IEDER VOLGELTJE

ZINGT ZOALS HET GEBEKT IS

*

Als aperitiefje voor dorstige zielen volgt nu dit voorsmaakje uit de uitgeverswereld van de Stad a/d Stroom.

Naast in deze onleefbare dicht geslibde ‘Metropool’ de riool-wereld van de politiek, is er dus ook de rioolwereld van ‘journalisten’ die nu eenmaal graag en in alle omstandigheden op Het Scherm komen.

Tot daar deze totaal onbelangrijke feiten. De echte reden waarom U dit verhaal opgediend krijgt is de virtuositeit van de taal waarin het geschreven is. Echte Sinjorentaal met rijke woordenschat en rake typeringen. Arme Barones Doonaert, bekend tot in de kleisnte kroegjes van het Schipperskwartier, als de roze zonder doornen .

Voor minder dan een frisse pint per week krijgt U trouwens in Uw meelboks wekelijks een karrevracht van dergelijke snoepjes …

*

RIJP VOOR ‘T ZOTHUIS: MICHAEL FREILICH

*

‘Ik volg dat, ik ben journalist’.

Aldus Michael Freilich, hoofdredacteur

van Joods Actueel , op de VRT , op 6 december om 20u40, in De Afspraak. Daar zat hij dan, pronkend als een kerstkalkoen.

Hij kwam op TV ! Mama, ben je aan 't kijken ? Heb je de buren verwittigd ? Neem je 't op, poezeke poes ? Het ging bovendien over Jeruzalem, en daar weet hij alles van. ‘

Den Donald’ had gezegd dat Jeruzalem de hoofdstad van Israël was, Freilich had daarom al spontaan vier orgasmes gehad en mocht nu met zijn plakkerige gulp nog eens op TV. Feest in de family Nobody! Als zelfverklaard, niet aangeduid en niet-gesteund woordvoerder van de Joodse gemeenschap zat hij daar weer.

Talrijke wél onderlegde Joodse medeburgers hielden alweer hun hart vast voor het aankomende gezever. Uiteindelijk viel het nog mee. Freilich wauwelde wat en werd net niet opgegeten door mede tafelgenoot Jean-Marie Dedecker die uiteraard een ander standpunt in nam. Anders zat hij daar niet. De moderator was zo verstandig geweest om

Mia Doornaert ook van De Schandaard

tussen de twee te zetten, als lijfelijke imitatie van het IJzeren Gordijn, maar dan in een grimmiger versie. Tante Mia krabde net Jean-Marie zijn ogen niet uit, toen die het woord 'mensenrechten' en 'Westelijke Jordaanoever’ in de mond nam. Wist Jean-Marie dan niet dat in het jaar 1215 voor Christus, op 6 april, de Filistijnen ambras gezocht hadden met het Uitverkoren Volk vanwege twee verdwenen schapen (waarvan er één teruggevonden was, op een welbepaalde plek gepenetreerd nog wel), en dat ze daar nu nog de gevolgen van moesten dragen? Freilich

glorieerde. Zijn pafferige lichaam, wanhopig bezig druk transpirerend nog wat zaadcelletjes makend teneinde alweer een explosieve opwaartse golf van gelukzaligheid te produceren, nestelde zich steeds dieper in de caféstoelen van de VRT, geprikkeld door Tante Mia waarvan het heftige pleidooi, in samenzang met haar penetrante lijfgeur hem tot een hemels genoegen dreef. Wat een luxe. Toen hij zelf even later in het nauw gedreven werd, kwam dan het ultieme argument. Hij keek Jean-Marie recht in de ogen, richtte zich lichtjes op, daarbij met zijn stijve pikkie bijna de VRT tafel optillend en sprak met een stem die alleen maar verachting en misprijzen inhield tegenover alle medemensen die het aandurven af te wijken van zijn mening de historische woorden ‘ik volg dat, ik ben journalist’.

Neen meneer Freilich. U bent geen journalist. U geeft met uw mama een boekske uit. That's it. U heeft geen opleiding in de journalistiek, U praat maar wat. Louter namens uzelf.

En als u toch iets pittigs wil schrijven in

Joods Actueel, verontschuldig u dan voor al die mensen die een voorschot betaald hebben voor ramen die u, zelf

verklaard ramenboer (‘Windowplace’), niet geleverd heeft na uw faillissement.

Wanneer treedt de Vlaamse Journalistenbond op tegen mensen die zich wederrechtelijk een titel van journalist toeëigenen, wanneer ze dat niet zijn?

Blatt Leser

*

AAN DE VRUCHTEN

KENT MEN DE BOOM

*

Ook in Antwerpen, verkiezingen in aantocht, zegt U? Met de partij ‘Samen’, d.i. de rode Linxen samen met de Linxe groenen, elk apart living together naar de Kiezer: is dat niet wat raar? Akkoord, hebben is hebben, en krijgen is de kunst. Ieder postje die ze kunnen krijgen, is er eentje minder -voor den Bart.

*

De wereld is om te delen, en waarom zou een rode graaier moeten onderdoen voor een groenere die nog alles moet leren…?

Oktober ligt nog ver in ’t verschiet. Dus kan ‘tSCHELDT wekelijks nog veel hoofdvogels afschieten. Te beginnen met ‘Onafhankelijken’, die noch Rood noch Groen noch Vlaming zijn. Die dus totaal helemaal niets zijn en juist om die redenen opkomen.…. Wat meebrengt dat de ‘demiocratei’ door het bos de bomen niet meer ziet…

*

Hoe meer er in een bos bomen gehakt wordt, hoe meer splinters er vallen. Das waar. Maar juist daardoor krijgen de sterke gezonde bomen wel extra lucht en ruimte…

*