VENSTER OP DE WERELD

*

Uw vroegste voorvader was vreemd en had een grote mond

Een reconstructie van Saccorhytus, de oudst gekende voorouder van de mens.

Vat dit niet verkeerd op, maar uw vroegste voorouder was niet bepaald een schoonheid. Een minuscuul schepseltje uit China, dat zo'n 540 miljoen jaar geleden rondkronkelde in de modder van de zeebodem, is volgens wetenschappers het oudste gekende dier op de lange evolutionaire weg die uiteindelijk leidde tot de mens. Het diertje wordt beschreven in vakblad Nature.

*

Samenloop van omstandigheden

.

En net nu, nu haar Gaston, haar vader, gestorven is…

*

De mens, die ongeveer 200.000 jaar geleden opdook, heeft meer evolutionaire voorgangers dan de aap en de mensaap. Een daarvan, volgens onderzoekers van de universiteit van Cambridge, is een uniek uitziend wezen met de naam Saccorhytus, wat zoveel betekent als 'verfrommelde zak'. Die naam zegt veel over de aanblik van het vreemde beestje: het had een zakachtig lichaam met een gigantisch grote mond.

De Chinese Beschaving, dan toch de oudste ter wereld?

Saccorhytus, een diertje van amper 1 millimeter groot, blijkt het meest primitieve lid van de diergroep van de nieuwmondigen. Die bevat gewervelden - vissen, amfibieën, reptielen, vogels en zoogdieren - maar ook zogenaamde stekelhuidigen, zoals zeesterren, zee-egels en eikelwormen.

Het beest leefde tijdens het Cambrium, een periode van uitzonderlijke evolutionaire ontwikkeling. Zijn primitieve biologische kenmerken hielpen de weg te effenen voor de vele verschillende soorten nieuwmondigen. Vissen, die beschouwd worden als de 'vaders' van de gewervelden, verschenen pas zo'n 10 tot 15 miljoen jaar na Saccorhytus op het toneel.

Voorloper van kieuwen

De onderzoekers ontdekten de fossielen van 40 exemplaren in de provincie Shaanxi in centraal-China. Het vreemde beest moet de onderzoekers nieuwe inzichten verschaffen in de eerste fases van de evolutie binnen een groep die zich ontwikkelde tot vissen en uiteindelijk tot de mens.

Saccorhytus leefde vermoedelijk tussen de modderkorrels op de bodem van een ondiepe zee. Met zijn grote mond at hij wellicht door voedseldeeltjes of kleinere beestjes in hun geheel op te slokken. De onderzoekers vonden geen aanwijzingen dat hij een anus had, wat betekent dat afvalstoffen wellicht werden afgescheiden door de mond.

Het beest had ook kegelvormige structuren op zijn lijf, dat bedekt was met een dunne, flexibele huid. Mogelijk hielpen die structuren ingeslikt water af te scheiden, en waren ze met andere woorden de voorloper van kieuwen.

*

Digitaliaanse Bedenkingen

*

Waarschijnlijk dacht U, net als ik, bij de aanvang van dit artikel, aan Hollande, Onkelynx, Di Jeanetto of aan om het even welke andere socialist uit Uw omgeving. Maar dat denken we dus niet want wij zijn niet als zij, verslaafde volgelingen van Goebbels, de Chef Propaganda Ministerium van A.H. Dat zijn dingen die beter passen bij Charlie Hebdo die toch geen God noch Gebod kennen. En al zekerlijk geen manieren hebben.

Kijk, zeg ik dan: dat is nu de kleinheid der dingen, eenmaal de Mensheid heeft vastgesteld dat Het Scheppingsverhaal zowel als het Christendom zelf niets anders zijn dan een sprookje zoals Roodkapje en de Boze Wolf. Waarop ik dan repliceer dat ook bij sprookjes uit Grootmoeders tijd de boodschap voor iedereen duidelijk is. Maar moest dat sprookje heden ten dage ‘hertaald’ worden, zeker weten dat dit kleine mensje geen rokje meer zou dragen, maar een een kleine zo wijd mogelijke bourka… met rond het halsje en kleine Arafat-sjaal.

Net zoals de Gebrs. Grimm of Hans Andersen als moraalridders deze presentatie verkozen, zo gebruikt de Christelijke Leer de Genesis als draagmodel voor de Goddelijke Boodschap.

Bedenk daarbij dat onze bloedeigen groot-vaders en -moeders het bestaan van ‘smartphones’ ook zo maar niet op het zeggen van anderen zouden aanvaard hebben. Eerst zeiken en dan geloven, is inderdaad vooral des mensen.

Maar hoe dat allemaal precies in elkaar steekt, is een Goddelijke Wijsheid die niet voor mensenkinderen is bestemd. Tenzij wij allemaal, zoals Roland Horst - Van der Schalck ooit dichtte, ‘een Goed waren in het diepst van onze gedachten’…

Ha ja, nog waar ook. ’n Goeie Christenmens gelooft in Het Eeuwig Leven, waar wij allemaal deelachtig zullen worden aan de Goddelijke Wijsheid. Er blijft dus nog een hele weg te gaan….

++++