De Francofone Blauwe Broederschap heeft gesproken. En idereen is dus verplicht op staande voet de smoel te houden. Auf Deutsch war das: ’s Maul halten’ of ge vliegt stante pede naar Brreendonck ‘ins Concentrationslager‘
‚ waar in feite alle Vlamingen thuishoorden. En waar, achteraf, velen ook in terecht kwmaen.
Ach, het Fort van Breendonck! Het staat er nog altijd; klaar om opnieuw te worden ingezet…
Dus geen haan die nog kraait over de Nieuwe manier om de Leiders van en Apenland onder elkaar te kiezen, en hen metee te beëdigen. Zeggende dat ze de Wetten van het Belgiscjhe Volk zullen respecteren.
Ze moeten maar daarven!
En trouwens, daar bovenop: wat is er mis met Algerije; haar thusland? Dat is toch ook ‘n Vrij Land????!! Net als wij, maar wel ’n beetje streng ‘andersgelovig’ dan wij. Iets dat vooral zeer nadelig uitvalt voor ‘Het Zwakke Geslacht’ aldaar. En dus valt het moeilijk uit te leggen, waarom daar zoveel mensen wèg willen. Is het bij ons dan – buiten dat wereldberoemd zelfs voor ’n hond met ‘n hoed op, ‘Leefloon’ zoveel beter? In die jeerlijke thuislanden kan je doodvallen als je wil. Hier betaalt de Overheid – met ons geld – aan iedereen die dat wil, ’n vast loon om in leven te blijven. Vooral als je ’n broerteje dood hebt aan werken.
Maar let toch maar best op Uw woorden: ’n ongeluk zit dikwijls in een kelin (rond) gaatje… En het loopt hier zwart van de drugdealers en de wijventoekers die voor ’n appel en ’n ei de trekker overhalen.
Maar…. zelf vastgesteld op de VRT die daar prat op ging: het ding sprèk de Vloms! Toch ’n kleen bitteke, dat geeft ze zelf toe, maar ze zal doen haar beste. En daar kunnen we het mee doen. De rest staat in de sterren en in het Handboek van de MR geschreven….
Ach ja, en dat he feit dat dit mens niet eens door Het Volk verkozen werd: maakt dat ’n verschil? De royale ministerwedde blijft dezelfde. Al zou het best wel eens kunnen, dat er ‘n flink percentje daarvan naar Bouchez zelf gaat, want die heeft het Wilmèsgat toch opmerkelijk rap gestopt gekrrgen. Zodat de Partij en het Land zelf dus zo goed als geen schade lijden.
Drie keer is scheepsrecht voor de Liberals om aan de Macht te blijven als er, zonder verkizingen, machtswissels moeten gebeuren. Na de Maarkesh- deal: het Land is in diepe nood, maar no problem: Wilmès grijpt, tot tweemaal toe, de macht en Barrje, die zoals de Grondwet voorziet, verekiezingen wou, dienrt voor de zeoveelste keer naast de pot te plassen…
O hertlijk Droomland der (Geleide) Domcratie, waar Koning Éenoog de lakens uitdeelt. En dat namens een verzameling van rest-parrijtjes die op het punt staan onder de Kiesdermpel te verdwijnen.
16-07-2022
STUKJE GESCHIEDENIS
*
N.a.v. de Vlaamse feestdag van 11 juli zijn er her en der verhalen geschreven dat het verhaal van Hendrik Conscience wel erg geromantiseerd en niet altijd geschiedkundig juist was. Daar valt iets op te zeggen, ook dat er aan de Vlaamse kant Walen meevochten en aan de andere kant Vlamingen. Feit blijft echter dat het de Franse koning was die zijn ridderschap naar Vlaanderen zond nadat een aantal Fransen het leven lieten bij de Brugse Metten. Dat verhaal van die Brugse Metten werd later trouwens overgedaan op Sicilië bij de ‘Siciliaanse Vespers’ toen daar ook Franse bezetters het slachtoffer werden van een volksopstand. Giuseppe Verdi maakte er een opera van (‘I Vespri Siciliani’, in eerste instantie zelfs geschreven en opgevoerd in het Frans).
Wat tenslotte wel historisch blijft is, dat bij de Slag der Gulden Sporen in 1302 het de allereerste keer in de geschiedenis was dat een leger van ridders verslagen werd door een leger van voetvolk. In dezelfde eeuw zouden de Schotten dat trouwens overdoen door een Engels ridderleger te verslaan. Dit verhaal werd vooral bekend door de film ‘Braveheart’ met Mel Gibson.
---
Het boek dat m.i. het meest objectief de Guldensporenslag beschrijft, is dat van Karim Van Overmeire : ‘De Guldensporenslag, het verhaal van een onmogelijke gebeurtenis’: Aan te raden.
PLAATSELIJKE NIEUWTJES
/
DE PENSIOENHERVORMING
*
Onbegrijpelijk eigenlijk dat die nu ineens aan herziening toe is. Too litle and too late…. Want het geld is op en het Land is failliet.
Akkkoord, het systeem draait vierkant, zoals trouwens alles vierkant draait wat in Rode Handen valt.
Hopelijk begint men er al eindelijk klaar in te zien.
Het einde naar de allerlaatste Nationale Feestdag toe, had veel mooier kunnen zijn. Met een uitgewuifd Koningshuis wegens het schrappen van die lucratieve maar totaal nutteloze job. En een klein half werereldeel aan werkloos geworden ‘Aangestelden’ die vanaf de trappen van de Ste Gudula ten afscheid wuivend, de dievenwaqgens inkimmen.
Terwijl in Laeken de lajkens wiorden opgeborgen die gediend hebben om de vlammen te doven due alles wat aan Cobuirgia doet denken, vernietigd hebben.
GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET
Stop de asielinvasie! *
Vlaams Parlementslid Wim Verheyden klaagt de komst van een zoveelste asielcentrum aan. "Hoewel er een 'tijdelijk' asielcentrum in Berlaar komt, is er geen draagvlak bij de bevolking. De buurtbewoners kregen zelfs geen enkele inspraak. Is dit luisteren naar het volk? We moeten de asielinvasie stoppen, niet faciliteren."
DE OMVOLKING IN CONCRETO
*
Hadja Lahbib is de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken in opvolging van Sophie Wilmès (die voor haar zieke man zorgt).
*
Ze was de nieuwslezeres van de RTBF, heeft Algerijnse roots en woont in Schaarbeek. Ze heeft geen enkele politieke noch diplomatieke ervaring en kwam niet op bij de verkiezingen.
Lang leve de technocratie
In de regering De Croo is nu al 1 op 3 van de 20 (!) regeringsleden niet verkozen. Het ultieme technocratenkabinet haalt de neus op voor de democratie en volksvertegenwoordiging. Ze bewijst haar ivoren toren mentaliteit elke dag in dossiers als de criminele kernuitstap, haar verwelkomende migratiebeleid, de naïeve repatriëring van IS-terroristen en – recent – de schandelijke Irandeal.
-33 miljard
Intussen luidt de zoveelste toonaangevende instelling de noodklok over ‘s lands staatsfinanciën. Het Monitoringcomité voorspelt een krater in de begroting van 33 miljard euro tegen 2027, de slechtste begroting van het Westen. België is de zieke man van Europa.
Zuur
Éminence grise van de christendemocratie Koen Geens trok deze week aan de alarmbel. ‘Het federale niveau kan nauwelijks nog grote hervormingen doen, het enige wat ze kan doen is de uitgavenkraan verder opendraaien.’ Geef hem maar eens ongelijk, maar intussen blijft zijn partij wel lekker zitten in die regering en lijkt het erop dat de nieuwe voorzitter het leven in de Vlaamse regering graag verzuurt.
Stop de versnippering en verspilling
Om de inertie en geldverspilling van dit land tegen te gaan, moet er confederalisme komen. Om dit te bereiken heb je mogelijks minder en grotere politieke formaties en dus politieke herverkaveling via stembus en/of kieswet nodig. En een forse verlaging van de partijfinanciering. Zij vormt immers de levensverzekering voor al die kleine partijen. De huidige versnippering én verspilling zijn onhoudbaar. Het geld is op, de tijd is op en het geduld is op. Tijd om keuzes te maken.
En wat ben ik tevreden dat onze vier Vlaamse N-VA ministers (Diependaele, Jambon, Demir en Weyts) verkozen zijn voor en door het volk. Dat we dit maar blijven doen.
Als statement.
*
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Als dit zottekesspel nog lang blijft duren zal ’t rap gedaan zijn.
Tewijl de Regime Media driftig samenwerken om de aandacht af te leiden nar zaken die de gewone Burger verwacht van zijn gewone ‘Regering’ die hij daarvoor heeft aangestgeld, gebeuren er dingen achter onze rug maar voor onze ogen, die ons bloedeigen Vaderland voor ’n bete broods verkopen aan landen van de overkant der Oceaan.
Algemene Leding daarvan? De vroegere thans stuurloze Christelijke Volksdpartij die zich nu, als een schrikbewind doorheen de Instellingen wringt tot in de hoogste regionen.
Wedden dat de Bunny al zeer concrete plannen heeft die tot in de kleinste details zijn uitgewerkt, om hier in Vlaandeen, net als voor de Indianen in Amerika, reservaten te voorzien die voor ons, Aborinals beestemd zijn?
De Lage Landen? Hun welvaart wel, maar dan, net zoals in de Congo, zonder de planatge eigenaars. In Donker Afrika nameijk gaat alles vanzelf. Daar groeien zelfs de bananen zo maar aan de bomen.
Maar heden ten dage is het nog niet te laat om de put te vullen, met de verdronken kalveren daarin.
668 – HET ZIT ER DIK IN DAT VLLANDEREN VERDER MAAGRGRAAT GAAT GEPLUKT WORDEN…
DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE
*
VRIJDAG 15 JULI 2022
668 – HET ZIT ER DIK IN DAT VLLANDEREN VERDER MAAGRGRAAT GAAT GEPLUKT WORDEN…
*
I N H O U D
Verder zult U kunnen lezen, dat als een honderdjarige – vradzame – poging om zichzelf te zijn in eigen land, niet lukt, men dan de Caralaanse methode zal uitproberen. Bedolet men, de Catalaanse, of de Patagoniche, want vel verschil zit daar niet in. Want altijd is daar de Sovjet EU om stokken in de wielen te steken.
De kwestie is dus duidelijk.
Alles moet verdwijnen die ons Vlamingen tot knechten & meiden maakt om het vuile werk voor rekening van Vreemde Meestrs in het Land, op te knappen.
Leeuwen die dansen zijn inderdaad e’n circus attractie voor de gehele wereld. Tot het schhouwspel opeens bittere ernst blijkt te zijn. En iedereen, van klein tot groot, tot de vastseling komt, dat leeuwen grrn knuffferldieren zijn. Maar eerder de Koningen van de direkwereld. En dat de tijd om voor tamme koninjtjes te spelen, al lang voorbij is.
Wachten op 2024 staat dus gelijk met wachten op Godot.
Eerder toevallig ontdekte ik gisteren op TV de persoon van Chis Janssens, in ’n iooit eerder uitgegevrn nterview. Die man is de fractieleider
van het VB in de Kamers.
Meer hoeft niet te worden gezegd, want het is ’n man uit één stuk. Recht voor de vuist, en recht op doel. Met dergeliijke voormannen kan de rest van de vele wieltjesziogers de pot op.
Want niet de woorden laar het resultaat is wat dat telt.
15-07-2022
FAILLIET ?
*
In deze rubriek heb ik al meer dan eens erop gewezen dat de ontsporing van de Belgische staatsschuld in de eerste plaats het werk was van de regeringen Verhofstadt. Om een positieve begroting te behalen, werden toen staatsgebouwen en zelfs treinstellen verkocht en daarna terug gehuurd aan prijzen die men er normaal nooit had voor gegeven. Verder nam de staat toen het pensioenfonds over van Belgacom (nu Proximus), wat haar 5 miljard euro opbracht, maar haar verplicht elk jaar zelf die pensioenen voortaan af te betalen en dit tot in der eeuwigheid als die zou bestaan. Feit is wel dat er na 2022 van die 5 miljard al 4,2 miljard aan Proximus pensioenen zal zijn uitbetaald en we straks dus met extra grote verliezen gaan geconfronteerd worden.
Voor landen met weinig staatsschuld, zoals Nederland en Duitsland bv, zou dat nog niet zoveel uitmaken, maar de schuld van dit landje zal – volgens de cijfers van de eigen nationale bank (NBB) - tegen 2030 zo’n 130% van het eigen bruto binnenlands product (bbp) bedragen en tegen 250 zelfs 170%. In gewone mensentaal betekent dit dat het land – als het dan nog zou bestaan - tegen die tijd jaarlijks 70% meer zal uitgeven dan het binnen krijgt. M.a.w. zo goed als failliet zal zijn.
---
En dan nog dit. Ik heb ook al enkele keren geschreven dat Vlaanderen eerder thuis hoort bij de zgz Hanze landen (Nederland, Duitsland en de Scandinavische landen), maar België bij de Club Med. In werkelijkheid zit dit Vlaanderen echter in hetzelfde schuitje als België en dus nu reeds in de Club Med. Zolang de toestand van dit land blijft wat hij is, is het immers Vlaanderen dat 90% van de staatsschuld betaalt (Brussel 10% e, Wallonië nul komma nul!
PLAATSELIJKE NIEUWTJES
WINDULIUS
O, dadde! Daar en is geen haast bij. Dat kan wachten tot september, als iedereen terdege perfect zal uigerust zijn van al dat lange palaberen.
Al kan het natuurlijk ook zo zijn, dat er tegen de winter ansdere katjes zullen te geselen zijn dan ondergronds of bovengronds fianciële putten te maken. Om het even waar die hoogspanningslijn hangt of kruipt, om stroom te vervoeren moet eer eerst stroom nodig zijn.
En wat als pndertuissen de Poet weer vollen bak (ondergronds) gas geeft?
Maar ’t is te onderzoeken, of er soms van die zeewindmolens geen mosselban ken kunnen gemaakt wotden. Wat meteen zou meebrangen, dat het probleem van onder of boven de grond, zou opgelost zijn, want mossels onder de grond? Daar komen vodden van!
GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET
Tom Van Grieken
@tomvangrieken
Wéér iemand met 0 stemmen die minister wordt in Vivaldi! Het is misschien een voorafname over de hoeveelheid stemmen dat Vivaldi nog gaat halen in 2024. (En ondertussen maar klagen over de loof tussen burger en politiek
*
*
TREKT V HET ULTIEME COMMUNAUTAIRE EINDSPEL?
*
Bart De Wever: ‘Wij vragen om te kiezen voor zelfbestuur, voor Vlaanderen…’
Analyse - 11/07/2022 Julien Borremans
*
Op 11 juli wordt het weer eens tijd om het streven naar zelfbestuur wat op te peppen en van de nodige botox te voorzien. De Wever riep op het zomerfeestje van zijn partij op tot zelfbestuur. Het is een opwarmertje voor het ultieme communautaire eindspel van 2024. Maar of het zover komt, is zeer de vraag.
Op het zomerfeest van zijn partij zette Bart De Wever nog even voor alle duidelijkheid de puntjes op de i: ‘Zijn wij als Vlamingen werkelijk gedoemd om ons voor eeuwig te laten knechten? Zijn we gedoemd om een federaal beleid te blijven ondergaan waarvoor we in meerderheid niet gestemd hebben? Zal onze zuurverdiende welvaart de komende jaren onherroepelijk verloren gaan?’ Als je ‘federaal beleid’ vervangt door ‘Belgische overheid’, kan het citaat zo geplukt zijn uit de toespraak van toenmalig voorzitter van het IJzerbedevaartcomité Jozef Coene van 4 juli 1976.
