MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

Michele Martin, Cerberus, de Hellehondxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dit stukje gaat over een zekere Martin, de triestige hoofdfiguur van de laatste dag. Ik bedoel natuurlijk niet de goedheilig man, die kleine miesjes gelukkig maakt zonder ze op te eten, lijk Blauwbaard Marc Dutrouw. Niet de Heilige St Martinus dus, maar het loeder dat als moeder geroofde meisjes van honger en dorst liet omkomen. Ze was meer bekommerd voor de lege wijflessen in haar keukenkelder, dan voor het gevangen wild van haar man. Precies het tegenovergestelde dus van wat een zorgzame moeder doet.

Ze kon niet anders, ze deed het uit liefde voor son mari, die anders dreigde haar in het kolenhok te zwieren. Kon ze terug voor de klas gaan staan, met een kurkdroge job from 9 to 5. Had ze (achteraf gezien) heel zeker beter gedaan, zelfs al moest ze daarvoor direct het geestelijk habijt hebben aangetrokken. Want deze Martin is een vat dat overliep van liefde, inbegrepen voor haar honden. Haar dilemma was, dat ze son mari dan heel die tijd moest overlaten aan die kleine mormeltjes, die hij naar hartelust kon vernieuwen en vervangen. Ze volgde dus haar hart en versteende daardoor de hartens van alle andere mensen.

Van de Rechtbank kreeg ze voor haar deel in de zaak van de ontvoerde meisjes, slechts 30 jaar. Wat neerkomt op iets meer dan een jaar per kind. Geen doodstraf, want dat ware te barbaars geweestDe rekening is rap gemaakt want de Belgische Staat is mild voor misdadigers, waarschijnlijk uit voorzichtigheid voor de eigen Elite : U weet wel, de vooruitziendheid is de moeder van de Voorlopige Invrijheidstelling. Politiekers zijn ook maar mensen.

En zo tuimel de Katholieke Kerk ten tweeden male in de valstrik der Linxen. Deze keer niet als mededader (pedofilie) maar als Behoeders van hun Christelijke vergevingsgezindheid. U weet wel ; de naakten kleden, de dorstigen laven, de zieken verzorgen, de gevangenen verlossen. Allemaal een beetje archaïsch en al lang niet mee ge-updated. Bijvoorbeeld : de 7 Werken van Barmhartigheid zouden dienen heruitgegeven te worden door het CGKR, want daar is men diervriendelijker voor Mosimmers dan voor Rooms Katholieken. Allez, ik wil zeggen, voorlopig toch. Al geloof ik niet, dat Muzel-griezels zullen toekomen met maar 7 Werken van Barmhartigheid. Zo voor de vuist geredeneerd, zou daar nog moeten bijkomen : geef ons heden iedere dag een flik om af te kloppen, zorg dat onze speciale handel in verboden producten goed draait, stuur ons regelmatig een paar grieten om uit te proberen, zorg dat wij onze uitkering niet voor een kleinigheidverliezen, enz.

Maar het ging over Martin en de Zusters Clarissen. Niet Martin of de Zusters moeten gekruisigd worden, maar de Belgische Justitie. Die en die alleen is verantwoordelijk dat gestrafte misdadigers vroegtijdig kunnen vrij komen. Waarbij ze meten met 2 maten en 2 gewichten, zoals altijd. Horion en Dutroux zullen wel nooit vrijkomen, en dat hebben zij in hoofdzaak te danken aan..het journaille. De doodstraf is wel afgeschaft, maar sommige lijken mogen levend begraven worden Het is de Staat die dergelijke wetten maakt en die dergelijke wetten in stand houdt. Martin, net zoals iedere crimineel, heeft het recht zich op de Wet te beroepen. Dura lex, sed lex, zou DeWever zeggen, en hij heeft gelijk. Het is de verdomde plicht voor de hoernalisten, om de massa te wijzen dat de Wet er is om te worden toegepast. Martin treft terzake geen enkele schuld, e,n al zeker niet de Nonnetjes, die gewoon de rol van Barmhartige Samaritaan spelen, omdat hun goed hart hen dat ingeeft, en zoals hun goddelijke Meester hen dat heeft voorgedaan. Stenigen, zoals de Muzel-griezels doen, is inderdaad geen optie, maar een prettige bijgedachte..

Voor Leonard had het kunnen volstaan, met No comment te antwoorden. Of, eerder in zijn eigen stijl : dat is gewoon een vorm van emanente rechtvaardigheid. De bal lag meteen in hun kamp, en ze zouden daar gestaan hebben, met hun molentjes.

Haar verbannen naar Patagonië, waar ze als kluizenaar tussen de dieren kan leven in het bos? Voor één dag levensmiddelen laten en de coördinaten weggooien. Eerst voorleggen aan Vader Marchal. Als t goed is voor hem, zal t wel goed zijn voor iedereen.

Haar misschien in een en dezelfde cel stoppen als son mari en deze dagelijks ter beschikking stellen van het publiek, laten we zeggen tijdens de werkuren van de cipiers, die de cel (op wielen) gewoon buitenrijden, voor de gevangenispoort. Die twee genieten dan iedere dag een beetje verse vrijheidslucht, en het publiek kan zich meteen afreageren. Een soortr smitobollo met rotte eieren en rotte tomaten : 5 voor 1 Euro. Altijd prijs. Opbrengst voor een goed doel.

Maar of zelfs dat de woede van de ouders zou stillen, of hun verdriet verlichten? Ik vrees ervoor.

Waarom toch heeft men het systeem van de vergeetputten afgeschaft wegens te middeleeuws? Ze waren efficiënt, arbeidbesparend en goedkoop, een formule die met de overbevolking, het bestuderen waard is. Misschien met kijkgat voor erge gevallen zoals dit duivelskoppel,?

Weet U, er moet een einde komen aan de vaudeville. De kat kan niet eeuwig blijven spelen met de muis.