|
IEDER VOLGELTJE, ZELFS HET KLEINSTEù
ZINGT ZOALS HET GEBEKT IS
*
Vooraleer de lezing aan te vatten van dit hieronder overgenomen (veel te lange) artikel uit DM, eerst de Parabel uit het Evangelie over de Barmhartige Samaritaan even toelichten. Als Slinx begint te goochelen met Christelijke begrippen moet men inderdaad vezen dat er iets kwalijk riekend aan hun ballen is blijven hangen.
*
Kwestie van mekaar goed te begrijpen.
In Djekens’ tijd, dus midden de Joodse Samenleving van elke dag, lag er eens een volksgenoot van hen bijna stervend in de goot, door niemand bekeken noch geholpen. Tot een soort Noorderbuur van hen, ‘,n Samaritaan uit het land Samaria, daar voorbij kwam en de sukkelaar weer op de been hielp.
Pittig detail: het ging enkel en alleen om maar om één enkele sukkelaar, niet om vele honderdduizenden zoals nu, en het was ook geen vreemdeling, maar een… autochtoon van het Eigen Volk. De Reddende Engel daarenboven was een … toevallig voorbijkomende allochtoon
De Evangelist, die dit verhaal optekende, kende waarschijnlijk deze twee moeilijke woorden (opt ‘tooon’ als uitgang) nog net, maar wij wel. Want het zet de toon. En de toont heeft helemaal niets te zien met ‘Barmhartigheid’, mar alles met zelfverdediging.
’t Ceukeleerke hoort het dus luiden, maar weet de klok niet eens hangen… Kerkelijke geluiden immers zijn hem totaal vreemd. Want hij is hunkerend vol verlangen naar de stem van de moehadjedin van op een der 4 hoge minaretten die rond de Grote Moskeet van Koekelberg die daar binnenkort zullen opgetrokken worden .Toch maakt hij er bijna 1.000 woorden aan vuil, om te besluiten dat niet BDW, maar hijzelf bewezen acht, namelijk datgene waarvan voorop gesteld had als zijn eigen mening. M.a.w.klap tegen de vaak!
Da’s nu eenmaal de maat voor Linxe hournalistiek! Als er geen doorslaande argumenten zijn, babbelen we iedereen onder tafel!
*
Het verschil tussen BDW en Joëllke?
De laatste heeft ’n veel grotere toeter en is per definitie uitgestuurd om vuurtje te stoken. Right or wrog: ‘t is his duty. Hij wordt er trouwens nog goed voor betaald ook.
**
His Masters Voice….
*
Bart De Wever heeft Jezus Christus
niet begrepen
Pleidooi voor de scheiding van Geweten en Staat
26-01-18, 14.51u - Joël De Ceulaer
*
Het heeft deze week reacties gerégend op het fameuze opiniestuk van Bart De Wever. Maar één puntje is nog niet belicht: de N-VA-voorzitter beroept zich op onze christelijke erfenis, maar begrijpt blijkbaar totaal niet wat die erfenis inhoudt. Een essay over
 
Jezus Christus, Linde Merckpoel
en het verschil tussen gepaste en ongepaste liefdadigheid.
*
Het boeiendste tv-debat viel deze verleden week, zoals wel vaker, waar te nemen in De Afspraak op Canvas. Dinsdagavond waren
 
Lucas Vander Taelen en Alexis Deswaef
te gast bij Bart Schols. Deswaef is de voorzitter van de Franstalige Liga voor de mensenrechten in ons land en bezieler van de acties die geëngageerde burgers organiseren ten behoeve van de zogenoemde transmigranten in het Maximiliaanpark. Vander Taelen is een oud-politicus voor Groen, maar vertolkt wat migratie betreft al enkele jaren de consensus op rechts. Deswaef heeft het ideale profiel om gecast te worden als de gutmensch die iedereen een geweten wil schoppen. Een duel uit het boekje.