Noch rust noch duur
Het citaat gaat gebukt onder wat oubollige dramatiek en draagt reeds de apotheose in zich, vertaald in de oproep tot zelfbestuur. De Wever op zijn zomerfeestje: ‘Wij vragen om te kiezen voor zelfbestuur.’ De ultieme ontknoping moet er komen na de verkiezingen van 2024. De Vlaamse autonomie kan lopen via langdurige onderhandelingen op federaal niveau, maar als dit op niets uitdraait, kan Vlaanderen nog steeds voor het Catalaanse scenario kiezen en in eigen assemblee de onafhankelijkheid uitroepen.
In 1919 trok een Rodenbachstoet door Gent met een spandoek waarop stond: ‘Noch rust noch duur zonder zelfbestuur!’
Het streven naar een zelfstandig Vlaanderen is intussen meer dan 100 jaar oud. Het embryonaal verlangen ontstond in de loopgraven aan het IJzerfront. In 1919 trok een Rodenbachstoet door Gent met een spandoek waarop stond: ‘Noch rust noch duur zonder zelfbestuur!’ De eis tot zelfbestuur weerklonk ook steevast op de IJzerbedevaarten. Vanaf dan keert ze met de regelmaat van een klok terug op de politieke agenda. In 1981 drukt de Volksunie hem onder een andere gedaante af op een verkiezingsaffiche: ‘Geen Belgische armoede maar Vlaamse welvaart’. De onafhankelijkheid van Vlaanderen werd complexloos door het Vlaams Blok naar voor geschoven.
Onvervalste bezettingscultuur
De analyses over het einde van België zijn in de loop der jaren inhoudelijk wat bijgesteld, maar de teneur bleef dezelfde. In 1990 schreef Mark Grammens in zijn essay Gedaan met geven en toegeven: ‘De financiële ineenstorting van de Belgische staat kan niet anders dan een chaos veroorzaken waarin alles op de helling komt te staan en Vlaanderen zijn eigen lot in handen zal moeten nemen.’ Volgens Grammens moest Vlaanderen gered worden van ‘de financiële en maatschappelijke ondergang waarin het door België wordt meegesleurd’. Het klinkt wat apocalyptisch, maar geeft toe, de uitspraken van De Wever leunen wel erg dicht bij die van Grammens aan.
Volgens Jan Jambon en Peter De Roover moesten we ons ‘actief’ ontdoen van ‘de onvervalste bezettingscultuur’ van de Belgische overheid
Enkele jaren later riepen Jan Jambon en Peter De Roover in hun essay Vlaanderen staat in Europa op om ons niet passief op te stellen, want: ‘Hoe langer we wachten, hoe slechter de startomstandigheden voor de Vlaamse staat’. Volgens Jan Jambon en Peter De Roover moesten we ons ‘actief’ ontdoen van ‘de onvervalste bezettingscultuur’ van de Belgische overheid. Beide heren pleitten niet voor een revolutie maar voor een Catalaanse aanpak.
‘Het Vlaams parlement moet dan ook het middel bij uitstek worden om fundamentele stappen op weg naar de Vlaamse onafhankelijkheid te zetten.’ Dit moest gebeuren door het proclameren van ‘een echte Vlaamse Grondwet’. De Vlaamse onafhankelijkheid is eerder een kwestie van ‘willen’. Dit scenario lijkt toch wel erg veel op wat het Vlaams Belang momenteel naar voor schuift. Hebben Jambon en De Roover zich dan niet van partij vergist? Nu Jambon minister-president is, kan hij een oude jongensdroom verwezenlijken.
Een ‘New Deal’ voor België
In 2005 werd het Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen in Europa van de werkgroep ‘In de Warande’ – onder leiding van Remi Vermeiren – op applaus onthaald. De analyse van Jambon en De Roover werd verder uitgewerkt. Het manifest ging niet over het hoe, maar over het waarom van een splitsing. Recent legde Remi Vermeiren in Doorbraak uit waarom Vlaanderen nog niet onafhankelijk is. ‘De Vlaamse zelfstandigheidsgedachte wordt vereenzelvigd met racisme als gevolg van overdrijvingen van zowel het VB, als politiek links.’
Het ‘Manifest’ van de denkgroep ‘In de Warande’ deed heel veel stof opwaaien, maar datzelfde stof ging al snel liggen. De auteurs hadden gehoopt dat de bal voor meer zelfbestuur door de publicatie van het manifest aan het rollen ging, maar daar kwam niets van in huis. De ultieme strategie ontbrak. Vermeiren en de Warandegroep hadden gehoopt dat de politiek na dit manifest over zou gaan tot de splitsing van het land.
Een jaar later pleitte Eric Van Rompuy voor een New Deal voor België, waarbij de gemeenschappen belangrijke sociaaleconomische instrumenten zouden verwerven, ‘waardoor de financiële transfers automatisch zullen afnemen’. ‘Het Belgische Huis staat sluimerend in brand maar niemand wil dat inzien’, schreef Van Rompuy. De tegendraadse christendemocraat pleitte voor een vergaande staatshervorming om België in een definitieve plooi te leggen. ‘Daarom moet Vlaanderen bij de volgende regeringsvorming spijkerharde garanties krijgen…’ Deze woorden klinken toch wel erg bekend in de oren.
De eindstrijd…
De federale verkiezingen van 2024 moeten de eindspurt voor zelfbestuur worden om zo de sociale, economische en democratische blokkade op te heffen die België de afgelopen eeuw heeft geïnstalleerd. Doorgaans worden twee strategieën naar voor geschoven. De N-VA behaalt een klinkende verkiezingsoverwinning en onderhandelt met de PS om België om te bouwen tot een confederatie. In tegenstelling tot de N-VA, heeft het ‘Institut Destrée’ een scenario klaar. Het notoir instituut pleit voor een federalisme met vier dat vertrekt van een evenwichtige en transparante solidariteit en een federale loyaliteit. ‘De Vlaamse partijen lezen die tekst van amper 14 A4’s maar beter eens grondig’, meent Rik Van Cauwelaert. Gezien de Waalse partijen economisch en politiek op een andere planeet leven is het geloof in het welslagen van deze piste eerder klein.
Dan is er nog het Catalaans scenario waarbij de N-VA en het Vlaams Belang een meerderheid in het Vlaams parlement verwerven. ‘Het Vlaams parlement kan beslissen om de Belgische constitutionele orde opzij te schuiven en zich soeverein verklaren. Op basis van dat fait accompli kunnen ze dan vanaf een wit blad met de Franstaligen onderhandelen om een confederale constructie op poten te zetten’, meent Bart Maddens. Als deze ultieme kans zich voordoet, zal De Wever zo vermetel zijn om een samenwerking met het Belang af te wijzen?
Maar er is helaas nog een derde scenario. De kans is niet ondenkbaar dat Vivaldi na 2024 verder gaat. Een horrorscenario voor de N-VA en het Vlaams Belang. Dan verdwijnt de eis voor zelfbestuur andermaal in de diepvries. Het Vlaams Belang en de N-VA denken maar beter goed na over hun strategie.
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Het lijkt er precies op, dat met dit onmenselijk warme weer, de meeste politieke zakkenvullers ‘n slag van de molen hebben gekregen. Een soort ongewenst Veenttilius neveneffect?
Iedereen, zoweel mogelijk bloot, zoveel mogelijk aan zee, netjes ingesmeerd om vooral geen syfilis of een of andere huidziekte op te lopen. En vooral niet vergeten zoveel mogelijk te drinken. Want de Horeca aan de Kust moet ook leven.
Voor wat BDW betreft: weet dat politiek genie wel goed wat ie vandaag zegt, maar morgen reeds zal vergeten zijn?
Als die stelt Vlaanderen Onafhankelijk, over wie of over at heeft die het dan? Over Patagonië of over het Land van Maas en Schelde?
Voor BDW is het enige dat werkelijk telt, de eigen glorie. En due wil hij met niemand delen, tenzij misschien met Paul Magniette die nu al Minister-Presduident is, en hij niet. Omdat die Frans spreekt en net als hijzelf, niet op z’’n mondje is gevallen?
667 – WAT DAAR IN BRUSSEL ZIT TE REGEREN IS ANDERMANS PAP ROEREN
WOENSDAG 13 JULI 2022
*
Wat Haat vernielde
*
Heeft Liefde weer opgebouwd
*
667 – WAT DAAR IN BRUSSEL ZIT TE REGEREN IS ANDERMANS PAP ROEREN
*
I N H O U D
En bij dat wel zeer lucratieve jobke vooral - aan de kop van een paar duiend wieltjeszuigers – dubbel zo goed voor betaald te worden. Omdat het meestal over zogezegd nachtwerk gaat wwar Moeder-de-Vrouiw niet alles mag van weten. Een filltime job, met recht, onafgezien de dienstjaren of maanden, op een eeuwigdurend vorstrlijk pensioen voor de hele familie. Inclisief begrafenis-kosten met rouwmaaltijd naar-stand, op Staatskosten.
Dat deze uitvinding afkomsit is van ‘Vreemde Heersers in het Land’, daar hoeft niet eens ’n tekeningetje bij. ‘Leven als God in Frankrijk’ ligt niet de Vlaamse aard, maar wel hard werken om de eigen welvaart zo hoog mogelijk te houden. Maar in dit Apen-Kloteland wordt die welstand al bijna 200 jaar lang, in naam der Vaderlansche Solidaireit, afgeroomd naar Luiaardsland onder de Taalgtrns. Zo ix jhet en niet anders. Omdat men daar Frans-met-haar-op spreekt en niet wil onderdoen voor een leveentje als in de Folie Bergère….
Daar bovenop krijgen we nu de klimaat-gekte die moet besproken worden en om zodoende de Vlaamse Boer zijn koieen en zijn vrakens af te nemen… Om er, staande tegen ’n hhogspanningspaal die Zeewind-stroom naar Di Rupo moet brengen, mieren van te pissen….
**
Want anders zou, volgens Zulalleke De Mier, ‘het mileiu niet meer leefbaar voor de Dames en Jeren uitbuiters die leven lijk de vogelen des Hemels en daarbij gekleed lopen als niet een van ons.
Het hoeft dan ook niet te verwonderen, dat o.a. ’n schaars geklede Zuiderse porno-prinses in dat mileiu graag komt hengelen. ’n Beetje bloot tegen € 4.000 per uur, daar kan je als gewoone burger alleen maar naar kijken en van dromen.
Aldus llont het dubbel en dik de moeite, om de woorden van meer dan 100 geleden van Guido Gezelle even in herinnering te bregen, toen hij – wit van woede?- schreef
Waar breekt men het geld met
hamers?
In Brussel, in de Kamers.
*
Hoe lang nog, vrienden Vlaamse Lamme Goedzakken? Moet dat echt nog meer dan twee jaar duren? Om tenslotte ngmaals in hetzelfde BDW-vaarwarer teredht te koimen?
Weet U, trouwens, Beste Mede-Vlaming, ‘korte metten mee maken’, da’s ook een typisch Vlaams spreekwoor’d, maar een die heel wat beter aan de ribben plakt…
Hoog tijd dus vor een 2de uitgave van de Acte van Verlaetinghe’. Tot ziens en tot nooit meer, Fransntalige pretentiezotten.
14-07-2022
NA DE FEESTDAG
*
Na de Vlaamse feestdag krijgen we volgende week de nationale en dan zullen we eens gaan zien wat we gaan zien. Paarsgroen+ zou dan nl afkomen met de hervormingen uit haar regeerakkoord, nl van de pensioenen, de fiscaliteit, de energie, de koopkracht en nog van dat moois.
Dinsdagmorgen liep de zoveelste vergadering van het kernkabinet over de pensioenen uit op even zoveelste sisser, gewoon omdat de plannen van de PS, gesteund door Ecolo, financieel niet te verwezenlijken zijn. Met de hervorming van de fiscaliteit is het al niet veel beter gesteld en die van de energie en de koopkracht zijn nu al verwezen naar het najaar. België zit op zijn tandvlees en dat zal nog erger worden als de inflatie zich doorzet en Europa een einde zal maken aan het goedkope geld.
Vlaanderen kan zich spiegelen aan Nederland, Duitsland en de Scandinavische landen, allemaal landen met een hogere welvaart en minder armoede. Jammer genoeg geldt dat niet voor België, met de DDR-toestanden die PS en de groenen ons voorhouden en ons hoogstens een plaatsje zullen opleveren bij de armlastige landen van de Club Med.
Vanuit het Vlaams economisch standpunt is een nieuwe en hopelijk laatste staatshervorming nodig en die zal er niet komen met allerlei werkgroepen of een burgerbevraging waaraan amper één procent van de bevolking heeft aan mee gewerkt.
PLAATSELIJKE NIEUWTJES
VENTILIUS
(dit is in de Vloms WINDULIUS, maar dat zou misschien ’n beetje teveel tot de verbeelding spreken…. Vandaar die geleerddoenerij)
Overmorgen, vrijdag dus, kort na de (op de achtergrond geraakte) historische Franse Nationale Feestdag, wordt het officieel een Belgiscjhe Staatsopdracht, dat wat we al dagenlang allemaal weten: Olio di Poepo, de Super Waalse Minister-President van de Brussel-Wllonië Federatie, die zijn lager geplaatste Waalse Collega emzeer dik betaalde Waalse Minister-President Oopolleke Mag Niette en Kan Niette, die twee krijgen hun Noordzee Windstroom Hoogspanning wel degelijk bovengronds. Zoals gepland door ENEL, de succursale van de EDF, de Electricitité de France. Slaven dansen u eenmaal op de maat van de Meesters….
Al die vele miljoenen West- en Oost Vlamingrn, die het boeltje lievrt ondergronds wilden, kunnen de pot op. Want eenmaal deze generatie dood en begraven staan de vervangers in dichte drommen aan de grens te wachten om… binnen te vallen.
Want, il fauit que la Wollinie se
sente aimée….
Elk ander alternatief zou het einde betekenen van deze Union Sacrée waarvoor al zoveel Vlamingen tijdend wereldoorlogen gesneuveld zijn, of achteraf tegen de muur werden gezet.
Zelfs Bart Zeeckhout van DM kan er zijn mond niet meer over houden. Volgens hem is ht allemaal de schuld van dat vermaledijfde Vlaaams Belang die, o gruwel, durft opkomern voor het Eigen Volk Eerst.
Dat is eigenlijk dzelfde stelling als die van de NV Arrogantie, zoals die luidt in Artt 1 van hun eigen statuten. Vlaanderen eerst. Maar in de praktijk omgezet door BDW als ‘de eersten nà de Slanvenstaat Coburgia die de Vmamingen in de eerste plaats als lastdieren gebruiktt. En een lastdier is in gewone mensentaal nen gewonen ezel.
*
GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET
Vlaams Belang
@vlbelang
*
"Een V-meerderheid mag geen hefboom zijn om België te redden, meneer @JanJambon
. Wel integendeel! Een V-meerderheid moet dienen om België te ontmantelen. België is immers het probleem en Vlaanderen is de oplossing." @tomvangrieken
*
IN WALLONIË
ECHT FLORISSANT LIGT PEPINSTER AAN DE VESDER ER EEN JAAR LATER NOG NIET BIJ.
*
Een jaar na de ramp: onderzoekscommissie vaag, ingenieur onder druk gezet om te zwijgen
De hypothese-Ernst: Had Eupens stuwdambeheer ramp kunnen voorkomen?
Analyse - 15/07/2022 Christophe Degreef
*
Nu de kranten vol staan met herdenkingsverhalen over de watersnoodramp in de Vesdervallei vorig jaar, leeft de analyse opnieuw op: men had het Vesderstuwmeer moeten laten leeglopen voor de aangekondigde regens vielen. Die hypothese kan echter niet hard worden gemaakt. Dood en begraven is ze ook niet, getuige de druk die op de believers wordt gelegd om ze niet meer uit te spreken.
