|
5/1089 – de Coburgse SD in de praktijk (3) – MR op de schietstoel (4) – CDH bindt de hond de bel aan (13) -
***
Zondag 28 februari
Zon 7u30-18u21
H Romanus
Sint-Romanus hel en klaar, wijst op een vruchtbaar jaar
*
*
*
INLEIDING / GROTE SPRONG VOORWAARTS
*
Het moet iedereen stilaan bekend in de oren klinken: hier op deze blog is, volgens de SD, een ‘vuil blad’ aan het woord. Het hindert niet. Integendeel, ik voel mij vereerd. Iemand die onder woorden brengt wat hij zelf, in het bezit zijnde van al zijn verstandelijke vermogens, dagdagelijks vaststelt. Omdat hij er niet naast kan kijken. En ja, met de partijgenoten van de SD (Sociaal Democraten) zijn we zo goed als aanbeland bij de SD (Sichterheits Dienst) van A.H. De taal die U hier vindt is de Coburger SD niet welgevallig en dus broedt die op wraak. De Overheid kan niet kiezen: eieren of jong. Ik stel gewoon vast, dat de Islamisering geen ‘Verrijking’ is, integendeel: het is een verarming en ik stel ook vast dat d’er met de egoïstische Francofone blaastoeters geen land en al zeker geen enkel zee te bevaren is. Komt daarbij dat de zolenlikkers uit Noord Coburgia, generatie op generatie, meeheulen met de vijand. En dat als een eer aanzien. Twee nog te volgen beschuldigingen die we vooral niet mogen vergeten.
’t Pallieterke (zie hieronder) gaat zeer omzichtig tewerk om hetzelfde te zeggen als ondergetekende: de wolven beneden de taal- en armoegrens verscheuren elkaar. Om het even wie de Macht straks steelt, Coburgia zal als volgt bestuurd worden.
Besteding van moeite en middelen
Ten eigen profijte: 60%
Om de opvolgers goed te installeren: 30%
Om hun gezamenlijk comfort te verbeteren: 10%
Om te besturen: 10%
Totaal:110%
Als de budgeten daarvoor opgebruikt zijn, tja, dan zullen de ‘transfers’ moeten verhoogd worden, zeker? Gezien de duizelingwekkende diepte van de bijeen gekluste Staatsschuld, zullen er – met de dood in het hart - nieuwe leningen moeten worden aangegaan waarvoor onze kleinkinderen zich zullen moet krom werken.
Enfin, het gewone stramien van de laatste 186 jaar.
*
MIDDENSTUK / VENSTER OP DE WERELD
*
De MR vreest de verkiezingen in 2018
Een vergadering tussen de federale regering en de regionale regeringen verloopt steevast volgens hetzelfde stramien: premier Charles Michel (MR) kan niet nalaten een steek te geven aan de Waalse of Brusselse minister-presidenten, beiden van PS signatuur. Vorig jaar, tijdens een vergadering van het overlegcomité van de verschillende regeringen, liep de spanning tussen Michel en Waals minister-president Paul Magnette op. Een paar weken geleden zat het er bovenarms op met de Brusselse nummer één Rudi Vervoort (PS). Charles Michel is nog altijd niet vergeten dat hij in 2014 door de PS uit de regionale coalities werd gehouden.
Die verziekte relatie tussen de eerste minister - de echte baas van de MR - en de socialisten baart veel lokale mandatarissen zorgen. Bij de gemeente- en provincieraadsverkiezingen van 2012, in onverdachte tijden, werden er op lokaal niveau opvallend veel paarse coalities gevormd. Zeker in de grote steden. Het gaat om Doornik (PS-burgemeester Rudy Demotte), Bergen (Di Rupo), La Louvière (Gobert, ook PS), Charleroi (Magnette) en Thuin (Furlan).
Hetzelfde is gebeurd in de provincies Waals-Brabant, Henegouwen en Namen. Veel politieke waarnemers zagen dat als
een voorbode van een PS-MR-bestuur in Wallonië na 2014. Dat ging dus niet door.
Wat wordt het in 2018? De PS mag in de peilingen dan wel onder 30 procent blijven, zeker in de steden zal de partij een veel sterkere score halen en zal ze aan zet blijven. Uit wraak voor het feit dat de MR federaal met de ‘baarlijke duivels’ van de N-VA een coalitie heeft gevormd, zou het wel eens kunnen dat de liberalen in veel Waalse steden en gemeenten uit de coalities worden gegooid. En dat voor lange tijd. In Luik zit de MR al sinds 1982 in de oppositie, ook al is ze de tweede partij in de ‘Vurige Stede’. Reden van die decennialange oppositiekuur is dat de PS niet moest weten van de té rechtse liberalen als wijlen Jean Gol of Didier Reynders. Het was en is een personenkwestie. En dat is nu ook het geval met Charles Michel.
Indien de relatie onder het vriespunt blijft, zal de PS geneigd zijn om in 2018 coalities te vormen met Ecolo en cdH. Of zelfs met de extreemlinkse PTB. Kwestie van die in het bestuur te verbranden net voor de federale en regionale verkiezingen van 2019. Vraag is of er op een bepaald moment geen revolte tegen de partijtop zal ontstaan wanneer duidelijk wordt dat er voorakkoorden worden gesloten tussen de PS en de kleinere
Waalse partijen. De ongerustheid bij sommige lokale MR-man-datarissen is groot; er heerst zelfs een zekere sfeer van angst. Er is echter nog een verschil tussen ongerustheid en paniek die leidt tot een opstand. Het is zo dat de MR momenteel toch 101 Waalse burgemeesters telt.
Vooral in de rurale en semi-rurale gebieden. In 2018 zal de eerste bedoeling van de partij zijn om de verankering in kleine en middelgrote steden en gemeenten te bestendigen. Naar verluidt proberen nu al enkele lokale kopstukken voorakkoorden te sluiten. François Bellot, Waals parlementslid en burgemeester van Rochefort, staat ook aan het hoofd van de MR-federatie voor het zuiden van de provincie Namen. Hij heeft in 2012 tientallen bestuursakkoorden gesloten en hij wil dat over goed twee jaar opnieuw doen.
De grote steden blijven wel een vraagteken. Georges-Louis Bouchez, MR-schepen in Bergen en één van de rijzende sterren binnen de MR, pleitte voor een soort van lokale voorverkiezingen, kwestie van lijsttrekkers aan te stellen die goed kunnen onderhandelen met de andere partijen. Maar een belangrijkere factor zal MR-partijvoorzitter Olivier Chastel zijn. Eerder een sociaalliberaal, en afkomstig uit Charleroi, heeft hij wél een goede relatie met Paul Magnette. Chastel kan een brug slaan tussen MR en PS, waardoor bestaande coalities kunnen
worden voortgezet.
Picard
*
UIT LIJDING – MORAAL v/h VERHAAL
*
La Mimquetta, terug van weg geweest en zwaar verdacht van criminele zaken, roert alvast stevig de trom. Wat doen die 2 Vlamingen op de erelijst van de Waalse ‘Oscars’?
De grieven trommel is onuitputtelijk. Dus treden binnenkort de Di Poepo’s terug op het podium om in heel het Land de lakens uit te delen. Langs de Vlaamse kant woedt ondertussen de tweestrijd op leven en dood tussen de Gilde der Wevers (de Zwevers) en de DOENDERS en bereikt een hoogtepunt. De Zwevers willen POEN en ze laten d’anderen gewoon niets DOEN.
Of Coburgia dat deze keer overleeft, is van nu voort eerder een retorische vraag die geen antwoord verdraagt.
*
*
|
