zou er aan hebben toegevoegd dat de duizenden vluchtelingen die zijn verdronken tijdens de oversteek van de Middellandse Zee "slechts een fractie" uitmaken van de werkelijke dodentol.
Volgens Deutsche Welle stelde de getuigenis van de man de politie in staat op 13 juni een parfumwinkeltje in het centrum van Rome binnen te vallen. Daar legden ze beslag op 526.000 euro en een adresboek met daarin informatie over andere leden van de bende mensensmokkelaars. Daaropvolgend werden in 10 Italiaanse steden arrestaties verricht. De verdachten werden in beschuldiging gesteld van mensensmokkel, drugtrafiek en verscheidene financiële misdrijven. Het gaat om 25 Eritreeërs, 12 Ethiopiërs en één Italiaan.
Op de Italiaanse kusten kwamen dit jaar alleen al 60.000 migranten aan vanuit Libië. (br.hln)
De schokkende reden waarom Duitse meisjes aanrandingen verzwijgen
De schokkende reden waarom Duitse meisjes aanrandingen verzwijgen
Enkele schoolmeisjes en een jonge politica die door mannen van Arabische afkomst werden aangerand, besloten dit eerst te verzwijgen uit angst om vluchtelingen te stigmatiseren. Pas nu spreken ze erover. Deze schrijnende gevallen zwengelen het debat over politieke correctheid in Duitsland aan.
Ze hebben maanden gezwegen. Ze hebben al die tijd braaf hun mond gehouden tot ze het echt niet meer uithielden. Ze kregen nochtans enorm veel te verduren. Drie schoolmeisjes tussen 16 en 18 jaar oud uit Kassel hebben aan den lijve ondervonden hoe mannen veel dichterbij kwamen dan ze zelf wilden.
Bips, borsten, benen In de tram, op de bus. 's Morgens en 's avonds. Op weg naar school en weer naar huis. Altijd waren ze daar wanneer de meisjes het openbaar vervoer namen, elke keer weer werden de leerlingen betast aan hun bips, borsten en tussen hun benen. Die zeldzame keren dat ze toch geen handen op hun lichaam voelden, maakten de mannen obscene gebaren en riepen: "Hoeren!". Soms werden ze zelfs achtervolgd tot aan hun woning. Sinds begin september vorig jaar ging er zo goed als geen dag zonder beproeving voorbij.
Sneller Waarschijnlijk hadden de meisjes veel sneller gereageerd indien de mannen geen vluchtelingen waren geweest. Dat is in elk geval wat ze aan hun lerares hebben verklaard toen ze haar enkele weken geleden toch schoorvoetend in vertrouwen namen.
Discriminatie Zoals de lokale krant 'Hessische Niedersächsische Allgemeine Zeitung' schreef, hebben ze zo lang gezwegen omdat ze niet wilden bijdragen aan de discriminatie van asielzoekers uit angst kwaad bloed te zetten. Nu hebben ze klacht ingediend tegen onbekenden.
Andere slachtoffers Sindsdien mijden de meisjes angstvallig het openbaar vervoer. Inmiddels hebben ze hun stilzwijgen op school doorbroken en vastgesteld dat ook "vele andere leerlingen op dezelfde manier zijn lastiggevallen."
Helaas is dit geen alleenstaand geval. Wat de jonge linkse politica Selin Gören in Mannheim overkwam en hoe ze daarop reageerde, krijgt in de Duitse pers veel weerklank.
Noodlottige avond Eigenlijk wilde ze tijdens die noodlottige avond in januari gewoon een luchtje scheppen. Haar grootouders uit Turkije waren op bezoek en hadden haar overdonderd met hun wijsheden: Erdogan was een goede man, alle Koerden zijn terroristen en de blouse van Selin was te doorzichtig.
Speelpleintje De 24-jarige woordvoerster van de jongerenafdeling van de partij 'Die Linke' vluchtte naar buiten. Met een koptelefoon op haar oren trok ze naar een speelpleintje. Daar zaten drie jonge mannen van vreemde origine een biertje te drinken. Selin merkte niet dat iemand haar langs achter naderde. Plots werd ze vastgegrepen en tegen de grond geduwd. "Niet omdraaien", dacht ze, om niet te provoceren. "Ze zullen mijn tas pakken en dan weglopen."
