zondag 25 maart 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Gedenk hier een Hoge Gevangenengene van Napoleon Bonaparte

********************

Hoe over “Bevoegdheden” en de Giro di Fiandra naar de Giro d’Italia kan gefietst worden…..Het is maar hoe men het beziet!

De enen zeggen “factuur-federalisime”, de anderen “verantwoordelijkheis federalisme”. Het ene wil zeggen de lasten uitvoeren, en het andere wil zeggen de lasten…laten uitvoeren. Tussen de twee uitdrukkingen ligt on ons kl-land de taalgrens en zoals U weet is deze geënt op de spreuk (lichtjes aangepast doordenkertje) : ’Parijs heeft gesproken. Einde discussie’. Genieten wij dus van het optreden in de Praatbarak van een zekere Ben Weyts van de NV Rechts. Dit is de nieuwe politiek-correcte naamgeving van de NV Averechts ingevolgde de laatste classificatie van de EU-USSR-machthebbers. Meneerke Peeters van de Vlaamse Parochieraad en van de Tsjeven heeft het verlanglijstje van Di Rupetto al op zijn geheel in de papiermand gekieperd, waar het ten gepasten tijde weer kan uitgediept worden, eenmaal de openbare opinie voldoende is bijgedraaid.

De Franscouillonse tictac is immers voldoende bekend : vriendelijk maar verbeten blijven onderhandelen tot niemand nog weet waarover het gaat, en de partij die geringeld wordt, toegeeft om van het gezaag af te zijn. Heb je ook bij zeurende tieners. Het gaat, voor wie het wil begrijpen, over bevoegdheden die men 1° geüsutpeerd heeft om ze daarna 2° te fantoom-iseren, om ze 3° uiteindelijk definitief te belgiciseren door bvb de Grondwet tijdelijk buiten gebruik te stellen. Met een soort kartonnetje aan een gestrikt lintje, met de tekst ART 195 – Buiten gebruik.

Wij leven nu al 10 jaar ongestoord in Italia, en dus moet ik dringend de vertaling van deze 3 begrippen in ’t Italiaans opzoeken, anders sta ik voor schut als ik straks mijn glaasje vino ga drinken in het dorp en de actualiteit in Belgio zal moeten ophoesten. Want, is Elio Di Rupo niet geliefd bij ons in Fiandra, hij wordt het hier, bij zijn ex-landgenoten, elke dag meer en meer. Is het omdat hij eerder een Elia is dan een Elio, of is het omdat het een der hunnen is die het gemaakt heeft : ik zou het niet weten, maar dat schreeuwt om opheldering…. Buona setrata, Mario, Marco en Lazareno, lore so (=jullie weten) in Belgio gaat het dezer dagen naast over De ‘Giro’, weer over de ‘competenza’ tussen Noord en Zuid : Dat is een begrip dat hier ook opgang vindt. Want het rijke Noorden (Lega Nord) reclameert nog geen klein beetje dat het het arme luie Zuiden (Rome voorbij, Calabria en zo) moet onderhouden. Hier, ietskepietske Noordelijk van Rome, liggen we op de scheiding tussen de twee landsdelen. In het Noorden, Milaan op kop, wordt er gewerkt. In het Zuiden is dat niet nodig, daar schijnt de zon gratis. En de maatregelen van de regering Monti die we vanavond dringend moeten bespreken, de door Europa opgedrongen strijd tegen het lavoro clandistino (zwart werk),  dreigt de vriendschappelijke omgang tussen de mensen hier te lande te vertroebelen. Ach, onder Berlusconi was het allemaal zoveel beter! Amaai deze arme duivels, mochten de socialisten en hun controleurs over van alles en nog weer terugkeren om de ‘tasse’ (=belastingen) te innen die in Rome door deuren en vensters wordt buiten gegooid….. Waarom mogen wij hier niet leven zoals we het al eeuwen gewoon zijn? Gewoon onder ons! Waar de timmerman een kast maakt voor de smid, omdat die bij hem een nieuwe voordeur heeft geplaatst in smeedwerk. En war Franco daarbij een handje is komen toesteken, omdat Raymondo hem is komen helpen met de olijven toen Césare uit de boom was gevallen! Facturen maken en twee keer IVA betalen? ? Zijde zot, ja? Sociale fraude? Pas op, hé! De tijd van de fascisti is al lang voorbij, hoor! Hier, in het land van Julius César en van Benito Mussolini, overleeft men zelfs de Pausen! Wat gaan ze dan luisteren naar Bruxelles!  

Dat alles en dus ook die fameuze ‘bevoegdheden’, zijn Staatsmanskunst van het hoogste niveau en kan alleen daar in de praktijk gebracht worden waar de zwijgende meerderheid altijd maar blijft knikken, op bevel van een handvol omhoog gevallen hansworsten. Het wordt een hele klus om dat probleem van de “competenza” in Belgio in de hoofden van mijn toehoorders te krijgen….Wij zijn hier tenslotte de ‘stranghieri’….

