|
A.D. dinsdag 26 juni 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
878 ONDER DE HOOGTEZON VAN DE MUZELARIJ
De Muzelarij, zinsbegoocheling
Maar vermaard wereldbeeld.
***
Dat de Muzelarij geen mode-verschijnsel is, weet onderhand iedereen. Ik zou zo zeggen : aan de vruchten kent men de boom en van in een braambos terecht komen, weten alleen zij die het hebben ondervonden. De braam, een woestijnplant, heeft er alle kenmerken van.
Kroniekje over :
Het einde van het christendom in het Midden-Oosten
Posted on 23 juni 2012 by E.J. Bron
***
De Joodse exodus uit de landen van het Midden-Oosten na de oprichting van de staat Israël in 1948, de Suezcrisis in 1956 en de Zesdaagse Oorlog in 1967 hadden nog een emigratiegolf tot gevolg: De exodus van de christenen uit het Midden-Oosten. De periode van het christendom in het Midden-Oosten, die meer dan 2000 jaar had geduurd, nadert haar einde; als enige staat in het Midden-Oosten biedt alleen Israël de christenen nog een toevluchtsoord.
Het christendom was in Israël, het land van de Bijbel, ontstaan. Van hieruit hadden de volgelingen van Jezus Christus het christendom naar andere landen van het Midden-Oosten verbreid: De evangelist Marcus bracht het christendom naar Egypte, de apostelen Thomas en Taddeüs naar het gebied van het huidige Irak, de apostel Paulus naar Syrië. Steden zoals Damascus, Alexandrië en Antiochia waren ooit centra van het christendom; het centrum van de oosterse rite lag in Assyrië.
De islamitische verovering van het Midden-Oosten, die korte tijd na de dood van Mohammed begon, roeide de christelijke aanwezigheid uit en veroordeelde de christenen tot een tweederangs status in de islamitische samenleving. Na de zogenaamde apostasie- of Ridda-oorlogen, die Abu Bakr, de opvolger van Mohammed (kalief) tegen afgevallen Bedoeïenenstammen voerde, bevestigde hij de opvolging ( het kalifaat) d.m.v. een veldtocht, waarin hij gebieden veroverde, die daarvoor onder controle hadden gestaan van het Perzische en Byzantijnse Rijk.
In het jaar 633 beval Abu Bakr zijn veldheer Chalid ibn al-Walid de strijd te beginnen tegen het Perzische Rijk. Nog datzelfde jaar viel Mesopotamië (het huidige Irak) in handen van de moslims en de jaren daarna werd het islamitische gebied nog verder uitgebreid. Na de dood van Abu Bakr keerde zijn opvolger, kalief Omar, zich tegen het Byzantijnse Rijk en veroverde na de Slag bij de Jarmuk (636 na Chr.) de hele Levant en daarna Egypte en Noord-Afrika, dus gebieden met een christelijke bevolkingsmeerderheid.
Het beruchte Pact van Omar , dat kalief Omar na de Slag bij Jarmuk in het jaar 637 sloot met de patriarch van Jeruzalem Sophronius, nadat deze hen zonder verdere gevechtshandelingen de sleutels van de stad had overhandigd, is het waard om nader bekeken te worden, omdat het de basis van de islamitische wetten betreffende de behandeling van niet-moslims in de veroverde gebieden werd; het bevat een voorwaardelijke beschermingsbelofte (Dhimma), waarvan de naam dhimmi´s (beschermelingen) voor de onderworpenen werd afgeleid:
De christenen verplichten zich ertoe om als tegenprestatie voor de veiligheid voor onszelf, onze kinderen, ons eigendom en de leden van onze religie het volgende niet te doen:
1.Wij zullen niet bouwen, in onze steden noch in de buurt daarvan, nieuwe mannenkloosters,
2.kerken,
3.vrouwenkloosters,
4.of kluizenaarshutten;
5.noch zullen wij ze repareren, bij dag of bij nacht, mocht een van hen instorten
6.of gelegen zijn in een moslimwijk.
7.Wij zullen onze poorten open houden voor voorbijgangers en reizigers. We zullen voor drie dagen onderdak en leeftocht geven aan alle moslims die voorbij komen.
8.Wij zullen noch in onze kerken noch in onze woonhuizen enige spion onderdak geven,
9.noch hem voor de moslims verbergen. Wij zullen de Koran niet aan onze kinderen onderwijzen.
10.Wij zullen onze godsdienst niet openlijk beoefenen
11.noch iemand ertoe bekeren.
12.Wij zullen niemand van onze familie verhinderen tot de islam over te gaan als zij dat wensen.
13.Wij zullen de moslims respect tonen, en
14.wij zullen van onze zitplaats opstaan als zij wensen te zitten.
15.Wij zullen niet proberen op de moslims te lijken door het imiteren van een van hun kledingstukken, hoofdsieraden, tulband, schoeisel, of de scheiding van hun haar.
