|
OP DE IJTKIJK
*
‘The proof of the pudding is the eating’… Precies of onze eigen taal niet rijk genoeg is om de afkeer voor déze E.U. anex Islam duidelijk tee maken. Vooral het West-Vlaams bezit qua woordenschat een grote voorraad die menig taalkundige met verstomming zou slaan. Alle functies van het menselijk lichaam komen er in voor, de grofste eerst. Maar aangezen het hier gaat om het Land van mijn voorkeur, houden we het proper. Het is zò al erg geneg.
Zeg nu zelf. Van een uur ver ziet iedereen aan de kleur dat er aan deze pudding stront aan de knikker is. Uitleg is overbodig.
*
Hadden we zo’n substantie nooit in huis mogen halen. Dat daken we niet de koekoek, maar de bij de eerstvlgende verkiezingen, de gebuisde ‘Soicaal-Democraten’.. Zowel die van 'over there’, als hun Europese naäpers.
*
Vooraleer u zich onderdompelt in de Italiaanse pudding van die kleur, eerst nog even de pluspunten specifiëren. Dat het land internationaal bekend staat als de 3de grootste Economie van Europa. Dat het de allermooiste auro snelwegen van Europa bezit. Dat het van ouds beschikt over meerdere dozijnen diepzeehavens, waar de rest van Europa alleen maar kan van dromen.
Dat het met klank al verschillende jaren Frankrijk als wereldleider inzake wijnproducent versloeg. Zowel in kwaliteit als in hoeveelheid. Dat het cultureel op alle gebied, inzake beeldende kunst sedert de Oudheid tot de film- en theaterwereld van vandaag, wereldleider is.
Vooral de culturele en/of sportieve uitwisseling (Rubens, Eddy Merkx) maakt dat Vlamingen daar zo gerespecteerd worden.
Ondertussen ook niet vergeten dat Il Cavaliere (Silvio Berlusconi) in de coulissen gewoon zijn tijd afwacht…Dan krijgen we aan deze kant van de Grote Plas wereldleiders van formaat die Merkel en Macroni rap zullen doen vergeten…
*
Komt de euro-crash met de instorting van Italië?
*
Wie zich intensief met de politieke situatie in de EU bezighoudt, weet waarschijnlijk al dat Italië op dit moment € 2,3 biljoen schulden heeft, die de schulden van Duitsland dus nog overtreffen – en dat hoewel Italië sowieso economisch minder sterk is dan Duitsland.
Contra magazine
Voor het land is deze schuldenlast niet te dragen en dat het zo niet verder kan gaan, dat weten de Italianen het best. Het lijkt absoluut uitgesloten dat Italië op natuurlijke wijze de schuldenlast kan verlichten en het lukt om door overschotten schulden af te lossen. Per slot van rekening is de schuld tot ongeveer 150% van het jaarlijkse bbp gestegen.
Dit is sowieso al een bijna onoverkomelijke hindernis en als je je voorstelt dat de rente weer gaat stijgen, dan wordt de situatie helemaal onhoudbaar. Absoluut niet behulpzaam in deze situatie is het feit dat ook de banken in Italië meer dan ziek zijn en onlangs nog – uiteraard op staatskosten – gered moesten worden.
Maar wat nu? Bestaat er überhaupt een mogelijkheid om Italië te helpen? Welnu, Italië zou een wezenlijk sterker economisch vermogen moeten hebben, wat eigenlijk heel misschien alleen met een aanpassing van de waarde van de munt te bewerkstelligen zou zijn. Maar precies daar zit ´m de kneep. Want terwijl men de Italiaanse Lire gewoon zou hebben kunnen devalueren, zodat Italiaanse producten in het buitenland plotseling goedkoper worden en de economie een kans had om te herstellen, is dit in tijden van de euro niet zonder meer mogelijk.
Weliswaar wordt hierover wild gespeculeerd – in het kader van de zoektocht naar oplossingsmogelijkheden – en men denkt er over na of het mogelijk zou zijn om een extra munt, zogezegd een I-Euro, in te voeren, die dan in vergelijking tot de euro een desbetreffend lagere waarde zou hebben en voor de Italianen pluspunten wat betreft de economie zou opleveren. Maar dit is vermoedelijk alleen al vanwege de andere landen, die op dit moment binnen de EU economisch in de knel zijn geraakt, niet mogelijk. Want als die dit ook zouden doen, dan zou het waarschijnlijk voorbij zijn met de euro.
Bron:
www.contra-magazin.com
Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
(www.ejbron.wordpress.com)
https://ejbron.wordpress.com/2017/07/23/komt-de-euro-crash-met-de-instorting-van-italie/#more-158566
*
NADER BEKEKEN
*
Ondergetekende krijgt bija dagelijks berichten uit de eerste hand uit Italië en die zijn helemaal anders dan onze Leugenmedia laten uitschijnen. De beelden op de RAI, toch ook ‘n ‘Staatszender’, liegen er niet om. Rome is op elke vierkante meter een door ‘vluchtelingen’ onder de voet gelopen stad geworden. Waar niemand noch vooruit of achteruit kan. De wegen lopen tot in de kleinste bergdorpjes vol avonturiers die letterlijk het land afschuimen.
Italië wil die uiteindelijk allemaal kwijt door ze door te sluizen naar de aanpalende landen. Die het dan maar zelf moeten uitzoeken. Wat neerkomt op het vuur aan te lont doorgeven…
En ondertussen sneuvelt als een der eersten natuurlijk alle vertrouwen in het geld. En kijkt de man en de vrouw in de straat vol heimwee uit naar de Lire. En naar het herpakken van de export mogelijkheden voor hun hoogwaardige industriële producten.
Het IMF van Christine Champetter zit ook op z’n tandvlees. Vers geld uit de duim zuigen helpt niet meer. Zodat men in Italië vaststelt meer en meer op zichzelf te zijn aangewezen. De dag is daar dat de havens voor redders van ‘vlulichteligen’ zullen gesloten zijn, en op voet van oorlog beschermd door zowel de Italiaanse Zee- als Luchtmacht.
Wat het debacle nog enigszins tegenhoudt, is de aangeborren eerbied van de Italianen, gelovig of niet, voor ‘hun’ Paus. Maar die is, zegt men, nu onderweg om zich te bekeren tot de islam…
De nieuwe Amerikaanse President is inderdaad geen seconde te vroeg aan de Macht gekomen. Want de rechttrekking van al wat scheef gegroeid is, begint zijn vruchten af te werpen. Vandaar de aanhoudende stroom negatieve verzinsels die onze ‘media’ over Trump uitstrooien.
Er gaapt dus een astronomisch vacuum voor de juiste oplossing. En die begint, net als bij de aanvang van onze Jaarrekening, in Italië. Toen kwal, na de Romeinse Beschaving, meteen ook het Christendom. Zij het met vallen en opstaan. Maar na 2.000 jaar heeft het, me dunkt, zijn nut bewezen. Veranderingen zijn opportuniteiten die zich aanbieden voor het gezond vestand van de gezond gebleven meerderheid der bevolking.
In deze hoop wil ik leven en sterven.
(Digitalia)
|
