Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
athea




07-09-2010
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Twee op vijf overweegt andere job na zomervakantie

Twee op vijf overweegt andere job na zomervakantie



Na de zomervakantie overwegen twee op de vijf werknemers in België en Luxemburg sterker om hun job op te zeggen. Het uitblijven van promotie ondanks goede resultaten, een lange pendeltijd en het gebrek aan visie van het management zijn de voornaamste redenen, aldus een onderzoek van HR-bedrijf Regus.


Tijdens de zomervakantie hebben veel mensen de tijd om na te denken over voor- en nadelen van een job. Bedrijven die niet zorgen voor alle extra's, lopen daardoor de kans dat hun talentvolle werknemers vertrekken, aldus Eduard Schaepman, algemeen directeur van Regus Benelux.
 

41 procent van de respondenten blijft niet bij een onderneming waar een strategische visie ontbreekt. Ruim een derde overweegt van job te veranderen wanneer een volgende stap op de carrièreladder uitblijft. Nog eens 35 procent verlaat de onderneming als de communicatie met het management ontbreekt of als de pendeltijd naar het werk te lang is.
 

Andere factoren die veel stress veroorzaken zijn onbeschofte collega's (28 procent) en overwerk (27 procent).  Bijna een vijfde zou zijn onderneming verlaten wanneer er geen vertrouwen is in de competentie van collega's.
 

Het onderzoek vroeg ook wat ondernemingen kunnen doen om een 'braindrain' van toptalent te voorkomen. Naast een loonsverhoging gaf 36 procent aan dat een verhoging van het pensioen bovenaan de lijst met wensen staat. Dertig procent wil graag een kortere pendeltijd.
 

Driehonderd bedrijven (bedrijfsleiders en senior medewerkers) in de BeLux vulden de enquête volledig in.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Robert Palmer - Johnny and Mary

Robert Palmer - Johnny and Mary

Klik op de foto om hem te beluisteren






Robert Palmer (Batley, 19 januari 1949 — Parijs, 26 september 2003) pseudoniem van Alan Palmer, was een Brits popmusicus.

In de jaren '60 maakte hij deel uit van de groepen The Alan Bown Set en Dada, dat later omgedoopt werd tot Vinegar Joe.

Sinds 1974 was hij als soloartiest actief, en scoorde hij zijn eerste hit met Sneakin' Sally Through the Alley. In Nederland scoort Palmer in 1978 zijn eerste hit met Best of both Worlds. In de Top 40 haalt het de 17e plaats. Begin jaren '80 haalden zijn songs Johnny And Mary en Looking for Clues de hitparades, maar Addicted to Love en Bad Case of Loving You zijn z'n grote hits.

Met de gelegenheidsband The Power Station, die hij in 1985 oprichtte met John Taylor en Andy Taylor van Duran Duran, scoorde hij de hits Some Like It Hot en Get It On.

Palmer woonde in Zwitserland en stierf aan een hartinfarct tijdens een verblijf in Parijs.




» Reageer (0)
06-09-2010
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Franse bejaarde vrouw overleefde week in ravijn

Franse bejaarde vrouw overleefde week in ravijn

"Miraculée" Michèle (78) - op wat blauwe plekken na - gezond en wel na een week zonder eten en drinken in de Alpen

Klik op de foto om het filmpje te bekijken






Een 78-jarige Franse vrouw heeft een week in een ravijn overleefd, nadat ze tijdens een wandeling was gevallen nabij het bergdorpje Armoy, in de buurt van Thonon-les-Bains. Michèle Riotton zag de uren vooral slapend voorbijgaan. Zeven dagen en zes nachten overleefde ze zonder eten en drinken, tenzij enkele koekjes die ze bij zich had en wat regenwater. De bejaarde vrouw is gezond en wel teruggevonden. Ze heeft enkel wat blauwe plekken aan haar zevendaags avontuur overgehouden.
"Ik raakte de weg kwijt, ik viel naar beneden... en viel in slaap. Ik sliep, sliep, sliep", liet Michèle Riotton optekenen tijdens een interview met de krant Le Parisien. Zeven dagen en zes nachten lang zat Riotton vast beneden in een ravijn, nabij haar huis in het Alpendorp Armoy. Pas zaterdag werd ze teruggevonden. Omdat ze de hoop op een mirakel ondertussen opgeborgen hadden, hadden de reddingsdiensten de officiële zoektocht al afgeblazen.


Tijdens een zoekactie van buurtbewoners werd ze uiteindelijk door een man opgemerkt. Volgens dokters heeft ze aan haar avontuur onder meer enkel wat kneuzingen en schaafwonden overgehouden.


De vrouw wist naar eigen zeggen te overleven op twee koekjes die ze bij zich had en regenwater. "Ik veegde mijn gezicht af met mijn hand en likte vervolgens het water van mijn hand", vertelt ze. Op de vraag hoe ze de koude zo lang kon trotseren, antwoordde Riotton: "Weet je, wij, bergmensen, hebben sterke zenuwen en lichamen." Verder zegt de oude vrouw het gedrag van dieren nagebootst te hebben. "Als een egel heb ik me opgerold", zegt ze.

