*

*

Barbara, zoals het past voor een Dame van stand, aan de rechterhand van de moderator

*

INLEIDING / GROTE SPRONG VOORWAARTS

*

Dit stukje gaat over de gestage opgang van het Vlaams Belang, de partij die in alles het belang van de Vlaamse mens vooropstelt. En juist daarvoor door alle Belgicisten van oud, zeer oud en zelfs voorbij gestreefd, in naam der democratie, achter prikkeldraad gesteld wordt. Onder het motto: jullie denken anders dan wij dus zijn jullie maar tweederangsburgers met wie wij niet eens willen praten.

Als afgevaardigde van de Partij, de Partij der Wegbereiders van de Vlaamse Onafhankelijkheid verkreeg ons Barbara van haar beul & uitsluiter de bekentenis, ‘dat die in deze Regering Michel I inderdaad… niet goed bezig zijn’.

Communautaire zwijgplicht staat gelijk met de omertà bij de Siciliaanse maffia : zwijgplicht of de dood. Criminele mede-schuldigheid aan alle soorten van misdadigheid, dàt heet ‘regeren’ in Coburgia.

Deze medeplichtigheid bestond en bestaat ook morgen en ook volgende jaren nog, vooral in het wegmoffelen van de leegroof van onze welstand, ten voordele van de Franscouillonse mee-eterij. Het ongevraagd aan tafel meeschuiven om er de vetste brokjes in te pikken. Officieel is dat geen diefstal, maar gaat het om … een doorschuif-operatie. Een soort transfer dus. Want in Coburgia is alles ‘pour les Flamands la même chose’. Bestolen worden heet ‘doorschuiven’ maar dan in ’t Fransoos: transfereer.

Gelieve wel te noteren, dat hierover niet mag gesproken worden. Het bestaat, zelfs in heel erge mate, maar het is ‘Staatsgeheim’. Meer zelfs, het is Staatsgeheim Numero Uno, want zonder transfers is er geen Coburgia, en zonder coburgia zijn er geen transfers.

Zo holt men van Staatswege de begrippen helemaal uit. Zich laten bestelen heet dan ‘solidair zijn’, terwijl dat aan de andere kant van de taal- en armoegrens en in vakbondstermen heet: het recht op werkloosheid. Iets in dezelfde zin, als de syndicaten bij de NMBS niet afgaan van de eis, dat de stokers moeten blijven op de elektrische treinen.

Erg. Zeer erg. Want, in tegenstelling tot de Wetten die ze zelf gemaakt hebben, begint datzelfde ‘Recht op Werkloosheid’ nu ook al bij ons in Vlaanderen. En dan nog wel bij de Vakbond zelf. Omdat er volk moet thuis gelaten worden, omdat er te weinig werklozen zijn, waaraan die de werklozensteun moeten uitbetalen. De Pakbond werkt daardoor met verlies. En dus sturen ze hun volk naar den dop. Moeten ze dus niet meer betalen, en, lekker meegenomen, het uitbetalen van hun dopgeld brengt op.

Er is echter een probleem, want ‘transfers’ op grond van solidariteit moeten we van de kant der Franscouillons niet verwachten. Vooral niet van de kant van Laurette Mitrailette, de Freule van Marokkaansen bloede. Zijde zot, ja? Zij gaat haar koninklijke maandwedde toch niet riskeren voor die vuile Flamins, daar waar nog zoveel kut-Marokkaantjes honger lijden.

Het ogenblik nadert dus van ‘Sauf qui peut’.

Wat meteen het ogenblik is waarop la Belgique Une et Indivisible, in stukken uiteen valt. Als ’t op is, is ’t eten gedaan.

*

Nu helemaal iets anders, om op hetzelfde terug te komen.

De Poet is, naar ’t schijnt, geland op KOS (Griekenland), wat niet zo heel ver uit de buurt is bij ons. Er hangt dus verandering in de lucht. In Italië hangt dezelfde lucht. Het Italië waarin de spoeling intussen ook zeer dun is geworden. Maar dat wordt in de Leugenpers zo stil mogelijk geworden.

Slechts één voorbeeld die in Vlaanderen misschien de ogen kan doen openen.

