|
**
Donderdag 30 januari
Zon 8u22-17u31
H Martina
*
Met wie men verkeert, wordt men vereerd…
*
WAAROVER HET GAAT
Neen, ik wil het hier deze keer zeker niet hebben over verdachte vriendschappen, al doet de afbeelding hierboven U dat misschien wel denken. Het is integendeel, onder dankzegging aan ja, hoe heette die vent ook weer, van het opwekken van de klimaat-hype de zoveelste ‘Inconvenient Truth’ waar de poco-wereld liefst in alle talen teer wereld over zwijgt. Duizend bommen en granaten: het zijn toch maar de godsdienstfanaten die dat denken! Doe oogjes dicht hebben ze onthouden uit hun eigen baby-tijd: oogjes dichtknijpen en verder grijpen naar de koekjesdoos, dan bestaat er geen dwingende blik van het Mamaatje. Met de oogjes dicht voelen ze zelfs de tik van Papaatje niet op hun kleine grijp-vingertjes.
De klok in heel de Arabische wereld tikt ondertussen ongenadig luid en dreigend. Maar de Vrije Wereld sluit de ogen want kortzichtig van aanleg, en bang om de aandacht te trekken.
Aks eenmaal dat tikken alle andere geluiden zal overstemd hebben, zal het te laat zijn om iets te doen. Zelfs om rekenschap te vragen aan zij die uit onmacht deze ‘melting pot’ in de post-koloniale tijd hebben mogelijk gemaakt. Zij hebben op papier in hun grenzeloze hoogmoed landsgrenzen getrokken die alleen maar in hun verbeelding bestonden. Op die manier hebben zij niet alleen een chaos geschapen maar de kiem gelegd om elkaar ten eeuwigen dage naar jet leven te staan. Waarbij luid-op Allahu Akbar moet geroepen worden.
BASIS v/d INSPIRATIE
De Syrië-Conferentie in Genève
In Zwitserland zijn de gesprekken begonnen over een mogelijke politieke oplossing voor de burgeroorlog in Syrië; in werkelijkheid is het een theaterstuk waarmee diplomaten menen hun salaris te rechtvaardigen. De echte oorlog kan niet besproken worden aangezien die diepgaand religieus en cultureel bepaald is, en dat zijn terreinen waar diplomaten en politici zich niet wagen.
Wat is de kern van het Syrische conflict? Hier komt het: in Syrië haten mensen elkaar omdat ze het conflict over de opvolging van de profeet Mohammed, dat in de zevende eeuw ontstond, nog steeds tot in hun botten ervaren. Niemand haalt het in zijn hoofd dit ter sprake te brengen.
De tirannie van de clan van de familie Assad heeft in de aanloop tot de burgeroorlog een aanwakkerende rol gespeeld, maar is een bijverschijnsel: de strijders daar, van welk pluimage dan ook, zijn er niet op uit een open samenleving naar westers model in te richten. Zij vechten voor hun eigen tirannieke staatsvorm.
Politieke oplossingen komen in dat deel van de wereld niet voor. Oplossingen worden via geweld afgedwongen. Een vreedzame overdracht van macht via verkiezingen is alleen mogelijk in functionerende burgerlijke samenlevingen waarin staatsorganen de continuïteit van de samenleving waarborgen. Alleen binnen zo’n model kan de ene groep politici de andere groep politici aflossen zonder dat er bloed vloeit.
Van Marokko tot aan Pakistan heeft zich geen burgerlijke samenleving kunnen ontwikkelen. In al die landen, onderling sterk verschillend, wordt de staatsmacht uitgeoefend door een intense coalitie van legerleiders en politici. Zodra het leger terugtreedt uit de politieke arena, vloeit er bloed en ruiken fundam
Corruptie
Maar wanneer de scheiding der staatsmachten volledig afwezig is, corruptie een vast onderdeel van het bestaan is en mensen zich primair definiëren op basis van hun etnische of tribale identiteiten, kan geen burgerzin ontstaan. De enige vorm waarin de staat kan functioneren is de dictatuurentalisten – waarvan er tientallen variëteiten bestaan – hun kans.
