L’Altare del Patria

----------------------------------------

Gisteren zat ik hier op deze blog door schuld van de V°RT, tot over mijn oren in het verhaal Mussolini. Dat komt omdat die, schilderachtige figuur laat mij zeggen,, de laatste 10 jaar van mijn leven mij meer aanspreekt dan de 60 voorgaande jaren samen. Dat de man een socialistisch dictator is geweest, valt IN Italia stilaan tussen de plooien van de Geschiedenis, aangezien men hier voorzichtig uit de verdwazing ontwaakt. Neen, de EU zal van Italië nooit een kolonie maken, zoals ze dat doet met het fiere Griekenland, het land notabene dat ons de democratie heeft bijgebracht….Führerin Merkel moet ook niet proberen om met de Lega Nord  uit te steken wat ze nu Geert Wilders geflikt heeft, door hem op één lijn te stellen met haar eigen beroemdste landgenoot aller tijden…..

Als vreemdeling in een nieuw land aankomen met een nog veel oudere geschiedenis dan de onze, is inderdaad fascinerend. Ieder land is speciaal, maar een volk dat eeuwen geleden de hele wereld geregeerd, beheerst en beschaafd heeft (en daar zijn sporen heft nagelaten) van de Sahara tot de donkere Germaanse bossen, is wel een speciaal volk. Zij hadden toen een eenheidstaal, het Latijn, die hen toeliet hun Rijk op een efficiënte manier te besturen, terwijl de onderworpen volkeren het bij hun oerwoudtaaltje bleven houden. U weet wel : divide et impera……Verdeel en heers! De Duce dacht de oude Romeinse glorie opnieuw te kunnen uitdragen, maar hij vergat dat de Italianen van zijn en van onze dagen niet alleen afstammen van de Oude Romeinen, maar meteen ook van hun slaven. Die waren, na het verval van de Bestuurlijke Elite, in opstand gekomen (Spartacus) en hadden aldus de ondergang bespoedigd.

Deze gang van zaken kan geenszins gelden als schrikbeeld voor de hedendaagse ondergang van het Vrije Westen… Dank zij onze Grote Geesten van het niveau van de Natte Dweil weten we nu dat alle volkeren dezelfde zijn, als ze maar goed dooreen gemengd worden, want er bestaan geen rassen. Wie daaraan twijfelt is een vuige racist!

Voorheen was Italië ook voor mij beperkt tot een paar hoofdlijnen : culturele zaken, algemeenheden over Venertië, over Rome, over hoge bergen, over schilderkunst, en uittreksels uit de Divina Comedia van Dante Alliighieri, die tussen haakjes, mij nog vervelender toeschenen dan de verzen van Joost Van Den Vondel. Alles wat ik gelezen had over Italië en WO II was beperkt tot de landing van de Geallieerden in 1943, van militair standpunt uit. De rest van de kennis over ons tweede (en betere) Vaderland werd later bijeengespaard via De Slegte en nog het meest door het ter plaatse uitdiepen van bepaalde gevoeligheden. Zie ‘Forza Italia’. Zie ‘Lega Nord’…..

Voorbeeld : voor de glorie van de troepenparade van Mussolini diende de verbindingsweg tussen het Colosseum en l’Alatare del Patria, in de volksmond ‘Het Vals Gebit’ (zie afbeelding) , te worden verbreed en rechtgetrokken. Daarvoor diende een groot gedeelte van het Forum Romanum met onschatbare tempelruïnes te worden gesloopt. Het volk wilde inderdaad tanks en manschappen in ’de ‘passo romano’ , liever dan een paar omver gevallen zuilen….

Toen het havenstadje Anzio, waar het 5^ste Amerikaans Leger voet aan wal zette, hier bleek vlak in  de buurt te liggen, was dat voldoende om alles te willen weten over de ‘Gustav-Linie, over Monte Cassino, over Gran Sasso hoog in de Abruzzen en de spectaculaire bevrijding van Mussolini door enkele SS-waaghalzen onder leiding van de legendarische vechtjas Oto Skorzeny….

