zaterdag 31 maart 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

La vita è bella

En toch lezen we bij :

http://www.meervrijheid.nl/?pagina=1199

***********************

Het was de bedoeling om, aansluitend bij voorgaand stukje, mijn eigen gewone commentaar te laten volgen. De cyber-goden echter hebben er anders over beslist en de afgod SPAM was er met geen stokken uit te krijgen.

Hier volgt dus de aansluiting met voorgaand stukje. Feel Story voor het ongemak.

Digithalys.

*************************

Stel U voor zeg : U kreeg hier (in voorgaand stukje dus) een artikel opgediend dat dateert van 2005. Opgewarmde kost dus. Maar interessant omdat het nooit genoeg onder woorden kan gebracht worden, dat…er niets nieuws is onder de zon. Anders gezegd : wie het verleden niet kent, is niet opgewassen tegen het heden, en nog minder tegen de toekomst. Het volstaat voor de meesten van ons, om de eigen opgedane levens-ervaringen te toetsen aan wat de regime-historici geschreven hebben : maar opgepast : Jean Marie Le Pen kreeg in Frankrijk  voor een ‘délict d’opinion’ een zware boete aan zijn been, en een paar jaar voorwaardelijk. Hij had namelijk durven zeggen, dat al-bij-al de Duitse bezetting in de oorlog nog niet zo erg was geweest…..Toch niet zo erg als Mao en zijn ‘Grote Sprong Voowaarts’, maar dat laatste had hij niet eens durven uitspreken…

Kijk, gemakshalve mogen we inderdaad nooit vergeten, dat Duitsland (moe getergd?) de oorlog is begonnen. Het was allemaal ineens zo dichtbij : na Oostenrijk, het Sudetenland en Danzig, nu Elzas, Lotharingen, Belgien und Nord Frankreich en Nederland terug ‘Heim ins Reich’…. Het hautaine Frankrijk op de knieën, en dan als de Anglofiel die Hitler schijnt te zijn geweest, overeenkomen met The Commonwealth : zij de wereldzeeën en Duitsland het onmetelijk gebied in het Oosten, tot aan de Oeral….Maar naarmate de oorlogskansen zich tegen hen keerden, werden de Duitsers steeds wreedaardiger. Van die tijd dateert ook de ‘Wannsee-Conferentie’, waar unaniem tot de ‘Endlösung’ werd besloten. Ook is het een feit, dat in de veroverde gebieden, de ‘grote politiek’, in de eerste plaats de socialistische, was bijgedraaid richting ‘Nieuwe Orde’. Tot de dag dat de ene dictator de andere aanviel (juni 1941, Operatie Barbarossa) en Hitler ineens de vijand werd van Vadertje Stalin. De anti overtuiging groeide pas voorgoed, na Stalingrad (feb 1942) en de Duitse overwinning vanaf dan helemaal niet zo zeker meer was. In Stalingrad verloor Hitler in één klap liefst 600.000 man, en alhoewel zijn oorlogsindustrie toen nog nooit zo sterk had gestaan, verzwakte Duitsland zienderogen toen Uncle Sam zijn steden kwam ‘ausradieren’…. Wij waren slimmer dan onze ouders, want Meester op school had ons geleerd dat die ‘bombardiers’ alemaal Amerikaans fabricaat waren ; Dakota’s en Wellingtons. En waar ze ongeveer naartoe vlogen in Duitsland. We zagen de Dom van Keulen als enig nog recht staand gebouw van heel de stad en we dachten er het onze over. De landkaart van Amerika was ons ineens heel wat minder idyllisch, al deed Meester nog zo zijn best om de oorlog buiten de klas te houden.

In mijn angstdromen hoor ik nog altijd het aanhoudende zware gedreun van die formaties overtrekkende vliegtuiten onderweg naar Duitsland…. We zagen ze nog even, bij valavond, toen we vlug naar bed werden gejaagd, waar we allemaal bij elkaar diep onder de dekens ineengekrompen met de handen tegen de oren lagen te luisteren.. Het geluid kwam in golven aan en af, en bij momenten trilde het huis mee, zo erg was het…. Hebben wij toen die Engelse vliegers vervloekt! En dat ene gevaarte, dat op een morgen als een reusachtige lamme eend in het aardappelveld lag, durfden zelfs de grote mensen niet te benaderen. Niet uit schrik voor de paar gezapige schildwachten die de wacht optrokken, maar uit schrik voor de bommen aan boord. Ook waren we bang van de landmijnen die, werd ons gezegd, verbonden waren met de prikkeldraad tussen de verspreid staande telefoonpalen in de grond, de ‘Rommel Asperges’, om parachutisten af te schrikken… Als na begin september de Duitsers weg waren getrokken, bleken daar nergens mijnen te liggen, maar de houten palen werden driftig door zowat iedereen weggehaald als brandhout om verstookt te worden. Want de koude winter ’44-’45 was in aantocht…. Pas in het volgend voorjaar, Mei ’45, bij de bevrijding van de kampen, werden we overspoeld door de verschrikkingen.

