*

Donderdag 27 maart

Zon 6u30-19u07

H Rupert van Salzburg

Op Sint-Rupert een helder hemelrond, dit mooi weer verkond

* 

*

In het Zadel

Een goede geest, U kent hem wel, waaide mij onderstaand artikel toe, als om te zeggen, dat we hier op dit blogske inderdaad met President Poetin op het juiste spoor zitten. Versta me niet verkeerd. Ik bedoel niet dat President Poetin, gelukkig voor hem, op dezelfde golflengte zit als ondergetekende, maar dat een deftig Nederlands dagblad zonder voorafgaande afspraak, hetzelfde schrijft als ondergetekende, die weigert mee te heulen met de wolven in het bos.

Zeker, De Rus is geen heilige, dat weet ik zeker. Zo zeker als ik weet wie in heel het verhaal de duivel is.

*

POSITIEF OVER POETIN

Onze neiging tot vereenvoudiging van complexe situaties kan misleidend werken. Tussen zwart en wit vergeten we de grijze tinten, en tussen goed en fout zit dan niets dan een ondefinieerbaar moeras. Ik ben geen uitzondering daarin. Althans als het om de eerste opwellingen gaat, die door oprechte emoties worden veroorzaakt.

De elite hult Poetin in de lompen van het monster maar de vox populi volgt niet.

Als er op de barricades tachtig doden vallen door politiegeweld, kan ik moeilijk de kant van commando's van de Oekraïense Berkoet-eenheid kiezen. En ik sta ook achter de jonge vrouw op de Krim wier Oekraïense vlag door een pro-Russische voorbijganger van de schouders wordt gerukt. Maar misschien behoor ik tot de voorgeprogrammeerde elites die altijd democratie boven machts- of geopolitiek verkiezen en status quo boven annexatie. Want als je de moeite neemt om je vinger aan de pols van de samenleving te leggen, merk je dat de sympathie niet altijd op de te verwachten plek is te vinden.

Intellectuele revolte

Afgelopen weekeinde vroeg het Franse dagblad Le Figaro zich af hoe het kwam dat zoveel van zijn lezers, maar ook die van andere nieuwssites, zo positief waren in hun commentaar over Poetin. Een deskundige antwoordde: ‘Veel mensen gehoorzamen de media niet meer die het Rusland van Poetin in het kamp van het kwaad hebben ingedeeld. Het is een intellectuele revolte die uit de diepte komt, en heersende ideologische ordening en voorgeschreven gedachte verwerpt’.

Dit verschijnsel meen ik ook in Nederland te ontwaren. Willen sterven voor Kiev, daar zul je niemand op betrappen. Maar zelfs naar enige solidariteit met het bedreigde land kun je lang zoeken.

Volgens peiler Maurice de Hond is 59 procent van de Nederlanders tegen het verschaffen van leningen aan Oekraïne en 65 procent tegen het toetreden van dat land tot de EU.

Zelfs voor een boycot van Rusland door de Europese Unie is geen meerderheid te vinden. En als Stand.nl de stelling ‘Europa treedt te laf op tegen Poetin’ aan zijn luisteraars voorlegt, is 55 procent het daar niet mee eens.

Proosten met Max en Alex

Collega Bas Heijne kon afgelopen weekeinde in NRC Handelsblad fulmineren tegen ‘de koning en koningin der Nederlanden die een glas bier heffen met een nietsontziende dictator in Sotsji’, maar het werkt niet. Niet alleen omdat de ‘niets-ontziende dictator’ nog geen schot op de Krim heeft gelost, maar ook omdat Nederlanders in hem geen personificatie van het kwaad zien. Ze vinden het proosten met Max en Alex best tof, evenals het kusje op de wang van Ireen.

De elite hult Poetin in de lompen van het monster maar de vox populi volgt niet. Mensen weten dat de Krim Russisch was tot het, na een met alcoholica besprenkeld maal, door het Kremlin aan Oekraïne werd geschonken. Het morele oordeel van EU-leiders over Poetin komt op een slecht moment. West-Europeanen zijn uiterst negatief over hun EU-bestuurders en zullen hen binnenkort electoraal afstraffen.

Vele Nederlanders kijken met een mengeling van fascinatie en bewondering naar de slimme schaker Poetin. Zij moeten het doen zonder een sterke man, maar met een Angela Merkel.

***

Onze dank aan Sylvain Ephimenco en de krant Trouw voor hun toelating tot overname van deze column.

http://www.trouw.nl/tr/nl/4324/nieuws/index.dhtml

***

De teugels strak aantrekken

Via de link hierboven bent U zò binnen bij TROUW. Vrij binnen en zo weer vrij buiten. Wat U in het uitstalraam niet ziet, vraag het binnen! Maar naar mijn bescheiden mening, zult U daar na een paar dagen, niet meer weg te slaan zijn.

The American Dream is met het bezoek van de Zwarte Ongelukskater tijdelijk weer een beetje opgeblonken. Zonder dat er fundamenteel iets ten goede veranderd is. We gaan zelfs tegen een zacht prijsje bij hem onze pietrol en gas kunnen kopen. Hoera, want Poetin is weer een beetje meer in ’t zak gezet!

De ontnuchtering dringt nog niet door: Europa is bevorderd tot de meest vooruit geschoven aanvalspost van Amerika. Het is nu zelfs uitdrukkelijk gemandateerd om miljarden steun van eigen geld aan Oekraïne te mogen geven, terwijl de vrijhandelsverdragen zijn ondertekend, dat hier per dag scheepsladingen diepvries vlees en andere landbouwproducten zullen aangevoerd mogen worden aan dumpingprijzen… Dat onze al zo zwaar getroffen landbouwsector zulks niet zal overleven: wie maalt daar om? Dat de aangevoerde kippenbilletjes vol rommel steken, wie maalt daar om? Dat zelfs onze hobby-boeren hun eigen producten wegens niet genoeg dure overheids-controles, niet meer mogen gebruiken: wie maalt daar om? Wat voortaan op tafel komt, draagt Stars and Stripes en staat dus boven elke verdenking.

Enfin, ‘brave little Belgium’ ronkte als een kattekitten omdat het zich heeft mogen aanvlijen tegen de pels van Grote Broer. De Paus integendeel, was zo te zien, niet bijster opgezet die boomlange komediant te moeten ontvangen. Somtijds is niets zeggen veel welsprekender dan urenlange speeches. Franciscus zal de rekening nog wel gepresenteerd krijgen!

Geschreven door AABEE via Digitalia

*

*