Als u die aflevering van De Afspraak wil herbekijken op de website van Canvas, raad ik u aan om door te spoelen naar de 26ste minuut, want dán gebeurt het: dan lanceert Vander Taelen een uithaal die onze tijdgeest samenvat.
Het gesprek ging op dat moment over het incident dat zich een week geleden voordeed op het parkeerterrein aan de E40 in Groot-Bijgaarden, waar politieagenten naar eigen zeggen werden belaagd door transmigranten met stokken. Toen Alexis Deswaef begon uit te leggen dat er volgens getuigenissen die hij had gehoord ook een ándere kant aan dat verhaal zit, kreeg hij eerst een strenge Bart Schols over zich heen, die tot twee keer toe vroeg of Deswaef wel zeker was of die andere kant van het verhaal klopt.
De kans om te antwoorden kreeg Deswaef niet, want meteen daarna ging Vander Taelen plotseling in overdrive, met de uithaal waarvoor hij gecast was. Hij had het gehad met al die “naïviteit” over “rellen” met “criminelen” en stelde Deswaef met haast overslaande stem de vraag: “Welk beleid stelt ú dan voor?”
Daarmee leerde Vander Taelen ons twee dingen. Eén: als het over transmigranten gaat, bestaan er geen twee kanten van het verhaal. Hun getuigenis is waardeloos, daar hoeven we niet naar te luisteren. Woord, wederwoord? Onderzoek à charge en à décharge? Niet nodig. Het zijn maar transmigranten, geen volwaardige mensen. Twee: blijkbaar vindt Vander Taelen dat Deswaef moet kiezen tussen zijn geweten en het beleid.
Dat is, zo zal ik in dit essay proberen te beargumenteren, een valse keuze, die ook Bart De Wever ons deze week heeft voorgeschoteld, en die wij krachtig moeten verwerpen. Zoals wij eeuwenlang hebben gevochten voor de scheiding tussen kerk en staat, zo moeten wij nu vechten voor de scheiding tussen geweten en staat.
Barmhartige Samaritaan
Er is al behoorlijk wat inkt gevloeid over het scherpe opiniestuk van de N-VA-voorzitter dat deze krant woensdag publiceerde. Er zijn al veel denkfouten blootgelegd die daarin besloten lagen: de valse keuze tussen ‘welvaartsstaat’ en ‘open grenzen’, zijn verkeerde interpretatie van het werk van filosofe Hannah Arendt, de karikatuur die hij maakt van linkse ideeën, enzovoort. Eén kapitale fout in zijn stuk bleef tot dusver echter onder de radar: Bart De Wever, zo blijkt, weet niet wat het christendom ons heeft geleerd.
Dat is raar, want hij verwijst er zelf naar, in zijn inleiding. “Plots worstelen wij allen met de eeuwenoude vraag: wat betekent het om een goed mens te zijn?”, mijmert De Wever bij wijze van aanloop. “Wat zijn wij verplicht? En aan wie? De christelijke erfenis waar wij na het wegdeemsteren van God op teren, dicteert ons dat we onze naasten moeten behandelen zoals we onszelf zouden behandelen. Maar hoe nabij moet die naaste zijn?”
Herlees die laatste zinnen, en haal er dan het evangelie bij. De Wever maakt hier twee fouten die voor een intellectueel onvergeeflijk zijn. Gelooft hij zelf niet wat hij schrijft en houdt hij ons voor dommeriken die daar toch niet zullen achterkomen? Of kent hij écht niets van het christendom? Dat is onduidelijk. En aangezien hij geen interviews meer geeft aan lastige journalisten, zal niemand hem ooit die vragen stellen en zullen we het antwoord op die vragen nooit kennen. Jammer.
