Wie, wat en waar dat bedisseld werd van de grenscontrole tegen de Gewone Burger, is niet bekend. Het is gewoon ‘n ‘Aanbeveling’ zoals de aanbevolen verplichting van elke ‘Lidstaat’ om zoveel ‘vluchtelingen’ op te nemen als voorzien door de Europese Commissie.
Wie niet meteen gehoorzaamt, is, net als Polen zowel nu als in 1939, gezien.
Tijdens het Hitler Regime was dat wel beter omschreven en ingekleed als ‘n ‘Führer Befehl’ waaraan niet te ontkomen viel.
Om te beginnen wordt nu het o zo bejubeld ‘Vrij verkeer van Kapitalenl’ finaal aan de ketting gelegd. In afwachting dat ‘Diensten’ en ‘Goederen’ te gelegener tijd ook zullen volgen. Wat wil zeggen, dat de voornaamste redenen voor een Verenigd Europa onderuit worden gehaald. Om plaats te maken voor uitsluitend de politieke eenheidsworstt…
In ’t zak gezet worden is niets anders.
Open alvast Uw zakken, want het gaat over geld. Beter gezegd, over een ander, niet-bestaad geld… Over de Bitcoin.
*
EU gaat cash geld en kostbaarheden burgers in beslag nemen
Brussel wil Bitcoin mogelijk al volgend jaar gaan verbieden - Saxo Bank: ‘Rusland en China veroorzaken in 2018 Bitcoin-Apocalyps, waarna munt naar $ 1000,- zakt’
Aan de Bitcoin hype komt mogelijk al in de periode 2018-2019 een einde, als het handelen in de munt in zowel de EU, China als Rusland verboden wordt.
Brussel is mordicus tegen grenscontroles daar waar het op immigranten aankomt, maar werpt tegelijkertijd steeds hogere blokkades op voor het verplaatsen van contant geld en andere waardevolle goederen. De EU heeft inmiddels in alle stilte een verordening uitgevaardigd waarmee de ondergrens van € 10.000,- wordt opgeheven, zogenaamd om de ‘misdaad’ te bestrijden. Dat betekent dat ook een onschuldige vakantieganger die met € 1000,- op zak en een duur horloge om zijn pols zelfs bij de geringste verdenking bij de grens staande kan worden gehouden, waarna alles in beslag mag worden genomen.
Media schrijven nauwelijks iets over deze ‘contanten verordening’, Brussels nieuwste stap naar een totalitaire controle maatschappij. Die houdt concreet in dat de limiet van € 10.000,- cash die zonder aangeven over de grens mag worden meegenomen, deels wordt opgeheven. Van wie op dit moment een hoger bedrag met zich meeneemt zonder dit de douane te melden, kan reeds alles worden geconfisqueerd.
Duur horloge, ‘crimineel’ uiterlijk? Dan bent u de klos
Theoretisch kan nu volkomen willekeurig een bedrag van slechts € 1000,- worden afgepakt. Een ondergrens wordt niet meer genoemd. Naast contant geld vallen namelijk ook goudstukken, zilver of andere waardevolle goederen zoals diamanten of een duur horloge onder de nieuwe regels. Alles telt mee om aan de grens van € 10.000,- te komen. Is dat het geval, dan bent u alles kwijt.
Gezien de ervaringen met andere zogenaamde ‘anti witwas’ maatregelen zullen ook mensen met net geen € 1000,- op zak al in de problemen kunnen komen. Alles wat daarvoor nodig is, is een douanier die vindt dat u er ‘crimineel uitziet’, en de indruk heeft dat u misschien de belastingen heeft ontdoken.
Ook per post opsturen verboden
In de nieuwe verordening is ook bepaald dat de reiziger de garantie moet geven dat hij zijn contant geld niet op een andere manier naar het buitenland brengt. Hoe dat in de praktijk moet gaan, is onduidelijk. Het per post laten opsturen van bankbiljetten is in ieder geval niet langer toegestaan, vermoedelijk omdat Brussel bang is dat mensen massaal miljoenen euro’s in pakketjes gaan (ver)stoppen.
Verbod en Bitcoin-crash
Een analist merkt op dat het geen wonder is dat Bitcoin de afgelopen tijd record na record breekt. Ook daar lijkt echter mogelijk al volgend jaar een einde aan te komen, want de EU overweegt om deze zogenaamde crypto-valuta te gaan verbieden (1). Overigens zijn China en Rusland bezig vergelijkbare maatregelen te treffen.
De Saxo Bank, bekend geworden vanwege heftige voorspellingen die ieder jaar in december worden gedaan, verwacht dat Bitcoin volgend jaar naar $ 60.000,- stijgt, en een totale markt kapitalisatie van meer dan $ 1 biljoen bereikt. Daarna zullen Rusland en China de digitale munt gezamenlijk aanvallen, waardoor er een enorme crash komt, en Bitcoin in 2019 nog maar $ 1000,- waard zal zijn.
Een jaar geleden voorspelde de Saxo Bank correct dat Bitcoin dit jaar in waarde zou exploderen. De verwachte ‘verdriedubbeling’ van de $ 700,- die de cryptovaluta toen waard was, werd in realiteit zelfs een explosie van 1900%.
China heeft inmiddels een gedeeltelijk verbod op Bitcoin ingevoerd nadat het land erachter kwam dat op deze wijze enorme sommen geld het land uit werden gesluisd. Het Russische ministerie van Financiën wil dat Bitcoin en andere vormen van digitaal geld illegaal worden verklaard, omdat deze alle tekenen van een financieel piramidespel dragen, wat verboden is in Rusland. Het kopen van Bitcoins wordt overigens niet strafbaar gemaakt.
Vroeger heette dat ‘De Rijkswacht= Uw viend’. Nu wordt dat ‘De douanier, Uw vriend’.
Er is, me dunkt, een groot gat in deze anders zo betrouwvolle berichtgeving van Xander. Er is namelijk niets vermeld over de kapitaal-bewegingen van en naar de moslim-landen. Het kan immers van dit Europa nooit de bedoeling zijn om daar controle op uit te oefenen. De gedachte alleen al is een zware belediging voor de gehele moslim-gemeenschap…
Het kan (even door geredeneerd) natuurlijk ook wijzen op het feit dat Bruxellabad in gedachte reeds de moslim-landen als gewone buurlanden aanziet. M.a.w. dat er helemaal geen dreiging meer kleeft aan dat moslimmerij, om de goede reden, dat in hun ogen de dhimitude als verworven wordt beschouwd.
Na-Beschouwing.
De volgende 24 uur is onze van-ouds Christelijk Avondland vol van de gedachte ‘Vrede op aarde aan alle mensen die van goede wille zijn’.
Even niet denken aan al die uit het straatbeeld verdwenen Kerststallen en evengoed niet aan de definitief verdwenen Middernachtmissen uit onze jeugdjaren. Nergens nog onze oude Vlaamse Kerstliedjes op de Radio of op de TV. Waarbij het mij van het hart moet, opnieuw heimwee te voelen opkomen naar het Land waar niet alleen ‘de citroenen groeien en in ’t donker loof de goudoranjen gloeien’, maar waar ook ‘Natale’ nog altijd dè Hoogdag is van het Jaar. Met zo goed als geen protserige Kerstmarkten, maar met niet-verwarmde Kerken proppensvol met warm ingeduffelde Misgangers, jong en oud. Die daarvoor even de gezins-feesttafel hebben verlaten. Overal in de lucht hangt het klokken-gebeier en zit men vrolijke gezichten.
Vab op het druk bezochte verwarmd terras van de ‘Bar Central’ in ons bergdorpje van amper 1.800 inwoners, zagen we heel in de verte uit over het omliggend in diepe duisternis gehuld landschap zonder de minste straatverlichting.