Ruim een week na de ramp in de Vesdervallei, waarbij 39 doden vielen, gooide de Waalse ingenieur Damien Ernst de knuppel in het hoenderhok. De hoogleraar aan de universiteit van Luik beweerde dat de Service Public de Wallonie (SPW) niet tijdig had gereageerd door het stuwmeer vooraf te laten leeglopen. Volgens Ernst was de SPW vooraf op de hoogte gebracht dat er in de nacht van 14 op 15 juli een record-hoeveelheid neerslag zou vallen.
Tijdens de vroege ochtend van 15 juli overspoelden heuse watergolven daarop de benedenstad van Eupen. En nadien de rest van de Vesdervallei
De SPW – die de stuwdam beheert – heeft echter tot 23u die nacht gewacht. Op dat moment was het stuwmeer vol en moest er wel meer water worden losgelaten. Tijdens de vroege ochtend van 15 juli overspoelden heuse watergolven daarop de benedenstad van Eupen. En nadien de rest van de Vesdervallei.
Onderzoekscommissie
De hypothese klinkt aanlokkelijk in crisistijd. Ze isoleert één duidelijke verantwoordelijke. Naast Ernst hebben ook de hydroloog Patrick Willems (KU Leuven) en klimatoloog Xavier Fettweis (ULiège) hetzelfde beweerd. De beschuldigingen hebben alleszins mee geleid tot de Waalse parlementaire onderzoekscommissie. Maar eenmaal daar aangekomen, stierf ze een stille dood. De aanbevelingen van de parlementaire commissie blijven wat betreft het beheer van de Waalse stuwmeren behoorlijk vaag.
‘Ik blijf bij mijn beweringen, maar wens er verder voorlopig geen commentaar meer op te geven’, zegt ingenieur Damien Ernst, wanneer gecontacteerd door Doorbraak. ‘Ik heb al genoeg druk ervaren om het er niet meer over te hebben.’
Ernst wil daar niet verder op ingaan. Vandaag focust Ernst zich liever op het energievraagstuk, waarin hij gespecialiseerd is. Wel verwijst hij ons verder naar het werk van ene ‘François B’, een burgerjournalist die op een persoonlijk blog flink wat feiten over de watersnoodramp heeft opgelijst.
Twitterdraadjes
Helaas bestaan de meeste artikels en twitterdraadjes van de man uit open vragen. Er wordt bijvoorbeeld gezinspeeld op een groter aandeel van de rol van de rivier de Hill – die in Eupen in de Vesder vloeit – in de watersnoodramp. De Hill voert in haar verloop immers meer steen mee, waardoor de impact van het wassende water erger is en er ook makkelijker blokkeringen ontstaan. Die hypothese is ook al eens aangehaald in een artikel van de RTBF. Daarin zegt de Eupense burgemeester dat zeker ook de Hill voor ernstige vernielingen in bijvoorbeeld het zwembad van Eupen heeft gezorgd.
De Hill – die van nature dus niet in het Vesderstuwmeer uitmondt en ervan gescheiden wordt door een heuvelmassief – kan door een tunnel onder het massief wel deels worden omgeleid naar het stuwmeer. Dat is niet gebeurd, zo herhaalde de Eupense burgemeester vorig jaar. Maar: dat zou er logischerwijs toe hebben geleid dat de eveneens puissante Hill mee het stuwmeer versneld zou hebben doen vollopen. We weten het niet.
Tsunami’s
Wat we wel weten, is dat er in de nacht van 14 op 15 juli meerdere ’tsunami’s’ van water door de Vesdervallei zijn geperst. Daarvan zijn ooggetuigen. We weten ook dat op de overstromingskaarten van het gebied, alleen rekening wordt gehouden met geleidelijk stijgend water. Niet met intense watergolven die snel opkomen.
Nochtans – maar nu wordt het improvisatie – zijn zulke watergolven niet vreemd voor de regio van de Hoge Venen. In de jaren ‘30 en ‘50 zijn ze al opgemerkt na onweders, zo heeft de burgerjournalist François B ontdekt. In 1952 stierven er door zo’n plotse watermuur zelfs arbeiders die op dat moment in een andere waterverbindingstunnel in de buurt aan het werken waren. Die gebeurtenis is in de regio goed gekend. Er bestaat zelfs een monument voor.
Met een ingenieur die onder druk wordt gezet om niet te praten, is de stuwdamhypothese niet bewezen. Sommigen fluisteren dat de hypothese niet te veel mag opgerakeld worden om het narratief van de ‘uitzonderlijke regens van 14 juli door de klimaatverandering’ niet in het gedrang te brengen. Maar waar of niet, de hypothese leeft voort in de Vesdervallei, en zal nooit weggaan. Zeker niet met een politieke klasse die in Wallonië fel bekritiseerd wordt wegens haar onmacht om snel een antwoord te formuleren op concrete noden van getroffen bewoners.
Een team van journalisten van Het Laatste Nieuws werd deze week nog weggejaagd toen ze op onderzoek gingen aan het stuwmeer. Vragen aan personeel van de dam werden niet geapprecieerd. Het laatste woord is dus nog niet gezegd over de verantwoordelijkheid van het Waalse crisisbeheer in juli 2021. In het kader van de klimaatverandering die dit soort flash floods met een grotere frequentie vooropstelt, zou dat nochtans nuttig kunnen zijn.
Wordt vervolgd.
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
*
Raar toch, dat de Zeewaaierige Vlaamse Energiewind juist nu op tafel komt, rond de herdenking van de Waalse Waterbom van juist ’n jaqar geleden.
Is dat puur toeval, of eerder manipulatie van de Publike Opinie?
Deze vraag stellen, door wer eens ‘n ander blogschrijverke, staat gelijk met meteen het antwoord in de mond leggen van de lezer.
Want het is nu eenmaal zo, dat de Vlaamse hardwerkende boerkens alleen maar op deze wereld zijn, om de Waalse Seigneurs van wieg tot graf ’n zo goed mogelijk (Rood) leventje te garanderen.
Daarom deze waarlijk vrijblijvende suggestie.
Stop dat subsidie-verslindende Ventilis-ding en help de eigen Waalse energie-voorziening op gang te trekken door een verscherpte tewwerkstelling….
Twee of zelfs drie keer prijs voor hetzelfde geld.
Eerste en enige serieuze stap. De 3 Francoofone Nationale Regeringen – de twee Waalse en de Brusselse – leggen de handen samen, om overal in HUN land, te water, op land en in de lucht, treppers-weiden aan te leggen. Met zowel zit- als ligtrappers waarop iedere werkloze Waal of Brusselaar, en dat zijn er nogal wat, verplcht zal tewerk gesteld worden. Die trappers dienen natuurlijk voor hun eigen onafhankelijke energie-voorziening.
Daarmee is alles gezegd. De legermacht van ‘Ambtenaren’ die de God-ganse dag met de vingers zitten te spelen, is van de baan. Den dop bestaat niet meer en de criminaliteit daalt schrikwekkend.
De Staatskas wordt gespijzigd zodat het Waalse failliet aanzienlijk vertraagd wordt.
Met als voornaamste gevolg dat de fameuze transfers van Noord naar zuid, net als de watermassa’s in de Vesdervallei, kunnen…. opdrogen.
Jammer van dat e,e grote nadeel, dat erin besaat dat wij, Vlamingen, het voor altijd op onzen buik mogen schrijven om ooit van al dat gezaag verlost te geraken…
Of course, in zijnen tijd was er van Catalonië, een tweede Vlaams Wingewest voor Anderen, nog zo geen sprake. Wie toen Spanje zei, dacht alleen aan… Reconquista. En beek daar wegn wabntarloe troef. Consience zal, zoals de meesten van ons, nog altijd in de ban – of is het eerder de waan? – geweest zijn van onze Grote Keizer Karel V, in wiens rijk, na 1492 en de ontdekkin van Amerika, de zon neet meer onderging in diens Rijk. Een ‘Vaderland’
van bij de Inca’s tot bij de Eskimo’s aan de Noordpool..
Maar Karel en wist da nie meer zo goed, want krom van de jicht in Valladolid aan de Costa Brava…
U moet nameijk weten dat biuiten diens spreekwoordelijke voortplantingsdrift, die maar ’n zwakke gezondjheid had. Want die was, zo leerden we bij Louis-Paul Boon de Rooie Virtuoos-Baron, in Gent in het Patershol, op een nacht helemaal onverwachtgeboren tussen de kak en de pis van zijn teerbeminde moeder, Johanna-de-Waanzinnige…
Ja Ja, op die manier kunnen Rooien ook van Vlaanderen als ware het ’n nachtemmer, houden. Surtout als ze er goed kunnen van leven…
Wil ik maar zeggen, dat veel Vlaams Nationalisten zich zijn beginnen blind staren naar de niet eens gelukte onafhankelijkheidsstrijd van de Catalanen tegenover hispania Op die manier zijn ze dan ver van huis.
Met permissie gezegd, ik bekijk dat wel even anders. Catalonië toont juist voor hoe het NIET moet.
En meer zeg ik daarover niet, want in Coburgia staat de Staatsvuligheid nog rapper aan de deur dan in Iran..
Alleen nog even dit.
Spanje, dat is inderdaad het Land van waar Sinterklaas vandaan komt.
Welnu, in Sinterklaas geloof ik al lang niet meer. Anderzijds dan zijn er de Zwarte Pieten, want die zijn inmiddels zo talrijk geworden, dat er voor de Heilige Man op zijn wit paard gewoon geen plaats meer is in de herberg….
13-07-2022
DRAAIBOEK VOOR 2024
*
Bij de 11 juli-viering op het stadhuis van Brussel, die nog altijd officieel ‘de hoofdstad van Vlaanderen’ blijkt te zijn (hoelang nog?), was er ook kritiek op de Vlaamse regering, o.m. van ‘ons mateke’. Die kritiek was gedeeltelijk terecht, al had men er in één adem moeten bijvoegen, dat Vlaanderen nog steeds ELK JAAR zo’n 12 miljard euro van haar welvaart aan Wallonië afstaat, die er niet veel meer mee doet dan uitdelen aan hun politiek en administratief benoemden. Stel eens voor wat we daar zelf mee zouden kunnen aanvangen...
Vóór de regionale verkiezingen van 2024 kan daar weinig aan gedaan worden. Toch zou het geen kwaad kunnen zich daar zo goed mogelijk naar voor te bereiden. Om te beginnen moeten we er voor zorgen dat er bij die regionale verkiezingen een Vlaamsnationale meerderheid komt. Dat zal alleen kunnen als de kopstukken van de N-VA hun veto tegen het VB laten vallen. Zolang dat niet gebeurt, kunnen we alle Vlaamse kiezers, ook die van de N-VA, aanraden tenminste bij de regionale verkiezingen voor het VB te stemmen.
Als de Vlaamsnationalisten in de regionale verkiezingen de meerderheid zouden behalen – conditio sine qua non - , moeten ze Vlaanderen uitroepen tot deelstaat van het federale België (de zgz ‘Senelle doctrine), met als grenzen de bestaande grenzen van het Nederlandse taalgebied. Dat is democratisch volstrekt legitiem, want het Vlaamse parlement, verkozen om Vlaanderen te besturen, is de uitdrukking van het soevereine Vlaamse volk. Pas daarna kan er gepraat worden.
Zoals politicoloog Bart Maddens stelt (mijn blog van 4 dezer), moeten de nieuwe meerderheidspartijen in die nieuwe Vlaamse regering dan stellen dat ze geen nieuwe federale regering zullen steuren zonder eerst een akkoord over een hopelijk laatste staatshervorming. Als de francofonen daarmee niet instemmen en misschien zelfs niet meer met de nieuwe Vlaamse deelregering zouden willen praten, omdat het VB erbij zal zijn, dan houdt dit België op verder te bestaan en zal het nooit meer uitgevonden worden.
PLAATSELIJKE NIEUWTJES
Voortgaande op de jongste NASA-beelden waarvav ik op de TeeeVee hoorde vertellen - niet zien en toch geloven, da’s nog een overblijfsel uit onze voor-ouderlijke Christelijke opvoeing – zagen we een Heelal van meer dan 13 miljard jaar geledeen, met misschien zo zei de speaster van dienst, met vele miljonen zonnestelsels daar omheen. Zo ver en nog verder dan het oog, nou ja, de telescopen, reikten. Echt een mirakel dat Ons Lieven Heerke dat allemaal heeft kunnen fixen in slechts ZES werkdagen. Want de 7de dag rustte Hij, Feit waaraan wij ieder weekeinde, zelfs de ngelovigen en de Rooien, tot op heden mee van profiteren.
Het zit zelfs ingebakken in ons pensioenstelsel, waar de 7 regerende restant-aprtijtjes bij Vivaldi, maar niet aan uit teraken.
Geen verdere vragen dus mmer over die duiivelse hitte die nu al dagenlang aanhoudt. Ons mini-planeetje is blijkbaar veel te dicht bij haar vulkanich verleden terecht gekomen.
Stelt zich dan de vraag, wat met al dat opgehhopt en door de oorlog in Oekraïne niet verbruikt Russisch gas. Één vonkje en heel het Heeral is met één oerknal naar de Maan…
En wij maar blazen en ouffen, precies alsof dat Joe Bidenn, de Bidsprinkhaan of de Poet iets zou kunnen schelen.
Noach en de zijnen hadden toch ook dart wel zeer specifieke reddingstuig, dat bij ons bekend staat als de Ark van Noach.
Wat ik wil zeggen, is dat Ons Heerke eigenlijk met veel ongeduld op die twee in hun zelfgemaakte Ark des Verbonds zit te wachten voor een zitplaatsje aan Zijn voeten. zodat de Mensheid weer tot afkoeling kan komen.
**
GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET
Vlaams Belang
@vlbelang
*
"Een V-meerderheid mag geen hefboom zijn om België te redden, meneer @JanJambon
. Wel integendeel! Een V-meerderheid moet dienen om België te ontmantelen. België is immers het probleem en Vlaanderen is de oplossing." @tomvangrieken
SPANJE’S HISTORISCHE AFKEER VAN HET CATALAANS
*
Evolutie van de catalanofobie
Commentaar - 12/07/2022
*
In de 21ste eeuw wordt het gebruik van het Catalaans in bepaalde Spaanse instellingen nog steeds beschouwd als een provocatie van het begrip Spanje. Dat is niet nieuw. Catalanofobie dateert al van voor de dictatuur van Franco. Het is een lang verhaal.
Politieke oorsprong
Historisch gezien ontstond catalanofobie in de Middeleeuwen en de Moderne Tijd, in de jaren 1500. De toekomstige Staten die de moderne kaart van Europa zouden vorm geven, vochten om bevestiging en uitbreiding. Ze wilden allemaal de Staat worden — met aanzienlijk grondgebied en een sterke demografie — die de oude droom van een verenigd Europa kon waarmaken. De katholieke monarchen Isabella van Castilië en Ferdinand van Aragon en hun nakomelingen creëerden een politieke entiteit — een rijk — dat onafhankelijke staten verenigde. Elkeen met een eigen, verschillende relatie tot de centrale macht. Zo ook het prinsdom Catalonië.
een zogezegde Castiliaanse superioriteit
In dit complexe, verscheiden en moeilijk te coördineren landschap namen de Castiliaanse heersende klassen — leger, grootgrondbezitters en oligarchie — snel het initiatief. Met de waardevolle steun van hun Duitse en Italiaanse bankiers. Castilië werd voorgesteld als centrum van het rijk. Het feit dat de centrale macht — de monarchie, de administratie, het leger — zich in Castilië bevond, speelde in het voordeel. En Castilië wilde Hispania worden, een oud en abstract concept dat weliswaar bijgewerkt moest worden en gekaderd binnen zijn natuurlijke geografische grenzen, namelijk het Iberische schiereiland. Ook werd uitgegaan van een zogezegde Castiliaanse superioriteit, gecombineerd met een aantal middelpunt- vliedende (dominantie van de peninsulaire periferie) en middelpuntzoekende krachten (zuivering van etnische en religieuze verschillen).
