500673 – MADRID OF BRUSSEL KIEZEN STAAT GELIJK MET DE KEUS TUSSEEN DE PEST OF DE CJOLERA
ZATERDAG 11 SEPTEMBER 2021
*
500673 – MADRID OF BRUSSEL KIEZEN STAAT GELIJK MET DE KEUS TUSSEEN DE PEST OF DE CJOLERA
-
I N H O U D
Uiteraard is Barca niet gelijk aan de Rode Duivels. Al hadden wij, Vlamingen, dat anders wel gewild. Niet groter dan, maar gelijk aan, en dat vooral na de nodige club-benaming te hebben verbeterd.
Om het even: op politiek gebied haalt Catalonië op vlak van de onafhankelijkheid, het op Vlaanderen, en, wat meer is, het haalt daarvoor de koolltjes uit het vuur.
Al is het natuurlijk amusant, dat de Rode Sloefjes daar de grootste vorostanders zijn van weg met de Nationale Unon fait la Farce.
De verrassingen zijn inderdaad de wereld nog niet uit.
Dus zijn wij, Van Griken op kop, geen Natioanlistenmeer, maar Independatisten…
Het Socualisme: eindelijk he- uitgevonden? Stelt zich dan meteen de vraag wie er Führer zal wezen….
-
En neen, dit is geen wartaal: lees dus gerust hieronder wat Doorbraak meldt over Catalonië en huur, in afwachting, zeker geen ‘kot’ in Broekslam zolang Allahj daar de grootste is.
Door de groeiende studentenpopulatie en project ontwikkelaars die de vraag niet kunnen volgen dreigt het nog moeilijker te worden een kot te vinden.
Het tekort aan studentenkamers is in Vlaanderen al nijpend, maar dreigt nog hardnekkiger te worden. Voor dit academiejaar spreken universiteiten over een run op koten. Begin juli waren in Leuven al evenveel koten volzet als normaal bij de start van het academiejaar. In Gent is de wachtlijst 30 procent langer dan vorig jaar.
De verwachting is dat de koten schaarste aanhoudt door de groeiende studentenbevolking, valt in meerdere studentensteden te horen. Tegen 2030 stijgt het aantal 18-jarigen met 18 procent. 'Daardoor klimt wellicht het aantal studenten aan de universiteiten en de hogescholen', zegt Ann Gaublomme, de directeur studentenvoorzieningen van de KU Leuven. In tien jaar tijd groeide het aantal inschrijvingen in het hoger onderwijs met bijna een vijfde. Verwacht wordt dat die stijging aanhoudt. 'Ook in Brussel zet die groei extra druk op de studentenhuisvesting', zegt Jurgen Ral van Brik, dat een deel van de Brusselse koten beheert.
"In Gent is de wachtlijst voor een kot 30 procent langer dan vorig jaar. "
De internationalisering van onze universiteiten en hogescholen trekt almaar meer buitenlandse studenten aan, onder meer door de opgang van het Europese Erasmusprogramma. Volgens een studie van de vastgoedexpert Stadim en de kotenbeheerder Diggit Studentlife zitten in 2030 70.000 meer internationale studenten in Vlaanderen op kot. In een stad met internationale allures als Brussel zet dat extra druk op de kotenmarkt.
Catalonië op weg naar een nieuw onafhankelijkheids referendum?
-
Vandaag vieren de Catalanen la Diada, hun nationale feestdag, en daar wordt dit jaar extra hard naar uitgekeken. Bij de laatste deelstaat verkiezingen behaalden de separatistische partijen een ruimere meerderheid in het Catalaanse parlement. Volgende week start ook nieuw topoverleg tussen Madrid en Barcelona om een politieke oplossing te zoeken voor de Catalaanse kwestie. Voldoende redenen om in Madrid te gaan praten met Ester Capella. Zij is sinds enkele maanden de hoogste vertegenwoordiger van de Catalaanse regering in de Spaanse hoofdstad.
Herstart bilateraal overleg
Aan de gevel van het statige gebouw in de drukke Calle de Alcalá wappert de Catalaanse vlag. Op het gelijkvloers fungeert een groot Catalaans cultureel centrum als uithangbord. Van een low profile-aanpak in Madrid willen de Catalanen ook na de bijzonder scherpe confrontatie van de voorbije jaren duidelijk niet weten. Ester Capella neemt hier sinds enkele maanden de honneurs waar als hoogste Catalaanse politieke vertegenwoordiger in de Spaanse hoofdstad. Capella is een door de wol geverfde juriste. Ze heeft zowel in Barcelona als in Madrid al flink wat politiek watertjes doorzwommen.
Haar aanstelling kwam er op een heus scharniermomentNa drie jaar onderbreking hervatte begin vorige maand het bilaterale overleg tussen de Catalaanse regering en de centrale regering in Madrid. Eind juni liet diezelfde Spaanse regering — onder zware buitenlandse druk — ook al de negen Catalaanse politici en activisten vrij die intussen al ruim drie jaar opgesloten zaten. En enkele maanden geleden kreeg Catalonië zelf ook een nieuwe regering, onder leiding van Pere Aragonès (ERC, linkse nationalisten). Die maakt er geen geheim van dat hij op termijn een nieuw referendum over de Catalaanse onafhankelijkheid wil organiseren. Nu de corona pandemie ook in Spanje stilaan onder controle lijkt, is de kans dus niet denkbeeldig dat de Catalaanse kwestie er opnieuw prominent op de politieke agenda komt.
Nieuwe oplossingen politiek conflict
Naast het bilaterale overleg starten er medio september ook onderhandelingen op het allerhoogste niveau tussen de Catalaanse minister-president Père Aragones en de Spaanse premier Pedro Sánchez. Welke eisen wil Catalonië daar op tafel leggen?
Ester Capella: ‘We vragen in eerste instantie algemene amnestie voor de politieke gevangenen. Die hebben ze immers voorlopig niet gekregen. We eisen ook dat de Spaanse regering de teller op nul zet in alle juridische procedures die er nu tegen Catalaanse burgers lopen omwille van hun rol in het referendum van vier jaar geleden. Bovendien willen we ook dat de Catalaanse ballingen die nu in het buitenland verblijven (onder meer Carles Puigdemont, FMI), onvoorwaardelijk naar Catalonië kunnen terugkeren.’
Wat er de voorbije jaren gebeurd is kan nooit meer worden uitgewist
De Catalaanse onafhankelijkheidsstrijd nam de voorbije vijf jaar een bijzonder grimmige wending. Dreigt die loodzware erfenis niet elke poging tot overleg al vooraf te hypothekeren?
‘Ik ben van nature uit optimistisch, en heb intussen geleerd dat het woord ‘nooit’ in de politiek eigenlijk niet bestaat. We zullen op zoek moeten gaan naar nieuwe ruimte voor overleg en naar nieuwe oplossingen voor wat in essentie nog altijd een politiek conflict is. Uiteraard zijn de verwachtingen niet bijzonder hooggespannen. Wat er de voorbije jaren gebeurd is kan nooit meer worden uitgewist. We zullen dus eerst het vertrouwen moeten herstellen en de lat op korte termijn niet te hoog leggen.’
Kritiek Raad van Europa en VN
‘Maar laat het duidelijk zijn: een meerderheid van de Catalaanse kiezers — over de verschillende partijen heen — heeft zich bij de recente verkiezingen in Catalonië nogmaals uitgesproken pro onafhankelijkheid. Tegelijk is er de voorbije jaren ook op Europees vlak een en ander gaan bewegen. De resoluties van de parlementaire vergadering van de Raad van Europa aan het adres van de Spaanse regering — onder meer over de vrijlating van de Catalaanse gevangenen en het lot van Puigdemont — kan je niet zomaar van tafel vegen. En ook de VN hebben zich intussen al meermaals in die zin uitgesproken. Er is dus wel degelijk ook iets veranderd tegenover vijf jaar geleden.’
Legitimiteits probleem
Hamvraag is uiteraard ook in welke mate de Catalaanse burgers zelf, na al wat gebeurd is, de confrontatie met Madrid nog niet beu zijn?
‘In mijn ogen zijn verkiezingen nog altijd de meest betrouwbare politieke en sociale barometer. Toch minstens in afwachting van een echt referendum over de onafhankelijkheid. Zelfs bij de laatste verkiezingen, in volle pandemie, hebben de pro-onafhankelijkheids partijen 52 procent van de stemmen behaald. Het argument van de tegenstanders luidt dan vaak: dit is geen 52 procent van de totale bevolking, je kan daar dus geen verregaande conclusies aan vastknopen.’
wilt u al dan niet dat Catalonië onafhankelijk wordt?
‘Dit is natuurlijk regelrechte onzin. Als we die lijn doortrekken dan zitten heel veel Europese regeringen — inclusief de Spaanse — met een stevig legitimiteits probleem. Zelfs de grootse partijen raken doorgaans amper aan 25 procent van de stemmen. En als er dan toch een probleem zou zijn met de legitimiteit van de verkiezingen, laat ons dan opnieuw een referendum organiseren. Met één heel duidelijke vraag: wilt u al dan niet dat Catalonië onafhankelijk wordt?‘
Nieuw referendum
Blijft de organisatie van zo’n nieuw referendum voor de nieuwe Catalaanse regering de absolute prioriteit?’
‘Jazeker, naast de vraag om algemene amnestie. De oekazes van Pedro Sánchez — ‘nooit meer zo’n referendum’ — maken op mij bitter weinig indruk. Het kerkhof ligt vol met politici die bij hoog en laag volhielden dat een bepaalde maatregel of een omstreden beslissing er nooit zou doorkomen. Waarna ze een jaar later vrolijk hun kar keerden. Politici verstaan als geen ander de kunst om de juiste beslissing op het juiste moment en in de juiste omstandigheden te nemen, om zo de eigen positie te versterken. En nogmaals: de Spaanse grondwet verbiedt zo’n referendum helemaal niet. Het thema zal binnenkort dan ook sowieso op tafel komen bij de onderhandelingen met de Spaanse regering. Een nieuw referendum maakt in onze ogen essentieel deel uit van een politieke oplossing voor het conflict.’
De kans dat Madrid met de organisatie daarvan instemt is toch nihil?
‘Kijk, als we echt willen onderhandelen, zullen we toch verder moeten raken dan een Spaans ‘no’ op elke vraag die wij op tafel leggen, nee? De voorbije jaren is heel duidelijk gebleken dat het constante ‘no’ van toenmalig premier Rajoy nergens toe geleid heeft, integendeel. Indirect lag hij daarmee net aan de basis van het referendum van 1 oktober 2017.’
Vrijheid van meningsuiting
Omgekeerd kan je natuurlijk net zo goed stellen dat ook de Catalanen zelf niet veel opgeschoten zijn met dat referendum. Een aantal activisten en politici hebben ruim drie jaar achter de tralies gezeten. Andere politici leven tot vandaag in ballingschap.
‘Wanneer we vandaag terugblikken op de strijd voor het vrouwen stemrecht, dan kunnen we enkel maar concluderen dat dit niet bepaald zonder slag of stoot verworven werd. Idem dito voor de strijd voor meer democratische rechten in heel wat dictaturen. Anno 2021 en in een democratische rechtsstaat kan het antwoord op een legitieme vraag van een groot deel van de bevolking toch niet meer het antwoord zijn dat Madrid de voorbije vier jaar steevast gaf?’
het recht van alle Spaanse burgers op de vrijheid van meningsuiting en op het respect van de overheid voor hun democratische rechten
‘En laat ons eerlijk zijn: als de Spaanse staat zich nu nog van dit soort antwoorden bedient ten opzichte van de Catalanen, dan heeft dit op termijn ook een stevige impact op de structuren en op de burgerlijke vrijheden in de rest van het land. Als de Catalanen vandaag het recht opeisen om zichzelf over hun toekomst uit te spreken, dan verdedigen ze daarmee tegelijk ook het recht van alle Spaanse burgers op de vrijheid van meningsuiting en op het respect van de overheid voor hun democratische rechten.’
Spaanse rechtssysteem heeft gefaald
In de ogen van nogal wat buitenstaanders heeft de Spaanse overheid onlangs al een belangrijke toegeving gedaan door de Catalaanse politici en activisten vrij te laten. Ziet u dit ook zo?
‘Ik beschouw die vrijlating vooral als het ultieme bewijs dat de juridisering van de Catalaanse kwestie totaal mislukt is. Eerder al hadden Duitse en Belgische rechters de Spaanse staat in het ongelijk gesteld door de uitleveringsverzoeken voor een aantal gevluchte Catalaanse politici te verwerpen. Spanje — en dan vooral de Spaanse justitie — is de voorbije jaren op internationaal vlak al enkele keren met de billen bloot gegaan. Dat men nu ook de gevangen activisten en politici heeft moeten vrijlaten, toont nogmaals aan dat het Spaanse rechtssysteem gefaald heeft. Meer dan ooit is nu ook duidelijk geworden dat er enkel een politieke uitweg bestaat uit de huidige impasse.’
