*

Donderdag 4 december

Zon 8u26-16u39

H Barbara, patr. v/d brandweer, schutters en mijnwerkers

Als Sint-Barbara wil, staat de vriezeman stil

*

*

Sommige beelden zeggen meer

.

Dan de meeste woorden…

*

INLEIDING

Als de beste vriend van maar liefst drie inwonende Duitse Herders (7 jaarn dus goed volwassen), drie broers zijn, en van dezelfde moeder en vader, is deze cartoon voor mij de meest duidelijke uitleg aangaande het Sjeikendom. ‘Il tremende’ zegt de ene, en ‘il gigante’ zegt de andere tegen onze Nero. Als U het wantrouwen van dat beest heeft opgewekt (wat niet aangeraden wordt) houdt U zich maar liefst heel stil. Gewoonlijk ligt zijn muil in de richting langs waar ‘het gevaar’ zou kunnen komen, en als hij al veinst te slapen, dan ziet U aan zijn gespitste oren dat hij U maar wat wijsmaakt.

Net als de beesten van Islamitische Staat, is zijn instinct voldoende om aan te vallen. Ook bij Duitse Herders hoeven er geen bevelen te worden gegeven.

Maar beter dan bij de IS-beulen, zijn die 3 beesten beter dan schoothondjes voor wie dat ze vertrouwen. Integendeel, hun vriendschap, zelfs voor wildvreemden, gaat zo ver, dat het meteen een contract is, om U te beschermen zelfs ten koste van hun leven….

Enfin, ik wilde alleen maar aantonen dat er zelfs in de dierenwereld plaats is voor openhartigheid. En dat, beste vrienden, is iets wat nog altijd zwaar ontbreekt in de Noord Atlantisch Verdrag Organisatie.

Er is, nog niet zo heel lang geleden, een tijd geweest, dat we Perzië kregen voorgeschoteld als een monument van een Westers sprookjesland. Daar stond ee Gentleman Sjah als een filmster aan het hoofd, en de boekskes stonden regelmatig vol met verhalen over Farah Diba, zijn beeldschone vrouw. Tot men in Parijs een getormenteerde Islam-fanaat ineens de vrije teugel gaf, om dat land te gaan besturen. Een paar dagen later waren alle vrouwen op straat weer gesluierd, en werden alle andere bewezen waarheden buiten de uit de duim gezogen ‘wijsheden’ van een woestijnrover van 1400 jaar geleden, de Islam dus, streng verboden. Waarna het land, met medeneming van heel het Midden Oosten, de Weg der Verdwazing opging. Later werd de ene Komeini vervangen door een andere halfgod, maar het feest verbeterde niet…

Och, leest U hieronder maar verder over de fameuze Barck Houssein Obama, de Zwarte Ongelukskater uit Amerika. Onder zijn kundige leiding komen uit dat meest vooruitstrevende land ter wereld, alleen nog negroïde hersenspinsels. Zodat er bijna mag besloten worden, dat de USA thans (na Maarten Luther King?) de tol betaalt voor de eeuwenlange Zwarte of Latino-slavenhandel. Net zoals het antieke Rome in vorige eeuwen ten gronde verslagen werd door zijn eigen slavenleger…

Dit neergeschreven zijnde, biedt ondergetekende zijn welgemeende excuses aan, aan alle niet-blanke medemensen, die getuigen van enige menselijke waardigheid.

Onder deze beledigende negatieve negroïde inspiratie, is de ster van een Hawaïaanse potzenmaker spijtig genoeg snel naar de top gestegen. Wij worden voortdurend om de oren geslagen, dat die ‘de machtigste man van de wereld’ zou zijn… Iets waarnaar hij zich dapper gedraagt, al gaat het hem niet zo goed af, voortgaande op zijn werken. Ja, want aan uitleg is er geen gebrek.

Hierna volgt een lang opstel, waar de blanke panda-boer Jimmy Carter ten tonele wordt gevoerd. Die zou de wereld Islam hebben mogelijk gemaakt…

Op gevaar af van weer eens voor ‘Islamofoob’ te worden versleten, verwijs ik alleen naar de cartoon hier bovenaan. Ik heb helemaal niets tegen een vastende en biddende Islammer, voor zover hij/zij maar geen gevaar vormt voor ons eigen bestaan, en vooral voor zover hij zijn ambities beperkt tot zijn eigen achterlijke Moslm-landen. Een Muzelgriezel is even ongevaarlijk als een cobra in haar eigen biotoop.

