***

Zaterdag 25 oktober

Zon 8u22-18u31

H Krispijn en Krispiniaan, patroons van de schoenmakers en leerbewerkers

Met Sint-Krispijn moeten de wevers van de straat af zijn

*

*

Hij haat de Vlaamse slaven…..

.

Maar ook nu spreekt deze man niet met gespleten tong….

*

INLEIDING

Eerste onderwerp. Over Flup Moustache, die ouwe snoeper uit St Jans Molenbeek, kan je veel kwaad vertellen, eigenlijk nooit genoeg, maar je kan niet zeggen dat hij stommer is dan het achtereind van een ezel.

De man, alhoewel fin de carrière, heeft eigenlijk al lang gesnopen, dat heel die collaboratie-hik, een keiharde boemerang dreigt te worden, die de Francofonie zwaar tegen de eigen stomme kop zal slaan. Vandaar zijn voorstel (zie ‘Middenstuk’ hieronder) om maar rap over iets anders te beginnen klappen… Want de man weet instinctmatig wanneer de strijd dreigt in zijn nadeel uit te draaien. Lowie Kattorze, die van de gedraaide hondenpootjes, had dat ook. L’État c’est moi, zei dien en in ‘t Molenbeeks luidt dat; ‘De PSn c’est moi’. Tante Mitrailette heeft dat nu juist niet. Not at all, voor wie over deze Algerijnse liever een woordje Amerikaans leest. Amerikaans is enslotte de taal van de uiteindelijke beslissers. Op die manier ker er zelfs gezegd worden, dat Fluppe Moureaux ‘His Masters Voice’ is….

Wedden dat heel de PS en de Elite van Coburg-land spoedig zullen volgen?! Want niet allee, was de collaboratie een algemeen erkend verschijnsel overal waar de zegevierende Duitse legers (tot na Stalingrad, 1942) hun gezicht lieten zien, in Coburg-land trekt de Vlaamse collaboratie vooral de aandacht op de jarenlange onderdrukking van de Vlaamse meerderheid door een autoritaire Francofone minderheid. Wat hun eigen opgedrongen ‘Vaderland’ hen weigerede zonder maat of getal, zochten ze dan maar bij de Duitsers…. U weet wel, de situatie die jaren later zo spitsvondig door de Tsjeven werd/wordt omschreven als een ‘geleide democratie’. Het woord is van de Tsjeef Wilfried Martens

Door het sterker wordende Vlaamse bewustzijn, dat in hoofdzaak de sporen gekregen heeft door de keikoppen van het Vlaams Belang, zakt de Socialistische Franstalige hegemonie zeer vlug weg tussen de bladzijden van de Geschiedenis. Mede door de vrije val van de invloed uit ‘Parijs’, vermindert de druk van het imperialistische grijpgrage Frankrijk, al klemt die zich nog altijd wanhopig vast aan de twee met list en bedrog gestolen Vlaamse rijkdommen, de kapitaal- en energiemarkt.

Moureaux ziet de bui al hangen en waarschuwt op zijn manier en zelfs een beetje naast de kwestie, voor het gevaar dat de Rode Belgicisten straks tot schande zullen gezet worden voor de hele wereld, als de koloniale heersers die hun eigen landgenoten meer dan 185 jaar hebben uitgemolken, verdrukt en vernederd.

Komaan, zegt hij, laten we over dat alles de spons vegen, om zeker te zijn nog in lengte van jaren die jaarlijkse transfers ten bedrage van 16 à 18 miljard van Vlaanderen naar WalloBrux te kunnen blijven binnenrijven. Wij verachten de Vlaamse slavenlijven, maar niet hun zweet….

MIDDENSTUK

Onder voorname dankzegging

overgenomen door Digitalia bij

http://www.demorgen.be/binnenland/ps-er-philippe-moureaux-voorstander-van-amnestie-voor-collaborateurs-a2099032/

*

Moureaux over collaboratie: ‘We moeten de pagina omdraaien’

*

Voormalig minister en historicus Philippe Moureaux (PS) beschouwt amnestie voor collaborateurs niet als een taboe. De Brusselse politicus heeft zich nooit in het openbaar over de materie uitgesproken, maar gaat in een interview met het Franstalige Magazine Le Vif tegen de stroom in.

PS-coryfee Philippe Moureaux trok zich vijf maanden geleden terug uit de actieve politiek, maar vond het nu toch nodig om zijn opinie publiekelijk uit te drukken. Moureaux betreurt dat de Belgische samenleving de grootste moeite heeft om de collaboratie en haar naweeën te verwerken.

Moureaux kan er niet bij dat er vandaag nog mensen zijn, die diegenen volgen die het gedachtengoed - ‘en de verfoeilijke ideeën die geleid hebben tot de catastrofe zoals we ze nu kennen’ - van destijds blijven prediken. De voormalige minister benadrukt stellig dat dergelijke ideeën streng veroordeeld moeten worden. Wel heeft Moureaux het er moeilijk mee dat men steeds opnieuw het proces van Vlaanderen, dat gedeeltelijk als een middelpunt voor de collaboratie gold, wil voeren.

Volgens Moureaux moeten we ons niet concentreren op een verouderde gedachtengang, dan wel op de erfenis die mensen vandaag nog steeds beïnvloedt. Volgens Moureaux werden in het verleden meermaals op een beschamende manier allerlei vormen van amnestie verleend.

