ECHT ZONDAGSNIEUWS UIT AMERIKA DIE DE SPANNING VOOR 3 NOVEMBR NOG DOET STIJGEN. OOK EUROPA HEEFT AL DE KAAP GKEERD.
@vlbelang
Duizenden auto’s zijn al gearriveerd op het eindpunt en er zijn nog duizenden onderweg. Vlaanderen laat zirn dat ze de linkse en anti-Vlaamse Vivaldi-regering niet tolereren.
En in 2024 opnieuw met een Vlaams-nationalistische meerderheid in het Vlaams parlement en een opkomst als deze in Brussel maar dan in veelvouden om Vlaamse soevereiniteit af te dwingen!
Wat een opkomst. En de auto’s blijven nog steeds toestromen. Vlaanderen zegt massaal nee tegen een paars-groene regering die de Vlaamse democratie en de wil van het volk niet respecteert.
*
We willen alle deelnemers bedanken voor hun massale aanwezigheid en wensen iedereen een veilige rit naar huis toe. Wat een oorverdovend signaal tegen de naderende anti-Vlaamse en linkse Vivaldi-regering. Respecteer de Vlaamse democratie!
@tijd
Grote opkomst bij protestactie Vlaams Belang
Vlaams Belang protesteert met de autokaravaan tegen de federale Vivaldi-coalitie die in de steigers staat.
*
TRUMP KIEST CONSERVATIEVE AMY CONEY BARRETT VOOR HOOGGERECHTSHOF
Een snelle benoeming door de Senaat van Donald Trumps kandidaat Amy Coney Barrett zou het Amerikaanse Hooggerechtshof een jarenlange conservatieve meerderheid bezorgen.
-
‘Vandaag heb ik de eer één van ’s lands briljantste juridische breinen te nomineren voor het Hooggerechtshof’. Met die woorden maakte de Amerikaanse president Donald Trump zaterdag in de tuin van het Witte Huis bekend dat hij de 48-jarige Amy Coney Barrett naar voren schuift om de vacature in de Supreme Court in te vullen na het overlijden van rechter Ruth Bader Ginsburg.
Beide vrouwen kunnen ideologisch nauwelijks meer van elkaar verschillen. Terwijl Ginsburg gold als een progressief icoon en opkwam voor vrouwenrechten, kan de diepgelovige Coney Barrett rekenen op tomeloos enthousiasme van evangelische christenen en anti-abortus-activisten.
President Trump bij de voorstelling van Amy Coney Barrett als kandidaat-opperrechter
Meteen is duidelijk dat het negenkoppige Hooggerechtshof met Coney Barrett erbij een pak conservatiever zal kleuren. Zij zou al de derde benoeming van Trump kunnen worden, die daarmee de conservatieve vleugel in het Supreme Court een comfortabele 6-3 meerderheid zou bezorgen.
De Senaat moet de benoeming nog goedkeuren, maar dat mag geen probleem zijn. Trumps Republikeinen hebben een 53-47 meerderheid, en slechts twee Republikeinse senatoren hebben kanttekeningen laten optekenen. Nochtans hadden de Republikeinen vier jaar geleden met succes een kandidaat van de Democraat Barack Obama tegengehouden met het argument dat een president in het jaar voor de verkiezingen geen benoeming voor het Hooggerechtshof meer mag doen. Die plechtige belofte slikken ze nu in.
Achterban
Met de benoeming van Coney Barrett hoopt Trump – die achter ligt in de peilingen – zijn achterban aan te vuren. De president pakt graag uit met zijn vele benoemingen van conservatieve rechters. Onder wie Coney Barrett, die hij in 2017 al wist te benoemen tot rechter bij het hof van beroep in Chicago. Op dat moment was ze al jaren rechtenprofessor aan de Notre Dame Law School. Aan het begin van haar carrière werkte ze nog even voor Antonin Scalia, die als conservatieve rechter van het Hooggerechtshof een strikte lezing van de Grondwet voorstond, iets wat ook Coney Barrett kenmerkt.
Volgens waarnemers kan de benoeming van Coney Barrett – die moeder is van zeven kinderen, onder wie twee geadopteerd – verregaande gevolgen hebben voor de abortuswetgeving, wapenbezit en Obama’s gezondheidswetgeving. Die laatste is al lang een doorn in het oog van de Republikeinen, en in november is een nieuwe hoorzitting over de wet in het Supreme Court gepland. Coney Barrett liet eerder al verstaan dat ze een koele minnaar is van de wet.
…/… Kris Van Hamme
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Het is daar in Amerika een zo goed als vaststaande Hoge Benoeming die ondergetetekende bijzonder veel genoegen doet. Haast uit persoonlijke motieven wegens dat ‘nette’ in haar naam. Maar dat leg ik later wel eens uit…..
-
Gisteren kon U hier lezen hoe de tanker van de noodlottige geest van de Verlichting, verkeerdelijk geënt op de Amerikaanse Vrijheidsgedachte, klappen dreigt te krijgen van de Nieuwe Wind (uit vroeger tijden) die over Europa waaitt. Ziet er echt net goed uit voor een mogelijke Vivaldi-Coalitie in Coburgia, dat als naar gewoonte, de verkeerde kant van het imperalistische Franskiljonisme kiest.
Henri-Charles-Nicolas van der Noot
(1731-1827)
Ha ja – maar dat is Geschiedenis - blijkt dat de Parijse Revolutie van 1789-1807 in Brabant , bij monde van voornoemde Vandernoot, een dappere compagnon had om het bestaande gezag van de Oosstenrijkse Keizer Jozef II omver te werpen. Namelijk door deze Habsburgse Keizer van Oostenrijk, de erfvijand van Parijs, broer van de vermoorde Franse Koningin Marie-Antnoinette uit de Nederlanden te verjagen om deze vervolgens aan te sluiten bij… Frankrijk.
Dit is een bloedstollend verhaal dat wel enigszins ‘bijgewerkt’ terugkeert in de Vaderlandse Geschiedenis die we allemaal voorgeschoteld kregen op de sschoolbanken…
-
Ja, kijk, al vliegt de leugen nog zo snel, de Breille Liga past daar wel een mouwtje aan. Zie Stefan Zweig, Zweeds Scrhjver die reeds in 1932 in een wereldberoemd boek, het exacte verhaal over de periode 1789-Waterloo uit de doeken deed.
-
Wat ook niet toevallig is, is dat het ‘Ancien Regime’ er kwam kort na de Amerikaanse ‘Vrijheidsstrijd’ die een einde stelde aan het Londense kolonialisme daar. Engeland, dat was en is namelijk sedert de Feodale Tijd, de eeuwige erfvijand van Parijs. En daar heeft de Brexit heden ten dagen misschien wel iets mee te zien. Wat of wie ooit vriend (of vijand) was van Engeland; deelt diens lot in de ogen van Parijs. Een ‘Staat’ die nog tot op de dag van vandaag de heerser der wereld wil zijn.
Dit inzicht is als een brok zonlicht doorheen de zwarte wolken over de Westerse Beschaving. Anders gezegd: Parijs pleegt al honderden jaen zelfmoorden daar zal La Märkalina en al zeker Sjieke Sjarel niets aan veranderen. Allemaal boter aan de…. guillotine.
TERWIJL IN BRUXELLABAD, HAAAST TUSSEN DE ISLAM-KOGELS, DE ‘POSTJES’ WORDEN VERDEELD, STAAT VOOR APPEL, FACEBOOK EN GOOLE ER, ZONDER DE AL-WETENDE BLAUWEN, EINDELIJK EEN EUROPESE OPLOSSING OP DE RAILS
*
‘IK BEN KLAAR VOOR EEN NIEUWE START’
In een nieuw hoofdstuk maakt Dominique Leroy plaats voor een oude passie.
-
Na een jaar ‘onder de radar’ te zijn gebleven komt Dominique Leroy weer naar buiten, als juryvoorzitster van de nieuwe Belgian Marketing Awards. Over het verleden wil ze niet praten, wel over de toekomst van het marketing-vak. ‘We moeten marketing her-uitvinden.’
We spreken Dominique Leroy, de voormalige topvrouw van Proximus, in de kantoren van De Tijd-uitgever Mediafin. Een vaste werkplek heeft ze niet meer sinds haar plotse vertrek bij de telecomspeler ruim een jaar geleden. Leroy kondigde eerst aan dat ze CEO zou worden van de Nederlandse sector-genoot KPN, maar speelde die topjob enkele weken later kwijt toen bleek dat het Brusselse parket een onderzoek voerde naar handel met voorkennis. Leroy had in de ‘verdachte periode’, kort voor haar aanstelling bij KPN bekend werd, een klein pakket Proximus-aandelen verkocht.
De voormalige telecombaas sloot afgelopen zomer een minnelijke schikking met het parket, waardoor de zaak vervalt. Zo kreeg ze de handen vrij om een andere topjob te aanvaarden: een directie-functie bij Deutsche Telekom, waar ze vanaf november verantwoordelijk wordt voor twaalf landen in Centraal- en Oost-Europa.
De juridische schikking kostte Leroy, advocatenkosten niet meegeteld, 107.000 euro. Dat is zowat 18 keer meer dan de vermeende handel met voorkennis haar zou hebben opgeleverd. In haar omgeving valt al langer te horen dat Leroy het slachtoffer was van een afrekening door ‘mensen’ die ze als CEO had gedwarsboomd.
-
Ze wil er niet op ingaan. ‘Over het verleden is alles geschreven. Het is triest wat gebeurd is, maar ik heb me niets te verwijten. Ik kan mezelf nog altijd recht in de ogen kijken, dat is het belangrijkste. Ik ben vooral blij dat de pagina omgeslagen is en we aan een nieuw hoofdstuk kunnen beginnen.’
In dat nieuwe hoofdstuk ruimt Leroy plaats in voor een oude passie: marketing. Leroy werkte zowat 20 jaar - dubbel zolang als bij Proximus - voor het soep-tot-zeepconcern Unilever, dat bekendstaat als een leerschool voor marketeers. In 2013 kreeg ze de prestigieuze titel van Master Marketer, en als CEO was de rebranding van Belgacom tot Proximus een van haar belangrijkste wapenfeiten.Dit jaar gaat ze de jury voorzitten van de eerste Belgian Marketing Awards, een onderscheiding die verschillende oude marketingprijzen vervangt en waar ook het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) zijn schouders onder heeft gezet. Voor dit gesprek wordt Leroy geflankeerd door Dominique Vercraeye, bestuurslid van de marketingvereniging AM en een drijvende kracht van de awards.
Dominique Leroy: ‘Het is goed dat we al die marketingprijzen onder één nieuwe noemer samenbrengen, wat toch vrij uniek is voor een land waar we de neiging hebben om zaken te splitsen (lacht). Ik heb marketing altijd een warm hart toegedragen. En dan bedoel ik niet zozeer de traditionele marketing, die vooral draait om media en communicatie, maar de marketing van de toekomst: inspelen op wat leeft bij consumenten en daarbij de maatschappij helpen vooruit te gaan.’
‘We moeten marketing heruitvinden. Het gaat er niet meer om een product of dienst te verkopen, wel een totaaloplossing te bedenken die tegelijk een meerwaarde is voor de klant en een positieve maatschappelijke impact heeft - bijvoorbeeld door duurzamer te produceren en minder afval te genereren. Het gaat om meer dan om financiële winst. Dat is ook belangrijk om jongeren weer zin in dit vak te doen krijgen.’
Financiële impact kan je meten, de maatschappelijke impact niet.
-
Leroy: ‘Dat is een terecht punt. In raden van bestuur zie je dat er behalve het audit- of remuneratiecomité ook comités rond innovatie of duurzaamheid worden opgericht. Het probleem van de meetbaarheid komt daar vaak ter sprake. Er komen wel wat standaarden op, maar het is niet eenvoudig.’
Veel bedrijven worden bovendien geleid door financiële mensen en niet door marketingmensen.
-
Leroy: ‘Dat was historisch inderdaad het geval, zeker rond het jaar 2000, toen ‘shareholder value’ het motto was. Vandaag ligt de nadruk meer op ‘stakeholder value’ - wat breng je bij aan verschillende groepen in de maatschappij? Ik verwacht dat we almaar meer marketing- en strategische profielen zien aan de top van bedrijven. De financiële sector zelf verandert trouwens ook. Een groep als de vermogensbeheerder Blackrock, die altijd gezien werd als een financieel gedreven en agressieve investeerder, heeft nu veel meer aandacht voor wat zijn portefeuillebedrijven doen voor duurzaamheid. Ik vind dat heel positief.
De tijd van Milton Friedman, de peetvader van de neo-liberale doctrine, is voorbij.’
" Jongeren kiezen voor bedrijven met een ethische dimensie. Wie die niet heeft, zal het moeilijker krijgen om nog jonge werknemers aan te werven. "
Dominique Leroy
Directeur Deutsche Telekom Europe
Maar het grote publiek gelooft de mooie woorden van marketeers niet zomaar.
