MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. woensdag 30 mei 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik heb er echt niet de minste moeite mee, de eigen West Vlaamse fierheid van mij af te zetten ten voordele van de Stad, die hier zo dikwijls een beetje honend wordt afgedaan als De Metropool. Iets dat Antwerpen natuurlijk ook wel is. Laat daar niet de minste twijfel over bestaan. Trouwens, dat er in Zeebrugge dubbel zoveel cruise-schepen aanmeren als in Antwerpen, komt m.i. het meest door de aantrekkingskracht van het oude Brugge. Hoe anders legt U uit, dat cruise-schepen in Antwerpen busreizen organiseren naar Brugge? Brugge is een speling van de natuur, zo eigen als Antwerpen een speling is van de Schelde. Zonder Schelde geen Antwerpen, en zonder de koppen en de handen van de Vlamingen, was Brugge, na het dichtslibben van het Zwin, een dode stad.

Dat Filip DeWinter van oorsprong n Bruggeling is, kan niet toevallig zijn. Dat zijn woorden nu als een vuurtoren-licht over Vlaanderen zwaaien, is er het logisch gevolg van. Brugge is het verleden, Antwerpen is het de toekomst.

Kroniekje over : de verkiezingstoespraak van het Vlaams Belang in Antwerpen. Hieraan hoeft niets te worden toegevoegd of afgebroken. Alleen misschien dat wij nog altijd de tegenstrevers als normale mensen als U en ik, aanzien. Wat met kleurpartijen absoluut niet waar is, en niet waar kan zijn. Omdat zij allemaal, zonder één uitzondering, schermen voor het voortbestaan vanzich zelf. Dus voor de instandhouding van de Belgische no-vero toestanden. Zij staan voor de schone schijn, waar ze zelf hopen van beter te worden. Het Vlaams Belang staat niet voor de schone schijn, maar voor de schone realiteit! Die hebben we, als het volk meewil, in eigen handen. Antwerpen kan een Nieuwe Gouden Eeuw op gang trekken. Als het maar wil!

Alleen is het jammer, dat tussen droom en daad, altijd een trouweloze Wever staat.

Mag ik u bij wijze van inleiding een geheim vertellen? Op het Antwerpse Schoon Verdiep loopt sinds enige tijd de huiskat van het stadhuis rond. Brabo is de naam. VLD-schepen Bungeneers heeft hem bij gebrek aan kameraden in de eigen liberale partij meegebracht naar het stadhuis om hem gezelschap te houden. De stadhuiskat Brabo is zwartharig, dik en vadsig. Aangezien een huisdier altijd op zijn baasje lijkt hoeft het niet te verwonderen dat de stadhuiskat Brabo ook in de lege Antwerpse stadskist zelfs geen uitgemergelde muis vangt. Oude katten met fluwelen poten vangen inderdaad niks. Dat geldt evenzeer voor het Antwerps stadsbestuur dat na 90 jaar socialisme aan de macht uitgeblust, afgeserveerd en inspiratieloos is geworden. Wie op het Schoon Verdiep een frisse wind wil laten waaien moet in plaats van voor een oude gecastreerde kater kiezen voor een jonge agressieve tijger en het vermolmde linkse socialistische bestuur inruilen voor een rechtse en conservatieve meerderheid!

De situatie in Antwerpen is niet hopeloos maar ze is dramatisch! 42% van de inwoners van Antwerpen is momenteel allochtoon en bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen in 2018 zal meer dan 50% van allochtone origine zijn. Ik weet het, u weet het, iedereen weet het, maar op het stadhuis willen ze het niet weten: Onze stad verbruint, multiculturaliseert en islamiseert. Op 14 oktober 2012 worden de laatste Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen gehouden waar wij, Vlaamse en autochtone Antwerpenaren, een meerderheid van de kiezers zullen vertegenwoordigen. 14 oktober as. is de laatste keer dat wij in staat zullen zijn om een krachtige Vlaamse vuist te maken ter bescherming van de zogenaamde bange blanke mannen en vrouwen in onze stad. In een aantal geïslamiseerde vreemdelingenwijken van Borgerhout, Oud-Berchem, Deurne- en Anwerpen-Noord, Hoboken zijn we als Vlamingen een niet eens beschermde minderheid geworden. In de toekomst zullen we net zoals in andere steden van Europa door alsmaar sterker wordende exotische etnische groepen die van elders en overal zijn komen aangewaaid, overspoeld en weggeveegd worden. We moeten het vanaf nu tot en met de dag van de gemeenteraadsverkiezingen blijven herhalen: Antwerpen is niet van iedereen; Antwerpen is van de sinjoren en de pagadders; Antwerpen is van de Vlaamse Antwerpenaren; Antwerpen is van de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, van de vele generaties Vlamingen en Nederlanders die van de gouden eeuw tot nu, van onze stad een bloeiende, bruisende en welvarende metropool hebben gemaakt. Kortom Antwerpen is van ons!