Het venijn zit in dat woordje ‘naaste’, waar De Wever sluw mee speelt. Iedereen die ooit een uurtje godsdienst heeft gekregen, weet dat Jezus ons leert dat we de ‘ander’ moeten behandelen zoals we zelf zouden willen behandeld worden door de ‘ander’. Die ander, dat is ieder mens, met hoofdletters: Ieder Mens. De gulden regel luidt: behandel andere mensen zoals u zelf wil dat andere mensen u behandelen. Jezus was een kosmopoliet. De vraag is dus helemáál niet “hoe nabij” die naaste moet zijn, zoals De Wever ons wil doen geloven. Wat Jezus ons leert, is nu net dat we de ‘ander’ ook moeten helpen als hij zo op het eerste gezicht onze ‘naaste’ niet is.
De parabel van de barmhartige Samaritaan, een van de bekendste verhalen uit het evangelie, gaat daarover: de Jood die aan de kant van de weg ligt te creperen wordt niet geholpen door zijn ‘naasten’, maar door een Samaritaan, die door Joden destijds net niet als ‘naaste’ werd beschouwd. De moraal van het verhaal: alleen wie een ander echt helpt, toont zich een naaste. Oftewel: wij moeten iederéén helpen, niet alleen mensen die wij op basis van vooroordelen als onze ‘naasten’ beschouwen.
Dat is dus precies het tegenovergestelde van wat De Wever schreef. Het kan geen kwaad om dat even te herhalen: net zoals hij bij Hannah Arendt het tegenovergestelde leest van wat er staat, doet hij dat ook in het evangelie. Hoogst merkwaardig. De Wever leest veel boeken, maar ik ben bang dat hij ze soms ondersteboven leest.
Transfers naar Sudan
We worden, met andere woorden, in het ootje genomen. Belogen, om het net iets minder elegant te verwoorden. Of het nu over dansende moslims, de exponentiële toename van mensen in het Maximiliaanpark, het inzicht van Hannah Arendt of de boodschap van het christendom gaat: men probeert onze geest te vergiftigen met propaganda die er vlotjes ingaat, maar niet getuigt van intellectuele integriteit. In de politiek is dat niet ongewoon, maar vandaag gaat het erg ver. De politieke strijd is altijd een strijd om onze hearts and minds geweest. Maar nu heeft men het ook gemunt op ons geweten.
Bart De Wever wil ons individuele geweten ten aanzien van de vreemdeling doen krimpen. Hij begrijpt dat mensen het goede willen doen, maar waarschuwt ons dat een “industrie van linkse advocaten, ngo’s en activisten” daarin “een fond de commerce” heeft gevonden. En die industrie brengt een rationeel beleid terwille van “het algemeen belang” in gevaar – het verwijt dat Vander Taelen dinsdagavond Deswaef ook toebeet.
Uiteraard schuilt daarin een grond van waarheid: een land moet rationeel bestuurd worden, en daarbij moet het algemeen belang een baken zijn. Zo’n beleid is niet de optelsom van onze individuele gewetens, maar het resultaat van een strijd om de macht. In een democratische rechtsstaat regeert de wet, niet ons geweten.
Maar een geweten kun je niet uitschakelen. En een wet kan bijzonder onrechtvaardig of onmenselijk zijn – denk aan een zwangere vrouw wier man net voor de bevalling dreigt te worden uitgewezen, of aan een jongen van achttien die hier als kleuter arriveerde en toch terug moet naar het land van origine. Zelfs
wijlen Guido Tastenhoye
pleitte als volksvertegenwoordiger van het Vlaams Blok altijd voor strengere uitwijzingen, tot een gezin uit Kazachstan uit zijn buurt het land moest verlaten: toen vroeg hij clementie. Zijn geweten botste niet alleen met de wet, maar zelfs met de eigen ideologie.
En dat lijkt mij gezond. De wetgever is niet perfect, en dus is spanning met het geweten soms onvermijdelijk. Denk aan het lot van de Catalaanse nationalisten: sommigen onder hen zitten momenteel, geheel conform de Spaanse rechtsstaat, in de gevangenis. Maar is dat rechtvaardig? Is dat menselijk? Nee, dat vloekt met ons geweten. Het was Bart De Wever zélf die hierover zei: “De ergste dictatuur is de dictatuur van slechte wetten.”