Boswandelingen zijn eventjes niet meer aan haar besteed, luidt het nog. "De bossen zijn gedaan voor mij. Ik kan ze zelfs niet meer zien."



» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Natascha Kampusch werd tot 200 keer per week geslagen door ontvoerder

Natascha Kampusch werd tot 200 keer per week geslagen door ontvoerder


Natascha Kampusch, hier tijdens de opnamen van het Duitse tv-programma 'Beckmann'.


Natascha Kampusch, de Oostenrijkse die acht jaar door haar kidnapper in een kelder werd vastgehouden, beschrijft in haar nieuwe autobiografie de mate van het misbruik waarvan ze het slachtoffer werd. Zo werd ze tot 200 keer per week geslagen en moest ze vastgeketend aan haar ontvoerder slapen.

Kampusch, nu 22 jaar oud, werd op tienjarige leeftijd onvoerd door Wolfgang Priklopil en bracht vervolgens jaren door in zijn kelder. In haar autobiografie '3,096 Tage' - de titel verwijst naar de duur van haar gevangenschap - vertelt ze hoe ze samen met haar kidnapper moest slapen terwijl ze aan hem was vastgeketend. Ze werd bovendien verplicht om halfnaakt te werken als huisslavin en moest haar haren afscheren.

Het boek komt deze week in de handel en zou haar zo'n 1,2 miljoen euro opleveren. "Ik voel me nu sterk genoeg om het verhaal van mijn ontvoering te vertellen", zegt Kampusch.

"Hij haatte het als ik huilde"
In het boek doet Natascha pijnlijk gedetailleerd uit de doeken hoe Priklopil, die ze als 'Maestro' of 'Heer' moest aanspreken, haar vertelde: "Je ben niet langer Natascha. Je behoort nu aan mij toe." Ze zegt hoe de man haar zo hard sloeg dat ze haar beenderen brak. "Hij haatte het als de pijn me deed huilen", schrijft ze. "Vervolgens greep hij me bij de keel, sleurde me mee naar de gootsteen, duwde mijn hoofd onder en kneep mijn luchtpijp dicht tot ik bijna het bewustzijn verloor."

Omhelzingen
Kampusch beschrijft ook de trauma's die ze opliep door het gebrek aan menselijk contact. "Ik was en bleef een kind, en ik had troost nodig", klinkt het. "Na enkele maanden onder de grond vroeg ik dus aan mijn kidnapper om me te omhelzen. Dat was moeilijk. Ik raakte in een claustrofobische paniek als hij me te stevig vastpakte. Na een tijdje vonden we toch een manier, zo dat ik me kon voorstellen om liefdevol en zorgzaam te worden aangeraakt."

Priklopil dwong haar ook om bij hem in bed te liggen. "Toen ik veertien jaar was, bracht ik voor het eerst de nacht door boven de grond. Ik lag stijf van de schrik op zijn bed toen hij naast me kwam liggen en mijn handen met plastic handboeien vastbond. Ik mocht geen kik geven. Toen ik zijn adem tegen mijn nek voelde, bewoog ik zo weinig mogelijk. Mijn rug, die bont en blauw was geslagen, deed zoveel pijn dat ik er niet op kon liggen, en de boeien sneden in mijn huid. Maar het was hem niet om seks te doen: de man die me had opgesloten en geslagen, wou gewoon iemand om te knuffelen."

Zelfmoordpogingen
"Ik wist dat ik mijn hele leven niet zo zou kon leiden", schrijft de Oostenrijkse. "Ik zag maar één uitweg: mezelf van het leven beroven." Kampusch ondernam verschillende zelfmoordpogingen, tot zich op 23 augustus 2006 een andere uitweg aandiende: Kampusch kon op die dag ontsnappen aan haar ontvoerder. Toen hij te weten kwam dat de politie hem zou arresteren, pleegde Priklopil (44) zelfmoord door zich onder een trein te werpen.

De publicatie van de biografie komt voor de Oostenrijkse autoriteiten op een zeer slecht moment, nadat een parlementslid beweerde dat de politie tips negeerde die Kampusch' opsluiting hadden kunnen verhinderen. (hlnsydney/tw)

De Duitse tv-talkshow 'Beckmann' brengt op maandag 6 september om 22u45 op ARD een interview met met Natascha Kampusch.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ongezien in Aalst: geen prinsenverkiezing

Ongezien in Aalst: geen prinsenverkiezing





Dé carnavalstad van België, Aalst, heeft volgend jaar voor het eerst geen echte prinsenverkiezing. Eén van de twee kandidaten trok zich na de inschrijvingsperiode terug, zodat na een verkiezing met één kandidaat de 29-jarige Kristof Devos tot Prins Carnaval 2011 gekroond zal worden.
 
