MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

A.D. maandag 3 september 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Waarom precies Noorwegen piloot-gemeente moest worden in de Islamisering van Europa, is nergens helemaal duidelijk beschreven. Het land hangt verdorie zowat helemaal aan de bovenkant van Europa, klaar om neer te donderen met de andere gletschers in de Noordelijke IJszee. William Shakespeare liet ons iets na in de zin van There is something rotten in the State of Danmark, maar wij kunnen toch niet weten dat hij The State of Norway bedoelde, die trouwens toen nog niet eens was uitgevonden Of had Shakespeare misschien, toen al, Andres Breivik in gedachten?

Wat er ook van aan is, het verhaal Breivik zit er veel dieper dan men het ons wil doen geloven! Trouwens, belooft Di Jeanetto ons niet dat er straffen zitten aan te komen om U tegen te zeggen? Men wil op alles voorbereid zijn! Wie het voortaan anders denkt of zegt dan de Overheid wil, die gaat voor jaren niet-samendrukaar den bak in!

In Noorwegen, dat ons in alles een beetje voorop loopt, is de Islamisering bijna een voldongen feit. Alleen nog, dank zij de Rode Arbeiderpartij, een beetje laten na-sudderen en dan na enkele jaren gloeiend heet opdienen. Op een bedje van afgehakte hoofden voor lange rijen met gehangenen op Moslim-wijze. In Pakistan/Afghanistan worden ondertussen de specialisten terzake opgeleid!

Als het uur U eenmaal zal slaan voor gans Europa, wees dan niet verwonderd dat de wereld rond U zal blijken vol te zitten met Taliban-strijders..

Dit is de aanvang van Gudrun door Albrecht Rodenbach. Misschien niet woordelijk zoals ooit door de dichter neergeschreven, maar wel zoals het in mijn arm hoofd is blijven hangen na de voordracht-lessen uit 1952 van Toone Verplaetse, Zaliger Gedachtenis... De man heeft het niet lang getrokken, daarvoor was hij een te begaafd choreograaf en voordracht-kunstenaar. Het enige wat van hem overblijft is de memorie van de herdenking van 650 jaar viering van de Gulden Sporenslag in Kortrijk. Enkele jaren later regisseerde hij de 1^ste Kattenstoet in Ieper, en kregen we Rodenbach als lesmateriaal van zijn leerling, Guido Cafmeyer. Heerlijke man, die Toone Verplaetse, met stoppelbaard en Alpino-muts, al declamerend in de ondergesneeuwde straten van de Katte-stad.

Ja, zo een beetje van de dramatiek van de avond voor de zeeslag, is de gewenste achtergrond om verder te lezen in de actualiteit in Noorwegen, beschreven door Fjördman. Let wel : die weet niet hoe zich te wringen om niet hetzelfde te zeggen als Breivik. Maar wat hij zegt, zegt hij met even luide knallen als van kogels. Bij hem zijn de stoppen dus niet doorgeslagen, zodat zijn verweer vruchtbaarder zal zijn dan dat van Breivik.

Tja, als er gehakt wordt, vallen er spaanders.en men kan geen omelet maken zonder schalen te breken.. Als de integratie mislukt is, en de Overheid niets doet om daaraan te verhelpen, moeten wij dan als lammeren in de wei lopen te blèren? Of moeten we ons integendeel strijdbaar tonen, in de hoop dat de aanvaller zich tweemaal bedenkt?

LO, de invloedrijke Noorse vakbond, heeft intieme menigeen zegt: organische contacten met de regerende Arbeiderspartij. Samen hebben de beide organisaties waarschijnlijk generaties lang het belangrijkste machtsnetwerk van het land gevormd.

Delen van de LO zullen vanaf 2012 jaarlijks 70.000,- aan het Noorse Centrum tegen Racisme schenken om rechts gericht extremisme te bestrijden. Om tegen de multiculturele samenleving te zijn, is, zoals Breivik zegt, niets anders dan datgene waarvoor Hitler vocht, zegt Leif Sande, die een onderafdeling van de LO vertegenwoordigt.

