MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. vrijdag 13 april 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een eindje geleden kreeg ik hier een boek toegestuurd van een amateur-heemkundige, een dame met klasse, die als inwijkelinge in St-Jan-Hoge-Zieken, gefascineerd was door de geschiedenis en door de mensen. Of liever door een combinatie van die twee. Daar stonden veel oude fotos in, o.a. eentje van een klasje schoolbengels anno 1942 op de trappen van een van de vele oorlogsmonumenten in het Ierperse. k Had het direct herkend : dat was het Brits Memoriaal op t Wieltje en onderaan stonden de namen gepresenteerd lijk we op die foto stonden. Curieus : ineens herinnerde ik mij die dorstige snikhete namiddag en zag ik mezelf inderdaad zitten, armen en benen gekruist tussen al die anderen. En wat mij opviel was die half dicht geknepen ogen tegen het felle zonlicht onder een weelde van zwarte krullen. Mijn kloefen vielen niet op, want iedereen droeg er. t Was oorlog, schaarse tijd, en schoenen waren er niet te krijgen. Ons Vader leefde toen nog, dat weet ik zeker, want de foto was het eerste studiejaar bij Meester Deschoolmeester (op de foto) die kort daarop gestorven is.

Ja, inderdaad, heel mn jeugd werd ik achtervolgd met krulhaar is dul haar, dul in de zin van nijdig en agressief, de gevreesde vechtjas die zelfs gene bang had van de sterkste vlegel uit de hoogste klas die bijna dubbel zo oud was als hij. Ja, dat krulhaar, hoe heb ik dat heel mijn opgroeien moeten meeslepen!. Samen met mijn oren lijk zeepschotels, zoals ons Moeder lachte toen ze me moest schrobben na weer eens met blutsen en builen te zijn thuisgekomen.

Na de Plechtige Communie naar t College in Ieper, en O wonder : daar maakte ik kennis met de echte Vlaamse Leeuw en met de Blauwvoeterij. Zij het in afgezwakte vorm, want Mgr Lamiroy, de toenmalige Bisschop van Brugge, stond erop dat zijn colleges allemaal goede belgen afleverden.. Tegen dat ik de Humaniora had afgelopen waren leeuwenspeldjes op onze revers al geen uitzondering meer. Mijn voorlopig laatste uitbarsting van de juiste Vaderlandsliefde was in Everberg, bij de proeven voor het ingangexamen van de officieren-school : als Vlaams Nationalist mijn volk dienen. Het werd meteen de strafkolonie in de Naamse Straat in Leuven, en de dreiging naar Duitsland te vliegen, wat gelukkig is kunnen afgewend worden door beroep te doen op het goed hart van het ABL : als kostwinnende zoon..was ik een sociaal geval..

Toen kwam het werk, de liefde,de kinderen, de strijd voor de boterham, en toen ik tijd had om nogmaals in de spiegel te kijken, zag ik dat er niets veranderd was. Buiten mijn voorhoofd, dat een heel eind opgeschoven was naar boven.

Kroniekje over vlaggen van naties : het zijn meestel inspiratieloze strepen, dikke of smalle, horizontale of verticale, halve, hele of gekruiste, maar het zijn allemaal strepen. Soms ook sterren, sterretjes, de zon, de maan, en alle andere hemellichamen. Toppunt van gebrek aan inspiratie is dan nog ze de naam te geven van Star and Stripes. Of van De Halve Maan. Of de Rijzende Zon. Een paar enkelingen halen hun mosterd uit de plantenwereld, ja zelfs uit de dierenwereld, maar altijd zijn het afbeeldingen in combinatie met rondtollende sterren in een flets blinkend blauw firmament of banieren met zwaarden, stokken, ja zelfs met heiligenbeelden. Er zijn ooit zelfs vlaggen geweest met handwerktuigen als hamers en sikkels op, of met een gebalde vuist, die een rode roos omklemt. Dat is het symbool van wij persen U uit tot er alleen nog een bloem voor in ons knoopsgat overblijft.

Kortom : gestreepte vlaggen is gestreepte zinnen. Net zoals gekrulde haren gekrulde zinnen zijn. Naarmate er nieuwe staten bijkomen, komen er nieuwe inspiratieloze vlaggen bij, die allemaal moeten gegroet en bejubeld worden. Enfin, tijdelijk toch. Voor wanneer een vlag met de lijnen van als notenbalken, met vooraan de Sol-sleutel, gevolg door lange rijen dansende noten volgens de nationale hymne? Zou nuttig én aangenaam zijn, vooral in ontwikkelingslanden, waar men meteen rustig analfabeet kon blijven.