Pedro Sánchez heeft de Catalaanse nationalisten natuurlijk ook nodig om zijn regering overeind te houden. Is zijn wat mildere aanpak dan ook niet vooral ingegeven door politiek opportunisme?
‘Dit zal uiteraard wel meespelen. Maar minstens even fundamenteel is de vaststelling dat het Spaanse politieke landschap de voorbije tien jaar ook ingrijpend veranderd is. De tijd dat ofwel de PSOE (klassiek links, FMI) ofwel de Partido Popular (klassiek rechts, FMI) ruime meerderheden behaalden en daarmee aan de slag konden, is definitief voorbij. Dit land — en bij uitbreiding het politieke landschap — is veel diverser geworden. Het gewicht van de partijen in het Spaanse parlement die ijveren voor meer autonomie van de verschillende regio’s is fel toegenomen. Sánchez beseft zelf ook wel dat er in Spanje vandaag een andere wind waait dan tien jaar geleden.’
Volledige onafhankelijkheid blijft einddoel
Hoe ver wil uw partij ERC eigenlijk gaan. Volstaat een zeer verregaande vorm van autonomie met een volledig nieuw ‘statuut’? Of gaan jullie echt voor volledige onafhankelijkheid?
‘De Catalaanse onafhankelijkheid is altijd ons einddoel geweest. Niet als doel op zich, maar omdat het in onze ogen gewoonweg ook de beste oplossing is om een beleid te kunnen voeren waarvan alle Catalanen op termijn beter zullen worden. In het stadium waarin we nu verkeren, biedt een nieuw statuut geen oplossing meer. We moeten onszelf ook geen blaasjes blijven wijsmaken.’
Dit is geen Europees conflict, maar een interne Spaanse kwestie
U kent het ultieme argument: nog los van de onverzettelijkheid in Madrid, zal ook de EU dit nooit aanvaarden?
‘Voor zover ik weet is de EU geen federale staat. En ook voor de EU geldt dat zij zich moet schikken naar het democratische recht van een groep van mensen om zelf over hun toekomst te beslissen. Dit is geen Europees conflict, maar een interne Spaanse kwestie. Wat uiteraard niet belet dat we ook binnen Europa volop op zoek zijn naar bondgenoten voor onze strijd, als onderdeel van de zoektocht naar een duurzame politieke oplossing.’
Ik ben een independentista
Hoe is het voor u persoonlijk om hier nu in Madrid in het hol van de leeuw te werken, na wat er de voorbije vijf jaar allemaal gebeurd is?
‘Alvorens deze functie als hoogste Catalaanse vertegenwoordiger hier op te nemen, had ik al flink wat ervaring opgedaan in de Madrileense politieke scène. Onder meer als parlementslid. Ik ken mijn pappenheimers dus wel wat. En geloof me of niet, zelfs toen het conflict in Barcelona echt escaleerde en er hier en daar regelrechte straatgevechten uitbraken, incasseerde ik hier op straat meer schouderklopjes dan beledigingen. Ik probeer ook te allen tijde onze positie en ons standpunt uit te leggen. Wanneer mensen me verwijten dat ik een nationalist ben, verbeter ik hen: ik geen nationalist, ik ben een independentista.’
Mag ik dan ook verwachten dat anderen onze cultuur en eigenheid respecteren?
Waar zit het verschil?
‘Ik streef naar de Catalaanse onafhankelijkheid omdat we pas dan zelf alle instrumenten in handen krijgen om Catalonië beter te besturen. Ik heb bitter weinig met een nationalisme dat uitsluit. En ik loop heus niet achter de vlag aan. Ik vind wél dat iedereen het recht heeft om altijd en overal zijn moedertaal te spreken en om in die moedertaal onderwijs te genieten. Uiteraard spreken er hier ook veel mensen Spaans. Die diversiteit moeten we respecteren. Maar mag ik dan ook verwachten dat anderen onze cultuur en eigenheid respecteren? En dat we zelf de middelen in handen krijgen om onze regio te besturen en uit te bouwen zoals wij dat willen?’
Filip Michiels
*
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Neen, dat is geen nieuws voor ons, ECHTE Vlamingen, om NOOIT nooit te zeggen. Want in dit Kloteland is het ALTIJD nooit.
Zlefs het woord independentst is tegennatuurlijk in onze Moedertaal.
Vandaar het idee om hier voortaan te spreken van ZELFBESTUUR, een woord dat nog stamt uit de Tijd der Fronters die in het aanschijn van de dood, wisten wat vechten voor het eigen leven was.
Zelfbestuur is een gevecht op leven en dood, tot het ooit zo ver komt. Dan os het kwestie van vol te hoiden om te overleven.
Die Fronters stonden zelf namelijk in het moordend vuur en kozen dus voor rake taal, even raak als de Franse bevelen om raak te schieten. Geen Dolce Vita, maar Strughle for Life. Lijk elke Vlaming doet in dit Kloteland.
-
Catalonië is, bij manier van spreken, een show ver van ons bed. Kunnen we dus rustig verder, op ansermans kosten, uitslapen.
Thuiswevers, maar ook Stadswevers en andere meeëters zullen dat graag horen. Alles voor de elfendertigste keer ‘op tafel gooien’ om te herkauwen. Maar Magniette, Bouchez, Desteéé, Loios Michel: aan de galg? Of aan Het Rad van Fortuin?
Mag de Flipper blijven, en tegen welke kostprijs, deze keer in het voordeel van de Staatskas.? Wat te doen dan met zijn Mattil? En met ons Betty? In welk gekkenhuis brengen we ’t Crootje en de Lachtaert in onder?
En dat Grand Palais Royal in Laeken: de beuk er in? Ground Zéro II?
Het Leugen Palais in de Wetstraat: omvormen tot Madame Tussaud Renouveau? Met als wassen berlden de twee Albertss. De ene als Rotsduiiker en de tweede als wijventoekeer & inspirator van de Bende van Nijvel?. .
-
Kijk, zonder Den Haag in de Raadszaal, gebeurt er niets. Of is het eerst afwachten tot Merkel in Duutsland bij het Klein Gevaarlijk Afval staat?
500672 – JOHAN DIABOLORUM IS DRINGEN D TOE AAN EEN NIEUW LAXEERMIDDEL
Vrijdag 10 september 2021
Gedroogde stokvis, ’n andere West-Vlaamse Specialiteit…..
*
500672 – JOHAN DIABOLORUM IS DRINGEN D TOE AAN EEN NIEUW LAXEERMIDDEL
*
I N H O U D
Dat het slecht gaat met dit ons bloedeigen Kloteland, kon U hier al bijna 20 jaar aan één stuk door lezen. En ’t betert niet.
Het gaat niet alleen slecht, het land is al bijna 200 jaar amateuristisch KAPOT, maar wortdt tegen heug en meug, op de been gehouden door zij die er financieel groot belabg bij hebben. En daarbij meestal Frans (denken te ) spreken. De Burger? Die is de melkoe die amper in leven wordt geduld, omdat het nu eenmaal niet anders kan. Geen Burgers = geen werkende handen en dus krot met strepen lijk men de vetstrepen vindt in de Ardense Hesp. Als die tenminste afkomstig is van koieien uit de Vlaamse Polders…
Ja Ja, de ene West-Flutenaar en is den anderen niet. Acteren & jongleren mag, maar het mag toch niet teveel van de schuppe lopen….
ACV-topman Marc Leemans is afgekomen met een plan om de lasten op studentenjobs, flexibele jobs en maaltijdcheques te verhogen. Op het eerste zicht lijkt zoiets bespreekbaar, omdat het zou zorgen voor meer transparantie in de koterij die de Belgische wetgeving op het gebied van arbeid is, maar het zal niet veel problemen oplossen.
Het heffen van volledige sociale bijdragen op arbeidsvormen die nu nog geheel of gedeeltelijk zijn vrijgesteld, zal et niet voor zorgen dat er meer gebruik van zal worden gemaakt. Het tegendeel zal eerder waar zijn. Het gaat nl de arbeid duurder maken, wegen op de concurrentie en waarschijnlijk eerder jobs kosten i.pl.v. er bij te maken. Flexi-jobs en studentenjobs zijn indertijd ingevoerd om zwartwerk te vermijden. Het voorstel van Leemans zal weinig voorstellen in het kader van de betrachting om tot een werkzaamheidsgraad van 80% te komen. Volgens minister van Werk Dermagne (PS, nota bene) moet men daarvoor 667.000 extra mensen aan het werk krijgen. Met (in hoofdzaak Waalse) regio’s waar veel mensen niet alleen niet aan de slag zijn, maar ook niet eens werkzoekende zijn, wordt die 80% voor dit land een utopie, die alleen kan gehaald worden in Vlaanderen, net zoals de graad van vaccinaties. Het toont nog maar eens duidelijk dat dit niet één land is. ‘Tous ensemble’ geldt alleen voor het voetbal en dan nog uitsluitend in het Frans.
*
*
VLAANDEREN BOUWT LAATSTE CORONASTEUNMAATREGELEN AF
Eind september loopt het Vlaams beschermings mechanisme, de gerichte steun voor sectoren die getroffen zijn door de coronamaatregelen, af. Over het voortbestaan van de federale steunmaatregelen, zoals de soepele tijdelijke werkloosheid, is er nog geen duidelijkheid.
Bedrijven die het zwaarst getroffen zijn door de coronamaatregelen kunnen voor het derde kwartaal voor een laatste keer een beroep doen op het Vlaamse beschermings mechanisme. Het gaat om hotels en discotheken, bedrijven in de reissector en een beperkte groep ondernemingen in de eventsector, die de voorbije maanden nog gesloten moesten blijven of wier activiteiten nog altijd op een laag pitje stonden.
Als de getroffen ondernemingen kunnen aantonen dat ze in het derde kwartaal minstens 60 procent omzetverlies hebben geleden, dan steekt de Vlaamse overheid hen voor een laatste keer geld toe. Ze krijgen dan 10 procent van de normale omzet als bescherming. De aanvraag kan gebeuren vanaf 15 oktober.
'De meeste coronamaatregelen werden ondertussen afgebouwd. Toch is er nog een beperkte groep ondernemers die zware hinder ondervinden, de reissector bijvoorbeeld. Het is nog altijd sterk afgeraden een verre reis buiten de Europese Unie te maken. Zowel reisbureaus, -organisatoren als autocarvervoer hebben daardoor een hoog omzetverlies', zegt Vlaams minister van Economie Hilde Crevits (CD&V).
Zoals bekend heeft de Vlaamse regering, onder impuls van minister van Binnenlands Bestuur Bart Somers (Open Vld), via een decreet het veranderen van gemeentelijke coalities tijdens de legislatuur aanzienlijk vergemakkelijkt. Een ‘constructieve motie van wantrouwen’ erdoor krijgen, en hop, de burgemeester mag beschikken wanneer een nieuwe meerderheid gevormd wordt met andere partijen.
Het zou de lokale democratie moeten versterken en de macht van de partijen naar de burger verschuiven, luidt het. Dat laatste lijkt me twijfelachtig. Tot hiertoe zagen we vooral een poppenkast van partijen en partijtjes die de aanblik van Rome geven in zijn laatste dagen: dolksteken in de rug vaste kost en elke week een andere keizer die weer even snel het loodje liet.
Opvallend is evenwel ook dat de drie gemeenten waarin zich zoiets afspeelde alle in West-Vlaanderen zijn gelegen, te weten De Panne, Blankenberge en Langemark-Poelkapelle. ‘Is er iets aan de hand in West-Vlaanderen?’ vroeg Het Nieuwsblad zich luidop af. De vraag stellen is ze beantwoorden, en dat poneerde ik al eerder in een boek dat ondertussen over die provincie is geschreven: het is de volksaard zelve.
Kust ze
De West-Vlaming is namelijk, nog meer dan de Vlaming tout court, een verzuurde kankeraar en wantrouwige botterik, het zit in zijn genen. Ik mag dat zeggen want ik ben er zelf een. Geen greintje samenhorigheid of, godbetert, burgerzin. Het is pompen of verzuipen, maar elk voor zich. Lang heeft mijnheer pastoor dat kunnen beheren, maar nu is het hek letterlijk van de dam, en kunnen de echte identitaire krachtlijnen opspelen: we zitten hier in een regio die het langst onder water is blijven staan en pas in de 10de eeuw, toen het Graafschap Vlaanderen vorm kreeg, enigszins opdroogde.
Het woord Vlaming komt overigens van het Germaanse flauma, hetgeen ‘overstroomd gebied’ betekent: we zijn allemaal een beetje amfibieën
Voorheen was onze kust het thuisgebied van de Morinen en de Menapiërs, en dat woord ‘kust’ mag u breed nemen: tussen de 3e en de 8e eeuw werd het gebied van Brugge tot Diksmuide tweemaal per dag overstroomd door de Noordzee. Geologen noemen dat de Duinkerke-transitie, waarvan er zo’n drie bekend zijn doorheen de geschiedenis. Het woord Vlaming komt overigens van het Germaanse flauma, hetgeen ‘overstroomd gebied’ betekent: we zijn allemaal een beetje amfibieën.