Al die boeken staan nu nutteloos te zijn, want ingehaald en voorbij gestoken door de persoonlijke oogproblemen. Het is dus zo, dat Wikipedia niet meer dan een soort geraamte weergeeft, en dat de aankleding daarvan met het warm kloppend hart, op gedrukt papier staat…. Tik op Google Anzio aan, en U weet er alles van. Maar U heeft niet de achtergronden, noch de geur van bloed en verderf, van hoop en van vertwijfeling, die je bijna persoonlijk kunt beleven, zoals die spreken ui de verhalen van de strijders zelf. Door die met de dag verslechterende oogkwaal, is het ‘mag je alleen maar naar kijken’, harde realiteit geworden. Kijken, niet aanraken….waar hebben we dat nog gehoord?

Mijn laatste aanwinst is een turf van 400 blz. over ‘De Vrouwen van Mussolini’ maar die valt dus alleen te lezen onder de leesmachine, een soort autocue  : ooit komt wel eens de dag dat daar de leesautomaat wordt ingeschakeld die voorleest, maar noch de handigheid noch het geduld zijn voorradig. Voor iemand die alleen ‘diagonaal’ kon lezen, is elke bladzijde een “oudewufsgang’….

Hier heb ik ook geleerd dat Tito in Italië een nog erger scheldoord is dan Stalin, omdat hier tegen Italiaanse burgers een repressie heeft toegeslagen die door de Geallieerden altijd onder de mat werd geveegd. Wie daarover meer wilt weten, hij Google eens naar de stad Triëste, in Noord Italia. Waarmee ik niet gezegd wil hebben dat de ‘macaroni’s’ engeltjes zijn geweest in wat nu Kosovo is….

Gisteren las ik op Wikipedia, dat Mussolini … ook veel positiefs heeft gedaan. Niet alleen voor zijn eigen land, maar (vruchteloos) ook voor de wereldvrede. Zie de Vrede van München’

Vooral de volgende hint kwam juist op tijd met de spoor-stakingen : Mussolini was ervoor bekend (slogan), dat hij de treinen op tijd heeft doen rijden…. Wikipedia is dus grotendeels objectief (Jodenvervolging onder Mussolini was lange tijd quasi onbestaande…) en door Het Verdrag van Lateranen (11/2/1929) tussen het Vaticaan en de Italiaanse Staat, werd de staat van oorlog beëindigd die was ontstaan bij de eenmaking van Italië, tttz na de roof in 1870van de Pauselijke eigendommen door Garibaldi, dezelfde als van L’Altare del Patria….. Bij mij begon het bij ons eerste bezoek aan de Sint Pieter , door mij af te vragen waarom de brede laan tussen de Tiber en de Engelenburcht, langs waar men het St Pietersplein bereikt, de Via della Conciliazione heet, de Laan der Verzoening….

Stel U voor dat de Anspach in Brussel ineens de Amnestie Laan zou geworden zijn….

Dat Italia van hoog tot laag een fascinerend land is, zal iedereen ondervinden die het waagt te clicken op een naam die hierboven vermeld werd, of nog beter, door op een detailkaart op iedere mogelijke plaatsnaam te clicken met Google Street View.….Het is bijna een reis met de tijdmachine, door tijd en eeuwigheid….

Enne, O Ja! Sla gerust de hoofdstukken ‘Gastronomie’ over, want de Italiaanse keuken is een arme-mensen-keuken met als basisbestanddeel de overschotjes van dagen geleden…. Laat U vooral niet beïnvloeden door hun prachtige namen : Italianen zijn de uitvinders van het begrip ‘perceptie’…. Al moet ik toegeven, dat ze met hun pommodore en hun olijfolie hoge toppen scheren. De vino, daarentegen…U waant zich bij Jupiter aan tussen de goeden aan het goddelijk hof en aan de boezem van Venere (Venus) in hoogsteigen persoon, bij een glaasje huiswijn van het jaar, geoogst ergens in een verloren hoekje van de Villa Adriana (Het Paleis van 400 Ha van Keizer Hadrianus in Tivoli).

Dat laatste heb ik uit ‘Vlaanderen Vacantieland’ (De Mooiste Tuinen van Italië) maar die Villa Adriana staat gegarandeerd op mijn programma, om daar voor de zoveelste keer naartoe te trekken. Wij hadden namelijk dat kleine wijngaardje met hoog opklimmende wijnranken naar de zon zelf, nog niet gevonden….Wijnbouw naar de antieke oudheid, zei de man….Het klinkt misschien een beetje uitdagend, maar een click-bezoekje verplicht U tot niets….