Leroy: ‘De mensen zijn argwanend, terecht. Maar ook dat zal evolueren. Je ziet vandaag dat jongeren kiezen voor bedrijven met een ethische dimensie. Wie die niet heeft, zal het veel moeilijker krijgen om nog jonge werknemers aan te werven. Ik geloof in daden in plaats van woorden. Ahold Delhaize (Leroy is bestuurder bij de supermarktgroep, red.) spreekt niet alleen over het belang van gezonde voeding en minder afval, maar doet er ook iets aan door de nutriscore in te voeren en meer recycleerbare verpakkingen te gebruiken. Bij Proximus hadden we eerst een intern programma om meer te recycleren. Later hebben we, samen met Umicore, onze klanten de mogelijkheid gegeven hun oude gsm binnen te brengen voor recyclage.’
Dominique Vercraeye: ‘Het woord marketeer is inderdaad een beetje verbrand omdat sommige bedrijven te veel inhoudsloze beloftes hebben gemaakt. Je merkt ook dat marketing-directeurs meer en meer titels krijgen als chief growth officer of chief strategy officer. Ik vind ook niet dat we aan het woord marketing gebonden moeten zijn. Maar we geloven wel dat marketing veel waarde kan bieden als het gebeurt vanuit een holistische visie op middellange termijn.’
-
Marketing-auteur Steven Van Belleghem betoogt dat bedrijven een ‘partner for life’ moeten worden voor de consument. Hoe doe je dat als telecombedrijf?
Leroy: ‘Door niet alleen de basis-connectiviteit te verkopen, maar je klanten ook te begeleiden in allerlei aspecten van hun leven. Hoe kan je hen bijvoorbeeld helpen in deze covid-tijden om te gaan met thuiswerken, afstands-onderwijs, gezondheid, hun sociaal leven... Dat zijn geen producten, maar oplossingen. Ook op de bedrijven-markt hebben we Proximus geprofileerd als een partner die mee de digitale transformatie van bedrijven begeleidt, en die mee op zoek gaat naar digitale opportuniteiten.’
Vercraeye: ‘Bedrijven zullen ook meer moeten samenwerken om die oplossingen te bouwen. Veel Vlaamse familiale kmo’s zijn wel goed in innovatie, maar samenwerken is de grote uitdaging.’
En hoe stimuleer je die samenwerking?
Leroy: ‘Ik geloof niet zo in het idee van cluster-vorming. Samenwerking gebeurt spontaan op plaatsen waar goed gewerkt wordt, vaak door de combinatie van onderzoeks-instellingen, incubatoren en grote bedrijven, zoals in de biotech-sector of rond het onderzoeks-instituut IMEC. In het investerings-pact van de vorige federale regering was dat een van de belangrijke pistes: hoe kunnen we bedrijven beter samenbrengen om goede ideeën te ontwikkelen, uit te testen in een incubator en vervolgens op te schalen met grote bedrijven? Het heeft helaas niet veel opgeleverd, maar die plannen liggen er nog altijd. Als er een nieuwe regering komt, kunnen ze die gebruiken als inspiratiebron.’
We zien de jongste tijd meer en meer partnerships tussen grote bedrijven uit verschillende sectoren, zoals Proximus en Belfius. Hoe kijkt u daarnaar?
Leroy: ‘Voor mij is dat de toekomst. Bedrijven uit verschillende sectoren moeten meer samenwerken, zeker als we Europese oplossingen moeten vinden tegen de concurrentie van de FANG-bedrijven (de Amerikaanse techreuzen, red.). Geen enkel Europees bedrijf is op zichzelf groot genoeg om dat te doen.’
Veel samenwerkingen in een sector mislukken door de verschillende bedrijfsculturen. Hoe moet dat dan tussen een bank en een telecom-groep?
Leroy: ‘Als je écht vanuit een klantenpers-pectief redeneert, kan dat lukken. Daar is die nieuwe marketing weer: hoe kan je oplossingen bedenken ten dienste van de klant? Facebook, Apple en Google zijn ook groot geworden dankzij die focus op de klant. In Europa hebben nog te veel de neiging om vooral bezig te zijn met hoe we ons product gaan verkopen - de oude marketing.’
Belfius-CEO Marc Raisière benaderde u al in 2017. Waarom lukte toen niet wat nu wel is gelukt?
Leroy: ‘Hij wilde toen een huwelijk, dat is nog iets anders dan een samenwerking, waar ik me nooit tegen verzet heb. Die gesprekken met Belfius waren toen trouwens al een hele tijd aan de gang, die zijn niet plots uit de lucht gevallen.’
U gaat nu naar Deutsche Telekom, een van de weinige Europese bedrijven die misschien wel een antwoord kunnen bieden op Facebook en Google. Of hebben we die strijd sowieso verloren?
Leroy: ‘In sommige domeinen is die strijd heel moeilijk omdat die tech-reuzen over enorm veel kapitaal beschikken. Toch zijn er nog voldoende domeinen waar we als Europeanen, met onze cultuur en verscheidenheid, het verschil kunnen maken. Het probleem van Europa is niet dat we geen ideeën of talenten hebben, maar dat we de schaal niet hebben. Ik verwacht van de Europese Commissie ook dat ze een industrieel beleid voert dat de vorming van grote Europese spelers mogelijk maakt, en ze het kapitaal geeft om met Europese oplossingen voor de dag te komen.’
…/…
Wim De Preter
‘MET HUN KRITIEK VERTROEBELEN EXPERTS DE BOODSCHAP’
Sophie Wilmès: 'Er wordt gedaan alsof er geen regels meer zijn, maar dat klopt niet.'
Vandaag om 01:19
‘Beter een soepele regel die veel mensen volgen dan een strenge regel waar iedereen zijn voeten aan veegt.’ Zo verdedigt premier Sophie Wilmès de versoepelingen die de Nationale Veiligheidsraad woensdag doorvoerde.
In een met bladgoud afgewerkte vergaderzaal van de Wetstraat 16 gaat premier Sophie Wilmès (MR) op 3 meter afstand van ons zitten. Zeker nu de onderhandelingen over een Vivaldi-regering voor het beslissende weekend staan, wil ze het corona-lot niet tarten. Het is druk, maar met haar gaat alles goed, benadrukt de Franstalige liberale, die behoudens een verrassing van formaat aan haar laatste dagen als eerste minister bezig is.
Op de Nationale Veiligheidsraad woensdag kondigde Wilmès samen met haar federale collega’s en de minister-presidenten van ‘de deelstaten’ een reeks versoepelingen van de coronaregels aan. Aanvankelijk was het de bedoeling ook een kader vast te leggen voor nieuwe verstrengingen. Op basis van een barometer, die de expertengroep Celeval moest voorbereiden, moet er een mechanisme komen waarbij de corona-maatregelen afhankelijk van het aantal ziekenhuisopnames automatisch worden verstrengd of versoepeld.
Ja, dat zijn nu eenmaal de kenmerken van de arrogantie à l Madame de Pompadoir= glans en glitter aan de rand van de afgrond. Die Wilmès die in in de taal van Molière in de Wetstraat met woorden staat te goochelen en die Dominique Leroy, Zakenvrouw & Leidster van de Deutsche Telekom, die net als Christoffel Colombus, voor ons een Nieuwe EU-Wereld opent. Niet met woorden, maar met daden. De Duitse ‘Grundlichhkeit’ gekoppeld aan de Vlaamse daadkracht..
-
Zoals we ooit zongen in onze jeugd…..’Groot zult ge zijn in he rijzend gebouw, fris voor Uw zorgen, fier voor Uw taak’.
-
Twee belangrijke details: volgens Mevr. Leroy is het vooral de jeugd die begeesterd is, en misschien nóg bealngrijker, de Libetalen hebben afgedaan.
Het doet me haast denken aan de Geest van de Franse Revolutie: de voortrekkers ervan, die al vlug de een na de andere zelf onder de guillotine terecht kwamen.
Maar de hedendaagsse Vlaamse mens is heel wat intelligenter dan de Franse Revolutionairen uit 1789-1807. Ze moorden niet. Maar ze trachten tot Europeanen te verenigen wat hen scheidt. Voorbij de Girondijnen, de Jacobijnen, de Socialisten en de Liberalen e, a,dere Nieuwlichters. Het Universum van de Bevrijde Geest, verre voorbij de ‘Verlichting’ van Voltaire, is voorgoed herboren.
Niet meer de kanonnen van Brittania, maarhet rapier van de Intelligentia, ‘rules the waves’. And in the same time the wives….
Want per slot van rekening was het ’n Eva die als eerste het Apple –Beest n het spel bracht.
HET BLAUWE FABRIEKJE IN DE UITVERKKOP: DE ULTIME OVERLEVINGSKANS VAN DE MODALEVLAMING.
°VIVANTI - HET WAALS-GROENE RAD VAN FORTUIN
We starten met breaking news: ‘Conner Rousseau gooit zijn nieuw boek op de socialistische mesthoop’. Zijn manifest voor matekes, vol populistische oppositie-ideetjes, haalt amper de Vivanti-nota. Hoe moet je uitleggen aan de bevolking dat 90% van jouw ideeën niet regeringsrijp zijn en dat je de zes andere partijvoorzitters van Vivanti niet kon overtuigen van uw visie? Geen enkele politicus maakt graag reclame voor zijn onbekwaamheid. Daarom doe ik het. Hij moet nu het roer omgooien en zijn populistische ruften ontsteken als beleidssteekvlammen, die de andere partijen niet verbranden en het vuur zijn van electoraal gewin.
Verkiezingsdiarree
Vertrouwen was alom tegenwoordig deze week. Maar niet het vertrouwen van de kiezer. De kiezer gaf géén vertrouwen aan deze Waals-blauwe nageboorte van de Zweedse blunderregering, wel integendeel: ze werd electoraal gedecimeerd.
-
de koppige partijvoorzitters trekken liever een links-groene pamper aan om een verkiezings-diarree te voorkomen
Peiling na peiling herbevestigen de kiezers van Open Vld en CD&V dit wantrouwen. Hun electorale achterban stuurt een batterij van signalen die duidelijker zijn dan de atoombom die Crembo deze week dropte.
De Schreeuw en de Guernica
*
Maar de koppige partijvoorzitters trekken liever een links-groene pamper aan om een verkiezingsdiarree te voorkomen, dan de schreeuw van de Vlaming te respecteren.
De partijvoorzitters regeren dit land
De partijvoorzitters regeren dit land. Zij vertegenwoordigen nochtans de kiezer niet, maar enkel de leden van hun partij. Ledenaantallen die trouwens steeds verder krimpen. Partijvoorzitters moeten de partijen leiden, niet het beleid van het land sturen. Dat is weggelegd voor de verkozenen des volks. Fractieleiders in de Kamer moeten naar de koning en nadien informeren en formeren, want enkel zij hebben een mandaat van de kiezer. Neem nu de Open Vld. Op 26 mei 2019 gaven 579 334 Vlamingen hun stem aan de smurfen.
Op 22 mei 2020 konden 54 162 stemgerechtigde Open Vld-leden binnen hun corona-bubbel, kuierend in hun luie zetel, hun nieuwe partijvoorzitter kiezen. Ondanks de megatoegankelijkheid van de online kiesstrijd stemden amper 16 129 leden of 30% van de blauwbessen voor een nieuwe Umpa Lumpa. 9 784 donkerblauwe leden stemden voor het rechtse en anti-groene programma van Egbert Lachaert, 4 768 stemden voor het linkse eco-liberaal programma van Bart Tommelein. Lachaert werd voorzitter gesteund door 61% van de leden die amper 1,67% van de Open Vld-kiezers vertegenwoordigen.
Een Vivanti-beleid van eco-communisme, regelneverijen belastingdictatuur. Liberalen
En toch is hij het die beslist dat de verkozen liberale volks-vertegenwoordigers zichzelf deze week belachelijk maakten, door slaafs een vertrouwens-stemming uit te stellen. En toch is hij het die in naam van de liberale kiezer beslist welk beleid ons land straks krijgt. Maar Lachaert bedriegt zijn kiezers, want uiteindelijk krijgen de kiezers van Tommelein wat ze vroegen. Een Vivanti-beleid van eco-communisme, regelneverij en belastingdictatuur. Liberalen zijn geboren bedriegers. Ook Verhofstadt verleidde de kiezers met rechtse burgermanifesten om vervolgens samen met Di Rupo te grasduinen in Das Kapital. In de partij van de burger is burgerbedrog artikel 1 van de beginsel-verklaring. Dit artikel luidt: ‘Gij zult rechts roepen en links regeren’.
Coronaonderhandelingen
Christophe Deborsu zei het onlangs nog in De Afspraak. Op 27 mei 2019, een dag na de verkiezingen, liet Magnette weten dat hij een paarsgroene regering wou. En wat krijgen de Walen? Juist, paarsgroen. Als ik even Gary Lineker mag parafraseren: ‘Belgische politiek is een simpel spel, de Vlamingen stemmen massaal rechts, maar op het einde winnen de linkse Walen’. In Vlaanderen werkt stemmen alleen bij een gitaar, de politiek blijft valsspelen.