Twee keer per dag water in uw kelder, jaar in jaar uit, stel het u maar voor. Pepinster verbleekt erbij. Het riviertje de IJzer is een kleine restant van de brede inham links op de kaart van de transities. Vandaag zit het vol rotte palingen en zware metalen. De Panne, Blankenberge, maar ook Langemark vallen binnen dat middeleeuwse overstromingsgebied. Historisch zijn het dus in feite droog gelopen zeemoerassen waarvan de fauna een minimum aan sociale cohesie vertoont en een maximum aan overlevingsdrang voor het individu of de clan (familie, sippe). Dat heeft geleid tot de West-Vlaamse ondernemers cultuur maar dus ook tot de mentale verkaveling en de ruziecultuur om een morzel grond. Chaotische coalitiewissels inbegrepen. Een kibbelcultuur die de Nederlanders, ook amfibieën, tot poldermodel hebben veredeld, het is maar hoe je het noemt.
Johan Sanctorum
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Hoog tijd dus voor een ander West-Vlaams Hooglied in de zin zoals ‘al wie nu nog niet coronoa-vrij is, gaat eruit’ – of komt er niet meer in. Geen Brussels of Mechels Blauw gekibbel meer, maar gezonde blauwe lucht om vrij in en uit te ademen.
Hoe zit het, Van Grieken, liggen er al afspraken vast met Den Haag voor een gezamenlijk beter bestuur?
Zijn de ankers al gelicht van de stormrammen die ons in Frans-Vlaanderen zullen teruggeven wat er in 1713 werd ontroofd?
Niet wachten op de Weversgilden: dat zijn verkapte Belgicisten want deelnemers aan de winst-inhaling.
-
Ons Land is Heilig en niet nieuw bevochten op de terugtrekkende Noordzee. Ons Land is vrijgevochten van uit het IJzerslijk tot over de Schelde en tot aan de Maas, aansluitend op het Noorden.
Wat Waals is, vals is.
-
En om Johan, de blaffende schoothond, met een laatste uppercut in zijn kot te krijgen, gewoon de vraag waar ergens ter wereld de Groeningeslag heeft plaatsgevonden? In Groenland misschien? Met daarbij, zeer tussen haakjes, de vraag wie het Franse garnizoen in 1302 betlette de Vlamingen in de rug aan te vallen?
Dat waren Heer Johan, mijn verre voorvaderen, de Ieperlingen. Zij streden als overwinnaars niet aan de beek, maar gaven hun leven om de vijand het uitbreken te beletten.
*
Vlamingen, let op Uw saeck. En verder wens ik aan iedereen ’n Goedendag – liefst twee - in huis te hebben, klaar voor gebruik.
De tijden zijn er rijp voor.
Met het Kruis in de vuist: dat heeft ons nog nooit bedrogen. Maar Johan en kruisen, da’s niet modern genoeg. Kalasnikovs dan tegen kruisen?
500671 – KLAAGLIED OM AGNES, HEDENDAAGSE NIET-LITERAIRE VERSIE
DONDERDAG 9 SEPTEMBER 2021
*
500671 – KLAAGLIED OM AGNES, HEDENDAAGSE NIET-LITERAIRE VERSIE
*
I N H O U D
De islammij als wereldverpveraar. Even onsterfelijk beeld als… Miss Puggy?
Wait and see.
-
“Eer Vlaanderen vergaat’: wie herinnert zich dat nog?
En nu is het méér dan zover. Na middernacht, Vijf over twaalf van de volgende dag. Een Nieuwe Geglobaliseerde Universele Tijd dus waar Vlamigen in eigen land en aan de eigen haard zelfs geen plaats meer hebben.
Op de ECB hoeven we ook niet meer te rekenen. Zie afbeelding hieronder van Chrisiene La Champêtre, uitgeleefd en afgebeuld, maar nooit voor de Rechter verschenen wegens haar voorgaande crininele leven.
-
Vlaanderen is een onder de voet gelopen kolonie van de resrt van de wereld.
Hoe in de Geschiedenisiedere invasie, eens gestopt, met aangepakt worden?
De toekomst zal het o,ns leren. Met ‘Gordelen’ alleen geraken we er niet.
De discussie over het pensioenplan van PS-pasionaria Lalieux duurt voort. Buiten haar eigen partij en de groenen is er geen enkele andere meerderheidspartij mee akkoord. En gelijk hebben zij (en ook de oppositie).
De enige manier om de pensioenen in dit land betaalbaar te houden, is de werkzaamheidsgraad te verhogen. In het regeerakkoord van Paarsgroen+ is zelfs gesteld dat we naar 80% moeten. Om dat te bereiken – zeker in Brussel en Wallonië, die achter lopen - zal iedereen langer moeten werken, niet minder en kan het niet zijn maandelijks 1.500 euro pensioen te krijgen na maar 10 jaar officieel gewerkt te hebben, met daarbij de kanttekening dat ook de werklozendagen daarbij gerekend worden. In dat geval zou iemand die het grootste deel van die 10 jaar werkloos was – om welke reden ook – eveneens die 1.500 euro krijgen. Dit zou een slag in het gezicht zijn van al die vele anderen die wél heel hun leven grotendeels hebben gewerkt én afgedragen.
Of die 80% überhaupt haalbaar zal zijn, is een andere vraag. Theoretisch moet het echter mogelijk zijn van de 400.000 werklozen die dit land ‘rijk’ is, er 150.000 aan het werk te krijgen. 150.000 is nl momenteel het aantal openstaande vacatures.
In haar betoog in de media vergelijkt die Lalieux dit land met Duitsland en Nederland, maar ‘vergeet’ ze erbij te zeggen dat die buurlanden al een werkzaamheidsgraad hebben van meer dan 80% en zo goed als geen schulden hebben, daar waar België nu al procentueel de op één na grootste schuldenlast van Europa heeft (na Griekenland). Voor de pensioenen hebben wij hier het zgz ‘repartitiefonds’, waarbij de pensioenen worden betaald uit lopende premieontvangsten. Dat kan uitdraaien op graaien in een lege staatskas. In bv Nederland daarentegen, nog zo’n buurland waarmee onze pensioenen niet vergelijkbaar zijn, heeft men, buiten een vaste bijdrage van de overheid, aparte ziekenfondsen waar werkgevers verplicht aan moeten bijdragen en die het geld investeren. Alleen al het Nederlandse pensioenfonds Metalelectro (PME) beschikt er over een kas van 62 miljard euro*. Hallo?
*Dat laatste kwam officieel ter sprake, nadat het fonds beslist had niet meer te zullen investeren in fossiele brandstoffen
De Europese Centrale Bank (ECB) zegt dat ze in het vierde kwartaal wat minder obligaties zal aankopen. Daarmee zet ze een eerste bescheiden stap naar een normalisering van het monetair beleid.
De bestuurders van de ECB hebben donderdag beslist de stimulus voor de Europese economie licht te verminderen. 'De Raad van Bestuur oordeelt dat de gunstige financierings voorwaarden kunnen worden behouden met een iets lager tempo van activa-aankopen onder het pandemie programma (PEPP)', zegt de ECB in een persbericht. Ze verwijst naar de aanhoudend lage rente en de inflatie vooruitzichten.
De inflatie in de eurozone steeg in augustus naar 3 procent, het hoogste peil in tien jaar. Ze is nu veel hoger dan de doelstelling van 2 procent op middellange termijn.
De lichte vermindering van de obligatie aankopen werd verwacht. De ECB kocht sinds april voor zowat 80 miljard euro obligaties per maand met haar pandemieprogramma.
Lage rente
Die massale aankopen moeten garanderen dat bedrijven, gezinnen en overheden tegen een lage rente geld kunnen blijven lenen om de economie voldoende zuurstof te geven. De economische activiteit is de jongste maanden sterk gestegen, maar ze blijft lager dan voor de start van de pandemie.
Ik moet -met enige schaamte- toegeven dat De Gordel dit jaar ongemerkt aan mij voorbij ging. Opgegroeid in het Dilbeek van de jaren ’70 en ’80, als zoon van een vader die mee aan de wieg stond van Groot-Dilbeek waar Vlamingen Thuis zijn, heeft De Gordel altijd op een speciale plaats in mijn hart kunnen rekenen. Hoe komt het dat deze editie aan mijn aandacht is ontsnapt?
Militantisme verdwenen
Sinds De Gordel in 2013 omgedoopt werd tot het Gordelfestival, is een stuk van de bevlogenheid en het militantisme uit de organisatie verdwenen. Dat heeft ongetwijfeld invloed gehad op de eigen betrokkenheid. De Vlaamse politici, te beginnen met Philippe Muyters en Geert Bourgeois (N-VA), hebben het gebeuren dat één maal per jaar het Vlaamse karakter van de Rand rond Brussel in de verf zette, losgelaten. Alsof de strijd om het behoud van dat Vlaams karakter gestreden was. Het nieuwe Gordelfestival zou een brug moeten slaan naar de anderstaligen afkomstig uit Brussel en het buitenland, een festival dat hun integratie zou moeten bevorderen. Maar dat deel van het publiek wordt nauwelijks bereikt.
Verfransing en vervreemding
Nochtans is daar meer dan ooit nood aan. De laatste jaren is de uitstroom uit Brussel alleen maar toegenomen. Die uitstroom beperkt zich ook al lang niet meer tot de gemeenten in de Rand. Ternat, Merchtem, Opwijk, maar ook Liedekerke, Ninove, Denderleeuw: allemaal worden ze geconfronteerd met een instroom van anderstaligen, meestal afkomstig van Brussel. Dat zet een enorme druk op het maatschappelijk evenwicht. Wie dat ontkent, is ziende blind. Het zorgt voor spanningen. De bevolking wordt geconfronteerd met nieuwkomers waarmee ze geen normale conversatie kunnen voeren. Laat staan dat er disputen kunnen worden beslecht.
En die zijn er. Kleine ergernissen stapelen zich op. Het gaat van wildparkeren en burengerucht over sluikstorten tot ware moeskopperij. Een bevriende landbouwer vertelde me onlangs nog hoe zijn maïsvelden onderwerp zijn geworden van strooptochten. ‘Die maïs staat daar niet voor iedereen om vrij te oogsten. Als je dan al eens een groepje betrapt en hen er op attent maakt dat dat je broodwinning is, krijg je de goorste verwijten naar het hoofd geslingerd. “Racist” is nog het vriendelijkste.’ Steeds minder mensen gaan rechtsreeks in gesprek en bellen gewoon de politie. Een conversatie voeren blijkt maar al te vaak onmogelijk.
Mijmeringen van een slapeloze
Zelf woon ik sinds 2008 in Asse, op de Steenweg op Brussel. Bijna elk huis dat te koop komt te staan, wordt gekocht door mensen van buitenlandse origine. De oudere bevolking sterft stilaan uit en hun huizen, die meestal al wat ouder zijn, worden ingenomen door anderstaligen die zelden de moeite doen om het Nederlands machtig te worden. Er is geen sprake van integratie. Het maatschappelijk weefsel vergaat. De middenstand verdwijnt. Winkelpanden staan een hele tijd leeg, tot dan eindelijk de zoveelste nachtwinkel of Kebab-zaak opengaat. De mensen voelen zich hoe langer hoe meer vervreemd in de wijk waar ze hun leven lang hebben gewoond. De onvrede borrelt alsmaar meer op.
De coronacrisis heeft geen goed gedaan aan de algemene sfeer. Tijdens de lockdowns kwam er steeds meer overlast, hier in Asse aan de stationsbuurt en in het Waalborre park. Hang-jongeren, waarvan er velen komen afgezakt uit Brussel, maken er de buurt onveilig. Velen zitten aan het lachgas. Eerst zag je overal lege ISI-slagroom patronen liggen. Nu gebruiken ze tanks van 2kg. of groter. Het ging zover dat de gemeente een beroep moest doen op de bereden federale politie om te patrouilleren.
Die plekken worden gemeden door de burgers, zeker na valavond. Ikzelf kom er wel regelmatig, tijdens mijn nachtwandelingen met de hond. Het droeve lot van de insomniac. Ik voel me niet onveilig, maar ik zie de hang jongeren samentroepen en me scheef bekijken. ‘Wat doet die gek hier’, hoor ik ze denken. Een sigaret roken laat ik achterwege. Ik weet dat daar geheid heibel van komt. Ondertussen zie ik de resultaten van vandalenstreken, afgebroken straatmeubilair en tags op gevels, elektriciteits cabines, bushokjes en de weinige vuilnisbakken die er nog staan. De meeste exemplaren werden door de gemeente weggehaald. Ze zouden sluikstorten aanmoedigen.