Orale seks Maar de mannen dwongen haar tot orale seks. Pas daarna werd haar tas gejat. Selin ging naar de politie. Wat ze daar vertelde, strookte echter niet met de waarheid. De vrouw zei dat ze overvallen was door een groepje mannen bestaande uit Duitsers en migranten en dat de heren Duits spraken met elkaar. Ze hadden haar tas gestolen. Over de aanranding zweeg ze.
Vriend In het magazine Der Spiegel vertelt ze nu voor het eerst waarom ze eerst gezwegen had en pas twaalf uur later opnieuw naar de politie stapte om de waarheid te vertellen: haar vriend had haar overtuigd. Hij had haar ingeprent dat zolang de daders vrij rondliepen, ze andere vrouwen zouden kunnen aanranden.
Waarheid Selin Gören is een overtuigde socialiste die strijdt tegen racisme en voor feminisme. Ze is zeer geëngageerd en als de dood voor een ongenuanceerd beeld over vluchtelingen. Toch houdt ze in Der Spiegel een pleidooi om de waarheid niet te verdraaien, ook wanneer die waarheid ongemakkelijk is en niet in het politiek correcte plaatje past. (br.hln)
Relatiebreuken anno 2016 gaan gepaard met een vervelend dilemma: blijf je vrienden met je ex op Facebook of niet? Het eerste houdt een risico in dat je jezelf ontpopt tot een virtuele stalker, het tweede is dan misschien weer een tikje onvolwassen. Psychologisch onderzoek wijst uit wat het beste is.
Onderzoekers van het departement psychologie van de Brunel University in het Verenigd Koninkrijk vroegen 400 mensen naar hun gevoel van eigenwaarde en mate van bindingsangst, in combinatie met de vraag of ze regelmatig naar het profiel van hun voormalig lief gingen kijken op Facebook. Wie het vaakst ging kijken naar het profiel van zijn of haar ex, had het moeilijker om verder te gaan met het leven. Zij ervaarden minder persoonlijke groei, zoals het ontwikkelen van nieuwe hobby's en interesses. Daarnaast had deze groep nog het meeste behoefte aan seks met hun ex-partner.
Natuurlijk is de kans het grootste dat je gaat 'Facebookstalken' als je nog gevoelens hebt voor je vorig lief. Het is niet alleen het voortdurend checken van zijn profiel op zich dat je verdrietig maakt, maar ook het liefdesverdriet zelf. Toch is de bron van verleiding weghalen wel de beste manier om jezelf hiervan los te trekken en op een gezonde manier verder te gaan met je eigen leven, aldus de psychologen. (br.hln)
Deze olifanten trapten op een landmijn, dankzij prothese kunnen ze weer lopen
Deze olifanten trapten op een landmijn, dankzij prothese kunnen ze weer lopen
Tien jaar geleden stapte Mosha op een landmijn aan de grens tussen Thailand en Myanmar. Ze werd de allereerste olifant die een kunstpoot kreeg. Nu ze zwaarder wordt, moeten chirurgen telkens nieuwe en krachtigere prothesen voorzien. Vorige woensdag kreeg de mastodont inmiddels al haar negende exemplaar.
Mosha was zeven maanden oud toen het noodlot toesloeg. Ze werd naar een olifantenziekenhuis gebracht, het zou nadien nog twee jaar duren vooraleer ze echt een nieuw leven kon starten.
"Ze verloor telkens haar evenwicht en haar wervelkolom stond op knappen onder druk van het gewicht", herinnert chirurg Therdchai Jivacate zich. "Als we niets gedaan hadden, zou ze gestorven zijn." Mosha woog op dat moment 600 kilo, inmiddels heeft ze de kaap van 2.000 kilogram gerond.
Motala had zestien jaar geleden precies dezelfde tragedie meegemaakt. Zij zou de tweede olifant ter wereld worden die een kunstpoot kreeg. De aard van haar verwondingen zorgt er helaas voor dat zij moeilijker gewend raakt aan haar extra ondersteuning. (br.hln)
In meesterwerk van Da Vinci zit detail verborgen waar niemand aandacht voor had
In meesterwerk van Da Vinci zit detail verborgen waar niemand aandacht voor had
Kunsthistorici hebben 'Het Laatste Avondmaal' van Leonardo Da Vinci al honderden jaren bestudeerd maar aan één detail werd amper aandacht besteed. Wat eten Jezus en de twaalf apostelen nu eigenlijk?