Er is maar één iets positiefs aan de Vivanti-onderhandelingen en dat zijn de corona-tests van afgelopen woensdag. Helaas zijn 30% van die PCR-tests vals positief. Dit betekent dat van de 7 partijvoorzitters er potentieel nog twee zijn die naast gezever ook nog corona-virussen uitspuwen. Niet per sé een slechte zaak. Lachaert is door corona ministeriabel geworden. Enkele van de gevolgen van een corona-besmetting zijn dat men na genezing vreemd gaat praten, concentratie-stoornissen krijgt en aan geheugenverlies lijdt. Zowat een perfecte smeltkroes van Sophie Wilmès, Maggie De Block en Jan Jambon.
Wilmès’s way or the highway
Inmiddels zijn we toe aan de verdeling van de portefeuilles. Op het moment van het schrijven van dit artikel (zaterdagmorgen) is het al duidelijk dat het Rad van Fortuin van Maggie De Block, Philippe De Backer en Pieter de Crem op bankroet eindigde. De schrobbering van De Crem in De Standaard was daarom niet uit angst voor een eco-rood Vivanti-beleid, maar ingegeven door zijn ministeriële defenestratie.
Omdat Bouchez de enige onderhandelaar is zonder kiespamper, zal zijn eis voor het premierschap van Wilmès standhouden. Het wordt Wilmès’s way or the highway. In Wilmès III wordt het voor CD&V met zekerheid Koen Geens en Sammy Mahdi. Mahdi betekent: door god gezonden eschatologische verlosser. Als dat maar goed komt.
-
Voor de Open Vld wordt Goedele Liekens minister van Whatsapp- orgieën, ongepaste sms’en en ander ongewenste seksuele vrijheden. Vincent Van Quickenborne wordt dan weer genoemd als minister van verdovende middelen en egoïstisch Machiavellism.
Jasmijn Walldorf
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
In SpaNje, ten tijde van de Generalisimo Franco, was er nog een Pablo Picaaso nodig om de wanhoop van een verdrukt volk voor het voetlicht van de wereld te brengen.
Maaar voor wat zich hier en nu onder onze ogen afspeelt in de Achterkamertjes van het Volks Verraad, is misschien qua bevolking minder in aantal, maar 1.000 keer erger in de feiten.
Komt daarbij, dat de rol van het Nazi CONDOR Regiement dat Guernica met de grond gelijk maakte, overgenomen en verder gezet wordt door weer ’n Duitse, die von der Leyen die a ls een volmaakte SS-Wolvin nu al in de tanden in het vlees van de Aalsternaars heeft gezet.
Voor Carnaval 2021 zou het een goede fa rce zijn om in de straten van Aalst een namaak ere-wacht te zien defileren voor de Nazi Dictaror op zijn troon van mensnelijke geraamten, omringd door joelende poppen die verkleed zijn als… ja, als… als parende koters.
-
Ja, zeg, wordt me dat een plaatje. Het Inferno van Dante Alligheri zou er niets aan hebben.
*
Er ligt ’n Staat op sterven. Ik zal, naast de Dichter René Declerck. op d’uitvaart zijn…
DAT CNINEES GRIEPKE, ERGER DFANDE DOOS VAN PANDORA VOL GIFSLAGEN ZAL ER UITEINDELIJK IN SLAGENOM DE STEMBUS-UITSLAGEN VOOR TE ZIJN.
@gannemans
Lid vh Europees Parlement voor Vlaams Belang
Vandaag 10u·
-
Het staat nergens geschreven dat de eerste minister van België een liberale “fils à papa” moet zijn. Maar het lijkt wel te helpen.
dE cROO HEEFT DE BESTE KAARTEN, MAAR HAALT HIJ ZIJN SLAG THUIS?
CD&V zal zich nog weren als een duivel in een wijwatervat, maar de sleutel van de Zestien lijkt meer en meer de kant van Alexander de Croo (Open VLD) uit te gaan.
vrijdag 25 september 2020 om 3.25 uur
-
Paul Magnette (l.) en Alexander De Croo (r.): mag de grootste politieke familie de premier leveren of is het opnieuw de beurt aan een Vlamig
Christof Vanschoubroek
*
*
Japanse Goedkeuring Zet Galapagos Op Kop In Bel20
De Europese beurzen noteren met verlies. De snelle toename van het aantal corona-besmettingen baart zorgen. Het reumamiddel van Galapagos mag in Japan op de markt komen. Miljardair Bernard Arnault stapt in Lagardère.
-
Vandaag 11:32
Veolia belooft betere prijs voor Engies belang in Suez
-
Antoine Frérot, de topman van het Franse afval verwerkings-bedrijf Veolia, verklaarde vrijdag tegenover journalisten dat hij het aanbod aan Engie ENGI1,03% voor de overname van dienst belang in Suez SEV3,62% gaat ‘verbeteren’. Eind augustus bood Veolia 2,9 miljard euro (15,50 euro per aandeel) voor het 29,9 procent-belang van Engie. Frérot heeft er ook alle vertrouwen in dat hij zijn overname-bod op heel Suez tot een goed einde zal kunnen brengen, binnen een termijn van 12 tot 18 maanden.
-
De raad van bestuur van Engie, die tot 30 september tijd heeft om op het voorstel van Veolia te reageren, komt vandaag om 17 uur bijeen. Dan zou het ‘verbeterd’ bod van Veolia op tafel moeten liggen.
Door Veolia en Suez te fuseren wil Frérot een wereldleider in milieu-diensten creëren
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
“Waar men geen kleinheid kan ontwaren”…
Ooit waren dat de woorden van en groot Vlaams Dichter, toen die nog in vrijjheid doorheen Europa kon reuzen. Lang dus voor zijn ballingschap en uitschakeling.
-
‘Grootsheid’ echter, dat moet ook hij toch geweten hebben, is niet eens mogelijk in een verkrompen land als het Eifen Land dat daar is aanbeland Partijen die elk op zich kampen met de KIESDEMPEL proberen nu al maanden naeen de Macht te hergrijpen, maar rollen daarbij haast vechtend over de kasseien. Magniette, dir ‘regeer’t in een door vadsige armoede verrteerd Walenand over een partijjtje dat amper nog 8% van de stemmen haalt, vormt; onder Vorstelijke Bescherming, een oanderhandelings-duo met een jonge Vlaamse ‘aristocraat’ die het ‘Regeren’ in het bloed zit, maar gelukkig slechts aan het hoofd staat van een VVT-partijte dat eveneens kampt mer de kiesdrempel.
Want Sire, ’il n’y a pas des Belges’. Dat wisten zelfs Uw verre voorvaderen al.
-
Maar het Volk luistert alleen naar de Stem van het Vermaak. Het roddelrt onder elkaar graag over de Bekende Vuezerikken, de zogenaamde BV’s, die echrer de ‘choukes’ zijn van de GM n de Geile Machtshebbers. Waaronder de twee top-onderhandelaars des Konings.
-
Het is dan ook des duivels te lezen, dat een afval verwerkings maatschappij op het punt staat de grootste financiële macht ter werrel in te palmen…
-
Smerigheid en middelmatigheid zouden dus in de plaats gekomen zijn van Grootsheid? Want dààr is het waarover het gaat.
Eens de God der Vaderen verdreven is het een koud kunstje om een Nieuw Gouden Kalf uit te vinden.
-
Betty!!!! Betty!!!! Betty!!!!
Wete gij dan echt niets ovver de Graven Egmont en Hoorne? Beiden zonder Land maar ook zonder hoofd? Heeft Tante Fabi di Mora y Aragon U dan nooit iets verteld over haar illustreren voorvaderen die hieraan schuldig waren?
-
Alexander, alles voor hem en helemaal niers voor een ander….Wat gaan we weer een gouden tijd tegemoet!!!
Waarom zelfcensuur slecht is voor uw gezondheid – Doorbraak TV
Is de helft van de wereld racistisch? Is de mening van de gewone mens ontaard? Bestaat er wel zoiets als vrijheid van meningsuiting? In zijn nieuwe boek Politiek incorrect: waarom (zelf)censuur slecht is voor uw gezondheid probeert Johan Sanctorum na te denken over deze vragen. Als moderne geus in de wereld van perskaarten, controlerende machtsstructuren en de vrijheid op sociale media bekijkt en bekritiseert hij het huidige systeem. Zonder zelfcensuur legt hij het uit in deze aflevering van Doorbraak TV.
De pers als kanaal voor de macht
Volgens Sanctorum proberen de grote machts-instellingen hun greep op de democratie angstvallig vast te houden. Ze zien de gewone burger steeds meer als een gevaar voor het systeem waarin we al zolang verankerd zitten. De on-gecontroleerde vrijheid op sociale media om onze mening te verkondigen en te verspreiden zorgt ervoor dat er vragen worden gesteld die niet in het gewenste discours passen. ‘De vrijheid van mening van de man en de vrouw op de straat zou een probleem kunnen zijn voor de stabiliteit van de macht’. Want dan zitten we echt in een democratie en in vrije meningsuiting, zegt Sanctorum.
Politici en journalisten kennen elkaar en werken in een soort consensus
Om die reden probeerden ze de vrije meningsuiting aan banden te leggen en te organiseren. Dit gebeurde volgens hem in de pers en via het journalistieke establishment. ‘Politici en journalisten kennen elkaar en werken in een soort consensus’. Er worden morele criteria opgesteld waarmee de vrijheid van meningsuiting wordt ge-crimininaliseerd, zegt Sanctorum. ‘Het toverwoord ‘racisme’ en natuurlijk ook de hate speech’. Het blijft niet langer bij de klassieke betekenis van het woord racisme of haatdiscours maar veel breder. Sanctorum benoemt dit als een soort racismo-manie.
-
De pers en het establishment bedienen zich gretig van deze pseudomorele categorieën om de gewone burger het zwijgen op te leggen, zegt Sanctorum. ‘De pers fungeert als een soort filter’. In praat-programma’s of nieuws-media komen steeds dezelfde meningen en personen aan bod. Volgens hem zijn deze programma’s geregisseerd en blijven ze binnen een bepaald kader waar een groot aantal mensen niet in past. ‘Ik zal nooit in De Afspraak komen omdat ik misschien dingen zou zeggen die verontrustend zijn’. Het feit dat hij heel het systeem in vraag stelt en zegt dat er geen vrijheid van meningsuiting is, zijn volgens hem de redenen. Zo wordt de meningsuiting gekanaliseerd via de persvrijheid.
Vrijbuiters, geuzen en de paradox van de kunst
Sanctorum neemt het in zijn boek op voor de mensen die juist buiten die lijntjes durven kleuren. ‘Ik sta aan de kant van het volk,’ stelt de Doorbraak-columnist. Volgens hem gaat hij net als de geuzen als een soort vrijbuiter door het land. Deze moderne geuzen zijn ernstige mensen die vaak een extreem of radicaal discours hebben, ‘een narrendiscours’. Ze beoefenen actief de vrije meningsuiting zonder categorieën en zonder censuur maar komen niet aan bod in de gewone media, zegt Sanctorum. Anders zou dit er voor zorgen dat heel het discours wordt opengegooid en dat er enorm veel vragen volgen die niet binnen het huidige mediakader passen. Vooral het onderwerp racisme zou er volgens zijn boek uitspringen.
-
medewerking van de pers in een systeem van spontane censuur en zelfcensuur
In onze democratie is de organisatie van dit establishment over de vrije meningsuiting een ‘vol-automatisch’ systeem, zegt Sanctorum. ‘Binnen onze democratie gebeurt dit subtiel en kan de macht niet gelokaliseerd worden’. ‘Heel die democratie draait met medewerking van de pers in een systeem van spontane censuur en zelfcensuur’. Dat is volgens hem de kracht van dit systeem. In zijn boek benoemt Sanctorum dit systeem, de uitwasemingen en wat er tegen te doen is.
In een normale maatschappij zou er toch een tegenstroming moeten zijn. Volgens Sanctorum wordt die normaal geleid door kunstenaars en de intellectuele elite. Zij staan immers voor een maximale expressie van de vrije meningsuiting en het delen daarvan met de medemens. In Vlaanderen is dit echter het omgekeerde, zegt Sanctorum. Zij hangen zich vast aan dit (vaak linkse) establishment en aan de ancien régime-structuren van de Belgische constructie. De culturele elite wordt hier volgens hem in mee gedreven en voelt zich moreel superieur tegenover het gewone volk waarvan eigenlijk de subsidies komen. Dit is een enorm paradoxale situatie en het grote drama van Vlaanderen, zegt Sanctorum. ‘De kunstenaar zou eigenlijk aan de kant van het volk moeten staan, tegen het establishment’.
Aalst carnaval als grote voorbeeld?
Aalst carnaval speelt na de gebeurtenissen van de afgelopen twee jaar een grote rol in zijn boek over de vrijheid van meningsuiting. De recente opmerkingen van Europees Commissievoorzitster Ursula von der Leyen doen voor Sanctorum duidelijk vermoeden dat er een belletje is beginnen rinkelen op hogere niveaus. In Aalst zeiden ze tegen Unesco: ‘Als ze ons niet willen, wij hen ook niet’. Dit kwam niet van politici maar van de gewone burger die zich verzette tegen deze betuttelende structuren. Sanctorum ziet in dit exitritueel een vruchtbaar idee voor Vlaanderen en zijn positie tegenover België. ‘Dit zou een enorme mentale boost zijn voor Vlaanderen’. Helaas is de intellectuele elite en de politieke klasse nog niet voldoende mee in dit onafhankelijkheids-verhaal, zegt Sanctorum. Maar ‘het volk is radicaler dan de elite’.