De sterren boven onze hoofden waren net als die van Bethlehem 2.000 jaar geleden, even stralend en zo goed als plukbaar binnen handbereik. Het ‘Frohe Weihnachten’ van ’n groepje toeristen even verder, klonk als innige sfeermuziek op de achtergrond verterend in onze oren… Ja, hier was er zeeer duidelijk veel ‘Vrede’ op aarde.
Vooral in de verte zagen we het verlichte Kruis boven op het verder gelegen rotsplatteau van +1.000 meter hoog, met daar boven nogmaals 600 meter hoger, de Monte Amiata helemaal in Zuid-Toscane. Van daarboven, wisten we, has men bij helder weer uitzicht over heel De Laars, van Sicilië tot tegen de Alpen…
‘Buon Natale’ klinkt het nog altijd alom in het Italiaanse binnenland, de boerenbuiten die we zovele jaren beleefd en doorvoeld hebben. Er wordt in die dagen ook even gedaan alsof het Land geen vluchtelingen-probleem kent. Want trosjes ronddwalende ‘verrijkers’ treft men buiten op straat niet aan.
Even is het alsof ‘Morgen’ een andere dag is…
*
Voor geïnteresseerden die spijts alles, dezer dagen, toch nog met beide voeten op de grond staan, nog even dit, uit Wikipedia:
“Monte Amiata is de noordelijkste van een rij vulkanen langs de westkust van Italië tussen de Valdorcia en de Maremma, en domineert het landschap van zuidelijk Toscane en westelijk Umbrië. De laatste eruptie was zo'n 180.000 jaar geleden, maar er zijn nog veel geisers en heetwaterbronnen rond zijn basis, onder meer in Bagno Vignoni en Bagno San Filippo. Een geothermische elektriciteitscentrale bij Piancastagnaio, met een capaciteit van 140 megawatt, gebruikt de aardwarmte van de vulkaan”
Het Vrije Catalaanse Volk open en bloot in de vuurlinie van de mokerslagen uit Bruxellabad!
De vervaarlijke pantzerkruiser “Europa” (1) onderweg naar de nieuwe deze keer juiste Kaap de Goede Hoop?
Bijde Catalaanse politieke partij Ciudadanos, de partij met 25% der stemmen is partijleider Albert Rivera met deze ons in de oren bekend klinkende uitspraak ‘Catalonia is m’n geboorteland, Spanje is mijn vaderland, en de Europese Unie is onze toekomst”.
Geen wonder dar ‘Madrid’ uitsluitend met deze partij wil onderhandelen. Madrid is inderdaad, net als Bruxellabad, samen met Berlijn, een van de 27 ‘partners in crime’…
Ines Arrimades, kopvrouw bij deze grootste partij Ciudadanos kregen we reeds mer dan genoeg op TV opgevoerd en kan m.i. best vergeleken worden met schreeuwlelijke Cruella Onkelinx van ‘bij ons’ in Coburgia.
*
(1) Pantzerkruiser met ‘Z’ geschreven is geen schrijffout, maar een allusie op wijlen de oorlogsvloot van Nonkel Dolf…
*
De separatistische partijen behalen samen een nipte meerderheid in het Catalaanse parlement.
De JuntsxCat van voormalig minister-president Carles Puigdemont behaalt 21 procent, goed voor 34 zetels. De ERC-CatSi krijgt 21 procent, wat 32 zetels oplevert. De CUP lag in de gunst bij zo'n 4 procent van de kiezers, goed voor vier zitjes. De drie separatistische partijen behalen samen dus 70 van de 135 zetels, een nipte meerderheid.
Unionistische partij Ciudadanos behaalt 25 procent van de stemmen, en is zo voorlopig de grootste. Dat zou 37 zetels opleveren, twaalf meer dan in 2015.
**
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
*
Spanje is dus kampioen in de met de mond toegepaste ‘democratie’: het schrijft zelf de her-verkiezngen uit maar houdt ondertussen andersdenkenden ofwel in de cel, ofwel in ballingschap wat onder Spaans aanhoudingsbevel nier geldig is in het Buitenland.
Een ware ‘Comedia dell Arte’, dus. Waarbij de Vlaamse ‘separatisten’ gelijktijdig hun voordeel kunnen mee doen. Het is voor ons dus als kijken naar ’n geweldfilm op TV. Wat niet is, kan nog komen.
Madrid, net als Bruxellabad, zijn als volwaardige Linxen, vooral uit op de centjes van die welvarende deelstaten. Die centjes zijn cruciaal belang voor het instandhouden van de artificiële Staat die ze zijn. Die ‘deelstaten’ zijn van de ‘Patzeerkruiser Europa’ die in het scheepsruim als galei-slaven zonder toekomst, aan de riemen trekken.
*
Heb ik nu met deze laatste zin een inkijk gegeven van de Doos van Pandora? Ik vrees van wel. Want alles wat artificieel is, is gedoemd tot verdwijnen. Dat zouden de ‘Groenen’ waar ook in Europa toch ook moeten weten, zij die beweren zich te be-ijveren voor het instandhouden van Moeder Natuur.…..
*
(Hemelreiker)
Donderdag 21 December 2017
Madrid-Barça 0-3
4372 - DE ‘EU VERENIGDE STAEN’ ONDERWEG NAAR NIEUWE EN BETERE HORIZONTEN
*
INHOUD: CATALONIA - EUROPA REBUILT – VLAANDEREN REBUILT: de door EU-lidstaat ‘Madrd’ opgelegde herverkiezingen in de ‘deelstaat’ Catalonia, kunnen best als voorbeeld gesteld worden voor wat ooit nog Vlaanderen te wachten staat.
Als voorbeeld van wat Wilfried Marrtens ooit stelde, namelijk de ‘Geleide Democratie’ – een contradictie in terminis – kan dat tellen.
Het doet mij denken aan het gewezen Hitler Regime: op een onmenselijke manier iedereen de absolute welstand (met alleen maar zeggende woorden), beloven. Een soort van ‘morgen scheert men gratis’….
O U V E R T U R E
OPUs B A R D O L LI N O
(A N DANTE)
*
Het Vrije Catalaanse Volk open en bloot in de vuurlinie van de mokerslagen uit Bruxellabad!
**
*
De vervaarlijke pantzerkruiser “Europa” (1) onderweg naar de nieuwe deze keer juiste Kaap de Goede Hoop?
Bijde Catalaanse politieke partij Ciudadanos, de partij met 25% der stemmen is partijleider Albert Rivera met deze ons in de oren bekend klinkende uitspraak ‘Catalonia is m’n geboorteland, Spanje is mijn vaderland, en de Europese Unie is onze toekomst”.
Geen wonder dar ‘Madrid’ uitsluitend met deze partij wil onderhandelen. Madrid is inderdaad, net als Bruxellabad, samen met Berlijn, een van de 27 ‘partners in crime’…
Ines Arrimades, kopvrouw bij deze grootste partij Ciudadanos kregen we reeds mer dan genoeg op TV opgevoerd en kan m.i. best vergeleken worden met schreeuwlelijke Cruella Onkelinx van ‘bij ons’ in Coburgia.
*
(1) Pantzerkruiser met ‘Z’ geschreven is geen schrijffout, maar een allusie op wijlen de oorlogsvloot van Nonkel Dolf…
*
De separatistische partijen behalen samen een nipte meerderheid in het Catalaanse parlement.
De JuntsxCat van voormalig minister-president Carles Puigdemont behaalt 21 procent, goed voor 34 zetels. De ERC-CatSi krijgt 21 procent, wat 32 zetels oplevert. De CUP lag in de gunst bij zo'n 4 procent van de kiezers, goed voor vier zitjes. De drie separatistische partijen behalen samen dus 70 van de 135 zetels, een nipte meerderheid.
Unionistische partij Ciudadanos behaalt 25 procent van de stemmen, en is zo voorlopig de grootste. Dat zou 37 zetels opleveren, twaalf meer dan in 2015.