Antwerpen dreigt een armlastige, verpauperde en failliete stad te worden. Het bankroet dreigt; de stadskassen worden leeggeroofd door steeds meer asielzoekers, illegalen en havenloze vreemdelingen van allerlei pluimage. 77% van alle leefloners zijn vreemdelingen. De helft van de Antwerpse werklozen zijn vreemdelingen. Bijna de helft van de sociale woningen wordt toegewezen aan vreemdelingen. De toename van het aantal scholieren, met 45% in het basisonderwijs - goed voor 23.500 nieuwe leerlingen op nauwelijks 15 jaar tijd vanaf nu tot 2025 - met een kostprijs van meer dan 1 miljard euro is quasi volledig te wijten aan de immigratie-invasie. Het merendeel van al deze vreemdelingen vertegenwoordigt geen enkele financiële of economische, laat staan culturele, meerwaarde voor onze stad. Zij creëren voornamelijk overlast en kosten geld, ontzettend veel geld. Terwijl het financieel en economische draagvlak van onze stad alsmaar kleiner wordt omwille van de witte vlucht geven we steeds meer geld uit aan de opvang, huisvesting, gezondheidszorg, sociale voorzieningen, onderwijs, werkloosheids- en OCMW-steun van onaangepaste vreemdelingen. Antwerpen dreigt een eerste wereldstad te worden met een derdewereldbevolking. Aan al deze reizigers zonder bagage die hier in Antwerpen van onze belastingscenten komen profiteren hebben we geen behoefte maar wel één duidelijke boodschap: Ga naar huis want de kassen zijn leeg en ons geduld is op!

Bijna 10 miljoen euro geeft het stadsbestuur jaarlijks uit aan marketing en communicatie, zeg maar aan propaganda. De look and feel van Antwerpen is belangrijker dan het inhoudelijke beleid. Zo maakt de A- propaganda van Patrick Janssens u onder andere wijs dat de stadsvlucht is gekeerd. Triomfantelijk laat men u weten dat Antwerpen ondertussen meer dan een half miljoen inwoners telt. De realiteit is minder rooskleurig want de witte vlucht blijft duren en helaas de immigratie-invasie ook. Op drie jaar tijd kende onze stad een negatief immigratiesaldo van 15.182 Vlaamse Antwerpenaren tegenover een positief verhuissaldo van 28.332 vreemdelingen. Onze Vlaamse bevolking in Antwerpen vergrijst en sterft uit terwijl de allochtone bevolking steeds jonger wordt. Vier op tien van de schoolkinderen in Antwerpen spreekt thuis geen Nederlands en de helft van de schoolkinderen is islamiet. Antwerpen heeft niet alleen nood aan een waterdichte immigratiestop maar ook aan jonge Vlamingen die hun toekomst aan dat van onze stad willen verbinden en aan jonge Vlaamse gezinnen die in Antwerpen wonen of er willen komen wonen. Zij moeten voorrang krijgen bij kinderopvang, onderwijs en sociale woningen, willen we onze steden behoeden van de vijandelijke overname door derde-wereld-immigranten. Inderdaad, Werk, wonen en zorg voor eigen volk eerst!

Het gedoogbeleid ten aanzien van illegalen is één van de belangrijkste oorzaken van de toename van de onveiligheid, van de verpaupering en de verloedering van onze stad. De weigering om illegalen actief op te sporen zorgt voor een enorme aantrekkingskracht ten aanzien van nieuwe illegalen. De meer dan 30.000 illegalen vormen een clandestiene, ondergrondse gemeenschap in Antwerpen. Hoe voorzien ze in hun levensonderhoud? Hoe betalen ze voeding, kleding en een onderkomen? De vraag stellen, is ze beantwoorden. Via zwartwerk, uiteraard maar ook via criminaliteit, prostitutie en drughandel. Illegalen en drughandel zijn communicerende vaten net zoals vreemdelingen en criminaliteit Siamese tweelingen zijn!