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Er is blijkbaar een grens overschreden De grens van het fatsoen. En het is dubbel zo erg, dat het prrecis een GEUS is als Sactorum, hier steevast Diaboloim ge,oemd; die deze kat de bel moet aanbinden.
Maar just is just.
De Elire wil al vele jaren van onze Vlaamse mensen, een ander volk maken. We zagen het deze morgen nog in De Schandaard die – een beetje voorbarig – maar op een niet verkeerd te verstane manier de voorzet geeft, dat Crtootje & C° de juiste keuze zijn om… verder te doen.
‘How they dare’. Hebben e van hen geleerd te zeggen.
-
Dan zit er dus niets anders meer op, dan andere Leiders te kiezen. Desnoods over de grens.
Misschien de Hereniging der Lafge Landen? Macron voor het Hof in Den Haag dagen, om de misdaad van Lodewijl XIV, de gebiedsroof uit 1713 van Frans-Vlaanderen, recht te zetten? Zodat het Vlaamse Gouden Tijdperk van de Noord- tot de Oostzee kan herboren worden?
-
Het zou enig zijn in de Eurpoese Geschiedenis, dat een Volk zijn Leiders verlaat. Aan de hand van een Tweede Akte van Verlaeetinghe….Samen met de gehele janhagel van vergane glorie, de rangen van deze verdrukkende EUSSR. In Bruxelllabad. Na de Brexit, de Vlamxit.
Wedden dat geheel de vroegere Oostblok-landen Oosten rijk, Hongarijne, Polen Tjechië, Slocakije en misschien meteen Oekraïne en Wit-Rusland ons met open armen zullen ontvangen. Want daar kent men de Vlamingen nog. Nog vele eeuwen samen zaken gedaan.
Alleen en op oinszelf aangewezen zijn we slechts een kleine Natie, maar samen kunnen we garant staan voor wederzijds betere Leiders. Misschien zelfs de open armen reiken tot over Oeral en ja zelfs over de Grote Plas. Onze volkeren verenigen, niet door de macht van kanonnen, maar door de intelligentie van het Menselijk Vernuft.
Met mensen op de bres als Doorbraak – en nog zoveel anderen – mag er niet veel tijd meer verfloren gaan. Want als straks Aalst Carnaval aan banden wordt gelegd, zijn we nog stommer dan de Stomme van Portici.
Regelmatig heb ik het met mijn uitgever Karl Drabbe over de aard van mijn leespubliek. Wie zijn ze? Oudere, rechts-hangende witte mannen naar het schijnt. De kans dat ik eens voor een jong negerinnetje mag signeren, is jammer genoeg inderdaad klein. Los daarvan blijft het intrigerend dat de jeugd niet meer met zinnen overweg kan die langer zijn dan vijf woorden. Een veeg teken voor schrijver dezes. Oeps zelfs voorgaande zin heeft er al zes. – We moeten de jongeren proberen te bereiken met filmpjes, Johan’. ‘- Ja, Karl, maar ik zou ze nog liever terug leren lezen.’
Onder-wijs
Leesvaardigheid keldert het meest, de rest volgt (Resultaten PISA-onderzoek)
Als vader van een 17-jarige puber heb ik wel wat voeling met deze generatie, en de afkeer van teksten blijkt tamelijk groot. Dat hebben we in de eerste plaats, hoe kan het anders, aan het lamentabele niveau van het onderwijs te danken, het universum van de invulboeken waar lees- en schrijfvaardigheid er niet meer toe doen.
-
De neergang van dat onderwijs, en de oorzaken ervan, is een oud zeer dat ik in mijn boek over Mei ’68 (De Langste Mars) al heb behandeld. De revolutionaire idee dat iedereen zomaar recht had op een diploma, heeft de lat alsmaar lager doen leggen, waarbij zich een neerwaartse spiraal voltrok van zeer middelmatig opgeleide studenten die als leerkracht voor de klas komen en een nog middelmatigere generatie naar de unief sturen. Waar studeren toch vooral gericht is op zuip- en braspartijen. Ook dat beeld moet iemand misschien eens bijstellen: de UGent als een uitgaans-gelegenheid, waar je slechts tegen examentijd eens een cursus openslaat.
-
Helaas, het onderwijs lijkt deze tanker richting het analfabetisme niet te kunnen of willen keren
Af en toe sturen pedagogen alarmsignalen uit over het leesniveau van middelbare scholieren. Helaas, het onderwijs lijkt deze tanker richting het analfabetisme niet te kunnen of willen keren. De absolute hegemonie van het internet bevordert ook al niet de leescultuur, hoewel op zich het web voldoende tekst-materiaal aanbiedt, tot en met de verzamelde werken van Shakespeare. Maar het relletje tussen de Youtuber Acid -die eigenlijk gewoon Nathan Vandergunst heet en in Blankenberge bij zijn moeder woont- en een concurrerend koppel van influencers, toont waar de generatie Z mee bezig is: met filmpjes die hoogstens een halve minuut duren en over niets gaan.
Verloren generatie
Vandergunst werd op zijn 17de wegens wangedrag van school gestuurd en is hét rolmodel voor zijn generatie, kan je nagaan. Nochtans geen domme jongen, naar het schijnt zelfs een latinist, maar behept met een politiek incorrect instinct en een flinke dosis sarcasme. Dat moet op een bepaald moment gebotst hebben. Zou Friedrich Nietzsche als 17-jarige vandaag ook een soort Acid geweest zijn, een gabber die zijn 400.000 volgers dagelijks vergast op een Youtube-grap en voor de rest geen reet uitricht?
Iemand zou Youtuber Acid eens de complete werken van Nietzsche cadeau moeten doen
Tegelijk vraag ik me af wat het zou geven mocht zo’n belhamel zijn tanden eens kunnen zetten in iets dat enige substantie heeft. Iemand zou Youtuber Acid eens de complete werken van Nietzsche cadeau moeten doen. Wie weet… misschien brengt het niets teweeg, heel misschien ontploft het. Andermaal helaas: het onderwijs is onder-wijs geworden. We maken hier verloren generaties aan de lopende band, de jeugd verveelt zich te pletter. Bestaan ze nog, de gepassioneerde leerkrachten die begeesteren?
Dat brengt ons op de volgende oorzaak van de ‘ont-lezing’: na de ‘democratische’ nivellering van het onderwijs, verplichtte het multiculturele discours in Vlaanderen tot een verdere afbouw van het taalniveau. Migranten gezinnen waar Nederlands niét de thuistaal is -in Antwerpen de helft van de basisschoolkinderen- doen goed menende leerkrachten berusten in een zogenaamde ‘diversiteit’ die elke taalkundige verfijning onmogelijk maakt. Vijf woorden tussentaal, en hup, we zijn vertrokken. Met de regelmaat van de klok debiteert topvrouw van het gemeenschapsonderwijs Raymonda Verdyck uitspraken waar mijn haren van ten berge rijzen. Het was ook haar idee om de klas op te delen in taalgroepen, waarbij het Nederlands hooguit nog een ondersteunende functie zou krijgen.
Opvoeden tot onmondigheid
Dat soort progressieve waanideeën, die Verdyck met haar sp.a-lidkaart over het officieel onderwijs strooit, maakt dat het omgaan met teksten, naast de algemene verbale vaardigheid, een ondergeschikte rol krijgt in de onderwijscultuur. Het is nu eenmaal gemakkelijker om een Afghaans kind te leren rekenen dan een spreekbeurt in het Nederlands te laten geven. Finaal zullen ook de Nederlandstalige kinderen deze wet van de nivellering ondergaan en brengen we dus generaties groot voor wie het lezen van een krant een onmogelijke opgave is, laat staan een boek, of het schrijven van een tekst.
Ik leg de nadruk op dat schrijven, omdat ik weet hoezeer die vaardigheid van jongs af verbonden is met het vermogen om de wereld rond je te doorgronden, te begrijpen én er kritisch afstand van te nemen. Al was het maar het bijhouden van een dagboek of een blog, of eens reageren op een Facebookpost: tekstueel bezig zijn, zinnen op papier (of op het scherm) zetten, is de wereld reconstrueren en er als individu je plaats in zoeken. De implosie van de taal in het onderwijs betekent noch min noch meer het einde van het kritisch denken en van iets wat wij nogal vaag als een verlichtings-cultuur omschreven.
Mensen die niet nadenken zijn makkelijk manipuleerbaar en sterker afhankelijk van groepsimpulsen
Waarbij ik me altijd weer afvraag in hoeverre deze ontwikkeling niet bewust wordt aangestuurd. Mensen die niet nadenken zijn makkelijk manipuleerbaar en sterker afhankelijk van groeps-impulsen. De tijden veranderen. In de jaren ’30 waren het de nazi’s die boekverbrandingen organiseerden, vandaag is het de linkse woke-cultuur die eigenzinnige schrijvers verbant en de intellectuele bandbreedte versmalt.
Neem nu het geval Jef Geeraerts. Recent in ongenade gevallen als seksist en racist, hoewel niemand betwijfelt dat de vierdelige Gangreen-cyclus een meesterwerk is. Hij wordt nu gecontesteerd door een gezelschap van zwarte vrouwen, Dalilla Hermans voorop, waarvan ik hoop dat ze nooit een literair substituut voor Geeraerts zullen vormen. Want dat is namelijk ook verbloemd analfabetisme: echte literatuur schrappen en vervangen door politiek correct geblaat van derderangs-columnisten.
Morele inquisitie
Het is niet verboden om Geeraerts in een context te plaatsen, zelfs niet om hem een seksist of racist te vinden, of er een gepeperde kritiek op te leveren. De schrijver zou het wellicht zelfs aardig gevonden hebben, men brandmerkte hem bij leven en welzijn al als een pornograaf. Maar hem ‘cancelen’ is iets anders: de nieuwe boekenverbranders bevinden zich aan de linkerzijde en sturen aan op een globale tekstuele degradatie, een afwijzing van al wat zich literair en filosofisch boven het maaiveld verheft, als een elitair, fout discours van geprivilegieerden.
de kruistocht van de wokes tegenover bepaalde auteurs is het morele alibi van het nieuwe analfabetisme
Anders gezegd: de kruistocht van de wokes tegenover bepaalde auteurs is het morele alibi van het nieuwe analfabetisme. Wat brengen ze in de plaats? De grote leegte. Het is zelfs niet gericht naar een andere, alternatieve literatuur, een tegencultuur, maar op geen literatuur. Het is de verloren strijd van het lezen tegen het ontlezen, de drang om zelfstandig te begrijpen tegenover de massacultuur.
-
Dat het zogenaamde progressieve denken de motor is van de achteruitgang, is een van de raadsels van de moderniteit. Hoe meer wereldverbeteraars, hoe slechter de wereld eraan toe is, zo ook in de opvoeding. Het zijn de rode, groene en blauwe profeten van de vooruitgang die de nivellering propageren. Mogelijk ligt de oplossing in kleinere kwaliteitskernen, groepen en subculturen die de ontlezing tegengaan, los van het reguliere schoolverband, misschien zelfs in de vorm van privé- en thuisonderwijs. Ook hier kan corona een opportuniteit zijn: meer thuis, terug meer opvoeding op kleinschalig en familiaal niveau.
Ziezo, heb ik me eens goed laten gaan als boomer en schrijver van een afstervend publiek, ik hoor er net weer eentje omver vallen. Gelukkig met een exemplaar van Politiek incorrect in de hand. Geen beter ticket op de hel mogelijk. In de hemel van Raymonda wil ik in elk geval niet terecht komen.
Acta Sanctorum
Johan Sanctorum
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Eigenlijk is het zo simpel als de dag. Daar kaan ook niemand iets aan veranderen.
Het enige dat helpt is de kop in het zand steken. Wat neerkomt op vervroegd voorgoed onder de grond verdwijnen-
-
De boekverbranding dus. Om het * nogmaals - met de woorden van de beul bij de elektrischer stoel te zeggen: het kietelt even, maar het duurt niet lang. Bij Oom Adi duurde het amper 12 jaar: 1933 à 1945 Het onheil van de Franse Revolutie duurde echter dubbel zo lang, van 1789 tot na Waterloo (1812). Anders gezegd, de mensheid leert rap bij. En duq moet ook het Onheil ’n tandje bijsteken. Gewiekster wrden. Geen oorlog, geen revolutie meer. Da ’s iets voor domoren. Laten we dus in naam van de vooruitganng de vooruitgang prediken, dermate dat niemand het in de gaten krijgt dat we onszelf via de domme rug van anderen, nar omhoog kunnen tillen
-
Wie komt er dus op het scherm het best van al naar voor? Wie wordt dus Premier van het Land en zorgt dat het spel niet voortijdig stopt?