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
Spanje is dus kampioen in de met de mond toegepaste ‘democratie’: het schrijft zelf de her-verkiezngen uit maar houdt ondertussen andersdenkenden ofwel in de cel, ofwel in ballingschap wat onder Spaans aanhoudingsbevel nier geldig is in het Buitenland.
Een ware ‘Comedia dell Arte’, dus. Waarbij de Vlaamse ‘separatisten’ gelijktijdig hun voordeel kunnen mee doen. Het is voor ons dus als kijken naar ’n geweldfilm op TV. Wat niet is, kan nog komen.
Madrid, net als Bruxellabad, zijn als volwaardige Linxen, vooral uit op de centjes van die welvarende deelstaten. Die centjes zijn cruciaal belang voor het instandhouden van de artificiële Staat die ze zijn. Die ‘deelstaten’ zijn van de ‘Patzeerkruiser Europa’ die in het scheepsruim als galei-slaven zonder toekomst, aan de riemen trekken.
*
Heb ik nu met deze laatste zin een inkijk gegeven van de Doos van Pandora? Ik vrees van wel. Want alles wat artificieel is, is gedoemd tot verdwijnen. Dat zouden de ‘Groenen’ waar ook in Europa toch ook moeten weten, zij die beweren zich te be-ijveren voor het instandhouden van Moeder Natuur.…..
Deze bijdrage is in zekere zin, niet veel meer dan ’n telloor koude pap. Opgewarmde kost. Want het mosLim-inreisverbod van Trump met vooral de vele negatieve reacties hierop, is al een tijdje in het (opgeklopte) nieuws gekomen. ’n Lelijke streep door de rekening van de wereldwijde verderfelijke islam-lovers.
Het vonnis ondertussen van het Amerikaanse Opperste Gerechtshof, dat Trump over de ganse lijn gelijk geeft, bleef zoveel mogelijk onbesproken. Nogal wiedes, want ze hadden gewoon onderling zichzelf op het potje gezet. De ene al kinderlijk belachelijker dan de andere.
Over eenzelfde (vroeger) inreis-verbod door nog een aantal andere Staten hoorde U al evenmin iets. Volgens de buitenlandse bron (Mannheimer), waren dat zelfs islamitische staten met minder extremistische neigingen… Wat meer is, Trump voerde alleen uit, wat de ‘Democraten’ onder de Heilige Mohbama hadden bedacht maar nooit hadden durven uitvoeren…
Daarom via vriend Xander deze verhelderende bijdrage, overgenomen van een Duitse bron. Een bron bij wie wij ons best allemaal regelmatig zouden gaan laven…
*
Trump breidt het inreisverbod in de VS uit tot zowel meerdere islamitische staten als Venezuela en Noord-Korea
(Door: Michael Mannheimer – Vertaling: Theresa Geissler)
DE LINKSEN IN DE VS JUICHTEN TE VROEG: TRUMP WINT OP ALLE FRONTEN
Wat hebben ze gejubeld, de linksen in de VS, toen een rechtbank in de van links doordrenkte gender-deelstaat Californië het inreisverbod voor zes islamitische landen van Trump – wat overigens tijdens de ambtsperiode van zijn, door de linksen van deze wereld als een heilige vereerde, voorganger Obama was verzonnen – teniet deed. Wat de media natuurlijk, waar mogelijk, verzwijgen. Net zoals ze verzwijgen dat zelfs “gematigde” islamitische landen inreis-verboden voor deze landen hadden uitgevaardigd.
Hoogste gerechtshof staat inreisverbod van Trump voor moslims toe
Nu is er een verder succes in etappes voor de president van de VS, Donald Trump, in de verbitterde rechtsstrijd om zijn immigratierestricties: Het hoogste gerechtshof van het land heeft de meest recente versie van zijn decreet in volle omvang bekrachtigd.
Trump had de derde bewerking van het decreet op 25 september in werking gesteld. Het omvat inreisbeperkingen voor burgers van de voor het merendeel islamitische staten Iran, Jemen, Libië, Somalië, Syrië en Tsjaad. Bovendien wordt alle staatsburgers van Noord-Korea en regeringsvertegenwoordigers uit Venezuela de toegang tot de VS geweigerd (Bron: www.focus.de).
Al de hierboven genoemde staten ondersteunen het internationale terrorisme. Noord-Korea voorziet islamitische staten van nucleaire technologie en heeft er meerdere keren mee gedreigd de VS met zijn nucleaire wapens in een woestijn van zand en stof te veranderen.
Venezuela is een andere failed state van het socialisme: onder de intussen overleden president van de staat, Hugo Chavez, een intieme vriend van de Iraanse Israël-vernietiger Ahmedinedjad en meest nauwe politieke vriend van Fidel Castro, heeft dit land zichzelf veranderd in een zelfs voor Latijns Amerika ongekende haard van onrust, waar criminele en politiek linkse bendes het land en zijn burgers terroriseren in een mate zoals men dat alleen kent uit Mexico, dat wordt geleid door vier drugs-kartels.
Chavez bouwde rondom zijn persoon een bijna vergoddelijkende leiderscultus – een typisch kenmerk van socialistische dictaturen. Na zijn dood introduceerden Venezolaanse socialisten – het valt nauwelijks te geloven – een nieuw Onze vader voor de socialistische wannabe-God Chavez.
Speciaal onder Uw aandacht te brengen: Trump verbood ook de inreis van Noord Koreanen, dat om begrijpelijke redenen. Ter herinnering: daar dreigt
(onder impuls van en in samenwerking met Iran, de extremistische islam-staat bij uitstek),
een zwaar communistische dictatuur met een kernaanval op gans het Vrije Westen. Een reële bedreiging waar de Verkochte Wereldpers met smekkende lippen, grijpgrage vingers en begerige blikken naartoe smacht.
Och ja, een volgend heikel puntpunt bij Mannheimer, ook bijna over het hoofd gezien door de potjes-zittende media: eenzelfde inreis-verbod voor vrienden van hen, de Venezulanen… Waarschijnlijk glad vergeten, sè!
Venezuela immers is een Socialistische Staat en het komt dus vrij ongelegen dat soortgenoten niet langer welkom zijn in de USA.
Wij weten onderwijl al lang, dat zij, de Slinxe Nieuwe Wereld Orde wensen, daar de C.C.C. terug aan de Macht komt, Trump in het gevang vliegt, dat een frisse vrolijke 3de wereld-oorlog uitbreekt, en vooral dat de hele wereld Arabisch speekt en 5 keer per dag met de kont omhoog, in stinkende pietrol ligt te ‘bidden’….
Als dat vredelievende oubollige kinderachtige Christendom maar van de aardbodem verdwijnt!
Neen, de VUM heeft nooit veel van mijn zuurverdiende centjes gezien. Maar deze Grote Meneer zal er wel geen ‘sutje’ minder om gegeten hebben. Wel heb ik hem van ver beginnen volgen, na de ‘verwijdering‘ uit zijn hoge functiebij De Schandaard.
Wie al geruime tijd deze schrijfsels volgt, zal zich herinneren dat rond het faillissement van de 1ste De Morgen ondergetekende nog (zeer kort) met de gedachte gespeeld heeft om samen met ‘n 1o.000-tal mede-overtuigde Vlamingen-belangstellenden, van dat Linx gedoe rond Yves Desmet, hoofdredacteur ’n nieuwe PHALANX te maken die de vele mistevreden lezers van De Schandaard zou opvangen. Als ieder € 1.000 zou neerrellen ware dat ’n serieus startkapitaal geweest en had Manu Ruys de reputatie van dat blad tot in de sterren omhoog hebben geschreven.
Nog ’n geluk dat luid-op dromen niet strafbaar was! Anders had de Staatsvvuiligheid mij al lang binnen gedraaid.
Zo! Meteen weet U in een paar woorden op wie of op wat nog moet gewacht worden om geboren teworden om het levenswerk van Manu Ruys als ‘striidbanier tot in Gods handen te dragen’..
