5/832 * - De politiek der Ieperse dwergen -

.

Deel 2

*

Dinsdag 6 september 2016

Fruitmaand

Zon 7u04-20u16

H Beata

*

*

*

De CVP-Burgemeester daar, die de coalitie van 23/34 samen met de Nieuwe Vlaamse Arrogantie, houdt daar de stoel warm, schijnt het, voor Ives de Verschrikkelijke. Die burgemeester is een politiek zwaargewicht, letterlijk en figuurlijk, waarvoor de kleine Kattenstad hem, volgens zijn zeggen, een maatje te klein zou zijn.

Ach, mijn ‘vaderstad’ is altijd een broeinest geweest van Brusselse slippendragers die nog altijd denken torenhoog verheven te zijn boven de gewone burger. Recent nog de zoon van Leterminator, 16 jaar of zo, die meende de vriendjes en vooral de vriendinnetjes op café te moeten trakteren op bubbels. Uiteraard zonder dat Papaatje dat wist. Een nichtje van mij was er niet goed van… al is men in het Ieperse niet bang van een beetje opschepperij. Zelfs in ’t Frans.

Ik hoop alleen maar dat de volgende bollekes kermis, net als de vorige keer in Kortrijk, een einde stelt aan de arrogantie die de gewone Ieperling met het hoofd tegen de grond houdt. Het wordt tijd, dat op de torentransen van deze aloude Lakenhalle, dagelijks en niet slechts één keer per jaar, de Leeuwen dansen.

*

GEPLUKT BIJ

https://rechtsactueel.com/2016/09/03/n-va-bestuur-weigerde-uithangen-leeuw-op-11-juli-gouverneur-tik-burgemeester-op-de-vingers/

*

N-VA-bestuur weigerde uithangen leeuw op 11 juli, gouverneur tikt CVO-burgemeester op de vingers

*

door RechtsActueel • 3 september 2016

Op 11 juli, de Vlaamse feestdag, geldt voor alle officiële gebouwen in Vlaanderen een logische verplichting om de Vlaamse leeuw uit te hangen. Een omzendbrief van de Vlaamse regering regelt dit. De burgemeester van Ieper (nota bene een CD&V/N-VA-coalitie) dacht echter boven de wet te staan en weigerde deze verplichting na te komen. De man werd nu teruggefloten door de West-Vlaamse gouverneur.

ieper

Verwijzend naar de richtlijnen van de omzendbrief VR 2015/37 maakte Vlaams Belang-fractievoorzitter in Ieper, Nancy Six, zich sterk dat richtlijnen in Ieper overtreden werden op 11 juli 2016. “Een Vlaamse Leeuwenvlag als symbool van onze Vlaamse identiteit mag niet ontbreken op de Vlaamse Feestdag,” aldus Six op 11 juli jongstleden. Ze stuurde daarop een schrijven naar de gouverneur met een klacht over de gang van zaken.

De Ieperse burgemeester Durnez zei als reactie op de klacht van het Vlaams Belang via de Krant van West-Vlaanderen dat “het Auris feitelijk geen officieel openbaar gebouw is“, maar de gouverneur heeft ondertussen een schrijven gericht aan het het VB waarin staat dat “buiten het stadhuis ook vlaggen moeten worden aangebracht aan alle gebouwen die beantwoorden aan de omschrijving van openbaar gebouw. Het administratief centrum Auris, waar zowel openbare diensten van het stadsbestuur als van het OCMW zitten, beantwoordt aan deze omschrijving en moet dus bijgevolg conform de richtlijnen bevlagd worden.”

De gouverneur heeft het CD&V/N-VA-stadsbestuur vervolgens verzocht om er in de toekomst op toe te zien dat de omzendbrief strikt wordt toegepast. Nancy Six liet weten dat het Vlaams Belang ook in de toekomst met argusogen de naleving van deze simpele richtlijn zal opvolgen

*

*

Ieper ooit een der Drie Vlaamse Zustersteden na Brugge en Kortrijk, is voor mij persoonlijk het bruggenhoofd geweest naar de grote wijde wereld. Vóòr die eerste waanzinnige fusie-golf van einde de jaren ’60 waren wij thuis (waar ik al uitgetrouwd was) geen stedeling, maar buiten de stad deel van een rustige welvarende dorpsgemeenschap van 800 ‘zielen’. We leefden ‘op den boerenbuiten’ in de vrije natuur, al brachten de college-jaren voor mijn broers en mij daar aardig wat verandering in. De familie is nu grotendeels uitgestorven, of verhuisd, en het spelen van het carillon (op ’n terrasje tussen de halve wereld vermomd als toerist) en de clairons van de Last Post door merg en been snijdend (ergens in de verte op een lauwe zomeravond) doen me nog aan m’n onbekommerde jeugd denken. Dat later precies op die plaats de hoofdzetel van Flanders Language Valley moest komen, doet mij driedubbel pijn.

Maar dat ene gebouw op de Grote Markt waar ik jarenlang de Swastika heb weten wapperen boven de zelfde open deur die er nu nog altijd is, maar toen met aan weerskanten ’n gehelmde schildwacht, blijft me parten spelen. Daar moest ons Ma de ‘Ausweis’ halen, telkens ze naar de familie aan zee wilde. Ik weet nog altijd niet waarom, maar daar voelde ik mij iedere keer wel veilig, zeker dat er ons niets zou overkomen.

Enfin, hetzelfde gevoel waarmee ik heden ten dage opkijk naar de para’s in onze straten.

Daarom kijk ik altijd even schuw om naar dat gebouw (het vroegere Stadhuis), vooraleer terug in te stappen. En wonder boven wonder, bij het zien van de gewone gelaarsde Carabinieri hier in de straten, als we terug zijn, voel ik diezelfde veiligheid tastbaar aanwezig in de lucht. Want ik weet, als ik mij gedraag, dat die krachtpatsers met hun leven borg staan voor ons. Voor de moslim-invasie was dit eerder symbolisch, maar sedertdien is het harde werkelijkheid geworden. En het is precies daar dat het Vlaams Belang verandering wil in brengen.

*

*