Communicatie vooral via lokale kanalen
Maar terug naar De Gordel, editie 2021. Die is dus ongemerkt aan mij voorbij gegaan. Niets gemerkt van het fiets- en wandelfeest uit mijn jeugd. Ik word er maandagmorgen door de hoofdredacteur op attent gemaakt dat we niets rond het evenement hebben gedaan. Het schaamrood stijgt me naar de wangen. Ik bel naar Willy Segers, N-VA-burgemeester van Dilbeek, eens met CC De Westrand een van de grote centra op het Gordelparcours. De gemeente blijkt dit jaar nauwelijks bij de organisatie te zijn betrokken.
‘Sinds de omvorming naar Gordelfestival werken we met focus gemeenten. Dit jaar was dat Sint-Pieters-Leeuw. Wij waren dat twee jaar geleden. Er is vooral publiciteit gevoerd op Ring-TV. We hebben in Dilbeek een aantal wandelingen georganiseerd, maar we zijn niet echt betrokken geweest bij de organisatie. We hadden dit jaar geen inschrijvings- of controleposten. Dat zit vooral bij de focusgemeente. Ik ga er van uit dat door de wekenlange campagne op Ring-TV iedereen wel op de hoogte was en dat dat in de meeste gemeenten is opgepikt.’
Winny Matheeussen
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
De tijd dringt. Want de tijd verslindt de steden en heeft onze dorpen en wijken vernietigd. Gelovigen zijn er haast niet meer, tenzij Ouden van Dagen in Rusthtuzen de weinige kerken en kathedralen die nog recht staan en onderhouden worden, gaan straks ook tegen de vlaktge om plaats te maken voor parkeerruimte en alusementsparken. Die gaan nameijk gemakkelijker dicht akls IS OF Al Quada aan de Macht komen. Want tegen dan is het Eigen Volk zij eigen roots al lang vergeten.
Ondertussen overleggen overal de Nieuwe Somerse Gemeenteraden over de subsidies waarop de nieuw nog te bouwen mosketen reht zouden hebben. Dat brengt kiezers op.
Dat het Kloteland zelf om zeep is, is niet erg. Dat stond immers in de sterren geschreven. Maar Vlaanderen, Vlaanderen blijft eeuwig ONS HUIS.
500670 - ZWIJDRECHT VOOROP. BELEEF IK DAAR NU ECHT DE HERENIGING DER LAGE LANDEN?
WOENSDAG 8 SEPTEMBER 2021
*
*
500670 - ZWIJDRECHT VOOROP. BELEEF IK DAAR NU ECHT DE HERENIGING DER LAGE LANDEN?
I N H O U D
NINE ELEVEN, alhoewel bij ons door de Media op z’n Yankees keeraafs ingehamerd als 11 September en zeker niet 9 November. Ze zetten sedertdien daarmee, zowel met de cijfers als met de feiten, de wereld op zijn kop.
Black Lives Matter, liefst dik ingebusselde vleesklompeop naaldhakken in het straatbeeld in onze eigen dorpen en steden: ja, die ‘in-een zijgende’ torens zijn, net als die van Babel, een Nieuw Begin geworden.
Alleen het brandend hete woestijnzand ontbreekt voorlopig. Maar dat komt, als de Profeet Mohammed het goede moment weet uit te kiezen.
Gezond leven is anders. Maar wie zijn wij om dat te mogen denken?
-
Met Zeeland, hand in hand, gaan we voor o,ns Nieuwe Vaderland. Kapotte torens, vervuild Scheldewater:: de ware tekenen des tijds?
De haven van Antwerpen krijgt geregeld kritiek vanwege milieugroepen en aanverwanten. Dat is niet moeilijk, want we spreken hier over de tweede grootste haven van Europa (na Rotterdam) en de tweede grootste chemiecluster van de wereld (na die van Houston). Met 150.000 directe en indirecte werknemers is het ook de grootste werkgever van dit land.
Het is daar echter niet allemaal zorg en kwel, verre van zelfs. Dat werd vorige week nog eens bevestigd door Thierry Breton, Europees commissaris voor Interne Markt en Industrie, in een vraaggesprek in De Tijd.
Breton zei daarin, dat de haven van Antwerpen (officieel: ‘Port of Antwerp’) ook bijdraagt tot wat Europa industrieel aantrekkelijk maakt: getalenteerde mensen, ultramoderne infrastructuur en inventiviteit. De haven bevindt zich in het hart van de Europese interne markt. Er wordt straks voor bijna 20 miljoen euro geïnvesteerd in het goederenvervoer per spoor dat tegen 2030 van 7 naar 15% zal stijgen. De haven opende ook reeds een eerste multimodaal waterstof tankstation, wat mee zal spelen bij de vergroening.
Kortom, we kunnen terecht wel blijven zeggen dat Europa nog steeds niet is wat we ervan verwachtten, maar wat de Antwerpse haven betreft lijkt men er zich ook op Europees vlak van bewust hoe belangrijk die is als strategisch transport-, energie- en industriecentrum, niet alleen voor dit land maar voor het hele internationale achterland.
---
In de marge van bovenstaande is er nog wel de eveneens terechte kritiek op de rol van de haven i.v.m. de drugtrafiek en de – tot nu toe gelukkig nog – kleine criminaliteit erbij. De grote schuldige dat het daarin niet beter loopt, is echter niet het stadsbestuur, maar de Belgische overheid die de haven nog steeds laat bewaken door de federale politie en daarvoor niet genoeg investeert in manschappen. De stad Antwerpen heeft al meermaals gevraagd die dienst over te nemen, maar er dan wel de middelen bij moet krijgen om de politiemacht in de haven op een hoger peil te brengen. Iets dat nog steeds niet is gebeurd.
Met de ingebrekestelling van het chemiebedrijf 3M lost Vlaams minister Zuhal Demir juridisch een belangrijk schot voor de boeg. Volgens experts is de milieuvergunning die 3M kreeg op los zand gebaseerd. ‘De rechter kan niet anders dan de onwettigheid vast te stellen.’
Vlaams minister van Omgeving Zuhal Demir (N-VA) stelt 3M officieel in gebreke. Ze wil dat de Amerikaanse multinational met geld en middelen over de brug komt om de PFOS-vervuiling in en rond zijn fabriek in Zwijndrecht grondig aan te pakken. Haar doel is de belastingbetaler schadeloos te stellen. Als het bedrijf daar niet op ingaat, dan dreigt ze naar de rechter te stappen.
Daarmee lijkt de juridische veldslag in de 3M-saga definitief losgebarsten. Demir liet ook nog weten dat ze in nauw overleg staat met de Nederlandse provincie Zeeland om elkaar volledig en correct te informeren over de stand van het dossier.
Waarover gaat het?
Met de ingebrekestelling van het chemiebedrijf 3M wil Vlaams minister Zuhal Demir de belastingbetaler schadeloosstellen voor de geleden milieuschade, een gevolg van de PFOS-verontreiniging. Maar volgens experts is de milieuvergunning van het chemiebedrijf op los zand gebaseerd: ‘Een rechter kan niet anders dan de onwettigheid vast te stellen.’
Wat zijn de risico’s?
Als de provincie Zeeland of de Nederlandse staat naar een Belgische rechter zou stappen om de vergunning van 3M en de lozing van PFAS-achtige stoffen in de Schelde stop te zetten, dan zijn ze juridisch niet kansloos.
Wat zijn de mogelijke gevolgen?
3M dreigt de mogelijkheid te verliezen zijn activiteiten nog wettelijk uit te oefenen, terwijl de Amerikaanse multinational financieel overeind moet blijven om de kosten van de milieuschade terug te betalen.
Dat is nodig want het ‘ultimatum’ dat onze noorderburen begin deze week aan Vlaanderen stelden, liet aan duidelijkheid niets te wensen over. Als de Vlaamse overheid niet uiterlijk deze maand actie onderneemt tegen de vervuiling van de Westerschelde door 3M, stapt het Zeeuwse provinciebestuur naar de Belgische rechter om de omgevingsvergunning van 3M in Zwijndrecht te laten vernietigen.
‘We willen niet het afvalputje van Vlaanderen worden’, liet een van de lokale politici aan de Provinciale Zeeuwse Courant (PZC) weten. Hij wees erop dat het punt waar de Schelde de grens met Nederland bereikt op amper 18 kilometer stroomafwaarts ligt van het lozingspunt van de 3M-fabriek. Ook in Nederland worden de juridische messen dus geslepen.
Alles uit de kast
Het punt van kritiek is de vergunning die de provincie Antwerpen in september vorig jaar aan 3M gaf om grondwater dat met PFOS en andere PFAS-achtige stoffen vervuild is voor een deel ongezuiverd in de Schelde te lozen.
3M kreeg de provincie Antwerpen zover dat ze bereid was de lozingsnorm voor het merendeel van die stoffen met anderhalf jaar te verlengen (zie tabel). In het geval van PFOS - een waterafstotend product dat begin jaren 2000 uit productie werd genomen - kreeg het zelfs tot halverwege 2022 om de ‘volledige haalbaarheid van een lagere lozingsnorm verder te onderzoeken’. En dat terwijl de impact van de PFOS-lozing als ‘aanzienlijk negatief’ werd beoordeeld in de vergunning.
*
20 JAAR NA 9/11: OP WEG NAAR LITERAIRE NAVELSTAARDERIJ VAN DE EIGEN SEKSE OF HUIDSKLEUR?
Waar was jij toen op 9/11 twintig jaar geleden de wereld stilstond? Ik was die avond godbetert op een literair feestje, zoals dat vandaag nog nauwelijks bestaat. Uitgeverijconcern WPG, twintig jaar geleden het allesoverheersende literaire moederhuis van onder andere De Bezige Bij, Arbeiderspers, Querido en Athenaeum, stelde halfjaarlijks zijn nieuwe uitgaves voor in Antwerpen met een natje en een droogje, en de mogelijkheid om informeel van gedachten te wisselen met toenmalige coryfeeën als Hugo Claus, Ilja Leonard Pfeijffer of Remco Campert.
Memorabele verjaardag
Die fameuze dinsdagavond echter niets van dat alles. Een handjevol literati vroeg zich bedremmeld af wat er die dag eigenlijk gebeurd was, en door wie. Het zou nog even duren voor Al Qaeda in beeld kwam als nieuwe terroristische franchise. Iedereen keek toen naar de Palestijnen.
Ja, Eddy van Vliet, was die avond present. Hij had net met Vader zijn ontroerende, poëtische zoon-vader biecht gepleegd. Wisten we veel dat deze Antwerpse dichter een jaar later zou worden begraven. Van Vliet verjaarde zelfs die elfde september en werd 59. Er volgde een ironische toast op zijn memorabel jubileum. En Van Vliet voegde er gevat aan toe dat hij in schoon gezelschap verkeerde want ook Bertje Anciaux en Filip Dewinter bliezen die dag de kaarsjes uit.
Literaire zomervakantie voorbij
Dat de literatuur, ook de Nederlandstalige, na deze spectaculaire aanval op Amerika en het Westen, niet meer dezelfde zou zijn, stond die avond eveneens vast. De Nederlandse journalist-dichter Michaël Zeeman schreef op 14 september 2001 in de Volkskrant dat elke schrijver nu wel zijn postmoderne vrijheid en blijheid vaarwel mocht zeggen: ‘Aan de sfeer dat er niets op het spel zou staan zolang het maar goed gaat met het postmodernisme en het neoliberalisme, is gewelddadig een correctie toegebracht.’ Het door Francis Fukuyama bejubelde einde van de geschiedenis was definitief voorbij en daarmee konden ook de talige spelletjes worden ingepakt. In een column even later zette hij zijn diagnose op scherp. ‘Het ineenzijgen van die twee torens’, zo Zeeman, heeft een einde gemaakt aan ‘de lange zomervakantie van een zorgeloos postmodernisme en een vrolijk cultuurrelativisme.’
De Amerikaanse roman literatuur nam hierin het voortouw. Grote sociaalrealistische familieromans maakten weer ophef: van Laat de aarde maar draaien van Colum Mc Cann tot Extreem luid en ongelooflijk dichtbij van Jonathan Safran Foer en Vallende man van Don DeLillo. In de Vlaamse letteren was het toen nog niet zover. De ‘terreur’ van de globalisering werd in allegorische romans van Paul Verhaeghen (Omega Minor) en Peter Verhelst (Zwerm) via barokke kunstmatigheid uitvergroot. Verhaeghen verkoos na zijn exploot voortaan uitsluitend als cognitieve psycholoog-docent aan een Amerikaanse universiteit door het leven te gaan. Verhelst brak definitief door met zijn 666 bladzijden – het getal van het beest! – tellende conceptuele monstrum. De corona pandemie zorgde nu zelfs voor een heruitgave. Suggereerde Verhelst immers niet met zijn prometheïsche ‘Homo Invictus Viralis’ dat de uitzwermende, parasiterende mensheid zichzelf in een heus ‘Virutopia’ aan het liquideren was? Tja, van conceptuele kunst gesproken …
Nieuwe ernst
Al snel zou blijken dat nine eleven de literatuur ook op haar grondvesten zou doen daveren, maar niet in de richting van de apocalyptische waanbeelden van Verhaeghen en Verhelst. Wel integendeel, de romanschrijver ging zich meer en meer bezinnen op zijn roots. Literatuurwetenschapper Thomas Vaessens vermoedde al in 2009 dat ‘de nieuwe ernst’ van de Amerikaanse romanschrijvers van hierboven aanstekelijk zou werken voor de Nederlandstalige romanschrijvers. Oprechtheid en authenticiteit werden de codewoorden voor een renaissance van de realistische roman.