De Engelenburcht, dat ronde gebouw dat bekend staat als on-inneembare burcht en schuiloord voor de Paus in geval van hoge nood, wordt bekroond door een reusachtig beeld van een engel met wijde vleugels, die het zwaard net terug in de schede steekt : de Italianen weten dat het een werk is van een Vlaming, maar de Vlamingen weten het niet want het wordt hen verborgen gehouden….

Hang ze aan de galg.

Geachte redactie,

Nog geen 24-uren na de nationale staking hebben de beroepstakers van de NMBS de reizigers weer bij hun pietje. In Brussel-zuid vonden de trein begeleiders dat hun "VERLOF"-regeling in het gedrang kwam wegens bepaalde herschikkingen binnen het bedrijf en zij legden  spontaan het werk neer want "verlof" is blijkbaar hun hoofdbekommernis.

Hoe lang gaan die beroepsstakers nog ongestraft met de betalende reizigers hun edele delen spelen ?  Wanneer gaat er van hogerhand paal en perk gesteld worden aan deze vorm van terrorisme die steeds op de volle medewerking en goedkeuring van de overwegend linkse maffiabond kan rekenen ? 

Het is geweten dat de NMBS een (pakbonds)staat in de staat is die het stakingswapen met plezier gebruikt al was het maar om gekleurd W.C.papier te verkrijgen met treintjes op gedrukt. De minachting van deze openbare dienstverlener die oneindig veel privilegies en voordelen heeft voor de reiziger is meer dan hemeltergend.

Zonder de miljarden euri belastinggeld zou de NMBS binnen de kortste keren op de fles gaan en zou het bedrijf in handen van "de privé" komen zoals in Engeland en elders. Ik vrees dat die dag zeer nabij is dat er enkele van die "reizigerskloters" door moegetergde gebruikers van het spoor de ranseling van hun leven gaan krijgen zodat ze het woord staken nooit meer durven uitspreken.

mvg - Senior bij Angeltjes.

-------------------

Diagonaal herlezen 

Voor hen die het verband tussen de maffia van de ‘cheminots’ van het Spoor (trein, tram, bus), de syndicaten en de ‘helden’ van het Verzet die vooral na de Bevrijding hun heldenroeping hadden ontdekt, doordat de jacht op medeburgers open werd verklaard, is ziende blind. Omdat zij, de stoker op de tender en de machinist aan de vuurhaard op de stoomtreinen onontbeerlijk waren voor de bevoorrading van het land, hadden zij een bewegingsvrijheid zoals niet één ander vrij burger. Daar maakten de gangsters van het Maquis, van de Wite Brigade, van het Geheim Leger dankbaar gebruik van om hen als boodschapper te recruteren. De Duitse bezetters waren wel op hun hoede, maar konden niet beletten dat de treinen moesten rijden. Deze ‘cheminots’, die letterlijk en figuurlijk met vuur speelden, waren echter goede komedianten….en de treinen bleven rijden en bleven  de spionage-boodschappen overbrengen tot op de plaatsen waar die naar ‘Londen’ konden worden overgemaakt. Onder het oog van hun kaartersvrienden, de mannen van de Gestapo…..

Na de Bevrijding bleven de ‘cheminots’ de dankbaarheid opeisen van de Overwinnaars, om o.a. een speciaal statuut te genieten. Inderdaad : een heel leven een stoomlocomotief  aan de praat houden, was geen sinecure. Maar het ingenomen terrein werd nooit meer prijs gegeven, ook niet na de electrifificatie van de lijnen. Toen er personeel op overschot kwam, mocht men zelfs tijdelijk aan 49 jaar op pensioen gaan…Iemand had dan zo’n 20 jaar 4 of 5 dagen per week, 2 keer heen en terug van Kortrijk naar Antwerpen gereden met zijn instapklare machine waarvan hij alleen wist welke de voorkant en welke de achterkant was. Dat werd ook ‘werken’ genoemd, namelijk zittend die 80 Km de dodemansknop ingedrukt houden en zorgen dat het gevaarte meter per meter aan de voorgeschreven snelheid, van signaal naar signaal, veilig aankwam. Duur van de rit: 3 kwartuur, wat het totaal aan gepresteerde rij-uren dan bracht op per werkdag… 3 uur, uitgesmeerd over een volle dagtaak van 8 uur. Het verschil, 5 uur, was dan voor persoonlijke noodwendigheden (toilet, refter en kantine) en voor het praatje of het kaartjeleggen met de collega’s, want men was dan ‘van piket’. Ofwel ergens in de doolhof van ieder stationsgebouw, ofwel bij Mariaatje-met-de-brede-boezem van aan de overkant van het Statieplein….De ‘cheminots’ die ik gekend heb, moesten inderdaad altijd ‘scherp’ staan….