Oorlogvoeren is inderdaad geen gezelschapsspelletje, weten we nu allemaal, en er wordt geroeid met de riemen die men heeft.

Ooit al eens nagedacht over het feit dat Churchill altijd geweigerd heeft op te treden in het voordeel van de Joden en/of de concentratiekamp-bewoners? Nooit werd ook maar één spoorweg gebombardeerd waar de Treinen des Doods over reden! De namen van al de verschrikkingskampen die nu nog altijd in onze hoofden worden in gehamerd, waren bekend, zowel bij Eisenhower als bij Churchiill.

Liefst nu een paar minuten nadenken AUB over het begrip ‘schuldig verzuim’…

Samengevat : wie durft er speculeren over het verloop of over het aantal doden van de Muzelman-oorlog die er onafwendbaar zit aan te komen? De ‘maakbaarheid’ van de maatschappij en de globalisering waarvan de Technocraten thans dromen (en deze megalomane dromen beetje bij beetje uitvoeren) : aan het verhaal van ‘Gross Deutschand’, opkomst en verval, moet dus nog een Allah-staartje worden aangebreid…..

Waarbij er, zoals in al de voorgaande gevallen, voorbij wordt gegaan aan wat écht belangrijk is en dat leeft onder het volk, zelfs na jaren van verdrukking. Het ontroerendste voorbeeld daarvan is Kameraad Poetin, die in Moskou de Mis bijwoont. Of half Cuba, dat na 50 jaar virulent communisme, op de knieën valt voor de Paus van Rome…

En nu ik trouwens toch weer aan hetzelfde been aan het knagen ben : zou men niet beter al die schoolreizen naar Auschwitz, Birkenau, Mauthausen, enz, vervangen door een plaatselijk bezoek aan de eigen crematoria? De zijn als paddenstoelen gegroeid aan de rand van al onze steden. Niemand hoeft nog te gaan kijken hoe de Duitsers lijken hebben verbrand! Wij doen net hetzelfde, want ondertussen hebben we geleerd dat as uitstrooien veel milei-bewuster en beterkoop is dan in de grond stoppen. JaJa, Rood & Groen : de boodschap van jullie zielsgenoten is aangekomen!

Idem dito de ongeneeslijk zieken, de ‘onwaardigen om te leven’ : een prik, en hopla, de oven in! Moet wel eerst voordien, net als vruchtafdrijving en hulp bij zelfmoord, in het Parlement als ‘ethische verworvenheid’ bestempeld worden, en uit het strafwetboek gelicht. Ook Hitler deed dat zo! Anders gezegd : eerst maken we de medicatie onbetaalbaar, en op de mededeling hiervan aan betrokkene door de mutualiteit, verschijnen ook de telefoonnummers van de euthanasie-klinieken in de omgeving. Discreet en prijzig, want het OCMW zit ook op het tandvlees….

Zou het in die zin niet ‘handiger’ zijn voor ons progressief Linkx Landbestuur, al die gevallen voordien samen onder te brengen, in een ‘gesloten inrichting’? Weet U : het zou super-handig zijn hen voordien zelf hun eigen kampen te laten bouwen…. Dan worden die, voor hun eigen veiligheid, gewoon binnen de prikkeldraad gehouden? Dat was/is toch de herkomst van het woordje ‘Schutzhaft’ in het verhaal van de Duitse vernietigingskampen? Afgezonderd om bestwil : zelf het woord is al uitgevonden! Misschien kan er als vrienden onder elkaar, beroep gedaan worden op de oorspronkelijke bouwplannen van de Duitse Nationaal Socialisten?

Dat deze brief vanwege de Overheid ondertekend is door een hand die schrijft in spagetti-slierten is gewoon toeval….

Wij? We moeten ons haasten, want van ‘Waardig Ouder Worden’ komt straks niets meer in huis.