Dat de literaire cultuur in het nieuwe millennium een subcultuur was geworden die in de artistieke hiërarchie andere cultuur sectoren moest laten voorgaan – van film en reality televisie tot gaming en digitale kanalen – was toen ook al duidelijk. De letteren werden in het hoekje gedrumd, zeg maar, en schrijvers gingen op zoek naar een nieuwe urgentie, zoals dat heette, voor het slijten van hun handelswaar. Gedaan met de postmoderne ivoren torens. Die waren immers in het terroristische geweld met de grond gelijk gemaakt. Auteurs, van Stefan Hertmans en Erwin Mortier tot Jeroen Olyslaegers, wilden de band met hun publiek herstellen en gingen in historisch gedocumenteerde romans andere cataclysmen in onze geschiedenis in familieromans verpakken. Of het nu de Eerste of de Tweede Wereldoorlog was, de Kruistochten of de Beeldenstorm in de zestiende eeuw: de eigen geschiedenis kreeg opnieuw een duidelijk gezicht, met de nodige nuances aangebracht.
Van grote tot kleine geschiedenis
Het succes van de reality televisie – ‘Het leven zoals het is’ op de camping, bij de politie en nu in het leven van BV’s – was hieraan zeker niet vreemd. Dat de literaire non-fictie ondertussen ook een steile opgang maakte met historische reconstructies van die eigen grote of kleine geschiedenis – zie Geert Mak, Jan Brokken, David Van Reybrouck, Bart Van Loo en Margot Vanderstraeten – liet fictie schrijvers trouwens ook niet onberoerd. De globalisering en mediatisering van terroristische aanslagen wierp schrijvers terug op de eigen biotoop. Resultaat: een hoogconjunctuur van historische of historiserende literatuur die, zoals gezegd, vaak de grote ‘eigen’ geschiedenis ambieerde, al dan niet via de exploratie van de ‘eigen’ familie. Literaire narcisten als Connie Palmen en Kristien Hemmerechts pakten bij voorkeur met het eigen leventje uit, al dan niet gekruid met herinneringen aan hun bekende partners.
De opgang van deze genealogische, identitaire literatuur was blijkbaar het antwoord op de terroristische dreiging. De botsing van de beschavingen, zoals die iconisch met nine eleven begon, leidde tot zelfonderzoek. De laatste jaren, zeker in de romanliteratuur, deed het identitaire verhaal in de veranderende gendercontext van zich spreken. De spannendste boeken, ook in de Nederlandstalige letteren, zijn nu vaak van transgenders of niet-binaire auteurs.
Denk maar aan het succes van Marieke Lucas Rijnevelds beide romans De avond is ongemak en Mijn lieve gunsteling, en de huidige buzz rond debutant (m/v/x) Sofie Tobi Lakmakers De geschiedenis van mijn seksualiteit. In zekere zin stond Marjolijn Februari, die nu als Maxim Februari door het leven gaat, aan de wieg van deze nieuwe identitaire wending in de Nederlandstalige letteren. De aparte sensibiliteit van het ‘eigen’ vloeibare geslacht is nu de inzet van de literatuur geworden. Daar kan het woke discours van Black Lives Matter of van de migrantenidentiteit tussen twee culturen ook nog wel bij.
Reservaat voor gelijkgezinden
De impact van nine eleven leidde dus tot een extreme fragmentering van het wereldbeeld. Grote verhalen worden meer en meer afgezworen. Het is blijkbaar zaak om de eigen stek in die grote boze wereld te herontdekken: van je huidskleur of je sekse. Literaire navelstaarderij is daarbij niet denkbeeldig. Straks dreigen de letteren tot een ‘subsubcultuur’ te degraderen en te verschrompelen tot een reservaat of safe space van én voor gelijkgezinden. Te vergelijken met de nichestatus van off off
Frank Hellemans
CORONA & CENSUUR
E COMMENTAAR
*
Herinnert U zich de tijd dat onze Germaanse Druïden op grote afstanden onderlinge vergaderingen belegden en zich daarvoor op hun eentje door de lucht verplaatsten? Hun energie? ‘n Voorraadje waterstof in een of ander draagbaar tasje, netjes gerangschikt naast hun mondvoorraad voor onderweg en de nodige zelf-gestookte mede als heilsdronk op de goede afloop.
Morgen of overmorgen bijeenkomst ergens boven de Moerdijk tussen de Voorlopige Nederlandse en de Vlaamse Regeringen?
Ja Ja, de Geschiedenis herhaalt zich voortdurend en in Antwerpen zijn ze toch ook al aan de waterstof-tanks toe?
Vorige week stond er in The Economist, waarop ik een abonnement heb, een artikel van niemand minder dan Henry Kissinger, de minister van Buitenlandse Zaken onder President Nixon en de man die er voor zorgde dat deze Nixon, ondanks het Watergate schandaal, zowat de beste Amerikaanse president was op buitenlands gebied na WO II. Niet voor niks sprak men wel eens van ‘Nixinger’. Hij maakte een einde aan de oorlog in Vietnam, knoopte weer diplomatieke betrekkingen aan met het China van Mao en zorgde voor een eerste ontdooiing in de betrekkingen met de Sovjet Unie, die leidden tot het einde van de Koude Oorlog.
Rechtuit gezegd, ik schrok even toen ik het verhaal las, want dacht dat de man al lang niet meer onder ons was. Maar dat is hij dus wel en zelfs op zijn 98ste nog in staat tot het schrijven van boeken, waarvan er binnenkort nog twee uitkomen.
Het loont misschien wel eens de moeite te weten hoe deze echte éminence grise van de internationale politiek reageert op de terugtrekking van ‘zijn’ Amerikanen uit Afghanistan . Hier komt het:
‘Als de VS de levens van hun soldaten en hun internationale prestige op het spel zetten met een buitenlandse interventie, moeten ze daarbij strategische efficiëntie en politieke haalbaarheid combineren. De aanval als reactie op 9/11 beantwoordde daaraan, het idee om in een zo complex feodaal land als Afghanistan een moderne democratische staat op te zetten niet, omdat dat tientallen jaren vergt en het Amerikaanse volk zo’n lange investering in middelen en mensen niet blijft ondersteunen. En je terugtrekken uit zo’n wespennest doe je niet bruusk en met grote statements, maar geleidelijk en met grondig diplomatiek overleg met je bondgenoten’.’
‘Pak vast, Slow Joe’, zou ik zeggen, zeker voor die laatste zin.
*
*
WALLONIË KRIJGT 7,1 MILJARD VAN VLAANDEREN EN BRUSSEL
*
Vandaag om 13:11
*
Jaarlijks stroomt via de federale begroting en de sociale zekerheid 7,1 miljard euro naar Wallonië. Zowat 6,2 miljard ervan komt van Vlaanderen, 800 miljoen van Brussel, becijferde de Nationale Bank.
De Nationale Bank onderzocht de financiële stromen tussen de gewesten in ons land die lopen via de federale begroting en de sociale zekerheid, en die het gevolg zijn van fiscale en sociale heffingen enerzijds, van federale en sociale uitgaven anderzijds, en van dotaties die de federale overheid toekent aan de gemeenschappen en gewesten.
Per saldo ontvangen de inwoners van Wallonië door die herverdeling gemiddeld 1.900 euro. Vlaanderen draagt per inwoner 900 euro daarvoor bij, Brussel per inwoner 800 euro. De bedragen die de Nationale Bank vermeldt, zijn van dezelfde grootteorde als genoemd in een studie begin dit jaar gemaakt op het kabinet van Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA).
Demografische en sociaal-economische verschillen liggen aan de basis van die financiële stromen, stelt de Nationale Bank. Brussel heeft bijvoorbeeld een jongere bevolking, en daarom gaat verhoudingsgewijs minder geld voor pensioenen en gezondheidszorg naar dat gewest.
"Door de vergrijzing, die vooral in Vlaanderen speelt, is de herverdeling tussen de gewesten de afgelopen jaren verminderd. "
NATIONALE BANK
Vlaanderen heeft een bloeiender economie en de activiteitsgraad van de bevolking is er hoger. De Vlaamse inwoners betalen daardoor relatief meer belastingen en sociale bijdragen, en doen minder een beroep op werkloosheidsuitkeringen.
Door de vergrijzing van de bevolking, die vooral in Vlaanderen speelt, is de herverdeling tussen de gewesten de afgelopen jaren verminderd, zegt de Nationale Bank. Sinds 2003 ontvangt Vlaanderen meer geld voor pensioenen en gezondheidszorg dan het daarvoor bijdraagt.
" De Nationale Bank bekeek ook het belang van de federale transfers per provincie. Daaruit blijkt dat Limburg en West-Vlaanderen netto-ontvangers zijn van het federale budget."
De zesde staatshervorming, waardoor een aantal bevoegdheden in 2014 verhuisden van het federale niveau naar de gewesten, heeft geen noemenswaardige impact gehad op de totale herverdelings stromen. Er kwam toen weliswaar een einde aan de herverdeling via sommige federale uitgaven, zoals de kinderbijslag. Maar dat werd gecompenseerd via dotaties van de federale overheid aan de gewesten en de gemeenschappen.
Vlaams-Brabant
De Nationale Bank bekeek ook het belang van de federale transfers per provincie. Daaruit blijkt dat Limburg en West-Vlaanderen netto-ontvangers zijn van het federale budget. Voor West-Vlaanderen komt dat door het hoge aantal gepensioneerde inwoners. Vlaams-Brabant is de grootste nettobetaler.
In Wallonië is enkel Waals-Brabant een nettobetaler. De andere Waalse provincies zijn netto-ontvangers, met Henegouwen op kop. Daar krijgen de inwoners netto gemiddeld 3.000 euro.
De financiële herverdeling tussen de gewesten in België is in internationaal perspectief al bij al relatief gematigd, zegt de Nationale Bank. Het Waals Gewest ontvangt bijvoorbeeld minder dan het noorden van Nederland, of de deelstaat Saksen-Anhalt, deel van het voormalige Oost-Duitsland, in Duitsland.
Stefaan Michielsen
*
WEINIG COHESIE BINNEN DE VIVALDI REGERING.
*
Foto van oktober 2020 maar gisteren debateerden ze voor het eerst sinds lang bij Voka Voorzittersdebat.
Voorzittersdebat voorspelt woelige politieke herfst
'Het beweegt, maar helaas in de verkeerde richting'
Verslag - 07/09/2021 Filip Michiels - Leestijd 7 minuten
-
Met een live debat tussen de zes Vlaamse partijvoorzitters trapte werkgeversorganisatie Voka het nieuwe politiek-economische werkjaar gisterenavond definitief op gang. Mocht u er nog aan twijfelen: het belooft een bijzonder explosief politiek jaar te worden.
Van de kernuitstap over het arbeidsmarktbeleid tot de pensioenhervorming: in elk dossier botsen de visie van Meyrem Almaci (Groen) – en in mindere mate Conner Rousseau (Vooruit) – haast frontaal op het discours van Egbert Lachaert (Open VLD) en Bart De Wever (N-VA). En dat wordt lastig als je ofwel in eenzelfde regering zit ofwel vanuit het Vlaamse en federale niveau verordeeld bent om samen te werken.
Molenstenen rond de nek van Vivaldi
Even pro memorie: in 2003 besliste de toenmalige paarsgroene regering Verhofstadt over de kernuitstap. Twee jaar eerder lag de paarse regering Verhofstadt ook aan de basis van het zogenaamde Zilverfonds, een financiële buffer om de stijgende kosten van de vergrijzing op te vangen. Respectievelijk 18 en 20 jaar later hangen uitgerekend deze twee dossiers nog altijd als loodzware molenstenen rond de nek van de Vivaldi-ploeg, zo bleek gisterenavond in Brussel. Veel treffender kan wellicht niet geïllustreerd worden hoe doodziek de politiek in dit land wel niet is, en hoe groot de nood is aan een radicale trendbreuk in de wijze waarop het beleid ook op langere termijn wordt uitgetekend.
Joachim Coens en – verrassend genoeg – ook Conner Rousseau kozen vaak voor het veilige maar ook wat wollige midden
Over de ruwe contouren van die trendbreuk bleken Bart De Wever en Egbaert Lachaert het gisterenavond opvallend vaak eens. Joachim Coens en – verrassend genoeg – ook Conner Rousseau kozen vaak voor het veilige maar ook wat wollige midden. Meyrem Almaci en Tom Van Grieken dekten de linker- en rechterflank af.