Zo werd een eindje geleden een Iepers tramconducteur op hoge leeftijd gevierd en in de bloemetjes gezet voor zijn verdienstelijk leven, vooral onder de bezetting. En ja, precies over die 4 jaren ’40-’44 werd hij uitvoerig geïnterviewd : het kwam zelfs op Internet, waar ik het toevallig vond. In de oorlogsjaren had hij vast werk op de lijn Ieper-Kemmel (18 Km), en omdat Kemmel in het ‘Sperrgebeiet’ lag wegens de aldaar aanwezige militaire geheimen (!) werd hij telkens begeleid door een paar Wehrmachtsoldaten die vrijgesteld waren van frontdienst, gezellige dikkerds dus. Er kon meteen in principe noch gesmokkeld noch gespioneerd worden, want die Duitsers die zorgden wel dat de schrik er in zat. Trouwens, zonder ‘Schein’ kon niemand de rit Ieper-Kemel of omgekeerd uitdoen, want de burger mocht zich maximum 10 Km, in bepaalde gevallen slechts 5 Km van zijn woonplaats begeven. De Kust en de Vlaamse Bergen waren ’Sperrgebiet’ en derhalve strikt verboden terrein voor reizigers. Maar in Kemmel was de plaatselijke Weerstand actief, om foto’s en plannen van de Duitse installaties in Engeland te krijgen. En zo beschreef Anno 1999 de tramgeleider de plaats waar hij deze geheimen jarenlang overbracht van Kemmel naar Ieper, onder het oog van de Duitsers, zijn kaartvrienden : een loszittend plankje in de rugleuning van de zitting waar de Duitse bewakers op plaats namen…..Onderhoudsmensen van de Trammaatschappij zorgden voor het plaatsen en het wegnemen van de berichten….

Vandaar dat het logisch is, dat tot op de huidige dag de ‘cheminots’, de helden die het Vaderland helpen redden hebben in tijden van nood, ten eeuwigen dage mogen rekenen op de dankbaarheid van alle zijnde en alle komende generaties….

Nu heb ik onze vriend Karthuizer misschien tegen zijn tram gereden, maar laat mij zeggen dat ik, naast deze twee malafide echo’s, ook vele plichtbewuste  ‘cheminots’ gekend heb die zekerlijk hun gezin niet wilden in de steek gelaten zien voor een paar oorlogsfoto’s die in Londen voor de oorlogvoering helemaal nutteloos waren… Maar dat hun weduwen een sterk bevooorecht statuut hebben, enig in de Sociale Zekerheid : het Land is hen dat verplicht, omdat ze ooit met schop, borstel, zweet en veel roet, hun zware donderende monsters, eventueel als kaartjesknipper, op de rails hebben gehouden…. Kolen, staal en de chemin de fer : de 3 sterkhouders van den Belziek!

Neen, als ‘Het Spoor’ staakt, dan moet de burger een stille traan wegpinken en beleefd-triestig de andere kant opkijken….Het spoor, het Materiaal, de infrastructuur : alles is mismeesterd en onderkomen, zodanig dat de stationsklokken, ooit symbolen van stiptheid en van vooruitgang, nu, om kosten te sparen, stelselmatig verwijderd worden. De trein? Die is toch groot genoeg en hij maakt iedere dag meer en meer lawaai : we zullen wel zien en horen als hij daar is! En, een trein die niet rijdt, heeft dus ook nooit vertraging! HaHa : graptje!

Waarom zouden er trouwens nog treinen moeten rijden, in een land dat stilstaat!