Het stadsbestuur deelt maandag droogweg mee dat "de enige rechtsgeldige kandidaat Kristof Devos is en dat het reglement en de methode ongewijzigd blijven". Zijn rivaal Patrick Janssens (35) gooide op 26 augustus de handdoek in de ring. Volgens kranteninterviews "omdat hij zijn spaargeld niet wil geven aan een verloren zaak". Janssens zag het niet meer zitten omdat Devos het gros van de sponsors wist te strikken en zijn achterban afkalfde.

Stadsbestuur bestudeert reglement
Carnavalsstad Aalst zat met een probleem omdat de inschrijvingsperiode al sinds 1 augustus afgesloten was. Het stadsbestuur bestudeerde de voorbije weken het recent goedgekeurde reglement. Er blijkt echter geen opening te vinden, waardoor de enige kandidaat dan maar de winnaar zal worden.
 
Met de vrees dat na een wijziging van het wedstrijdreglement de overblijver wel eens naar de Raad van State zou kunnen trekken, koos de stad eieren voor haar geld.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kleinste man ter wereld is 70 centimeter groot

Kleinste man ter wereld is 70 centimeter groot


Edward Nino Hernandez is officieel de kleinste man ter wereld.


Een 24-jarige Colombiaan is nu officieel de kleinste man ter wereld. Edward Nino Hernandez meet 70 centimeter en weegt net geen 10 kilo. Hij is niet meer gegroeid sinds zijn tweede levensjaar.

Hernandez volgt Pingping op als kleinste man ter wereld. Deze Chinees overleed op 12 maart en was 4 centimeter groter dan de Zuid-Amerikaan. Pas nu 'ontdekten' de mensen van het Guinness recordboek de kleine man uit Colombia.


"De dokters hebben ons nooit kunnen vertellen waarom Edward zo klein is gebleven", zeggen zijn ouders. "Toen hij werd geboren, mat onze zoon 38 centimeter en woog hij anderhalve kilo. Specialisten aan de universiteit van Bogota onderzochten hem tot hij drie jaar was, maar toen hadden ze geen belangstelling meer in onze zoon".


Edward laat zich intussen de belangstelling rond zijn persoontje welgevallen. "Ik ben gelukkig omdat ik uniek ben", zegt hij. Kennissen noemen hem een vriendelijke jongeman. Hij zegt graag te reizen, hoewel hij nog nooit uit z'n land is geweest.


Hernandez heeft ook al een vriendin. Ze heet Fanny, is achttien jaar en anderhalve meter groot.


Het ziet er evenwel naar uit dat het liedje van Edward Nino Hernandez rap zal uitgezongen zijn. Wanneer de Nepalees Khagendra Thapa Maga op 14 oktober 18 jaar wordt, zal hij wellicht de titel van kleinste man overnemen. Hij is op dit moment amper 56 centimeter groot en alsdusdanig de kleinste tiener op de aardbol.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.4 op 10 slachtoffers huiselijk geweld zijn mannen

4 op 10 slachtoffers huiselijk geweld zijn mannen



Huiselijk geweld neemt toe en dat treft niet enkel vrouwen. Vier op de tien slachtoffers zijn van het mannelijke geslacht, zo toont een nieuw Brits rapport aan. Vaak worden deze heren niet of nauwelijks gehoord.

De studie, uitgevoerd door een organisatie voor meer Gelijkheid, toont aan dat mannelijke slachtoffers vrijwel volledig genegeerd worden door het justitiële stelsel. Politie en magistraten hechten weinig geloof en negeren vaak de mannelijke benarde situatie.

Vervolging
De organisatie baseert zijn cijfers op het aantal gemelde slachtoffers en de statistieken van de British Crime Survey. Volgens het rapport werden in de periode 2008-2009 meer dan 41.000 mannen vervolgd voor huiselijk geweld, maar slechts 2.700 vrouwen. Meer dan de helft van de mannelijke slachtoffers beweert echter ernstige schade te lijden.

Tweede klas
Het rapport komt er als tegenreactie op nieuwe rechterlijke richtlijnen in Engeland. Daarin staat dat het huiselijk geweld hoofdzakelijk bestaat uit geweld van mannen tegen vrouwen. De organisatie betreurt dat getroffen mannen als tweede klas-slachtoffers worden aanzien.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.River Dance

River Dance

Klik op de foto om de clip te bekijken






Riverdance is een theatershow van traditionele Ierse tapdans, gekenmerkt door snelle bewegingen van de benen waarbij lijf en armen onbeweeglijk blijven.

Riverdance had als eerste uitvoering de pauzevoorstelling van het Eurovisiesongfestival 1994 op 30 april. Daar was ook het koor Anúna bij betrokken. De reacties waren zo positief dat er een complete avondvullende uitvoering van werd gemaakt.

In november 1994 werden in Dublin kaarten verkocht voor de eerste avondvullende show van Riverdance. De première was in het Point Theatre op 9 februari 1995 met in de bezetting Michael Flatley en kampioene Irish Dancing Jean Butler. De muziek was gecomponeerd door Bill Whelan. De show liep vijf weken en was helemaal uitverkocht.