Kari Helene Partapuoli, leidster van het centrum, dat ieder jaar miljoenen subsidie van de staat krijgt, zegt, dat het geld deels bestemd zou zijn voor het in kaart brengen van internationale netwerken, die tegen multiculturalisme zijn. Partapuoli waarschuwde eerder voor de gevaren van onderbewust racisme; ze zei dat er in ieder van ons een racist zou schuilen. Ze zei echter niet welke soort mentaal exorcisme er nodig is om onze innerlijke racistische demonen uit te drijven. Shoaib Sultan, de voormalige secretaris-generaal van de Islamitische Raad van Noorwegen, werkt nu als adviseur voor haar hoe men met extremisten omgaat die zich uitspreken tegen de kolonisatie van hun land door massa-immigratie.

Eind 2011 was er een demonstratie tegen racisme in Youngstorget in Oslo, die door de LO werd voorbereid. Haar machtige nationale leider Roar Flåthen beloofde, dat de vakbonden onverbiddelijk tegen racisme en intolerantie op de werkplek zullen strijden. Wij willen een multiculturele samenleving. Dat verrijkt, zei hij tegen de menigte. Flåthen is ook politicus van de Arbeiderspartij en zit in het bestuur van A-pressen, een grote nationale mediafirma, die gedeeltelijk door LO wordt gecontroleerd en de enige of gedeeltelijke eigenaar van tientallen lokale en regionale kranten is.

Van de leiders van LO is bekend dat zij de minister-president adviseren critici zeggen: bevelen hoe hij met bepaalde gevoelige politieke thema´s moet omgaan, vooral als de minister-president uit de Arbeiderspartij komt. Hoewel hierover een paar kritische commentaren te horen zijn, wordt deze toestand in Noorwegen als acceptabel beschouwd.

Na de zaak Breivik werd de schrijver Øyvind Strømmen een van de vooraanstaande experts van het land wat betreft anti-Jihad-bewegingen bejubeld, wat bij diegenen onder ons, die hem echt goed kennen, luid gelach veroorzaakt. Hij heeft zelfs de politie en de Minister van justitie Grete Faremo van de Arbeiderspartij erover beleerd hoe de controle van vermeende extremisten, die kritisch tegenover de immigratiepolitiek van de Arbeiderspartij staan, op internet op te voeren.

Treurig genoeg zullen ze ook niet veel oppositie van andere politieke partijen krijgen tegen deze politiek. Erna Solberg, de leidster van de Conservatieve Partij van Noorwegen, eist ook harder optreden ter bestrijding van haat. Ze heeft opgeroepen tot gecoördineerd handelen op alle terreinen van de samenleving, van scholen tot aan de politie, om iedere vorm van racisme en extremisme uit te roeien. Hier wordt geïmpliceerd, dat racisme het tegenovergestelde van massa-immigratie betekent.

Solberg heeft jarenlang aangemoedigd tot voortgezette en toenemende massa-immigratie en prees de fantastische verscheidenheid , die deze het land zogenaamd brengt. Bovendien heeft zij opgeroepen tot de oprichting van een shariaraad, zodat plaatselijke moslims met toestemming van de staat het islamitische recht kunnen gebruiken in familieaangelegenheden; ze waarschuwde, dat moslims in de westerse wereld op dit moment op een manier zouden worden lastig gevallen, die lijkt op de manier hoe Joden tijdens de opkomst van de nazi´s in de jaren-30 werden behandeld. Dat werd niet gezegd door een socialiste, maar door aanvoerster van de zogenaamde Conservatieve oppositiepartij in Noorwegen.

Øyvind Strømmen zet zich in voor regelmatiger politiecontrole op internet om onsympathieke internetsites te observeren die de islam of de massa-immigratie bekritiseren. Hij beleerde de belangrijke Commissie 22 juli over de zogenaamde gevaren van zogenaamd islamofobisch rechts-extremisme. In het dagblad Vårt Land waarschuwde hij ervoor de gevaarlijke fascistische extremisten, die kritisch staan tegenover de islam, het multiculturalisme en de massa-immigratie, teveel toegang tot de massamedia te geven.