De crises tussen Catalonië en de centrale macht resulteerden in catalanofobie. Het Catalaans was de vijand bij uitstek van de idee van superieure Spaansheid. Het Spanje dat in de machthebbende kringen werd besproken, was Castiliaans, katholiek en aristocratisch. Niet Moors, niet Joods, niet protestants. Niet zigeuner, Bask of Catalaans. Ook niet Galicisch of Portugees. Spanje als machtsinstrument van de militaire aristocratie en de grondbezitters. De op macht gebaseerde Spaansheid en catalanofobie zijn nauw verbonden.
Economische oorsprong
In 1626 ging Castilië door een zware economische en sociale crisis. De monarchie — dus eigenlijk de Staat — was failliet. De revolutie van de vrije steden in de vorige eeuw was geen nationalistische revolte. Het was een sociale revolutie tegen het imperialistische beleid. Die revolte had de middelen en de energie van het Castiliaanse plebs uitgeput, na duizenden oorlogen die enkel de aristocratie en de bankiers ten goede kwamen. De graaf-hertog van Olivares deelde de nekslag uit. Hij reactiveerde de oorlogs fronten om de aandacht af te leiden.
Om de oorlog te financieren, eiste hij van Catalonië een bijdrage in overeenstemming met de census. Maar zijn intendanten hadden het dubbele van de reële bevolking geteld. De Generalitat weigerde. De handelaren van Barcelona, die politieke controle over het land hadden, vonden deze oorlogen slecht voor de handel. Ze schaadden immers de betrekkingen met hun Nederlandse en Franse klanten.
het onbegrijpelijke failliet van wat ooit de rijkste staatskas in de moderne geschiedenis was
Daarop werd een brutale anticatalaanse campagne opgezet. Het werkelijke doel daarvan was de mislukking van Olivares en het imperialistische, oligarchische beleid te verhullen. Ze mondde uit in het onbegrijpelijke failliet van wat ooit de rijkste staatskas in de moderne geschiedenis was.
Sociale oorsprong
De meest vooraanstaande Castiliaanse kunstenaars uit die tijd werkten mee als woordvoerders van anticatalaanse propaganda, vergelijkbaar met de media vandaag. Catalonië, werd de zondebok die het overleven van de Hispaanse monarchie in gevaar bracht. Jezelf openlijk anticatalaans verklaren, stond in alle Castiliaanse kringen gelijk aan trouw zweren aan de koning. En dat was een manifestatie van Spaans patriottisme. De symbiose van koning, land en staat.
een element in het superioriteitsgevoel van de Castiliaanse elites
In 1640, met de Maaiers-opstand (een opstand tegen het hofstelsel en tegen Castilië die leidde tot een onafhankelijkheidsverklaring) schreef Quevedo – om in de gunst van de koning te komen – ‘Zolang er nog één Catalaan in Catalonië is, zolang er nog stenen in de woestijn zijn, zullen we vijanden hebben en oorlog kennen’. Catalanofobie nam de vlucht. Van een element in het superioriteits gevoel van de Castiliaanse elites, werd het een totem van de Hispaanse populaire verbeelding.
De overgave van Breda
Normale zaken zoals het gebruik van het Catalaans, de Catalaanse wetgeving, of de Catalaanse nationaliteit werden bewust gestigmatiseerd. De opstandige, kleinzielige en verraderlijke Catalaan, die het niet waard was deel uit te maken van het gemeenschappelijke thuisland. De Catalaan, die een onzeker, teleurgesteld, monolithisch en monddood gemaakt Castilië van penitentie en bloedzuiverheid lastigviel. Het beangstigende verschil.
De veralgemening van de catalanofobie komt aan bod in Velazquez’ Cuadro de las Lanzas. Met die bijzonderheid dat de burgemeester van Breda niet de overgave van de Nederlandse rebellen vertegenwoordigd, maar de finale nederlaag van de lagere Castiliaanse klassen. De ontvoering van de geschiedenis. Het Stockholmsyndroom.
Mireia Ferran
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
De hedendaagse zogenaamde Spaanse ‘democrateie‘ – die in wezen niet veel verschilt van de Tijd van Alva, de Bloedhond der Lage Landen, dus tuusen dat matador-land, en wat we zelf In Vlaanderen al bijna 200 jaar aan één stuk memaken, hebben vooral het wegslape,; het leegroven en het bloedzuigen gemeen. En dat doorheen de eeuwen. Zowel Madrid als Parijs-Brussel leven doorheen de Tijdenn als bloedzuigende bladluizen, op de kap van respectievelijjk de Caalanen en/of de Vlamigen.
Alleen de taal der rovers verschilt, hun werkwijze echhter is als het ware van mekaar afgeschreven. Collaboratoren aansteellen dat is hun tovermiddel. Het geeft aaazien, en het bataalt goed.
Voor de slachtoffers is dat taalverschil (Spaans of Frans) geen probleem. Weg is weg en hdt blijft maar duren, vqn generatie op ge,eratie.
Gaan ons Bloed en onze Rechten nu naar Mardrid, of naar Parijs, dat is een latere zorg voor Geschiedkundigen. De EU immers is een constructie waaraan nog dagelijks verborgen onderaardse gangen worden aan tooegevoegd.
Ooit had ook ik de indruk dat we nar een Verenigd Europa der Volkeren gingen, waar ieder Volk een eigen Vaderland in zou herkennen. Maar deze na-oorlogse kunstmatigeconstructie die we nu meemaken,werd gekaapt en dan nog wel in gemeen overleg tusssen de twwe Europese gezworen vijanden, Parijs en Berlijn, die elkaar al honderden jaren het Oude Avondland betwisten onder elkaar en de buit nu gezamelijk aan het binnenhalen zijn. Elk met zjin eigen satelietjses als steun in de rug….
Zo lang de Vrije Verkiezingen er niet zijn in gans de Eurooese Unie , wordt alles in de kiem gesmoord. Ofwel de gevangrnis ingedraaid splzxs on Spanje, of achter (morele) pririkkeldraad gezet zoals in Coburgia….
Want het EU Sovjet Regime verdaagt, net zoals zjin Grote Voorbeeld, geen de minste tegesspraak.
De ‘Stiktofdecrten’ zijn terzake slecchts een voorzichtig probeersel. Als de Burger daarin trapt, zo deken ze in Broeksèl, is er geen weg meer terug.
Vlaandderen eindelijk Vrij? Ja, misschien. Ten vroegste na de Wapenstilstand van WO III…..
662 – MIGRATIE OF IMMIGRATIE: EEN WERELD VAN VERSCHIL MAAR VOOR SOMMIGEN JUIST NIET….
ZATERDAG 9 JULI 2022
*
62 – MIGRATIE OF IMMIGRATIE: EEN WERELD VAN VERSCHIL MAAR VOOR SOMMIGEN JUIST NIET….
*
I N H O U D
Het interview met de zeer vereerde Remi Vermeiren, de grote ex CEO van KBC, dat U hieronder integraal kunt en moet lezen, was – hem hier te lezen - een uiterst aangename verrassing voor mij persoonlijk. Want bedoelde persoon – alle verhoudingen in acht nemend - was in mijn (welgevuld) beroepsleven van haast 50 jaar, altijd een goede gids die wist van aaanpakken op het hoogste niveau. Precies alsof het kinderspe was. Zoiets werkt inspirerend aastekelijk zelfs op elk niveau en op iedereen die verder kijkt dan zijn neus lang is.
(Zucht)
Hadden Lernaut & Hauspie maar KBC gehad als huisbanker, in plaats van de BCOB-onbdbuulen, die het als fin-de-carrei!re op de koop toe nog gespresteerd hebben om hun eigen 800.000 beleggers op te lichten…
Hieronder gaat hij – zonder verdoving -als met een lichtgevend scalpel doorheen de Vlaamse Kwestie.
Misschien ’n tikkeltje weg uit de dagdagelijkse realaiteit van de omvolking die eerder naar een verminking is geëvalueerd dan naar een verrijking.
Na WO II is door o,nze politici en met de stilzwijgende instemming van de Kerkelijke Overheid, vooral de stedelijke maar ook de plattetlandsbevolking als samenmeving doelbewust gesaboteerd. Kerken bestaan net meer of zijn cultuurtempels of danskoten geworden. Maar in hoofdzaak vervangen door ‘gebedsrumten’ waar de grond vol ligt met lachwekkende bidmatjes.
Kortrom, we worden tegen wiil e, dank geconfronrteerd met een Vlaanderen dat zichzelf her uitgevonden heeft…. Maar verder nog de Francofone dominantie blijt ondergaan precies alsof dat ’n gave Gods zou zou zijn….
Want het gaat al lang niet meer om wat losstaande immigratie, maar om ee,n doelbewustvervangingspoging van onze eifen inderdaad vergrijsde bevolking. Precies alsof die vergrijzing niet ‘van Hogerhand’ doelbewust is ingezet met de generatie van onze ouders. Die waren allemaal zielsgelukkig met een groot gezin en vast werk. Door hun woning speelde dan altijd een zonnig licht. En zou men armoe lijden, om ‘n mondje meer?
Al mijn nu al lang overleden ooms en tantes stamden van de eesten tot de laatsten uit en ‘kroostrijk’ gezin van mistens acht kindren. Zo was Felix Timmermans de Nr 14 in dat gezin...
Nu is het allemaal abortus die de klok slaat. Genicologen gedcragen zich as straathobdjes die ‘het’ doen op elke straathoek…
Ondertussen werd onze samenleving ook gezegend met ‘De Pil’, als zaligmand mirakemiddel voor beestelijk gedrag, zodat Moders-aan-de-Haard de facto een fel verouderd begrip zijn geworden. Kinderen, als die er al komen, zijn een begrip ‘voor later’. Eerst moet er uitgegaan worden. En onstaat zo stilaan het begrip ‘éénouder gezin’ en ‘co-housing’.
-
Ik heb de sterke indruk, dat aan onderstaand interview binnenkort ’n serieus vervolgverhaal komt. Ik zie er naar uit.
*
*
WARANDEMANIFEST
*
Remi Vermeiren
*
Remi Vermeiren: ‘Vlaamsgezinde partijen hebben morele plicht meerderheid te proberen vormen’
Maar ook: 'Vlaams Belang heeft Vlaamse zaak veel schade berokkend'
*
Interview
09/07/2022
*
Vlaanderen staat voor grote economische en financiële uitdagingen. Daarom heeft het als natie migratie nodig, en moet het tegelijkertijd zelfbewust genoeg zijn om de migrant een duidelijk maar streng kader te bieden. Mogelijk zal een van de partijen die dat mee moet bewerkstelligen, het Vlaams Belang zijn. Dat zegt Remi Vermeiren, auteur van het Warandemanifest (2005) en van de studie België: de onmogelijke opdracht/Vlaamse onafhankelijkheid: Recht behoefte en noodzaak (2014). ‘De vergrijzingsfactuur jaagt me angst aan. De druk om in Vlaanderen beter te presteren groeit met de dag.’
Remi Vermeiren werkte meer dan vier decennia voor de KBC-bank en was er ook voorzitter van. Daarnaast is hij een van de oprichters van het onderzoeksinstituut voor regionale economie Vives van de KU Leuven. Begin eenentwintigste eeuw lag hij mee aan de basis van heel wat denkwerk over een onafhankelijk Vlaanderen. Vermeiren deed dat steeds onafhankelijk van partijpolitieke invloeden als rationele oefening. Zijn boek over de onafhankelijkheid van Vlaanderen uit 2014 werd veel gelezen in flamingantische kringen, maar bracht het debat niet in de mainstream.
Zuivere onafhankelijkheid
Sinds 2014 is de wereld echter ingrijpend veranderd. En staat de Vlaamse zelfstandigheid mogelijk veel dichterbij dan toen. Tijd voor een 11-juli-interview.
Moet een Vlaamse parlementaire meerderheid van N-VA en Vlaams Belang in 2024 eensgezind naar federale onderhandelingen trekken met de boodschap: wij regeren in Vlaanderen?
Vermeiren: ‘Daarvoor zouden beide partijen een ruime meerderheid moeten bereiken en onderling ook vooraf al akkoord gaan over de te volgen koers. Dat is al moeilijk want het zijn tenslotte politieke concurrenten van elkaar. Om nog maar te zwijgen over de animositeit die er op persoonlijk gebied heerst tussen de tenoren van beide partijen.’
‘Mocht er echter een gemeenschappelijk akkoord vooraf tot stand komen, dan is het natuurlijk kijken naar de Franstalige reactie. Normaal gezien zullen zij in een kramp schieten en zich vasthouden aan de politieke schutskring. Nu al gaan er in Franstalig België stemmen op om ook N-VA in de schutskring te steken. Normale onderhandelingen zullen het aan die kant dus ook niet worden. Niet over confederalisme, laat staan over de Belgische boedelscheiding.’
Wie voor N-VA of voor Vlaams Belang stemt, is niet per definitie een voorstander van de zuivere onafhankelijkheid
. Een Vlaams-nationalistische meerderheid in het Vlaams parlement zal een uitgebreide taak hebben om de behoudsgezinde Vlaming te overtuigen van het nut van volledige onafhankelijkheid. Ik weet ook niet of de VOKA’s van deze wereld die rit mee zullen uitzitten. Als puntje bij paaltje komt, verwacht ik dat ook een flink deel van het Vlaamse middenveld zal pleiten om het avontuur niet te groot te maken.’
Het hoogst haalbare
‘Confederalisme lijkt momenteel het hoogst haalbare, zolang de Franstaligen niets vragen of niets verwachten van de regeringsonderhandelingen. Dat kan natuurlijk veranderen. Maar wat de Franstalige reactie ook is, ik ben er van overtuigd dat de twee Vlaams-nationalistische partijen de morele plicht hebben om een politieke meerderheid in Vlaanderen te vormen wanneer de kiezer hen beide sterk maakt. De Vlaamse regering kan dan duidelijk Vlaamse keuzes beginnen maken. De reorganisatie van België is een ander paar mouwen. Maar dat zien we dan wel.’
VB-voorzitter Tom Van Grieken zegt natuurlijk dat het Vlaams parlement perfect een soevereiniteitsverklaring kan afkondigen. Zeker als er een meerderheid van Vlaams-nationalistische partijen is…
‘Het Vlaamse middenveld, de ondernemingen en de linkse cultuurvertegenwoordigers zullen dwarsliggen, ondanks die Vlaamse meerderheid. Soevereiniteit is het wagen waard, verstaat u me niet verkeerd. Maar dan moeten we ons voorbereiden op flinke internationale tegenwind die zal opsteken. Kijk maar naar wat Catalonië overkomen is. Op Europees niveau kregen zij allerminst steun in hun door de Verenigde Naties erkende streven naar zelfbeschikkingsrecht. Bovendien weet ik ook niet of de N-VA unaniem voor zo’n avontuur wil gaan.’
Geld
U zegt: de Franstaligen vragen niets. Maar ze zijn wel bankroet, waardoor ze vroeg of laat wel geld zullen moeten vragen. Dwingt hen dat met andere woorden niet vanzelf naar de onderhandelingstafel?
‘Ik weet niet of de precaire financiële situatie in Franstalig België op hun onverzettelijkheid zal wegen, of de Vlaamse onderhandelingspositie sterker maakt. Integendeel. Laat ons niet vergeten dat voor de buitenwereld de nv België de debiteur is van de door de Franstaligen veelvuldig aangegane schulden. Dat weten de Franstaligen ook, dus kunnen zij op beide oren slapen dat Vlaanderen, als puntje bij paaltje komt, een flink deel van die Belgische schuld mee zal moeten aflossen.’
Vlaanderen zit niet meer in de positie dat het bij een opsplitsing van het land het grootste deel van de opgetelde Belgische staatsschuld op zich kan nemen
‘Als de kredietwaardigheid van Brussel en Wallonië in het gedrang komt, dan wordt het verschil tussen de Duitse obligatierente niet afgemeten tegenover de Waalse of Brusselse obligatierente, maar tegenover de Belgische. Vlaanderen zit niet meer in de positie dat het bij een opsplitsing van het land het grootste deel van de opgetelde Belgische staatsschuld op zich kan nemen. Dat is een wezenlijk verschil tegenover enkele jaren geleden.’