Riverdance wordt nog steeds over de hele wereld uitgevoerd. Elk productiebedrijf is genoemd naar een Ierse rivier. Dat zijn Boyne (in Noord-Amerika), Avoca en Foyle (in Europa) en Corrib (in het Verre Oosten). Riverdance werd ook uitgevoerd bij de openingsceremonie van de Special Olympics in 2003; Lynn Hilary was hierbij de hoofdzangeres.

Er is veel kritiek geweest op Riverdance vanuit de traditionele culturele gemeenschap, omdat het de Ierse traditie slechts als voorbeeld gebruikte, en de muziek nieuw was en niet traditioneel. Er werden ook "gemengde" dansen uitgevoerd (Amerikaans tapdansen, ballet, en ook jazz werden gebruikt; de ritmische structuur van veel van de muziek heeft zijn wortels in de ingewikkelde polyritmiek uit Oost-Europa). Het artistieke niveau was echter erg hoog, met ontwerpers, choreografen, dansers en musici van wereldklasse.

Door Riverdance werden Ierse dans en muziek in korte tijd populair over de hele wereld. De belangstelling voor dansscholen nam sterk toe, nieuwe musici wilden traditionele Ierse muziek uitvoeren en de belangstelling voor de Ierse cultuur steeg tot ongekende hoogte.

Velen kwamen echter tot de ontdekking dat het publiek niet zozeer belangstelling had voor de Ierse cultuur en traditie waar Riverdance op was gebaseerd, als wel voor het spektakel van de eerste theatershow, of zelfs imitaties van de muziek ervan en de mengvormen van de dansen. Veel van de enthousiaste nieuwe musici verdwenen weer na de ontdekking dat voor traditionele Ierse muziek oefening, kunde en volharding nodig zijn. Hetzelfde gold elders, zoals op dansscholen.

De mening van de traditionele Ierse culturele gemeenschap was zo ongeveer dat Riverdance een aantrekkelijk en kundig gemaakt stukje Broadway-theater was; het leverde een enorme bijdrage aan de populariteit van de Ierse kunst en cultuur in de wereld, maar de veranderingen die het daarin teweegbracht zaten veel van de oorspronkelijke deelnemers niet lekker. Maar zelfs de grootste tegenstanders moesten toegeven dat de show een aanzienlijke geldstroom richting Ierse kunst en cultuur teweegbracht.




» Reageer (0)
05-09-2010
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gustave Franciscus De Smet 1877 - 1943 was een Vlaams kunstschilder

Gustave De Smet  1877 - 1943 was een Vlaams kunstschilder


http://i573.photobucket.com/albums/ss177/believe_my/GustavedeSmet.jpg?t=1283690297



Gustave Franciscus De Smet (Gent, 21 januari 1877 – Deurle, 8 oktober 1943) was een Vlaams kunstschilder. Samen met Constant Permeke en Frits Van den Berghe behoort hij tot de grote drie van het Vlaamse Expressionisme. Hij signeerde zijn werken vaak met Gust. De Smet.

Zij vormden, voor en na de Eerste Wereldoorlog, de tweede kunstenaarsgroep van de Latemse Scholen, aan de Leie te Sint-Martens-Latem. Gustave De Smet was, in deze groep, wel de kunstenaar die het langst onder kubistische invloed werkte. Hij werd de schilder van het Vlaamse vrolijke leven, in sereen sterke composities.

De Smet werd geboren als zoon van de huisschilder-decorateur en fotograaf Jules De Smet. Gustave had een 4 jaar jongere broer, de impressionistische Léon De Smet. Beiden volgden de Gentse Academie. Terwijl Gustave eerder onregelmatig volgde, was Léon een schitterend student.




http://i573.photobucket.com/albums/ss177/believe_my/GustavedeSmet1.jpg?t=1283690340

Een impressionistisch stilleven van Gustave De Smet is aan een recordprijs van 148.100euro verkocht.




De Smet trouwde in 1898 met Gusta Van Hoorebeke en bleef in Gent wonen. Eerst in 1908 volgde hij zijn broer Léon naar Sint-Martens-Latem. Daar ging hun aandacht eerder uit naar het impressionistische luminisme van Emile Claus, die in het nabijgelegen Astene verbleef, in zijn villa Zonneschijn. Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, week Gustave met zijn gezin en zijn vriend Frits Van den Berghe uit naar Nederland. Van 1914 tot 1922 verbleven zij te Amsterdam, te Hilversum, te Laren en te Blaricum. In Nederland leerde hij zowel het Duitse als het Hollandse expressionisme kennen, waarbij de Franse schilder Henri Le Fauconnier een voortrekkersrol speelde. Dit betekende het grote keerpunt in zijn kunst.

In 1922 keerde hij naar België terug, om samen met Frits Van den Berghe bij Permeke in te trekken, te Oostende. Toen had hij toch al de Sélection-beweging op gang gebracht, met de Brusselse kunstkenners André de Ridder en P.G. Van Hecke. Na enige maanden trok hij weer naar zijn Leiestreek en in 1923 ging hij in Bachte-Maria-Leerne wonen en daarna in Afsnee, om zich tenslotte in 1927 in Deurle te vestigen.