Namens ons allemaal, wij bescheiden schrijvertjes van tweemaal niemendalle,, bieden viaj deze zoveelste hommage op de Sociale Media, eerst en vooral, net als de huichel-medua dat zonder van schaamte te blozen, voordoen, onze welgemeende diep-christelijke deelneming aan, aan zijn lieve echtgenote en nabestaanden.
Ik citeer…
‘In 2015 kreeg hij het Groot Ereteken van de Vlaamse Gemeenschap.
---
'In lijn met de doelstelling van de stichters van De Standaard stond hij op de bres voor de culturele, economische en politieke ontvoogding van Vlaanderen, en droeg hij in aanzienlijke mate bij aan de Vlaamse natie- en staatsvorming.
journalistieke geschriften vielen op door hun taalvirtuositeit en hun onberispelijk Algemeen Nederlands', eert Bourgeois Ruys.
*
Ik las Manu Ruys in tijdschriften zoals ‘Doorbraak’ van de Vlaamse Volksbeweging, en het tijdschrift ‘Tertio’ om daar keer op keer het gevoel te hebben onder en mèt die lan de rangen te kunnen sluiten..
Door tijdsgebrek kom ik pas 14 dagen later op dit overlijden terug.. Om precies te zijn, omdat ‘tSCHELDT mij via onderstaand artikel daartoe dwong.
Zo ziet U nogmaals, dat het beste Nieuwjaarsgeschenk dat U kunt krijgen, een abonnement is. Dit satiruisch blad is: lief voor de vrienden, maar loei-hard voor wie Vlaanderen niet de nodige leefruimte laat om weer groot te worden.
Manu Ruys (1924/2017) overleden.
'Hij was één van de grootste Vlaamse journalisten en meest gezaghebbende commentatoren uit de tweede helft van de vorige eeuw'.
Dat waren de woorden van Vlaams minister-president Geert Bourgeois in een reactie op het overlijden van Manu Ruys het voorbije weekeinde.
Overdreef hij? Zeker niet. Zijn ganse actieve leven immers - eerst als parlementair verslaggever, later als politiek coördinator en na het faillissement van De Standaard en de overname van het bedrijf door de VUM (Vlaamse Uitgeversmaatschappij) in 1975 als politiek hoofdredacteur- stond
Ruys - afkomstig nochtans uit een christelijk-liberale Antwerpse bourgeois-familie waar thuis Frans werd gesproken - in zijn geschriften op de bres voor de culturele, economische en politieke ontvoogding van Vlaanderen en droeg hij in belangrijke mate bij aan de Vlaamse natie- en staatsvorming.
In 1989 - intussen lid geworden van de raad van bestuur en later ook van het directiecomité van de VUM (functies die hij tot 1997 zou vervullen) - ging Ruys
met pensioen.
De volgende jaren groeide hij steeds verder weg van zijn krant die naar geest en engagement totaal was veranderd, mede of misschien wel overwegend door de opname in dactie van wat hij zelf durfde noemen een aantal 'pseudo-bekeerde achtenzestigers' Die gevonden waren bij De Morgen. Ook de beslissing in 1999 van toen hoofdredacteur Peter Vandermeersch 'die van de saaie Standaard een 'swingende' krant zou maken' en daarom een aantal oudere vijftigers op de redactie prompt met pensioen stuurde - om het letterkruis AVV-VVK ('Alles voor Vlaanderen - Vlaanderen voor Kristus') van de voorpagina te verwijderen, vond hij maar niks niettegenstaande de belofte dat de redactie trouw zou blijven aan de basiswaarden van de krant.
Ook in zijn na De Standaard-jaren bleef
Ruys nog schrijven, overwegend als columnist voor tijdschriften zoals ‘
Punt’ (het blad dat in 2002 mede wegens de verborgen agenda van zijn hoofdredacteur Peter de Roover snel ter ziele ging) en 'Doorbraak'.
Ondanks zijn grote en onmiskenbare invloed als journalist op het politieke reilen en zeilen in België hoedde Manu Ruys zich zijn ganse leven voor de vele verleidingen waaraan een beoefenaar van de journalistiek zich bloot stelt.
Narcisme en overdreven zelfingenomenheid waren hem vreemd en steeds hield hij zich ver van het spektakel, de mondaine en tijdrovende recepties, de ego-tripperij op het podium.
Frustraties of ijdelheid hoefde hij niet af te reageren in televisie-exhibitionisme en in, wat hij in zijn boek Een levensverhaal noemde, het ijdele gekwebbel van mediapanels.
Zijn gedrevenheid vond hij in de uitdaging de confrontatie aan te gaan met onrechtvaardige toestanden en 'met invloedrijke lieden die mij schadelijk leken'.
Wat hem interesseerde was uitsluitend, en dat van het begin af, het rechtstreekse contact met de mens in zijn complexiteit, zijn verscheurdheid, zijn angsten, zwakheden en hulpeloosheid, zijn vreugden, dromen
en verwachtingen.
'Omdat ik geboren ben, opgroeide, liefhad en werkte te midden van het
volk dat leeft tussen de Noordzee en de Maas, stond die gemeenschap vooraan in mijn belangstelling en betrokkenheid. Ik verkoos een journalistiek engagement binnen het maatschappelijke kader- in de breedste zin van de term - waarin ik de jonge Vlaamse natie zag bewegen en vorm zag krijgen', aldus nog Ruys
Elders in dit nummer (zie ook de Heet van de Naald) verwijst de hoofdredacteur van 't Scheldt naar de genegenheid en ook bewondering die
Ruys jarenlang betoonde voort Scheldt
en die hij soms met enkele krabbeltjes wenste duidelijk te maken. Ook was hij zowat de enige die de ‘primeur’ van de buitenechtelijke dochter van koning
Albert II (Delphine de Boël) waarheidsgetrouw toedichtte aan 't Scheldt.
Hij deed dit in het tv-Eén programma
‘De Zevende Dag’ en zette daarmee al de media die de jonge schrijver Danneels als bron citeerde, een neus
Katelijne
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
Vandermeersch, die sedert vele jaren Holland is gaan verbelgiseren, krijgt in dit artikel de lof die hij verdient. Deze ooit bij uitstek veel besproken Vlaamse krant met bovenaan de voorpagina AVV-VVK, (die ik in het belang van mijn boekhoudkantoor met vooal Franstalige bourgoisie)… niet publiekelijk in huis durfde halen, is op de dansvloer ivan het profitariaat nderdaad een ‘swingende krant’ geworden. Helemaal in de stijl van de eigenaarsfamilie Leysen waar de vader André ooit bij de ‘Hitlerjunge’ was.
--
Is eveneens overleden (15 December), onze goede vriend Freddy VanGaever (°1938), ondernemer eveneens een Grote Meneer. Digitalia zal hem niet alleen missen, maar vooral dankbaar zijn voor zijn schitterend voorbeeld van goed doen en niet achteraom kijken.
Neen, de VUM heeft nooit veel van mijn zuurverdiende centjes gezien. Maar deze Grote Meneer zal er wel geen ‘sutje’ minder om gegeten hebben. Wel heb ik hem van ver beginnen volgen, na de ‘verwijdering‘ uit zijn hoge functiebij De Schandaard.
Wie al geruime tijd deze schrijfsels volgt, zal zich herinneren dat rond het faillissement van de 1ste De Morgen ondergetekende nog (zeer kort) met de gedachte gespeeld heeft om samen met ‘n 1o.000-tal mede-overtuigde Vlamingen-belangstellenden, van dat Linx gedoe rond Yves Desmet, hoofdredacteur ’n nieuwe PHALANX te maken die de vele mistevreden lezers van De Schandaard zou opvangen. Als ieder € 1.000 zou neerrellen ware dat ’n serieus startkapitaal geweest en had Manu Ruys de reputatie van dat blad tot in de sterren omhoog hebben geschreven.