Wanneer Franstalig België in financiële moeilijkheden zit in tijden van een algemene Europese recessie, en Vlaanderen houdt toch stand, dan kunnen we natuurlijk ook zeggen tegen de internationale gemeenschap: we hebben het jullie al jaren gezegd, laat ons nu splitsen en een degelijk splitsingsakkoord bereiken, dan lossen we zo het probleem op van een failliet België in plaats van nog jarenlang te blijven aanmodderen.
‘Dat is wishful thinking, want dan moet Vlaanderen zich dus sterk maken voor een veel te zware overname van de Belgische staatsschuld. Dat is koren op de molen van onze Waalse vrienden – wij staan als vanouds garant voor schulden die zij aangaan tot het bittere einde. Maar goed. We zijn nu toch heel hypothetisch bezig: misschien is uw redenering wel correct als we als zelfbewust Vlaanderen tegen de Franstaligen kunnen zeggen: het is voorbij, laat ons nu tenminste een degelijke confederatie bouwen en het financiële wanbeleid oplossen. Want als we zo voortdoen, zal Vlaanderen binnen enkele jaren ook niet sterk genoeg meer zijn om de financieel-economische crisis op te vangen.’
Vlaamse achteruitgang
In 2014 schreef u al dat Vlaanderen economisch voor grote uitdagingen staat. De situatie is acht jaar later nog slechter dan toen, zegt u nu?
‘De Vlaamse economie heeft geleden onder de financieel-economische crisis van 2008. Ze groeit nog altijd, maar matig. Vlaanderen heeft het probleem dat er overal in Europa lage groei is. De hoge groeipercentages van vroeger zijn weg omdat de productiviteit overal in Europa daalt en de samenleving vergrijst. Ik vrees dat we in Vlaanderen voor grote mobiliteits-, onderwijs-, migratie- en klimaatuitdagingen staan. Tegelijkertijd stijgen de zorgbehoeften.’
‘Vlaanderen mag dan nog altijd significant beter presteren dan Wallonië en Brussel, vergeleken met andere topregio’s in Europa gaan we er op achteruit. Dat is één. Twee is dat we van de weeromstuit minder marge hebben om Wallonië nog verder te onderhouden. Laat staan om de Belgische constructie te dragen zonder dat we fundamenteel aan de financieel-economische knoppen kunnen draaien, zoals de pensioenfactuur en de hoge lasten op arbeid.’
Hoe komt dat, die Vlaamse achteruitgang?
‘We hebben te lang in de overtuiging geleefd dat er voldoende geld is om alle hoge levensbehoeften te dekken. We kennen een vrij hoge werkzaamheidsgraad, maar ook geen uitzonderlijk goede. Landen als Duitsland die een werkzaamheidsgraad van 80 procent hebben bereikt, hebben daar jarenlang hard voor moeten werken. Willen we dat in Vlaanderen ook, dan is dat een werk van jaren, nu te beginnen. De vergrijzing zal nog tientallen jaren steeds meer geld kosten. We moeten ook de mobiliteitsknoop ontwarren, en dat werk begint nog maar pas en zal veel kosten. Zelf zijn we al niet slecht in regeltjes verzinnen als volk, en daar komt nog eens de grote last van vele Europese regels bij.’
‘Maar goed: vele bedrijven doen het nog altijd goed. De Antwerpse haven blijft nog altijd een enorme economische krachtmotor. De druk om nog beter te presteren groeit echter dag na dag. Ik herinner er mensen graag aan dat wij in Vlaanderen nog altijd een grote groep economisch inactieven hebben, zoals de grote groepen mensen op een soort brugpensioen, ook al zijn zij nog perfect gezond en inzetbaar, maar economisch zogenaamd veel te duur. Wanneer men de pensioenhervorming steevast uit de weg gaat, dan jaagt me dat angst aan.’
Onderwijs
We hebben in Vlaanderen ook een tekort aan mensen die met hun handen werken…
‘Vlaanderen heeft een expansie gekend door na de Tweede Wereldoorlog zijn arbeidsreserve – hoofdzakelijk vrouwen – te kunnen tewerkstellen. Dat ging samen met de groei van de Vlaamse kmo’s die als toeleveranciers voor de multinationale investeerders fungeerden. Nadien kon Vlaanderen teren op gastarbeid voor het werk dat de Vlamingen niet graag meer deden, of waarvoor zij stilaan te duur waren. Dat heeft geresulteerd in een productiviteitsstijging, die nu afvlakt.’
‘Ons onderwijs kampt bovendien met een groot probleem. We zullen ernstig moeten investeren in meer en betere leerkrachten die ook opnieuw iets te zeggen hebben in hun klas. Bovendien weegt de diversiteit in het Vlaamse onderwijs op de kwaliteit. Goed opgeleide wetenschappers en stielmannen zijn onontbeerlijk, zo ontdekken we nu.’
‘Goesting om te werken moet je afdwingen, maar ook belonen. De werkloosheidsvergoedingen zijn veel te lang veel te goed. En werken is van de weeromstuit duur. De linkerzijde hoort dat niet graag. Als de PTB in Wallonië machtiger wordt, zal de situatie er niet op verbeteren. Het is makkelijker om afgunstig naar de “rijken” te kijken en te verwachten dat die alles gaan betalen. Ook de media gaan veel te makkelijk mee in die vermeende tweedeling tussen armen en rijken. Terwijl zeker in Vlaanderen die kloof meevalt. Dat is pervers.’
Wat met Brussel, is een klassieke vraag die vaak terugkomt, zoals u ook in 2014 al aanhaalde in uw boek. Toen schreef u echter dat Brussel de middelen heeft om een zelfstandige stadsstaat te worden. Anno 2022 constateren we dat de Brusselse schuldgraad met 180% tegenover de inkomsten de hoogste is van alle deelstaten. Daarom: wat nù met Brussel?
‘In absolute bedragen is het bedrag van de Brusselse schuld beter behapbaar dan in Wallonië (8,9 miljard euro brutoschuld tegenover 45,4 miljard euro, red.). Brussel heeft het niet geringe voordeel van een jonge bevolking, waardoor de vergrijzingsfactuur er redelijk is. Daardoor is Brussel in feite solidair tegenover de verouderde Waalse bevolking, en zeker tegenover de verouderde Vlaamse bevolking, want de jonge Brusselaars die werken betalen mee. We hebben hen nodig. Al moet het Franstalig onderwijs in Brussel veel beter.’
Vlaanderen moet Brussel zelfstandigheid en een eigen identiteit gunnen, in ruil voor samenwerking
‘Brussel heeft vooral ergere bestuursproblemen omdat de rol van het Hoofdstedelijk Gewest nooit duidelijk is: zijn het nu negentien gemeenten samen, une région à part entière, een Europese hoofdstad, een Belgische hoofdstad, of vooral een eigen gemeenschap? Brussel wil alles tegelijkertijd zijn, terwijl de vele bestuursniveaus met geld morsen, ook dankzij de vele fondsen die verbonden zijn aan deze of gene rol van Brussel. Een interne bestuurlijke herstructurering dringt zich op. Als de Brusselaars met Vlaanderen willen samenwerken, dan is veel mogelijk. Vlaanderen moet Brussel zelfstandigheid en een eigen identiteit gunnen, in ruil voor samenwerking. Samenwerking tussen twee zelfstandige staten die elkaar nodig hebben.’
Vlaams Belang
Uiteindelijk bent u een vooruitgangsoptimist.
‘Dat is vriendelijk van u (lacht). Weet u: het boek dat ik in 2014 heb geschreven, is een goede basis voor een rationeel debat over Vlaamse onafhankelijkheid. Het is eigenlijk het enige werkstuk dat ik geschreven heb – samen met Mark Deweerdt en Geert Jennes – waarover ik echt tevreden ben. Jammer genoeg hebben de media niet echt geholpen om dat rationele debat te promoten. Al moet ik zeggen dat ook ikzelf misschien meer inspanningen had moeten doen om de boodschap in de markt te zetten. Het is voor iedereen die Vlaamsgezind is een enorme moeilijkheid om beredeneerd een punt te maken in de huidige media.’
‘Ik vergeet echter nooit dat een groot deel van de Vlamingen nog altijd redeneert vanuit België. Daar kan ik weinig aan veranderen. Politiek links en de Vlaamse cultuurwereld zijn de Vlaamse idee niet genegen. Dat heeft te maken met de harde boodschappen van het Vlaams Blok en Vlaams Belang over migratie. Dat is jammer, want het remt Vlaanderen zijn eerlijke streven naar zelfstandigheid, zorgt ervoor dat vele mensen in de eerste plaats nooit aanstoot nemen aan de inefficiëntie en het surrealisme van het Belgische verhaal, en alleen maar focussen op alles wat in Vlaanderen mis gaat.’
‘Dat het Vlaams Belang op een bepaalde manier een boodschap over migranten in de markt zet, maakt ook dat andere Vlaamse partijen zich afkeren van de Vlaamse zelfstandigheidsgedachte. Laat ons dat niet vergeten. De Vlaamse zelfstandigheidsgedachte wordt vereenzelvigd met racisme als gevolg van overdrijvingen van zowel het VB, als politiek links. En dat is kwalijk voor de Vlaamse beweging.’
U zegt: het Vlaams Belang heeft de Vlaamse zaak veel schade berokkend?
‘Dat vind ik spijtig genoeg een historische vergissing, ja. Ik heb hen dat destijds trouwens gezegd. Het Vlaams Blok deed aan politieke koppelverkoop: streven naar Vlaamse onafhankelijkheid was meteen ook een agressief etnisch verhaal. Terwijl het soms loont om ook eens wat zachter te oordelen over de sociale aspecten achter migratie. Wij hebben immigratie nodig. Dat klinkt tegenwoordig niet zo goed, maar toch is het zo.’
‘U hebt eerder al het gebrek aan handenarbeid in Vlaanderen aangekaart. De tekorten in handenarbeid moeten mee opgevuld worden door migratie. Die moét gekoppeld zijn aan sociale migratie; de migrant moet hier integreren, uiteraard. Dat creëert bepaalde problemen, dat ontken ik niet. Maar als je dat zelfbewust aanpakt, dan heeft een bepaalde migratie van arbeidskrachten en echt knappe koppen ook voordelen. Maar in de perceptie heeft Vlaanderen een moeilijke omgang met migratie. Daardoor haken bijvoorbeeld bedrijfsleiders en het middenveld vaak af.’
Geen progressief Vlaams project…
Politiek links doet anders ook weinig moeite om daar een volwaardig Vlaams en progressief project tegenover te stellen. Men wacht tot rechts een inclusief Vlaanderen ‘aanbiedt’. Misschien moeten ze er mee vorm aan willen geven…
‘Links blijft graag aan de zijlijn staan, en geniet mee van de welvaart die door de centrumrechtse Vlaming wordt gecreëerd. Men zou bij links wat meer respect mogen tonen voor het feit dat een zelfbewuste generatie Vlamingen die huidige welvaart mee mogelijk heeft gemaakt. Nu lijkt men die waarden te verkwanselen uit verzet tegen het Vlaamse “racisme”. Zo biedt men bij links uiteindelijk zelf weinig aan aan de Vlaming die werkt, en aan de migrant die hier wil integreren. Men biedt de facto dan maar de Belgische constellatie aan, die steeds minder waard wordt.’
Hoe komen we daaruit?
‘Landen als Canada en Australië tonen ons dat een streng migratiebeleid, patriottisme en inclusiviteit hand in hand kunnen gaan. Maar goed: een groot deel van het verhaal is natuurlijk ook het feit dat Europa vele steken heeft laten vallen in de migratiepolitiek.’
‘Dat het Vlaams Belang op een bepaald moment heel weinig stemmen had, bewijst voor mij dat die partij niet alleen maar permanent racistische Vlamingen aantrekt met een agressief programma. Daarom is het VB nu slimmer geworden in hun communicatie en strategie, en daardoor onderdeel van het Vlaamse politieke landschap. Zij halen nu veel stemmen. Als zij echter alleen maar buiten het systeem zullen willen blijven staan, dan zullen zij echter de kans op een akkoord met die andere Vlaamsgezinde partij missen. U weet wel, die partij die meer binnen het systeem staat.’
Christophe Degreef
*
*
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Digithalys
*
HOE TREKT VLAANDEREN NAAR HET ULTIEME COMMUNAUTAIRE EINDSPEL?
*
Bart De Wever: ‘Wij vragen om te kiezen voor zelfbestuur, voor Vlaanderen…’
ANALYSE
11/07/2022
*
-
Op 11 juli wordt het weer eens tijd om het streven naar zelfbestuur wat op te peppen en van de nodige botox te voorzien. De Wever riep op het zomerfeestje van zijn partij op tot zelfbestuur. Het is een opwarmertje voor het ultieme communautaire eindspel van 2024. Maar of het zover komt, is zeer de vraag.
Op het zomerfeest van zijn partij zette Bart De Wever nog even voor alle duidelijkheid de puntjes op de i: ‘Zijn wij als Vlamingen werkelijk gedoemd om ons voor eeuwig te laten knechten? Zijn we gedoemd om een federaal beleid te blijven ondergaan waarvoor we in meerderheid niet gestemd hebben? Zal onze zuurverdiende welvaart de komende jaren onherroepelijk verloren gaan?’ Als je ‘federaal beleid’ vervangt door ‘Belgische overheid’, kan het citaat zo geplukt zijn uit de toespraak van toenmalig voorzitter van het IJzerbedevaartcomité Jozef Coene van 4 juli 1976.
Noch rust noch duur
Het citaat gaat gebukt onder wat oubollige dramatiek en draagt reeds de apotheose in zich, vertaald in de oproep tot zelfbestuur. De Wever op zijn zomerfeestje: ‘Wij vragen om te kiezen voor zelfbestuur.’ De ultieme ontknoping moet er komen na de verkiezingen van 2024. De Vlaamse autonomie kan lopen via langdurige onderhandelingen op federaal niveau, maar als dit op niets uitdraait, kan Vlaanderen nog steeds voor het Catalaanse scenario kiezen en in eigen assemblee de onafhankelijkheid uitroepen.
Het streven naar een zelfstandig Vlaanderen is intussen meer dan 100 jaar oud. Het embryonaal verlangen ontstond in de loopgraven aan het IJzerfront. In 1919 trok een Rodenbachstoet door Gent met een spandoek waarop stond: ‘Noch rust noch duur zonder zelfbestuur!’ De eis tot zelfbestuur weerklonk ook steevast op de IJzerbedevaarten. Vanaf dan keert ze met de regelmaat van een klok terug op de politieke agenda. In 1981 drukt de Volksunie hem onder een andere gedaante af op een verkiezingsaffiche: ‘Geen Belgische armoede maar Vlaamse welvaart’. De onafhankelijkheid van Vlaanderen werd complexloos door het Vlaams Blok naar voor geschoven.
Onvervalste bezettingscultuur
De analyses over het einde van België zijn in de loop der jaren inhoudelijk wat bijgesteld, maar de teneur bleef dezelfde. In 1990 schreef Mark Grammens in zijn essay Gedaan met geven en toegeven: ‘De financiële ineenstorting van de Belgische staat kan niet anders dan een chaos veroorzaken waarin alles op de helling komt te staan en Vlaanderen zijn eigen lot in handen zal moeten nemen.’ Volgens Grammens moest Vlaanderen gered worden van ‘de financiële en maatschappelijke ondergang waarin het door België wordt meegesleurd’. Het klinkt wat apocalyptisch, maar geeft toe, de uitspraken van De Wever leunen wel erg dicht bij die van Grammens aan.