Niet alleen de stedelijke overheid weigert om in te grijpen ten aanzien van illegaliteit. Bovenop het verbod opgelegd aan de Antwerpse politie om illegalen actief op te sporen, is er het lakse beleid van de dienst vreemdelingenzaken dat ervoor zorgt dat illegalen bij gebrek aan celcapaciteit en opvangstructuren als ze dan toch opgepakt worden quasi onmiddellijk terug vrijgelaten worden in de natuur. Uit de meest recente cijfers waarop het Vlaams Belang via gemeenteraadslid Wim Van Osselaer de hand kon leggen, blijkt dat in 2011 nauwelijks 7 op 100 van de opgepakte illegalen ook daadwerkelijk opgesloten wordt. Slechts 2% van de opgesloten illegalen worden gerepatrieerd. Een derde van de opgepakte illegalen worden gewoon terug vrijgelaten in de natuur en 6 op 10 krijgt een bevel om het grondgebied te verlaten wat uiteraard niemand doet. Straffeloosheid is de regel. Gedogen is de norm. Wij willen terzake het roer omgooien. Het Vlaams Belang is voorstander van het oprichten, binnen het Antwerpse politiekorps, van een aparte eenheid die zich enkel en alleen met het bestrijden van de vreemdelingencriminaliteit en het actief opsporen van illegalen bezig houdt. De ALI-eenheid waarbij ALI staat voor Actief Lokaliseren Illegalen moet via doelgerichte identiteitscontroles, wijkacties en huis aan huiscontroles, illegalen lokaliseren, opsporen en aanhouden en in een eigen Antwerps detentiecentrum opsluiten, in afwachting van de repatriëring naar het land van herkomst.

Wie illegalen en vreemdelingen zegt, komt automatisch bij veiligheid terecht. Het garanderen van de veiligheid van iedere burger moet de eerste prioriteit zijn van ieder politiek bestuur. In Antwerpen is de criminaliteit sinds 2006 opnieuw gestegen met 16%. Antwerpen telt momenteel 224 misdrijven per dag. Iedere dag opnieuw worden in deze stad 13 inbraken gepleegd. Terwijl de Antwerpenaren zich onveilig voelen, voelen de criminelen, de drugdealers en de gangsters zich bijzonder veilig. Slecht één op vier feiten van criminaliteit wordt in deze stad ook daadwerkelijk aangegeven. De kans om na een aangifte als crimineel ook gepakt te worden, is minder dan 19 %. In de praktijk komt het erop neer dat een crimineel in Antwerpen slechts één kans op 20 heeft om voor zijn misdaad daadwerkelijk gepakt te worden. De helft (49,7%) van de misdrijven met gekende daders wordt om opportuniteitsredenen geseponeerd. De kans dat een dader van een misdrijf voor de rechtbank moet verschijnen is dus ongeveer 1 op 40. De conclusie is dan ook duidelijk: in Antwerpen loont de misdaad. Het Vlaams Belang pleit dan ook voor een gewapend bestuur, dat krachtdadig en zonder pardon de criminaliteit te lijf gaat. Voor het Vlaams Belang is veiligheid naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen van oktober 2012 de absolute topprioriteit. De leefkwaliteit van een stad en het welzijn van individuele burger wordt immers grotendeels bepaald door de mate waarin de overheid en de politie in staat is om de veiligheid van eenieder te garanderen. Wie Antwerpen veilig wil, moet veilig durven kiezen! Kies veilig betekent: kies VB, met de V van Vlaams maar zeker ook met de V van Veilig!

De jongste weken werden de Antwerpse gemeenteraadsverkiezingen verengd tot de vraag wie wordt burgemeester: Bart Janssens of Patrick De Wever? Een steriele keuze want ondertussen weten we al 6 jaar dat Bart De Wever en Patrick Janssens vier handen zijn op één buik. Patrick Janssens zit trouwens op rozen. Nu ook de N-VA het cordon heeft onderschreven en plechtig beloofd heeft om het Vlaams Belang uit te sluiten, verzekeren de socialisten zich een plaats in het Antwerpse stadsbestuur. Door het cordon sanitaire tegen het Vlaams Belang te handhaven en toe te passen heeft Bart De Wever een eersterangs toegangsticket tot het Schoon Verdiep gekocht. De Kracht van verandering wordt dan ook het grootste kiesbedrog van de eeuw. Er komt na 90 jaar socialisme helemaal geen verandering in Antwerpen. Er komt alleen meer van hetzelfde. Misschien met een andere burgemeester maar alleszins met dezelfde coalitie. De verpakking verandert maar de inhoud blijft hetzelfde. Er komen accentverschuivingen, belooft de gedoodverfde burgemeester Bart De Wever. Zit de Antwerpenaar daarop te wachten? Op accentverschuivingen? Wij van het Vlaams Belang, wij zijn niet tevreden met een accentverschuiving, wij willen in Antwerpen een politieke aardverschuiving.