MIDDENSTUK

Onder voorname dankzegging

overgenomen door Digitalia bij

http://ejbron.wordpress.com/

*

Barack Obama's beleid in het Midden-Oosten is een puinhoop

*

Iran ziet in de Amerikaanse aandacht een bevestiging van de regionale superioriteit

Wat stond er in de brieven die de Amerikaanse president schreef aan de geestelijk leider van Iran? De buitenlandse politiek van Obama bestaat uit het opschuiven van deadlines en het creëren van misstanden.

De Amerikaanse president Barack Obama schrijft graag brieven aan de Iraanse leider ayatollah Sayed Ali Khamenei. De brieven worden door een Golfstaat, waarschijnlijk Oman, aan Khamenei overhandigd.

Wanneer een sjeik, een emir of een sultan uit een Golfstaat naar Teheran reist, weten we zeker dat hij een mondelinge of schriftelijke boodschap van het Witte Huis moet overbrengen. Het zijn de moderne postduiven van het Midden-Oosten.

Deadlines

De postduif van president Obama bezorgde in november dit jaar een brief bestemd voor Khamenei in Teheran. Dat was kort voor het einde van de deadline bij de nucleaire onderhandelingen tussen Iran, Amerika, Rusland, Duitsland, Frankrijk, Groot-Brittannië en de Europese Unie.

De inhoud van de brief is voor ons onbekend, maar iedereen kan raden waarover het ging: het nucleaire project van Iran. De vorige deadline werd niet gehaald. Toch waren de Verenigde Staten bereid het te verlengen. Ook de volgende deadline werd niet gehaald, waarop opnieuw werd verlengd.

De buitenlandse politiek van Obama bestaat uit verlenging van misstanden.

Veroordeeld

Dit was Obama's vierde brief aan Khamenei. De eerste dateert uit mei 2009, toen een hevige strijd woedde tussen president Mahmoud Ahmadinedjad en oppositieleider Mir-Hussein Mousavi. Daarna gingen miljoenen Iraniërs de straat op tegen het regime van Khamenei. Ze keerden zich tegen diens beleid - zowel het binnenlandse als het buitenlandse.

Volgens Elsevier

Robbert de Witt: Verzoening uit Teheran? Voorlopig is alleen de toon anders

De vreedzame demonstraties veranderden in een bloedbad toen Khamenei zijn troepen op de demonstranten afstuurde. Er vielen tientallen doden en gewonden. Duizenden werden gearresteerd en honderden onschuldige burgers werden berecht en veroordeeld.

Bloedige zomer

Tijdens deze bloedige zomer schreef Obama een vriendschappelijke brief aan Khamenei. Dat was brief nummer twee.

Aanvankelijk was Obama niet bereid om zelfs maar een serieuze uitspraak te doen over de demonstranten. Uiteindelijk werd hij onder druk van de media gedwongen om het Iraanse regime te veroordelen.

Daarop reageerde Khamenei met een zeer authentiek argument: Amerika is niet te vertrouwen omdat de Amerikaanse president ons eerst een vriendelijke brief schrijft, en ons kort daarna aanvalt vanwege de onderdrukking van de pro-westerse demonstraties.

Grote Duivel

Khamenei heeft gelijk: de Amerikaanse president voert geen consistent beleid. Amerika - en niet Iran - is in de war. Onder alle omstandigheden beschouwt Khamenei de Verenigde Staten als de Grote Duivel, als vijand nummer-1.

Dus ook in augustus 2009, terwijl in de Iraanse steden nog steeds werd gedemonstreerd tegen het regime, schreef Obama hem een vriendelijke brief. Toen dit bekend werd, riepen de demonstranten: 'Obama, ben je met ons of met hen?' Met 'hen' werd het regime bedoeld. Deze brief werd kort na de inauguratie van Ahmadinedjad geschreven. Deze antisemitische president vond de Holocaust een sprookje.

Supermacht

De derde brief van Obama werd in de winter van 2011 aan Khamenei geschreven. Obama's postduiven hadden het druk.