Dat de N-VA-voorzitter deze week toch een deuk in ons geweten wilde slaan, heeft alles te maken met het mechanisme dat hij als geen ander weet aan te spreken bij de kiezer: in-group versus out-group. In 2010 waren de Franstaligen de out-group, en moesten de transfers naar Wallonië worden drooggelegd om de Vlaamse welvaart veilig te stellen. Dat argument ging recht naar de portemonnee. Nu is het weer onze welvaart die moet worden beschermd, maar gaat het argument behalve naar de portemonnee ook naar het geweten. Met een bestelwagentje vol nepgeld naar Sudan rijden is allicht te omslachtig. Daarom moet de Sudanees worden ontmenselijkt: hij moet buiten het bereik van ons geweten blijven. Ik ben niet de vroomste christen in de zaal, maar ik weet één ding: dat zou Jezus vast niet fraai gevonden hebben.
De Warmste Week
Over Jezus gesproken. Iedereen kent en prijst de scheiding van Kerk en Staat. Wat zelden wordt opgemerkt, is dat Europeanen en Amerikanen die scheiding anders beleven. In Europa, dat lang onder het katholieke juk leefde, betekent het vooral dat de Kerk zich niet met de Staat mag bemoeien. In de Verenigde Staten, gesticht door protestantse kolonisten, wil men vooral dat de Staat zich niet met de Kerken bemoeit. Dat is althans de stelling van The Economist-redacteuren John Micklethwait en Adrian Wooldridge in hun knappe boek God Is Back – als men het tenminste niet ondersteboven leest.
Laten we inzake de scheiding van geweten en staat een kordaat tweerichtingsverkeer installeren: zoals ons individuele geweten niet het beleid kan dicteren, zo zou het prettig zijn mocht het beleid op respectvolle afstand blijven van ons geweten.
Dat het geweten van sommigen zo hard wordt aangesproken door de mensen die in het Maximiliaanpark kamperen, is trouwens niet meer dan normaal. Het is net de out-group, de mensen die niet direct onze ‘naasten’ lijken, waar we ons geweten voor nodig hebben. Voor onze in-group hebben we immers een collectief geweten uitgevonden. We noemen dat ook wel de welvaartsstaat. Als mijn buurman zonder werk valt, of zwaar ziek wordt, getuigt het zeker van naastenliefde als ik hem af en toe bezoek of help met wat dan ook. Maar ik word niet verondersteld om hem te eten te geven of een bed aan te bieden. Onze sociale zekerheid zorgt ervoor – dat is toch de bedoeling – dat hij dat zelf kan blijven betalen. Zo heeft ons collectieve geweten zich vertaald in georganiseerde solidariteit. Die is onpersoonlijk en strikt rationeel, maar ze functioneert tamelijk goed.
De mensen in het Maximiliaanpark vallen buiten die georganiseerde solidariteit, en dat is nu net waarom het individuele geweten hier mag spreken. Móét spreken. Zij zijn geen landgenoten, maar ‘naasten’, want: ‘mensen’. Als wij naar ons geweten luisteren, horen wij de gulden regel, die niet het monopolie is van het christendom: laten wij deze mensen behandelen zoals wij zelf behandeld zouden willen worden, mochten wij in hun plaats zijn. De Wever wil die stem van het geweten smoren en verdacht maken.
Dat is ongepast en vreselijk inconsequent. Soms doet hij immers het tegenovergestelde: soms manen hij en zijn partij ons aan om ons geweten net wél te laten spreken: tijdens de Warmste Week van Studio Brussel, namelijk. Dan kan het niet op met de meligheid en de menselijke warmte en de liefdadigheid. Dan trekken partijvoorzitters en ministers – niet alleen van de N-VA, overigens – in dichte drommen naar Linde Merckpoel, om haar een cheque te overhandigen voor deze of gene goede zaak: dove kindjes, jongeren met psychische problemen, de Cliniclowns en armoedebestrijders allerhande. En na afloop pinken we allemaal een traantje weg. Wat is de Vlaming toch solidair!
