MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. zaterdag 7 april 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Er was eens een boer die origineel wilde doen. Op de landbouwschool had hij geleerd, dat zijn tarwe, om te groeien, het voedsel uit de grond moest halen. Daarvoor draaide hij de plantjes, zodra ze aren droegen, onderste boven, en plantte ze met de wortels in de lucht : zo was het graan toch dichter bij het voedsel, dacht hij. De stengels die tussen de wortels en de aren zaten, dat waren toch maar nutteloze omwegen, dacht hij.

Kroniekje over Genesis, het Boek der Schepping, het eerste boek van de Bijbel, waarin de kinderlijk-naïeve geschiedenis verhaald wordt van Adam en Eva in het Aards Paradijs. En hoe ze daaruit verjaagd werden, omdat ze Gode gelijk, verleid door de slang, gegeten hadden van de appel van de boom van kennis. En sedertdien zitten wij et de gebakken peren!

Niet alleen moet het mensdom sedertdien het dagelijks brood verdienen in het zweet ons aanschijns en onze kinderen in barensnood ter wereld brengen, maar naarmate we slimmer worden, volharden we in de boosheid om de weg te volgen die de slang ons aanwijst.

Voor zover deze tamelijk Bijbelse woordkeuze, om te zeggen, dat hoe meer de wetenschap vorderingen maakt, hoe dieper we wegzinken in het moeras tussen goed en kwaad. Hieronder wordt betuigd dat iedereen met de Dood naar eigen inzicht mag handelen, lijk in een politieke democratie. Zou dat dan meteen willen zeggen, dat zij die tegenover het menselijk leven niet barmhartig genoeg wensen te zijn, de permissie krijgen om kwaad te doen? Dat moord, onder bepaalde voorwaarden, met de zegen der Wet, geen kwaad meer kan zijn?

Broeder René Stockman, generale overste van de Broeders van Liefde, mengt zich in het euthanasiedebat: we zullen alle leven respecteren, van conceptie tot de natuurlijke dood.

Een man, psychiatrisch ziek, lijdt onder zware hallucinaties. Hij hoort stemmen die hem zeggen dat hij zijn buurman moet vermoorden. Ondanks herhaalde aanpassing van zijn medicatie blijven de hallucinaties duren. Op de afdeling waar hij verblijft, vraagt hij voortdurend zijn plan te mogen uitvoeren. Dit wordt herhaaldelijk besproken binnen het multidisciplinaire team tot men beslist op de vraag van de patiënt in te gaan, hem een wapen te geven en toe te laten de gesloten afdeling te verlaten om zijn buurman te doden."

Iedereen die dit 'geval' leest, zal dit absurd noemen. En dat is het ook. Maar enige dagen geleden las ik een artikel waarin het voorstel werd geformuleerd om euthanasie te verlenen bij psychiatrische patiënten die zwaar psychisch lijden en vragen om uit het leven te stappen (Wanneer het op is, DM 31/3). Euthanasie als waardig alternatief voor suïcide, klonk het. We weten dat de huidige euthanasiewetgeving in België deze mogelijkheid onder bepaalde voorwaarden ook toelaat. Ditmaal vraagt de patiënt niet om zijn buurman te doden, maar wel zichzelf. En daar zou men uit "barmhartigheid" wel op ingaan.

Daar de oren voor sluiten, zou zelfs als zeer onbarmhartig worden beoordeeld. In beide gevallen wordt de vraag gesteld om te doden, en wat in het ene geval totaal absurd klinkt, wordt in het andere geval als redelijk beschouwd. Of om de woorden van Prof. Herman Nys, vermeld in een ander artikel, te gebruiken: "De redelijkheid is eindelijk teruggekeerd." En er wordt daar zelfs gesproken over de mogelijkheid van "preventieve euthanasie" voor mensen met een beginnende dementie. Natuurlijk wordt dan naar Hugo Claus verwezen, die de moed had tijdig uit het leven te stappen vooraleer hij volledig in de mensonwaardigheid zou zijn verzeild.