Enkele jaren later riepen Jan Jambon en Peter De Roover in hun essay Vlaanderen staat in Europa op om ons niet passief op te stellen, want: ‘Hoe langer we wachten, hoe slechter de startomstandigheden voor de Vlaamse staat’. Volgens Jan Jambon en Peter De Roover moesten we ons ‘actief’ ontdoen van ‘de onvervalste bezettingscultuur’ van de Belgische overheid. Beide heren pleitten niet voor een revolutie maar voor een Catalaanse aanpak.
‘Het Vlaams parlement moet dan ook het middel bij uitstek worden om fundamentele stappen op weg naar de Vlaamse onafhankelijkheid te zetten.’ Dit moest gebeuren door het proclameren van ‘een echte Vlaamse Grondwet’. De Vlaamse onafhankelijkheid is eerder een kwestie van ‘willen’. Dit scenario lijkt toch wel erg veel op wat het Vlaams Belang momenteel naar voor schuift. Hebben Jambon en De Roover zich dan niet van partij vergist? Nu Jambon minister-president is, kan hij een oude jongensdroom verwezenlijken.
Een ‘New Deal’ voor België
In 2005 werd het Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen in Europa van de werkgroep ‘In de Warande’ – onder leiding van Remi Vermeiren – op applaus onthaald. De analyse van Jambon en De Roover werd verder uitgewerkt. Het manifest ging niet over het hoe, maar over het waarom van een splitsing. Recent legde Remi Vermeiren in Doorbraak uit waarom Vlaanderen nog niet onafhankelijk is. ‘De Vlaamse zelfstandigheidsgedachte wordt vereenzelvigd met racisme als gevolg van overdrijvingen van zowel het VB, als politiek links.’
Het ‘Manifest’ van de denkgroep ‘In de Warande’ deed heel veel stof opwaaien, maar datzelfde stof ging al snel liggen. De auteurs hadden gehoopt dat de bal voor meer zelfbestuur door de publicatie van het manifest aan het rollen ging, maar daar kwam niets van in huis. De ultieme strategie ontbrak. Vermeiren en de Warandegroep hadden gehoopt dat de politiek na dit manifest over zou gaan tot de splitsing van het land.
Een jaar later pleitte Eric Van Rompuy voor een New Deal voor België, waarbij de gemeenschappen belangrijke sociaaleconomische instrumenten zouden verwerven, ‘waardoor de financiële transfers automatisch zullen afnemen’. ‘Het Belgische Huis staat sluimerend in brand maar niemand wil dat inzien’, schreef Van Rompuy. De tegendraadse christendemocraat pleitte voor een vergaande staatshervorming om België in een definitieve plooi te leggen. ‘Daarom moet Vlaanderen bij de volgende regeringsvorming spijkerharde garanties krijgen…’ Deze woorden klinken toch wel erg bekend in de oren.
De eindstrijd…
De federale verkiezingen van 2024 moeten de eindspurt voor zelfbestuur worden om zo de sociale, economische en democratische blokkade op te heffen die België de afgelopen eeuw heeft geïnstalleerd. Doorgaans worden twee strategieën naar voor geschoven. De N-VA behaalt een klinkende verkiezingsoverwinning en onderhandelt met de PS om België om te bouwen tot een confederatie. In tegenstelling tot de N-VA, heeft het ‘Institut Destrée’ een scenario klaar. Het notoir instituut pleit voor een federalisme met vier dat vertrekt van een evenwichtige en transparante solidariteit en een federale loyaliteit. ‘De Vlaamse partijen lezen die tekst van amper 14 A4’s maar beter eens grondig’, meent Rik Van Cauwelaert. Gezien de Waalse partijen economisch en politiek op een andere planeet leven is het geloof in het welslagen van deze piste eerder klein.
Dan is er nog het Catalaans scenario waarbij de N-VA en het Vlaams Belang een meerderheid in het Vlaams parlement verwerven. ‘Het Vlaams parlement kan beslissen om de Belgische constitutionele orde opzij te schuiven en zich soeverein verklaren. Op basis van dat ‘fait accompli’ kunnen ze dan vanaf een wit blad met de Franstaligen onderhandelen om een confederale constructie op poten te zetten’, meent Bart Maddens. Als deze ultieme kans zich voordoet, zal De Wever zo vermetel zijn om een samenwerking met het Belang af te wijzen?
Maar er is helaas nog een derde scenario. De kans is niet ondenkbaar dat Vivaldi na 2024 verder gaat. Een horrorscenario voor de N-VA en het Vlaams Belang. Dan verdwijnt de eis voor zelfbestuur andermaal in de diepvries. Het Vlaams Belang en de N-VA denken maar beter goed na over hun strategie.
Het zal de trouwe lezer heel zeker al lang niet ontgaan zijn, dat er de laatste tijd steeds meer shrijffouten vvorkomen in mijn schrijfsels om zo het Internet te teisteren. Hoezeer ik ook mijn best doe bij het herlezen. Maar god-nog-aan-toe, ik overkijk ze keer op keer…
Heeft niets te zien met vroegtijdige senilitiet, maar met een steds verminderend gezichtsvermogen.
Al-bij-al niet eenvoudig. Vooral niet nu daar boenop nog de zoeg lomy om met de kop erbij te blijven. Vooral nu de zaken met ons ‘Geliefde Vadermand‘ op het punt staan om …. naar de Maan te vliegen. Zie Siegried Bracke hier onder….
Een adem benemende rumtevlucht, waar die de NASA met beelden van 13 miljoen jaren geelden, nog klein bier bij zijn.
O luna rossa, Reine des Nuits….
**
Blind worden!!!!
Vandaar de probatie zoals U al sedert vrijdag heeft kunnen zien, om het scherm 180° om te draien. Wit wordt zwart, en dus zijn de contrasten heel wat scherper.
So far so good.
Dus is de waarneming gevoelig verbeterd.
*
POSTJES, DE WAALSE VERSIE
*
In deze rubriek heb ik al meermaals gepleit om die Franse Gemeenschap af te schaffen. Vlaanderen heeft zoiets nooit gehad, waarom de Francofonen dan wel? De reden daarvoor vond ik in ’t Pallieterke van vorige week. In een interview verklaarde Lorenzo Terrière, een jonge politicoloog verbonden aan de UGent, dat de Waalse regering en de Franstalige Gemeenschapsregering begin jaren 2000 de facto wél waren samengevoegd, net zoals dat in Vlaanderen gebeurd was. De splitsing kwam er pas in 2014 toen de PS naast de federale regering van Michel greep en een deel van haar politiek benoemde personeel uit de boot viel. Sindsdien heeft Francofonië alles dubbel: minister-presidenten, ministers, regeringen en kabinetten, zonder dat daar ook maar iets tegenover staat. Als Wallonië consequent was, had het bij de daarop volgende verkiezingen; toen de PS er niet alleen weer bij was, maar zelfs de grootste regeringspartij werd, die Franse Gemeenschap weer kunnen laten deel uitmaken van het Waalse gewest, maar dat gebeurde niet. Het ging dus louter om de postjes, Daardoor verliest het Waalse gewest jaarlijks enorm veel geld dat men via België van Vlaanderen hoopt terug te krijgen en wat meteen verklaart waarom de PS, volgens Magnette, een volgende staatshervorming niet meer wil. Dan zou het immers gedaan kunnen zijn met potverteren op de kap van Vlaanderen.
En dan hebben we het nog niet gehad over de Belgische werkzaamheidsgraad van 80% die Crootje aan Europa beloofd heeft tegen 2030. Wallonië haalt nu zelfs de 70% niet en rekent erop dat Vlaanderen weer het verschil zal maken, terwijl ze mee blijven profiteren. De tijd om daarover te debatteren zal er niet meer zijn als er geen hopelijk laatste staatshervorming komt. Het wordt dan de finale confrontatie
*
11 JULI, IN 1302 WOORDEN
Column - 12/07/2022 Siegfried Bracke
*
Twaalf jaar geleden heb ik mijn eerste 11 juli-toespraak geschreven. (Terug te vinden in de onvolprezen verzamelbundel Open het Debat.) Ik was toen kakelvers volksvertegenwoordiger. En noblesse oblige, nietwaar.
Mijn eerste zinnen toen? ‘Ik weet het, ik heb het zelf gezocht, maar ik ga het toch zeggen: u heeft mij wat aangedaan! U heeft mij namelijk de eerste 11 juli-toespraak uit mijn bestaan doen houden, een zogeheten feestrede. Maar tegelijk moet ik u danken, want u heeft mij verplicht over een en ander na te denken.’ Twaalf jaar na datum, en bevrijd van elke obligerende noblesse, wil ik nog eens nadenken.
Maar eerst terug naar 2010. Dat was, al zeg ik het zelf, geen slechte toespraak. Ze was au fond het werk van Etienne Vermeersch: ideologisch, filosofisch. De naakte waarheid is trouwens – Dirk Verhofstadt en Maarten Boudry zullen nu naar adem snakken – dat Vermeersch mij op geheel eigen wijze in de richting van de N-VA heeft geduwd. Ook toen ik al goed en wel verkozen was, bleef Vermeersch mij dwingen door te denken…
Nationalisme
Maar wat mij opvalt in die toespraak uit 2010 is wat er niet instaat. Ik had het over identiteit, over de morele grondslag van nationalisme, over wat nationalisme beslist niet is, over hoe nationalisme alleen maar inclusief kan zijn, en over hoe nationalisme helemaal niet in strijd is met de Europese gedachte. Maar geen woord over economie, welvaart en welzijn, handel en nijverheid, geld, armoede. Zelfs niet over wat we zelf doen, of over wat we beter zelf zouden kunnen doen. Terwijl dat allemaal samen wel het punt is. In toenemende mate.
Ik heb volstrekt niets tegen België, dat weet u. Alleen heb ik geleerd uit het zestiende-eeuwse Hollandse Plakkaat van Verlatinghe en uit de (daardoor sterk beïnvloede) achttiende-eeuwse Amerikaanse Declaration of Independence dat decent respect … requires that [one] should declare the causes which impel […] to the separation. En dat whenever any Form of Government becomes destructive …, it is the Right of the People to alter or to abolish it.
er is van alles in te brengen tegen de Vivaldi-regering, maar de allergrootste verdienste is dat ze bewezen heeft dat beleid, van welke kant ook, in België niet meer kan
We moeten de dingen zeggen zoals ze zijn: er is van alles in te brengen tegen de Vivaldi-regering, maar de allergrootste verdienste is dat ze bewezen heeft dat beleid, van welke kant ook, in België niet meer kan. De tegenstellingen (vooral die tussen noord en zuid) zijn zo groot dat alleen stilstand of muizenstapjes haalbaar zijn. Resultaat? We boeren in ongeveer alle statistieken in hoog tempo achteruit.
Club Med
Maar kan je dat die regering verwijten? Ze doen wat ze kunnen, ze willen er iets van maken, ze willen bewijzen dat het toch nog kan. Maar ze krijgen de verschillen niet meer weggewerkt. En het resultaat is wat het is: België zit almaar vaker bij de Club Med-landen, met de hoogste belastingen en de hoogste staatsschuld, maar vooral ook het minst perspectief op herstel en/of verandering.
Ik geef het u op een blaadje: de rekening komt eraan! En in deze beroerde tijden zal de ober weldra aan onze tafel verschijnen.
En dan is er Vlaanderen.
Waar het zelden geciteerde maar allerbelangrijkste cijfer is dat we 3,6% van ons BBP spenderen aan onderzoek en ontwikkeling. Niemand in Europa doet dat ons na. Het belang daarvan kan nauwelijks worden overschat. En we hebben bovendien onderzoeksinstellingen en ook topbedrijven die veelal terug te vinden zijn in en om onze havens. Havens die elkaar niet langer domweg beconcurreren, maar die een grensoverschrijdend samenwerkingsmodel hebben gevonden, en die, onder meer dankzij slimme fusies, ook tot de wereldtop behoren.
En we hebben hersens. Als we aan onze universiteiten de moed hebben het onderscheid te maken tussen wat top is en veel minder top (tot en met volstrekt waardeloos) – en niet de schijn op te houden dat aan al onze universiteiten alles per definitie top is – en we kunnen dat, onder meer via spin-offs, economisch vertalen, dan is dat een onderbouw om u tegen te zeggen.
Na Zwitserland en het oosten van Nederland zijn er trouwens nergens elders in Europa zo weinig mensen die in armoede leven
Dat zijn er nog altijd te veel: in een rijke regio moet echt iedereen een menswaardig bestaan kunnen leiden.
Tanende onderwijskwaliteit
Vlaamse zelfgenoegzaamheid is trouwens, ondanks wat hierboven staat, volkomen misplaatst. Want er is nog veel werk, en er loeren velerlei gevaren, bovenal de tanende onderwijskwaliteit. (En dat betreft niet alleen rekenen en spellen. Het is gênant dat zelfs een Vlaams-nationaal gekleurd ministerie van Onderwijs aan onze jeugd zo tergend weinig (Vlaamse) cultuur, letteren, traditie kan meegeven.)
Veel van wat de Vlaamse overheid doet rendeert ook niet genoeg. Er is de vaak idiote regelgeving, ooit opgezet om politieke willekeur te voorkomen, die heeft geresulteerd in onwerkbare kafkaëske systemen.
Maar de gedachte dat er in Vlaanderen al even slecht wordt bestuurd als in België is gewoon feitelijk onjuist
Maar de gedachte dat er in Vlaanderen al even slecht wordt bestuurd als in België is gewoon feitelijk onjuist. Ook al is ze in onze media gemeengoed, en gaan we door de kracht van de herhaling dat op den duur nog zelf geloven ook.
Vanzelfsprekend is Vlaams beleid niet beter omdat het Vlaams is. Natuurlijk niet. Maar de feiten wapperen als wimpels aan alle statistieken. Elke factchecker is bij deze uitgedaagd.
Wallonië en Brussel
Feiten en getallen die tegelijk het verschil aantonen tussen Vlaanderen en België. Wat er helaas op neerkomt dat Wallonië en Brussel er echt erg aan toe zijn. Wat tegelijk het Franstalige vasthouden aan België zeer begrijpelijk maakt: elk jaar krijgen ze daar 7 miljard cadeau.
Zeker in economisch beroerde tijden is dat bedrag op zichzelf al één van de grote causes which impel to the separation. Je hoeft geen begrotingsexpert te zijn om te weten wat je met 7 miljard – niet één keer, maar elk jaar – kan doen.
De dag dat de grote meerderheid van de Vlamingen beseft dat we er met die hefbomen in eigen handen echt veel beter aan toe zijn, is misschien niet meer zo ver af
Eén van de… Want er zijn nog meer causes. Vlaanderen kan immers alleen maar zijn beleid voeren met de handrem aangetrokken. Na zes staatshervormingen zijn de echte beleidshefbomen op het federale niveau gebleven. De dag dat de grote meerderheid van de Vlamingen beseft dat we er met die hefbomen in eigen handen echt veel beter aan toe zijn, is misschien niet meer zo ver af. Het hek is dan van de dam.
Meerderheid
Het is een dag die Karel De Gucht al in 2001 heeft beschreven: ‘Op een bepaald ogenblik zal Vlaanderen de moed moeten hebben om te zeggen dat wij de meerderheid vormen in dit land. Ofwel volg je onze normen, ofwel…’
Het zal ook de dag zijn dat men in Vlaanderen over de grenzen van partijen en instituties heen een groot sociaal-economisch akkoord voor de lange termijn moet sluiten. Zoals men dat eerder al heeft gedaan in Nederland, Duitsland en in de Scandinavische landen. Dat is een conditio sine qua non om er zeker van te zijn dat iedereen kan volgen, in alle betekenissen.
Je moet echt stekeblind zijn om niet te zien dat een dergelijk alomvattend akkoord op het Belgische niveau niet meer mogelijk is. Zelfs bij de vakbonden zien ze dat. Is het trouwens niet veelzeggend dat het discours van Vooruit zeer geregeld wezenlijk verschilt van dat van de PS?