Het bittere bij dit alles is, dat vaak de legerleiders tot de meest vooruitstrevende figuren in hun samenlevingen moeten worden gerekend. Zonder hun aanwezigheid nemen middeleeuwse fundamentalisten de macht over. Zie wat er momenteel in Irak gebeurt: dagelijks blazen terroristische zelfmoordenaars onschuldigen massaal op.
Syrië is een recent verschijnsel, uitgevonden door Britse en Franse koloniale machten. Er heeft nooit een onafhankelijk land Syrië bestaan. Libanon heeft evenmin ooit bestaan, net zo min als Jordanië of Saoedi-Arabië of het huidige Irak of Palestina.
Grenzen
De grenzen zijn door Europese ambtenaren op een kaart getrokken zonder dat zij zich veel rekenschap gaven van de lokale ressentimenten. De Britten gaven de landen die zij tot hun invloedssfeer rekenden koningen, de Fransen creëerden republieken. De puinhopen duren voort tot vandaag.
De religieuze component van het conflict in Syrië wordt nog eens aangescherpt door etnische verschillen. De Arabische Alawieten worden, vanwege hun eigenaardige religieuze gewoonten en ideeen, door de soennieten (die de grote meerderheid van alle moslims vormen) als ketters beschouwd.
De samenwerking tussen de Alawieten en het niet Arabische sjiitische Iran maakt de haat nog feller. De Libanese Hizbollah, ofwel de Partij van God, wordt net zozeer gehaat door de soennieten: dit zijn Arabische sjiieten, ofwel verraders van de Arabische identiteit. En dan heb je ook nog eens de Koerden, die het meest vervolgde volk zijn. Volgt u het nog?
Waarover kan in Syrië gesproken worden? Het enige wat helpt is de opdeling van Syrië in verschillende staten op basis van religie en etniciteit, zoals het voormalige Joegoslavië na een gruwelijke burgeroorlog werd opgedeeld in kleine staten (een burgeroorlog die – vergeet dit niet - het late gevolg was van de religieuze en etnische haat die ontstaan was onder de Ottomaanse bezetting van de Balkan).
Ondergang
Alle fundamentalisten zoeken sinds de ondergang van het Ottomaanse Rijk na de Eerste Wereldoorlog de stichting van een nieuwe religieuze tirannie die alle etnische en tribale verschillen kan overstijgen en de onderlinge verschillen kan wegnemen door het primaat van de koran en de sjaria.
Zo konden de Ottomanen vele eeuwen regeren over een wereldrijk – in onze tijd is dat een illusie. Maar dat weerhoudt vele jonge moslims er niet van hun leven voor die illusie te geven.
Een variant van het concept van het Kalifaat werkt wel op kleine schaal in de huidige Arabische koninkrijken, waar de koningshuizen claimen direct of indirect af te stammen van de profeet, en daarmee hebben zij legitimiteit in de ogen van de gelovigen, en bijna iedereen is een gelovige.
Waarom lukt het de Arabische (en andere islamitische) landen niet aan het avontuur van de menselijke vooruitgang deel te nemen?
In Zwitserland kan ook deze vraag niet worden gesteld. In de islam heersen ideeën en waarden die die deelname verstoren, en alleen een islamitische reformatie kan ervoor zorgen dat moslims zich openen voor moderne concepten zoals gelijkwaardigheid van de geslachten, individualisme, vrijheid van meningsuiting, de aanvaarding van blasfemie en afvalligheid, enzovoorts.
Moslims zijn net zo intelligent of dom als niet-moslims, maar zij komen nauwelijks voor, tenzij zij in het westen leven, op de lijsten van patentaanvragers, Nobelprijswinnaars, belangrijke wetenschappers.
Uitzondering
De enige uitzondering in die Arabische oceaan van achterlijkheid en achterhaalde waarden en normen is het piepkleine staatje Israël. Grootte: de helft van Nederland. Inwoners: de helft van Nederland. Dat wordt geboycot ook al zijn de Israëlische Arabieren de meest vrije Arabieren die er zijn.