Die moeten ze hebben, want anders nemen die vervloekte ‘populisten’ het van hen over en staan zijn op hun beurt, in de kou. Ja, zelfs al met één voet onder de grond….
-
Vooruit dus. Op Sloefkes. GOI! En voor ‘ze’ er erg in hebben, liggen ze weer onder de sloef, die drommelse Vlamingen toch….
‘Ik vrees dat migratie en naastenliefde niet zo goed samengaan’
Vooruitblik: Europese Commissie stelt nieuw asiel- en migratiepact voor
-
Vandaag stelt de Europese Commissie haar langverwachte nieuwe asiel – en migratiepact voor. De mensonwaardige toestanden op het Griekse eiland Lesbos bevestigen de nood aan een volledig nieuw Europees migratie-beleid. Maar ook dit nieuwe pact dreigt een zoveelste slag in het water te worden. ‘Met de massamigratie richting Europa zitten we op volledig nieuw terrein. Jammer genoeg is een open debat hierover niet langer mogelijk,’ stelt Piet Emmer, emeritus professor Europese expansie en migratie aan de universiteit van Leiden.
Zenuwachtigheid om migratiepact
De zenuwen staan strak gespannen, zowel in Brussel als in een aantal Europese hoofdsteden die traditioneel weinig op hebben met een gemeenschappelijk Europees migratiebeleid. Landen zoals Polen of Hongarije zitten helemaal niet te wachten op een soort van Europese ‘verdeelsleutel’ om vluchtelingen beter te spreiden en zo de druk op grenslanden zoals Griekenland of Italië te verlichten. In Athene hopen ze dan weer dat Europa zich bereid zou tonen om een nieuw onthaalcentrum op Lesbos samen met de Griekse overheid te runnen. Het recente verleden toonde al aan dit dit in praktijk lang niet zo eenvoudig is.
-
Begin dit jaar ging de bemanning van een Deens reddingsschip, dat in opdracht van het Europese grensagentschap Frontex in de Griekse wateren patrouilleerde, al in de clinch met Griekse ambtenaren. De Denen weigeren resoluut om opgepikte vluchtelingen opnieuw in een bootje richting Turkije te sturen. Maar ook in alle andere Europese lidstaten ligt de kwestie bijzonder gevoelig: de al niet bepaald onomstreden vluchtelingendeal met Turkije is de facto morsdood, en geen enkel land zit te wachten op een herhaling van de vluchtelingenstroom van 2015. Intussen neemt de druk op onder meer Italië, Griekenland en Spanje opnieuw toe.
-
Met andere woorden: de politieke speelruimte voor de Europese Commissie is in deze bijzonder beperkt. Terwijl iedereen het er intussen wel min of meer over eens is dat de huidige aanpak echt onhoudbaar is. Niet vanuit humanitaire, maar al evenmin vanuit politieke of pragmatische overwegingen.
Zwart-wit denken voorbij
In zijn recente boek (2018) Het zwart-witdenken voorbij probeert de Nederlandse historicus Piet Emmer het actuele debat rond kolonialisme, slavernij en migratie onder meer ook vanuit een historisch perspectief te kaderen. Hij toont zich bijzonder pessimistisch over de aanpak van het migratie-probleem in Europa. ‘Het probleem is dat dit thema vandaag dermate gepolariseerd is dat het onmogelijk geworden is om er nog in alle openheid over te overleggen.’
Het Europese asiel- en migratiebeleid staat uiteraard al jaren onder zware druk, en hierbij is de toestand vandaag op Lesbos eigenlijk niet meer dan een voorspelbare trieste epiloog. Waar is het fout gelopen, en hoe plaatst u de huidige migratie-problematiek in een historisch perspectief?
Migranten willen nu dus vooral vanuit economische overwegingen naar het rijke westen
Piet Emmer: ‘Daar loopt het al meteen fout: het uitgangspunt dat de meeste Europese politici of denkers vandaag hanteren, is totaal verkeerd. De huidige migratie golf richting Europa zou iets tijdelijks zijn. Een fenomeen aangestuurd door een burgeroorlog hier en daar, of door een klimaat-ramp. Niets is minder waar: arme mensen zijn de voorbije decennia wereldwijd massaal naar rijkere gebieden beginnen te migreren, ook als ze niet te lijden hadden onder pakweg een burgeroorlog of een uitzonderlijke droogte. Dit heeft, paradoxaal genoeg, alles te maken met hun verbeterde welstand: vroeger hadden ze eenvoudigweg geen geld om naar Europa te trekken, vandaag kunnen almaar meer Afrikaanse families die centen wél samenbrengen. Zij beschouwen die tocht als een investering, en op die visie heeft zich de voorbije jaren ook een hele industrie van mensen-smokkelaars geënt. Tegelijk is die migratiegolf ook voor de landen van herkomst zelf een behoorlijk aantrekkelijk perspectief: onderdanen die er effectief in slagen om in Europa een nieuw leven uit te bouwen, sturen veel meer geld terug dan ze ooit in eigen land zouden kunnen verdienen. Migranten willen nu dus vooral vanuit economische overwegingen naar het rijke westen, en dat zal ook in de toekomst zo blijven.’
Europa is de VS niet
U stelt dus: met allerlei ‘ad hoc’-oplossingen raken we op langere termijn nergens?
‘Inderdaad. De eenvoudigste oplossing is dan uiteraard om iedereen gewoonweg binnen te laten, en daarvoor verwijzen sommige politici wel eens naar echte migratielanden zoals de VS. Maar ze vergeten daarbij wel dat de situatie in de negentiende eeuw in de VS helemaal niet vergelijkbaar was met de toestand vandaag in Europa.’
Waarom dan?
‘De Europese migranten die in de VS aankwamen, belandden eerst op Ellis Island. Daar kwamen ze terecht in grote loodsen, waar ze een hoge trap op moesten alvorens hun opwachting te maken bij de immigratiedienst. Rudimentair gesteld was dit toen zowat het belangrijkste criterium: wie die trap niet op kon, maakte weinig kans om toegelaten te worden tot de VS. Met andere woorden: de Amerikaanse economie had toen vooral nood aan mensen die krachtig en gezond genoeg waren om de handen uit de mouwen te kunnen steken.
Anno 2020 hebben we dit soort mensen amper nog nodig in Europa: onze hoogontwikkelde arbeidsmarkt is vooral op zoek naar hoogopgeleide profielen. Maar vandaag zitten we in een situatie waarbij de bijdrage van het overgrote deel van de laaggeschoolde migranten in Europa aan de welvaartsstaat heel lang negatief blijft. Ze moeten eerst jarenlang geld ontvangen van de overheid om zich sociaal overeind te kunnen houden, om hun kinderen naar school te kunnen sturen en om toegang te hebben tot medische zorg. Daarin schuilt meteen ook het grootste verschil met de migratiegolf van twee eeuwen geleden in de VS: laaggeschoolde arbeidsmigranten hebben in onze kennis-economie gigantisch veel meer tijd nodig om zich qua inkomen op eenzelfde niveau te hijsen als de autochtone bevolking. Daar hangt dan ook een bijzonder hoog prijskaartje aan vast.’
Buitenlandse werkkrachten
Nochtans zijn het vooral die buitenlandse werkkrachten die vandaag de jobs aan de onderkant van onze arbeidsmarkt invullen. Van de bouwsector over de tuinbouw tot de schoonmaakdiensten?
‘Daar heeft u deels gelijk in, maar bekijkt u het even vanuit een ander perspectief: als we voor die jobs voornamelijk een beroep willen doen op migranten, dan moeten we daarvan ook de sociale en economische consequenties aanvaarden. Zo’n mensen werken hier doorgaans tegen een laag tot zeer modaal loon, waarbij ze ook nog deels gesubsidieerd worden door mensen met een hoger loon omdat zij zelf te weinig overhouden om onze welvaartsstaat overeind te houden. Bijvoorbeeld via hun belastingen. Omdat ze vaak ook in een nog wat kwetsbaardere positie zitten dan de autochtonen onderaan de arbeidsmarkt, zullen ze ook vaker een beroep moeten doen op allerlei sociale voorzieningen, waardoor de betaalbaarheid daarvan stilaan voor iedereen onder druk komt te staan. Op langere termijn leidt zoiets dan tot het ontstaan van populisme, dit hebben we de voorbije jaren overal in Europa kunnen vaststellen.’
Een mogelijke tussenoplossing zou erin kunnen bestaan om hier een bepaald aantal arbeids-migranten toe te laten – al was het maar omdat onze arbeidsmarkt hen best kan gebruiken – maar in eerste instantie ook de toegang tot onze sociale voorzieningen te beperken?
-
‘Het kalf ligt inderdaad hier gebonden: als ontvangende maatschappij kunnen we de deur niet zomaar wagenwijd openzetten. Tenzij we die migranten inderdaad ook de toegang tot ons hele sociale systeem ontzeggen. Dit is ook min of meer de aanpak die ze vandaag in de VS huldigen. De hamvraag hierbij: willen we dit wel in Europa? Onze welvaartsstaat is bijzonder goed uitgebouwd, met een zeer hoge graad van solidariteit. Aanvaarden wij nog dat we bijvoorbeeld her en der mensen bedelend aan de supermarkten zien rondhangen, bij gebrek aan inkomen én sociaal opvangnet? Zo’n aanpak vraagt dus duidelijke politieke keuzes, maar Europa schuift die hete aardappel consequent voor zich uit.
Ik vrees eerlijk gezegd dat we er momenteel echt niet uit raken
Misschien zijn er ook nog andere opties: je zou kunnen denken aan een soort rotatie-systeem, waarbij je arbeids-migranten hier slechts voor enkele jaren toelaat. Of je zou mensen kunnen selecteren op basis van hun fysieke geschiktheid om bepaalde jobs uit te oefenen, en hen verbieden om achteraf ook hun verwanten te laten overkomen zodat ze op zekere dag ook effectief terugkeren, maar dit is natuurlijk bijzonder hard. En zo hard zijn we in Europa niet meer, nog los van het feit dat het wellicht ook onrealistisch is om te verwachten dat je hier pakweg 100.000 Malinezen een jaar lang zou laten werken en dat zij vervolgens braafjes zouden terugkeren. Ik vrees eerlijk gezegd dat we er momenteel echt niet uit raken: onze welvaarststaat is voor iedereen hier een bijzonder groot goed, maar ze is helaas ook ontworpen op maat van een samenleving zonder migratie. Solidair naar binnen, vijandig naar buiten. En let wel, dit geldt niet enkel voor niet-Europeanen. Probeer u maar eens een vaste baan te versieren in Nederland, als Vlaming: dit is echt geen makkie.’
Migratie en de welvaartstaat
Tegelijk is een zekere hypocrisie ons natuurlijk niet vreemd: hoogopgeleide kenniswerkers ontvangen wél met open armen?
‘Dat klopt, maar die dragen met hun hoge salarissen ook sterk bij aan die welvaartsstaat. En ze zullen niet zo snel onderdak zoeken in gesubsidieerde woningen. Dus ja, we hebben er vooral voordeel bij om die mensen binnen te halen. Ik vrees echt dat migratie en naastenliefde niet zo goed samengaan. Kijk naar de migranten die nu – vaak al maandenlang – op Lesbos vastzitten. In theorie zouden we die perfect over alle Europese lidstaten kunnen verdelen, bijvoorbeeld a rato van het gemiddelde inkomen per land.
Maar dan beginnen politici te rekenen: per migrant kost die opvang ons flink wat geld, en we weten intussen ook dat migranten uit de derde wereld haast nooit in staat zijn om hier op korte termijn een modaal inkomen uit arbeid te verwerven. En bovendien zal die hervestiging in praktijk ook nooit werken: haast elke economische migrant weet bij zijn vertrek al perfect in welk Europees land hij zich wil vestigen. Bijvoorbeeld omdat hij daar al kennissen of familie zitten heeft, die hem dan hopelijk op weg kunnen helpen. Het is dus een illusie te denken dat je die zomaar kan hervestigen in landen zoals Bulgarije of Polen.’
-
Met andere woorden: de Europese politiek zit in een patstelling?
‘Wel, de “nette” politici zouden minstens de moed moeten opbrengen om de bevolking uit te leggen wat de opties zijn, en wat daarvan dan de gevolgen zijn. Dit gebeurt nu niet, en intussen maken de populistische politici daar handig misbruik van.’
Asiel en migratie
Er speelt ook nog iets anders: we vertrekken in Europa steevast vanuit een dubbele logica als het over migranten gaat: economische vluchtelingen zijn we liever kwijt dan rijk, maar voor asielzoekers die gegronde redenen hebben om hun geboorteland te ontvluchten, houden we in theorie de deur wel open. Alleen blijkt het op het terrein vaak bijzonder lastig en arbeidsintensief om dat onderscheid te maken?