Één vlag heb ik niet genoemd : de klauwende zwarte leeuw op gouden veld. Even oud bijna als het volk zelf. Even onveranderlijk. Overal even herkenbaar in weer en wind. Ook even duidelijk, meteen : hij verdedigt met scherpe klauwen wat van hem is, maar achter zijn rug is het veilig.

Aan de bek of de klauwen van deze leeuw kleeft geen bloed. Dergelijke afbeeldingen zijn die van een verre neef, de belse gedegenereerde variant die als een groot geworden koekoeksjong, het volk misleidt. Een andere nog engere variant, is de gecastreerde (gestyleerde) klauwende leeuw, ten onrechte nog recht op de achterpoten opgevoerd. Het gouden veld en de weelde die hij moet verdedigen, is ook al weggelaten. Als vooruitblik op wat het wordt, beroofd van alle welstand. Men heeft alleen nagelaten het beest te presenteren, op de rug liggend, niet als een dreigende leeuw, maar als een pluchen speelgoed teddybeer.

Oeps! Bijna vergeten : ik wilde ook een video presenteren met Marine Le Pen, die ik gevonden heb bij

Er was een debat aangekondigd tussen kandidaten in de run voor het Presidentschap, maar Marine Le Pen, eenmaal op de set, werd geconfronteerd met een zekere Mélenchon, Linxe hyena pur-sang, die al geruime tijd uit de koers verdwenen was, beladen met schâ en schnad, en alleen maar beledigingen kon uitbraken. Enfin, een werkwijze waarin de V°RT in harmonie met Le Soir, natuurlijk uitblinkt. Nederlandse zenders laten trouwens ook geen gelegenheid liggen om Vlaams Belangers te kleineren. Maar sneppan die Mietjes en Pietjes dan niet dat ze stilaan dapper bezig zijn hun eigen ruiten in te smijten?

Er is in de video ook sprake van een zekere Robert Brassillach, schrijver en journalist, die Generaal De Gaulle in 1945 liet fusilleren wegens intellectuele misdaden. Het dossier Brassilach is altijd een controversieel dossier geweest! Crime intellectuel is een begrip dat in Brussel ook dapper werd toegepast, zij het anders geformuleerd. Parijs is ook minder Tsjee-achtig dan Brussel : men zegt er de zaken meer zoals ze zijn. Maar wees gerust, met Onkelynx aan de macht, krijgen wij straks ook het délict dopinion in ons strafwetboek. Als tenminste Euorpa ons niet voor is!

Alles samengeteld en gedeeld door twee : Mevrouw Marine Le Pen, die zo erg voorstander is van referendums zal in mijn ogen pas genade vinden als Présidente van Frankrijk (wat ik haar zeker toewens, alleen al op rationele gronden), als zij in LAlsace en in Lorraine, die oorspronkelijk Duitse gebieden waren, referenda toestaat om de hedendaagse burgers te laten kiezen of ze bij Frankrijk wensen te blijven, of misschien liever terugkeren Heim ins ReichMe dunkt dat de uitslag een dubbeltje op zijn kant zou zijn, gezien het verschil op economisch gebied tussen beide laden. En als men dan toch bezig is : dan ook graag een referendum in Vlaanderen-in-Frankrijk? Tja, blijven dan op hun honger : de Bretoenen en de Normaniërs in het Noorden, en de Basken in het Zuiden.. Waarnat van Frankrijk alleen nog het waterhoofd Parijs overblijft.. Daar amen we dan de Europese hoofdstad van verwijfdheid van maken.

Heb ik hiermee als amateur-filosoof de oplossing gevonden om uit de Euro-crisis te geraken? De oude staten opheffen, al die Grote Geesten die ze geleid hebben, verbannen naar een onbewoond eiland, en nieuwe grenzen trekken, waar ieder volk zich dan de luxe kan veroorloven om zich driegend op te richten en met open muil te roepen :Eigen volk Eerst.. Als iedereen zich daaraan houdt, en de andere gerust laat, kunnen er toch geen ongelukken meer gebeuren?