MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. vrijdag 17 augustus 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Onderweg naar de wereldberoemde kathedraal? Och, het is kwestie van een beetje geduld..

Van kwaad naar erger, en van erger naar de wreedheden van de Arabische Lente. Wie, met de Parijse banlieus en met Amiens in het achterhoofd, dat nu nog niet ziet, is ziende blind geboren. De situatie heeft eigenlijk een naam : dhimitude heet dat ding. De Overheid die plat op de buik gaat om geen grotere last te krijgen met de Maghrebijnen.

Mn voeten, Gerard! Al die lamzakkerij is goed voor angsthazen. Optreden met ijzeren vuist is de remedie en waar nodig, de kopstukken manu militari verwijderen na ar plaatsen waar ze thuishoren. Guantanamo of zo. Opsluiten en de sleutel weggooien!

Wie afgelopen weekend de choquerende reportage las van zes Brusselse politieagenten weet intussen hoe het eraan toegaat in de Brusselse centrumgemeenten. Bruut geweld tegen politie en onverholen straatterreur is er dagelijkse kost. Een repliek van groene excuustruus Luckas Vander Taelen kon dan ook niet uitblijven. In een opzienbarend opiniestuk legt het groene parlementslid nog maar eens de vinger op de zere wonde.

Agenten die in de val gelokt worden door georganiseerde bendes, agenten die buiten hun diensturen geïntimideerd worden, dat kun je niet langer ongestraft faits divers noemen die eigen zijn aan de grootstad. Terecht wijst Vander Taelen op de enorme politieke (on)verantwoordelijkheid van de Brusselse gemeentebesturen. Zo beschrijft hij hoe twee jaar geleden bewoners van een appartementsgebouw in Molenbeek vergeefs de brandweer belden bij een uitslaande brand. De hulpdiensten waren echter wantrouwig geworden na valse oproepen waarbij ze in een hinderlaag werden gelokt. De reactie van Moureaux was voorspelbaar: Molenbeek is de Bronx niet.

Vander Taelen: Inderdaad, in de Bronx is het ondenkbaar dat politiemensen bekogeld zouden worden met scherp geslepen kasseistenen zoals twee weken geleden gebeurde in Anderlecht. Brusselse burgemeesters kijken liever de andere kant uit als weer enige agenten het ziekenhuis worden ingeslagen, stelt Vander Taelen verbolgen. Ze zijn meesters in de kunst van het relativeren. De uitspraak van burgemeester van Brussel Freddy Thielemans dat een overval met kalasjnikovs in het centrum van de hoofdstad van Europa niet meer is dan een fait divers, zal hem - hopelijk - tot het einde van zijn carrière blijven achtervolgen.

De nakende verkiezingen geven alvast weinig hoop. In het licht van de komende gemeenteraadsverkiezingen willen zij koste wat het kost vermijden hun kiespubliek te mishagen. In de Brusselse centrumgemeenten is een groot deel van de bevolking van Maghrebijnse origine. Daarom zijn lokale bestuurders geneigd zich zeer terughoudend op te stellen bij problemen met allochtone jongeren. Want snel wordt men er vanuit politiek correcte hoek van beschuldigd een bevolkingsgroep te 'stigmatiseren',aldus het Groen-parlementslid.

Volgens Vander Taelen is het tot slot tijd dat men de angst laat varen om de dingen bij naam te noemen. Problemen benoemen heeft niets met stigmatisering te maken. Wel integendeel. (..) De verantwoordelijkheid (van allochtone jongeren) blijven afwentelen op de maatschappij is niet langer houdbaar.

Een oproep die ietwat vreemd klinkt vanuit een hoek die jarenlang al het mogelijke heeft gedaan om het debat in de kiem te smoren. Hoe dan ook: als schuldbekentenis kunnen de uitspraken van Vander Taelen tellen. Zijn partij zit in de Brusselse regering, heeft schepenen in verschillende Brusselse gemeentebesturen en behoort federaal tot de institutionele meerderheid.

Een schuldbekentenis uitspreken is één zaak, er consequenties aan verbinden een andere.

Alles samengeteld en gedeeld door twee : als er een CGKR mag bestaan, waarom dan niet een TEGEN CGKR die ten dienste staat van de plaatselijke bevolking?

Onze voorouders hebben ooit hun eigen Souverein de bons gegeven, via een Akte van Verzakeing. Het volstaat, om te beginnen, om die tekst na te trekken op Wikipedia (Pacificatie van Gent), om gewoon de datum te veranderen en dat per aangetekende brief te sturen naar iedere Overheid, groot of klein, die nalaat de eigen burgers te beschermen. We danken ze gewoon af, niet in het stemhokje, want daar wordt onze stem gesmoord en verkracht, maar zoals elke werkgever zijn werkweigeraars kan afdanken. Overheden zijn tenslotte maar werknemers van het soevereine volk!!!!!!

Dan kiezen we nieuwe vertrouwens- mannenof vrouwen En al die vertrouwensmannen samen kiezen dan een nieuw regeringshoofd, waarvan de opdracht in twee woorden luidt, regelen en kegelen : regel de Vlaamse Natiestaat en kegel het gespuis, met of zonder Europa, met of zonder de Navo, de zee in. Wie braaf is en even hard werkt als wij, mag blijven. Wij reiken ze zelfs de broederhand, als ze zich voegen naar onze normen en waarden. Kiezen ze echter voor de hunne, dan tonen wij hen gewoon als vrienden ondereen, het gat van de timmerman.

Het moet niet met zoveel woorden gezegd worden, maar de Islammerij wordt binnen de Vesting Europa op de Index gezet. Betreten Verboten. Es wird geschossen!

De kathedraal van Amiens is een pareltje van Gotische bouwkunst. Het is een schrijn vol Middeleeuwse herinneringneringen die op een gesublimeerde manier tot ons is gekomen. Amiens is een stenen stem uit het verleden. Het is een kantwerk van brandglas en rilde pijlers die vol verlangen naar de Hemel reiken. De omgeving echter is, met een paar kunstgrepen, om te vormen tot een minretten-plein met telkens de Halve Maan in top. We gaan binnenkort onze Meesters, de Muzelarij, toch niet de voet dwars zetten, als die heilige plaats op zekere dag omgevormd wordt tot het Mekka-plein?

Dan zal het al lang niet meer gaan om wat plunderingen en een paar uitgebrande voertuigen, maar om galgen en executiplaatsen, waar balorige Fransen van de daken der omringende flatgebouwen zullen geworpen worden. Tot de dood er op volgt.Allahy Akbar!