Stilstand
‘Het beweegt, maar helaas wel in de verkeerde richting,’ liet Bart De Wever zich ergens halverwege het debat ontvallen. ‘Op dit moment is de stilstand – bij gebrek aan cohesie binnen Vivaldi – wellicht het beste wat ons kan overkomen.’ Daarmee vatte hij wellicht ook meteen de frustratie aan de Vlaamse rechterzijde samen over de pensioenplannen van de PS en over het gebrek aan hefbomen om het arbeidsmarktbeleid in Vlaanderen en Wallonië te differentiëren. Niet toevallig twee thema’s die ook bij de aanhang van Open VLD zeer gevoelig liggen en waarmee hij ook bij het publiek van werkgeversorganisatie Voka ongetwijfeld punten scoort. Al gaf De Wever meteen ook toe dat we ook in Vlaanderen zeker nog niet al te hoog van de toren moeten blazen.
‘Ruim 22 procent van de actieve Vlamingen werkt niet, en daarmee zitten we pal op het Europese gemiddelde. Daar staat natuurlijk wel tegenover dat in Brussel en Wallonië ruim dertig procent van de bevolking die perfect kan werken gewoon thuis zit. En dus moeten we eindelijk eens maatregelen treffen die daarop inspelen,’ klonk het. En opvallend: zelfs in het hol van de leeuw sloot De Wever niet uitdrukkelijk uit dat ook de Vlaamse jobbonus – bedoeld om het financiële verschil voor laagverdieners tussen inactiviteit en werken groter te maken – daarbij op de schop moet. Die bonus is nochtans vastgelegd in het regeerakkoord, en staat ook zeer hoog op het wenslijstje van de Vlaamse werkgevers. ‘De situatie op de arbeidsmarkt is na corona grondig gewijzigd, daar durf ik voorlopig nog geen uitspraken over te doen.’
Hete brij
Op de vraag of broodnodige structurele hervormingen geen utopie waren, met de PS aan de knoppen van het federale werkgelegenheidsbeleid, draaide Egbert Lachaert handig om de hete brij heen. ‘We kunnen niet anders,’ klonk het. ‘In het regeerakkoord zijn we inderdaad overeengekomen om een aantal sociale uitgaven te laten stijgen, maar dit zal enkel lukken als we meer mensen aan de slag krijgen en hen ook langer aan het werk kunnen houden. Doen we dit niet, dan zal Europa onze begroting nooit goedkeuren. Zonder diepgaande arbeidsmarkthervormingen, komt er ook geen Europees relancegeld onze richting uit.’
Toen Conner Rousseau op zijn beurt de vraag voor de voeten geworpen kreeg of zijn Waalse zusterpartij zich niet eerder tot een remmende factor dreigde te ontpoppen bij de broodnodige arbeidsmarkt- en pensioenhervormingen, maakte hij er zich met een kwinkslag van af. Al kon een aandachtige waarnemer zich tot niet van de indruk ontdoen dat ook Rousseau stilaan overtuigd is van een andere aanpak, en dat de violen tussen de PS en Vooruit op dat vlak nog helemaal niet gestemd zijn.
In Vlaanderen ligt de werkloosheidsgraad vandaag op 3,3 procent, in Wallonië loopt die op tot ruim 7 procent
Tom Van Grieken wees – niet geheel verrassend – op de enorme sociaal-economische kloof tussen Vlaanderen en Wallonië. ‘De NV België is een bedrijf met twee dochterondernemingen. In Vlaanderen ligt de werkloosheidsgraad vandaag op 3,3 procent, in Wallonië loopt die op tot ruim 7 procent. Als één dochteronderneming zo slecht bestuurd wordt, haar verantwoordelijkheid nooit opneemt en bovendien ook nog constant om vers geld komt smeken bij de andere dochteronderneming, dan ziet iedereen toch in dat zo’n model onhoudbaar is?’ En dus, zo concludeert de Vlaams Belang-voorzitter, is een splitsing van de sociale zekerheid de enige werkbare optie.
Geld in brand steken
Dat ook Egbert Lachaert niet bepaald laaiend enthousiast is over de plannen voor de pensioenhevorming die PS-excellentie Karine Lalieux vorigz vrijdag lanceerde, was afgelopen weekeind al duidelijk geworden. Toch verdedigde hij gisteren de beslissing van premier De Croo om het dossier nu eerst even te laten afkoelen alvorens het binnen de regering op tafel te leggen. Waarop Conner Rousseau de vraag kreeg wat ‘zijn’ minister Frank Vandenbroucke – in een vorig leven nog voorzitter van de vergrijzingscommissie – dan wel dacht van de plannen om na tien jaar al een minimumpensioen toe te kennen. Hij kwam niet verder dan een ontwijkend antwoord. ‘Heeft er iemand al teksten gezien?,’ klonk het. ‘Wij willen dat het minimumpensioen de hoogte ingaat, maar geef ons even de tijd om de rest nog wat grondiger te bestuderen.’ Toch een wat magere repliek voor een partijvoorzitter die een door vriend en vijand erkende pensioenexpert in eigen rangen heeft.
Nu nog met een pensioen bonus zwaaien of de effectieve pensioenleeftijd verlagen, dat is gewoonweg geld in brand steken.
Zoals wel vaker duwde vooral Bart De Wever op de plek waar het het meest pijn deed. ‘Bij aanvang van Vivaldi werd de extra kost van de vergrijzing op kruissnelheid al ingeschat op zomaar eventjes 26 miljard euro per jaar. Intussen is dat prijskaartje nog wat hoger opgelopen. Politici die vandaag voorstellen lanceren waardoor die pensioenkost nog verder zal oplopen, zouden hier vandaag met pek en veren de zaal moeten worden uitgejaagd. En uitgerekend Frank Vandenbroucke besefte dit bijzonder goed, en had in de vergrijzingscommissie al heel wat zinnige voorstellen uitgewerkt om die pensioenkost in te perken. Nu nog met een pensioen bonus zwaaien of de effectieve pensioenleeftijd verlagen, dat is gewoonweg geld in brand steken.‘ Rousseau deed er het zwijgen toe en grimaste even.
**
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Als U tot hier gelezen heeft en Uw bloeddruk is nog niet te hoog, veradem dan even. Liefst met op de achtergrond zachte klassieke muziek. Zlergeen strijdliederen doen weergalmen:de Belgische Statsbuiligjeid ligt op de loer. Herlees gewoon wat ’n Henegouwer maandelijks toucheert in vergelijkijng met Uw eigen schamel pensiooeentje: ween dan van spijt. Doe lijk Albrecht Rodenbach: ween, en werp Uw kroon naar Spiessens.
68 – GOD MAAR OOK DE MENS IS EEUWIG WANT IEDER IS EEN GOD IN ’T DIEPST VAN ZIJN GEDACHTEN
DINSDAG 7 SEPTEMBER 2021
*
500668 – GOD MAAR OOK DE MENS IS EEUWIG WANT IEDER IS EEN GOD IN ’T DIEPST VAN ZIJN GEDACHTEN
I N H O U D
En wij maar filosoferen over de meest onzinnige onderwerpen: kolen, gas of kosmische stralingen. Terwijl Broeksama blad dag en nacht als door alles weg-vretemde aardwormen wordt opgepeuzeld.
‘House Milking’; Huisjesmelkerij, zou U het kunnen noemen. Want deze koe geeft melk, geloof me.
Zij, de graaiende gabbers die dat alles ‘otganiseren’, Eurocraten, Kosmotieten, Araben, Chinezen, Marsmannetjes of Plutoceraten? Ze vingeren zich rijk in het openbaar op de Brussese Grote Markt. Komen daardoor in beeld en worden dus nig rijker.
Om het even hoe: de Vlaamse Overheid, dat staat als een paal boven het water van de ceervuilde Zenne, heeft dus voorgoed de kans verkeken om dat Origineel Vlaams Grondgebied als één geheel aan de meest biedende te presenteren. KASSA !! KASSA !! KASSA !! %et daat bovenop: eeuwuige vriendschap vanwege de gelukkuge koper.
Hadden die dat gedaan, dan zwommen we nu in de weelde. Was de pensioen- herorming niet eens nodig geweest en hadden we de Francofonen met een verguld kluitje in het riet kunnen sturen.
Let dus op mijn woorden: daar komen vodden van.Methoogstens hier en daar een Italiaanse porno-ster tussen de ramen… Staat er immers nie geschreven, dat de mens niet alleen van poen leeft?
Ooit heb ik al eens een blog geschreven over het feit dat wij in West-Europa om de oren worden geslagen wegens de plastic afval die we produceren en wegwerpen, terwijl men zich in de rest van de wereld – en zeker in Afrika en Azië – daar niet veel van aantrekt. Eenzelfde scenario speelt zich af op het gebied van het delven, verwerken en verbranden van steenkool.
Terwijl men bij ons koolmijnen en steenkoolcentrales sluit, worden er elders nog ontgonnen en dit ondanks het feit dat zo’n 45% van de wereldwijde broeikasuitstoot daarvan het gevolg is. De reden daarvoor is dat de opmars van hernieuwbare groene stroom nog altijd tekort schiet om het meerverbruik aan elektriciteit te compenseren. De prijs van steenkool staat vandaag zelfs op het hoogste niveau sinds 2008. Die prijs heeft te maken met de productie van staal en vooral elektriciteit en laat dat laatste nu dat zijn wat de economie straks nóg meer nodig zal hebben. Dat laatste geldt vooral voor China dat in de eerste zes maanden van 2021 meer stroom verbruikt heeft dan in 2019, toen er zelfs daar van corona nog geen sprake was. Dat land is nu nog verantwoordelijk voor 53% van het wereldwijde steenkoolverbruik en denkt er pas aan in 2060* klimaatneutraal te worden. Ondertussen worden er daar nog wel plannen gemaakt voor zo’n 40 nieuwe steenkoolcentrales.
En wij ons maar druk maken als hier iemand zijn open haard teveel zou gebruiken...
---
Het is gemakkelijk van alles en nog wat te beloven tegen 2040, 2050, 2060 of later. Wie van de politiekers die tegen die data iets beloven, zal er dan nog in functie zijn?
*
BIJNA HELFT BRUSSELSE AIRBNB-WONINGEN IN PROFESSIONELE HANDEN
45 procent van de Airbnb-verblijven in Brussel wordt aangeboden door professionele spelers of investeerders. Dat heeft onvermijdelijk een effect op de lokale huurmarkt.
-
Slechts de helft van de Brusselse Airbnb-‘hosts’ voldoet aan de oorspronkelijke deel economie filosofie van Airbnb. Dat concludeert de Vrije Universiteit Brussel (VUB) na een onderzoek van het voltallige aanbod van het verhuur platform in de hoofdstad.
De onderzoekers maakten een analyse van het Brusselse Airbnb-landschap in 2019, toen het toerisme nog op volle toeren draaide. In dat jaar werden 11.427 woningen aangeboden op het online verhuurplatform. Omdat Airbnb geen data vrijgeeft over de hosts, blijft de identiteit van de aanbieders achter die huizen of appartementen onduidelijk.
Maar door verschillende datasets te combineren kon de VUB vier profielen van verhuurders onderscheiden. 'Per ‘host’ keken we naar het aantal woningen, de duur van de verhuurperiode en de locatie van de woningen', zegt Pieter-Paul Verhaeghe, professor sociologie aan de VUB en een van de onderzoekers.
De essentie
De VUB heeft de Airbnb-markt in Brussel in kaart gebracht en onderzocht wie de verhuurders zijn.
16 procent van de hosts verhuurt drie of meer verblijven tegelijk voor korte periodes. 29 procent verhuurt een of twee woningen voor meer dan 120 dagen per jaar.
Volgens de VUB zijn dat vrijwel zeker bedrijven en investeerders, die zo druk uitoefenen op de reguliere woningmarkt. Het precieze effect wordt onderzocht in een volgende fase van de studie.
Professionele spelers
34 procent van de hosts voldoet aan het idee waarmee Airbnb in 2008 begon: zij bieden af en toe voor enkele dagen een kamer in hun woning aan voor toeristen. 21 procent biedt wel de volledige woning aan voor verhuur, maar voor minder dan 120 dagen per jaar.
De verborgen business achter uw Airbnb-adresje
De laatste twee categorieën van hosts zijn volgens de onderzoekers vrijwel zeker professionele spelers. 16 procent biedt drie of meer huizen of appartementen tegelijk aan voor kortverhuur. 'Het kan bijna niet anders of dat zijn bedrijven die gericht woningen opkopen om te verhuren via Airbnb', zegt Verhaeghe. '32 hosts bieden zelfs tien of meer appartementen aan op hetzelfde moment. En net die woningen zijn sterk geconcentreerd in de toeristenbuurt rond de Grote Markt of bij de Europese instellingen.'