Die politieke aardverschuiving, die kan er alleen maar komen met het Vlaams Belang en zonder de socialisten. Wie plat op de buik gaat voor de traditionele partijen in de hoop om burgemeester te mogen worden, die gooit in de praktijk al voor de verkiezingen en voor de onderhandelingen over een bestuursakkoord de handdoek in de ring. Indien het cordon sanitaire door de N-VA bevestigd wordt, dan staan we in Antwerpen vandaag geen stap verder dan in 2000 en in 2006.

Het cordon sanitaire sluit niet alleen partijen, politici en kiezers uit maar zorgt er in de praktijk voor dat verkiezingen in Antwerpen overbodig zijn. De partijen van de monstercoalitie SP-a, CD&V, VLD en N-VA hebben via het onderschrijven van het cordon sanitaire het meest ondemocratische voorakkoord ooit afgesloten. Misschien moeten we de verkiezingen in Antwerpen maar beter afschaffen. Het zou de Antwerpse belastingbetaler veel geld besparen. De uitslag is toch al op voorhand bekend. Bespaar ons de leugenachtige verkiezingsdebatten en partijcongressen. Verlos ons van de grote beloftes en de duren eden van verandering en vernieuwing. Wij hebben in Antwerpen geen andere burgemeester met dezelfde coalitie maar een andere burgemeester en een andere coalitie nodig. Een rechtse coalitie waarbij de socialisten na 90 jaar niet alleen het burgemeesterschap maar alles wordt afgenomen. Na vele decennia SP.a-geknoei hoort de

SP.a niet en nooit meer thuis op het Schoon Verdiep maar op het kelderverdiep, bij het grof huisvuil.

Wie nu nog zoete broodjes bakt met de SP.a is medeplichtig aan de verdere teloorgang van onze stad; aan de uitverkoop van Antwerpen aan de islam; aan het schuldig verzuim in de strijd tegen criminaliteit en onveiligheid; aan het gedoogbeleid ten aanzien van illegaliteit en drugs. Wij hebben in Antwerpen geen nood aan een cosmetica-oefening maar aan een chirurgische ingreep. Snij het socialisme met de electorale scalpel weg en maak van Antwerpen opnieuw een gezonde stad!

Zelfs al wordt het cordon sanitaire tegen onze partij met dank aan de N-VAer Bart De Wever gehandhaafd, dan nog heeft het Vlaams Belang een cruciale rol te spelen op 14 oktober en zeker ook daarna. Wij zijn de stem van het protest tegen het beleid zoals het de vorige zes jaar door SP.a, N-VA, CD&V en VLD is gevoerd. Wij zijn de stem van het verzet tegen het beleid van de bende van vier SP.a, N-VA, CD&V en VLD die onze stad hebben overgeleverd aan de criminaliteit en de massa-immigratie. Wie in Antwerpen een zweeppartij wil die de traditionele partijen opjaagt en de kuiten bijt; wie in Antwerpen een radicale consequente en volkse oppositiepartij wil, kan alleen maar kiezen voor het Vlaams Belang.

Winston Churchil zei ooit: Courage is the first of human qualities because it is the quality that guarantees all the others. (Moed is de belangrijkste menselijke kwaliteit want ze garandeert alle andere kwaliteiten). Moed is inderdaad het enige dat nodig is om van Antwerpen opnieuw een veilige, Vlaamse en dus een welvarende stad te maken. Moed om het roer om te gooien. Moed om echte verandering tot stand te brengen. Moed om het cordon sanitaire te doorbreken. Moed om samen te werken met het Vlaams Belang en het establishment te tarten. Moed om in Antwerpen een rechtse en conservatieve coalitie tot stand te brengen. Moed om na 90 jaar socialisme de SP.a eindelijk aan de kant te schuiven. Moed om Antwerpen terug te geven aan de Antwerpenaren.

Alles samengeteld en gedeeld door twee : enkele tijd geleden waren wij bij Antwerpse vrienden op een gezellige feestavond. Een der aanwezigen, overigens een sympathieke knul, gepensioneerd politie-commisaris (er zijn geen andere!) die zich blijkbaar als Hermandad-volgeling vergist had van Opperhoofd, en deze avond blijkbaar een trouwe dienaar was geworden van Bacchus. De man was de oorzaak van vele bulder-lachpartijen op kap van de aanwezige West Vlamingen. Niet persoonlijk bedoeld, zei die dan! Ach! Die van Antwerpen zijn breed van gedachten, op kap van een ander.

Toen ik de vrrienden na verloop van tijd vroeg wat het hoofdgerecht geweest was, antwoordden die vis, natuurlijk uitgesproken lijk alle Antwerpenaren dat doen, en in onze oren klinkt als vies. Toen ik hen dus antwoordde dat de Antwerpenaren vies aten, en wij integendeel proper, was het plezier er ineens af. Meneer kon daarmee niet meer mee lachen, zei die bulderbaard!!