Nog ’n geluk dat luid-op dromen niet strafbaar was! Anders had de Staatsvvuiligheid mij al lang binnen gedraaid.
Zo! Meteen weet U in een paar woorden op wie of op wat nog moet gewacht worden om geboren teworden om het levenswerk van Manu Ruys als ‘striidbanier tot in Gods handen te dragen’..
Namens ons allemaal, wij bescheiden schrijvertjes van tweemaal niemendalle,, bieden viaj deze zoveelste hommage op de Sociale Media, eerst en vooral, net als de huichel-medua dat zonder van schaamte te blozen, voordoen, onze welgemeende diep-christelijke deelneming aan, aan zijn lieve echtgenote en nabestaanden.
Ik citeer…
‘In 2015 kreeg hij het Groot Ereteken van de Vlaamse Gemeenschap.
---
'In lijn met de doelstelling van de stichters van De Standaard stond hij op de bres voor de culturele, economische en politieke ontvoogding van Vlaanderen, en droeg hij in aanzienlijke mate bij aan de Vlaamse natie- en staatsvorming.
journalistieke geschriften vielen op door hun taalvirtuositeit en hun onberispelijk Algemeen Nederlands', eert Bourgeois Ruys.
*
Ik las Manu Ruys in tijdschriften zoals ‘Doorbraak’ van de Vlaamse Volksbeweging, en het tijdschrift ‘Tertio’ om daar keer op keer het gevoel te hebben onder en mèt die lan de rangen te kunnen sluiten..
Door tijdsgebrek kom ik pas 14 dagen later op dit overlijden terug.. Om precies te zijn, omdat ‘tSCHELDT mij via onderstaand artikel daartoe dwong.
Zo ziet U nogmaals, dat het beste Nieuwjaarsgeschenk dat U kunt krijgen, een abonnement is. Dit satiruisch blad is: lief voor de vrienden, maar loei-hard voor wie Vlaanderen niet de nodige leefruimte laat om weer groot te worden.
Manu Ruys (1924/2017) overleden.
'Hij was één van de grootste Vlaamse journalisten en meest gezaghebbende commentatoren uit de tweede helft van de vorige eeuw'.
Dat waren de woorden van Vlaams minister-president Geert Bourgeois in een reactie op het overlijden van Manu Ruys het voorbije weekeinde.
Overdreef hij? Zeker niet. Zijn ganse actieve leven immers - eerst als parlementair verslaggever, later als politiek coördinator en na het faillissement van De Standaard en de overname van het bedrijf door de VUM (Vlaamse Uitgeversmaatschappij) in 1975 als politiek hoofdredacteur- stond
Ruys - afkomstig nochtans uit een christelijk-liberale Antwerpse bourgeois-familie waar thuis Frans werd gesproken - in zijn geschriften op de bres voor de culturele, economische en politieke ontvoogding van Vlaanderen en droeg hij in belangrijke mate bij aan de Vlaamse natie- en staatsvorming.
In 1989 - intussen lid geworden van de raad van bestuur en later ook van het directiecomité van de VUM (functies die hij tot 1997 zou vervullen) - ging Ruys
met pensioen.
De volgende jaren groeide hij steeds verder weg van zijn krant die naar geest en engagement totaal was veranderd, mede of misschien wel overwegend door de opname in dactie van wat hij zelf durfde noemen een aantal 'pseudo-bekeerde achtenzestigers' Die gevonden waren bij De Morgen. Ook de beslissing in 1999 van toen hoofdredacteur Peter Vandermeersch 'die van de saaie Standaard een 'swingende' krant zou maken' en daarom een aantal oudere vijftigers op de redactie prompt met pensioen stuurde - om het letterkruis AVV-VVK ('Alles voor Vlaanderen - Vlaanderen voor Kristus') van de voorpagina te verwijderen, vond hij maar niks niettegenstaande de belofte dat de redactie trouw zou blijven aan de basiswaarden van de krant.
Ook in zijn na De Standaard-jaren bleef
Ruys nog schrijven, overwegend als columnist voor tijdschriften zoals ‘
Punt’ (het blad dat in 2002 mede wegens de verborgen agenda van zijn hoofdredacteur Peter de Roover snel ter ziele ging) en 'Doorbraak'.
Ondanks zijn grote en onmiskenbare invloed als journalist op het politieke reilen en zeilen in België hoedde Manu Ruys zich zijn ganse leven voor de vele verleidingen waaraan een beoefenaar van de journalistiek zich bloot stelt.
Narcisme en overdreven zelfingenomenheid waren hem vreemd en steeds hield hij zich ver van het spektakel, de mondaine en tijdrovende recepties, de ego-tripperij op het podium.
Frustraties of ijdelheid hoefde hij niet af te reageren in televisie-exhibitionisme en in, wat hij in zijn boek Een levensverhaal noemde, het ijdele gekwebbel van mediapanels.
Zijn gedrevenheid vond hij in de uitdaging de confrontatie aan te gaan met onrechtvaardige toestanden en 'met invloedrijke lieden die mij schadelijk leken'.
Wat hem interesseerde was uitsluitend, en dat van het begin af, het rechtstreekse contact met de mens in zijn complexiteit, zijn verscheurdheid, zijn angsten, zwakheden en hulpeloosheid, zijn vreugden, dromen
en verwachtingen.
'Omdat ik geboren ben, opgroeide, liefhad en werkte te midden van het
volk dat leeft tussen de Noordzee en de Maas, stond die gemeenschap vooraan in mijn belangstelling en betrokkenheid. Ik verkoos een journalistiek engagement binnen het maatschappelijke kader- in de breedste zin van de term - waarin ik de jonge Vlaamse natie zag bewegen en vorm zag krijgen', aldus nog Ruys
Elders in dit nummer (zie ook de Heet van de Naald) verwijst de hoofdredacteur van 't Scheldt naar de genegenheid en ook bewondering die
Ruys jarenlang betoonde voort Scheldt
en die hij soms met enkele krabbeltjes wenste duidelijk te maken. Ook was hij zowat de enige die de ‘primeur’ van de buitenechtelijke dochter van koning
Albert II (Delphine de Boël) waarheidsgetrouw toedichtte aan 't Scheldt.
Hij deed dit in het tv-Eén programma
‘De Zevende Dag’ en zette daarmee al de media die de jonge schrijver Danneels als bron citeerde, een neus
Katelijne
*
T E O N T H O U D E N
OP ONZE VASTE SCHIJF
Vandermeersch, die sedert vele jaren Holland is gaan verbelgiseren, krijgt in dit artikel de lof die hij verdient. Deze ooit bij uitstek veel besproken Vlaamse krant met bovenaan de voorpagina AVV-VVK, (die ik in het belang van mijn boekhoudkantoor met vooal Franstalige bourgoisie)… niet publiekelijk in huis durfde halen, is op de dansvloer ivan het profitariaat nderdaad een ‘swingende krant’ geworden. Helemaal in de stijl van de eigenaarsfamilie Leysen waar de vader André ooit bij de ‘Hitlerjunge’ was.
--
Is eveneens overleden (15 December), onze goede vriend Freddy VanGaever (°1938), ondernemer eveneens een Grote Meneer. Digitalia zal hem niet alleen missen, maar vooral dankbaar zijn voor zijn schitterend voorbeeld van goed doen en niet achteraom kijken.
Het na de Val van het Communisme herenigde Duitsland vaart er wel bij!
Onder de vernederende bezetting van de (Centrum-Rechts bestuurde) Verenigde Staten van Amerika buigt in doorsnee de Duitse Burger nederig het hoofd voor de gedwongen dé-nazificatie. Wat wil zeggen dat het Duitse ‘nationalisme’ vervangen is door De Nieuwe Wereld Orde, ingekapseld op het ver-idelaliseerde beeld van de Leer van Marx. Zie het succes van Die Line…
M.a.w. de dé-nazificatie is maar een dun laagje vernis boven op de Duitse ziel. Wat wil zeggen, dat het ons voorgekauwde stopwoord NaZI eigenlijk NaSo had moeten zijn. Nationaal Socialisme.
