.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

zondag 25 december 2011

Le Pistolet Special (PS) met ingegraveerde naam

Eenmalig aanbod in geschenkverpakking.

--------------------------

Over Ministeriële Blijde Intredes van Franscouillonse Eerste Ministers.

Er wordt heden ten dage een flink tandje bijgestoken in de Belgische recup-beweging van Vlaanderen. Het mag immers nooit meer gebeuren, dat op verkiezingszondag alles geel kleurt. De georchestreerde ‘Blijde Intredes’ gaan stilaan naar hun climax : hij komt!

Men zal toch niet vergeten zijn elk bezoek telkens weer als het evenement van het jaar te verslaan in Het Journaal?  Eerst, de ene dag, als opwarmertje : een overzicht van de gang van zaken, dan, de dag zelf een live verslag van uit de studio, met enkele verslaggevers ter plaatse, en de dagen nadien : commentaren en nabeschouwingen?

Vraag : om kosten te sparen, zou Filips de Taaie niet best meteen meekomen?  Kan die ook e bitje leer de spreek de Vloms! Het geschenk pistool echter is om te delen : het geld groeit niet op onze rug!

----------------------

Ik heb veel gekregen van mijn land, nu wil ik iets terugdoen

24/12/11, 09u57

--------------------

Premier Di Rupo kreeg de voorbije dagen post uit Vlaanderen, van Guillaume Van der Stighelen (Antwerpen), Yves Desmet (Mechelen), Gerda Dendooven (Gent), Jan Goossens (Brussel) en Fikry El Azzouzi (Sint-Niklaas). De eerste minister schrijft nu terug.

Beste Guillaume, Yves, Gerda, Stijn, Jan en Fikry. In de eerste plaats zou ik jullie willen bedanken voor de vele ideeën en suggesties. Zoals ik bij mijn aantreden als eerste minister gezegd heb, wil ik de eerste minister van alle Belgen zijn. Daarom ben ik inderdaad vast van plan om Vlaanderen beter te leren kennen en dus ook regelmatig te bezoeken. Jullie brieven geven me alvast het gevoel dat ik welkom ben, al besef ik dat dit niet overal en bij iedereen het geval zal zijn. Toch kijk ik enorm uit naar mijn ontmoetingen in Vlaanderen. Het is iets waar ik echt tijd voor wil maken, ook al is mijn agenda sinds ik in de Wetstraat 16 zit nog voller en is het de eerste prioriteit van deze regering om hard te werken.

Ik zie het echter als een bijkomende uitdaging bij de boeiende, maar zware taak die ik als premier ben aangegaan. Daarom zal ik mijn verdere kennismaking met Vlaanderen zo snel als ik kan, in januari al, starten. Yves, daarbij neem ik graag je suggestie aan om die ontdekkingstocht in een stad te beginnen. Guillaume, gisteren kon je mij bijvoorbeeld al vinden in jouw mooie stad Antwerpen.

Maar of het nu in Antwerpen, Mechelen, Gent, Hasselt of Sint-Niklaas is, of in kleinere Vlaamse gemeenten en dorpen op het platteland, ik wil openstaan voor alle Vlamingen. Dus Fikry, hoe meer verschillende soorten Vlamingen ik tegenkom, hoe beter. Ik wil mensen bovendien ontmoeten in hun eigen omgeving. In bedrijven, scholen, sportclubs, verenigingen en bij hen thuis. En uiteraard vergeet ik de Vlamingen in Brussel niet, beste Jan.

Maar los van de locatie wil ik jullie Vlamingen vooral ontmoeten op een informele en spontane manier. Net zoals ik dat met Brusselaars en Walen zal blijven doen. En daarbij blijf ik uiteraard mezelf, Gerda. Ik wil jullie meningen horen en luisteren naar jullie verwachtingen, dromen en bekommernissen. En ik zal mij met plezier laten inwijden in de culturele en culinaire specialiteiten van elke streek of stad. Ik heb ondertussen al gehoord over 'neuzen', 'vlaaikes' of 'bollekes', al kan ik mij bij al die lokale specialiteiten nog niet meteen voorstellen wat ik voorgeschoteld zal krijgen.

Toch is het inderdaad niet mijn bedoeling om als een wetenschapper op zoek te gaan naar "de Vlaming", Guillaume. Zoals je schrijft bestaat die evenmin als "de Waal" of "de Brusselaar". Ik zal dus kennismaken met mensen uit Roeselare, Aalst, Turnhout, Leuven en Sint-Truiden. Ik zal hun specifieke tongval en gevoeligheden leren kennen. Daarbij zal ik het gesprek aangaan in mijn beste Nederlands. Want ook dat was en is een belofte. Ik werk hard om mijn kennis van jullie taal te verbeteren. Hoe meer Vlamingen ik ontmoet, hoe meer ik dus zal bijleren. Hoe meer nieuwe woorden, begrippen en uitdrukkingen ik mij eigen zal maken. Al kan ik niet beloven dat ik meteen mee zal zijn met de rijkdom aan dialecten die ik te horen zal krijgen.

Mijn verdere verkenning van Vlaanderen zal ook geen kruistocht zijn om de harten van de Vlamingen te veroveren. Het zal geen campagnetournee zijn. Nee, zoals ik al zei, wil ik vooral luisteren en leren. Al deel ik uiteraard ook graag mijn visie en ideeën met jullie. Het zal sowieso een ontdekkingstocht worden, waarbij ik niet alleen jullie, maar jullie ook mij beter zullen leren kennen.

Mijn persoonlijke verhaal is intussen genoegzaam bekend, dus ga ik het hier nu niet herhalen. Ik heb veel van mijn land, ons land, gekregen. Ik heb veel geluk gehad en nu wil ik iets terugdoen. Iedereen in dit land verdient alle kansen. Ik ben er zeker van dat ik ook in Vlaanderen heel wat bondgenoten zal vinden om zich mee achter dat doel te scharen. Ik mocht het gisteren al ondervinden tijdens de slotshow van Music for Life. De warmte, het enthousiasme en de solidariteit die ik daar ontwaarde, sterken me enkel in die gedachte. Dat ik in Vlaanderen voornamelijk mensen zal ontmoeten van wie ik zal houden, Guillaume en Stijn, daar ben ik vast van overtuigd.

Tot binnenkort,

-------------------

Diagonaal herlezen

Neen, mon cher ami : (we gaan even voorbij aan de melo-dramatische jeanetten-toon van Uw brief) we kunnen goede vrienden blijven, maar dan liefst op afstand.

Als U dan toch ineens zo verzot zijjt op de Vlamingen : ik heb de indruk dat de jongens van Voorpast en van TAK U graag zullen zien komen. Als ‘divertiento’ of zo. Breng liefst een peloton of twee van de Luikse flikken mee, om de animo erin te houden en de begeestering er uit.

Dat pistool dat U bij deze wordt aangeboden, is een kleine moeite. Maak er gretig gebruik van….