MET SNELTREINVAART DOOR DE DAGEN

I) INLEIDING

Ik kan verkeerd zijn, maar me dunkt de islam is als een vruchtvlies die na het ter wereld komen, niemand nog kwijtraakt. De ongelukkigen die daarmee rondlopen zien, horen; voelen noch ruiken iets van wat buiten dat vlies in de wereld is. Ze ervaren alleen wat er aan de binnenkant overheerst.

Wie dat vruchtvlies wil schenden om ook maar iets van de buitenwereld te kunnen ervaren, loopt met zijn kop tegen de muur.

Er moet dus net zo lang tegen die muur door zoveel koppen gelopen worden, tot die muur het begeeft. En dan is achter die muur geen Arabische lente om in te leven, maar de Beschaving van de Vrijheid. Wij, uit het Christelijk Avondland, noemen die overkant de innerlijke hoopgevende bevrijding van de ziel.

Betekent de escalatie van geweld in Egypte het definitieve einde van de Arabische Lente? Gezaghebbende commentatoren reageren verdeeld. Volgens Mona Eltahawy is de revolutie niet dood. Mona Eltahawy is een Egyptisch-Amerikaanse commentator over kwesties in de Arabische wereld. .

Ik ben een koppige optimist. Niet dwaas; koppig. Onze revolutie in Egypte is springlevend. Ze heeft klappen gekregen en is vaker voor dood achtergelaten dan je kunt tellen, maar ze blijft springlevend.

Onze revolutie vroeg geen militair bewind en geen islamistisch Egypte. Ze vroeg brood, vrijheid, sociale rechtvaardigheid en waardigheid. Ik schrijf dit in Caïro, waar net als in dertien andere provincies een avondklok is ingesteld, terwijl een nationale noodtoestand is uitgeroepen, na een dag van bloedvergieten - de bloedigste sinds onze revolutie - een dag waarop ten minste twintig kerken werden platgebrand.

Onze revolutie is niet dood, ze brengt Egypte weer tot leven en doet dat pijnlijk en chaotisch. Egypte is als een huis dat meer dan zestig jaar afgesloten is geweest, met alle deuren, alle vensters dicht. De revolutie heeft ze allemaal opengeschopt en de stank is niet te harden. Maar wij houden vol. Mijn bewijs? Egypte is veranderd, voorgoed.

Onze brutale ordediensten, die erop los slaan en die schieten om te doden, merken keer op keer dat de Egyptenaren weerstand bieden. Ze kunnen ons niet allemaal doden. Het leger en zijn leider, minister van Defensie generaal El Sissi, weten dat wij ons hebben verzet tegen de militaire junta die het land regeerde nadat Hosni Moebarak moest vertrekken. Onze protesten maakten een einde aan meer dan zes decennia militair bewind. De gruwelen van woensdag herinneren aan het perverse paradigma dat Egypte zestig jaar lang werd opgedrongen: ofwel een autoritair militair regime, ofwel een autoritair bestuur door de Moslimbroederschap. Maar onze revolutie vroeg geen militair bewind en geen islamistisch Egypte. Ze vroeg brood, vrijheid, sociale rechtvaardigheid en waardigheid.

De militanten en de betogers die massaal tegen de militaire junta en daarna tegen de autoritaire Morsi demonstreerden, beginnen te beseffen dat vrijheid meer is dan de romantische idee van een 'revolutie zonder leider'. We leren de beperkingen van protesten kennen.

Spreek me niet van aantallen, van meerderheid en minderheid. Revoluties worden begonnen en in leven gehouden door bevlogen minderheden. Egypte is groter dan het paradigma van het leger en de Moslimbroederschap. In deze fase, nu we de stank verdragen en het huis uitluchten, is er geen enkele politieke groep die niet heeft geleden, geen beminden heeft verloren, niet met geweld is aangepakt. Wijze mensen in Egypte, mensen die het hoofd koel houden, moeten ons daaraan herinneren. Zij moeten de massamoorden en het afbranden van kerken overstijgen en zeggen: 'genoeg'.

Onze revolutie is vaak dood verklaard. De massamoorden, de protesten en de brutaliteit van de ordediensten doen veel mensen zeggen dat wij gedoemd zijn om eeuwig in een tirannie te leven en dat wij eigenlijk niet vrij kunnen zijn.

III SLOT

Onze media hebben niet eens de durf om de zaken in Egypte objectief te beschrijven. Hun voorkeur voorde moslimsbroederschap ligt er vingerdik op. Een mens zou zich beginnen afvragen waarom? De NOS (Nl) is op dat punt heel anders, en durft zijn correspondent ter plaatse laten zeggen, dat de politie die kampen van de harde moslimkernen heeft opgeruimd, omdat die bekend stonden als haarden van terreur.

Volgens mij is de zon achter de (spijts alles dreigende islam-)wolken van die Arabische Lente gewoon de vrije Westerse Beschaving die via het Internet kan worden binnen gehaald. Maar of die Beschaving kan, voor een samenleving die gevangen zit in de cocon van de islam (het vruchtvlies)? Dat is een experiment die nog eeuwen kan duren en gepaard gaat met generatie na generatie die zal moeten overleven mits zweet, bloed en tranen.

Halt! Nu zie ik U denken Is de Westerse Beschaving dan dermate superieur? Dat zou ik zo niet durven zeggen. Ze is alleen eeuwen en eeuwen voorop op de islam.