Maar de mensen mogen dat niet weten!
Wie in het woord Naso het begrip Nato ment te herkennen, verandert maar best vlug van mening.
Rüne-tekens, zoals de Swastika, zijn inderdaad Oer-Germaans, net zoals het Engels en dus het Amerikaans een Germaanse Taal is…
Het laagje vernis boven op de Duitse Ziel is dus doorzichtig.
De ziek maar ook dat doorzichtig laagje vernis zijn twee realiteiten die zoveel mogelijk voor de Goegemeente moeten verzwegen worden. Want de waarheid kwetst…
Realiseren wij ons wel genoeg, dat het beeld van de DDR-Maagd, Das Mädchen Angela, met de dag waziger wordt?!
**
*
Waarom Duitsland zich verzet tegen Jeruzalem als hoofdstad van Israël
*
(Door: Alexander Grau – Vertaling: E.J. Bron)
*
De Duitse reacties op Trump´s Jeruzalem-beslissing zijn kenmerkend: naar buiten toe doet men zich voor als onverschrokken vriend van Israël, in de realiteit echter toont men veel begrip voor de doodsvijanden van de joodse staat. Dat heeft een bepaalde reden.
Zonder twijfel: Duitsland heeft een Israël-probleem. Bij iedere passende en niet passende gelegenheid bezweert men dat het bestaansrecht van Israël tot het Duitse openbaar belang zou behoren en veroordeelt men luidkeels en met opgezette borst iedere vorm van antisemitisme. In feite laat men echter geen gelegenheid ongebruikt om Israël te bruuskeren. Als de zaak niet zo ernstig zou zijn, zou je er om kunnen lachen.
Laten we een prominent voorbeeld uit het voorjaar nemen: toen postte de Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Sigmar Gabriel, dat Israël in Hebron een Apartheidsregime zou hebben opgericht, noemde hij de antisemiet Mahmoud Abbas zijn vriend en kwam hij bijeen met vertegenwoordigers van overwegend vanuit Europa gefinancierde NGO´s, die onder de dekmantel van burger-maatschappelijke betrokkenheid aan de delegitimering en demoniserinig van Israël werken. In Duitsland werd echter niet het gedrag van Gabriel bekritiseerd, maar de Israëlische reactie hierop.
Duitse verstuikingen
Het is steeds weer hetzelfde liedje: naar buiten toe doet men zich voor als onverschrokken vriend van Israël, in de realiteit echter toont men veel begrip voor de doodsvijanden van de joodse staat. De klucht rondom de weigering van de gebruikelijke juridisch bindende belofte tot teruggave van Qumran-teksten aan Israël, die tijdens een tentoonstelling in Frankfurt getoond zouden worden, is slechts een van de vele voorbeelden.
Met lompheid alleen kunnen deze Duitse verstuikingen niet verklaard worden. Veelmeer zijn ze het resultaat van een omvattende weigering de realiteit te zien, waarvan de wortels veel dieper liggen en vooral iets te maken hebben met Duitsland, de Duitsers en hun gevoeligheden. Zij drukken hier een stempel op het beeld van het Nabije Oosten, van Palestina en van Israël.
De Oriënt als plek van verlangen
De Arabische wereld – let wel: niet de reële Arabische wereld, maar de in het Duitse gemoed gefantaseerde “Oriënt” – komt daarbij naar voren als laatste paradijs van anti-kapitalisme, anti-globalisme en ongeveinsde authenticiteit. De Oriënt is voor de Duitser een heimelijke plek van verlangen, een toevluchtsoord, die het hem toestaat al die ressentimenten uit te leven die hij in zijn eigen moderne en functionalistische realiteit moet onderdrukken.
Dan Israël. De joodse staat – economisch potent, wetenschappelijk succesvol, verplicht aan democratische en westerse idealen – is voor de romantische Duitse ziel de paal van de moderniteit in het vlees van de Arabische idylle: een modernistische indringer in de exotische beschouwelijkheid van Duizend-en-een-nacht.
Israël´s wil tot zelfbehoud irriteert
Vooral echter herkent men in Duitsland instinctief dat Israël een spiegel is, die iemand dag in dag uit de eigen zwakte voor ogen houdt: voor de post-heroïsche, op compromis, appeasement en vooruitsnellende gehoorzaamheid getrimde flikflooiende Duitser is Israël, zijn zelfbegrip, zijn staatsraison, zijn wil tot zelfbehoud één enkele grote bezoeking.
Want dat daar daadwerkelijk een modern en liberaal land bestaat, dat pocht op zijn culturele identiteit, dat bereid is deze ook met wapengeweld te verdedigen, dat niet bereid is zichzelf op te geven, maar daadwerkelijk om het eigen bestaan vecht – dat gaat het gemiddelde Duitse voorstellingsvermogen ver te boven.
Voor de appesament-Duitser, die in zijn eigen verwarde logica de verdediging van het eigene beschouwt als discriminatie van de ander, is Israël daarom de staat geworden provocatie. Per slot van rekening moet Israël gevechtsbereidheid cultiveren, vastberadenheid en standvastigheid. Dat is voor de Duitse wellness-burger een emotionele overbelasting, die hem behoorlijk in de war brengt.
Confrontatie met de werkelijkheid
De staat van de Joden is de permanente waarschuwing van de realiteit: dat de wereld niet vreedzaam is, dat vrede met wapens afgedwongen moet worden, dat hardheid noodzakelijk is om te overleven. In principe is het deze voortdurende confrontatie met de werkelijkheid die de Duitser Israël niet vergeeft.
En daarom is het geen wonder dat men in Duitsland, alle lippendienst ten spijt, Israël bij bijna iedere zich biedende gelegenheid waarschuwt en zou willen opvoeden en dat men welwillend tegenover Israël-vijandige demonstraties en antizionistische manifestaties staat. Want waar het ressentiment stiekem applaudisseert, is vastberaden handelen moeilijk.
Joodse Staat is de permanente waarschuwing van de realiteit: dat de wereld niet vreedzaam is, dat vrede met wapens afgedwongen moet worden, dat hardheid noodzakelijk is om te overleven”
Vooral deze welluidende volzin in bovenstaand artikel is belangrijk, om vast in het geheugen te worden opgeslagen. Want overleven, dat is toch de eerste essentie van het leven zelf?!
Zonder die klassieke primitieve hardheid kunnen wij beter zonder meer slachtrijp op de rug gaan liggen, met de keel bloot. Als beschaafde samenleving, gaat dat niet. Zaak is dus de gulden middenweg te bewandelen. Door bvb regelmatig de tanden te tonen…
Het verwondert mij dus helemaal niet, dat Trump op z’n eentje ook die weg heeft gevonden door partij te kiezen voor Jeruzalem. Trump is iemand die zegt wat hij doet en die doet wat hij zegt.
Elk vab bloed druipend mes naar de keel der Kinderen van het Godsvolk houdt zich dus beter voor gewaarschuwd. Die beseft vaartaan goed dat achter elke Westerling de Machtigste Man ter wereld staat, klaar om toe te slaan.. En dat die dat doet in afspraak met de Poet.
Wij, hier in het Vrije Westen, in het vroede Land der Vaad’ren, kunnen er maar ons voordeel bij doen…
De afbeelding hier bovenaan komt zoals trouwens de meeste afbeeldingen op deze site, van Google Chrome. Daar vindt iedereen, net zoals bij de vroegere thans afgeschafte Goddelijke Alwetendheid, altijd alles terug. Ook in de meest vreemde vorm. Tussen het grote Google en de nietige kleine blogger die Uw Dienaar is, is er inderdaad een vleiende samenwerking gegroeid. Het is voor mij een grote eer om daar zo intensief – in afwachting van eenzelfde ‘Berufsverbot’ als hieronder wordt gevreesd - te worden gepropageerd.