De ex-minister steekt daarbij ook de hand in eigen boezem. Als voormalig minister van Justitie heeft hij zelf een aantal van die dossiers afgehandeld, in stilte. Aan zijn toenmalig personeel gaf hij de opdracht geen ruchtbaarheid te geven aan die amnestiedossiers. Moureaux geeft toe dat hij destijds niet de nodige moed bezat om stelling te nemen rond de collaboratie. ‘Dat was ongehoord in die tijd’, zegt de Brusselse Franstalige politicus die erop wijst dat het nog steeds gevoelig ligt.

Mouriaux pleit dan ook voor een vorm van algemene amnestie voor collaborateurs. ‘Wangedrag kan men niet eeuwig blijven vervolgen, behalve als het gaat over een aantal uitzonderlijke gevallen.’ Moureaux denkt dan bijvoorbeeld aan mensen die hebben meegeholpen aan de jodenvervolging. ‘Misschien moeten we opteren voor een ander woord dan amnestie, om emotionele uitbraken bij de bevolking te vermijden.’

Moureaux is in elk geval de mening toegedaan dat er proactiever met het collaboratieverleden moet omgesprongen worden dan men tot nog toe gedaan heeft. Volgens de ex-minister wordt het in elk geval tijd dat we die pagina omdraaien.

UITLEIDING

Tweede onderwerp. Over Koning Nobel, al meer dan 1.000 jaar de Zwart-Gele klauwende Leeuw, symbool van de wieg tot het graf van de strijdvaardige Vlaming.

Tot voor kort vond U hem bovenaan elk stukje dat hier verscheen. Die Zwarte Leeuw op Gouden Veld was zowat het ‘Perpetuum Mobile’ van al mijn denken en mijn wensen. De zaken waarvoor die stond/staat werden mij, oorlogswees, met de paplepel woordeloos ingegeven, niet door woorden, maar door daden.

En toen kwam, jaren later de NV-Â, de nieuwe Volks Unie, tweede verbeterde druk. Die mensen werd toegestaan dat ze de macht en de stemmen grepen. Want ze waren bekwame strategen. En toen werd er op zekere dag gewoon verordend als bij ‘Fïührerbefehl’ dat de Vlaamse Beweging eigenlijk uitgediend had. Onder hun kundige leiding waren van de ene dag op de andere alle Vlaamse verzuchtingen ingewilligd en nu zouden we, met de Regering van Blauwe Michel, eens meemaken dat zij de Coburg-vestingen van de kelder tot de zolder zouden innemen en bemannen. De Vlaamse Leeuw werd gekooid, verboden en met driekleuren omhangen in afzondering geplaatst. De strijdliederen werden taboe verklaard, en beledigend voor de andere landgenoten, oude en vooral nieuwe. Wij moesten de oven in, om herbakken te worden tot Nieuwe Oude Belgen….

Vandaar dat ook hier deze Leeuw opgeborgen blijft tot er betere tijden komen. Hier verschijnt aldus al enkele dagen de enige Leeuw die staat voor Vlaamse Vrijheid en baas zijn in eigen land. Deze afbeelding moet de mensen die hier op bezoek komen, hoop en moed tonen om nooit op te geven.

Het Vlaams Belang staat als enige politieke frmatie met toch nog altijd meer dan 250.000 leden, rechtlijnig en kordaat achter de twee voornaamste punten van haar programma: onafhankelijkheid en grenzen dicht. Alleen het Vlaams Belang doet dat, en zij doen het heel alleen.

Het ‘Baas zijn in eigen land’ stopt dan ook aan de grenzen, want wij betonen hetzelfde respect voor andere volkeren, zoals wij dat eisen voor onszelf. Wij ijveren graag voor een eerlijke ‘Volkerenbond’, maar wensen onze eigen boontjes zelf te doppen. Wij willen, net als in 1302, geen vreemden als meesters in ’t land!

Vlaanderen moet van niemand lessen krijgen inzake hulp aan ‘ontwikkelingslanden’. Jarenlang hebben Vlaamse Paters en Zusters gratis de zwartjes de Beschaving gaan bijbrengen. Toen ze verjaagd werden, hervielen al die landen in hun vroegere primitiviteit en kon het oerwoud binnen het jaar zijn rechten heroveren. Nu hebben we voor onszelf, dank zij ‘de vooruitgang’ en ‘progressief’ als we zijn geworden, zelfs geen missionarissen meer voor onszelf….

Het kan nog jaren duren, voor Vlaanderen terug staat, waar het vòòr de Islamisering stond. Er is dus werk aan de winkel…

Heraldische Vaststelling. De kop van onze Vlaamse Leeuw, het Beest van het Vlaams Belang, is, zoals U ziet, ook naar LINKS gericht. De rest van hem laat ik aan Uw verbeelding over.

Zo loopt Onderwerp N° Uno woordeloos over in Onderwerp N° Due. Van de paniekerende Moureaux naar het zegevierende Vlaams Belang. Het libretto van de Toekomst. Met een welsprekende zwaai gaan we dus voorbij aan de BDWërs, die, eenmaal gevangen in het Coburg-net, binnen zeer afzienbare tijd hun ware aard zullen laten zien. Lang zal het niet meer duren, voor ze overal met tricolore lintjes rond hun buik, zullen staan roepen ‘Leve België’.

Mijn hart bloedt, maar het moest eens kunnen gezegd worden. Zodra de gelederen weer aangegroeid zullen zijn, zal alleen het Vlaams Belang het doen, en ze zullen het heel alleen doen. Hier staan we. We kunnen niet anders!

*

Op een eeuwig zwijgen en nergens en door niemand verder te vertellen.

(Get) Digitalia

*

EINDE

*