Het door de staat gefinancierde Centrum tegen Racisme definieerde in een rapport uit mei 2012 islamofobie samen anti-immigratie karakter/vreemdelingenhaat en neonazisme uitdrukkelijk als een van de belangrijkste takken van het huidige rechts-extremisme; er werd beweerd dat de meeste rechts-extremisten de islam haten en deze angst wordt toegeschreven aan het onbekende.

Behalve Øyvind Strømmen droeg o.a. ook drs. Anders Ravik-Jupskås bij aan dit rapport. Hij schreef over radicale rechtsgerichte populisten, zoals de boze Geert Wilders en zijn PVV in Nederland, de Ware Finnen in Finland of de SVP in Zwitserland. Een andere medewerker was Kristian Bjørkelo, een folklorist met uitdrukkelijk persoonlijk belang in politiek extremisme, kannibalisme en de geschiedenis van de vibrator als seksspeeltje. Het is onduidelijk hoe hem dit maakt tot een met de islam verband houdende vragen, maar hij maakt zich grote zorgen over de anti-Jihadisten en de vele zogenaamde gevaren die zij voor een beschaafde samenleving vormen.

Het Centrum tegen Racisme argumenteert, dat het begrip dhimmi noemen een teken is van extremisme, hoewel het een absoluut legitiem Arabisch woord is, dat in religieus islamitische teksten gebruikt wordt. Blijkbaar is alleen al het citeren van teksten van de moslims zelf een teken van islamofobie en dus rechts-extremiste is. Ze stimuleren ook de oude leugen dat Jihad niet heilige oorlog betekent, maar worstelen en doen voorkomen dat het begrip heilige oorlog in de islam helemaal niet bestaat. De machtige Expo verbreidt in Zweden gelijksoortige desinformatie.

Het begrip Jihad betekent precies datgene wat hij lijkt te betekenen: Heilige oorlog om de islamitische hegemonie en de heerschappij van het shariarecht, uiteindelijk wereldwijd, op te richten. Het klopt, dat er ook niet gewelddadige aspecten van deze strijd bestaan, maar dat geldt voor alle oorloge in dezelfde mate. Oorlogsvoering heeft sinds voor Sun Tzu en De kunst van de oorlog in het Antieke China uit gewapende strijd bestaan, die met handige gebruikmaking van propaganda, diplomatie en desinformatie tot verwarring van de vijand gecombineerd werd. Deze verschillende aspecten van de strijd vullen elkaar aan, maar propaganda vervangt de gewapende strijd niet.

Westerse autoriteiten willen ons graag doen geloven, dat alleen militante islamisten onze vijanden zijn en dat we met gematigde islamisten zoals de Moslimbroederschap zouden moeten samenwerken; daartoe moeten we zorgvuldig negeren, dat Sayyid Qutb (een ideoloog van de Moslimbroederschap) veel leden van het terreurnetwerk Al Qaida inspireerde. Om nu met de Moslimbroederschap samen te werken, zou vergelijkbaar zijn met samenwerking met gematigde nazi´s zoals Joseph Goebbels in de Tweede Wereldoorlog.

Het Centrum tegen Racisme, Kari Helene Partapuoli, Mari Linløkken, Rune Berglund Stehen en Shoaib Sultan argumenteren in een opstel een grotere controle van internetsites door de politie en de veiligheidsdiensten, die regelmatig bezocht worden door rechts-extremisten en islamofoben, wat zij grotendeels als hetzelfde beschouwen. Zij zetten zich in voor uitgebreide mogelijkheden tot de registratie van mensen, die niet gewelddadige, maar buitenlandervijandige opvattingen tot uitdrukking brengen.

Partapuoli en Berglund Steen beweerden later, dat ze niet voor de controle van critici van de massa-immigratie of de islam zijn, hoewel hun rapport uit mei 2012 het tegendeel aangeeft. Vertegenwoordigers van de Noorse politionele veiligheidsdienst zoals Lassen Roen hebben ook belangstelling getoond voor meer controle.

In augustus 2012 publiceerden Shoaib Sultan, Kari Helene Partapuoli en Rune Berglund Steen nog een krantenessay, waarin uitdrukkelijk werd verklaard dat de veiligheidsdiensten hierop veel sterker het zwaartepunt zouden moeten leggen op het in het oog houden van diegenen, die op welke wijze dan ook oppositie tegen massa-immigratie formuleren, vooral zo benadrukten ze op anti-islamisten.