16.Wij zullen niet spreken wanneer zij spreken,
17.noch zullen wij hun eervolle namen dragen.
18.Wij zullen niet rijden op een zadel,
19.noch zullen wij zwaarden aangorden, noch enig wapen in de hand houden of op ons lichaam dragen.
20.Wij zullen geen Arabische tekens in onze zegels graveren.
21.Wij zullen geen gefermenteerde dranken verkopen.
22.Wij zullen onze kruizen en boeken niet tonen op de straten of markten van de moslims.
23.Wij zullen in onze kerken alleen heel zachtjes klappen.
24.Wij zullen niet hard praten in onze kerkdiensten of in de nabijheid van moslims,
25.noch zullen wij onze stem verheffen wanneer wij in een rouwstoet lopen.
26.Wij zullen geen verlichting voeren op enige straat van de moslims of op hun markten.
27.Wij zullen onze doden niet dichtbij de moslims begraven.
28.Wij zullen geen slaven nemen die aan de moslims zijn toegewezen.
29.Wij zullen onze huizen niet hoger maken dan die van de moslims.
Omar zou hieraan nog twee verplichtingen toegevoegd hebben: dat ze geen mannen zouden kopen die door moslims krijgsgevangen waren gemaakt en dat iedereen die geweld pleegde tegen een moslim de bescherming van het verdrag verloor.
In de loop der tijd daalde het aantal christenen in het Midden-Oosten op grond van de constante vervolging door de islamitische heersers sterk, maar met het begin van het kolonialisme van het Avondland in het midden tot de late 19e eeuw verenigd met de teloorgang van het kalifaat beleefde de christelijke aanwezigheid in het Midden-Oosten een nieuwe bloei en de christenen kregen hun rechten terug.
Deze politieke activiteit bleek echter een averechtse werking te hebben en richt zich nu tegen de christelijke bevolking in het Midden-Oosten zelf. Het panarabisme is al geruime tijd uit beeld verdwenen en wordt tegenwoordig door een heilige islami(s)tische toorn vervangen, die volgens het hierboven omschreven voorbeeld ernaar streeft om de christelijke bevolking als religieuze tegenstander of uit te roeien of in een tweederangs positie te dwingen.
We hebben gezien hoe de christenen in Irak in de jaren na de val van Saddam behandeld werden en het is heel goed mogelijk dat het christendom in Irak de komende jaren volledig wordt uitgeroeid. Datzelfde geldt voor Syrië, waar berichten de ronde doen dat de christenen in Homs ertoe gedwongen werden een beschermingsbelasting te betalen als tegenprestatie voor hun veiligheid. Libanon, dat voor de burgeroorlog een christelijk land was, is tegenwoordig een gijzelaar in handen van Hezbollah, hoewel het nog steeds het doel is van christelijke vluchtelingen uit Irak en Syrië. En in Egypte vindt een volkerenmoord in termijnen op de Koptische bevolking plaats, terwijl de Amerikaanse president Barack Obama tegelijkertijd een politieke dialoog voert met de Moslimbroederschap
***
Diagonaal herlezen
Alles samengeteld en gedeeld door twee : Nee, Jos, het is geen doemdenken, zoals U zich deze morgen terecht afvroeg op Uw blog http://blog.seniorennet.be/polkun/ . Het is voorzichtigheid, want inderdaad alle tekenen zijn aanwezig dat W.O. III in de lucht hangt. Uw analyse is dan misschien niet deze van de geleerde Perfessers die het op TV mogen komen duiden, ze heeft de aureool van waarachtigheid want ze springt van waarheid naar waarheid. Het zijn allemaal waarheden die we zelf hebben mee gemaaakt
.
Een groot nadeel van deze tijd is dat volgens de jeugd de dag van gisteren geen enkele waarde meer heeft, en zeker niet de dag van eergisteren. Wat telt is vandaag en morgen. Daar gaan ze de wereld veroveren, zonder nadenken. Zij weten dus niet dat vandaag en morgen jonge plantjes zijn die hun wortels in gisteren en eergisteren hebben.
De jeugd doet mij denken aan jonge leeuwen, die er zeker van zijn dat de wereld bestaat dank zij hen, terwijl het juist andersom is. Voor hen zal het dan ook de eerste Apocalyps zijn van hun leven.
Zo dOuden zongen, zo piepen de Jongen
.Maar Sezusmaranten, dat is een spreekwoord van lang voor Tax on Web bestond! Nu mogen zelfs de partituren van die oude kwezelaars vernietigd worden : als er al eens iets misloopt, wordt het aantal servers van 6 op 14 gebracht en Uw geld wordt met de snelheid van het licht overgeheveld naar Vadertje Staat
.
Alzo : waarom zou men nog moeten nadenken?
***
|