*
Toch curieus dat het woord ‘bacil’ van direct deze afbeelding opleverde. Een klein nietig maar efficiënt dodelijk monster, want inderdaad, beter woord voor de C.C.C. is er niet. Ooit stonden deze letters voor Cellules Combattants Communiste, en nu dekken ze via Clinton Clan Club ongeveer dezelfde lading. Dat klinkt minder agressief, maar is des te geniepiger. U leest deze geniepigheid zó af van het gezicht van Hilary, the Clinton Wife.
Deze samenzwering duurt al geruime tijd, namelijk van voor de verkiezingsdag en is daarna geen ‘oppositie’ meer voor de ‘zittende’ democratisch verkozen President, maar een publiek hoogverraad met mondiale proporties.
Een verraders-kliek die bij elk normaal mens schreeuwt om uitschakeling… Met, zoals de Leuvense Ouden Toebackzak ooit zo gevat tegenover het Vlaams Belang onder woorden bracht, ‘met alle middelen’.
*
Als Trump eindelijk daartegen niet optreedt, zal het voor de zoveelste keer op rij zo zijn, dat onze Lage Landen en niet de Arabische Wereld, het strijdtoneel zullen worden van deze nieuwe wereldbrand.
Bij al die ‘malchance’, hebben wij echter het geluk, dat Rusland, in de persoon van Vladimir Poetin, de kalmte in persoon is. U leest er alles over bij Xander, hieronder in extenso weergegeven.
*
‘Putin overtuigd van NAVO aanval, zet industrie in oorlogsproductie’
Britse minister van Defensie: ‘Wij zijn bereid tot preventieve kernaanval op Moskou’
*
Na jarenlang vergeefs de vriendschappelijke hand te hebben uitgestoken, zou Putin er nu van overtuigd zijn dat het Westen inderdaad uit is op oorlog.
Omdat de NAVO grote hoeveelheden troepen en materieel naar de Russische grenzen blijft verplaatsen, gaat het Kremlin er inmiddels vanuit dat het Westerse bondgenootschap een militaire aanval voorbereidt (vermoedelijk na een ‘false flag’ en/of nepnieuws-incident waar Rusland de schuld van zal krijgen). President Vladimir Putin heeft grote industriële bedrijven daarom opdracht gegeven voorbereidingen te treffen om over te schakelen op oorlogsproductie. Analisten wijzen erop dat de Russische leider dit alleen doet als hij er daadwerkelijk van overtuigd is dat een oorlog onvermijdelijk is geworden.
Wij waarschuwen al enkele jaren dat de agressieve opstelling van het Westen, inclusief de enorme lading nepnieuws-haatpropaganda die de massamedia over Putin en Rusland verspreiden, op zeker moment tot het plotseling uitbreken van een oorlog zal leiden, waarbij zo goed al zeker ook kernwapens zullen worden gebruikt.
Onder Hillary Clinton alsnog naar WO-3
Het Amerikaanse militair-industriële veiligheidscomplex heeft iedere keer een nieuwe vijand nodig om het monstrueuze budget van jaarlijks meer dan $ 1 biljoen te rechtvaardigen, zo stelt dr. Paul Craig Roberts, hoofd van het Institute for Political Economy. Ook willen de neocons – de gevestigde orde van zowel Republikeinen als Democraten, met de Clintons als centrale spil - nog steeds de totale Amerikaanse hegemonie over de hele wereld afdwingen.
De Democraten proberen daarom uit alle macht om president Donald Trump ten val te brengen, zodat Hillary Clinton alsnog in het Witte Huis kan plaatsnemen, waarna onder haar leiding de koers naar de Derde Wereldoorlog weer in de hoogste versnelling kan worden gezet.
Britse minister Defensie ‘bereid tot preventieve kernaanval op Moskou’
Roberts vindt het moeilijk te begrijpen waarom de Europese leiders bereid zijn hun landen en onderdanen ten gunste van Washington (en de Neocon/Clinton/Obama kliek) in zo’n groot gevaar te brengen. Zo verklaarde de Britse premier Theresa May op 13 november dat ‘Rusland een acute bedreiging voor de internationale veiligheidsstructuur vormt’.
**
Haar minister van Defensie, Michael Fallon,
zei zelfs dat Groot Brittannië ‘in geval van nood tot een preventieve kernaanval op Moskou bereid is’.
Media leugens over Rusland
Om het nog altijd voornamelijk onbenullige Europese publiek voor te bereiden wordt de één na de andere leugen over Rusland in de media verspreid. Zo zou Rusland de verkiezingen in diverse landen hebben geprobeerd te ‘hacken’, en proberen in te breken in veiligheids- en defensiesystemen. Tot nu toe is daar nul komma nul hard bewijs voor gepresenteerd, maar als een leugen maar vaak genoeg herhaald wordt, gaat de goedgelovige burger vanzelf geloven dat het waar is.
Kremlin overtuigd dat NAVO oorlog wil
*
Na talloze vruchteloze pogingen van Putin om de vriendschappelijke banden met Europa en Amerika weer aan te halen en de door het Westen geforceerde spanningen gezamenlijk op te lossen, is het Kremlin tot de conclusie gekomen dat de NAVO vastbesloten is om een oorlog uit te lokken – een oorlog, die zomaar in een nucleair Armageddon kan ontaarden.
De New York Times, Washington Post en CNN berichtten dat de plaatsvervangende commandant van het Russische leger zijn bezorgdheid heeft geuit over een mogelijke preventieve Amerikaanse kernaanval op Rusland. President Putin wees onlangs op het verzamelen van Russisch DNA door een Amerikaanse militair laboratorium, dat mogelijk gebruikt wordt voor het ontwikkelen van een biologisch wapen dat specifiek op Russen is gericht.
We dienen ons daarom serieus af te vragen waarom we het zover hebben laten komen dat onze politieke leiders, ook in Den Haag, willoos en blindelings achter de oorlogskoers van het Pentagon blijven staan, wetende dat ons werelddeel daardoor vrijwel zeker het toneel wordt van een derde wereldbrand, die onze landen vermoedelijk totaal verwoest zal achterlaten.
Alternatieve media de mond gesnoerd
*
Het is tevens gissen hoelang Washington, Brussel en Berlijn nog toestaan dat alternatieve internetmedia -zoals deze site- een tegengeluid laten horen, of dat nu over Rusland of over de EU, de massa immigratie, het moslimterrorisme en de islamisering van onze samenleving gaat.
Om de komende oorlog tegen Rusland te ‘rechtvaardigen’ en het publiek daar achter te krijgen, zal men vermoedelijk eerst de onafhankelijke en alternatieve nieuwsverstrekkers willen uitschakelen. De eerste stappen werden daartoe in 2016 gezet met het opstellen van een zogenaamde zwarte ‘nepnieuws’ lijst, waar ook Xandernieuws op staat.
Oogjes dicht, totdat...
Het is natuurlijk ieders recht zijn of haar ogen te sluiten voor de totaal onnodige, levensgevaarlijke situatie waar wij mede dankzij onze eigen politiek in beland zijn. Vanavond gewoon weer zappen voor de buis, deze week de kerstboodschappen in huis halen, eens zien waar we volgend jaar op vakantie gaan. Er kan immers niets gebeuren, toch? Het leven zal altijd zo doorgaan als u nu gewend bent?
En misschien heeft u wel gelijk als u denkt dat het vroeg genoeg is om u zorgen te maken als de eerste paddenstoelwolken boven onze steden verschijnen (en als u daar woont zult u dit niet eens meer kunnen beseffen). Tenslotte begrijpt ieder zinnig denkend mens dat vrijwel niemand van ons de door de Westerse globalisten gewilde oorlog met Rusland zal overleven.