Da Vinci voltooide het wereldberoemde schilderij in 1498 na er drie jaar aan gewerkt te hebben. In 'Het Laatste Avondmaal' worden de reacties van de apostelen weergegeven op het moment dat Jezus vertelt dat een van hen hem zou verraden. Een daad die uiteindelijk zou leiden tot zijn dood.
Elke centimeter van dit iconische kunstwerk uit de renaissance is al geanalyseerd door experten die vooral aandacht hadden voor de afgebeelde Bijbelse personages. Maar wat stond er eigenlijk op het menu?
Tijdens een boeiende podcast van de BBC die vorige maand op antenne ging, reisde journalist Stefan Gates naar het Santa Maria della Grazie dominicaner klooster in Milaan. Daar schilderde Da Vinci eeuwen geleden 'Het Laatste Avondmaal' op een muur van de eetzaal. Gates hoopte te ontdekken wat Jezus en de apostelen kregen voorgeschoteld.
Vis Pinin Brambilla die het team van experten leidde dat twintig jaar aan de restauratie heeft gewerkt, denkt dat er vis op het menu stond.
Wijlen John Varriano, een voormalige Amerikaanse professor van het Mount Holyoke College, had een licht andere theorie - eentje die meer onthult over de maatschappij waarin Da Vinci leefde dan over de Bijbelse maaltijd die werd geserveerd. Na een studie van het voedsel dat op de tafel werd afgebeeld, claimde Varriano dat de dis bestond uit gegrilde paling met citrusvruchten zoals gesneden citroenen en appelsienen.
"Hoe interessant en hedendaags is dit wel niet", zei Varriano eerder. "Er staat in de Bijbel immers geen tekst die paling rechtvaardigt als Laatste Avondmaal. Paling was tijdens de renaissance echter wel populair in Italië.
Niet alleen Da Vinci maar ook andere schilders uit de renaissance waagden zich aan het uitbeelden van Het Laatste Avondmaal. In hun versies kwam er kreeft, geroosterd varken en cavia op tafel. (br.hln)
Prinses Astrid afwezig op defilé nationale feestdag
Prinses Astrid afwezig op defilé nationale feestdag
Prinses Astrid zal niet aanwezig zijn op het defilé op de nationale feestdag. Haar afwezigheid roept vragen op en voedt de geruchten dat er opnieuw ruzie is binnen de koninklijke familie. De prinses zou al eerder kenbaar hebben gemaakt dat ze te weinig opdrachten krijgt van haar broer, Koning Philip, en naar verluidt twijfelt ze over haar rol in de familie. Dat meldt Het Nieuwsblad.
De 54-jarige Astrid is lid van de krijgsmacht, dus haar afwezigheid op het nationale defilé is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Bronnen dicht bij het paleis zeggen dat de prinses zich laat verontschuldigen wegens een "andere activiteit", die op dezelfde middag gepland staat. Die uitleg roept enkel meer vragen op, want de nationale feestdag is bij uitstek een dag waarop geen andere opdrachten aanvaard kunnen worden.
Merkwaardig Royaltykenners vinden de gang van zaken hoogst merkwaardig. "Je blijft niet zomaar weg van het nationale defilé: er moet meer aan de hand zijn", reageert professor hedendaagse geschiedenis en koningshuiskenner Mark Van den Wijngaert in Het Nieuwsblad. "In het beste geval worden de taken verdeeld en vindt Astrid dat ze die ochtend en de avond voordien al genoeg heeft gedaan. In het slechtste geval rommelt het echt achter de schermen in Laken. Astrid vindt, zo hoor ik, dat ze te weinig representatieve taken krijgt toegewezen van koning Filip", zegt hij in de krant.
Daarmee verwijst hij naar de geruchten die al langer de ronde doen. Sinds haar broer aan de macht is, lijkt Astrid kort te worden gehouden. Dit jaar heeft de prinses, buiten een economische zending naar Indonesië, nog maar twaalf publieke activiteiten uitgevoerd. Naar verluidt is Astrid ontevreden over haar positie, mist ze het contact met de mensen en voelt ze zich meer en meer naar het achterplan gedrukt.