Nukkige buitenbeentjes
Sommigen vinden deze redenering helemaal niet redelijk, en met name de Broeders van Liefde worden ervoor met de vinger gewezen. Ze zouden binnen de gezondheidszorg de nukkige buitenbeentjes blijven die krampachtig vasthouden aan hun ideologie, terwijl andere katholieke ziekenhuizen ruimdenkend meegaan met de medische evolutie en dus met hun tijd. Deze laatsten zouden zich destijds alleen maar verzet hebben om politieke redenen en niet omwille van hun overtuiging. En bij hen is de redelijkheid nu teruggekeerd, terwijl de anderen zich vastzetten in hun fundamentele, volgens sommigen, fundamentalistische ideologie.

Onvoorwaardelijk respect voor het leven is voor mij inderdaad een fundamentele optie die ik haal uit mijn religieuze overtuiging. Ik blijf hier het woord "natuurwet" gebruiken waarin wordt gesteld dat we het leven, alle leven, zullen respecteren vanaf de conceptie tot de natuurlijke dood. En daarom wijs ik fundamenteel abortus en euthanasie af. Tegelijk stel ik dat we alles moeten doen om menswaardige alternatieven te zoeken en te ontwikkelen om mensen te helpen die in een zogenaamd uitzichtloze situatie zijn terechtgekomen.

Tegelijk begrijp ik dat er andere overtuigingen zijn, niet gebaseerd op een christelijke visie op de mens en op het leven, en begrijp ik dat men anders aankijkt tegen de dood als men niet gelooft dat er nog een leven is na de dood. In een democratisch land hebben deze mensen evengoed het recht om hun mening te zeggen en er ook consequent naar te handelen. Dat is ook zo wettelijk vastgelegd. Of men dit voor alle aspecten van het leven kan doen, is een vraag die ik hier in het midden laat.

Maar ze mogen zich niet het recht toe-eigenen de redelijkheid alleen in pacht te hebben. Zoals zij het recht hebben voor hun mening uit te komen, blijven ook wij dit recht opeisen en zullen er ook consequent naar blijven handelen. En voor ons is de barmhartigheid voor alle leven een grondwaarde die we niet wensen los te laten.

Alles samengeteld en gedeeld door twee : preventieve euthanasie. Het zat er aan te komen! We willen niemand de les lezen (aan ons eigen geweten hebben we al ruimschoots genoeg), maar wat gisteren de universele waarheid was, moet dat vandaag ook zijn. Het werd allemaal al vele duizenden jaren geleden opgeschreven, in de woorden van die tijd. Zie het Scheppingsverhaal, of voor mijn part de evolutie-leer. Al klinken die vandaag in onze ogen betuttelend en ouderwets, de kern ervan is zo waar als de hemel hoog is : de eigen soort moedwillig doden gebeurt alleen bij het mensDOM, niet in het dierenRIJK.

Dank zij de voortschrijdende menselijke kennis, die we de wetenschap noemen, leven we allemaal langer. Maar over de kwaliteit van dat leven laten de vorsers ons lelijk in de steek. Is het dan zo moeilijk om een soort aspirientje op de markt te brengen, die dementie en vooral ouderdoms-dementie kan verhelpen?

Of speelt de Wetenschap een beetje voor de nieuwe Adem en Eva en gaat het in dat huishouden ook om begrotingen, waarbij de lasten tegen de baten niet opwegen? Anders gezegd : er is meer te verdienen aan zieke patiënten dan aan kerngezonde. Dood gaan ze toch allemaal.

Waarbij als besluit blijft : het kan niet blijven duren, de mens zoekt zijn eigen ondergang.

U kent het spreekwoord wel : le choc des idées jaillit la lumière. t Is wel in t Fransoos, maar t rolt goed uit de mond (vooral boor zij die de rollende R graag horen), en wat meer is : het is nog juist ook ! Een paar dagen geleden had iedereen het over de Noorse hoernalisten en hun geheime afspraken om de wereld naar hun hand te zetten, en kijk : de voorschriften voor de onzen bestonden al veel langer..Bij Angeltjes rolden die zo van de band.

Die eigen voorschriften die officieel niet eens bestaan, zouden wij, gewone burgers die de journalisten-taak beter en objectiever benaderen dan de beroeps, voor altijd, eeuwig en een dag en nog langer, bovenaan onze blogs dienen te zetten.