 Hieronder een paar volzinnen uit De Schandaard, die ik nu zal proberen in mijn beste Italiaans aan een paar pientere oudjes uit te leggen, op het gezellige kleine terrasje in het centrum van ons dorpje. U bereikt dat Centrum met de protserige naam Piazza Europa na de laatste bocht opperwaarts links. Dan laat U, als op een Ansichtkaart, het Lago diep beneden achter U in de blinkende spiegel van de ondergaande zon. Tot 1770 was het centrum gelegen in de laagvlakte, dichter bij het water. Tot Paus Pius VI (de man van de tekst op de afbeelding hierboven) compassie kreeg met de vele malaria-doden onder de 300 inwoners, en een modernistische Zweedse architect opdracht gaf voor een nieuw centrum, hoog op de heuvel en zo ver mogelijk van het water. Het werd een mengeling van Zweedse realiteitszin en typische Italiaanse stedenbouw. De brave man Pius VI kon zijn werk niet afmaken, want Napoleon wilde hem overbrengen naar Parijs, maar de oude man was daar veel te ziek voor. Hij was, zei hij aan de legeroverste, liever in Rome gebleven om te sterven. Waarop hij als antwoord kreeg: ‘Sterven, Heilige Vader, kan men overal’…. Het marktplein, al even achthoekig als de oude vervallen veldkapel, telt 2 kerken, een aan elke kant van het plein. Rechtover de ‘Bar Central’ hangt de nostalgische wegwijzer rechtdoor te wijzen, links naar Siena, rechts naar Rome, wat bewijst dat via deze ‘Cassia’ ooit de legioenen van César voorbij kwamen onderweg om onze voorouders hardhandig te gaan beschaven. Aan deze kant van het kruispunt, hangt die marmeren plaat tegen de muur, die aan de voorbijganger vertelt dat hier in 1794 de gevangen Paus de nacht van 22 op 23 februari diende door te brengen. Geen kat die het nog weet hangen….Al hangt tegen in de Raadszaal van het Gemeentehuis tussen borstbeelden van beroemde mannen en vrouwen, en hele verzamelingen van samengebonden pijlenbundels waarop ook niemand meer let, heel het verhaal van de overplanting in marmeren opschriften uitgebeeld. De vroegere hutten, want meer waren die huizen niet, zijn  achtergebleven, overwoekerd door de wildernis. Alleen zijn, een stukje verder in een weide, in de Val del Sole, de achtkante vervallen muren zonde dak overgebleven van het vroegere kerkje van San Giovanno Baptista.

Had ik nu maar geweten over welke ‘bevoegdheden’ het juist ging. En wat überhaupt het woord bevoegdheden nu juist wil zeggen. Daarom denk ik als voorbeeld te nemen, dat zij gedrieën de bevoegdheid hebben om hun glas scherpe witte vino te bestellen, maar dat het een hele eer is de bevoegdheid over de ‘conto’ hiervoor naar mij door te schuiven. Dat kan uitgelegd worden zonder moeilijke woorden die ik zelfs niet helemaal begrijp in het Nederlands (wat de bedoeling is van de Grote Geesten) en al zeker niet kan vertalen in de taal van Dante Allighieri…. De aanblik van de lieftallige ‘ragazza’ die ‘in de bar staat’ en als een rondborstige ballerina de bestelingen rondbrengt moeten we dan delen….Want gedeelde vreugd’ is dubbele vreugd!

Maar ach! en och : het gesprek zal als altijd weer eindigen met hoofdschudden en wijzen met draaiende wijsvinger naar hun voorhoofd : “Sono matto?” Wat er in  Belgio gebeurt sedert Julius Cesar daar orde op zaken heeft gesteld, kunnen ze niet bevatten. De medelijdende vraag “Zijde zot?” kan dan slaan op 1 Vlaming (ikzelf, normaal), meerdere Vlamingen‘ (want niet te geloven!) Alle Vlamingen? Zonder revolutie? No vero! Het gebaar wordt niet gepreciseerd, en het gesprek dwaalt af naar de ‘Giro di Fiandra’ of naar Parisi-Roubay die ze beter kennen dan ikzelf. Dateert nog uit de tijd van Gino Bartali!  Mijn rol? Helpen om duidelijk te maken dat ‘De Patersberg’ een soort molshoop in het vlakke land is, en dat er van uit de heli geen U-wegen te zien zijn tegen de flanken omhoog, omdat er heel eenvoudig geen flanken zijn. En dat, in Césars tijd, die Patersberg amper boven de zee kan uitgekomen zijn. En dat de rest van het land bestaat uit weiden als wiegende zeeën die groenen langs stroom en rivier…. En waar in Vlaanderens mooiste stad, Antverpia, die ze nog weten te situeren van de tijd der V1 en V2”’s, bulkt van de Muzelmanni en dat daar ’s avonds geen enkele nona (oud moedertje) nog op straat durft komen. Dan schudden ze hun grijze kop, slurpen het laatste restje van hun glas witte landwijn en zeggen tegen elkaar :”Ance qui, Signore, Ance qui’, in alle grote ‘cità’s’ maar gelukkig niet bij ons, op de platte boerenbuiten, tussen de arme luizen. Niemand uit Donker Afrika wil hier komen wonen en een beetje helpen, misschien. De oudjes moeten zelf hun olijfbomen snoeien en de wijnranken verzorgen : tussen hen en de kleintjes van de lagere school is er overdag niemand te zien in het dorp. Wie geld wil verdienen, moet naar Rome, en Milaan of Firenze. Hier zijn er zelfs geen straathonden meer…..

JaJa, ze weten de hoe-kleinheid van elkaars pensioentje en daarom betaalt elk zijn eigen consummatie : een hele halve euro, zo haalt iedereen het einde van de maand. Ze weten al lang dat wij, man en vrouw Fiaminghi, net als zij, een leven van hard werken achter de rug hebben, zij het niet in de Kempische koolmijnen zoals velen van hun leeftijdgenoten die in dat verre verregende Vlaanderen zijn blijven hangen.

************************

De federale regering en de deelstaten bakkeleien op dit moment over de financiering van de zogenaamde geüsurpeerde bevoegdheden. Dat zijn bevoegdheden van de gemeenschappen en gewesten die nog door de federale overheid worden gefinancierd. De regering-Di Rupo besliste echter voor 250 miljoen euro aan fantoombevoegdheden door te schuiven en stelde daarvoor een lijst op. Over de lijst wordt volgende dinsdag met de deelstaten overleg gepleegd.