Halflege koninklijke tribune Prinses Astrid is overigens niet de enige royal die zijn kat naar het militaire en burgerlijke defilé stuurt. Naast het koninklijk paar Filip en Mathilde, zal enkel prins Laurent aanwezig zijn. Laurents echtgenote Claire blijft, net als Astrid en haar man Lorenz, weg. Koning Albert en Koningin Paola gaan sinds de troonswisseling nauwelijks nog op invitaties in - en zijn ook op het nationale defilé niet van de partij.
Prinses Astrid zal 's morgens wel met haar man Lorenz naar het Te Deum in Aarlen gaan en woont de avond voordien een concert bij in het Bozar met Koning Filip en zijn vrouw Mathilde. (br.hln)
Nieuwe studie trekt aan alarmbel: "40+ en zwanger? Er zijn veel risico's"
Voor het eerst zwanger worden na je veertigste kan vlotter dan ooit. Maar eens zwanger, zijn de risico's voor moeder en kind aanzienlijk, zo toont nieuw onderzoek. "Fertiliteistexperts kunnen de vruchtbaarheid nu wel fiks verlengen, maar daarna stoten gynaecologen op de grenzen van de natuur."
Tien procent kans op zwangerschapsvergiftiging en meer vroeggeboortes, miskramen, noodkeizersnedes, hartproblemen en zwangerschapsdiabetes. Na 40 jaar - en eigenlijk al vanaf 35 - dalen niet alleen de kansen op natuurlijk zwanger worden. Wie dan voor het eerst moeder wordt, loopt ook meer risico voor zichzelf en voor de baby.
De Nederlandse gynaecologen Mariëlle van Pampus en Doortje Rademaker (Onze Lieve Vrouwe Gasthuis Amsterdam) verzamelden de 29 meest relevante onderzoeken en vatten die in een studie samen. "Veertigers hebben ook meer kans op een hoge bloeddruk dan een dertiger en de baby van een oudere moeder loopt een verhoogd risico op onder meer groeivertraging in de baarmoeder, vroeggeboorte en een te laag geboortegewicht", zegt van Pampus. "Wij kunnen heel wat opvangen en begeleiden, maar vrouwen moeten die risico's kennen en dat is nu niet zo." (br.hln)
Droom je wel aarzelend aan een reisje naar de zon, maar durf je niet goed vakantie nemen uit angst dat je werk eronder lijdt? Niets van aantrekken, dat is enkel maar het zogenaamde 'onmisbaarheidssyndroom' dat spreekt.
Als je er dan toch twee weekjes tussenuit knijpt, dan toch best naar een hotel waar ze internet hebben. Dan kan je nog je werkmail nakijken. Want wat als die opdrachten niet tot een goed einde gebracht hebben? Of als ze plots jouw expertise nodig hebben?
Onmisbaarheidssyndroom Je bent lang niet de eerste die overweegt om die laptop toch stiekem in je valies te steken. Relax. Hoewel het moeilijk te geloven is, blijft alles prima draaien tijdens jouw vertrek. Om de een of andere reden zijn we ervan overtuigd dat alles in het honderd loopt wanneer we weggaan, maar niets is minder waar. Het is enkel en alleen dat vervelende onmisbaarheidssyndroom. Een emotionele drang die geworteld is in ons verlangen om gewaardeerd en nodig te zijn.
Eigenlijk is dit ons onderbewustzijn dat aan het werk is. We voelen ons bedreigd door het feit dat de wereld en dan met name onze werkplaats verder blijft draaien wanneer we er niet zijn. Een veelvoorkomend gevoel, maar met een serieuze keerzijde. Want we zijn eigenlijk vooral bang dat onze collega's er zullen achter komen dat we eigenlijk helemaal niet zo goed zijn in onze job. Daardoor worstelen we continu met het gevoel dat we onze job kwijtraken als we niet 24/7 aanwezig zijn.
Zorgeloos op vakantie?
Volgens een studie uit 2013 checkt maar liefst meer dan de helft van de werknemers zijn werkgerelateerde berichten tijdens het weekend of na de werkuren. En meer dan 40 procent doet dat ook op vakantie. Bovendien wijst ander onderzoek van professor James R. Bailey van de universiteit van Washington ook uit dat maar liefst 72 procent van de werknemers zich erg ongemakkelijk zou voelen wanneer ze twee weken lang geen contact of nieuws hadden van het werk. Slechts 8 procent durft zorgeloos op vakantie vertrekken.