In de gewone keuken van de dagelijkse kost. Moeder de Vrouw in Vlaanderen koopt nu ook al in veel gevallen kippenvleugeltjes en andere losse onderdelen van de kip. Vroeger was dat het hele beest, liefst kant en klaar van het spit op de wekelijkse markt. La Mama Italiana is al een stap verder. Die koop nu de dezelfde toppen van kippenvleugeltjes die in Vlaanderen, als ’t goed gaat, gevoederd worden aan de kat of de hond. Die kookt ze hier af om de bouillon er van, gemengd onder de rijst, de bouillon of de tagliatelle, als ‘Brodo di Polo’ op tafel te brengen. Noch beentjes nog vleesjes terug te vinden op ieders bord, maar wel van heel ver, de smaak en dus de idee van kip is er.

Vroeger was er nog de smaakvolle ‘Ministrone’ (=soep) van de kip, soep met balletjes in tomatensaus, of heerlijk geurende bouillon van ’n soepbeen met veel bouilli.

Alles is viermaal zo duur geworden met de Lire, zij het dat de grootwarenhuizen toch nog altijd goede zaken doen. De meeste klanten echter vertrekken met half lege winkelwagentjes, voortgeduwd door Mama’s met neerhangende mondhoeken die jengelende snotapen met zich meetrekken.

De vaders die vroeger meeliepen om de kar te duwen? Die zijn nu ergens aan ‘t bijklussen om toch maar te proberen de eindjes aan elkaar te knopen.

De dag dat de slagschepen van de Poet in Genua (aan de Westkust) of Venetië (aan de Oostkust), de Italiaanse oorlogshavens zullen aanmeren, zullen in Rome de Paasklokken luiden van hoop en verwachting.

Pasen…. Dat is dus voor zeer binnenkort. Want de Poet op KOS, dat is ongeveer hetzelfde als Julius César die de Rubicon overstak.

*

*

MIDDENSTUK / VENSTER OP DE WERELD

*

*

Pas vs De Roover

Afgelopen week vond in Edegem het lang aangekondigd debat plaats tussen Peter De Roover en Barbara Pas.

Wie oppositie voert tegen zichzelf behoeft geen opposant. Het leek er bijna op dat N-VA fractievoorzitter De Roover zich voorgaand credo tot lijfspreuk had toegeëigend tijdens het verbaal duel. “Als we vandaag afmeten wat we vandaag doen en wat we zouden moeten doen, dan is de bilan negatief. Dat is zo”, stelde De Roover over het N-VA-beleid in de regering. Als schuldbekentenis kon dat tellen.

In haar betoog verweet Barbara Pas de communautaire zwijgplicht van de N-VA. Volgens Pas staat dit bovendien in contradictie met het hengelen naar draagvlak voor onafhankelijkheid of confederalisme. “Hoe kun je een draagvlak creëren als je erover zwijgt”, aldus een vinnige Pas. Ze verwees onder meer naar de cruciale rol van het Vlaams Belang in het creëren van dit draagvlak. “Wij waren de Vlaamse wegbereiders, wij hebben het pad voor de onafhankelijkheid geëffend.” Door er nu over te zwijgen vreest Pas echter dat jarenlang moeilijk en hard werk wordt verspeeld in ruil voor Belgische machtsdeelname.

Beladen onderwerp

Het tweede deel van het debat stond volledig in het teken van het huidige asiel– en immigratiebeleid. Het beladen onderwerp zorgde bij wijlen voor agitatie in de zaal. Pas haalde fors uit naar het falende terugkeerbeleid van Francken. “Het is blijkbaar geen probleem om duizenden opvangplaatsen te voorzien voor asielzoekers, maar een paar honderden plaatsen in terugkeercentra, lukt niet.” De grootste partij van Vlaanderen kreeg van Pas het verwijt niet daadkrachtig op te treden, veel te beloven, maar vooral weinig te realiseren.

*

UIT LIJDING – MORAAL v/h VERHAAL

*

Laat mij U niet langer in spanning houden. Deze video vertelt U er alles over. http://rechtsactueel.com/2016/02/04/video-debat-tussen-n-va-en-vlaams-belang/?share=google-plus-1&nb=1

*

Moest U er aan twijfelen: de volgende peiling der kiesintenties zal het U bewijzen. Het Vlaams Belang blijft stijgen in de peilingen. Het stijgt sneller dan de ‘Democraten’ in de USA pluimen verliezen.

Anders gezegd: aan de vrije val van het Clinton Wijf kunt U de vooruitgang peilen van het Vlaams Belang.

Ik weet ook wel dat Amerika Coburgia niet is, maar aan de vijanden van het volk hier te lande kan ik zeggen: ‘das heben Sie nicht geschaft’ en begin nu maar met aan de kassa te passeren.

It’s not Tea Time, but Pay Back Time’.

*

*