En dat is ook zo. Maar de tragische waarheid is dat solidariteit met de in-group perfect kan samengaan met de ontmenselijking van de out-group. Om oorlog te voeren of een genocide te plegen, heb je ook solidariteit nodig – binnen de strijdende groepen.
Die Warmste Week is prachtig, daar niet van. Alleen zouden politici, en zeker ministers, moeten leren dat ze daar niets te zoeken hebben. En zeker niet met ons belastinggeld. Dat belastinggeld is bestemd om op rationele wijze te worden besteed, in het algemeen belang. Aan dove kindjes, jongeren met psychische problemen en armoedebestrijding op allerlei fronten. Dat burgers hun geweten aanspreken om de gaten in onze opvangnetten te dichten, is loffelijk. Maar politici moeten ons belastinggeld – de manifestatie van ons collectieve geweten – aanspreken om ervoor te zorgen dat er geen, of toch zo weinig mogelijk, gaten zijn. Liefdadigheid is geen ersatz voor georganiseerde solidariteit.
Overigens: als er nu één evenement is waar een “industrie van ngo’s en activisten” “een fond de commerce” heeft gevonden, dan is het de Warmste Week wel. Maar goed ook.
Het laatste taboe
Met uw goedvinden vat ik de stelling die ik heb willen verdedigen, nog eens samen: waar ons individuele geweten moet spreken, wil De Wever dat het zwijgt; waar dat geweten soms liever zwijgt ten voordele van het collectief, wil hij net dat het spreekt. Hij wil onze morele gevoeligheid voor de out-group doen krimpen, zodat hij die kan inzetten voor de in-group. Als hij moet kiezen tussen ‘open grenzen’ en ‘welvaartsstaat’ dan kiest hij voor het laatste. Maar als hij moet kiezen tussen ‘meer welvaartsstaat’ of ‘meer liefdadigheid’, dan kiest hij óók voor het laatste.
Het is deze week al tot vervelens toe opgemerkt: de N-VA wil besparen op onze sociale zekerheid. Dat is een legitiem politiek strijdpunt. Maar als je tegelijk de kiezer wijsmaakt dat de stem van zijn geweten de welvaartsstaat ondermijnt, dan heb je niet het algemeen belang voor ogen. Dan koester je maar één belang: dat van de eigen partij. Ook dat is niet verboden, maar het is goed om daar nog eens op te wijzen. En wie zowel Hannah Arendt als het evangelie al dan niet met opzet verminkt om zijn gelijk te halen, heeft niemand lessen te geven over de rationaliteit van het debat – het is onthutsend dat nog niemand, zelfs geen katholieke denker, hierover tot dusver een kik heeft gegeven. Ook dat zal vast conform de tijdgeest zijn: God is dood, en zijn zoon was een gutmensch.
Kijk maar naar het meest bezongen tv-programma van de laatste maanden: Taboe met Philippe Geubels, waarin de komiek lacht met mensen met wie je eigenlijk niet mag lachen. Zullen daarin de revue passeren, ik citeer de website van de makers: “mensen met een ongeneeslijke ziekte, mensen met een fysieke beperking, blinde en slechtziende mensen, mensen met obesitas, mensen in armoede, holebi’s, mensen met een andere huidskleur, en mensen met een psychische kwetsbaarheid”.