Nog over de afbeelding van Het Rode Plein in Moskou: de Kerk nog altijd zoals vroeger overal in Europa, naast de Staat. Na het ‘goddeloos communisme’ is daar terug de Kerk in het midden, op hetzelfde beeld. Ook dàt is een doorn in het oog van de Rusland-haters. Geen Kruisvaarten meer, maar Haatbaarden & Kopvodden…
Niet toevallig bereikte mij vandaag een heugelijk bericht (waarvoor dank beste Ivo) dat er vanaf 1 September volgend jaar een Familiale School Edward Poppe in Hoboken van start gaat. Volgens de mail “Niet zomaar een gewone school. Het is een school met een familiaal karakter waarin uitdrukkelijk aan christelijke vorming wordt gedaan.
Proficiat aan de initiatief-nemers die eindelijk een succesvolle actie tegen de verloedering vn onze Samenleving zijn begonnen. Bediend wanneer de eerste echo’s in de Pers zullen verschijnen… Als die er al ooit zouden kolen, zullen ze waarschijnlijk vergezeld gaan van excuses aan de moslims. Want die zouden zich wel eens kunnen beledigd voelen….
Aai!! Dat (zie onderstaand artikel) moet pijn doen voor elke recht gehaarde wereldverbeteraar met stekkerhaar.! Na de Val van het Communisme in de door-en door verrotte Sovjet Unie, zijn nu de verwaterde uitvloeisels ervan, het Internationaal Socialisme, aan de beurt. Om, net als de ijskappen aan de Zuidpool door de opwarming der aarde , weg te smelten.
Vandaar door al wat Slinx is, de wereldwijde strijd tegen de CO²-uitdtoot.
De ultieme naamsverandering in ‘Sociale Democratie, de Clintons achterna, is er de laatste stuiptrekking van. Zelfs de gloriol van het verkapt Nazisme, het zogezegde Wereldwijde Globalisme is een wereldvreemde bedoening van willen en niet kunnen.
De teweeg gebrachte menselijke drama’s bij de gewone Burger zijn gewoon kosten op het sterfhuis.
*
Die 8 jaar Obama hebben de doorslag gegeven. Het Socialisme ligt op apegapen, maar heeft, in de vorm van de ons opgedrongen woestijn-ideologie, een monster gebaard
De gewone normale mens dient zich dus eindelijk af te vragen, of er ooit één Rechter ter wereld het juiste vonnis zal kunnen uitspreken. Zelfs het hellevuur zal nooit heet genoeg kunnen zijn. Niet omdat zij gedwaald hebben (want dat is des mensen) , maar omdat zij dat met taaie volharding in de boosheid, wetens en willens gedaan hebben.
AUB
Niet dat die nieuwbakken Franse politici per definitie kazakdraaiers zouden zijn. Van mening veranderen is, zoals het spreekwoord zegt, in de eerste plaats het bewijs van intelligentie.
Met deze woorden wil ik zeker geen beroep doen op wijsheid van de Hasseltse Parelvisser int het Albertkanaal. Die Rode Voorman, ondervraagd over de bijeen rijkdom der partijbonzen, verkondigde ooit op TV dit volstrekt normaal te vinden. Het was pas, zei die, als zijzelf rijkdom kenden, dat ze die ook konden uitdelen bij het volk
*
Opschudding in Frankrijk: vermogensaangifte onthult 'miljonairsregering'
*
In Frankrijk is er opschudding ontstaan over het vermogen van sommige ministers. Uit een rapport blijkt namelijk dat heel wat ministers uit de regering van premier Edouard Philippe miljonair zijn.
Frans president Emannuel Macron heeft al een reputatie als president van de rijken. Zo schafte hij eerder al de belasting op grote vermogens af. Macron werd toen de 'Held van de rijken' genoemd.
Het Franse transparantie-agentschap, voluit de Haute autorité pour la transparence de la vie publique (HATVP), publiceerde gisteren de vermogensaangiftes van de Franse regeringsleden. Uit die gegevens blijkt dat de titel die Macron vaak toegedicht wordt vrij letterlijk kan genomen worden. In zijn ministersploeg zitten namelijk zo'n 10 politici die miljonair zijn.
Zo beschikt de minister van Werk Muriel Pénicaud bijvoorbeeld over een vermogen van zo'n 7,5 miljoen euro. Daarna volgt de minister van Milieu, Nicolas Hulot. Hij beschikt over zo'n 7,3 miljoen euro. Opmerkelijk bij Hulot: hij bezit negen gemotoriseerde voertuigen, en dat als minister van Milieu. Het gaat om zes auto’s, een boot, een motor en een elektrische scooter. Hij verklaarde dat hij ook nog een huis op Corsica heeft, met een geschatte waarde van 1 miljoen euro.
Françoise Nyssen, de minister van Cultuur, bezit volgens de gegevens van het HATVP over 600.000 euro aan vastgoed. En haar uitgeverij Actes Sud is nog eens 4 miljoen euro waard.
In totaal hebben 30 van de 32 ministers hebben hun vermogen aangegeven. Staatssecretarissen Olivier Dussopt en Delphine Gény-Stephann hebben nog wat uitstel gekregen.
vraagt iedereen zich misschien af, of er dan niets goed is/was aan het verdedigen van de Rechten van de Kleine Man. En die ‘Kleine Man’ dat zijn wij toch allemaal in ’t diepst van onze gedachten.
Op vandaag, dinsdag, stakingsdag, de zoveelste in de rij tegen deze Regering (tegen wie? of tegen wat?) heeft U al gedeeltelijk ‘n antwoord.
*
Lijk bij alle goede dingen, zoals het Godsbesef, de Democratie, het Respect voor het Gezag, de Welstand, het Gezinsgeluk, enz, enz, zijn het altijd daarvan de uitlopers-misbruiken die het halen op de goede bedoelingen. Van ‘n God (Allah) maakt men ’n Legeraanvoerder, van de geordende samenleving met een Ordentelijk Bestuur, maakt men ’n Dictatuur. Of van wat met veel mooie woorden op poten werd gezet, maakt men zelfs ’n bananenrepubliek zoals Coburgia.
*
Rijkdommen veranderen als vanzelf van het ene continent naar het andere en eeuwigdurende huwelijkstrouw wordt aan de lopende band verbroken en elders weer opgebouwd. Er wordt van ‘gender’ veranderd lijk van plastron. Naastenliefde wordt vervangen door wilde immigratie zonder einde noch begin. ‘Mijn’ wordt ‘dijn’. ‘Caritas’ is voortaan het werk van “n oneindig aantal vage NGO’s die als paddenstoelen uit de grond rijzen…
Denk daarbij ook ’n beetje aan het Leergezag van de Kerk: dat is zo oud als Mathusalem, maar het onderwijst vooral het onderscheid tussen wat Goed is, en wat Kwaad. Reden waarom andersdenkenden die Leer aanvallen…
Kwaad is dan, zo ouderwets gezegd als mogelijk, gewoon het werk van de Duivel. Maar duvels zijn allemaal afgeschaft: de huidige mens weet wel beter.
Al dat Kwade (Duivelswerk) vindt U terug in de Leerstelling over Goed en Kwaad: wat goed is voor de enen, is kwaad voor de anderen. En omgedraaid. Socialisme is/was goed voor zij die aan de Macht zijn/waren, maar slecht voor wie bestolen of onderdrukt werd/wordt.
Ook het islamisme is goed in dezelfde ziin. Denk daarbij aan het Lot van de Vrouw in dat systeem van onderdrukking…
Ja Ja, U kon het hier al zo dikwijls lezen! ‘n Aardappelmesje is een goed en nuttig ding, maar het kan voor hetzelfde geld ook op zeker ogenblik ‘n dodelijk wapen worden…
Stel U onze samenleving eens voor zonder aardappelmesjes, zonder God noch Gebod, of zonder Strijd voor de Kleine Man…..