Janne Kristiansen was van 2009 tot 2012 de cheffin van de Noorse veiligheidsdienst van de politie (PST), kreeg echter enorm veel kritiek op het falen van de PST bij de verhindering van Breivik´s bloedbad en werd vanwege een kleine fout, die ze achteraf maakte, tot aftreden gedwongen. Tot op de dag van haar aftreden bleef ze erbij, dat, ondanks Breivik, het grootste terreurgevaar voor onze samenleving nog altijd uitgaat van militante islamitische groeperingen. Dat was niet datgene dat de multiculti-massamedia wilden horen, dus drongen ze erop aan dat ze verwijderd werd en hadden daarmee uiteindelijk succes.

De opvolgster van Kristiansen als cheffin van de binnenlandse geheime dienst van het land is een vrouw, Marie Benedicte Bjørnland, die helemaal op de lijn ligt van de Scandinavische politiek van Gender Equality. In NRK Dagsrevyen, het grootste nieuwsprogramma op de Noorse tv, zegt ze, dat de veiligheidsdiensten meer prioritiet zouden hebben moeten geven aan de controle van anti-Jihadisme en anti-islamitische bewegingen. Dat zal in de toekomst ongetwijfeld gecorrigeerd worden.

De door de regering benoemde Commissie 22 juli keurde alles goed wat met de aanslagen in 2011 te maken had. Haar officiële rapport werd op 13 augustus 2012 gepubliceerd en bekritiseerde heftig de inadequate reactie op deze aanslagen door de politieautoriteiten. Het rapport (hoofdstuk 4, PDF) spreekt van rechts-extremisten en anti-islamisten als bijna synoniem en noemt anti-islamitische opvattingen als mogelijk signaal van gevaarlijk extremisme, waarvoor speciaal Øyvind Strømmen als een door het rapport hoog geëerde expert m.b.t. het thema in het middelpunt werd geplaatst. De noorse veiligheidsdienst van de politie (PST) uitte in een rapport over mogelijke veiligheidsbedreigingen in maart 2012 gelijksoortige opvattingen.

Hier treedt een verontrustend patroon op: Massa-immigratie, inclusief islamitische immigratie, zal gewoon doorgaan, maar de autoriteiten zullen harder optreden tegen critici van deze politiek. Vreedzame anti-islamisten worden bijna net zo bedreigd als militante moslims en de controle van islamcritici wordt geïntensiveerd. Dat schijnt de treurige, maar niet echt verrassende trend in meerdere westerse landen te zijn. Dat vindt plaats op hetzelfde moment dat de westerse regeringen de opkomst van de Moslimbroederschap ondersteunen en de internationale uitbreiding van het islamitische shariarecht bevorderen.

Alles samengeteld en gedeeld door twee : o ironie van het Linxe denken : de bevolking reageert louter instinctmatig op het grote onbekende, dus moeten wij, Linxen dat Onbekende dichterbij brengen. Maar verdorie, wat moeten we aan met de mindere en/of de slechte kanten? Wel, we zullen zeggen, dat al wie daarover spreekt of bericht, Iskamifoob is, racist en haatzaaieer Zo hebben we 2 vliegen in één slag : wat wij wilden verzwijgen komt toch uit, maar juist daardoor kunnen we kappen op de koppen van de tegenstrevers, die we dan maar meteen rechts-extremisten zullen noemen.

Het is de tactiek afgekeken van bepaalde religieuze leiders, en sluit dus naadloos aan bij de Koran : als ge de Ongelovige niet de baas kunt om hem meteen de kop af te hakken, oefen dan geduld tot ge de situatie naar Uw hand kunt zetten en U hem dus later wel de kop kunt afhaken.

Voilà, dit zal wel een van de laatste keren zijn, dat ik zoiets ongestraft zal kunnen vermelden. Voortaan zal dat moeten gebeuren, ramen en deuren dicht, en met de kop onder de dekens. Anders zal Di Jeanetto zijn dienders uitsturen om mij te vatten, met lurven en al.