U ziet het verband? Precies: allemaal in-group. Geen wonder dat N-VA-politici zich na de eerste aflevering hebben uitgeput in superlatieven, zoals ze dat plegen te doen tijdens de Warmste Week. Op zich: niks mis mee. Leve de warmte, humor en empathie! Het brengt ons dichter bij onze ‘naasten’, die zich al te vaak uitgesloten voelen in deze samenleving. Alleen vraag ik mij af of de vlag van het programma de lading wel dekt. Af en toe eens goed gekscheren met iemand die blind, dik of homo is, in het bijzijn van de betrokkene – is dat een taboe? Echt? Is dat iets wat we niet durven en nooit doen?
Mja. Misschien.
Maar ik ken een taboe dat op z’n minst groter is. Een taboe dat almaar groter wordt, ook. Echt iets voor Geubels, trouwens. Een voorstel: misschien moet hij eens vier Sudanezen uit het Maximiliaanpark uitnodigen in dat huisje aan zee. En dan Luckas Vander Taelen luidop dat opiniestuk van Bart De Wever laten voorlezen.
https://www.demorgen.be/opinie/bart-de-wever-heeft-jezus-christus-niet-begrepen-bdc5fc8d/
*
AAN DE VRUCHTEN GROOT OF KLEIN
MEN DE BOOM
*
Het spijt mij U nu al bij dezete moeten wakker te schudden. JoPelleke is eindelijk leeg gepraat. Het past precies op elkaar,ook het verhaaltje is uitgefluit. De realiteit van deze nieuwe dag wenkt. Een dag die wederom beheerst wordt door ‘transmigranen….Deze keer met in Jabbeke een vluchtende dode erbij….
Met of zonder integriteit: de parkings langs de autosnelwegen gaan voortaan dicht tussen 19 en 07 uur. Dan is er (ongewapend) strenge bewaking met honden. De gewapende politie werd immers door de nooit eindigede stoom transmigranten (staat dat woord nu eindelijk al in De Dikke Van Daele?) in het ziekenhuis geslagen. Die ‘Verrijkers’ willlen die trucks gewoon stelen om ‘nach England zu fahren’. Dat ze in werkelijkheid zullen moeten varen in plaats van rijden, weten ze waarschijnlijk niet. Voor woestijn-beoners is alles eender. Rijden zij in de thuislanden immers niet op kamelen, en zijn dat niet de schepen van de woestijn?
*
Is er dan niemand die snapt dat wij, in onze Lage Landen hen beter zouden laten verrtrekken? Het zou ons veel geld en moeite besparen! Soedan, dat ooit Equatori heette, is een van de landen die decennia lang Brits ‘Protectoraat’ is geweest. Als kolonisatoren hebben de Britten daar veel sporen (en nakomelingen) achter gelaten. Is het dan niet normaal dat die arme negertjes vol heimwee terug verlangen naar het Land hunner Vaadren?
Komt daarbij, dat ze in hun lnad allemaal Engelstalig zijn van in de wieg. En als onze gazetten spreken over een soort burger-oorlog die daar woedt, waarom verewijgen die dan dat het (weeralà mos slimmerds zijn die het opnemen rzfzn hun vuen, de Christenen?!
Maar da’s ook weer djust. De waarheid schrijven daarover zou ten zeerste beledigend zijn voor de mos slimmerds.
Eind de jaren ’60 kwamen de Franse Algerijnen onder De Gaulle toch ook ongestoord terug naar Frankrijk? Als Natie oogst men immers tocjh altijd wat men er gezaaid heeft?! Had men in 1943 Veldmaarschalk Rommel de woestijnoorlog laten winnen, dan zouden die Egyptenaren of Soedanezen nu naar Duitsland hebben gewild! En dan was Merkel ineens met van alles bediend, zodat zij nu de Europese grenzen niet had moeten openstellen om volk in huis te halen.
Maar wees gerust: alles komt goed. In Davos zijn er onlangs nieuwe besluiten genomen. Wie dan leeft, zal dan zien. Minister Jan Acherheps zal straks wel de handen vol hebben, zodat er geen tijd meer overschiet voor ttuck bescherming….
*Hemelrijker
|