‘Dat klopt, in praktijk is het vaak onmogelijk om die twee categorieën uit elkaar te houden. Bovendien botsen we dan ook beleidsmatig op hetzelfde probleem. Zowel de asielzoeker die uit Syrië vlucht voor de burgeroorlog als de gelukszoeker uit Afrika die hier droomt van een behoorlijk inkomen, zullen immers proberen om dankzij hun nieuwe status hier het onderste uit de kan te halen voor zichzelf.
dus denk ik dat we veel meer moeten inzetten op de opvang van mensen in de regio waar ze vandaan komen
Voor een asielzoeker met een ingenieursdiploma op zak betekent dit dat hij liever in Duitsland dan in Hongarije zal terechtkomen, omdat de Duitse arbeidsmarkt nu eenmaal een stuk aantrekkelijker oogt. Voor een economische gelukszoeker geldt hetzelfde: hij verkiest een land met uitstekende medische en sociale voorzieningen boven een armere EU-lidstaat. En dus denk ik dat we veel meer moeten inzetten op de opvang van mensen in de regio waar ze vandaan komen. Om de eenvoudige reden dat je daar met het beschikbare budget veel meer kan aanvangen.’
Dat hebben we de voorbije jaren toch ook geprobeerd, met de bekende gevolgen? Reusachtige vluchtelingenkampen in Libanon, een zeer omstreden deal met een Turkse despoot, en een volledig mislukte aanpak aan de Griekse grenzen.
-
‘Daar heeft u volledig gelijk in, maar ik pleit dan ook voor echte EU-opvang-centra in die landen, waar de EU ook de volledige verantwoordelijkheid draagt. Van de infrastructuur tot de handhaving van de openbare orde. Nu geven we landen in de regio een zak geld en laten we hen vervolgens in de kou staan. Bovendien gaat het dan doorgaans ook om gefragmenteerde initiateven van aparte EU-lidstaten, en niet om een echt gemeenschappelijke EU-aanpak. Uit die centra zouden we dan ook mensen kunnen selecteren die, eventueel na een extra opleiding, binnen de EU aan de slag kunnen tegen een behoorlijk salaris.’
Hoge muren
Een ander denkspoor, dat uiteraard enkel op lange termijn vruchten zal afwerpen, is veel sterker inzetten op de economische ontwikkeling van de herkomstlanden en de EU ook meer openstellen voor landbouw producten uit die landen. Ziet u daar heil in?
‘Om eerlijk te zijn: ik vrees dat een lichte verhoging van de welvaart in de landen van herkomst zeker op korte termijn vooral tot nog grotere migratiestromen richting Europa zal leiden.’
Tegenstanders van een strengere aanpak werpen dan weer op dat je migratie nooit echt zal kunnen stoppen en dat almaar hogere muren optrekken dus totaal zinloos is?
‘Kijk, in de VS zijn er vandaag miljoenen illegale migranten aan de slag, ondanks de bijzonder strenge controles. Dat lijkt die theorie dus te ondersteunen, maar je kan geen appelen met citroenen vergelijken: in de VS bestaat er geen sociale zekerheid die vergelijkbaar is met Europa, en dus komt de welvaartsstaat er ook niet in gevaar. Dus nogmaals: willen we de illegale migratie hier door de vingers zien, dan moeten we ook aanvaarden dat onze maatschappij een stuk harder en minder solidair zal worden. Vergelijkingen met andere systemen of met het verleden kunnen ons hier niet helpen, we zitten echt op volledig nieuw terrein. Daarom is het ook zo jammer dat een open debat hierover min of meer onmogelijk geworden is: iedereen graaft zich in in de eigen loopgraven, en de polarisatie is totaal.’
Filip Michiels
VAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Men kan er inderdaad zo geleerd of zo misatrppisch mee omgaan als men wil, maae dat helpt de mensheid geen zier vooruit.
Voor de Europese avonturiers, na 1492 in de voetsporen van Christoffel Colombus de Nieuwe Wereld gingen ‘waarmaken’, leefde daar ook al sinds eeuwen een inheemse bevolking.
Vraag: wo ist Sie geblieben? Sag’ mir wo die Männer sind, wo sind Sie geblieben?
He restant ervan overleeft in ‘reservaten’ en OOld Shatterhand zelf heeft er ook het loodje bij gelegd.
America is free as a bird, en wij, de achtergebleven autochtone Avondlanders, genieten – onbewust- dapper mee.
-
Wat daar verkeerd mee is?
Kijk, net zoals met de Chsitianisering van het Avondland, is met de kololonialisering alles goed begonnen. ‘Zaken doen’. En ‘zaken’ worden gewoonlijk op de voordeligste maner gedaan voor zichzelf. Het belang van ‘de handelspartner’ speelt slechts voor de schijn even mee.
-
Na meer dan 500 jaar probeert men daar nu verandering in te brengen door… te volharden in de boosheid.
Maar het kwaad wordt niet hersteld door de symptomen ervan in te pampeen. Daadwerkelijke hulp ter plaatse (restitutie?) is geboden. In een hen eigen omgeving en een aan ons vreemde leefwereld.
Op alle mogelijke ‘Begrotingen’ moeten ‘middelen’ worden voorzien om de geleden schade te vergoeden. Kapitaal + interesten.
Stuur ze dus met waardigheid een voor een terug, voorzien van ‘middelen’ en vooral van de opgedane of mee-geleverde kennis om op eigen benen te staan. Drijven we dan ‘handel’ met hen, op basis van vrijheid, gelijkheid en broederlijkheid.
Maar wa wilde…. Als zelfs een ‘Deelstaat’ van ons bloedeigen zogezegd ‘Vaderland’, met de mond voortrekker van de Universele Rechten van de Mens, zijn eigen onderdanen voedt, ,a zelfs verwent, door als wapenfabrikant de rest van de wereld te voorzien van alle mogelijke soorten moordtuig?
-
Kijk, dat de woordvoerders van ons ontwakend Vlaams Volk tot in de hoogste regionen benoemd worden als ‘populisten’ en ‘volksopruiers’, sluit elk zinnig gesprek uit.
-
Onze mensen dus, die HIER en NU leven, zijn noch Heersers noch Slaven.Nooit geweest. Teznij sedert 1830, onder ‘d Belgen’. Waar ze, meer dan ooit in de Geschiedenis, aanzien werden als begerenswaardife rijke burgers. Die zich maaar al te dikwijls hebben laten uitmelken.
-
Ontwaak, geburen in de ronde, ‘proletariërs der Lage Landen, recht e rug en vecht terug.
En…. wacht vooral niet tot morgen voor wat ge vandaag nog kunt doen
Opnieuw nieuws vanuit de onderhandelings-cockpit. Via een goede wind gewaaid tot bij ‘tScheldt. Nadat Conner Rousseau de koning als schaamlapje gebruikte om zogezegd op diens vraag terug naar de onderhandelings-tafel te keren, kwamen alle hoge heren samen om een reservewiel te steken op de Vivaldi-camionette. De koning had hen immers maar 48 uur gegeven om het wrak enigszins weer rijklaar te krijgen.
Egbert Lachaert had Conner Rousseau onder druk gezet om terug te onderhandelen. Rousseau eiste daarop na zijn theaterstukje op TV dat Georges-Louis Bouchez zou inbinden, minstens zich verontschuldigen voor zijn heen en weer gezwalp. Lachaert beloofde Rousseau dat Bouchez zich inschikkelijk zou gedragen. Dat was een belofte voordat Bouchez terug ten tonele verscheen.
Bouchez kwam gemondmaskerd met de Belgische vlag voor zijn grinnikende muil terug binnen. Rousseau keek vragend naar Bouchez en Lachaert. Wanneer kwamen die verontschuldigingen? Wanneer kwam de inschikkelijkheid?
Lachaert zat er met de tranen in de ogen bij, want hier werd beslist of zijn glansrol
als kingmaker in de geschiedenisboekjes terecht kwam, of voor de rest van zijn leven voorwerp van hoongelach zou zijn.
Maar Bouchez bougeerde niet. Lachaert legde op tafel dat de premier Alexander De Croo moest worden, wilde hij de achterban die hem verkozen had, maar die hij intussen Vivaldi-gewijs verrraden had, enigszins tevreden houden. De CD&V was intussen overstag gegaan en was bereid Koen Geens als premier op te geven. De Groenen maakten geen aanspraak meer op een premier als ze maar een minister van energie of zoiets zouden krijgen. Maar Bouchez bougeerde niet. Hij poneerde ijskoud dat Sophie Wilmès (MR, van de partij van Bouchez) premier moest blijven.
Bouchez’ toon, houding, uitspraak deden Conner Rousseau ontploffen. Bouchez bougeerde niet en verliet snel de onderhandelingstafel. Hij is en blijft de joker die het spel bepaalt. Eenmaal Bouchez de onderhandelingstafel verlaten had liet Rousseau alle teugels los en kon zijn razernij tot buiten gehoord worden.
***
U las dit het eerst op ‘tScheldt…. wat enigszins vreemd is, want wij hebben geen betaalde journalisten op de payroll… De grote jongens van de pers doen het met miljoenen euro’s én met subsidies. Wij doen het met abonnementjes. Steun de echte onvoorwaardelijke journalistie roeping.
‘Beter een korte quarantaine dan één waar niemand zich aan houdt’
De quarantaine voor ‘hoog risicocontacten’ wordt teruggeschroefd tot één week voor wie negatief heeft getest. ‘Maar de mensen mogen niet denken dat ze dan safe zijn.’
Maxie Eckert
donderdag 24 september 2020 om 3.25 uur
-
Premier Sophie Wilmès en de Nationale Veiligheidsraad richten zich op risico-beheer. Het doel: ‘Zo veilig mogelijk terugkeren naar een zo normaal mogelijke situatie terwijl het virus er nog is.’
Het Vivaldi-verhaal blijft wankel. De manier waarop de deal woensdag tot stand kwam, ademt niets dan wantrouwen uit. En dat de MR en CD&V zo goed als schaakmat worden gezet voor het premierschap, is ‘pijnlijk’.
Alexander De Croo (Open VLD) en Paul Magnette (PS) zijn de formateurs die tegen 1 oktober een Vivaldi-regering op de been moeten brengen. Koning Filip zette het duo woensdagavond aan het werk, na alweer een knotsgekke dag in de formatie-gesprekken tussen socialisten, liberalen, groenen en CD&V. Dat mag een verrassing heten. Preformateurs Egbert Lachaert (Open VLD) en Conner Rousseau (sp.a) hadden dagenlang zo veel tijd en energie besteed aan het herstellen van de eensgezindheid over de grote lijnen van een inhoudelijk akkoord dat de discussie over het formateurschap en dus het premierschap niet eens ten gronde werd gevoerd. In de uren voor de twee op het paleis verwacht waren, tastten ze hun voorstel om het stokje aan De Croo en Magnette door te geven af bij de andere partijen, maar bij de MR en CD&V keerden ze van een kale reis terug.
Het veto van Georges-Louis Bouchez (MR) tegen Magnette was niet weg en dat van Joachim Coens (CD&V) tegen De Croo evenmin. ‘De koning heeft op basis van ons verslag beslist meneer De Croo en meneer Magnette aan te duiden als coformateurs’, verwoordde Lachaert het bij zijn vertrek op het paleis. Volgens een opgeluchte Rousseau is ‘het vertrouwen terug
Dieter Dujardin
**
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Maar nee, Madame La Marsuise. Hou U verder maar lustig bezig met frivoliteiten het deeg rijst wel vanzelf. En dan kan, als de tijd is fekomen, de koek gewoon de oven in.
Stelt zich de vraag: gaat het hier, na bijna twee jaar onderhandelen op het scherp van de snee, uiteindelijk om de naam van een nieuwe Premier, of om de ondergang van de hele Natie?
-
Het gezond verstand?
Zie de vraag gesteld bij tSCHELDT: wat niet al lachende kan gezegd worden is de waarheid niet.
Waarom mag hun eigen waarheid van beneden de Taal- Armoe en Pretentiegrens dan niet bewaarheid worden? Le Pays sera Latine ou ne sera pas. Het Land is Vlaams geworden en bijgevolg bestaat het niet meer.
-
En aldus gesciedde naar hun Woord.
Betty, Betty, Betty…. Hoe gade gij nu aan de kost komen?
EENMAALDE GELDHAAIEN VAN DRUGS & CRIMINALIRIETZIJN OPGERUIMD ZAL ER OOK FGEEN ‘CODRON’ TEGEN HET VLAAMS BELANG MEER ZIJN
@de_NVAdeeze morgen 08 u
‘De N-VA zal er staan, als behoeder van onze Vlaamse welvaart en als een sterke partij die Vlaams zelfrespect op een doordachte en fatsoenlijke manier belichaamt.' Lees het volledige interview met voorzitter @Bart_DeWever in ons #LEOMagazine
De FinCEN Files leggen bloot hoe Belgische ING-rekeningen zijn misbruikt door buitenlandse banken
-
Geen enkele Belgische bank komt zo prominent voor in de FinCEN Files als ING België. In bijna de helft (179) van alle 365 meldingen met een link naar België duikt de bank op. Bovendien leiden de belangrijkste witwas-sporen naar ons land meestal naar ING. Dat blijkt uit maandenlang onderzoek van 2.100 gelekte meldingen aan de Amerikaanse antiwitwas-cel FinCEN door journalisten van De Tijd, Knack en Le Soir, samen met het internationale consortium van onderzoeks-journalisten ICIJ.