" Per host keken we naar het aantal woningen, de duur van de verhuurperiode en de locatie van de woningen. Zo kwamen we tot vier verschillende profielen van verhuurders. "
Pieter-Paul Verhaeghe
Professor sociologie (VUB)
Nog eens 29 procent biedt een of twee huizen aan voor meer dan 120 dagen per jaar. 'Die beschouwen we als investeerders, individuen die een tweede of derde woning bezitten als opbrengst eigendom en die op de lucratieve Airbnb-markt aanbieden.'
Marie Van Oost
*
OOK ZONDER GOD GOEDE MORAALmogelijk
*
*
God niet noodzakelijk als draagsteen
-
Peter Hitchens is auteur van het boek The Rage Against God. Het is zijn doel om een grote misvatting te weerleggen, namelijk ‘dat het altijd mogelijk is om het onderscheid tussen goed en kwaad te kennen buiten het bestaan van God om’.
Naar aanleiding van discussie over dit boek, betoogde een christelijke moraalfilosoof zoals Hitchens dat de postmoderne waardenchaos zou zijn veroorzaakt door het wegvallen van God. ‘Waarden chaos’ wil hier zeggen dat een cultuur een hiërarchie is van waarden – atheïsme en agnosticisme zouden de draagsteen onder de leidende waarden hebben vernietigd, met de hedendaagse sociale chaos tot gevolg. ‘Zonder God geen goed en kwaad’ aldus de christelijke moraalfilosoof.
Maar is God werkelijk nodig als grondvestiging van goed en kwaad? Ik betoog in deze verhandeling dat dit niet het geval is. Uit de menselijke natuur tekenen zich leefwijzen en organisatievormen op waarbij de mens goed gedijt. De aard van de mens stuurt hem tot samenwerkings verbanden. Via deze samenwerkings verbanden voorziet hij enerzijds in zijn natuurlijke behoeften en geeft hij anderzijds gehoor aan het appel om zijn hogere wezenskenmerken te vervolmaken opdat hij boven de natuur uitstijgt.
Humanisme ligt tussen puritanisme en hedonisme
De mens is deels een dier met de noden van een dier. Tegelijk ligt het ook in het menselijke potentieel om meer van zichzelf te maken dan hij van nature is. Dit tweede aspect is het deel van het menselijke karakter dat beantwoordt aan transcendentie. De samenkomst van deze twee aspecten leidt tot een verstaan van het mens-zijn dat ik benoem als humanisme. Het ontkennen van het eerste aspect leidt tot puritanisme, het ontkennen van het tweede leidt tot hedonisme.
God als idee dient dan hooguit nog als ‘wortel en stok’ om mensen aan te zetten tot gedrag dat maatschappelijk wenselijk is
Vanuit dit humanisme denkend is het niet noodzakelijk dat God de moraal waarborgt. Als God de moraal bepaalt dan wordt de moraal grillig: God zou morgen immers goed en kwaad kunnen omdraaien, als Hij dit in Zijn almacht zo besluit. Als Hij dit niet zou kunnen, dan is Zijn almacht kennelijk begrensd door een hogere wet. Als Hij dit niet zou willen, dan kent de mens de wil van God via wetten van zedelijkheid en logica. Dan kan hij Gods wilsbeweging tot het identificeren van goed en kwaad mee voltrekken met zijn eigen verstand, ook zonder God. In beide gevallen kan de mens zijn moraliteit net zo goed op die wetten baseren zonder God als tussenschakel. God als idee dient dan hooguit nog als ‘wortel en stok’ om mensen aan te zetten tot gedrag dat maatschappelijk wenselijk is – dit is echter iets anders dan een oprecht, authentiek geloof.
Negatieve theologie leidt tot zelfbedruiping
Men kan nu tegenwerpen dat het christendom niet voluntaristisch is, maar natuurrechtelijk. Voluntarisme staat hier voor Gods willekeur. Dit klopt voor bijvoorbeeld Thomas van Aquino (1225–1274), die stelde: ‘Voor zover de mens redelijk is, is hij net als God. Bij God is 2+2 nog steeds 4, want de natuurwet drukt die redelijkheid uit.’ Later – met bijvoorbeeld de uitbraak van de pest en in 1755 de aardbeving van Lissabon – groeide de twijfel aan Gods goedheid. De negatieve theologie werd populair en dit klinkt door in Descartes’ hypothese van God als kwade genius.
Een bekend argument is dat Gods volmaakte goedheid zou doorstralen in de volmaaktheid van de schepping. Maar met hoeveel betrouwbaarheid kan een onvolmaakte mens vaststellen dat de schepping volmaakt is? Uit het opgekomen wantrouwen tegenover Gods goedheid ontstond wat de Duitse filosoof Hans Blumenberg (1920–1996) ‘Selbstbehauptung’ oftewel zelfbedruiping noemt. De mens die niet meer wacht op goddelijke tekenen maar zelf voortvarend te werk gaat in de schrijn van de natuur.
Tegenwerping door de christelijke moraalfilosoof
De christelijke moraalfilosoof zei echter dat het niet eigen is aan God om zich als een kwade genius te gedragen of mensen voor de gek te houden. De goede natuur van God zou grilligheid uitsluiten.
Maar als dit het geval is, dan is er kennelijk een hogere wet waaraan God gehoorzaamt en waarmee Hij in overeenstemming handelt. Zo niet, dan zou Gods almacht zijn grilligheid openlaten. Als Gods almacht het grillige voluntarisme uitsluit dan handelt God kennelijk volgens een logica die ook voor mensen te doorgronden is: mensen zouden immers zojuist hebben vastgesteld dat God niet kan handelen als een kwade genius.
God overslaan als tussenstap
Dit betekent dat als de christelijke moraalfilosoof het voluntarisme buiten de orde verklaart, hij daarmee een wet postuleert: een hogere richtlijn die zó universeel is, dat zelfs God zich hieraan committeert. Wij mensen kunnen ons dan net zo goed direct op die richtlijn oriënteren en God overslaan als tussenstap.
Hierop zei de christelijke moraalfilosoof dat de imperfecte mens een nabootsing is van de perfecte God, en dat hij God nodig heeft om goed en kwaad te kunnen kennen.
Maar hoe kan de imperfecte mens herkennen dat de kennis die God hem geeft wél perfect is? Wat de christelijke moraalfilosoof stelt, betekent dat een imperfect wezen kennis kan nemen van een perfectie die dat wezen overstijgt. Als dat zo is kan de mens net zo goed weer direct kennisnemen van de eeuwige morele wetten.
God, maar welk godsbeeld?
Als u er desondanks voor kiest om uw moraal op God te baseren, wie zegt dan dat het een christelijke God moet zijn? En niet bijvoorbeeld de God van Spinoza? Een keuze voor een godsbeeld is mogelijk arbitrair, gezien ieder godsbeeld een serie regels meedraagt die vooral de cultuur en de tijdsgeest weerspiegelen van de samenleving waarin dat godsbeeld is opgekomen. God zou de mens hebben geschapen naar Zijn gelijkenis maar Allah verwacht iets anders van Zijn gelovigen dan Jahweh.
Sommige godsbeelden en geloofsregels leiden tot culturen waarin je vanuit een vrije keuze welbeschouwd toch liever niet zou leven
Om niet geheel voor relativisme te hoeven capituleren (en alsnog uit te komen in een postmoderne waardenchaos) kunnen we zeggen dat in sommige samenlevings verbanden c.q. culturen de mens meer tot bloei en wasdom komt dan in andere. Sommige godsbeelden en geloofsregels leiden tot culturen waarin je vanuit een vrije keuze welbeschouwd toch liever niet zou leven. Puck van der Land heeft dit punt van de wenselijkheid van een seculiere Leitkultur uitstekend gemaakt, en ook de recente migratiebeweging ondersteunt dit. Tegen deze achtergrond blijkt dat een keuze voor een godsbeeld niet arbitrair is.
Waar floreert de menselijke potentie?
So far, so good. Maar nu blijken het floreren van de menselijke natuur, de ontplooiing van talenten en de vervolmaking van het verstand de maatstaf om een godsbeeld aan af te meten én om een hiërarchie in religies uit te roepen. Dan kunnen we het godsbeeld ook hier weer overslaan en onze moraliteit direct op de omschreven hiërarchie baseren.
Op die wijze zullen we goed en kwaad opnieuw herleiden uit de kosmische orde zoals de Oude Grieken deden. Het goede is dat wat beantwoordt aan de voorwaarde die mensen nodig hebben om tot hun recht te komen – wat betekent dat zij hun potentieel benutten. Het goede toont zich op de plaats die een ding in het universum inneemt waar het in zijn volheid kan verschijnen.
Problemen opgelost
Deze denkwijze lost problemen op waar de christelijke moraalfilosoof niet omheen komt. Hoe weet de imperfecte mens dat zijn God een logica volgt, als hij die logica – die de perfectie van zijn God bewijst – slechts via zijn God kan kennen? Of als hij God niet nodig heeft om de logica te kennen, waarom dan wel om goed en kwaad te kunnen kennen? Heidenen als Plato en Aristoteles konden uitstekend logisch redeneren – waarom zou het anders zijn met hun mensbeeld en ethiek?
De christelijke moraalfilosoof ziet de perfectie van zijn God bevestigd in het feit dat die God een logica volgt, de humanist ziet veeleer die logica
Het eindigt er altijd mee dat God een garantieprincipe wordt dat de realiteit van alle andere principes valideert. Maar zo’n principe blijft steken op het vlak van de tautologie en is in de praktijk van het proefondervindelijk handelen tamelijk waardeloos. De christelijke moraalfilosoof ziet de perfectie van zijn God bevestigd in het feit dat die God een logica volgt, de humanist ziet veeleer die logica.
Sid Lukkassen
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Nu het in onze digitale samenleving steeds duidelijker wordt, dat er, naast het onze, er nog miljoenen andere planetaire sterrenstel-sels bestaan, kan het dus niet anders, dan dat de Oneindigheid nog veel oneindiger is dan we ons tot hiertoe konden voorstellen. Oneindig wil dus zeggen, zonder einde maar dus ook zonder begin.
Zij we dus met z’n allen niet blij kortstondig tot deze Goddelijkheid te hebben behoord?
Mij persoonlijk geraakt die ene zin uit het Oude Testament maar niet uit de geest. Andere verre planeetbezoekers wilden namelijk niet eens meer terug, omdat ze zagen dat de dochters der mensen mooi en bevallig waren.
*
*
Hoerbij past enerzijds wel ‘n dikke mercie voor het comploment, maar anderzijds is er dus weer zoveel intelligentere concurrentie bijgekomen…En daar zijn vooral onze ver-Christelijkte Eva’s veel beter door geworden. Ze lopen nu school en kunnen zelfs, wat bij de Talibannrs niet eens kan, Mini Ster worden.
500667 – ALS HET WERKEN ER OP ZIT, ZTTTEN WE ONS KAPOT OP HET WERK
ZONDAG 5 SEPTEMBER 2021
*
*
500667 – ALS HET WERKEN ER OP ZIT, ZTTTEN WE ONS KAPOT OP HET WERK
I N H O U D
Ach, die pensioenen! Te weinig om te overleven en teveeel om U van honger te doen creperen. Want wie niet werkt, ja dat zelfs nooit gerwild heeft, moet toch ook in leven kunnen gehouden worden. Dat is toch de voornamste bestaansreden van het socialisme: het geld halen waar het zit. Om de simpele mensen wat wijs te maken, werd hiervoor zelfs het wetebschappelijk woord ‘Ttansfers’ uitgevonden: het code woord voor JAARLIJKS 16 à 18 milliatd Euro uit onze Vlaamse zakken naar beneden onder de Taal- Armoe- & Pretentiegrens te zenden.
-
Samen met het Heropenen der Nieuwe Bewaarscholen op 1 September, is de jaaelijkse hernieuwbare staats-vaudeville ook weer van start gegaan. Het parlementairverlofgeld is op, door de mangel gedraaid, en alle porno-lieven zitten weer veilig opgeborgen in de kast. De rust van de Modale Burger is meteen voorbij, want er moet weer brstuurd worden. Diy is= de knoeiboel ,og meer in de knoei draaien. Crootje heeft de muizenstille hetze overleefd, de medeolichtige persmuskieten wachten nu op hun Judaspenning. Afleiding is dus gewenst.
De Blaiwe Eerste Mechelaar zet plots de Gemeentebesturen tegen elkaar op. Zodat die, net als alle andere Hogere Brsturen kunnen onderling beginnen ruzie maken ipv hu zaken zo goed mogelijk te besturen.
Niet ‘OOrnung muss sein’, maar gekibbel. Want zo kan het belangrijksste, het Vlaams Belang van de Burger, onder de mat blijven rotten.
We gaan een hete politieke herfst tegemoet en dit keer niet met discussies en mogelijke stakingen vanwege de vakbonden, maar wel tussen meerderheid en oppositie én binnen de federale regering zelf.