Een redacteur van Elsevier vroeg mij wat Khamenei doet met die brieven van Obama. De grote leider van Iran leest die met veel genoegen. Obama's brieven bevestigen zijn analyse dat zijn regime de regionale supermacht is.

Bovendien versterken deze brieven bij Khamenei het gevoel van religieuze superioriteit en dit is het werk van Allah, denkt Khamenei. Dit bijgeloof is levensgevaarlijk. Het kan immers leiden tot zelfoverschatting en ongelukken. Ook Khamenei archiveert zijn brieven.

Onzichtbaar

Indertijd was 'Chamberlain' de bijnaam van Obama bij de actieve delen van het Iraanse verzet. De Iraanse leider Khamenei heeft, voor zover wij weten, geen brief aan de Amerikaanse president geschreven. Obama praat dus met lucht, en schrijft aan een onzichtbare figuur die hem via anderen van een antwoord voorziet.

De antwoorden van Khamenei worden meestal via Ali Akbar Valayti, oud-minister van Buitenlandse Zaken van Iran en een goede vriend en adviseur van Khamenei, aan de Amerikaanse diplomaten doorgegeven. Dat is het, meer is er niet.

Unilateraal

Er bestaan geen schriftelijke antwoorden van de zijde van Khamenei, omdat deze brieven unilateraal worden geschreven. Ze zijn unilateraal, want Khamenei heeft zich nooit bereid verklaard om rechtstreeks in gesprek te treden met Amerika. De Amerikaanse president ontvangt op twee manieren de antwoorden van Khamenei: via zijn vertegenwoordiger en rechtstreeks via zijn openbare toespraken.

De Verenigde Staten hebben geen Iran-beleid. Weer is de deadline voor een akkoord over het nucleaire project van Iran niet gehaald en Amerika heeft wederom ingestemd met de verlenging ervan.

Olieprijzen

Tegelijkertijd heeft Iran 700 miljoen dollar van zijn bevroren geld teruggekregen, terwijl het land per dag door de dalende olieprijzen naar schatting 20 miljoen dollar verliest. Het tekort in de begroting van het regime zal in 2015 verder oplopen.

Ondanks deze zwakke positie geeft president Obama Khamenei de mogelijkheid om door te gaan met mensenrechtenschendingen, en met het steunen van terrorisme in het Midden-Oosten. Van president Obama mag de islamitische staat van Khamenei in de lucht en op de grond vechten tegen IS.

Puinhopen

President Obama treedt in de voetsporen van Jimmy Carter, president van Amerika van 1977 tot 1981. Carter voerde een tegenstrijdig beleid tijdens de Iraanse revolutie. Hij mag als de vroedvrouw van de islamitische revolutie worden beschouwd.

Opnieuw zijn we getuige van een tegenstrijdig beleid in relatie tot Iran: Assad moet van Obama weg, maar Assads steunpilaar, namelijk Khamenei, mag de vijanden van Assad bestrijden.

Obama's puinhopen reiken verder dan de grenzeN;

*

UITLEIDING

Hier heeft U dat al dikwijls kunnen lezen: Amerika is een onzekere partner in Navo verband. Als niet-historicus is het voor mij onmogelijk om achterhalen, hoe lang dat al zo is, maar ik heb de indruk dat we moeten teruggaan tot Generaal Eisenhower. Wie Kennedy zegt, zegt Marilyn Monroe, en voor Bill Clinton duikt steeds weer de kledij vol sperma op van een zekere Monica Lerwinsky.

Van Marcus Antonius en Cleopatra vinden we wel schitterende verfilmingen terug, die speelden het spel tenminste eerlijk. De Amerikaanse cowboys, blank of zwart, zijn voor geen haar te vertrouwen. Ze zien het dan ook veel groter. De Romeinen bezaten maar een stukske van de wereld… Amerika denkt zich de pretentie te mogen veroorloven dat ze de hele’ wereld beheersen.

Maar dat wisten we al, sedert die in volle oorlogstijd (1916-1917) de hongerende Europeanen aan de tutterfles hielpen. Zelfs onze Olio di Poepo speculeert nog daarop, als hij spreekt over zijn zoveelste ‘Marcshall Plan’….

Net als de Britten, is het nu de beurt voor deleuze: ’Amercia rules the wives’…

*

Op een eeuwig zwijgen en nergens en door niemand verder te vertellen.

(Get) Digitalia

.

*

EINDE

*