Zijn expressionisme, met de eigen kubistische inslag, had op dat moment een hoogtepunt bereikt, met zijn circus- en kermistaferelen, zijn accordeonspelers en zijn evocaties van dorp en huis, doordrenkt van zijn specifiek coloriet. Op dat ogenblik stond zijn expressieve kracht mijlenver van de visie van zijn broer Léon.



http://i573.photobucket.com/albums/ss177/believe_my/huis--Gustaafdesmet.jpg?t=1283690483

Het voormalige woning en werkruimte van Gust De Smet, er is nu een klein museum ondergebracht. Je ziet er werken van Gust De Smet uit de periode 1915 tot aan zijn dood (1943).



De Smet overleed op 66-jarige leeftijd te Deurle. In reactie op De Smets dood zei Permeke: "Hij was nooit klein." De Smets woonhuis wordt bewaard als lokaal museum.





» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.4.000 roodharigen samen in Breda

4.000 roodharigen samen in Breda



In het Nederlandse Breda zijn dit weekeinde meer dan 4.000 roodharigen van over de hele wereld samengekomen. De vijfde editie deed het daarmee beter dan de vorige uitgaven.


Vandaag beleefde het evenement een hoogtepunt met de traditionele groepsfoto op de Markt in de stad. Verder waren er lezingen over de wetenschappelijke betekenis die aan rood haar wordt toegekend, een modeshow voor roodharigen en een expositie van werk van jonge kunstenaars in de Grote Kerk.




 
De initiator van het evenement, kunstschilder Bart Rouwenhorst, was zeer te spreken over het verloop van de dag. "Ik ben hier ooit mee begonnen als een kleinschalig kunstproject, het is fantastisch om dit evenement nog elk jaar groter te zien worden".




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Na de babyborrel: het geslachtsfeest

Na de babyborrel: het geslachtsfeest


http://static2.hln.be/static/FOTO/pe/7/6/9/media_xl_3856779.jpg?20100903144408



Het regent babyfeesten: een feest om een zwangerschap aan te kondigen, een feest om de moeder te overladen met geschenken én nu nog een feest waarop het geslacht van de baby plechtig wordt aangekondigd. Nergens anders dan in de Verenigde Staten een trend, of wat dacht u.


Om het geheel een beetje spannender te maken weten soms ook de aanstaande ouders nog niet wat het geslacht van de baby is. Het hoogtepunt van het feest is dan ook wanneer De Envelop wordt opengemaakt en het geslacht, voor de zekerheid geschreven op de achterkant van een echografie, wordt voorgelezen voor de verzamelde vrienden en familie.


Wie dan teleurgesteld is over het geslacht van de baby, heeft geen tijd om bij te komen. Felicitaties, (goed bedoeld) advies, aanbiedingen voor tweedehandskledij en gefluisterde geheimen komen jouw richting uit.



 


Anderen pakken het anders aan, en schakelen een vertrouwenspersoon in die een plaatselijke bakker het geslacht laat verbergen in de taart die niet weg te denken is van Amerikaanse feestjes.

Sommige ouders weten het wel, en verstoppen hints in zelfgebakken cupcakes of zakjes met popcorn.


Britse sites als The Guardian berichtten over de trend, met als onderliggende boodschap: "Laten we voor een keer de Amerikaanse vrienden niet na-apen, en deze trend aan ons voorbij laten gaan." Eerlijk gezegd: dat lijkt ons geen slecht idee. (br.hln)




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Duizenden Japanse scholen zetten walvissenvlees op menu

Duizenden Japanse scholen zetten walvissenvlees op menu



In Japan hebben duizenden schoolkantines walvissenvlees op het menu staan. Dat blijkt uit een onderzoek van het Japanse persagentschap Kyodo News. Nochtans geldt er een internationaal verbod op de commerciële walvisvangst.

Van de 30.000 basisscholen en colleges in Japan hebben er zo'n 5.300 hun leerlingen minstens een keer walvissenvlees voorgeschoteld in de periode van april 2009 tot maart 2010.

In de jaren '60 en '70 werd walvissenvlees erg vaak gegeten in Japan, maar sinds het verbod op commerciële walvisvangst en een daling in het aanbod was het langzaamaan van het menu verdwenen. Nu Japan zijn walvisvangst weer opgedreven heeft, maakt het vlees een comeback in de schoolkantines.

Eeuwenoude traditie
Het Japanse Onderzoeksinstituut voor de walvisachtige, dat de walvisvangst voor wetenschappelijke doeleinden controleert, verkoopt walvissenvlees aan de gemeenten, die daarmee de schoolkantines bevoorraden, aan een derde van de marktprijs, weet het Japanse persagentschap.

Het internationale moratorium op walvisvangst geldt alleen voor commerciële doeleinden. Japan gaat onder het mom van wetenschappelijk onderzoek gewoon door met de jacht op de zeezoogdieren, maar het vlees wordt uiteindelijk doorverkocht aan winkels en restaurants.