Een belangrijke reden zijn de rekeningen die ING België laat gebruiken door andere buitenlandse banken. De Belgische bank treedt daarbij op als ‘correspondentbank’ en levert diensten zoals het regelen van transacties in dollars of het verzorgen van internationale overschrijvingen.
"Bij de Nationale Bank van België erkennen ze dat er een ‘hoog risico op witwassen’ gepaard gaat met zulke diensten van correspondent banking. "Met correspondent-bankdiensten is een hoog witwasrisico gemoeid. De buitenlandse bank kan via Belgische rekeningen geld laten stromen zonder dat ING België de klanten kent. Zo kan verdacht geld ongemerkt bij Amerikaanse of andere banken belanden en witgewassen worden.
-
Tien jaar geleden belandde ING België zo al in een groot witwas schandaal met een Litouwse bank die zeker 1,7 miljard euro verdacht geld kon wegsluizen, onder meer van een drugskartel. De FinCEN Files leggen bloot dat dat geen alleenstaand geval was.
-
Een gelekt rapport toont hoe geld van een illegaal gok-bedrijf, een postbus-vennootschap op de Britse Maagdeneilanden en andere verdachte klanten van Amicorp Bank Trust, met hoofdzetel in Barbados, via Belgische ING-rekeningen naar Amerikaanse banken is gestroomd. In een ander rapport is sprake van verdacht geld dat in 2013, 2014 en 2015 van een bank in Bulgarije via Belgische ING-rekeningen bij Bank of America belandde. Het zijn maar enkele voorbeelden uit de FinCEN Files.
Lars Bové
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Na een eerste termijn van slechts VIER jaar TRUMP in de VS aan de macht, wordt wereldwijd de LINXE subversieve maffia flink het vuur an de schenen gelegd. De gewone burger – Zwart of Wit - ten goede.
Nu is het nog mar een kleine stap voorde Mensheid om in eigen land de link bloot te leggen tussen deze internationale misdadigers en de Belgicistische uitvinders van dat vervloekte ‘codeon sanitaire’ tegen het Eigen Volk.
*
‘Schoon schip m ken’ heet zoiets. Waarbij vooral niet mag vergeten worden, dart, voor een behouden vaart, eerst de BRUG grondig onder handen moet genomen worden. Want daar vandaan komen de richtlijnen voor een goede vaart.
In een normale democratie komt de Macht, via vrije verkiezingen, toe aan het Volk. Deze beletten of vertragen is een misdaad groter dan wiwasserij & uirsluitereij die trouwens uit dezelfde despotische hoek komen.
TERWIJL HET LAND SMACHT NAAR ZEKERHEID DRAAIT DE GELDMOLEN ONVERDROTEN VOORT. ALEEN URBANUS KAN BETTEKE NOG HELPEN
Raad je plaatje!
22/09/2020 Erwin vanmol - Leestijd 0 minuten
*
Regeringsvorming ligt volledig stil.
Aangeboden door de Vrienden van Doorbraak
-
steun doorbraak
Dit artikel wordt u aangeboden door de Vrienden van Doorbraak
Door een jaarlijkse of maandelijkse bijdragen financieren de Vrienden van Doorbraak de publicatie van de gratis toegankelijke artikels op doorbraak.be. Onze vrienden krijgen ook korting in de Doorbraak winkel en exclusieve uitnodigingen
Uit doorgaans perfect ingelichte bron dwarrelde deze nacht volgende informele informatie binnen als zou Urbanus van Anus door het Hof aangezicht geworden geweest zijn om ten zijnen huize audiëntie te verlenen aan de 18-jarige Elisabeth II in gezelschap van een oudere Heer die het zelf niet meer ziet hangen. De vraag zou zijn om in Ha ar naam een nieuwe Regering te vormen met alleen maar serieuze mensen lijk hemzelf.. Eerst zou Urbasus gesuggereerd hebben, om daarvoor beroep te doen om het dozijn wereld vermaarde BVs die gemakkelijk al rukkend de politiek zouden hebben kunnen bevredigen, maar toen schraapte hij al zijn vaderlands-liefde bijeen en beloofde manmoedig het jonge Ding te depanneren. En neen, ze hoefde daarbij niet eens het slipje uit tre trekken. Want hij had het Lot van Marie-Antoinette de France in het hoofd. Neen, een Dokter Giillotin wilde hij voor haar niet zijn. Hoogstens mocht het arme wicht hem de Anus kussen en wegwezen.
Uit eerlijke schaamte houden ondertussen alle Hoernalisten& Oud Papier Vullers hun eigen spuigaten dicht.
*
UNIFIEDPOST KNALT 35 PROCENT HOGER BIJ BEURSDEBUUT
De specialist in digitalisering van facturen Unifiedpost flirt op zijn eerste beursdag met de kaap van 1 miljard euro beurswaarde.
Unifiedpost koerste bij opening van de handel vnadaag dinsdag naar 27 euro. Dat is 35 procent boven de introductieprijs van 20 euro waartegen de betalings-specialist naar de beurs trok. De beursgang waardeert Unifiedpost op 608 miljoen euro. Dankzij de forse koerssprong bij opening flirt het bedrijf al meteen met een miljardenstatus.
-
De vraag naar de stukken was op voorhand al vele malen groter dan het aanbod. De stukken zouden liefst zes keer zijn overschreven. Met de beursgang haalt de fintech-speler 252 miljoen euro op. Zowel een optie om te verhogen als de over-toewijzings optie werd uitgeoefend.Een kleine 80 miljoen euro, of bijna een derde van het bedrag, gaat naar de verkopende aandeelhouders. Onder hen PE Group (vehikel van de familie Van Rompay (Hyloris) en Stefan Yee), Smartfin Capital (het technologie-fonds van Jurgen Ingels en Bart Luyten) en Michel Delloye (ex-GBL).
"We kregen voor 1,6 miljard euro aan orders binnen terwijl voor slechts 160 miljoen euro aan stukken beschikbaar waren. Dat is de hoogste ordergraad ooit voor een Belgische midcap. "
Berenberg
De vraag naar de aandelen was groot uit het Verenigd Koninkrijk (50%) en de Verenigde Staten (25%), die samen driekwart van de orders innamen. Institutionele beleggers uit de Benelux namen slechts 10 procent van het orderboek voor hun rekening. Volgens de begeleidende bank Berenberg bestaat 90 procent van de nieuwe aandeelhouders uit lange termijn-investeerders. Slechts 10 procent van de aandelen zit in shortposities.
-
De beurs introductie is de derde in Brussel dit jaar, na het bio-techbedrijf Hyloris en het medtech-bedrijf Nyxoah. In tegenstelling tot bij de twee voorgaande debutanten, werd kleine belegger niet betrokken bij de operatie. Unifiedpost voltrok zijn beursgang via een directe notering, waarbij een private plaatsing bij institutionele beleggers onmiddellijk gevolgd wordt door een notering. 'Daardoor moesten we de boeken slechts twee in plaats van zes dagen openhouden, wat in dit volatiel klimaat geen overbodige luxe is', aldus Berenberg.
VIVALDI WE MOETEN MET ZIJN ALLEN WAT MEER OP CAFÉ GAAN. DE HERVERKAVELING VAN HET POLITIEKE LANDSCHAP MOET DAAR BEGINNEN.
De herverkaveling van het politieke landschap moet op café beginnen
22/09/2020 - Leestijd 3 minuten
-
Ik schat hem halfweg de 70, maar hij is kwiek. Hij gaat drie keer per week joggen. Heeft een drukke, overvolle agenda. Klagen doet hij alleen over het feit dat hij niet meer kan lezen zonder bril. Hij is zeer geëngageerd, in de lokale CD&V. Een mandaat heeft hij echter nooit gehad. Noch heeft hij ooit op een lijst gestaan. Hij is evenwel overal actief. In cultuur-verenigingen, in het welzijnswerk als bestuurder van een paar vzw’s én als vrijwilliger, hij werkt mee als er feesten worden georganiseerd. Zijn vrouw gaat vier halve dagen per week wandelen met mensen in een rolstoel, en hij is… overal. Bezig met ons kostbaar weefsel.
-
Hij heeft een abonnement op de Gazet van Antwerpen. In de streek de meest gelezen krant vanwege veel lokaal nieuws. Maar hij spendeert ook behoorlijk wat tijd op allerlei nieuwssites. Hij leest flink wat dingen die hem niet bevallen, zegt hij, maar hij moppert daar niet over. Hij kijkt ook nog behoorlijk veel televisie. Zegt dat hij daar toch nog altijd veel uit leert, maar ook ‘het zijne van denkt’.
-
Tot voor kort ging hij ook wekelijks ter kerke. Maar hij is afgehaakt sinds men door corona ook voor de mis een plaats moet reserveren. Hij is al wel veel langer zijn geloof verloren, maar hij noemt zich — met overtuiging, zegt hij — een christenmens. En de katholieke traditie — waarover hij heel kritisch kan zijn — is voor hem een warme deken.
Een CD&V’er over Vivaldi
Op zijn achttiende is hij willens nillens gestopt met studeren. Hij werkte zich echter in het bedrijf waar hij is begonnen en nooit meer is weggegaan, op tot de subtop. Hij weet er nog altijd alles over. Het is immers zíjn bedrijf. Al behoort het intussen tot een uit de kluiten gewassen multinational.
Vivaldi staat voor van alles wat ‘wij niet zijn’
Hij heeft de partijvoorzitter gemaild, vertelt hij mij. Om te zeggen dat dit ‘niet goed’ is. (Een christendemocraat neemt het woord ‘slecht’ zelden in de mond.) Vivaldi dus. Dat is niet goed, zegt hij, omdat Vivaldi staat voor van alles wat ‘wij niet zijn’. Dat is onnatuurlijk, dat klopt niet, ‘dat voelt niet goed’, zegt hij ook. Ik ben er ook zeker van dat ze ‘ons’ gaan bedriegen.
Ik zeg hem dat over Vivaldi nog maar weinig is geweten. Er is alleen een vage nota. We weten niet eens wie premier wordt. Het wordt misschien toch een CD&V’er. Maar dan onderbreekt hij mij. Dat wordt het einde van onze partij, zegt hij iets luider, en dat verdienen ‘wij’ niet. De Vlamingen — hij wordt voor de eerste keer zelfs licht emotioneel — pikken dat niet meer. De Vlamingen worden ook almaar Vlaamser. Ook ‘bij ons’.
-
Neen, dat is niet alleen zijn mening. Dat is iets — de taal van CD&V’ers is geheel ‘eigen’ — wat ‘bij ons breed gedragen’ wordt. De CD&V is in de gemeente al jaren de grootste partij, en hij wil dat dat zo blijft. Het klopt, zegt hij, ook ‘bij ons’ leeft het idee om als Vivaldi er is, niet langer op te komen als CD&V. Maar dat is een nood-scenario. Omdat het niet anders kan.
Een kwestie van stijl
Neen, van het Vlaams Belang moet hij volstrekt niets weten. Dat is ‘niet menselijk’, zegt hij. Hij heeft vorige donderdag naar Villa Politica gekeken, en hij vindt ook de N-VA ‘geen waardigheid’ hebben. Dat is jammer, zegt hij. Roepen, tieren en zelfs vloeken, dat heeft geen stijl. ‘Je zal me niet kwalijk nemen dat ik je dat zeg,’ zegt hij, ‘dat is ook niet persoonlijk’, maar ‘wij willen dat niet, dat zijn wij niet. Ik vind dat eigenlijk ook heel on-Vlaams’.
-
Niemand is goed bezig
Wat hierboven staat is een ei zo na letterlijke weergave van een gesprek in een Kempisch café. Het werpt een ander licht op de discussie over de Vlaamse meerderheid. Dat is geen kwestie van x zetels te kort. Het is, heb ik begrepen, een gevoel, een overtuiging. De mening van het grote Vlaamse gematigde centrum. Met maar één conclusie: Niemand is goed bezig.
-
Ik ga het hem niet vragen, maar ik denk nu al een hele ochtend: Wat zou die daar nu van vinden? Van die hele rel over George-Louis Bouchez? Hij zal ongetwijfeld gelezen hebben hoe die ook de CD&V afpoeiert. Als het abortusvoorstel in de Kamer aan de orde komt, krijgt het een meerderheid, weet iedereen. En GLB heeft ook laten weten dat men zich over institutionele hervormingen geen illusies moet maken.
Siegfried Bracke
*
*
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Ondertussen speelt het echte Kongs Drma zich af in de Volkscafés. Want die blijven leeg. Bij oiliie-verbod. Velo-koersen en voetbal-matches gebeuren virrtueel. Of in ’t Zwart.
-
De buurlanden houden de adem in. In afwachting van gebieds-uitbreiding? Macron watertandt al en La Märkalina omgordt reeds het slagwaard, klaar om, in naam van de EUSSR, den Elzas en Lorharingen aan de Franse Kroon te ontfutselen.