Uiteraard is het politiek volkomen legitiem om, zoals Groen en de Open Vld, de andere keuze te maken: meer België. Net zoals het pleidooi voor het ‘eenzijdig uitroepen van de onafhankelijkheid,’ het Bye Bye Belgium-model ook legitiem is. Het zijn twee tegenstrijdige scenario’s met een gemeenschappelijk kenmerk: door economisch negationisme donderen we twee keer de afgrond in.
Daarom gaat 11 juli niet over gulden sporen, over foute vlaggen en aloude symbolen, of over weiden als wiegende zeeën (die er eigenlijk nooit zijn geweest). Wel over welvaart en welzijn, en over kansen die we niet mogen laten liggen.
Ik schrijf dit op 10 juli rond de middag. Het VTM-Nieuws staat op. Danny Verstraeten schakelt rechtsreeks over naar Wetstraat 16. Waar ‘men’ er niet uitraakt; deze keer de pensioendiscussie. Verstraete vraagt Hannelore Simoens ‘waarop het vastloopt?’ Simoens’ eerste zin: ‘Op alles eigenlijk’.
Duidelijker kan het niet.
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Eindelijk tijd dus omnog een paar stukjjeb in verabnad met 11 Juli, die op de wac htlijststaan, de vriie loop te geven.
664 – FEEST VIEREN. HET VERSCHIL TUSSEN DE DIFERTNTIE AN DE WERKELIJKHEID
*
DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE
*
MAANDAG 11 JULI 2022
*
664 – FEEST VIEREN. HET VERSCHIL TUSSEN DE DIFERTNTIE AN DE WERKELIJKHEID
*
I N H O U D
Een Vlamse Hoogdag in mineur, dat is wel het minste wat men erover kan zeggen. Stil, weest stil. En stoort de stilte niet, want in Bx zijn in het Heilgste der Heiligen, de negen Staatsdragende Partij Overscotjes aan het overeekomen dat er geen overeenkmen meer aan is. Bijgevolg is de Bevolking de wil er om te vieren, maar het mag niet. Niet de eigenheid, maar de diversiteit is van belang.
Leg dat maar eens uit aan ’n boer, die liever vlas en tarme op zijn velden ziet staan, dan een mengeling van alle soorten wild opschietendonkruid.
Wat brengt ons het verst, denklt U? Breed opgevatte Eigenheid of een nooit eindigende diversiteit? Uw koffie aanlengen met (riool)water, tot het geen koofie meer is?
Volgens de leiende Sovjet EU optentaen die achter onze rug de Macht gegrepen hebben, is voor hen het beste dat er zoveel mogelijk onkruid groeit, daarbij voelen ze zich het veiligst….
De Natuur immers heeft haar rechten, zelfs al lopen er met de dag meer wilde woven tot in onze sreden.
Even goed nadneken, beste medeburgeer, zelfs voor hen die van het boerenleven geen kaas hebben gegeten.
En het ergste is, dat ROUND UP als onruidbestrijder bij Wet verbbden is. Want nefast voor het milieu dat zij op hun manier willen vernietigen.
Ooit al gehoord van rond de pot of rond de hete brij draaien? Dat doen ze met ons. Al jaren lang. Tot we, duizelig geworden, er in tuimelen….
11-07-2022
11 juli
*
En zo zijn we weer beland bij de Vlaamse feestdag, een gebeurtenis waarbij we nog steeds niet veel te vieren hebben. Het is nog altijd de feestdag voor de happy few, geen officiële. Zoals ik al meer heb geschreven, hoeft men van 11 juli geen extra feestdag te maken, maar men zou hem wel kunnen wisselen met bv de Belgische van 11 november, wanneer het toch meestal kil en nat is. Die herdenking van WO I zou men dan kunnen blijven houden, maar tijdens het weekeinde vóór of na de dag zelf, zoals men dat ook doet in de U.K.
Op 11 juli zal er geen spectaculair nieuws te rapen vallen. Misschien wel tegen 21 juli als Paarsgroen+ zijn hervormingen zou bekend maken, al is ook dat twijfelachtig..
*Het wordt hoog tijd dat men België hervormt en – als dat niet lukt – ermee ophoudt. Met zijn districten (in de steden), gemeenten, fusiegemeenten, intercommunales, provincies, bestuurlijke regio’s (uitvinding van Bart Somers), gewesten, een overbodige senaat en een federatie, ziet men het bos niet meer door de bomen. Wat zou daar kunnen bespaard worden, al blijft die kans klein dat het effectief zal gebeuren. De PS van Magnette wil nl geen staatshervorming meer. Het enige wat Vlaanderen daartegen kan doen is na de verkiezingen van 2024 één centrumrechts blok te vormen om de confrontatie, niet het debat, met de francofonen aan te gaan. De kans bestaat trouwens dat die niet eens met ons nog zullen willen praten als ook het VB er dan bij zal zijn. Een reden te meer om rechts te stemmen en te stoppen met dit land dat men – als het niet bestond – nooit meer zou uitvinden (dixit The Economist).
PLAATSELIJKE NIEUWTJES
*
*
*
Gisten had ik het hier, in verband met het verschil tussen praten en doen, over ’Tacklen’ in plaats van Googelen. U zult het nooit meer vergeten, telkens U de naam van de Ieperse Weefautomataen PiICANOL nog tetenkomt. Over F.F.F. in plaats van w.w.w.
From Flanders Fields….
En ja, het had goed gekund, dat de woke Nieuwe Wereld rondom ons dagdagelijks onder de neus gewreven werd, dat door Hun wanbestuur, onze rijke Vlaamse Velden tot diep in de grond, voor eeuiwig veranderd zijn in dodenvelden..
En het zijn precies die dodenvelden, o.a. in Steenstraete, rond het Monument van de Gebroeders van Raemdonck – waar met moeite mocht worden samengekomen om de violen te stemmen – maar vooral in Diksmuide in de IJzervlate zelf, dat ik als een deus ex machina, van uit de crypte onder het IJzerkruis, in mijn verbeelding, Bart en Tom zie verschinen, klaar om in steen te worden febeiteld, hand in hand en met een brede gluimlach op het gelaat.
De inspiraite heeft gewerkt en de trein, met loveren overdakt, vertrekt meteen om daar ergens in de Branbantse warboel, het puin te ruimen.
Daar hoeven, net als op het Groeningheveld in 1302, niet veel woorden bij. Maar nagels met koppen liefst er in de kloppen met die goode oude Goedendags….
Magniette of de Châtillon, what matters!!!! Voortdoen doen we met de levenden.
WELKE ERFENIS KRIJGEN ONZE (KLEIN)KINDEREN?
Standpunt 11/07/2022
*
11 juli is het feest van de Vlaamse gemeenschap. Ons feest, want wij zijn de Vlaamse gemeenschap. Maar ook de dag om een evaluatie te maken. Er is nog veel werk als we de erfenis van onze kinderen goed willen beheren.
Identiteit
Identiteit is een geladen woord. Maar het wil zeggen dat we niet gewoon als een wit blad op deze wereld geworpen zijn. Je wordt geboren in een context. In een gezin, een familie in een gemeente, stad, provincie, land, werelddeel. Dat kunnen allemaal lagen zijn van onze identiteit. Het zijn wortels waarmee je vast hangt, een geschiedenis die je vormt of gevormd heeft. Die maakt dat je bent wie je bent.
Onze plaats is hier, bij elkaar. Bij wie er is, wie er was en wie er zal zijn. Identiteit is geen betonnering van hoe het is, Het is meer een uitgangspunt, onze wortels die ons voeden, dan dat het alles bepaalt. Onze identiteit is ook een opdracht, een engagement naar wat we kregen van onze voorouders.
Erfenis
Op 11 juli moeten we de erfenis van de generatie onze grootouders koesteren: de democratische rechtsstaat en de welvaartsstaat. Die zijn er niet vanzelf gekomen en zullen niet vanzelf blijven. Wij kregen die erfenis in de schoot geworpen we moeten die beheren voor onze kinderen. Hier herinner ik aan het oude en Bijbelse concept van het rentmeesterschap. Een goed principe waarin we niet de eigenaar van Vlaanderen of de wereld zijn, maar het beheren voor onze kinderen en kleinkinderen.
Maar beheren we die erfenis goed? Als we eerlijk zijn, ziet het er minder goed uit dan een tiental jaar geleden voor ons land.
Versplinterd
Een regering vormen wordt alsmaar moeilijker in een politiek versplinterd landschap, met partijen die regelmatig van overtuiging lijken te veranderen. Afhankelijk van de peilingen die ze laten uitvoeren of van de politieke omstandigheden zijn ze voor of tegen confederalisering, kernuitstap, lagere btw-tarieven, meer uitgaven voor defensie, begrotingsdiscipline, fiscale hervormingen, politieke hervormingen… Regeren wordt niet makkelijker als je met 7 partijen een regering moet partijen uit twee tot drie gemeenschappen, sommigen zeggen democratieën, die dan nog af en toe van standpunt wisselen.
België heeft een langetermijnbeleid nodig. We hebben in België een groot begrotingstekort. Dat veroorzaakt een groeiende staatsschuld. Dat alles wordt mee aangewakkerd door een inefficiënt belastingsysteem en stijgende kosten van vergrijzing. Een pensioenplan dat de toekomstige kosten binnen de perken houdt, is een absolute ‘moet’.
Mobiliteit
Vlaanderen staat stil. Ons gebrek aan mobiliteit wordt een rem op de economie. Het gebrek aan ruimtelijke ordening maakt openbaar vervoer zowat onmogelijk in Vlaanderen. En met de auto sta je stil. Missing links aanleggen wordt onmogelijk vanwege natuurbescherming. Net zoals Europese stikstofnormen voor natuurgebieden onze landbouw en industrie straks dreigen de das om te doen.
Hoe krijg je aan een ernstige mens uitgelegd dat we enkele gigawatt elektriciteit van kerncentrales zullen sluiten in deze tijd waarin de gasprijs piekt
Hetzelfde kunnen we opmerken over het onduidelijke energiebeleid. Hoe krijg je aan een ernstige mens uitgelegd dat we enkele gigawatt elektriciteit van kerncentrales zullen sluiten in deze tijd waarin de gasprijs piekt en energie in Europa schaars dreigt te worden.
Alsof het lijstje problemen nog niet lang genoeg is, blijkt ook de kwaliteit van ons onderwijs te dalen, zowel voor wiskunde als voor taal. De tijd dat we piekten in de PISA-rapporten op wiskunde, begrijpend lezen en wetenschappen zijn helaas voorbij. Net zoals de tijd voorbij is dat de Vlaming bekend stond om de goede kennis van ‘zijn talen’. Terwijl dat voor onze regio, een kruispunt in Europa, een troef zou moeten zijn.
Particratie
Onze democratie is een particratie geworden. Enkele partijvoorzitters bepalen wie de kiezer kan verkiezen. De regels zijn zodanig dat enkel wie in de gratie van de partijleiding staat ,een verkiesbare plaats krijgt. Dat is geen recept voor sterke parlementsleden. Wel een dat trouwe partijsoldaten oplevert. Dat zorgt voor een parlement dat een schim is van zichzelf. De meedogenloze meerderheid-minderheid logica verstikt er elk initiatief.
Onze democratie herstellen betekent dat de stem van de kiezer opnieuw de doorslag moet geven, niet het dictaat van de partijvoorzitter
De partijvoorzitters en de regering controleren het parlement. De kiesomschrijvingen per provincie en de royale partijfinanciering ondersteunen die particratie. Die partijfinanciering maakte van de partijen KMO’s, rijke ondernemingen met een heel gamma aan vastgoed en andere investeringen. De Vivaldi-regering heeft in haar regeerakkoord opgenomen dat ze daar iets wil aan doen. Onze democratie herstellen betekent dat de stem van de kiezer opnieuw de doorslag moet geven, niet het dictaat van de partijvoorzitter. Dat een volksvertegenwoordiger het volk en niet zijn partij vertegenwoordigt. Het is tijd en nodig, maar we hoorden al veel woorden en zagen weinig daden.
Rechtsstaat
We erfden niet alleen de democratie, ook de rechtstaat. Die kwam de voorbije jaren onder druk te staan. En dan begeef ik me op glad ijs als ik het over de coronamaatregelen heb. De overheid is daar te ver gegaan. Dat een partijvoorzitter gewone rechten voorstelt als een gunst die de overheid verleent bij goed gedrag van een burger, zou ons in opstand moeten brengen. We zijn de rechtsstaat zo gewoon dat we een aantasting ervan niet eens herkennen. Wij behoren hier in Vlaanderen, Europa, het Westen, tot een minderheid in de wereld die geniet van de vrijheden die een rechtsstaat ons geeft. We moeten die bewaken. Streng bewaken.
Ook de taalwetten zijn geen frivoliteit in onze staat. Ze zijn er gekomen met een reden. Die taalwetten worden door de diversiteit, die zich overal in Vlaanderen doorzet, opnieuw belangrijk. Ze wijzen ons op de essentie: Hier in Vlaanderen is de gezamenlijke taal in onze gemeenschap Nederlands. Thuis spreekt iedereen wat hij wil. Voor wie hier een toekomst wil opbouwen, is Nederlands de taal, voor zichzelf en voor hun kinderen.
Toren van Babel
Vlaanderen is vandaag een beetje een toren van Babel. Als we het principe ’thuistaal is onderwijstaal’ volgen, dan stort de toren in door de chaos. Er zijn zeer diverse klassen met verschillende thuistalen. Dat kan maar werken als we het eens zijn dat er 1 taal is die overkoepelt. Net door alle diversiteit is inzetten op de kennis van het Nederlands heel erg belangrijk. Meer dan ooit moeten we daar op inzetten. Zeker in het onderwijs. Kinderen die met een taalachterstand aan hun onderwijstraject beginnen, halen die soms niet meer in. Op die manier kunnen ze nooit hun potentiële kansen ontplooien. Dat is een gemiste kans voor hen en voor onze samenleving.
Het pensioendossier, de broodnodige fiscale hervormingen, het energiedebat, koopkracht en concurrentiekracht, de begroting,… het blijken geblokkeerde dossiers. De federale regering zit samen om te proberen een akkoord, neen een zomeragenda uit te voeren voor 21 juli. Hopelijk hebben we die dag een reden om opgelucht adem te halen.
Hoe lang nog?
Hoe lang nog moeten wij toekijken hoe alles in dit land gestold lijkt en hoe echt federaal beleid bijna niet meer mogelijk is. Hoe lang nog moeten we telkens weer horen dat deze regering het anders zal doen. Dat deze regering de problemen kordaat zal aanpakken. Alvorens zich vast te rijden in tegengestelde belangen en ideologieën.
Wordt het geen tijd dat we elkaar in de ogen kijken? Ofwel vinden de partijen een consensus over waarheen we willen met België op de lange termijn. Ofwel moeten we vaststellen dat zoiets onmogelijk geworden is en daar de conclusies uit trekken. Dat hoeft geen ramp te zijn als dat ordentelijk kan. Gewoon afspraken maken over wat we samen doen en wat niet. Of afspreken dat samenwerken niet meer kan of hoeft.
Maar op deze manier kan het niet verder. Niet voor ons en niet voor onze kinderen. Het helpt niet de andere kant op te kijken. Dat is duidelijk in de uitslag van de verkiezingen. Meer en meer blijkt daaruit dat de burger de stilstand beu is. Nu zou wel eens de laatste kans kunnen zijn om toekomst te bouwen, positieve toekomst, zonder te vervallen in antistemmingen en negativiteit, aangewakkerd door stijgende inflatie en dalende koopkracht.
Als we willen dat onze kinderen en kleinkinderen ook van de erfenis van onze voorouders kunnen genieten, wordt het tijd om in te grijpen.
Pieter Bauwens
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
In Broeksèl, stel U dat even voor, dat rampgebied wordt voor de gelegenheid voorgesteldals de Vlamse Hoofstad, werd op vandag, ’n doodgewone werkdag dus, de niet eens bestaande Vlaamse Feestdag… besproken. Veel bla-bla en een gezellig samenzijn onder vrienden-gelijkgezinde profiteurs, op zijn Vlaams, in de pluche, het glas heffend op elmkaar gezondheid, al minnrkozen maar de poesje snelle dienstertjes van dienst. Het zal hen maar overkomen! Zitten zuipen en doorbetaald worden!