Volgens de Japanse autoriteiten heeft het land recht op de walvissenjacht omdat het gaat om een eeuwenoude traditie.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zware overstromingen in Zuid-Australië: noodtoestand afgekondigd in Melbourne

Zware overstromingen in Zuid-Australië: noodtoestand afgekondigd in Melbourne


http://static0.hln.be/static/FOTO/pe/1/16/0/media_xl_3858540.jpg?20100905104210



Zuid-Australië is getroffen door de zwaarste overstromingen in vijftien jaar. De watersnood werd officieel uitgeroepen tot ramp. De schade wordt voorlopig geraamd op meer dan tien miljoen Australische dollar. In Melbourne, de hoofdstad van de deelstaat Victoria werd de noodtoestand afgekondigd. Meer dan 250 huizen zijn er ondergelopen en ruim veertigduizend gezinnen zitten er zonder elektriciteit. Het ergste is nog niet voorbij. De overstromingen kunnen nog dagen aanhouden. Vooral de regionale steden Shepparton en Horsham lopen nog gevaar.

Honderden gezinnen houden de adem in. De oevers van de grootste rivieren in Vicotria staan immers op het punt te bezwijken door de aanhoudende regens in het noordelijk en westelijk deel van de staat. Inwoners wordt gevraagd om flessen drinkwater te gebruiken en water te koken.

"Ergste moet nog komen"
De Verzekeringsraad van Australië heeft de overstromingen officieel erkend als ramp en rekent voor dat de schade minstens tien miljoen Australische dollar (7,1 miljoen euro) zal bedragen. Premier John Brumby van Victoria waarschuwt de inwoners. "Er wordt nog meer regen verwacht voor woensdag en donderdag. Ik vrees dat het ergste nog moet komen. Intussen zijn 250 huizen ondergelopen en dat aantal zal alleen maar toenemen", voorspelt Brumby. "De overstromingen zijn een verschrikkelijke gebeurtenis en het zal weken duren voor alles opgekuist is".

Intussen zitten ook 40.000 gezinnen zonder stroom. Honderdvijftig extra agenten zijn naar de zwaarst getroffen gebieden gestuurd om hulp te bieden, net als vijftig soldaten.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.NASA-capsule moet Chileense mijnwerkers bovenhalen

NASA-capsule moet Chileense mijnwerkers bovenhalen




De Chileense marine heeft de capsule onthuld die de 33 mijnwerkers zal bovenhalen die nu al bijna een maand geblokkeerd zitten in een mijn op 700 meter diepte.
 
De capsule moet voorzien zijn van zuurstof, licht, een communicatiesysteem, een videosysteem, en een zitplaats om personen naar de oppervlakte te brengen, legde een marinecommandant uit. De capsule wordt ook uitgerust met een veiligheidsmechanisme waardoor de mijnwerkers zich kunnen bevrijden en terug naar beneden kruipen als de capsule halfweg zou blokkeren. De verplaatsing naar de oppervlakte zou tot een uur per mijnwerker duren.
 
De capsule zal naar beneden gelaten worden via een doorgang van ongeveer 70 cm diameter. Maandag begonnen de graafwerken voor die doorgang, die tot vier maanden kunnen duren.
 
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA is inmiddels aangekomen bij de mijn om de opgesloten mijnwerkers bij te staan in het overleven op een kleine oppervlakte.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Steven Tyler & Willie Nelson - Once is enough

Willie Nelson & Steven Tyler - Once is enough

Klik op de foto om hun te beluisteren






Willie Nelson



William Hugh ("Willie") Nelson (Abbott, Texas, 30 april 1933) is een Amerikaanse countryzanger, gitarist en liedjesschrijver. Hij groeide op in Fort Worth.


Nelson en zijn zus Bobbie Lee werden, nadat hun vader overleden en hun moeder weggelopen was, door hun grootouders opgevoed. Nelson kreeg vanaf zijn zesde jaar muziekles via een schriftelijke cursus. Hij leerde gitaarspelen, zijn zus speelde piano. Tijdens hun middelbareschooltijd leerde Bobbie Bud Fletcher kennen, een violist, en zowel Willie als Bobbie gingen deel uit maken van Fletchers muziekgezelschap "The Bohemian Fiddlers".

Na zijn eindexamen moest Nelson in dienst, en hij ging bij de luchtmacht. Hij verliet de luchtmacht echter al snel in verband met rugklachten. Na zijn korte diensttijd ging Nelson een jaar naar de universiteit maar hield ook dat voor gezien. Uiteindelijk werd hij diskjockey bij een country radiozender in Fort Worth, Texas. Ook zong hij af en toe country liedjes in de plaatselijke cafés. In 1956 verhuisde hij naar Vancouver, Washington en begon zijn muzikale carrière vorm te krijgen. Hij nam een nummer van Leon Payne op ("Lumberjack"). De single verkocht redelijk maar brak niet echt door. Nelson bleef dj-werk doen en zong regelmatig in clubs en cafés. Hij schreef een liedje ("Family Bible") en verkocht dat voor vijftig dollar, en dat nummer werd een hit voor Claude Grey in 1960. Het werd naderhand ook door veel artiesten gecoverd en wordt door velen beschouwd als een gospel klassieker.