Ja, zij ondergaan helaas te vaak vormen van achterstelling, maar zij nemen deel aan de vooruitgang, zitten in het parlement en het Hooggerechtshof, zijn artsen en leraren en kunstenaars. Dus wordt Israël geboycot. Het weergaloze succes van het landje is een doorn in het oog van de fundamentalisten en de politiek-correcten, die elke discussie over de schadelijke consequenties van cultuur en religie smoren.
Zij dromen van een vrij Palestina, dat niet anders dan een nieuwe Arabische turbulente tirannie kan zijn - er zijn geen voorbeelden van een vreedzame Arabische samenleving met vrije burgers.
Maar gelukkig koken de hotelchefs in Zwitserland op hoog niveau. De diplomaten logeren in uitstekende suites. Topmatrassen. De leren achterbanken in de limousines zitten comfortabel. Waar het echt over moet gaan, kan niet besproken worden!
Bron: Roeland
*
PERSOONLIJKE BE717NADERING
We schrijven Londen, 1917. Lord Balfour, de Engelse Prime Minister, gebruik makend van de sterke positie van het Britse Commonwealth, regelt op zijn eentje zo goed mogelijk de ruïnes van het verslagen Ottomaanse Wereldrijk. Het is de tijd van de veridealiseerde Arabier, van Laurence of Arabia, die het Westen in de ban houdt. Het is de tijd van Old Shatterhand en Winnetou, die Jules Verne opvolgen in onze bibliotheken. Alle andere Grote Mogendheden zijn ofwel te zwak, ofwel teveel in de oorlog verwikkeld, ofwel teveel geplaagd door het opkomend Bolsjewisme. Met vooruitziende blik geeft het Engelse Parlement aan het opkomend Judaïsme een stuk van de verarmde, uitgehongerde en totaal onderkomen mandaatgebieden, waaronder een stuk woestijn aan de Jordan die sinds de Bijbelse Tijd bewoond en gecultiveerd werd door de Joden. Toen zij daar in het begin van onze tijdrekening door de Romeinen werden verjaagd, was dat ‘een land van melk en honing’. Na vele honderdan jaren bewoond te zijn geweest door Moslims, dis dat land zo leeg en versleten als een afgedankte schoen. Al vlug wordt dat enorme ‘mandaatgebied’ onder druk van de Arabische wereld, tot minder dan één 40ste teruggebracht. Maar de bevolking groeit, en van overal uit de ‘Diaspora’ trekt het Joodse volk stilaan terug naar het Nieuwe Vaderland, het Land der Voorvaderen. Ze komen ut de ‘diapora’ van over heel de wereld, vooral zij die de Holocaust overleefd hebben, en daar geleerd hebben wat ‘stuggle for life’ betekent. Ondertussen is het piepkleine Israël welvarend geworden, en laat( het zich niet meer intimideren door hun ijverzuchtige buren, de Moslims, die jaloers om zoveel welstand, de Joodse Staat willen vernietigen, nadat ze eventjes voor de gezelligheid de bewoners ‘over de kling hebben gejaagd’, hun favoriete bezigheid.
En de Engelse Commonwealth, de aanstichter van die kunstmatige situatie? Well! Ladies and Gentlemen, she is gone with the wind, die is er niet meer. Meer nog, Londen zelf zucht zo goed als 100% onder de bemoeizucht der uitgezwermde Moslims….
JaJa, Lord Balfour heeft het zo goed gedacht, in 1917, niet wetend, dat 100 jaar later Great Britain niet eens meer roelt over the waves, zelfs niet meer over de wives. Want die lopen in Londen nu rond, van kop tot teen gehuld in tentzeilen met alleen een kijkspeeltje voor de ogen. Inch Allah en verder doet U er best het zwijgen toe, voor die aan het koppensnellen toe zijn…
Geschreven door AABEE via Digitalia
*
*
|
