MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

Alsof de veroordeling van oud-premier Silvio Berlusconi nog niet genoeg was. Zijn rechtse volkspartij dreigt wederom de regering op te blazen als een impopulaire huizenbelasting niet wordt geschrapt.

Het was de belangrijkste voorwaarde van de partij van Berlusconi om aan de coalitie met links deel te nemen: de huizenbelasting, die door de vorige premier Mario Monti werd ingevoerd, moest worden teruggedraaid.

Dat de Italiaanse staat daardoor 8 miljard euro aan inkomsten misloopt, nemen de conservatieven voor lief. Zij hebben geen alternatief plan om het begrotingstekort onder de drieprocentsgrens te houden. Sterker, Berlusconi riep de regering van Enrico Letta in juni op de begrotingsregels te laten varen. Italië is immers een nettobetaler aan de Europese begroting. Het betaalt 8 miljard meer dan het uit Brussel krijgt. Conclusie van Berlusconi: "Wie gaat ons eruit gooien?"

Dergelijke machopraat zijn de Italianen van Berlusconi gewend. Tijdens de verkiezingscampagne eerder dit jaar uitte hij felle kritiek op het 'Duitse' bezuinigingsbeleid dat volgens hem de oorzaak was van alle problemen binnen de eurozone. Dat zijn eigen land een schuld heeft die 30 procent groter is dan het bruto binnenlands product, had er blijkbaar minder mee te maken.

De kritiek op 'Europa' slaat aan. De Italiaanse economie kromp vorig jaar 2,4 procent terwijl meer dan een op de tien Italianen zonder werk thuis zit. Toch slaagde Monti erin het begrotingstekort onder de 3 procent te houden, grotendeels door de lasten te verzwaren, maar ook dankzij daadwerkelijke bezuinigingen en pensioenhervormingen die de Italianen raakten. De huizenbelasting is symbool geworden van een hard 'bezuinigingsbeleid' dat door Duitse bureaucraten wordt opgelegd.

Economieminister Fabrizio Saccomanni zei in mei al voorzichtig dat het tot afschaffing van de gehate taks wellicht niet zou komen, laat staan dat Italianen die al betaald hadden hun geld terugkregen, iets dat Berlusconi ook had beloofd. Donderdag liet hij weten dat het afschaffen van de belasting "niet gerechtvaardigd" was, omdat het vooral de rijken ten goede zou komen. Die betalen immers het meest.

Letta probeerde de boel onmiddellijk te sussen door vol te houden dat de centrum-coalitie "robuuster is dan tegenstanders beweren," maar de woede op rechts is groot. Hun leider werd eerder deze week door 'linkse' rechters veroordeeld voor belastingontduiking. Nu lijkt het er op dat hun belangrijkste eis voor regeringsdeelname door het kabinet aan de kant wordt geschoven.

Stapt de partij dan uit de coalitie? Dat is onwaarschijnlijk. Na het verkiezingsdrama van eerder dit jaar, toen de linkse Democratische Partij van Letta intern was verdeeld over regeringsdeelname, zijn de Italianen wel een beetje verkiezingsmoe. In mei waren het de Democraten die er in lokale verkiezingen met de winst vandoor gingen. Rechts moest het doen met een tweede plaats. Berlusconi heeft bewezen dat hij binnen korte tijd het tij kan keren, maar tot zijn Volk van de Vrijheid er beter voor staat in de peilingen zal hij waarschijnlijk geen kabinetscrisis forceren

III SLOT

Eigenlijk is het geen waarzeggerij hoe het afloopt, maar een soort rat race : lopen, vallen, bijten en weer doorgaan.

De wedstrijd eindigt boven aan de heuvel, aan het spandoek UITGANG, en daarna kan de ontbinding van het levend lijk van de EU beginnen. Letta wil 8 miljard (de onroerende voorheffing) uit de zakken van de kleine man trommelen, om het geld aan de verkwisters in Brussel kadoo te doen. 8 Miljard is iets meer dan de helft van wat de Vlamingen jaarlijks transfereren naar beneden de armoedgrens. En dat, mijne dierbaren, dringt stilaan overal door bij de gewone Italiaan. Het is Berlusconis sterkte en hij weet : hij heeft de tijd. Als de appel voldoende is gerijpt, valt die vanzelf in zijn schoot.

Natuurlijk zijn er tegenwringers die er alles voor over hebben, om hun eigen vet betaald postje veilig te stelen Ze kunnen het misschien goed uitleggen, maar van economie hebben ze beslist geen kaas gegeten. Ofwel staan ze onder curatele van GoldmanSachs. Italië uit de EURO, terug met eigen munt, wil zeggen dat kort nadien door de gevoerde prijzen-politiek, de export alle concurrentie zou verslaan. Enfin, de plaatselijke invulling van Eigen Volk Eerst als U wilt. Brussel kan de pot op, als er maar werk komt voor de gewone man.

Dus natuurlijk is Berlusconi in deze rat race de gebeten hond. En daardoor juist is de Silvio in zijn sas. Hij kan ze allemaal een voor een als een poppetje aan een string, laten dansen op zijn eigen muziek. Zelfs na een gezellig nachtje met Ruby..

Mijn vrouw worstelt zich dezer dagen door een kanjer van een boek over dit land, geschreven door een Engels gentleman-journalist. Die man moet zich o.a. intens verdiept hebben in de na-oorlogse politiek en stelt zich de ongelofelijke vraag, hoe de fascisti na de val van Mussolini, weer zo vlug zijn kunnen opklimmen in de hoogste functies. Tot 70%, schrijft hij, en dat moet dus niet alleen gekomen zijn door hun intelligentie, maar door wat? Ja, die nazaten van Julius Cesar zijn dikwijls moeilijk te volgen.

Zoiets is voor iedereen, dus ook voor mij die, hier permanent verblijft, een raadsel. Vooral als ik denk aan de Vlaamse Ontvoogdingsstrijd, waar wie verkeerd zat, levenslang gebroodroofd werd. Fernandel in de film Don Camilo geeft op een sublieme wijze een beeld van de Italiaanse politiek in die dagen. Waar in de grond niets aan is veranderd.

Il Cavaliere is geen Duce. Daar is hij veel te geslepen voor. Hij is, in de ogen van de Italianen, zowel van vriend als van vijand, de eervolle ridder op een wit paard, die wel van iedereen de lieve Opa wil zijn.

Wilt U een voorbeeld? De President is de stok-oude ex-communist Napolitano, die president is kunnen worden dank zij precies de exclusieve steun van Il Cavaliere.

Alleen spijtig dat ze De Stomme van Portici hebben laten wegkapen door de Belgen.

PS Na de OUT-dinges in Antwerpen, wordt overwogen om va het neuspeuteren ook een Olympische Discipline te maken die valt onder het hoofdstuk Mensenrechten.