Het startschot werd daarbij vrijdag gegeven door Karine Lalieu, een van de drie pasionarias van de PS in de Paarsgroen+ regering. De andere twee zijn Eilane Tillieux, voorzitster van de Kamer en Ludivine Dedonder van Defensie. Zij lijken in de eerste plaats de PS-verdediging te vormen tegen de steeds grotere druk op links vanwege de Waalse communisten. Daarbij lijkt ook de PS steeds linkser te worden. Om het met de woorden van Franz-Joseph Strauß zaliger te zeggen dreigen ze straks zo links te worden ‘dat links van hen alleen nog de afgrond gaapt’.
I.v.m. de pensioenhervorming, samen met de hervorming op Financiën, de relanceplannen en de kernuitstap heeft Lalieu alvast een schot voor de boeg gegeven dat kan tellen en dit dan nog via de media, zonder enig overleg buiten haar partij, regering noch parlement.
Om de pensioenen ook vooral na het toekennen van het minimumpensioen op 1.500 euro betaalbaar te houden, mikt men tegen 2024 op een werkzaamheidsgraad van 80%. In concreto betekent dat 5,3 miljoen mensen aan de slag t.o.v. 4,7 miljoen nu. Met al meer dan 90 knelpuntberoepen in Vlaanderen - waar de werkzaamheidsgraad op 75% ligt - is het maar da vraag waar men die mensen gaat vinden. En dan hebben we het nog niet gehad over Wallonië en Brussel, met respectievelijk slechts 65 en 61% aan werkzaamheidsgraad.
Ondertussen heeft Paarsgroen+ al besloten tegen half oktober de Begrotings- en relancepunten aan te pakken en de bespreking over de pensioenhervorming uit te stellen tot december. Rekening houdend met de extra kostprijs van zo’n 15,5 miljard euro vanaf 2024, zou het wel St Juttemis kunnen worden.
---
Terloops nog even dit:
De gemiddelde loopbaan in België is slechts 34 jaar en houdt geen rekening met de groeiende levensverwachting. Het kan dus alleen maar erger worden…
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
De drie méér dan Linnxse afgrond duiikers zijn, dank zij de Guvenaalse precisie, ten eeuugen dage gearchiveerd in onze archieven.. De Hasseltse KanaaldUiker – even over de rand teveel naar Linx uiygeweken? - verheugt zich op voorhand al op het weerzien. En verder mogen we verhopen, dat de Eeuwuge Rust hen zal bevallen. Liefst, voor wat betreft onze Vlaamse zielerust, zonder maandelijkse uitkering daarbij.
Vlaanderen, namelijk, wacht niet op pensioenen, maar op WERK en nog meer op WERLVOLK.
LALIEUX: 'PENSIOENVOORSTEL VALT BINNEN KADER REGEERAKKOORD'
'Mijn voorstel van pensioen hervorming valt binnen het kader van het regeer akkoord en is zowel financieel als sociaal haalbaar.' Dat benadrukt minister van Pensioenen Karine Lalieux (PS).
-
Dat verklaarde Lalieux zondag in De Zevende Dag op Eén. Ook Open Vld-voorzitter Egbert Lachaert kwam aan het woord. Hij verwacht nog zware discussies en clashes binnen de regering over het pensioenplan.
Lalieux verdedigde haar beslissing om haar voorstel via de media te lanceren. De coalitiepartners hebben eerder al voorstellen gelanceerd. 'Dit is een voorstel, waarover nu onderhandeld dient te worden', stelde ze.
De minister beklemtoonde dat haar plan wel degelijk betaalbaar is. 'We hebben projecties gemaakt met voorzichtige vooruitzichten. Zo is er geen rekening ghouden met de stijgende werkzaamheidsgraad en de hogere productiviteit door het herstelplan. Uit de projecties blijkt dat de kost neutraal is in 2040', vervolgde Lalieux, die het niet eens was met de kritiek van de liberale partijvoorzitters Georges-Louis Bouchez (MR) - 'hij heeft de cijfers nog niet gezien' - en Lachaert - 'hij houdt geen rekening met de vrouwen door 20 gewerkte jaren naar voor te schuiven voor de toegang tot het minimumpensioen'.
Minister Lalieux verwacht dat de discussies rond haar plan tot spanningen binnen de regering zullen leiden. Maar ze voegt daaraan toe: 'We hebben in andere dossiers onder dergelijke omstandigheden successen geboekt.' Ook Lachaert voorspelde 'discussies en clashes'.
De Open Vld-voorzitter verdedigde zijn voorstel om 20 gewerkte jaren te vragen 'op een ogenblik dat er in de knelpuntberoepen duizenden vacatures zijn'. Een werkloze die een oplossing of job weigert, moet gesancioneerd worden. 'De economie kan groeien, maar die groei wordt afgeremd door een tekort aan werknemers.'
Lachaert wees erop dat in het regeerakkoord ook een hervorming van de arbeidsmarkt voorzien is, iets wat ook Europa eist. 'De inkomsten hiervan zijn voorzien in de tabellen bij het regeerakkoord', aldus de Open Vld-voorzitter. 'We moeten meer mensen aan de slag krijgen nu de economie oververhit geraakt.'
Voor Vlaams Belangvoorzitter Tom Van Grieken is het pensioenplan niet gefinancierd, 'dus wordt het betaald door de Vlamingen'. Een minimumpensioen van 1.500 euro bruto is een goede zaak en ook de bescherming van de vrouw is positief, zei hij. Vlaams Belang is voorstander van het beperken van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd.
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
Oei amaai, daar negint het gekissebis…..
Stel U even voor Van Grieken aan het woord in De 7de Dag. %ocjt, zonder onderbroken te worden, zelfs uitspreeken!!!
Teke aan de wand, of Hamve Draai Recjts bij de VRT?
Ja, Ja, de voorzieingieeid is de Moeder svan de Wijsheid…
Volgens Raoul Hedebouw is Vivaldi een rechtse regering. Volgens Peter De Roover en Barbara Pas is ze een linkse. In werkelijkheid is deze zeven dwergenregering een zootje vittende Vivaldioten met profileringsdrang.
Dit gouvernement verzinnebeeldt de impotentie van de klassieke politieke partijen om voor dit complex land oplossingen te bieden. Ze blijven steken in een moeras van ideologische prietpraat binnen een electorale retoriek van diametrale dogma’s langs beide zijden van de taalgrens. De stemmen oogst verdrijft de logica van goed bestuur. Het particularisme van de politieke protagonisten en de vuige particratie maken dan weer dat Vivaldi euthanasie pleegt op een doodgeboren kind.
Pensioenplan zonder centen
Neem nu het pensioendebat. Een lallende Lalieux gooit met de fanfare voorop een niet becijferd diamanten Zilverplan op tafel. Maar dat is niet het meest hallucinant Vivaldiotisme. De inhoud is dat. Ze stuurt ons op vervroegd pensioen op 60 jaar, maar betaalt ons daarna extra om verder te werken. Zo kan je een pensioenbonus van 100 euro per maand verzamelen. Gelukkig mag Lalieux sinds 1 september voor 11 euro naar de psycholoog. Daarnaast krijg je al een minimumpensioen als je tijdens je leven 10 jaar van 104 werkdagen presteerde, studentenjob inbegrepen. Joepie. Nog voor ik afgestudeerde had ik mijn minimumpensioen binnen. Ik had mij eigenlijk een loopbaan aan den dop kunnen permitteren. U leest het goed.
Socialisten zijn genetisch niet in staat om de tering naar de nering te zetten
Dit is een sinterklaasplan en dit nog vóór Halloween. Het is nog eens een rondje grabbelen in de zak van Zwarte Piet, excuseer anderskleurige piet. Dat is nochtans niet wat we nodig hebben. Och, we weten het eigenlijk al lang. Socialisten zijn genetisch niet in staat om de tering naar de nering te zetten of om te sparen. Ze zijn het equivalent van iemand met een gat in zijn hand. En als ze dan al eens geld teveel hebben dan verbranden ze het. Nietwaar freaky Frank.
Zilverfonds
Wie herinnert zich niet de schamele poging tot sparen van lullificator par excellence, Johan Vande Lanotte. Het Zilverfonds. Het was een poging van socialisten tot sparen om de vergrijzing van de bevolking op te vangen en de pensioenen betaalbaar te maken. We zijn met z’n allen eerder versneld grijs geworden van het staren naar de bodem van het spaarvarken van de keizer van Oostende. We betalen op vandaag nog altijd voor zijn begrotingscamouflage van begin deze eeuw. Tegenwoordig helpt Johan Vande Lanotte advocaat Walter Van Steenbrugge met het verliezen van rechtszaken en het verdedigen van oplichtende politici.
Tabula rasa
Terug naar de pensioenen. We hebben een transparant plan nodig dat via duurzame maatregelen de betaalbaarheid van onze pensioenen garandeert. Er worden minder kinderen geboren, we studeren langer en we leven langer, wat maakt dat we minder mensen hebben die bijdragen voor steeds meer pensioenen. We moeten dringend de pensioentafel schoonvegen en ze hernieuwd dekken.
De vraag is kan dit met een bende vittende Vivaldioten waar kiesdrempelvrees overheerst
Een tabula rasa om vervolgens naar simpele, duidelijke en betaalbare regels, wars van uitzonderingen te evolueren. De vraag is kan dit met een bende vittende Vivaldioten waar kiesdrempelvrees overheerst, het stemmen telraam primeert en profileringszucht zich manifesteert. Neen. Nooit. Nimmer.
Pietendiscussie over linkse leerkrachten
De Maoïstische kliklijn van Filip Brusselmans en het activistisch stigmatiseren van leerkrachten door Tom Van Grieken bevestigen de communistische tirannieke tornado met indoctrinaire neigingen die door het Vlaams Belang raast. Zou er een Kartel VB/PVDA in de maak zijn? Ik denk het niet, maar ik gruwel toch van kliklijnen zoals die van Brusselmans.
Ik niet alleen want ook de privacy commissie heeft vragen. Brusselmans zit trouwens met een belangenconflict. Vertolkt hij als voorzitter van de jongeren de ideeën en belangen van de jongerenbeweging? Of als Vlaams parlementslid deze van zijn moederpartij, het Vlaams Belang? De Vlaams Belang jongeren zijn daardoor niet onafhankelijk en hangen door het dubbel petje van Brusselmans vast aan de doctrine van de moederpartij. We goed gezien Tom! Zo loopt je jongerenbeweging netjes in de pas.
De TikTok-demarche van Van Grieken kreeg aandacht door het ‘klein pietje’-verwijt van Gwendolyn Rutten. De grote vraag is: hoe kent Gwendolyn de omvang van de fallus van Van Grieken? Zijn er partij-overschrijdende orgies in het parlement of is de vrouw van Tom een goede vriendin van Rutten? We zullen het niet snel te weten komen, maar het intrigeert me wel. De pieten discussie van de zwarten — voor de wokies: met zwarten verwijs ik niet naar kleurlingen maar naar Vlaamse collaborateurs uit WOII — werd zo een hot item op Twitter.
Opmerkelijk in dit debat was ook dat voor één keer Conner Rousseau en Ben Weyts haatspraak als vrije meningsuiting definieerden. Het Vlaams Belang verwijten een paramilitaire organisatie te zijn die moordend en verkrachtend een land verovert om vervolgens vrouwen als tweederangsburgers te gaan behandelen, wel deze stigmatiserende, polariserende en vooral diep beledigende haatspraak mocht deze keer wel. Ze zijn niets als niet hypocriet.
CORONA & CENSUUR
VRIJE COMMENTAAR
*
De Grote tot zeer Grote zelfverklaarde Leiders van die zestal mini-partijtjes van tegen en onder de kiesdrempel, die samen één Minderhdis-Blok vormen tegen de Meerderhed in ons Apenland, zien dus met Argus-ogen de Veerkiezingen naderen.
Francofinia, zowel de crimineel-crapuleuze ge-islamiseerde Hhoofdstad Broeksalabd als de Overgestroomde Gebieden in de bergen, liggen in duigen. Er zijn trouwens geen liefhebbers om het puin te ruimen.
In plaats van haar koninklijke vader te willen opvolgen, zou ons Betty beter nu al haar C4 aanvragen. Op die manier vormt ze geen uitzondering op d rest van haar trouwe aanhangers.
Vlaanderen kan niet eeuwig blijven wachten. Meer dan 100 jaar na de Koninklijke Belofte, als ze aan het IJzerfront maar dapper wilden liggen sneuvelen, de Vlamingen dan, na de oorlog GEKIIJK zouden gesteld worden in hun rechten en in de feiten.
*
Onafgezien de verkiezings-uitslag – voor zover die niet artificieel op voorhand vaststaat: Linx MOET winnen – wordt de dag na de overwinning contact genomen met Dn Haag om samen Frans-Vlaanderen geweldloos terug te annexeren, CHEZ EUX, SUR EUX MAIS SANS EUX, om binnen de 48 uur bij de EU aan te kloppen als Nieuwe Natie.
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