Nelson is vier keer getrouwd geweest en heeft acht kinderen. Uit zijn eerste huwelijk met Martha Matthews heeft hij drie kinderen - Lana, Susie en Billy (overleden in 1991. Nelson scheidde van Matthews in 1962. Van 1963 tot 1971 was hij getrouwd met Shirley Collie. Dit huwelijk bleef kinderloos. In 1971 trouwde hij met Connie Koepke. Zij kreeg twee dochters, Paula Carlene en Amy. Het paar scheidde in 1988. Sinds 1991 is Nelson getrouwd met Annie D'Angelo. Ze hebben twee zoons, Lukas Autry en Jacob Micah.



Steven Tyler


Steven Victor Tallarico (26 maart 1948, Yonkers, Verenigde Staten), beter bekend als Steven Tyler, is de zanger van de rockband Aerosmith.

Bekende eigenschappen van Tyler zijn z'n brede mond (iets wat hij met collega-rockartiest Mick Jagger gemeen heeft) en het sjaaltje dat vaak aan zijn microfoonstandaard hangt.

Steven heeft 3 dochters en 1 zoon. Zijn oudste dochter is de bekende actrice Liv Tyler. Aanvankelijk dacht Liv Tyler dat Todd Rundgren haar vader was, omdat deze haar had opgevoed. Uiteindelijk kon de fysieke gelijkenis niet meer als toevallig worden afgedaan. Zijn andere kinderen heten Mia, Chelsea & Taj.

Vanwege hun inname van stimulerende middelen werden Tyler en Aerosmith-gitarist Joe Perry ook wel de Toxic Twins genoemd, de 'Giftige Tweeling'.

Tyler viel begin augustus 2009 van het podium na een optreden in South Dakota. Hij moest naar het ziekenhuis, maar hij zou geen blijvend letsel aan de val overhouden.

Na een paar dagen onzekerheid kondigde Joe Perry in november 2009 aan dat Steven Tyler stopte met Aerosmith om een solo carrière op te starten.

Een dag later kondigde Steven Tyler aan dat hij niet van plan was Aerosmith te verlaten. Hij doet zelfs mee met het project van Joe Perry




» Reageer (0)
04-09-2010
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De 'post-vakantieblues' en wat je er aan kan doen

De 'post-vakantieblues' en wat je er aan kan doen



Ruim acht op de tien personen heeft last van de post-vakantieblues. Terugkeren naar huis en naar het werk geeft hen een depressief gevoel. De overgang van zon en 35 graden naar grijs en 15 graden, de start van een nieuw jaar vol ochtendstress, files en deadlines en het achterlaten van zwembad en cocktails of pure natuur is voor velen genoeg om een slecht humeur te krijgen.

De kans op de post-vakantieblues werd zelfs in een soort formule gegoten: jobtevredenheid plus relatie met de collega's, vermenigvuldigd met de mogelijkheid om te ontspannen.

6 uur na thuiskomst
Voor sommigen begint die stemming nog voor ze terug thuis zijn of zelfs voor ze op het vliegtuig stappen. De laatste dagen van hun vakantie kunnen ze minder genieten omdat ze al bezig zijn met de terugkeer. Gemiddeld duurt het echter 6,21 uur na het landen van het vliegtuig of het parkeren van de wagen voor de blues toeslaat.

Kantoorpolitiek
Maar bij de terugkeer naar het werk wordt het pas echt duidelijk. Eén op negen neemt na een vakantie nog een dag ziekteverlof gewoon omdat ze het niet aankunnen. Drie op vier heeft binnen de week na de vakantie alweer evenveel stress als voor ze vertrokken.

Dat heeft veel te maken met de zogenaamde 'kantoorpolitiek'. Terugkeer na een vakantie doet je de kleine kantjes van de collega's, het onderlinge gesmoes en alles wat er misloopt weer duidelijker zien.

Relaties
Ook relaties lijden onder de terugkeer van een vakantie. Soms omdat tijdens de vakantie pijnlijk duidelijk werd hoe slecht de verhouding is, soms omdat de terugkeer naar de realiteit voor onenigheid zorgt.

Bikini of nieuwe vakantie?
Hoe kan je deze post-vakantieblues nu aanpakken? Daarover bestaat op zijn zachtst gezegd nogal wat onenigheid. Sommigen raden aan om een bikini aan te trekken onder je werkkleren, anderen supporteren voor een siesta of voor luchtverfrissers met vakantiegeuren.

Al lijkt de beste manier nog: een nieuwe vakantie of een weekendje weg boeken. Uit recent onderzoek kwam naar voren dat mensen gelukkiger zijn in de acht weken voor de vakantie dan tijdens de vakantie zelf. Deze is immers vaak niet altijd zoals je had verwacht. Maar die nieuwe vakantie die je in gedachten hebt... die is nog perfect!