Dat heeft deels te maken met onze natuur, onze drang om gewild en belangrijk te zijn. Maar ook de technologie van vandaag de dag speelt een rol. Zo gaf 36 procent van de Amerikaanse werknemers aan dat de technologie de werkdruk verhoogd heeft, waardoor ze meer moeite hebben om aan het einde van de dag afstand te nemen van hun werk en te ontspannen.
Neem een break
Hoog tijd om dat gedachtegoed aan de kant te zetten en te focussen op onszelf. En dat zonder zorgen te maken. Wat je hebt opgebouwd heb je helemaal aan jezelf te danken, dus je hoeft je geen zorgen te maken dat al je vaardigheden en talenten plots vergeten zullen zijn na twee weken afwezigheid. Maar leer ook aanvaarden dat je niet onvervangbaar bent, en dat je collega's het prima aankunnen zonder jou.
Moraal van het verhaal: neem dus met een gerust hart twee weekjes vakantie. Op je werk zullen ze het wel zonder je redden, en jíj hebt het verdiend! (br.hln)
Waarom appelsiensap in de winkel steeds duurder wordt
Waarom appelsiensap in de winkel steeds duurder wordt
Het is de appelsiensapdrinker misschien al opgevallen: de prijs voor een brik in de supermarkt blijft elke dag stijgen. Door slechte weersomstandigheden en de 'ziekte van de gele draak' valt de sinaasappeloogst in Brazilië en Florida tegen, met een prijsstijging tot gevolg.
Brazilië is de grootste producent ter wereld van sinaasappelsap, maar het land had vorig jaar met droog en warm weer te maken. Dit in combinatie met hevige regenval en hagel vorige maand, zorgt ervoor dat de productie van appelsiensap in het seizoen 2016-2017 zo'n 14% lager zal uitvallen dan het jaar daarvoor. Dat verkondigde het Amerikaanse ministerie van Landbouw.
Daarnaast kampen heel wat boomgaarden in Brazilië en ook Florida - de tweede grootste producent ter wereld - met aantasting door de zogenaamde 'greening disease', oftewel de 'ziekte van de gele draak'. Dit van oorsprong Aziatische en Afrikaanse insect dat bomen besmet, waait nu ook over naar Amerika. Daarbij kleuren de onderkanten van de appelsienen groen, wat zorgt voor een bittere smaak.
Tot slot zullen orkanen in de komende maanden de oogst in Florida nog meer inperken. Het orkaanseizoen loopt nog tot november, dus de kans op meer schade is reëel. De prijs voor sinaasappelsap zal dus nog niet meteen dalen. In New York is het prijskaartje van een brik het voorbije jaar met 44% gestegen. Donderdag bereikte de prijs voor een pond diepgevroren sinaasappelconcentraat de piek van 1,8 dollar in New York, de hoogste prijs sinds 4 jaar. (br.hln)
Alison Jane Moyet, (Billericay, 18 juni 1961) is een Brits singer-songwriter.
Alison Moyet werd geboren in Billericay en groeide op in Basildon. Haar vader is Fransman en haar moeder is Engelse. Op haar zestiende ging Moyet van school. Na een tijdje in een winkel gewerkt te hebben begon ze een opleiding tot pianostemmer, waar ze echter na twee jaar mee ophield, omdat ze toen met de band Yazoo, waar ze samen met Vince Clarke in zat, een hit had met de nummers 'Only You' en 'Don't Go'.
Moyet maakte met Yazoo twee albums, en de band kreeg een Brit Award voor Beste Nieuwe Band, voordat ze de band verliet om solo te gaan. Haar solodebuut noemde ze Alf, naar de bijnaam die ze van Vince Clarke gekregen had. Ze maakte verschillende cd's, won nog drie Brit Awards en verschillende andere prijzen, en tourde over de hele wereld. Ze staat in de top 5 van best verkopende Britse zangeressen ooit.
In 2001 speelde Moyet Matron Mama Morton in de musical Chicago, en kreeg goede kritieken.
Dit zat er 100 jaar geleden in de handtas van een vrouw
Dit zat er 100 jaar geleden in de handtas van een vrouw
Klik op de foto om het filmpje te bekijken
De gemiddelde handtas weegt 2,4 kg en dat verbaast ons niets. Heel wat vrouwen sjouwen dan ook dagelijks hun hele hebben en houden mee. Maar was dat 100 geleden ook al zo, toen smartphones en andere elektronica nog niet uitgevonden waren?