A.D. zondag 6 mei 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het spoor dwingt naar rechts…

Maar op dit punt wil het trammetje naar links …

-----------------------

 Jah, de gazetten. Jah, de politiek
Door: redactie − 05/05/12, 08u55
Wees lief voor de mensen op je weg naar de top. Je kunt ze nodig hebben op je weg terug naar beneden, zegt Guillaume Van der Stighelen, opiniemaker en auteur van de boeken 'Creativiteit' en 'Maak van je merk een held'. 

Natuurlijk heeft de voorzitter van de Nieuw-Vlaamse Alliantie gelijk als hij zijn beklag doet over de media. We doen het allemaal. Ja toch? We lezen de krant en zeggen tegen onze buurman op de tram: "Kijk nu hier, wat schrijven ze nu weer? En gisteren op TV, wat was dat weer allemaal. 'De zeverende dag', kunnen ze die mensen nu nooit eens laten uitspreken? En dan Jos, die mens is in de negentig. Laat hem toch met rust. Als alle vrouwen die van hun aanhouder klappen krijgen in de media moeten komen, staan we er goed voor. Neem dat verhaal van los Polleke. Het is toch waar zeker. Dat ze daar nu ineens mee naar buiten komen. Als die journalist daar een jaartje mee wacht, dan moet de burgemeester van Brugge ook aftreden, maar dan houdt N-VA tenminste de sjerp. Dat soort valse truken allemaal. Om nog maar te zwijgen van al die anorexiafotomodellen op de covers van de modeblaadjes. Dat is toch ook geen schoon voorbeeld voor onze dochters. Jah, de gazetten. Jah, de televisie. Jah, de boekskes. Jah, de media."

Het is allemaal waar. Veel van die opmerkingen worden ook in de kranten zelf geschreven. Door journalisten die zich grote vragen stellen bij de handel en wandel van hun collega's. Trouwens, alle opmerkingen van de voorzitter hebben we nu zelf uit de pers vernomen. Ik was er niet bij, daar op die Thorbeckelezing. U waarschijnlijk ook niet. De pers had dit netjes kunnen doodzwijgen. Net als dat interview op een website die plots nationale bekendheid geniet. Geen hond die die dingen leest. Tot die ouwe gemene gedrukte pers er over struikelt.

Er is niets bijzonders aan wat Bart De Wever de pers verwijt in dat interview en op die lezing. Het is wat iedereen zegt, de pers zelf ook.

Het is gewoon niet makkelijk om een krant behoorlijk te vullen vandaag. Het zijn moeilijke tijden en de reclame-inkomsten zakken. Het wordt hoe langer hoe moeilijker om goeie journalisten te vinden en te houden.

Andersom is het ook waar. Alles wat journalisten politici verwijten. Dat de kloof tussen de burger vergroot door hebberigheid, electoraal gewriemel en onderkruiperige dienstverleninkjes. Het is gewoon zo. Het is moeilijk mensen aan te trekken. Het vak van politicus is zwaar en onderbetaald. Bovendien eindigt het meestal met een brutale liquidatie, eerst door eigen partij en dan door, ja, de pers.

Pers en politiek zijn de twee benen waarop de democratie staat. Maar echt lief zijn ze niet voor elkaar. Pers zegt dat politici hun geloofwaardigheid verliezen. Politici zeggen dat de pers haar geloofwaardigheid verliest. Stel dat ze alletwee gelijk hebben? Dan staan we er goed voor.

************************

Diagonaal herlezen

Alles samengeteld en gedeeld door twee : Is mijn beeldspraak voor de doorsnee-lezer niet te moeilijk, die van de media zullen het weer niet (willen) begrijpen….

Ha! Hierzie. Neel een stoel en zet U bij voor deze les in elementaire economie.

De adverteerder, die, vergeet het niet, ook de kranten lezen, adverteren minder en minder (geen kassa! Kassa) omdat de lezers of de kijkers afhaken. Schrijf dus in de krant wat de lezers graag lusten ook al is dat ‘rechtse kost’. Met ‘rechtse kost’ bedoel ik : schrijf de waarheid. Schrijf bvb dat in Frankrijk de Fransen een president zullen kiezen, en niet dat Hollande die zal winnen, maar dat U hoopt en bindt dat Hollande die zou winnen.

Misschien is dat wel een beetje te moeilijk om begrijpen voor jullie, voorgeprogrameerde penneridders.

Laat het mij eenvoudiger stellen : de lezer heeft het door, dat jullie de eigen mening als vaststaand feit weergeven. Het zou hen een reuzeplezier doen, moest U grasduinen in het curriculum Vitae van beide kandidaten, en daar de goede of de pikante verhalen uit naar voor brengen. Slechts één voorbeeld : wat met DSK, moest er niet gebeurd zijn wat gebeurd is, en de tegenkandidaat van Sarkozy zou geweest zijn? Jullie laten loud and clear de stem van Melanchon horen (pro Hollande), jullie laten Le Pen jubelen dat ze blanco stemt (nadeel Sarkozy) maar een goede zet uit de krabbenmand van Sarkozy? Noppes!

Hollande mag, de armen wijd open staan tieren met overslaande stem dat vandaag, zondag, ‘un tremblement de terre’ zal zijn die ‘sera entendu dans le monde entier’…. : dat is wat hij hoopt, wat jullie hopen, en wat jullie in de hoofden van de kijkers wilt pompen.

Maar, en nu moeten jullie goed opletten : die kijkers (en lezers) hebben jullie al lang door! Denk aan de tramsporen die naar rechts dwingen, en het trammetje dat alleen dank zij de sporen kan bewegen, dat links wil gaan….

Une vraie merde, Monsieur Hollande de France! Want de sporen uitbreken, gaat ook niet, want dan staat Uw trammetje aan de grond!

Tot straks! Erst komt de uitslazg van Servië (Aai! Aai!), dan na 19 uur die van Griekenland (une vrai désastre, n’est-ce pas, Monieur Hollande) en na 20 uur verwachten we La Le Pen. Met een boodschap, liefst van: Les jeux sont faits. Rien ne va plus…..

Je Vous salue, François !