Vlaams Bloed immers, dat bregt op. In klinkend e munt en in puur goud…
-
La Blegique? Quelle crève. Da’s toch goed Vlaams voor Leve België ?
*
En ach, Sieg Heil!!!!! Cafépraat, allemaal goed en wel, maar waar haalde gij dat uit ,al dat ‘Geweld’ in verband te brengen me thet Eigen Vlaams Belang?
Hebde gij dan al knotsen en Goedendags gezien of geroken? Nikke nie, da’s waar. Maaar wat ik wèl weet, is dar er in Scharrel Roi in alle stilte aan eliminatie werd gedaan. Ik voor mij heb liever de vreedzame werkwijze van het Vlaams Belang dan het optreden van duister ‘‘politie gewweld’…
Neen, Sieg Heil, de Oude Gewaden blijven afgeworpen. En daar staan we nu, dode mossels blijven of springlevende vissen worden.
Heb heel wat werk gehad om die Pluto van jullie te temmen tot zijn ware grootte. Aan ‘die van ons’ werd meteen gevraagd ook eens zo en Meesterwerk te maken van ons Beestje. Die is nu 9 maand, is liever dan de Dag zelf maar stijgt nog iedere dag met vele centimeters.’n Schoothondje heeft er niets aan.
Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden:
Hoe kan u nu nog terug?
(Aan Egbert Lachaert, het meesterbrein van Merelbeke. De voorzitter van Open Vld heeft zich nu hopeloos in een hoekje gemanoeuvreerd. De Franstalige en linkse partijen kunnen de Vlaamse liberalen nu tot elke toegeving dwingen. Lachaert kan namelijk niet terug naar de kiezer. Hij heeft zichzelf nu ook de deadline van 1 oktober opgelegd: een deadline die tégen de Vlamingen gebruikt zal worden. Waarom worden deze strategische blunders in de Vlaamse pers amper benoemd?)
In wat voor land leven wij eigenlijk?
(Aan commissaris Kris Daels, die uitlegt hoe het Comité P werkt: ‘Stel, er gebeurt iets in een stad die politiek rood gekleurd is, zoals Charleroi of Brussel. Dan zorgt het PS-mannetje in het Comité P ervoor dat dat dossier op een passende manier wordt opgevolgd’. In een normaal land zou deze uitspraak leiden tot een flinke rel. Maar de zaak Chovanec beroert de gemoederen niet meer sinds Jan Jambon ontsnapte uit de gevarenzone.)
Wie bepaalt wat een morele plicht is – en wat niet?
(Aan de christelijke, joodse en islamitische vertegenwoordigers, die preken vanop hun kansel: ‘België heeft de morele plicht om vluchtelingen uit Moria op te nemen’. De religieuze gemeenschappen verheffen hun stem amper nog tegen abortus, tegen euthanasie op wilson-bekwamen, tegen de seksualisering van kinderen, tegen de verwaarlozing van onze ouderen. In het geseculariseerde Vlaanderen van vandaag lijkt er nog maar 1 gebod: gij zult nog meer mensen binnen pakken.)
Wat voor mensen kicken er op uniformen?
(Aan alle verslaggevers die bijna kwijlden bij de beelden van kroonprinses Elisabeth in legeruniform. Militaristisch theater, maar de redacties slikten het als zoete koek. Journalisten zijn pacifisten als het gaat over nieuwe gevechts-vliegtuigen of kernbommen in Kleine Brogel, maar worden haast fetisjisten als het gaat over promo-plaatjes van het paleis.)
Welke sector heeft de sterkste lobby?
(Aan Marc Van Ranst, die de waarheid nog eens geweld aandoet: ‘Ik heb gemerkt dat de cultuursector als enige geen lobbygroep had om belangen te behartigen’. Terwijl er geen enkele andere sector is die zowat elke dag in de media een forum kreeg om te mekkeren. De horeca kan alleen maar dromen van een dagelijkse katern in De Standaard. Voor elke handelaar die eens aan de alarmbel mocht trekken, werden er verdorie 5 verongelijkte theateracteurs opgevoerd.)
Wat is het gemiddelde loon van een universiteitsprofessor?
(Aan de academici die meedoen aan de actie 1000 x 1000: ‘Duizend euro uit eigen zak om de politiek een geweten te schoppen’. Om de waarde van deze stunt te beoordelen, zou het nuttig zijn om te weten hoeveel 1.000 euro betekent voor een professor als initiatiefnemer Bruno De Wever. Gaat het hier om iemand die elke maand makkelijk 1.000 euro opzij kan zetten?)
Welke Verlichtings-filosofen vinden nog genade?
(Aan de Universiteit van Edinburgh, die de naam van ‘racistisch Verlichtings-icoon‘ David Hume weghaalt van een belangrijk gebouw. Deze relletjes zullen zich blijven herhalen, tot de Wakkere Wrakers eindelijk eens een lijst maken met historische figuren die wél nog herdacht mogen worden in de publieke ruimte. Maar die oefening zou misschien iets te onthullend zijn.)
Wanneer een standbeeld voor de rukkende BV’s?
(Aan de media die Sean Dhondt, Peter Van de Veire en Stan Van Samang maar blijven roemen voor hun moed en zelfopoffering. U denkt misschien dat dit 3 overspelige idioten zijn, maar niets is minder waar. Het zijn moedige pioniers, die taboes doorbreken en manhaftig opkomen voor hun gevoelens. Geef ze een erepenning, een Lifetime Achievement Award, een Nobelprijs.)
Welke bejaarde wil graag een slachtoffer zijn?
(Aan wetenschaps-filosoof Jean Paul Van Bendegem, die de term ‘grijsisme’ wil introduceren: ‘Racisme en seksisme zijn bekend, maar in onze taal hebben we geen woord voor wat in het Engels ‘ageism’ heet, discriminatie op basis van leeftijd’. Het slachtoffer-denken beleeft inderdaad hoogdagen in de Angelsaksische wereld, maar waarom zouden wij al die onzin blijven importeren uit Amerika?)
Wat vindt de Europese Unie van de situatie in Spanje?(Aan Commissievoorzitter Ursula von der Leyen, die in haar ‘state of the union’ uithaalde naar het carnaval in Aalst. Von der Leyen wou namelijk demagogisch doen over de LGBT-vrije zones in Polen, maar ze wou niet het verwijt krijgen dat ze alleen Oost-Europa viseerde. Ze had ook iets kunnen zeggen over Spanje, waar politieke gevangenen nog steeds misdadig behandeld worden en waar politieke partijen geheime politiemachten organiseren, maar von der Leyen blijft liever veilig weg van de grote lidstaten.)
Hoeveel werklozen rijden met een elektrische auto?
(Aan Ecolo, nu de Waalse Regering (met 2 Ecolo-ministers) alle werkzoekenden sponsort om gratis een rijbewijs te halen. Wij zien het Groen niet doen. Maar Ecolo is nog meer een extreem-linkse dan een groene partij.)
Wat kost het haar – en wat levert het haar op?
(Aan alle media die dwepen met het politieke activisme van tennisster Naomi Osaka: ‘Groots op het veld, groots op de barricades’. Over de (zeldzame) conservatieve beroemdheden wordt meewarig gedaan, maar Osaka belijdt het ware geloof: black lives matter! Is dit soort celebrity-activisme diepe overtuiging, dan wel een modieuze accessoire?)
Welke complot-theorieën krijgen een forum in de krant?
(Aan de opinieredactie van De Standaard, die plaats maakte voor een complot-theorie van Freddy Mortier en Wim Distelmans. De voorvechters van euthanasie suggereren ‘politiek-religieuze inmenging’ nadat ze een juridische veldslag verloren. Je moet in Vlaanderen niet proberen om ergens de hand te zien van pakweg George Soros, maar complotten met katholieken gaan er nog altijd vlotjes in.)
Wie kan er niet tegen een beetje satire?
(Aan Frederik Delaplace, die als hoofdredacteur van De Tijd klachten kreeg: ‘Als Kaaiman te lang bepaalde mensen opvoerde, kreeg ik zeker bedrijfsleiders of advocaten aan de lijn’. Je vraagt je af: waren het dan ‘slachtoffers’ van Kaaiman die hun advocaat inschakelden, of kwamen de klachten van advocaten die zelf door de mangel gehaald werden? Hoe is het dezer dagen eigenlijk nog met meester Walter Van Steenbrugge?)
Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.
Dominique Laridon
*
VAN DE VADERLANDSCHE BROL
Bij dit soort vragen horen zelfs geen antwoorden. Want elk antwoord zal slechts de echo zijn van wat Jan Modaal diep in zijn binnenste reess lang weet. Namelijk dat Macht corrupt maakt en dat zelfs het betrachrten naar die Macht de hel is van wie daaraan noet meewerkt.
Arme Betty II, ik wou dat U nooit het Lot van de Arme Marie-Antoineete de Boirbon-Habdsburgia aan de lijve ondervindt. Want iemand zonder hoofd vergeet al eens gauw uit welk reageerbuisje haar vaders bloed bij haar werd binnen gepompt.
Ach dat Neerlands bloed, dat bloed dat wond’ren doet… Nie neuten, mensen. Ga liecer eens naar Scherpenheuve, want de wonderen zijn de wereld nog niet uit.l
VALLEN DE RANZIGE RANDJES VAN DE TRICOLE EINNDELIJK IN HET HELLEVUUR AODAT ALLEEN NOG DE VLAAMSE KLEUREN OCVERBLIJVEN. HET IS HAAST EN EERBETUIGING ZOWEL AAN DE POET ALS AAN DE VS LAPSMEER….
*
TRUMPS KEUZE VOOR VROUW IS SLIMME ZET
Kiest Trump een vrouw als vervangster van de overleden opper-rechter Ruth Bader Ginsburg (RBG), dan neemt hij de Democraten de wind uit de zeilen. Die hopen juist met Kamala Harris als eerste vrouwelijke vicepresident geschiedenis te schrijven.
De sp.a wil niet langer onderhandelen over een nieuwe federale regering zolang de MR aan tafel zit. Zo lijkt er een einde te komen aan de pre-formateursmissie van Egbert Lachaert (Open VLD) en Conner Rousseau (sp.a).
Op het wekelijkse partijbureau heeft de sp.a beslist dat er met de Franstalige liberalen van de MR geen regering te vormen valt. Door de houding van voorzitter Georges-Louis Bouchez (MR) is dat onmogelijk, klinkt het bij de partij van Conner Rousseau.
'Conner heeft als preformateur alles geprobeerd om de MR mee te krijgen in Vivaldi. De gebeurtenissen van zondagavond hebben duidelijk gemaakt dat dit onmogelijk is', zegt een Vlaamse socialist. Een regering van de liberalen, socialisten, groenen en CD&V lijkt zo niet meer mogelijk.
Preformateurs Rousseau en Lachaert brachten de zeven Vivaldi-partijen afgelopen weekend samen voor wat vooraf de onderhandelingen van de waarheid werden genoemd. Bouchez speelde het spel evenwel keihard, waardoor er geen witte rook kwam.
Versterking
De sp.a wil elders versterking zoeken, want zonder de MR komen de socialisten, groenen, Open VLD en CD&V niet aan een meerderheid. Zo zouden de Franstalige liberalen vervangen kunnen worden door het cdH. Ook een terugkeer naar paars-geel met de N-VA behoort tot de mogelijkheden. Voor Open VLD-voorzitter en preformateur Lachaert is het evenwel moeilijk om zijn Franstalige zusterpartij te laten vallen. 'Dit is het einde van de missie', klinkt het bij de liberalen. 'Iemand zal een nieuwe setting moeten zoeken, met of zonder de MR'.
Door het veto van de sp.a lijken de regerings-onderhandelingen in een complete impasse beland. Het is nu uitkijken naar wat koning Filip doet. Hij kan iemand anders het veld insturen, maar ook nieuwe verkiezingen vallen niet uit te sluiten.
….
Wim Van de Velden Jasper D'hoore Dieter Dujardin
*
*
**
DROLVAN DE VADERLANDSCHE BROL
*
Het wordt stilaan voor iedereen duidelijk. Het hele Universum wordt te klein.
In de Nieuwe Wereld doet Sleepy Joe dapper voort aan de ondergang van Links,
En in onze eigen Oude Wereld delft in het eigen land datzelfde Links verder dapper het onderspit door de Blauwe Geschelpten, historisch de uitvinders van Links, in de pn te hakken.
-
Een nieuwe ‘formateur’, de elfendertigste, bij dezelfde Sire? Da’s lood om oud ijzer.
-
En hoe zit dat nu met die nu al meer dan 2 jaar in verdachte omstandigheden omgebrachte fluwelen Slovaakse zakenman?
-
Allemaal vragen die nigal zwaar op de maag komen te liggen bij deze eerste dag van de nieuwe week die de weerkundige Herfst inluidt.
Het begin van een vervroegde Nieuwe Lente en een Nieuw Geliod?
DEEL1 
@vlbelang
@tijd
DEEL1 
DEEL 3 
DEEL 1 
@gannemans
DEEL 2 
DEEL 3 
DEEL 2 
DEEL 1 
DEEL 1 
DEEL 1 
DEEL 2 
DEEL 1 
*