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Liefdesbrieven duiken weer op na 66 jaar

Liefdesbrieven duiken weer op na 66 jaar


http://img691.imageshack.us/img691/5561/oudeliefdesbrieven.jpg



Meer dan 66 jaar nadat ze elkaar leerden kennen, heeft een echtpaar uit Groot-Brittannië opnieuw de hand kunnen leggen op zijn lang verloren gewaande liefdesbrieven.

De nu 81-jarige Winnie en haar grote liefde Eric Pashley waren tijdens de Tweede Wereldoorlog op mekaar verliefd geworden. Ze werkten indertijd allebei op een landgoed in het graafschap Nottinghamshire - hij als tuinman, zij als dienstmeisje. Eric verzamelde de brieven in een doos die hij in het tuinhuis bewaarde. Toen hij als soldaat naar Duitsland moest vertrekken, verloor hij de brieven uit het oog.
 
Hotel
Het herenhuis van weleer is intussen een hotel geworden. Zowat een maand terug trof een personeelslid de doos aan en ontdekte er de brieven in, die meestal met een lange lijn met het woord 'Kus' eindigden. Het management ging op zoek naar het verliefde stel, met succes. Het duo werd uitgenodigd voor een luxe-weekend in het hotel.
 
De Pashleys zijn intussen 61 jaar getrouwd en hebben vijf kinderen, elf kleinkinderen en vijf achterkleinkinderen.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dokter Janssen laatste werk is klaar: wonderpil tegen aids

Dokter Janssen laatste werk is klaar: wonderpil tegen aids



http://img827.imageshack.us/img827/4417/drpauljanssen.jpg


Het laatste medicijn van Paul Janssen, de stichter van Janssen Pharmaceutica, is zeven jaar na zijn dood klaar. Het is een zeer krachtig aidspilletje. Janssen noemde het zijn wereldkampioen. Dat berichten de Coreliokranten.

Het zusterbedrijf van Janssen Pharmaceutica, Tibotec, heeft het nieuw aidsgeneesmiddel klaar. Het moet nog wel een naam krijgen. Het is nu bekend als TMC278.
 
Het was de droom van Janssen om een medicijn te ontwikkelen voor zogenaamde naïeve patiënten, zegt Paul Stoffels, die bij het Amerikaanse farmaconcern Johnson & Johnson, moederbedrijf van zowel Janssen Pharmaceutica als Tibotec, verantwoordelijk is voor het geneesmiddelenonderzoek.
 
"Dat zijn patiënten die nog nooit een aidsremmer hebben geslikt. En om de behandeling van deze patiënten zo makkelijk en efficiënt mogelijk te maken, moest het gaan om een middel dat slechts één keer per dag genomen moest worden, dat heel makkelijk ingeslikt kon worden en dat bovendien zonder nevenwerkingen meteen het aidsvirus op een krachtige manier kon aanvallen."
 
Grote stap
Stoffels zegt dat met TMC278 een zeer grote stap wordt gezet om de levensduur van de zogenaamde naïeve patiënten zodanig te verlengen dat die in de buurt komt van de gemiddelde levensduur. Stoffels vindt het cruciaal dat het ook voorgeschreven kan worden aan zwangere vrouwen.
 
De verwachting is dat TMC278 na het verkrijgen van een verkoopvergunning van de Europese gezondheidsautoriteit Emea in de herfst van volgend jaar verkrijgbaar zal zijn in Europa. Met TMC278 kan ook de aidsbestrijding in de ontwikkelingslanden en vooral Afrika een hele stap vooruit zetten.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Banaan is het nieuwste beauty-ingrediënt

Banaan is het nieuwste beauty-ingrediënt



Banaan wordt steeds vaker aangetroffen in beautyproducten. Dat is te wijten aan de 'groene cosmeticatrend', waarbij liefst biologische fruit en groenten in producten worden verwerkt, zo schrijft de Nederlandse cosmeticasite cosmopinie.

In de beautywereld wordt banaan voorlopig vooral verwerkt in shampoo en conditioners omdat het het haar doet glanzen.  Het bevat ook vele antioxidanten, enzymen en vitamine A, B6, B12 en C. de antibacteriële werking zorgt ervoor dat het ook in gezichtsmaskers tegen puistjes wordt verwerkt.

Een bijkomend voordeel is dat banaan niet irriterend is voor de huid, en dit in tegenstelling tot eerder zure vruchten zoals sinaasappel, pompelmoes of citroen.  Daarom kan banaan ook in pure vorm op de huid worden gebruikt.




» Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mungo Jerry - In The Summertime

Mungo Jerry - In The Summertime

Klik op de foto om ze te beluisteren






Mungo Jerry is de naam van een Engelse popgroep, die vooral in de vroege jaren 70 succes had. Hierna zijn ze nog jaren actief geweest, met een steeds veranderende line-up, maar met Ray Dorset altijd als voorman. Ze zijn vooral bekend door hun hits "In the Summertime", "Lady Rose" en "Alright alright alright".




» Reageer (0)


Foto

Foto

Gastenboek

Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.


Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Foto

Archief per maand
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 01-2008

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!