Als we met de vrienden daarover eens aan afspraak konden maken? Die hoeft zelfs niet eens geheim gehouden te worden. Onze blogs zijn zo opgevat, dat er voor altijd bovenaanzelfs een speciaal plaatsje is voorzien.

Wedden dat die dames en heren er niet mee zullen opgezet zijn? En al zeker Seppe Weiss van het CGKR niet!

Aanbevelingen berichtgeving betreffende allochtonen : deze Aanbevelingen zijn al in 1994 door de AVBB (Vlaams Vereniging Journalisten) in samenwerking met het Centrum voor Racismebestrijding op papier gezet na uitgebreid media-onderzoek.

De Aanbevelingen hebben niet het karakter van formlel deontologische normen, wat niet belet dat de Raad voor Deontologie van de AVBB ze desgevallend wel in zijn beoordelingen betrekt.

1. VERMELD NATIONALITEIT, GEBOORTELAND, ETNISCHE AFKOMST, HUIDSKLEUR, RELIGIE OF CULTUUR ALLEEN ALS DEZE INFORMATIE RELEVANT IS VOOR HET BERICHT. Een mogelijke test om de relevantie van de informatie na te gaan, bestaat er in de betreffende eigenschappen te vervangen door 'tegenhangers', of nog door kenmerken die verband houden met autochtonen. Meer in het algemeen zou men volgende twee zaken tegen elkaar kunnen afwegen: de schade voor het bericht wanneer de informatie niet gegeven wordt, en de schade voor de betrokkenen wanneer de informatie wel wordt vermeld.

Aanbevolen wordt, de berichtgeving over allochtonen waar dat relevant is te nuanceren. Een mogelijkheid daartoe is de vermelding dat wat op zeker ogenblik in algemene termen wordt gesteld, niet noodzakelijk voor alle allochtonen geldt. Of de vermelding dat zeker niet alle allochtonen het eens zijn met dit of dat standpunt.

2.2 Polarizeringen (wij-zij perspektief) Aanbevolen wordt dergelijke polarizeringen zoveel mogelijk te vermijden. Eerder dan een overdreven beklemtoning van de verschillen, dringt zich meer aandacht op voor de gelijkenissen tussen mensen.

3.1 Aanbevolen wordt, allochtonen vaker in 'gewone' situaties aan bod te laten komen in de media, zodat ze meer als 'gewone' burgers in de samenleving worden aangezien.

3.2 Daarnaast wordt aanbevolen dat migranten meer op een positieve manier in de media aan bod worden gebracht. Een mogelijkheid daartoe is het geven van meer duiding en achtergrondinformatie, die toelaten het weergegeven nieuws adekwaat te begrijpen. Nieuwsitems moeten niet alleen een antwoord formuleren op wie-, wat-en waar-vragen, maar zoveel mogelijk ook op vragen over het hoe en waarom.

4.1 Aanbevolen wordt, de grootst mogelijke zorgvuldigheid aan de dag te leggen in de berichtgeving over allochtonen. Met de basisterminologie, schrijfwijze van allochtone namen, cijfermateriaal en bronnen moet zorgvuldig worden omgesprongen.

4.2 Voor wat lezersbrieven betreft, wordt aanbevolen om lezersbrieven die allochtonen betreffen, systematisch vooraf voor te leggen aan een redactielid dat met het onderwerp vertrouwd is.

Aanbevolen wordt, duidelijk te maken van wie de betreffende uitspraken of standpunten afkomstig zijn en in welk verband ze dienen geplaatst. Waakzaamheid is ook hier geboden voor het stelselmatige desinformeren vanwege extreem-rechtse groeperingen. Een stapje verder is, racistische uitspraken aan te vullen met tegengestelde opvattingen. Lezersbrieven met racistische inhoud kunnen ook niet zonder meer gepubliceerd worden.

Aanbevolen wordt, de definitieve vormgeving van elk bericht, en met name de keuze van titels en beeldmateriaal, zo goed mogelijk op te volgen. Deze rubriek is nog in opbouw.

04-05-2015, 10:31 geschreven door nike air max pas cher