De dag voordien in Kortijk weer van ’t zelfde: de Minister-President van de niet eens bestaande Vlaamse Staat aan het woord. Ook met veel bla-bla, maar deze keer dan bla-bla met veel lintjes en srikjes er rond. Aan dubbel betaalde uren, want niet eens ’n werkdag….Even tevoren waren – uit vrije wil en onbezoldigd- in Brugge, via de Vlaams Nationalisten de leeuwen ook aan het dansen, met veel uirerlijk vertoon en diep gemeende woorden. Maar echt zoals in 1302, bij de Brugse Metten, neen, zo erg was het nu ook weer niet. Jammer. Heel jammer. Maar het had er heel zeker kunnen in zitten!
Ooit moet er ergens toch wel ’n begin aan komen. Op woorden bouwt men geen huizen, maar slechts dromen.
En nun hop naar de Stembusslag om er de volgende keer alles, ja werkelijk àlles uit te halen wat er nu al in zat.
Want de tijd dringt.
-
Op Lampedusa, het eerste euilandje in volle Middellandse Zee, dichtst bij Donker Afrika, zegt de VRT, zijn er dit jaar al meer dan 30.000 gelukasielzokers als bij (georganiseerd) toeval en tegen contante betaling van € 3.000, aangespoeld, opgevangen en goed verzorgd, klaar om verder door gesluisd te worden naar d rest van de Opvangmanden. Op dat stukje Italiaans grondgebied is er vaste consrante opvang & huisvesting voorzien voor 3.000 hulpzoende avonturiers die blijven komen en komen. Maar daar hokken in de biossen daarrond nog 3 keer zoiveel illiegale amateurs voor een goed leven op onze kosten.
En wie is het kind van deze rekeninng? Niet de EU Topambteaaar of zijn Doorluchtige Opdrachtgevers, maar de gewone belstingbetaler in al onze Gewesten.
Ja maar, zegt PIETER BAUWENS hierboven, immigratie is een inherent onderdeel van onze eigen bevolking…
Deze uirtspraak doet er mij aan denken, dat we in onze jeugd strijdliederen zogenn in de zih van Naar Oostland willen wij varen…
Bij nader teozien is ook dàt ’n oplossing voor onze kinderen en kleinkinderen: politiek asiel aanvragen bij Victor Orban…. Want die staat aan de Goede Kant van de Geschiedenis. Als heet inderdaad ooit zo ver komt, dat het Sovjet Imperium Numero Duo hetzelfdde lot als dat van Numero Unio heeft ondergaan.
-
De Vlaamse Feestdag vieren we dan in afwachting in Hongarijne Polen of Slovakije. Of wie weet, trekken we hoger op, zoals onze voorvaderen, naar IJsland om daar dat land het ras der leeuwen te leren kennen….
Tenware de Baas van Doorbraak op het gepaste moment het signaal geeft om werkelijk door te breken.
Want van wachten op Godot zou ne mens weerkelijk de krul krijgen….
663 – HERDENKINGS PAROOL VOOR 11 JULI: ALLEEN ' N ITALIAANSE PORNOSTER KRIJGT NOG IETS RECHT BIJ VIVALDI
*
DAGELIJKSE VAN HOREN ZEGGEN SATIRE
*
ZONDAG 10 JULI 2022
**
Wat Haat vernielde
Heeft Liefde weer opgebouwd
*
663 – HERDENKINGS PAROOL VOOR 11 JULI: ALLEEN ' N ITALIAANSE PORNOSTER KRIJGT NOG IETS RECHT BIJ VIVALDI
*
I N H O U D
Ach, Vivaldi en heel die bataclan, pensioenhervorming en zo: laten we daar geen woorden meer aan vuil maken. Het is zo al erg genoeg.
Neen, Van Grieken krijgt BDW niet over de brug. Want die heeft hoogtevrees. Het water is anderzijds ook veel te diep om ondergronds iets te proberen.
Misschien dat ’n teken uit de Hemel…. Je weet immers maar nooit of Dr. August Borms van uit zijjn voor de zoveelste keer teschionden graf geen teken geeft?
-
Morgen, 11 Juli, is niet het einde van de Wereld. Maar gewoon de (niet eens offocieel erkebnde) Vlaams Nationale Feestdag. Het is zelfs een gewone werkdag. Wat typisch is voor de Vlaamse Eigenheid in dit Kloteland.
Eigenlijk heb ik woord aan toe te voegen of af te breken aan wat Doortbraak hieronder publiceert.
Dit Kloteland is inderdaad gebouwd op de lankmoedigheid der Vlamijngen. Die er bovenop trouwens al bijna 200 jaar ’n zware prijs voor betalen…
0-07-2022
RIK II
*
Ik ga nog even door over Rik Van Looy, want ik heb daar toch iets speciaals mee meegemaakt.
Vroeger was er bij het wielrennen ook de klassieker Sassari-Cagliari, een tocht van ± 200 km van noord naar zuid Sardinië én bestond er daarenboven ook nog een Ronde van Sardinië. Dat was ergens in de jaren 1960, toen wij daar zo’n negen jaar gewoond hebben. Rik Van Looy heeft die klassieker een paar keer gewonnen en ook één keer de ronde. Die vertrok in Cagliari en de eerste rit dat jaar bracht de renners vanuit de hoofdstad naar een plaats aan de noordoostkust van het eiland. Speciaal aan die rit was, dat die grotendeels plat was, met uitzondering van een stuk over een uitloper van de Gennargentu, het centrale gebergte van het eiland. Daar ging de weg zelf van het zeeniveau naar 1.000 meter erboven. Dat was geen steile klim maar een lang stuk vals plat. Wetende dat Van Looy geen echte klimmer was, maar zo iets wel baas zou kunnen, hadden we buiten Cagliari langs de weg een groot plakkaat in het Nederlands geplaatst waarop in grote letters stond : ‘Win vandaag en win de ronde’. En effectief, uitgerekend waar dat vals plat begon, plaatste Rik zijn demarrage en, met één Italiaan in zijn wiel, was hij vertrokken, Hij won die eerste rit met een voorsprong van zo’n 7 minuten en zou ook die ronde winnen.
Nu vroeg ik mij af, of Rik ons plakkaat zou gezien hebben en toen we later in Kasterlee kwamen wonen, dus in zijn regio, nam ik me voor hem dat zelf eens te vragen als ik hem bij gelegenheid zou zien. Dat gebeurde ook, jaren later, toen ik hem met zijn Mimi tegen kwam in een Kastels restaurant. Hij wist nog de naam van de Italiaan die met hem ontsnapt was – Venturelli – maar van dat plakkaat herinnerde hij zich niets. ‘Ge kunt niet geloven wat daar allemaal langs zo’n parcours staat’, zei hij, ‘Op den duur zie je daar als coureur niet meer naar’. Jammer, maar Ik kon me wel troosten met de gedachte dat ik toch goed geraden had waar hij zou toeslaan, de rit én de ronde zou winnen.
PLAATSELIJKE NIEUWTJES
Gisteren had ik het hier over het Tweede Leven van de Ieperse Weefautomaten Picanol enover de persoon van Luc Tack, de wonderbare mirakeldoener van de heropstanding.
Eerder kon U hier al - tot vervelens toe waarschijnlijk? - lezen over mijn persoonlijke frustratie in verband met de schandelijke torprdering door BX van het innovarieve soraaktechnologie bedrijf Lernaut & Hauspie uit mijn vaderstad, ja zelfs uit de straat waar ik ben opgegroeid.
Het is natuurlijk klinkklare onzin, maar stel U even voor, dat Luc Tack en die twee geniëen uit de Piilkemstraat elkaar op de juiste plaats op het juuste moment hadden ontmoet…
Dan zou de hele wereld vanaf die dag niet Gegoogeld, maar GGetackeld hebben met woorden als From Flanders Fields… F.F.F…… in plaats van w.w.w.w….
Maar het is zoaols het is, en en niet anders. Gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer. Tot er ’n nieuwe kans komt? Want van dat Tackske hebben we nog het laatste eindje niet gezien….
GOED OM WETEN OF NIET GOED OM WETEN. HET IS MAAR HOE U HET ZIET
Filip Dewinter
@FDW_VB
Kijk en luister naar de reacties van kleine kinderen in een #IS-vluchtelingenkamp op een vrouwelijke journaliste die geen hijab draagt… En deze ‘kinderen’ halen we terug naar hier…
De begrafenis van Vivaldi en zijn partijen
België Bananenrepubliek
-
De burgerbevraging over een staatshervorming van Annelies Verlinden was een doodgeboren kind dat men tegen wil en dank in een coma aan de beademingsmachine in leven heeft gehouden. Het kindje werd door de koning ook nog een wijsvinger geamputeerd omdat een vraag over het behoud van het koninklijke circus kennelijk een doodzonde was. Het frankensteinkindje kreeg zo weinig bezoek in de kraamkliniek dat Verlinden uit pure schaamte de gordijnen achter haar dichtrok.
Een land zonder toekomst
Het moest een nationale brainstorm worden, maar het werd een absurdistische schertsvertoning. De Vivaldisten verkochten het als een hoogmis van de democratie over een land van de toekomst. Het werd een afrit naar een land zonder toekomst.
0,1 procent van de Belgen die 82,19 procent van de vragen onbeantwoord lieten is niet alleen een fenomenaal fiasco, het is een waardeloze wetenschappelijk flutstudie
Amper 14.515 burgers waagden zich aan de 30 vragen – 29 na koninklijke correctie – van de 3,4 miljoen euro kostende burgerbevraging. Het leverde 75.000 antwoorden op, wat betekent dat amper 17,81 procent van de vragen werd beantwoord. 0,1 procent van de Belgen die 82,19 procent van de vragen onbeantwoord lieten is niet alleen een fenomenaal fiasco, het is een waardeloze wetenschappelijk flutstudie waar geen zinvolle visie of realistisch besluit kan uit gefilterd worden. 3,4 miljoen euro op de vuilnisbelt van Vivaldi.
Maar knettergekke Clarinval wil deze antwoorden toch nog laten analyseren en de scheefgetrokken en compleet niet representatieve resultaten laten verwerken tot enkele basisstellingen. Eind dit jaar moeten dan gelote burgerpanels van woke-wappies met deze luchtledige loze besluiten als uitgangspunt, debatteren over een nieuwe staatstructuur van België. Met dat resultaat moet de Vivaldi-regering dan aan de slag.
Het kleinste kind met een laag IQ zal je uitleggen dat wanneer je start met niets en er niets aan toevoegt, je met niets zal eindigen. Ondanks dit alles denk ik dat premier De Croo, om tijd te winnen, dan nog een expertengroep zal aanstellen om het luchtledige leeg te zuigen en een strikje rond het zwarte gat te weven.
De gifbeker van naïviteit
Bij de liberalen is het stilaan doorgedrongen waarom niemand in 2020 de Wetstraat 16 wou en de zevende partij van het land, als zevende wiel aan de wagen, het land mocht besturen. Alle andere partijen hadden door dat het een mission impossible was en duwden met plezier de gifbeker in de handen van naïeve Alexander.
Het bevriezen van het grote zomerakkoord bevestigt de impotentie van de paars-groene toren van Babel. Alleen een Italiaanse pornoster krijgt nog iets recht in de Wetstraat 16
Buiten het totaal mismeesteren van de coronacrisis en het afnemen van grondrechten van hun burgers, deed Vivaldi tot op vandaag niks, niente, nougatbollen. Ze deelden cadeautjes uit tijdens de coronacrisis, na de waterbomramp in Wallonië en nu met de Oekraïnecrisis. Sinterklaasspelen lukte nog net. Maar goed, dat kan elke idioot met een witte baard, mijter en staf. Van de grote hervormingsregering is niets van in huis gekomen. Alles wordt constant uitgesteld. Het bevriezen van het grote zomerakkoord bevestigt de impotentie van de paars-groene toren van Babel.
Deliriant isti Vivaldi
Van het partijbestuur van Open Vld krijgt Alexander tot oktober de tijd om te bewijzen dan paars-groen werkt. Maar alles zit gebetonneerd. Iedereen graaft zich steeds dieper in en komt, zo dicht bij de verkiezingen, niet meer uit de loopgraven. Geen enkele partij gunt een andere nog een overwinning.
Alexander De Croo houdt zijn hoofd boven water door het zwembad te laten leeglopen en linkse kwallen als reddingsboeien te gebruiken
Uitstellen is de enige optie voor saletjonker De Croo. Vivaldi is zo een ruiswoord geworden voor een zesjescultuur van monomaan uitstelgedrag.. Maar hoe lang nog? En welke electorale prijs betaalt zijn partij daarvoor?
De Croo moet nu over alles onderhandelen onder tijdsdruk. Tegen het zomerreces moet hij een akkoord hebben rond kernenergie en pensioenhervorming. Maar de groenen hebben geen haast bij de onderhandelingen met Engie. Wel integendeel, ze zien ze liever mislukken. Magnette liet weten dat hij liever geen hervorming van de pensioenen ziet. Hij is ‘demandeur de rien’. Als De Croo toch een akkoord wil forceren moet hij plat op zijn liberale buik smekend een socialistische blauwdruk goedkeuren.
De liberale rouwstoet
Egbert Lachaert denkt dat de politiek vastzit omdat er te veel politieke partijen zijn. Ik ben het zelden of nooit eens met Egbert, maar nu heeft hij gelijk. Als Open Vld, Vooruit, Groen, CD&V en PVDA stoppen dan krijgen we een beter Vlaanderen. Dan krijgen we eindelijk het beleid waar de Vlaming al decennia voor stemt, maar niet krijgt omdat kleine onnozele minipartijen op elkaar schouders gaan staan. Paars-groen van Verhofstadt was het begin van het einde voor de liberalen. Paars-groen van De Croo wordt de begrafenis ervan.
De liberale partij, geboren op 14 juni 1846 en op 176-jarige leeftijd godvruchtig overleden tijdens een symfonie van Vivaldi. Dit melden u zijn voorzitter Egbert Lachaert, en zijn ministers Alexander De Croo, Vincent Van Quickenborne, Eva De Bleeker, Bart Somers, Lydia Peeters en Sven Gatz. Amen.
*
Dit was niet op de afbraak:
Plastieken Liekens kwam in Terzake onvertogen muilpruimen hoe we een islamterrorist van een schurkenstaat moeten vrijlaten in ruil voor een onschuldig gevangengenomen ontwikkelingshelper. Er is maar één vaccin voor het hallucinogene hersenvretende Vivaldi-virus: de kiesdrempel.
De nieuwe variant van het coronavirus heet Centaurus. Alles wat eindigt op ‘rus’ moet ons tegenwoordig angst aanjagen.
Onze overheid heeft vier atoomschuilkelders. Twee daarvan zijn in gebruik als asielcentrum en een als archief. Bij een atoomaanval zijn we ten minste zeker dat de asielzoekers en ons archief het overleven.
Het is beslist! De politici dragen geen schuld aan de doden in de kinderopvang. Het is het agentschap opgroeien. De paraplu van de schande.
Jasmijn Walldorf
*
LICHT IRONISCH BESLUIT ZONDER OVERHEIDES- INMENGING OF APEN POKKEN
Over die ‘Burgerlijke Bevraging’ is inderdaad bijlange nog het laatste woord niert gezegd. Ik denk zelf dat die woorden in de Geschiedneisvbieeken terecht komen als … de stem uit de andere wereld die voor de gewone Vlaamse medeburger niets anders dan nare herinnerinfen oproept. De voorspiegeling die, daags voor de verkiezingen, doet dromen van inspraak…
Wat overeenkomt met iemand stroop aan de mond snmeren. Wat nogal doorzichtig is.
Digithalys
*
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
Digithalys
